Adolatparvarlik mezonlari - Pedagogika - Referatlar

Adolatparvarlik mezonlari

Yuklangan vaqt:

20.09.2019

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

29.8349609375 KB

Ko'chirib olish

Adolatparvarlik mezonlari Reja: 1. Konfliktlar yechimida qo‘llaniladigan adolatparvarlik mezonlari. 2. Muammo.Muammoni aniqlash. 3. Insonlarning qusurlari, nuqsonlari va kamchiliklari.

Konfliktlar yechimida qo‘llaniladigan adolatparvarlik mezonlari. Konfliktlar – tabiiy hayotiy voqelik ekanligini biz endi bilamiz. Bunday bilimlardan so‘ng o‘z hayotimizdagi tinchlik va osoyishtalik uchun bizning mas’uliyatimiz ortadi. Chunki tinchlik va osoyishtalik har doim ham o‘zicha davom etavermaydi. Oilada tinchlik va osoyishtalikni ta’minlay olish zarur. Konflikt vaziyatlar esa mana shu osoyishtalik tizimini buzadi. Ko‘pchilik hollarda konflikt zo‘ravonlikning qo‘llanishiga olib keladi. Biroq, zo‘ravonlik – odatdagi hayotiy voqea emas. Konfliktda zo‘ravonlikning qo‘llanilishi bu ziddiyatning nihoyat darajada eskalatsiya va agressiyaga olib kelinishi natijasi hisoblanadi. Har qanday konflikt vaziyatning oldini olsa bo‘ladi. Afsuski, ko‘p hollarda konfliktlarni tinch yo‘l bilan hal etish imkoniyati boy beriladi. Bunday ahvoldan qanday chiqib ketish kerak?! Bu holda «Adolatparvarlik mezonlari» bizga qo‘l keladi hamda konfliktni zo‘ravonliksiz va kuch ishlatmasdan muvaffaqiyatli hal etishga imkon yaratadi. «Adolatparvarlik mezonlarini» qo‘llash, hech kim mag‘lub emasligini, balki barcha g‘olib bo‘lib qolishini isbotlaydi. Konfliktlar yechimida qo‘llaniladigan adolatparvarlik mezonlari, ya’ni qoidalari kuyidagilardan iborat : Muammoni aniqlash Muammo – nima? Muammoning ichki mazmunini anglashga harakat qiling. Muammo chegalarini belgilashda xolis hamda vijdonli bo‘ling. Muammoni avval o‘zingiz aniq idrok etib olishga harakat qiling. Muammoni anglash jarayonida sabrli va bosiq harakat olib boring. Konflikt jarayondagi haqiqatni anglashga sayi- harakat qiling. O‘zingizning hissiyotlaringiz hamda boshqalarning so‘zlari, ular emotsiyalariga ham diqqat-e’tiborli bo‘ling. Muammoni qanday qabul qilayotganligingizni to‘g‘ri va aniq anglab yeting. Muammoni umumlashtiring, uni ma’lum miqdorda xulosalashga erishing. Fikrlaringizni umumlashtiruvchi va yaqinlashtiruvchi o‘rinlarni topib, umumkelishuv yo‘lida ulardan to‘g‘ri foydalaning. Muammoni ro‘kach qilmang. Opponentingizga ham muammoni o‘zi anglab yetishi uchun imkon bering. U ham siz anglab yetgan muammoni sizning darajangizga yaqin darajada xis qilishini kuting. Muammoni ikkalangiz qanday

ko‘rayotganligingiz haqida sabr bilan suhbat va mushohada qiling. Muammoni anglashda sizlarning fikringizni umumlashtiruvchi xususiyatlar va belgilarni aniqlab, belgilab oling. Opponentiz bilan o‘z diqqatingiz va e’tiboringizni aynan muammoga qaratishga kelishib oling. Opponentingiz biror narsani tez anglab yetmasa, uni shoshiltirmang. Uning mushahadaga, xulosaga yetishi uchun imkon bering. Konflikt - muammo mavjudligi uchun kelib chiqayotganligini o‘zingiz qabul qiling hamda o‘z diqqatingizni muammoga qarating. Konfliktning kelib chiqishida muammo rol o‘ynashini esingizdan chiqarmang. Eng muhimi – diqqat va energiyani o‘zga shaxsga qarshi emas, balki muammoga qaratish. Muammoda fikrni jamlash. Muammo – konflikt, ya’ni kelishmovchilikning yuzaga kelishi uchun sabab bo‘lgan vaziyat, hodisa, voqea hisoblanadi. Mana shu vaziyat, hodisa, voqea o‘z- o‘zidan kelib chiqmaydi. Uning sabablari mavjud. Sizlarni to‘qnashtirgan narsa xuddi shu vaziyat, hodisa va voqeadagi maqsadlaringiz, manfaatlarning to‘qnashuvi hisoblanadi. Muammoni yuzaga keltirishda rol o‘ynagan siz va opponentingizning maqsadlarini bir-biriga solishtirish orqali, ulardagi umumiy va qarama-qarshi tomonlarni belgilang. Ammo bu jarayonda, shu bilan birga umuman konflikt yechimida, qo‘llash mumkin bo‘lmagan qoidalar mavjud. Ular: • ziddiyat bahonasida opponentingiz bilan umr bo‘yi bo‘lib o‘tgan barcha nizolarni sanab chiqish, ularni ular kelib chiqqan paytda emas, aynan yangitdan vujudga kelgan ziddiyatli vaziyatga qo‘llash, esga olish va opponentingizni avvalgi ayblari uchun jazolashga intilish – mumkin emas! Shuningdek, “u sizni qachon behurmat qilgan-u, qachon sizga boshqacha ko‘z bilan qaragan”, ya’ni barcha nizolar tarixini doston qilish, xissiyotlarga berilib ketish, butun hayotingiz davomida opponentingiz bilan bo‘lib o‘tgan barcha nizolarni qayta tahlil qilishga urinish – mumkin emas! Konflikt jarayonida “Sen har doim menga shunday munosabatda bo‘lgansan, bir yil avval bu qilgansan, ikki yil avval boshqa narsa qilgansan...” qabilida nizolar tarixiga mukkasidan ketish, ularni doimiy yodda saqlashga urinish, har gal nizo chiqqanida ularni ataylab esga solish - mutlaqo mumkin emas!. Opponentingizga doimiy ta’na qilish, muhokama etilgan va

avvallari kechirimlar bilan tugallangan konflikt vaziyatlarni ham esdan chiqarmasdan, ularni o‘z psixologik-ruhiy holatining muhim “yuki” sifatida asrab- avaylab yurish – bu ham mutlaqo mumkin emas! Shu bilan birga, e’tiborni muammoga emas, balki o‘z xissiyotlari va ulardan qolgan hafagarchilikka qaratish - mutlaqo mumkin emas! Konfliktdan chiqib ketish avvalo insonning o‘zining emotsional-psixologik holatini pokiza tutish va ozoda qilishdan boshlanishi lozim. Agar siz o‘zingizning konfliktga bo‘lgan munosabatingizni tarixiy hodisalar va ziddiyatlar girdobida boshlasangiz va ularga suyansangiz hech vaqt ziddiyatni muvaffaqiyatli yecha olmaysiz. O‘ziga va o‘zgalarga kechirimli, haqiqiy kechirimli bo‘la olish – ziddiyatlar yechimiga qaratilgan qadamlardan biri hisoblanadi. Demak, birinchidan, konkret konflikt davrida avvalgi konfliktlarni yangi konfliktga qo‘shib bo‘lmaydi, ikkinchidan, ziddiyatlar tarixini qo‘zg‘ab bo‘lmaydi. Chunki opponentingiz ham xuddi shu yo‘ldan ketishi mumkin. Oldin o‘tgan ziddiyatlarni eslash yo‘lidan emas, balki muammoni aniqlash yo‘lidan ketgan ma’qul. • konflikt sharoitida, uning kelib chiqishida, umuman uning rivojida kim ko‘proq aybdor ekanligiga bor kuchni berish mumkin emas. Umuman konflikt vaziyatda kim haq, kim nohaq ekanligini aniqlash – konfliktni tupikka kiritish usuli hisoblanadi. Chunki har bir odamning o‘z haqiqati mavjud bo‘ladi. Shu bois, ziddiyatni yechish – kim aybdor ekanligini qidirish emas. Konflikt yechimini qidirish – ziddiyatdagi aybdor insonni topish va uni jazolash ham emas! Chunki konfliktlarda odatda barcha o‘zini noan’anaviy tutishi mumkin. Hamma ham g‘azabga kirishi, o‘zini himoyalash, yoki dag‘dag‘a uchun qo‘pol so‘zlarni ishlatishi mumkin. Yoki agressiya bilan duch kelganda inson faqat o‘zini himoya qilish yo‘liga o‘tib olishi mumkin. Konfliktlarda aybdor shaxs bo‘lmaydi! Konfliktlarda ikki qarama-qarshi manfaat bo‘ladi xolos. Konfliktlarda ikki qarama-qarshi inson ham asli bo‘lmaydi, chunki konfliktda insonlar qarama-qarshiligi aslida manfaatlar qarama-qarshiligi mavjudligini ko‘rsatadi, uni oydinlashtiradi xolos. Shu bois, agar siz ziddiyatda opponent shaxsni ayblasangiz, diqqatingizni konfliktni keltirib chiqargan muammoga emas,

balki shaxsga yo‘naltirgan bo‘lasiz. Siz konflikt yechimini emas, balki aybdor shaxsni qidirayotgan bo‘lasiz. Siz uchun birovni jazolash, aybiga iqror qildirish muhim, aslida haqiqat esa boshqa tarafda bo‘lib chiqishi mumkin. Shu bilan birga, siz boshqa manfaatni, ya’ni o‘zingizga yoqmay turgan insonni ayblash, o‘zingizni esa oqlash yo‘lidan ketgan bo‘lasiz. Aslida siz o‘zingizni oqlashingiz kerakmi? Yo‘q. Chunki siz ham aybdor emassiz. Ikkinchidan esa, siz konflikt yechimidan uzoqlashib, uning yechimini boshqa yo‘ldan olib ketgan bo‘lasiz. Bir-birini turli ayblarda, qilgan ishlarda ayblash orqali hali biror bir konflikt yechilmagan. Bu usulda, ya’ni tomonlar faqat bir-birlarini ayblash usulini qo‘llagan vaqtda konfliktni keltirib chiqargan muammo yutib chiqadi. Chunki muammo borasida hech kim o‘ylamaydi, muammo esa sizning va opponentizgizning salbiy xis- tuyg‘ulari ichida yanada chuqurlashib boradi. Demak, konflikt yechimida kim aybdor ekanligini qidirish mutlaqo mumkin emas. Bu noto‘g‘ri, xato bo‘lgan yo‘l. Konfliktda aybdor shaxslar bo‘lmaydi. Aybdorni qidirish – uni jazolashni talab etadi. Opponentingizga “Sen aybdorsan” desangiz, u “Meni jazolashmoqchi” deb anglashi tabiiy. Ammo u o‘zini aybdor xis qilmaydi-ku?! Demak, u “Nima uchun meni jazolashmoqchi?!” deb, kontr-hujumga o‘tadi. Bu holatda, opponentning kontr-hujumi, aslida, hujum qilish uchun emas, balki o‘zini himoya qilish uchun yo‘naltirilgan bo‘ladi. • konflikt yechimini topishda fikr va emotsiyalarni muammoga yo‘naltirish, vujudga kelgan muammo borasida qayg‘urish, butun energiyani muammo mazmunini belgilashga qaratish yaxshi natijalar beradi. Muammo bo‘yicha fikrlashing, undan chetga chiqib ketishga o‘zingizga va opponentingizga yo‘l bermang. Gaplaringiz va so‘zlaringiz osuda, bosiq, tinch, hurmat va izzat qilgan holda yuzaga chiqsin. Chunki siz konfliktning kelib chiqishida qarshingizda turgan inson emas, balki uning manfaati yotganini bilasiz. O‘ylab ko‘ring, balki mana shu manfaatlarda juda ko‘p umumiy tomonlar mavjuddir. Balki opponentingiz o‘sha umumiy tomonlarni sizga bildirmoqchidir. Muammoni aniq belgilab olsangiz, mana shu savollarga javob topgan bo‘lasiz.

• konflikt vaziyatini manfaatlar to‘qnashuvi deb aytdik. Shu bilan birga konfliktda har ikki tomon ham g‘olib chiqishi mumkinligini bildik. Shunday ekan, o‘z oldingizga konfliktda g‘olib kelish, yutib chiqishni maqsad qilib qo‘ymang. Sizning maqsadingiz o‘z manfaatlaringiz bilan opponentingiz manfaatlarini uyg‘unlashtirishdir, ularning o‘xshash tomonlarini topib, sizni ham, uni ham qoniqtiradigan yechimga kelishdir. Sizning yutug‘ingiz uning yutug‘iga teng kelgan holdagina siz konflikt yechimini topgan bo‘lasiz. YA’ni, konflikt vaziyatdan har ikki tomon qoniqqan va tinchlangan, uning yechimidan xursand bo‘lgan holdagina “g‘olib-g‘olib” sharoiti yaratilgan bo‘ladi. Shu bois, sizning bosh maqsadingiz – konfliktning adolatli yechimini qidirish va topishdan iborat bo‘lmog‘i kerak. Shaxsga emas, muammoga xujum qilish. Konflikt ko‘p hollarda bir-biriga yaqin odamlar o‘rtasida sodir bo‘ladi. Tanimagan odamlar o‘rtasidagi konfliktning yechimga kelishi osonroq kechadi. Masalan, ko‘chada avariya bo‘lib, ikki mashina bir-biriga urilsa, darrov haydovchilar o‘zaro kelishishga harakat qilishadi. Chunki bunday ziddiyatlarning o‘zaro kelishilgan va xalq ichida qabul qilingan tartiblari mavjud hamda ularga ko‘pchilik rioya qilishga, mavjud konfliktni yanada chuqurlashtirmaslikka harakat qiladi. Begona odamlar kelishuv yo‘lidan borishadi va ziddiyatda kelishilgan majburiyatlarni to‘la bajarishga urinadi. Konfliktdagi nizo shartlari bajarilgandan so‘ng, yana har ikki tomon o‘zaro begonalashib ketaveradi. Ziddiyat ularni o‘zaro muomala qilishga majbur etadi, konflikt yechimidan so‘ng ular o‘zini erkin, majburiyatlarsiz xis qilaveradi. Ko‘rib chiqilgan mana shu vaziyatda, ko‘pchilik, o‘zining emotsional holatini ma’lum tartibda ushlashga, o‘zini kontrol, ya’ni nazorat qilishga harakat qiladi. Chunki, ziddiyatda to‘qnashgan odamlar ularga tanish emas. Bu esa, bir narsani ko‘rsatadi. Nizo kelib chiqqan vaziyatdagi odamlar qanchalik bizga yaqin bo‘lsa, biz shunchalik o‘zimizni tabiiy ushlaymiz, buning natijasida esa bizning xissiyotlarimiz ochiqchasiga bayon qilinaveradi. Biz o‘z xissiyotlarimizga erk beramiz hamda buni oddiy hol deb bilamiz. Chunki oldimizda turgan odamlar

bizga yaqin odamlar. Ular bizni biladi. Aslida, teskarisi bo‘lishi kerakdek. Bizga yaqin odamlarga chiroyli munosabat bildirish kerak, o‘zgalarga ega o‘z emotsiyalarimizni ko‘rsataversak bo‘ladigandek. Hayotda esa buning teskarisi bo‘ladi. Biz o‘z yaqinlarimizga bor agressiya va noxush holatimizni bamalol to‘kib solaveramiz, chetdagi tanimagan odamlar bilan esa “o‘ylashibroq” muomala qilishga harakat qilamiz. Ammo aslida, har qanday ziddiyat holatida o‘z emotsiyalarini nazorat qilish – eng to‘g‘ri yo‘l hisoblanadi. Ziddiyatning kelib chiqishida, agar siz uni biror bir yechimga keltirmoqchi bo‘lsangiz, shaxsga emas, balki muammoga hujum qilish kerak bo‘ladi. F. Laroshfukoning ta’kidlashicha, “Odamlar hech qachon mislsiz yaxshi yoki haddan tashqari yomon bo‘lmaydilar”. Ularning yaxshi va yomon fazilatlarini namoyon etuvchi vaziyatlar bo‘ladi xolos. Mana shu vaziyatlarda odamning o‘zini tutishi uning madaniyligi belgisi bo‘ladi. I.Gyote esa, “Yaqin kishilarimizga o‘zlariga munosib muomala qilib, biz ularni battar buzamiz. Agar biz ularga o‘zlaridan ko‘ra yaxshiroq odamlar deya yoshdoshsak, ularni biz yanada yaxshiroq bo‘lishga majbur etamiz” 1 , degan. Konflikt yechimining topilmasligi, yoki uni qanday to‘xtamga keltirishni bilmaslik aynan yaqin bo‘lgan odamlar orasini buzadi. Bu konfliktning mavjud katta vayron etuvchi kuchi natijasidir. Shu bois, konfliktda har doim uning yechimini topish yo‘llarini qidirish shart! Konflikt yechimini topish yaqin odamlar munosabatini mustahkamlash deganidir. Shu bois, konflikt vaziyatda muammo haqidagi o‘z g‘oyalaringizni shakllantirish, ularni hayotga tatbiq eta olish muhim ahamiyat kasb etadi. G‘oyalar qanchalik ko‘p bo‘lsa, shunchalik yaxshi. Bu yo‘llar ichida ikkila tomon uchun ham eng maqbullarini aniqlash lozim bo‘ladi. Muhimi, shaxsga emas, muammoga hujum qilish darkor. Chunki ko‘pincha bu shaxs sizga yaqin inson bo‘lib, uning aybi isbotlanmagan bo‘ladi. Faol tinglash malakasi. Tinglashga tayyorlik. Konflikt vaziyatining o‘ziga xosligi har ikkila tomon uchun ham xis- tuyg‘ularning beqiyos darajada o‘sganligi bilan xarakterlanadi. Inson esa eng avalo 1 Тафаккур гулшани. –Т.: Адабиёт ва санъат нашриёти, 1989, –Б. 39.

o‘z xis-tuylariga quloq solishga odatlangan bo‘ladi. Inson uchun, uning ichki “meni” azizroq bo‘ladi. Ammo hamma ham o‘z xissiyotlarini to‘g‘ri anglaydimi? Ularni to‘g‘ri “talqin” (rasshifrovka) qiladimi? Bu – muhim savol. Ikkinchidan, konfliktdagi muammoni anglash uchun faqat o‘zingizning o‘ylaringiz, fikrlaringiz, emotsiyalaringiz, shuningdek mushohadalaringiz, ya’ni argumentlaringiz yetarli bo‘ladimi? Shu bois, konflikt yechimi har ikkala tomondan faol tinglash, o‘zgani eshitish, uning o‘ylari, fikrlari, emotsiyalari, shuningdek mushohadalari, ya’ni argumentlari qandayligini bilishni talab etadi. Muammoni aniq belgilash va uning chegaralarini ko‘rish uchun o‘z opponenti fikr va o‘ylari, xissiyotlarini to‘g‘ri belgilash darkor. Opponent fikrlarini bilish esa faol tinglash, opponet fikrlarini to‘g‘ri baholay olish va talqin qilish, opponent qarashlarini anglash orqaligina ta’minlanishi mumkin. Faol tinglash ko‘nikmalari o‘z-o‘zidan vujudga kelmaydi. Ularni shaxs o‘zida tarbiyalashi lozim. Faol tinglashning o‘z tartib va qonuniyatlari mavjud. Ochiq chehralik, samimiylik, mushohadalik, bosiqlik, vazminlik, argumentlarni ochiq va asosli bayon qilish, birovni ayblamay gapirish, mehrli bo‘la olish, gaplashganda chetga qarab turmaslik, ko‘zni olib qochmaslik, samimiy va ochiq nazar bilan qarash, tahdid soluvchi harakatlar va so‘zlardan o‘zini tiyish, muloqotga tayyorlikni ko‘rsatish, soxta xushomaddan o‘zini tiyish, piching va istehzodan mutlaqo foydalanmaslik, birovni kamsitmaslik, o‘zini katta olmaslik kabilar ana shunday tartib-qoidalardan hisoblanadi. L.Feyyerbax, “Insonni bilish uchun uni sevish kerak”, deb aytgan. Agar opponentingiz sizga qo‘pol muomala qilsa ham, siz uning qo‘polliklariga bosiqlik va hurmat bilan munosabat bildirsangiz, uning o‘zi uyalib qoladi, chunki hech kimsa o‘zining qalbida “men – madaniyatsizman” deb tan olgisi kelmaydi, hamma “yaxshi odam” bo‘lishga intiladi. Siz bilan gaplashayotgan, o‘z dardu hasratini aytayotgan odamdan yuzingizni teskari qilib, bee’tibor, esnab, yuzingizni boshqa tomonga burib gaplashsangiz, bu odamni inson va do‘st sifatida o‘zingizdan uzoqlashtirgan bo‘lasiz.

Ba’zan odamga uning so‘zlarini eshitganingizning o‘zi kifoya qiladi. Siz uning so‘zlarini diqqat bilan eshitganingizning o‘zi uning qalbidagi barcha gina va qudratlarni yuvib ketadi. Oradagi mavjud emotsional tanglik holati yo‘qotiladi. Birovni eshitish – juda muhim fazilat va zarur xislatdir. Birovni eshita olish qobiliyati – insonning komil shakllanganlik belgisidir. Chunki egoist odamlargina faqat o‘ziga quloq soladi. Boshqa, sizga qarama-qarshi bo‘lgan tomonning fikrini, uning gaplarini bo‘lmasdan va baholamasdan, shuningdek uning so‘zlaridan ayb qidirmasdan, uni tahqirlamasdan diqqat bilan eshitish va tinglash, o‘zingizni uning o‘rniga qo‘yib ko‘rishga harakat qilish konflikt yechimini topish tartiblardan hisoblanadi. D.I.Pisarev bu haqida shunday degan: “Birovni tushunmoq uchun o‘zingni uning o‘rniga qo‘yib ko‘rmog‘ing, uning sevinchi va dardini xis qilmog‘ing lozim”. Ikki tomonning suhbati va muloqoti konflikt vaziyatlarda birdaniga va o‘zicha yuzaga kelmaydi. Muzokara olib borish ikki tomondan ham muloqotga tayyorlikni talab etadi. Muloqot jarayoni ham birdaniga tinch va osuda kechmaydi. Bunga harakat qilmoq va yuqoridagi talablarni bajarishga moyiillik darkor bo‘ladi. Shu bois, lozim bo‘lgan o‘rinlarda, o‘zingizning nohaq ekanligingizni tan olishga tayyor bo‘lish kerak. Chunki, konflikt yechimi ayyorlikni ko‘tarmaydi, uning muhim qonuniyatlaridan biri – samimiy va to‘g‘ri bo‘lishlikdir. Birovning his-tuyg‘ulariga e’tiborli bo‘lish. Konfliktlarda manfaatlar to‘qnashuvidan tashqari emotsional-xissiy to‘qnashuv ham yuz beradi. YA’ni, emotsional-xissiy qarama-qarshilik mavjud nizoning tashqi ko‘rinishi sifatida o‘zini namoyon etadi. Konfliktda ham o‘z manfaatlarini ifoda etish maqsadida, ham o‘zini himoya qilish uchun har bir inson o‘z xis-tuyg‘ulariga berilib, esankirab qolishi mumkin. Emotsional ekankirash esa konflikt jarayonining to‘g‘ri va adolatli hal etilishiga zarar yetkazishi mumkin. Shu bois, konfliktning yechimida bir tomondan, o‘zining xis-tuyg‘ularini jilovlay bilish, ikkinchi tomondan, o‘z opponentining xis-tuylariga e’tiborli bo‘lish talab qilinadi. Birovning xis-tuyg‘ulari mazkur konkret shaxsning aynan konkret shart-sharoitdagi ahvolining namunasi sifatida baholanishi ma’lum xulosalar qilinishiga yordam beradi. YA’ni,

konfliktdagi xis-tuylar insonning boshqa insonga yo‘naltirilgan doimiy mavjud munosabatini emas, balki birdaniga uyg‘ongan va portlash orqali o‘zini ifoda etayotgan tuyg‘ularini ifoda etadi, xolos. Emotsional portlash - o‘tib ketadi. Ularning ortida insonning azaliy, shakllangan va hurmatli munosabati yotgan bo‘lishi mumkin. Shu bois, diqqatni bir soniyada vujudga kelib, jo‘sh urgan emotsiyalarga emas, balki azaliy mavjud bo‘lgan hurmatli munosabatlar va emotsiyalarga qayratishga harakat qilishga yo‘naltirish darkor. Hurmat va e’tibor ishonchga olib kelishini yodda tutish lozim. Birovning xis-tuyg‘ulariiga e’tiborli bo‘lish, faqat konflikt sharoitiga nisbatan emas, balki umuman hayotdagi barcha bosqichlarga nisbatan qat’iy qoidalardan biri bo‘lishi lozim. Masalan, o‘z otangiz bilan siz uchun muhim bo‘lgan masalada bahslashib qoldingiz. Masalan, siz o‘zingiz yoqtirgan qizga uylanmoqchisiz, ammo otangiz bunga qarshi. Otangiz sizni tushunishni istamaydi. Orada janjal yuzaga keladi. Siz jahl qilib, ko‘chaga chiqib ketasiz. Otangiz orangizda bo‘lgan hodisadan qiynalib, uyda qoladi. Otangiz aslida sizga yomonlik istamaydi. Otangiz, balki siz tanlagan qizning qaydayligi bilsa, o‘z fikrini o‘zgartirar. Bunga esa vaqt talab etiladi. Kechqurun kelsangiz, otangiz hafa. Ammo siz chekinishni istamaysiz. Siz yana unga nisbatan o‘z so‘zingizda qolganingizni ko‘rsatmoqchi bo‘lib, bee’tibor bo‘lasiz. Ammo otangizning kechqurundagi salbiy kayfiyati kunduzi bo‘lgan janjal oqibatida o‘zini yomon xis qila boshlagani natijasi bo‘lishi mumkinligini hayolga ham keltirmaysiz. Siz, o‘zingizni o‘z baxti ustida kurashayotgan odam sifatida qabul qilasiz, o‘z so‘zingizdan qaytmasligingiz aniq. Ammo, bu degani, umuman bee’tiborlilik degani emas-ku?! Otangiz sizni hafa qilmaslik uchun o‘z ahvoli haqida so‘z demaydi, u indamaydi, o‘zini yomon xis qilayotganligini yashiradi. Uning yurak huruji og‘irlashadi. Siz esa o‘zingiz bilan o‘zingiz ovora bo‘lib qolaverasiz. Bunday, yaqinlaringiz emotsional holatiga bo‘lgan bee’tiborlilik juda yomon oqibatlarga olib kelishi mumkinligini siz hali bilmaysiz. Konflikt sharoitida har ikki tomon ham ishonchga muhtojdir, o‘zaro ishonch esa konflikt yechimini topishga imkon beradi. Yuqoridagi holatda, kechqurun uyga qaytgandan so‘ng, (aslida ko‘chada yurganda ham bir telefon qilib ahvol so‘rasangiz

bo‘ladi), “Dada, mayli hafa bo‘lmang. Bu masalalar birdaniga hal bo‘lmaydi. O‘ylashib ko‘rarmiz... Biror chorasi chiqib qolar... Siz menga yaqin odam.. O‘zingizni avaylang...”, desangiz, otangiz yurak xuruji bezovta qilayotganligini ochiq aytadi. O‘rtada, ikki tomon orasida yana ishonch vaziyati tug‘iladi. Inson insonga har jihatdan zarur va muhtoj ekanligini yodingizdan chiqarmang. Chunki inson axloqi uning boshqalarga bo‘lgan munosabati orqali bilinadi, o‘zini ko‘rsatadi, ammo uning axloqiyligini yaratuvchi mohiyat inson ichki olamida tarbiyalangan bo‘lsagina, u yuzaga chiqadi. O‘z amallariga mas’ul bo‘lish. Eng qadimgi davrlardan boshlab inson sivilizatsiyasi tarbiya va axloq masalalariga e’tibor bilan qaragan. Inson axloqiy normalari ichida o‘z so‘zida turish, burch, mas’uliyatli bo‘lish, birovlarga berilgan va’dalarga hurmat va ularni so‘zsiz bajarish inson komilligining oliy qadriyatlaridan hisoblangan. Ammo hayotda har doim ham shunday bo‘lavermaydi. Ko‘pincha biz o‘z va’dalarimizni esdan chiqarib qo‘yamiz, o‘z so‘zimiz ustida turmaymiz. Bu – juda yomon odat. Ba’zan, boshqalarning bizga bergan va’dasini o‘z vaqtida bajarmagani uchun aziyat ham chekamiz. Insonning eng halokatli xatolaridan biri – yaxshi ishni ham yomon bajarib, barbod etishdir. Konfliktlar sharoitida o‘z so‘zi ustida turish - konflikt yechimiga qaratilgan va’dalarning ustidan chiqishni anglatadi. Agar konflikt yechimi ichida siz o‘z xohishingiz bo‘yicha o‘zingizga ba’zi mas’uliyatli vazifalarni olsangiz, ularni bajarishga sayi-harakat qilishingiz lozim. Agar ularning uddasidan chiqolmayotgan bo‘lsangiz, ular borasida ham ochiq muloqotda so‘zlab, ishni bajara olmayotganligingiz haqida o‘rtoqlashishingiz lozim bo‘ladi. Konflikt sharoitida kuyidagi amallar maslahat beriladi: - O‘z so‘zlaringiz va amaliy ishlaringizda mas’uliyatni o‘z zimmangizga oling. - Tomonlar o‘rtasidagi turli shartnomalar va o‘z mas’uliyatingizdagi vazifalarni albatta bajaring.

- Agar sizning sa’y-harakatlaringiz behuda ketayotganligi va yordam bermayotganligini sezsangiz, harakatlaringizni qaytadan boshlang va opponentingiz bilan samimiy o‘rtoqlashing.

Bu amallar noto‘g‘ridir! 1. Tahqirlamoq 2. Ayblamoq, doimo ayb qidirishga intilish 3. Nafratlanish, hazar qilish va odamlar ustidan kulish 4. Hamsuhbatdoshni tinglamaslik, uning so‘zlari va 5. fikrlariga bepisandlik, e’tiborsizlik 6. Tengma – teng bo‘lish 7. O‘tgan ishlarni yuzga solish 8. Bosim o‘tkazishga harakat qilish 9. Boshqalarning so‘zlarini eshitmaslik, ular so‘zini qo‘pol 10. ravishda bo‘lish 11. Tahdid qilish, ko‘rqitish, nafsoniyat va hayotga havf solish 12. Psixologik va jismoniy shantaj 13. Kinoya, piching qilish, istehzo bilan munosabatda bo‘lish 14. Boshqalarga tazyiq o‘tkazish 15. Agressiv munosabatga o‘tish va zo‘ravonlik ko‘rsatish 16. Kuch ishlatish, qo‘lga erk berish 17. O‘z dilisiyohligini beyab, o‘zidan zaif odamlarga to‘kish 18. Boshqalar haqida bo‘hton gaplar tarqatish, g‘iybat, gap 19. tashuvchilik qilish 20. Ranjitish, dilisiyohlik, boshqalar ko‘nglini og‘ritish 21. Buyruqbozlik, o‘zini boshliq deb bilish 22. Mas’uliyatidagi vazifalarni bajarmaslik 23. Mas’uliyatli qarorlar qilishdan cho‘chish

Insonlarning qusurlari, nuqsonlari va kamchiliklari Bekorchilik Bekorchilik o‘z-o‘ziga qilingan suiqasddir. Xudbinlik Shaxsiy xudbinlik – razillikning boshidir. Xudbinlikning uch toifasi bo‘ladi: o‘zi yashab, boshqalarning yashashiga halaqit bermaydigan xudbin; o‘zi yashab, boshqalarga kun bermaydigan xudbin; o‘zi ham yashamay, boshqalarning yashashiga ham kun bermaydigan xudbindir (I.S.Turgenev) Hasad Hasad kishilar orasida janjalni boshlab beradi (Demokrit) Xasislik Xasislik qancha kuchli bo‘lsa, rahm-shavqat shuncha kuchsiz bo‘ladi (F.Petrarka) G‘arazgo‘ylik G‘arazgo‘y odam haqgo‘y ham, qat’iy ham, mard ham, burchiga sodiq ham bo‘lolmaydi (V.A.Suxomlinskiy) Jur’atsizlik Jur’atsizlik – qanchadan-qancha yaxshi amallarning boshini yeydi. Qo‘rqonlik Eng tuban tuyg‘ular ichidagi eng tuban tuyg‘u – bu qo‘rquvdir (V.SHekspir) Qo‘rqoqlik – rahmsizlikning boshidir (M.Montal) Shuhratparastlik Shuhratparastlikka berilish qadimdan donolarni beaql qilib kelgan (I.Kant) Shuhratparast odam hamisha pastkash bo‘ladi(P.I.Chaykovskiy) Takabburlik Takabburlik - ojizlik belgisidir Maqtanchoqlik

Mantanchoq odamlar donolarga kulgi, ahmoqlarga esa hayratomuz pesha, hushomadgo‘ylarga osongina o‘lja va o‘z shuhratparastligining qulidir (F.Bekon) Dimog‘dorlik Mayda odamlarda dimog‘ katta bo‘ladi ((F.Volter) Ayyorlik Ayyorlik juda ham chegaralangan kishilarning hayot tarzidir Yolg‘onchilik Irodasiz yurak, farosatsiz aql va buzuq xarakterni yolg‘onchilik fosh etadi (F.Bekon) Riyokorlik Xushomadgo‘y odamlar surbetlarcha riyokorlikka hurmat bilan qaraydilar (O.Balzak) Xushomadgo‘ylik Odamni o‘ziga maqtash xushomadgo‘ylik belgisidir (Arastu) Ikkyuzlamachilik Faqat pastkash odamgina oldingda maqtab, orqangda g‘iybat qiladi (Pifagor) Ezmalik Ezmalik – so‘zdagi beodoblikdir Zolimlik Zolimlik – o‘zgalar hayotiga qarshi yo‘naltirilgan kuchdir Zo‘ravonlik O‘z so‘zini o‘tkaza olmagan ojiz odam, kuch va zo‘ravonlikka erk beradi Jizzakilik Jizzakilik – o‘zini tuta bilmaslik oqibatidir G‘azab G‘azab – bir muddatlik oshkora nafratdir; nafrat esa – yashirin, doimiy g‘azabdir (SH.Dyuklo) Chiqisha olmaslik Barcha janjallarning o‘ziga xos xususiyati – ikkala tomonning zaifligidir (F.Volter)

Bekorga va’da berish Asossiz umid berish – insonni erkin nafasdan mahrum etishdir O‘z so‘zi ustida turmaslik O‘zini behurmat qilgan odamgina o‘z so‘zi ustida turmaydi Bahslashish Bahslashish ko‘plarning qo‘lidan keladi, oddiygina suhbatlashishini esa kamdan-kam kishi uddalaydi (A.Olkott) O‘zini tuta bilmaslik Faqat dushmanlarini yenggan kishi mard bo‘lmasdan, o‘z xissiyotlari ustidan g‘alaba qilgan kishi ham marddir (Demokrit) Jaholat Insonning bittagina zolimi bor, u ham bo‘lsa – jaholatdir (V.Gyugo) Shunday qilib, ziddiyatlar yechimida adolatparvarlik mezonlaridan sanalgan - e’tiborni muammoga qarata olish, muammoda shaxslarni ayblamaslik, muammoni aniqlash, muammo mazmunida fikrni jamlash, shaxsga emas, muammoga xujum qilish, o‘zgani tinglashga tayyorlik va faol tinglash malakalarini qo‘llash, birovning xis-tuyg‘ulariga e’tiborli bo‘lish, o‘z va’dalari va amallariga mas’uliyatli bo‘lish kabi qoidalariga rioya etish konflikt yechimini qidirish va uni hal etishga yo‘naltirilgan talablardan hisoblanadi. Ana shu talablarga qat’iy bo‘ysunush muammoda har ikki tomonning aziyat chekmasdan, hafa bo‘lmasdan, o‘z insoniy qadriyatlarini saqlagan va o‘zga kishi nafsoniyatiga tegmagan tarzda chiqib ketish, muammoni hal etish imkoniyatini beradi. Konflikt yechimida va bo‘lib o‘tgan voqea tahlilida umr bo‘yi bo‘lib o‘tgan nizolar va ular tarixini emas, balki kelajakda qanday qilib mazkur nizolar va ular tarixisiz yashashni o‘rganish lozim bo‘ladi. Konfliktda ortga, tarixga qarab emas, balki oldinga, istiqbolga qarab yashash darkor.

Adabiyotlar: 1. Karimova S. Kompozitsion mukammallik yo`lida//O`zbek tili va adabiyoti.- 1991.-№6.-B.54-58 2. K.Turdiyeva. Asar syujeti va kompozitsiyasi haqida//Til va adabiyot ta`limi 2001-№3. B. 23-27. 3. Qurbonov T. Portret yaratish uslubi haqida//O`zbek tili va adabiyoti.-1996.- №5.-B.47 4. Zarubejnaya estetika i teoriya literaturi XIX-XX vv.-M.,1987 5. Jirmunskiy V. Teoriya stixa.-L.,1975 6. Uspenskiy B. Poetika kompozitsii.-M.,1970 7. Shklovskiy V. O teorii prozi.-M.,1983

O'xshashlar

Davlat xizmatchisi etikasining mezonlari

Ijtimoiy pedagogika mezonlari va tamoyillari

Mehnat va kasb ta'limi bo'yicha o'zlashtirishni baholash mezonlari

Ijtimoiy pedagogika mezonlari va prinsiplari, metod va shakllari

Ma`naviy barkamol inson tarbiyasi. Vatanparvarlik, insonparvarlik va o`z millatiga sadoqat-shaxs ma`naviyatining muhim mezonlari. Shaxs ma`naviyatini -jamiyat yuksalishining omili