Konfliktlar yechimi konflikt g‘olibi - Pedagogika - Referatlar

Konfliktlar yechimi konflikt g‘olibi

Yuklangan vaqt:

20.09.2019

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

37.2841796875 KB

Ko'chirib olish

Konfliktlar yechimi konflikt g‘olibi Reja: 1. Konfliktlar yechimi. 2. Konflikt signallari. 3. Tomonlar orasidagi tang holat. 4. Konfliktdagi tomonlarning ziddiyat yechimidan keyingi ahvoli. 5. Konfliktdan qochish.

Konfliktlar yechimi. O‘zbeklarning milliy qadriyatlari tizimida janjalkashlik, ichi qoralik, boshqa odamlar tinchini buzish, oiladagi zo‘ravonlik, bolalarga nisbatan zo‘ravonlik qoralanadi. Nizo kelib chiqishi bilan uni hal qilish yo‘llarini qidirish oqlanadi. Ammo hayotda odamlarning o‘zini tutishi va harakatlari azaliy qadriyatlar asosida emas, balki ularga zid bo‘lgan xususiyatlar asosida rivojlanganligini ko‘ramiz. Bir oilada yashab, unib o‘sgan qarindoshlar orasida meros talashib, pul va qarz mojarolari bilan, yerdan ulush so‘rab, hovli joylarni adolatli bo‘lisha olmagan hamda mana shu sabab yuz ko‘rmas bo‘lib ketgan yaqin qarindoshlar uchrab turadi. Shu nuqtai nazardan, umuman konfliktni yechib bo‘ladimi, uning hammani qoniqtirgan xulosasi mavjudmi degan masala qiziqish uyg‘otadi. Konfliktni uning kelib chiqqanligi, rivoj topib, ildiz otgan paytidagina emas, balki uning ilk kelib chiqish davridayoq bilib, oldini olish unumliroq bo‘lib, shunday yo‘l yaxshi natijalarga olib keladi. Ammo keng quloch yoyib ketgan, bir emas, balki bir necha tomonlarni o‘z domiga tortib olgan, bir necha yillarga davomli cho‘zilib, ko‘pchilikka aziyat keltirgan konfliktlarni ham hamma uchun qoniqarli yechimga olib kelsa bo‘ladi. Biroq bunday vaziyatlarda konfliktda ishtirok etayotgan barcha tomonlardan konflikt yechimiga tayyorlik, uning mazmunini muhokama etishga hozirlik, kompromisslarni to‘g‘ri va achinmay qabul qilish, norozilikka rozilik, layoqatlilik, o‘z so‘zida turish kabilar talab etiladi. Konfliktning vujudga kelayotganligini uning signallari, ya’ni belgilari aniq va ravshan ko‘rsatib beradi. Konflikt signallari Konflikt signallari konfliktning to‘la namoyon bo‘lishidan oldin tomonlar o‘rtasidagi odatdagi to‘g‘ri munosabatlar o‘rtasida kelishmovchilik, inqiroz, o‘zaro tushunmaslik, g‘ayirlik, ayrmakashlik vujudga kelayotganligini namoyon etadi. Konflikt signallariga bee’tiborlilik uning kelgusida rivojlanib ketishi uchun asos bo‘lib xizmat qiladi. Shu bois, konflikt signallarini bilish va ularga e’tiborli munosabat talab qilinadi. Konflikt signallariga inqiroz, tomonlar orasidagi tanglik, tushunmovchilik, insidentlar, diskomfort kiradi. Ularning mazmunini tushunish,

ularga nisbatan mutanosib munosabat odatda konfliktning erta anglanishi, inqirozning oldi olinishi va uning hal etilishi uchun asos bo‘lib xizmat qiladi. Inqiroz Tomonlar orasidagi ma’lum ijtimoiy, iqtisodiy, ma’naviy inqiroz darrov bilinadi. Agar biror kishi o‘zining do‘sti, hamkori, yoki tanishi bilan o‘z munosabatlarini birdaniga va sababsiz uzib qo‘ysa, u bilan gaplashishidan o‘zini saqlasa, hafa bo‘lib yursa, uni turli qarama-qarshi fikrlar qiynasa, bu - konfliktdagi inqirozning vujudga kelganligiga ishoradir. Bu holatlar inqiroz, yoki hal etilmagan o‘ziga xos konflikt belgilari hisoblanadi. Shu bilan birga, boshqa tomonga nisbatan ishlatilgan zo‘ravonlik, tahdid, shantaj kabilar ham inqiroz vaziyatining mavjudligini ko‘rsatadi. Juda qattiq bahs yuritish, bahsda tomonlarning bir-birini ayamasligi, o‘zaro tahdidlarning qo‘llanilishi ham inqiroz vaziyatining ko‘rinishlari hisoblanadi. Inqirozni ko‘rsatuvchi yorqin belgilardan biri kishi o‘z emotsiyalarini ushlab tura olmasligi, o‘z emotsiyalari va xis-tuyg‘ulariga erk berishi, so‘kishish, yomon so‘zlar ishlatish, birovni tahqirlash kabilardir. Odam bu vaziyatda o‘z emotsiyalari ichiga kirib ketib, o‘z fikrlarida qarshi tomonni “u yoki bu qilvorishga” jazm ham qiladi. Bu vaziyatlarda tezda inqirozning mavjud ekanligi tan olish, o‘zini emotsional tinchlantirish, inqiroz vaziyatini vujudga keltirgan sabablarni tahlil qilish, o‘zini muzokaralarga hozirlash, qarshi tomon bilan tinch muloqotga o‘tish darkor. Agar bu ish qilinmasa, haqiqatan ham kuchli konflikt yuzaga kelishi aniq. Tomonlar orasidagi tang holat Konfliktning vujudga kelayotganligini ko‘rsatuvchi yana bir signal. Tomonlar orasida kichkina nizoning kelib chiqishi ham, biz bilan emotsional to‘qnashgan odam haqidagi bizning fikrimizga salbiy ta’sir ko‘rsata boshlaydi. Bizga qarshi bo‘lgan odamning “yomon” ekanligiga darrov bir necha ko‘rsatkichlar topila boshlaydi. Agar biz o‘zimizni to‘xtatmasak, bu “yomon”lar soat sayin ko‘payib boradi. Uning barcha so‘zlari, harakatlari va amallarini biz mikroskop ostida tahlil qila boshlaymiz, ko‘p narsalarni “qora” bo‘yoqda ko‘rishga urinamiz. Ko‘proq asl holatni emas, balki mana shu ongimizda vujudga kelgan hamda o‘zimiz qurishga sayi-harakat qilgan odamni tahlil qilishga o‘tamiz. Shu bois, bu odamga nisbatan

bizning muomalamiz salbiy tomonga o‘zgaradi. Orada emotsional tanglik vujudga keladi. Biz o‘z emotsiyalarimiz va xulosalarimizga ishonib boraveramiz, ularning “sun’iy” o‘zimiz tomonidan yaratilganligi va yasalganligini tan olgimiz kelmaydi. Tomonlar orasidagi tanglik biror sabab kuta boshlaydi. Bu nihoyat darajada qurigan o‘tlarning kichik bir sababdan o‘t bo‘lib yonishiga o‘xshaydi. Chunki bizning emotsiyalarimiz tashqariga chiqishni, uning “adabini” berib qo‘yishni, ongimizda shakllangan “yomon” odamga uning qanday “yomon”ligi ko‘rsatib qo‘yishni biz juda istaymiz. Bizga mulohazakorlik, bosiqlik va oddiy haqiqatni tan olmaslik halaqit beradi. Biz tang ahvolga adekvat munosabat bildira olmaymiz. Bunday holatlar, juda ko‘p xollarda oilada, xotin o‘z erini rashq qilgan, uni kuzatishni boshlagan, xotinning miyasida turli bo‘xtonlar avj olgan, uning o‘zi o‘z qalbida erining “chetga” yurishiga chin ishongan paytlarda vujudga kelishi kuzatiladi. Xotin o‘z erining ming karra “Men unday odam emasman” degan gapini ham inobatga ololmay qoladi, u faqat o‘ziga va o‘z emotsiyalariga ishonadi, xolos. Bu vaziyatda ham o‘z emotsiyalarini ma’lum bir tartibga keltirish, sabab bo‘lgan voqeani tahlil qilish, masalan eri kech kelgan bo‘lsa-yu, u “Men o‘z onamnikida bo‘lganman” desa, yo‘lini topib, surishtirmasdan, balki axborot olish maqsadida, vaziyatni o‘rganish o‘z erining haq ekanligi ko‘rsatishi mumkin. Masalan, onasinikiga borsa, u yerda otasining mazasi qochib qolgan bo‘lishi, er otasini bemorxonaga joylashtirish uchun harakat qilgani oydinlashadi. Inson har qanday vaziyatda o‘z emotsiyalarini tartibda ushlashi, ularga erk bermasligi, tarixiy vaziyatni mulohazakorlik bilan tahdid qila olishi tang vaziyatlarning konfliktga aylanmasligi asosi hisoblanadi. Tushunmovchilik Ba’zan tomonlar orasida biror hodisa yoki ahvol to‘g‘risidagi noto‘g‘ri axborot tufayli tushunmovchilik vaziyati vujudga keladi. Masalan, yosh oila. Kelin institut aspiranturasida o‘qiydi. U institut oldidagi ostanovkada avtobusini kutib turganida ilmiy rahbari kelib qoladi. Ular bir-ikki og‘iz gaplashishadi. Aynan shu vaqtda, yosh kelinning boshqa yigit bilan gaplashib turganini qaynonasining singlisi ko‘rib

qoladi. U darrov axborotni singlisi, singlisi esa o‘g‘liga bo‘rttirib yetkazishadi. Kuyov vaziyatni so‘ramasdan kelinga zo‘ravonlik bilan muomala qiladi. “Sening institutda boshqa yigiting bor ekan!”. Hech narsani tushunmagan kelin o‘zini oqlashga o‘tadi. Yigit xotiniga qo‘l ko‘taradi. Aslida, aynan tushunmovchilikning oqibatida yosh oilada juda katta konflikt vaziyati vujudga keladi. Uning oqibatlari turlicha bulishi mumkin. Ammo kelinning ko‘nglida “unga qo‘l ko‘tarilganligi”, uning “beayb” ekanligi hech qachon o‘chmaydi. Agar kelinning haqiqatan ham boshqa yigiti bo‘lganida ham, bu axborot kelinni urish uchun ruxsat va ijozat bo‘la olmaydi. Boshqa odamni, ayol kishini umuman urib bo‘lmaydi. Urish – bu zo‘ravonlikdir. Zo‘ravonlik esa, shu jumladan oidalagi zo‘ravonlik, dunyoviy davlat qonunchiligi tomonidan ham, diniy, ya’ni shariat qonunchiligi tomonidan ham qoralanadi va jazolanadi. Mana shu holat seminarda muhokamaga qo‘yilganda, ko‘pchilik kelinni ayblashga urindi. “Erga tegdimi, o‘ylab ish qilishi kerak. Ayb kelinda, nima qiladi ko‘chada gaplashib, salom bersin-da, o‘tib ketaversin... Domlasi bo‘lsa ham, ko‘chada emas, balki binoning ichida, hech kim ko‘rmagan joyda gaplashsin. Domlasi ham g‘irt ahmoq odam ekan. Nima qiladi yoshgina qizga rahbarlik qilib. Yigitlar qurib qolibdimi?! Mana, domlasini deb, yosh oila buzilib ketyapti. Kelin ham ahmoq, er degan uradi-da. Shuni ham doston qilib, darrov hammaga yoyish kerakmidi?! Yoshlar tezda, er yaxshi ko‘rarkan, rashk qilar ekan, shuning uchun uradi-da...”. Achinarli hol shundaki, ko‘pchilik seminar ishtirokchilari, ayol erning hukmiga berilgan qul emasligi, ayolning o‘z huquqlari mavjudligi, aspiranturada o‘qish uning insoniy huquqlaridan biri ekanligi, bilim olish faqat binoning ichida bo‘lsin degan qonunning mavjud emasligi, er kishi o‘z xotinini urishi mumkin emasligi, umuman axborotning to‘g‘riligini aniqlamasdan turib, hukm chiqarib bo‘lmasligi, xotin, ya’ni o‘ziga eng yaqin bo‘lgan insonni eshitish va u bilan tinch va osuda suhbat qurish lozimligini aytishmadi. Mana shu hayotiy voqea ajrim bilan tugagan. Agar tomonlar konfliktlar yechimi bo‘yicha bilim va malakalarga ega bo‘lishganida edi, ular

o‘zlarini ancha bosiqlik va mulohazakorlik bilan tutgan bo‘lardilar. Doimo har qanday axborotni o‘ylab, tahlil qilib, so‘ng o‘ziga singdirish lozimligi, ayon.

Insidentlar Insidentlar, hayotda uchrab turadigan turli nizo va ziddiyatga bog‘liq bo‘lgan voqealar bo‘lib, osuda va tinchlik vaqtida siz ularga e’tiborsiz bo‘lasiz, ularni tezda hayoldan chiqarib tashlaysiz. Ammo ular ba’zan sizni ham konflikt tarkibiga tortib ketadi. Masalan, har kuni ertalab er qovurilgan tuxum iste’mol qilishga odatlangan. Xotini ham shunga o‘rgangan, har kuni erining talabiga ko‘ra qovurilgan tuxum ertalab stolning ustida erini kutib turadi. Ammo kunlardan bir kun eri, “Shu tuxumga ozgina ko‘k piyoz qo‘shib, aralashtirib, qovurganingda, boshqacharoq bo‘lar edi”, deydi. Xotin avvaliga bu so‘zlarga e’tiborsiz bo‘ladi. Indamaydi. Ammo eri ishga ketganidan so‘ng, “Nima uchun bunday dedilar ekan?!”, “Umuman ovqat pishirmagan odam, bunaqa qilib tuxum qovurishni qaydan bilar ekanlar?!”, va nihoyat, “Bunday tuxumlarni qayerda yegan ekanlar-u va qayerda bunaqa tuxum pishirishni ko‘rgan ekanlar?!” degan savollar bilan o‘zini emotsional qiynay boshlaydi. Oddiygina insident, ya’ni bo‘lib o‘tgan voqea, keyinchalik er va xotinning o‘rtasiga yechib bo‘lmaydigan muammolarni qo‘yishi mumkin. Shu bois, konfliktni keltirib chiqarishi mumkin bo‘lgan barcha mayda narsalarga ham e’tiborli bo‘lish va ularni, ya’ni muammolarni birgalikda, hamkorlikda, xotirjam, bir-birini ayblamasdan muhokama qilishga o‘tish ziddiyatlarning to‘g‘ri yechimini oydinlashtiradi va yaqinlashtiradi. Diskomfort Diskomfort holati insonning ichki xissiyotlari, o‘ylari va tuyg‘ulari bilan bog‘liq bo‘lib, nimadir bo‘layotganligi anglanadi, ammo o‘sha “nimadir” aniq ta’rif etilmaydi, u anglashiladi, ammo uni so‘z bilan ifodalab bo‘lmaydi. Diskomfort holati ko‘pincha insonni ba’zi noaniq va nizo holatlar, inqirozlardan saqlab qolish xususiyatiga ega. Shu bois, diskomfortga befarq qaramasdan, balki inson o‘zining ichki xissiyotlari nimalar demoqchiligini tahlil etishga, odam o‘ziga quloq solishga o‘tishi lozim. Albatta, agar siz atrofingizdagi voqealarni tahlil eta boshlasangiz, o‘z xissiyotlaringiz sizni nima uchun qiynayotganligini topasiz. Har holda o‘ziga sezgir va ogoh bo‘lib turgan ma’qul. Agar siz o‘z ichki xissiyotlaringiz sizga uzatishga harakat qilayotgan axborotlarni to‘g‘ri “tarjima”

qilishni o‘rgansangiz, ko‘pincha o‘z hayotingizni ziddiyatlardan saqlab qolgan bo‘lasiz. Konfliktning kelib chiqishidan oldin konflikt vaziyat mavjud bo‘ladi. Konflikt vaziyatning oldini olmaslik insidentga olib keladi. Insidentning rivojlanishi esa konfliktning o‘zini vujudga keltiradi. Shu bois, kuyidagi qadamlar konflikt vaziyat, insident va konflikt oldi holatlarni hal etishga qaratilgan: Birinchi qadam : konflikt vaziyat o‘zining yechimini va konflikt rivoji uchun asos borligini ko‘rsatadi. Unga e’tiborsiz bo‘lmang. Uni tahlil qilish va yechimini topishga urining. Ikkinchi qadam : konflikt vaziyat har doim asl konfliktdan oldin paydo bo‘ladi. Ammo uning masshtabi ancha kichik bo‘ladi. Konflikt esa insedent bilan, yoki uning ketidan vujudga keladi. Shu bois, konflikt vaziyatni nazoratda saqlagan odam, konfliktning o‘zini ham nazoratda saqlagan bo‘ladi. Uchinchi qadam: konflikt vaziyatning tahlili nima qilish kerakligini ko‘rsatadi. Masalan, yuqorida tahlil qilingan er va xotin o‘rtasidagi insidentda er va xotin o‘rtasida aniq va ishonchli axborot ulashishning bo‘lmaganligi oqibatida insident konfliktga aylanib ketgan. Shu bois, konfliktlarning yuzaga kelmasligi uchun tomonlar o‘rtasida samimiy va rostgo‘y axborot almashuv bo‘lishi kerak. To‘rtinchi qadam: insident vujudga kelgan vaqtda doim o‘zingizga “Nima uchun?” degan savolni unga javob topmagunga bering va aniq javob topishga harakat qiling. Masalan, yuqoridagi insidentda o‘zini va erini shubhalar bilan qiynash va asossiz ravishda birovni ayblash o‘rniga tomonlar orasida doimo rost va samimiy munosabatlar va axborot almashish o‘rnatilsa, erning o‘zi qachon va qayerda yangicha usuldagi tuxum qovurishni ko‘rgani va yegan bo‘lsa, yeganini aytib beradi. Chunki, har bir odamning yashash va hayot kechirish makoni faqat oila, yoki bolalar bilan o‘tmaydi. Makon katta. Mana shu makon ichida turli axborotlar opponentingizda boshqa usullar orqali yetkazilishi ham mumkin (televideniye, kitob, avtobusdagi suhbat, kasbdoshlar v.b.).

Beshinchi qadam : konflikt, insident, konflikt vaziyatni faqat hayolingizda emas, balki og‘zaki tahlil qilishga urinib ko‘ring. Chunki og‘zaki tahlil jarayoni konfliktning tashqi ko‘rinishidan uning ichki mag‘ziga o‘tish imkonini yaratadi. Konflikt mazmunini bilish turli xulosalar, parallel fikrlar, voqealarni taqqoslash, o‘lchash, fikrni jamlash orqali yuz beradi. Aynan mana shu jarayonda siz o‘zingiz uchun ko‘p narsalarni yangitdan, oydinroq va aniqroq kashf etasiz hamda o‘zingiz uchun maqbul yo‘lni topishga o‘tasiz. Oltinchi qadam: siz bilan yuz bergan konflikt tahlilidan so‘ng nima voqea bo‘lganligini bir-ikki so‘zdan iborat ta’rifini ishlab chiqishga harakat qiling. So‘zlarni juda kam ishlating. Faqat eng muhim so‘zlar ta’rifga kiritilsin. Ana shunda, konfliktning aniq diagnozi qo‘yilgan bo‘ladi. Ana shunda, konflikt vaziyat tahlili keraksiz emotsiyalardan ozod etilgan bo‘ladi. Ana shunda, aniq diagnoz orqali siz o‘zingiz va opponentlaringizni mushkil ahvoldan chiqarib yuborishga imkon topgan bo‘lasiz. Ana shunda, siz muammoning asl mazmunini anglagan bo‘lasiz va harakat qilishingiz, xulosa qilishingiz aniqlashadi va yengillashadi. Yettinchi qadam: konflikt vaziyat va konflikt muammoning yechimi topish asli ancha murakkab jarayon ekanligi sizga oydinlashmoqda. Konfliktning yechimini topish bir o‘tirishda hamma muammolarning hal etilishi emas. Agar bir o‘tirishda ana shunday hamma tomonlarni qoniqtiruvchi yechim topilsa, nur ustiga a’lo nur bo‘ladi, ammo aslida konflikt yechimini topish ancha mushkul jarayon bo‘lib, eng qiyini hamma ishtirokchi tomonlarni yagona yechimga keltirishdir. Shu bois, konflikt yechimi jarayonida qanoatli va sabrli bo‘lish, asta-sekinlik bilan bo‘lsa ham, ziddiyatning yechimini topishga qaratilgan sayi-harakat hisoblanadi. Sabrli bo‘lish – konflikt yechimini topish sari bo‘lgan yo‘lning doimiy hamrohi bo‘lishi shart. Shunday qilib, konfliktlar yechimi mavjud. Konfliktning eng oddiy yechimi konfliktogen larga e’tiborli munosabat, konflikt oldi vaziyatlaridan bo‘lgan konflikt signallari, inqiroz, tomonlar orasidagi tang holat, tushunmovchilik, insidentlar , diskomfort kabilarni oldindan ko‘ra bilish va konfliktning kelib chiqishi oldini

olish, konflikt kelib chiqqanida esa, uning yechimiga qaratilgan sayi-harakatlarni olib borishdan iboratdir. Konflikda kim g‘olib chiqadi?! Har qanday konfliktda tomonlar qarama-qarshiligi ro‘y beradi. Tomonlar qarama-qarshiligi mavjud manfaatlardan faqat birining ustun kelishini nazarda tutadi. Manfaati ustun bo‘lgan tomon o‘zini g‘olib deb hisoblay boshlaydi. Biz odatda qarama-qarshilik mavjud bo‘lgan hollarda, tomonlar kurashi jarayonida g‘olib–mag‘lub, durrang vaziyatlarga o‘rganganmiz. YA’ni, kurashda bir tomon g‘olib bo‘lishi, ikkinchi tomon mag‘lubiyatga mahkum qilinishiga odatlanganmiz. Shu bois, “Konflikt, ziddiyat, nizo va qarama-qarshilikda har ikki tomon ham g‘olib bo‘la oladi”, degan tushuncha bizga noto‘g‘ri tushunchadek tuyuladi. Ko‘pchilik, «konfliktda ishtirok etayotgan tomonlarning hammasi g‘olib bo‘la olmaydi», deb o‘ylaydi. Odatda, faqat bir tomon g‘olib bo‘ladi, ikkinchi tomon mag‘lub bo‘lishi shart, degan stereotip hukm suradi. Odamlarning fikriga ko‘ra, har qanday konfliktda albatta g‘olib va mag‘lub tomonlar mavjud bo‘ladi. Kimdir maqsadiga erishadi, ammo kimnidir maqsadi ro‘yobga chiqmay qoladi. Masalan, urush jarayonida, qaysidir tomon yutib chiqadi, ya’ni g‘olib bo‘ladi, qaysidir tomon yutqazadi, ya’ni mag‘lub bo‘ladi. Agar sport o‘yinlarida ikki komanda durrang natija bilan o‘yinni tugatganda, hech bir komanda yutib chiqqan deb hisoblanmaydi. Qarama-qarshilik ro‘y berganda albatta g‘olib bo‘lishga intilish kerakmi?! Konflikt vaziyatlarda g‘olib bo‘lish shunchalik muhimmi?! Konfliktdagi g‘oliblik aslida nimani anglatadi? Konfliktlar yechimida hamma ham g‘olib bo‘lishi mumkinmi, yoki albatta bir tomon o‘zini yutqazgan hisoblashi shartmi?! Konfiktda «har kim ham g‘olib bo‘la oladi»gan yo‘l yoki usul mavjudmi? Konfliktda har ikki tomon g‘oliblikka erisha oladigan usulni yaratish, uni odamlar tafakkuriga singdirish, uni o‘rganish, shunday malakaga ega bo‘lish mumkinmi? Konfliktlar yechimida aynan mana shunday yo‘l ishlab chiqilgan, ya’ni ziddiyatli vaziyatdagi har ikki tomon ham o‘zini g‘olib deb anglashi mumkinligi konfliktlar yechimining o‘ziga xos yutuqlaridan hisoblanadi. Konflikt vaziyatlarda

tomonlar qarama-qarshiligi natijasida har ikki tomon yutib chiqishi, bir tomon yutib chiqishi, yoki har ikki tomon ham yutqazishi mumkin. Demak, ziddiyatning qanday yechim topganligiga qarab, tomonlar vaziyatlari turlicha bo‘lishi mumkin. Shu nuqtai nazardan, konfliktdagi tomonlarning ziddiyat yechimidan keyingi ahvolini kuyidagi belgilash mumkin: G‘olib – Mag‘lub; Mag‘lub – Mag‘lub; Mag‘lub – G‘olib; Va nihoyat, eng muhim yechim – G‘olib – G‘olib mavqei. Ammo ko‘pchilik konfliktda har ikki tomon ham g‘olib bo‘la olishiga umuman ishonmaydi. Chunki bizning ongimizdagi stereotip mana shunday holni, ya’ni “albatta bir tomon g‘olib bo‘lishi shart” degan holatni qabul qilishga o‘rgangan. Zamonaviy konfliktologiya ilmi esa insonlarni aynan G‘olib-G‘olib yo‘nalishida ish olib borishga hamda ziddiyatlardan har doim g‘olib bo‘lib chiqib ketishga o‘rgatadi. Shuningdek, faqat o‘zining g‘olib bo‘lganligigina emas, balki boshqa insonning, ko‘pincha o‘ziga yaqin bo‘lgan insonning ham mag‘lub bo‘lmaganligi, uning ham g‘olib bo‘lganligi katta ahamiyat kasb etadi.Chunki siz uchun o‘zingizning g‘olib bo‘lganligingizgina emas, balki opponentingizning ham ziddiyatdan qoniqqan holda chiqib ketishi muhimdir. Aniq bo‘lgan narsa shuki, konfliktlar hech qachon o‘z-o‘zidan tugamaydi. Mavjud ziddiyatning hal etilishida ko‘p narsa shaxs va uning xatti-harakatlariga bog‘liq bo‘ladi. Aslida konfliktlar yechimi sizga qarama-qarshi insonni mag‘lubiyatga uchratish, uni yengish, unga hamla qilish, uni yo‘qotib yuborish, undan o‘ch olish yo‘llarini emas, balki konfliktni yuzaga keltirgan muammoni mag‘lub etish, unga hamla qilish, muammoni yo‘qotish va muammoni yengishni o‘rgatadi. Insoniy, ya’ni gumanitar qadriyatlar sirasida esa birovdan qasd olish, kek saqlash, o‘ch olish, birovni qilgan gunohlari uchun jazolash, birovlarga nisbatan zo‘ravonlik o‘tkazish qoralanadi. Siz o‘zingizni “madaniyatli” va “oriyatli” inson sanasangiz, hech qachon birovga nisbatan jismoniy zo‘ravonlik o‘tkazmaslikka harakat qilasiz. Inson kuchli bo‘lishi lozim, insonning kuchli ekanligi o‘z kuchini

ishlata olishida emas, balki o‘z kuchini faqat o‘zini himoya qilish uchun ishlatishida ko‘rinadi. Konflikt yechimini topish o‘z opponentiga qarshi kurash emas, balki uning maqsadlari va manfaatlarini tushunishga harakat qilishdir. Shu bois, ijobiy va har ikki tomon uchun foydali muloqot sirlaridan voqif bo‘lish zarur. O‘z jahlini, g‘azab va nafratini jilovlashning eng maqbul yo‘llarini o‘rganish, muomala madaniyati, boshqalarni eshitish va anglashga o‘tish, o‘zgalarga hurmat bilan qarash kabi usullar ziddiyat ichiga kirgan har ikki tomon uchun ham konfliktlar yechimining zarur talablari hisoblanadi. Hayot haqiqati shundaki, har ikki tomon g‘oliblik marrasini ta’minlaydigan yo‘l mavjud. Aynan konfliktlar yechimi har vaqt g‘olib bo‘lish va har ikki tomon uchun ham mag‘lub bo‘lmaslik shart-sharoitlari, sir asrorlari haqidadir. Shunday qilib, har ikki tomon ham g‘olib bo‘la oladi. G‘olib - G‘olib tizimini o‘rnatishni egallash sizlarga intstitutda, uyda, ko‘chada, eng asosiysi, qalbingizda tinchlik posboni bo‘lib xizmat qiladi. Nima uchun konfliktlar yechimini o‘rganish lozim? Chunki, bu bilimlar hayotiy zaruratdir. Agar tinch, osuda hayot kechirishni hohlasangiz, konfliktlar yechimini o‘rganish zarur. Bu bilim va malakalar sizning muvaffaqiyat va yutuqlaringiz, sizning ravnaqingiz garovidir. Konfliktlar yechimini topa bilish – bu ikki qarama-qarshi tomonlarning g‘olibligi asosidagi eng oson kelishuv yo‘lidir. Konfliktlar yechimi – eng ijobiy va yaxshi munosabatlarni shakllantira bilish, ular muntazamligini saqlash iste’dodidir. Ammo g‘olib-g‘olib yo‘nalishida ishlash, uni ta’minlash hamda ikki tomonni g‘olib-g‘olib shart-sharoitlariga olib kelish oson ish emas. Bu bilim va malakalar insonda tarbiyalangan va yoshlikdan uning psixologik va emotsional, etik va estetik qadriyatlari tizimiga, tafakkuriga singdirilgan bo‘lishi kerak. Agar bu bilim va malakatlar tarbiyalangan bo‘lsa, konfliktni sezgan zahoti, uning qanday rivojlanib kelayotganligi tahlil etish, uning rivojiga qarshi ma’lum choralar ko‘rish, uning “olovini” o‘chirish imkoniyatlarini ishga solish mumkin bo‘ladi. Shu bilan birga, ko‘pchilik hollarda biz konfliktning kelib chiqishi mumkinligini sezsak ham, uning oldini olish choralarini ko‘rishda “bee’tiborlilik”, “erinchoqlik” qilamiz va odatdagi

kundalik ishlar girdobida uning chuqurlashib ketganligini faqat kuzatib boramiz xolos. Konflikt yechimini topishda “G‘olib-G‘olib” strategiyasi mavjud, faqat uni qanday shakllan tirish, uni qanday qurish lozimligi bilish darkor xolos. Ko‘pchilik fikriga ko‘ra, biror tomon ning muvaffaqiyat qozongani boshqa tomonning mag‘lubiyati sifatida qabul qilinadi. Aslida ham shunday-mi?! Bir tomonning g‘olibligi ikkinchi tomonninng mag‘lubiyati sifatida qabul qilinishi faqat sport musobaqalarida amal qiladi. Sportda albatta bitta g‘olib, bitta mag‘lub bo‘ladi. Sportda albatta bir odam birinchi o‘rin, va faqat bir odam ikkinchi o‘rinni egallaydi. Ammo hayotdagi to‘qnashuvlarda har ikkala o‘rin ham - birinchi o‘rin bo‘lishi mumkin. Chunki hayotdagi to‘qnashuvlarda har bir tomonning yutug‘i boshqacha bo‘lishi mumkin. Bir tomon o‘zining ma’lum manfaatlarini, ikkinchi tomon ham o‘zining ma’lum manfaatlarini himoyalab, ziddiyatda yutishi mumkin. Manfaatlar esa har xil bo‘lishi mumkin. Shu bois, konfliktda – “Men yutishim kerak, shu bois men senga halaqit beraman. Men seni to‘xtataman. Faqat mening aytganim bo‘ladi”, deb bo‘lmaydi. Konfliktda “Sening manfaating mana bunda ekan, mening manfaatim esa – bunda. Shu bois, o‘zaro kelishsak, sening manfaating ham, mening manfaatim ham muhofaza qilinadi”, qabilida ish ko‘rish foydaliroq bo‘ladi. “Norozilikka rozilik” Konflikt vaziyatlarda va konfliktlar yechimida “norozilikka rozilik” qonuniyati amal qiladi. Norozilikka rozilik – konflikt vaziyatdan chiqib ketish uchun har ikki tomonning o‘zi norozi bo‘lgan tomonlaridan voz kechishi orqali, boshqa, har ikki tomonni qoniqtirgan masala borasida maqsadlarni birlashtira olish qobiliyatiga aytiladi. Shu bois, konflikt yechimi uchun – “Men yutib chiqishni hoxlayman, ammo men sening ham yutib chiqishingni hoxlayman”, “Men emas senga qarshi bo‘lgan, shuning uchun men sen bilan birgaman” deya olish va mana shu qoidalarni o‘z opponentiga tushuntira olish muhim. Ana shunday vaziyat vujudga kelganida har ikki tomon ham o‘zini konflikt yechimidan qoniqqan va g‘olib chiqqan deb hisoblaydi.

Norozilikka rozilik talabining muhim xususiyati shundaki, unda siz bilan konfliktga kirgan odamning o‘ziga xos ma’lum norozi bo‘lgan tomonlari va talablari mavjud bo‘lishi mumkinligini siz tan olasiz. YA’ni, “Ha, sen mening ishdan kech kelishimdan norozi bo‘lishing mumkin. Ha, mening ishdan kech kelishim seni qiynaydi, sen turli yomon oqibatlar haqida kuyinasan. Ha, agar men boshqa ayol bilan yurayotgan bo‘lsam, sen men bilan ajralishga haqlisan. Ha, bunday qilish uchun senda imkoniyat bor. Ammo, agar men boshqa ayol bilan yurmayotgan bo‘lsamchi?! Ammo men sen bilan yashashni, bolalarni birgalikda o‘stirishni istasamchi?!” YA’ni, bu holatda er o‘z xotinining rashk qilishidan norozi. Ammo shunga qaramay u xotinining rashk qilishi mumkinligini tan olmoqda. Biroq rashq qilish uchun sabab bo‘lishi, fakt bo‘lishi kerak. U esa yo‘q. O‘z xotinining rashq qilish huquqining tan olinishi, ya’ni erda norozilik uyg‘otgan vaziyatning er tomonidan tan olinishi, xotinni boshqacharoq - tinchroq, aqlliroq, sabrliroq tarzda fikr qilishi uchun imkoniyat yaratadi va tomonlarni bir biriga yaqinlashtiradi. “Ha, bilaman siz ishlaysiz. Ha, bilaman sizning ishingiz mas’uliyatli. Ammo meni aldayaptilar, asli boshqa joydalar degan o‘ylar meni qiynaydi. Bilaman, faktlar mening qo‘limda yo‘q. O‘zim ham sezib turibman, buning sababi rashkda ekanligini. Ammo rashk ham birdaniga kelib chiqmaydi-ku. Unga ham asos borku?! Agar siz qayerda ekanligingizni, ishdagi vaziyatlarni men bilan ochiq- oydin o‘rtoqlashsangiz, do‘stlaringiz oilalari bilan meni tanishtirib qo‘ysangiz, mendan sir yashirmasangiz mening ko‘nglimda ishonch paydo bo‘lar edi. Men ham siz bilan birgalikda bolalarni tarbiyalashni xoxlayman. Aslida, sizni yo‘qotib qo‘ymaslik uchun shunday qilaman. Indamasam, mening hissiyotlarim siz uchun noaniq bo‘lib qoladi. Siz aslida mening ko‘nglimda mana shunday fikrlar kechayotganligini bilishingiz kerakday tuyuladi. Agar men aziz bo‘lsam, siz mana shu rashkni yengish uchun menga kuch bera olasiz. Agar, yo‘q xotin men to‘g‘ri odamman, behudaga rashk qilaverma, sen menga keraksan, desangiz, mening ko‘nglimda sizga nisbatan ishonch va hotirjamlik uyg‘onadi. Men tinch bo‘lsam, sizni ham hadeb qiynayvermayman...”

Har ikki tomonning ma’lum manfaatlari saqlanib qolinishi hisobiga, har ikki tomon ham umumiy yechimni qo‘llashga moyillik bildiradi, bunday yechim esa sizning inson sifatida “mard”ligingizning tan olinishiga olib keladi. “Men siz uchun mana bu narsani qilishga tayyorman, ammo siz men uchun mana bu narsani qilib bering”, “Men sizni ishxonagacha tashlab qo‘yaman, ammo siz menga mashinani yuvishga yordam berasiz”, “Men xisobot uchun materiallarni to‘playman, ammo siz ularni tartib bilan joylashtirasiz” – bular kelishuv yo‘lidir. “G‘olib-G‘olib” bo‘lish usuli asli muvaffaqiyat usuli hisoblanadi. Bu usul qarshi tomonlarga umumiy yechimga kelish imkoniyatini yaratadi. Boshqa odamning biror bir narsadan “noroziligini” qabul qilish, umuman odamlar biror narsadan norozi bo‘lishlari mumkinligini qabul qilishga teng keladi. Masalan, qaynona o‘z kelinining ro‘mol o‘ramasligidan norozi bo‘lishi mumkin. Kelin esa, qaynonasining ko‘chada ham ro‘mol o‘rashni talab etayotganligidan norozi bo‘lishi mumkin. Kelinning eri, ya’ni qaynonaning o‘g‘li esa, xotitining “ko‘chada chiroyli bo‘lib yurmaganligi, yasa nishga bee’tiborliligidan” norozi bo‘lishi mumkin. Qaynonaning eri, ya’ni qaynota, kelin o‘g‘lining aytganlarini bajarishga harakat qilmayotganligidan norozi bo‘lishi mumkin. Qaynota, kelin uning o‘g‘lini hurmat qilib, ko‘chalarda yasanib yurmaganligini uning o‘z eriga bo‘ysunma gan - ligi qabilida baholashi mumkin. Agar har bir tomon o‘z noroziligi bilan bir qatorda boshqa lar ning ham noroziligini qabul qila olsa, tomonlar bir to‘xtamga, kelishuvga yetib kelishi osonlashadi. Bizdan ba’zi bir hollarda boshqa odamlarning norozi bo‘lishlari mumkinligi – bu tabiiy hol. Biz o‘z hayotimizda birvarakayiga va turli vaziyatlarda barchani to‘laligicha rozi qila olmaymiz. Buni uddalash qiyin. Shuning uchun bizning so‘zlarimiz, amallarimiz boshqalarda ham norozilik uyg‘otadigan vaziyatlar kelib chiqadi. Ammo biz mana shu norozilikka tinch va osuda, tafakkur orqali yondoshsak, boshqalarning noroziligini qabul qilsak, o‘z munosabatlarimizni yangi talablarda qurishimiz uchun sharoit yaratilgan bo‘ladi. Qaynona o‘g‘lining xohishini, xotin erining xohishini, ota onaning xohishini tushunib, ular o‘zaro kelishgan holda biror bir hammaga ma’qul bo‘lgan yo‘lni

qidirib topishga imkon yaratishadi. Ammo mana shu vaziyatda bir qonuniyatni e’tiborga olish lozim. Aslida inson erki tushunchasi shu insonga tegishli eng muhim hayotiy talab va narsalarning faqat va faqat mana shu inson tomonidan hal etilishini ko‘ndalang qo‘yadi. Insonning boshqa, o‘ziga yaqin insonlar bilan bo‘lgan muloqoti o‘zaro hurmat, birovlarning qarashlarini ardoqlash, ularga diqqat bilan qarash, ularning ham xissiyotlarini hurmatlash asosiga qurilganda, har bir tomon o‘zga tomonning xis-tuyg‘ulariga e’tiborlilikni o‘rgangan bo‘ladi. Har qanday konfliktda har ikkala tomonni qanoatlantiruvchi hamda g‘oliblikka olib keluvchi yechim mavjuddir. Shunday bo‘lsa ham, o‘z yechimini topa olmayotgan konfliktlar ham bor. Ammo bu fikr, bunday konfliktlarda ikkala tomon bir–biri bilan muloqot qila olmaydi, degani emas. Balki bunday holatlarda ikkala tomon uchun “norozilikka rozilik” bildirish eng yaxshi va maqbul yo‘ldir. Konflikt yechimining “norozilikka rozilik” qonuniyatini oddiy bir misol orqali ko‘rib chiqsa bo‘ladi. Masalan, 6 yosh va 4 yosh bo‘lgan aka-ukalar bitta qurtni talashib, urishib qolishdi. Ikkalasi uchun oydin haqiqat shundaki, ikkalasi ham qurtni yemoqchi. Ammo ular bir narsaga qarshi – agar qurt o‘ziga emas, boshqasiga tegsa, ULAR NOROZI BO‘LISHADI. Agar ularga “Sizlar aka- ukasizlar, kelinglar qurtni o‘rtasidan bo‘lamiz. Ikkalangizga teng tegadi. Shunda siz zo‘-o‘-o‘r bola bo‘lasiz. Yaxshi odam bo‘lasiz. Aka-ukalar bir-birini qo‘llashi kerak-ku” deb, o‘qitib ham qo‘ysangiz, ish juda yengil ko‘chishi aniq. Ikkala aka- ukalarning noroziligi asosida ularning roziligi tamoyili ishlab chiqiladi. Qurt teng ikkiga bo‘linadi va har bola o‘z manfaatining amalga oshganligiga iqror bo‘ladi. Ammo, agar bolalar talashayotgan narsa, boshqa, masalan velosiped bo‘lsa-chi?! Qanday qilib ularni yagona yechimga olib kelish mumkin? Qanday qilib ularni qoniqtirish mumkin? Bu haqida o‘zingiz o‘ylab ko‘ring! Biz har doim ham bir xilda fikrlaymizmi?! Biz bir tomonga qaraganda har doim ham bir xil narsani ko‘ramizmi?! Kattalar hayotida ziddiyatlar ancha murakkab bo‘lishi aniq. Chunki kattalar hayotida ikki odam bir narsaga, ya’ni bir tomonga karaganda, ular har doim bir narsani ko‘radi, bir narsani anglaydi degani emas. Masalan, televizorda “Go‘zallik

konkursini” ko‘rsatmoqda. Ayol kishi go‘zallik konkursida qizlarning qanday kiyim kiyganligi, ularning qanday modada tikilganligi, rangi ro‘yi, qizlarning qanday yurishiga e’tibor qaratadi. Bizning o‘zbeklar ko‘proq konkursantlarning qosh- ko‘ziga e’tibor berishadi. Ular uchun “qora qosh, qora ko‘z”lilar chiroyli ko‘rinadi. Ko‘zlar esa albatta “katta-katta” bo‘lishi shart. Xuddi shu ko‘rsatuvni ko‘rayotgan erkaklar esa batamom boshqa kriteriylar asosida qizlarga qaraydi. Erkaklar uchun qizlarning qanday kiyim kiyganligidan ko‘ra, qanday kiyim kiymaganligi balki muhimroqdir. Ular bir narsani ko‘rmoqda va bir tomonga qaramoqda! Biroq ularning ko‘rsatuvdan olgan xissiyotlari, xulosalari, emotsiyalari turlichadir. Demak, bir xil vaziyatda hamda bir xil holatda ikki odam turlicha qarorlar va xulosalarga kelishi mumkin. Va bu ikki xillilik - tabiiy narsadir. Boshqa odam, u senga qanchalik yaqin bo‘lmasin, boshqacha fikrlashi va boshqacha xulosalarga kelishi mumkin. Demak, ziddiyatlar o‘zgalarning qarashlari, fikrlari, xulosa qilish tamoyillari biznikidan o‘zgacharoq ekanligini tushinish, anglash zaminida yechiladi va hal etiladi. Ana shunday bir xil narsa va hodisaning ikki inson tomonidan ikki xilda talqin qilinishini er va xotinning o‘z birinchi uchrashuvini qanday so‘zlab berishida kuzatish mumkin. Xotinning esdaliklari: O‘shanda men yangi kremplin ko‘ylak kiyib olgan edim. Havo rangda edi. Rosa chiroyli edi. Xilpirab turar edi. Men bu ko‘ylakni mazza qilib kiyar edim. Hozir ham gapiryapmanu, kayfiyatim ko‘tarilib ketyapti. Menga “Panorama” kino-teatriga borasan”, deyishdi. Soat 16-00 ga. “Borganda, u odam o‘zi seni topadi”, deyishdi. Men bordim. Panoramani oldi juda keng. Qaysi tomonda kutishni bilmadim. Aylana boshladim. O‘zi hech kim yo‘q edi. Ancha kutdim. Hech kim oldimga kelmadi. Endi jahlim chiqib, “E, qaytib ketaveraman. O‘zi kim kimni kutishi kerak. Erkak bo‘lganidan keyin ertaroq kelishi kerak-ku”, deb tursam, “Siz Sayyoramisiz?” deb kelib qoldilar. Jahlim chiqqan edi. Qo‘polgina qilib, “Ha, men. Nimaydi?, -dedim. Ular, kulib turib, “Yo‘q. Hechnima. Faqat biz endi birga bo‘lsak kerak.” – dedilar. Men o‘z hayolimda “Bu

– jinnimi?!” deb o‘yladim. Ammo “Nimaga kech qoldingiz?”, deb so‘ray olmadim. O‘shanda nimaga kech qolgan edingiz?!” Erning esdaliklari: O‘sha vaqtlarda onam hech xoli-jonimga qo‘ymay “qachon uylanasan” ashulasini erta tongdan aytishni boshlar edi. O‘sha kundan bir haftacha oldin onam yana “Bir qizni topdim. Menga ma’qul. Yaxshi qiz ekan. Surishtirdim. Hamma maqtayapti. Bir borib ko‘r”, deb aytib qoldilar. “Xo‘p” dedimu, qutildim. O‘sha kuni ertalab onam birdaniga “Bugun uchrashuving” deb qoldilar. Ammo men uchrashuvga hech ham bora olmasdim. Chunki katta majlis aytib qo‘yilgan edi. Ruxsat so‘ra olmasdim. Yana bunday sabab bilan. Onamga esa, “Men bora olmayman. Aytib qo‘yinglar ularga. Ovora bo‘lishmasin”, desam, baloga qoldim. Shuning uchun indamay ishga ketaverdim. Nima bo‘lsa – bo‘lar deb. Majlisda o‘tiribman-u, u yoqda meni kutishayotgani menga tinchlik bermaydi. Keyin uchrashuvga, gul pul degandek olib borish kerak. Unga ham vaqtim yo‘q. Shuning uchun, “Kech qolib bo‘lsa ham boraveraman. Agar xushro‘y qiz bo‘lsa va ayniqsa, meni kutib turgan bo‘lsa, unga uylanaman”, deb o‘zimni tinchlantirdim. Borib qarasam, turibdi. Jahli chiqqan, chimirilgan, ammo kutyapti. Biroz tashqarida kuzatdim, nima qilarkin deb. U yoq, bu yoqqa qarab qo‘yadi-da, yana kutaveradi. Keyin, ketishga chog‘lanayotganligini sezib qoldimda, “Oldiga borib, men sizga uylanaman” dedim. “Men sizga uylanaman”, deganimni eshitdiyoq, hovri tushib, muloyim bo‘lib qoldi. Keyin aylanishga ketdik. Hamma sovg‘alarni yo‘lda olib berdim. O‘ziyam, meni kutgani uchun rosa mehmon qilganman. Og‘zi ochilib qolgan. Xotin: E, menga hech ham “Senga uylanaman”, demagansiz. Har xil narsalarni o‘ylab topaverasiz. Uyga borsam, “Nimaga kutib turmading” deb, dadam urishardilar. Sizni o‘zi dadam topgan edi. Dadamdan qo‘rqqanimdan kutaverganman. Nima, dabdurustdan, na salom bor, na alik bor, “Senga uylanaman” deganmisiz. Hech ham unaqa bo‘lmagan. O‘ylab topmang. Er: Nimaga o‘ylab toparkanman. Men aytganday bo‘lgan. Qarasam, bechora qiz shuncha meni kutgan. Qiz bolani yigit kishini shuncha kutishi umuman tarixda bo‘lmagan hodisa. Men, sabr va qanoatli qiz ekan, deb o‘ylaganman. Menga

indamay kutishi yoqqan, ma’qul bo‘lgan. Shu narsaga chidagan, hayotda ham hamma narsalarga chidam bilan qaraydi, deb hayolimdan o‘tgan. Rosa kuzatganman. Miq etmay kutyapti. Oldiga kelib, o‘zimni tanishtirsam ham, qo‘pollik qilib, “Bor. Tur yo‘qol!” deb haydab solmagan. Ko‘zlari menga katta- katta bo‘lib ko‘ringan. Ko‘zlarini katta bo‘lib ko‘ringani aslida jahli chiqqanidan ekan. Keyin ko‘zlari kichrayib ketdi. Ko‘rinib turibdiki, birinchi uchrashuvdagi bir xil voqea tasnifi ikki odamda turlichadir. Har bir odam o‘ziga xos narsalarni, o‘zining xotirasida qolgan narsalarnigina gapirmoqda. Ikkila odam ham gap aynan birinchi uchrashuv haqida ketayotganligini anglashadi. Ammo mana shu birinchi uchrashuv qanday o‘tganligi borasida fikrlar boshqa boshqadir. Odamlarning idrok qilish qobiliyati turlichadir. Insonning idroki, ya’ni uning narsalarga qarab ularni anglashi ko‘p obyektiv va subyektiv faktorlarga bog‘liq bo‘ladi. Tajriba, ma’naviy qadriyatlar, xis-tuyg‘ular, psixologiya, shaxs tafakkuri, ular ehtiyojlari ana shunday faktorlardandir. Mana shu idrok qilishdagi farqlar konfliktga olib kelishi mumkin. Yuqoridagi misolda ayol kishining nazdida chiroyli bo‘lgan qiz, erkakning nazdida “mundayroq” bo‘lishi mumkin. Agar er “Sen chiroyda nimani ham tushunarding?!” deb o‘z xulosasini qo‘pollik bilan aytsa, bizning o‘zbek ayollari ochiqchasiga e’tiroz bildirmasa ham, erining “go‘zallik” borasidagi qarashlari ancha sayoz ekanligiga o‘zi ishonadi. Ko‘pchiligimiz hayotimiz davomida o‘zimizni ba’zi an’anaviy va jamiyat tomonidan qabul qilingan talablar asosida chegaralashga harakat qilamiz. Konflikt yechimida ana shunday chegara «g‘olib-mag‘lub» strategik usuliga teng keladi. “G‘olib-Mag‘lub” holati bizning ongimizga o‘rnashib qolgan noto‘g‘ri tamoyildir. YA’ni ziddiyatga kirayotganda biz “G‘olib-G‘olib” strategiyasi mavjudligini bilmasak, undan bexabar bo‘lsak, bizning ongimizda mavjud stereotip ishlay boshlaydi, bu stereotip esa – men albatta g‘olib chiqishim kerak, opponentimga keskin “qarshilik” ko‘rsatishim kerak, degan noto‘g‘ri tafakkurga asoslangan bo‘ladi. Buning mazmuni shundaki, konflikt yechimini qidirganda biz faqat shu chegara doirasida fikr yuritib, yangi usullarga yo‘l bermaymiz. Shu bois, konflikt

yechimida «G‘olib-G‘olib» strategiyasiga yetishish uchun yangicha qarash, ijodiy yondoshish, har turli variantlarni ko‘rib chiqish talab qilinadi. Bu maqsadga yetishish uchun esa biz o‘z dunyoqarashimizni o‘zgartirishimiz lozim. Shu bois, biz “G‘olib-G‘olib” strategiyasi uchun kuyidagi tamoyillarni sizlarga tavsiya etamiz.

“G‘olib-G‘olib” strategiyasi amal qilishi uchun nima harakatlar qilmoq kerak? Birinchi qadam: Opponentingiz nimani istaydi va nima uchun aynan shuni istaydi, bilib oling. Ikkinchi qadam: Sizning va opponentingizning fikridagi qarama-qarshilikda ba’zi bir umumiy tomonlar, ularni o‘xshash qilib turgan nuqtalar mavjudmi, shuni aniqlang. Uchinchi qadam: Sizning va opponentingizning muammoga qaratilgan yechim variantlari qanday, aniqlang. To‘rtinchi qadam: Konflikt muhokamasini hamkorlikda amalga oshiring. Siz o‘zingizcha, opponentingiz o‘zicha variantlarni o‘ylasa, orangizda yana uzilish bo‘ladi. Jarayon birgalikda harakat qilish asosida tashkil qilinsa, orada ishonch va hamkorlik yuzaga keladi. Siz esa o‘z opponentingizga qarshi tomon sifatida emas, balki hamkor sifatida qarayotganligingizni ko‘rsating. Hamkorlik yo‘li har doim birga sayi-harakat qilish yo‘li bo‘lib, tomonlar munosabatini yaqinlashtirishga yordam beradi. Konflikt jarayonida tomonlar muzokarasini tashkil qilganda, o‘z so‘zingizni kuyidagi jumlalar bilan boshlashingiz yaxshi natija beradi: “Men ikkalamiz uchun ham adolatli yechim topish tarafdoriman”, “Keling, qaraylikchi, ikkalamizni ham qoniqtiradigan, ikkalamiz uchun ham muhim bo‘la oladigan yo‘l bormikan”, “Men bu yerga ikkalamizga muhim bo‘lgan muammoni yechishga keldim, faqat o‘zimning muammoim emas, sizning muammoingiz ham o‘z yechimini topishi tarafdoriman”. Undan so‘ng, ikkala tomon uchun muhim bo‘lgan muammoning ichki mohiyatini anglashga, uni chegaralab olishga yo‘naltirilgan savollar bering, masalan, “Nima uchun sizga aynan bu qaror eng yaxshi yo‘l deb ko‘rinyapti?”, “Nima uchun siz aynan shuni taklif etyapsiz?”, “Shu holatda siz uchun muhim bo‘lgan narsalar nimada?”, “Masalan, siz aytgan gap hal bo‘ldi, deylik, keyinchi....?”. bu savollar bilan siz o‘z opponentingizning fikrlash jarayoniga, ya’ni uning maqsadlariga aniqroq kirib borasiz. Uni tushunishingiz osonlashadi. Uning maqsadlari sizga oydinlashadi. Siz opponentingizdan axborot ola boshlaysiz. Bu axborotlar esa hamkorlikda masala

yechimini topishga ko‘maklashadi. Birovni eshitmasdan, anglamasdan turib, konfliktni yechib bo‘lmaydi. Shu bilan birga oradagi o‘rnatilgan hamkorlik vaziyatidan ham siz foydalanib qolasiz. O‘rni kelganida o‘zingizni qiziqtirgan o‘rinlarni ham ta’kidlashga imkon yaratiladi. G‘olib-G‘olib yo‘nalishi uchun tavsiyalar:  Barcha ishtirokchilar maqsad va manfaatlarini belgilang  Ularni qoniqtirishga sayi-harakat qiling  Boshqalar qadriyatlari va manfaatlarini o‘zingiznikidek qabul qilishga urinib ko‘ring  Obyektiv bo‘lishga harakat qiling, muammoni shaxsdan ajragan holda munosabat bildiring  Muammoga ijodiy yondoshing, noordinar qarorlar topishga urining  Muammoga beshavqat bo‘ling, odamlarni avaylang, ularga shavqatli bo‘ling Aslida, konfliktning kelib chiqish shart-sharoitlari faol yashash ko‘nikmalarini talab etadi. Agar siz konflikt sharoitida odatdagi stereotiplar asosida fikr yuritsangiz, demak, sizning tafakkuringizda uning yechimiga qaratilgan ilmiy- nazariy va zamonaviy bilimlar tarbiyalanmagan. Ko‘p xollarda shunday bo‘ladi, chunki konfliktologiya yangi rivojlanib, o‘sib va kengayib borayotgan sohalardan biri hisoblanadi. Konfliktga munosabat masalasida ko‘pchilik ongiga o‘rnashib qolgan qat’iy, ammo noto‘g‘ri, amaliy bo‘lmagan usullarni qo‘llaydi. Konflikt bilan to‘qnashganda ko‘pchilik kuyidagi stereotiplar asosida harakat qiladi: Konfliktdan qochish Agar siz konfliktdan qochish stereotipini tanlashga moyillik ko‘rsatsangiz, siz o‘zingizda uning keyingi rivojiga faol ta’sir ko‘rsatish, uning yechimini o‘zingiz uchun qulay va zarur maqsadlarda hal etish imkoniyatini boy bergan bo‘lasiz. Ammo ba’zan konfliktdan qochish jismoniy to‘qnashuv, zo‘ravonlik va kuch ishlatishning oldini olgan bo‘ladi. Konflikt vaziyatdan qochish agar mana shu konflikt aynan sizning shaxsiy manfaatlaringizga qarshi qaratilmagan bo‘lsa, o‘ylangan va to‘g‘ri tashlangan qadamlardan bo‘lishi mumkin. Bu holda uning har

qanday yechimi – sizning hayotingizga ta’sir o‘tkazmaydi. Ammo, konfliktdan qochib, siz o‘z do‘stlaringiz va yaqinlaringizga ko‘mak berishdan voz kechgan bo‘lasiz. Ba’zi hollarda konfliktdan qochish taktikasi ataylab, o‘z opponentini jazolash, uning “aqlini” kiritib qo‘yish, “qani nima ham qila olardi?” qabilida ish tutish maqsadlari asosida qilingan bo‘ladi. Bunday hol, sizning inson sifatida odamlar tomonidan ijobiy qabul qilinishiggiz uchun hech ham yordam bermaydi, va muhimi, oralaringizdagi ziddiyatni yechib ham bermaydi. Bu hol o‘z oppnentizgizni konfliktga bo‘lgan munosabatini ham oydinlashtirmaydi, balki murakkablashtiradi. Kuyidagi amallar sizning konfliktdan qochish taktikasini qo‘llayotgan ekanligingizni anglatadi:  gaplashmaslik  ataylab ko‘rsatib, jahl bilan boshqa joyga ketish  hafa bo‘lganligini ko‘rsatib boshqa uyga chiqib ketish  “yashiringan”, uzoq vaqt davomida xis qilingan qahr va g‘azab  depressiya  o‘z opponentini ochiqchasiga tan olmaslik (ignorirovaniye)  odamlar orqasidan mazah qilish va gapirish  yaqinlaringiz bilan faqat ish yuzasidan gaplashish  indifferent munosabat  urishib qolgan tomon bilan umuman, na do‘stona, na qarindoshlik, na ish yuzasidan muomala qilmaslik, munosabatlarni batamom uzish Konfliktga mayin bosim o‘tkazish Agar urishgan, janjallashgan, ya’ni konflikt vaziyatiga kirgan odam bizga qadrli bo‘lsa, ko‘pincha mana shu yo‘l tanlanadi. Bizning ongimiz o‘zaro ziddiyat mavjudligini tan olgisi kelmaydi, chunki bu odam bizga yaqin. Bizning bu odamga nisbatan ijobiy ichki emotsional-ruhiy holatimiz ziddiyatning chuqurlashib ketishidan bizni tabiiy va instinktiv tarzda himoya qilishga o‘tadi. Biz nima bo‘lsa ham yaxshi munosabatlarni saqlab qolish yo‘lidan ketamiz. Bu yo‘l o‘zini ikki holatda oqlaydi, birinchisi, agar muhim bo‘lmagan narsalar ustida konfrontatsiyaning kuchayib ketishi, bizga yaqinlarning kuchli stress olishi

kuzatilsa, ikkinchidan, opponent so‘zlarimiz va argumentlarimizni tinglashga tayyor bo‘lmasa, o‘zini ochiq muloqotdan olib qochsa. Bu vaziyatlarning har birida ham tanlangan taktika asta-sekin ziddiyatni o‘z-o‘zidan keskinlikdan olib chiqib ketishi mumkin. Chunki biz do‘stona va iliq munosabatdan voz kechmagan bo‘lamiz. Ammo konfliktga nisbatan mayin bosim o‘tkazish uni keltirib chiqargan muammolar yo‘q bo‘ldi degani emas. Agar ochiq muloqot bo‘lmasa, sizning opponentingiz qadbingizda bo‘layotgan emotsiyalarni bilmay qolaveradi. Natijada, u noto‘g‘ri xulosalarga kelishi tabiiy. Agar u nimadir odatdagiday emasligi sezsa ham, aynan bu “nima” – nimada ekanligini bilmay qolaveradi. Munosabatlardagi “tanglik” yo‘qolmaydi, balki ko‘ngillarning ich-ichiga singib ketadi . Mayin bosim o‘tkazish kuyidagilarda o‘zini namoyon etadi: siz o‘zingizni “hamma narsa odatdagidek” qabilida tutasiz hech narsa bo‘lmagandek o‘z munosabatlaringizni davom ettiraverasiz tinchlik va osudalikni saqlash uchun, bo‘layotgan vaziyatga beparvo bo‘lasiz o‘zingizni jahl va g‘azab xis qilganingiz uchun koyisiz butun mahoratingizni ishga solib, faqat iliq muomalaga o‘tib olasiz avval “jim” bo‘lasiz, ammo ko‘nglingizda ma’lum istiqbol rejalar tuzasiz hamma negativ emotsiyalaringizni bosasiz, ulardan foydalanmaslikka harakat qilasiz Shunday qilib, konfliktning yechimi topish usullari mavjud, ularni bilish kerak va ularni real hayotda qo‘llash zarur. Konfliktlarning “g‘olib-g‘olib” usuli har ikki tomonning manfaatlarini saqlab qolishga qaratilgan yo‘ldir. Demak, mazkur paragrafda ko‘rib chiqqan masalalar asosida “Konflikda kim yutib chiqadi?” degan savolni “Konfliktda hamma yutib chiqishi imkoniyati mavjud-mi?” savoli bilan o‘zgartirish lozim. Chunki, haqiqatan ham ziddiyatli vaziyatda barcha ishtirok etuvchi tomonlar g‘olib bo‘la oladi. Konfliktlar yechimi aynan G‘olib bo‘la olish qonuniyatlarini o‘rgatadi. Buning uchun G‘oliblik strategiyasini qo‘llash lozim: - g‘olib bo‘lishlikning birinchi talabi o‘z opponentiga qarshi kurash emas, balki uning maqsadlari va manfaatlarini tushunishga harakat qilishdir;

- norozilikka rozilik amallari qo‘llash; - boshqalarning fikrlari, qarashlari va xulosalari biznikidan o‘zgacharoq bo‘lishi mumkinligini tushunish va qabul qilish; - ochiq samimiy muloqotga tayyorlik; - birovlarning xis-tuyg‘ulari va emotsiyalarini hurmatlash; - boshqalarning manfaatlarini aniq belgilashga harakat qilish; - manfaatlar orasidagi uyg‘unlik asosida yagona strategiyani ishlab chiqish. Konflikt vaziyatlardagi stereotip harakatlar o‘zini konfliktdan qochish va unga mayin bosim o‘tkazishda namoyon bo‘ladi. Ammo bu sayi-harakatlar konfliktni to‘la yechib bermaydi va tomonlar orasidagi muammoni ham hal eta olmaydi. Faqat o‘zaro umumiy kelishuv asosida tomonlarning bir maqsad sari samimiy intilishi, butun kuch va diqqatni qarshi tomon shaxsiyatiga emas, balki konfliktni keltirib chiqargan muammoga qaratish ziddiyatning to‘la va haqiqiy yechimi uchun asos bo‘la oladi. Konflikt yechimiga to‘g‘ri munosabatni shakllantirish masalasida shuni bilish va rioya etish zarurki, ziddiyatda har ikki tomon ham g‘olib bo‘lishi mumkin. Har ikki tomonning g‘olibligi konfliktning to‘g‘ri hal qilinganligini namoyon qiladi, ammo mana shu g‘oliblik ortida har ikki tomonning mehnati, sayi-harakatlari, irodasi va intilishi yotganligini ham bilish, g‘oliblik o‘z- o‘zidan kelib chiqmasligini anglash zarur.

Adabiyotlar: 1. Karimova S. Kompozitsion mukammallik yo`lida//O`zbek tili va adabiyoti.- 1991.-№6.-B.54-58 2. K.Turdiyeva. Asar syujeti va kompozitsiyasi haqida//Til va adabiyot ta`limi 2001-№3. B. 23-27. 3. Qurbonov T. Portret yaratish uslubi haqida//O`zbek tili va adabiyoti.-1996.- №5.-B.47 4. Zarubejnaya estetika i teoriya literaturi XIX-XX vv.-M.,1987 5. Jirmunskiy V. Teoriya stixa.-L.,1975 6. Uspenskiy B. Poetika kompozitsii.-M.,1970 7. Shklovskiy V. O teorii prozi.-M.,1983

O'xshashlar

Konflikt va uning imkoniyatlari

Konfliktlarni boshqarish tartiblari

Adolatparvarlik mezonlari

O‘zgani anglash (eshitish) va o‘zini anglatish qoidalari

Konflikt inson hayotining ajralmas tarkibi sifatida konfliktogenlar