Leksik-semantik munosabatlar va ularning turlari - Tilshunoslik - Referatlar

Leksik-semantik munosabatlar va ularning turlari

Yuklangan vaqt:

20.09.2019

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

64.5 KB

Ko'chirib olish

Leksik-semantik munosabatlar va ularning turlari Reja: 1. Leksemalardagi sinonimik munosabat. 2. Leksemalardagi antonimik munosabat. Kontrar qarama- qarshilik, komplementar qarama-qarshilik. 3. Lug’aviy birliklardagi graduonimik munosabat. 4. Leksemalardagi giponimik munosabat .

Leksik birliklar lisonda turli semantik munosabatlar asosida har xil paradigmalar hosil qilgan holda mavjud bo’ladi. Sinonimik, antonimik, graduonimik, partonimik, giponimik munosabatlar ana shunday lisoniy munosabatlardir. Quyida ularning har birini alohida-alohida ko’rib o’tamiz. Sinonimiya. Shaklan har xil, ammo bir tushunchani turli bo’yoq va ottenkalar bilan ifodalaydigan leksemalar sinonimlar deyiladi. Sinonim leksemalar orasidagi munosabat sinonimiya yoki sinonimik munosabat deyiladi. Sinonim leksemalar sememalaridagi atash va vazifa semalari aynan bir xil bo’lib, ifoda semalari farqlanadi. Misol sifatida yuz-bet-aft-bashara-turq qatorini keltirish maqsadga muvofiq. Ma‘nodoshlik qatoridagi mazkur leksemalarning barchasida atash semalari bir xil: «odam boshi old tomoni», «peshanadan iyakkacha». Ammo ifoda semalari har bir leksemada o’ziga xos. Aniqrog’i, «shaxsiy munosabat» har bir leksemada boshqa-boshqa namoyon bo’lgan. U yuz leksemasida «shaxsiy betaraf munosabat» ko’rinishda bo’lsa, turq leksemasida «o’ta kuchli shaxsiy salbiy munosabat» tarzidadir. Ma‘nodoshlik qatoridagi leksemalarning ifoda semalari turli-tumandir. Ulardan ayrimlari quyidagilar: 1)ijobiy yoki salbiy baho yoxud munosabat semalari; 2)leksemaning qo’llanish davrini ko’rsatuvchi semalar: «eskirgan», «yangi», «o’ta yangi», «arxaik», «tarixiy». 3)leksemaning qo’llanilish doirasini ko’rsatuvchi semalar: «shevaga xos», «so’zlashuvga xos», «kitobiy», «ko’tarinkilik» va h. Ma‘nodoshlik qatoridagi leksemalarning bittasi dominanta (bosh) leksemasi bo’lib, boshqalari shu leksema atrofida birlashadi, ma‘nodoshlik qurshovi hosil qiladi. Dominanta leksemaning yuqorida sanalgan barcha ifoda semalari neytral, betaraf bo’ladi. Masalan, katta-ulkan-bahaybat sinonimik qatori «kitobiylik», «ko’tarinkilik» ifoda semalari asosida tashkil topgan. Qatordagi katta leksemasida bu sema belgilanmagan, neytral, ulkan va katta leksemalarida ifodalangan, oydinlashtirilgan.

Ma‘nodoshlik qatoridagi dominanta leksemaning bir qancha o’ziga xos xususiyatlari bor: 1.Dominanta leksemaning mazmuni boshqa leksemalarnikiga nisbatan kambag’alroq bo’ladi. Qiyoslang: chiroyli, go’zal va suluv. Ushbu qatordagi chiroyli leksemasida go’zal va suluv leksemasidagi ko’tarinkilik bo’yog’i yo’q. 2.Dominanta leksemaning qo’llanish doirasi va miqdori boshqa ma‘nodoshlarnikiga nisbatan keng va ko’p bo’ladi. 3.Dominanta leksema belgilanmagan ifoda semasiga ega bo’lganligi bois istalgan vaqtda o’z ma‘nodoshlarini almashtira oladi. 4.Ma‘nodoshlik qatori mansub bo’lgan katta tizimga faqat dominanta leksema kiradi. Masalan, «kishi tanasi a‘zolari» lug’aviy ma‘noviy guruhiga yuz dominanta leksemasi kirib, quloq, burun, lab, qosh, peshona leksemalari bilan paradigma hosil qiladi. Boshqa ifoda semasi belgilangan leksemalar «betaraf» bo’lolmaganligi bois yuqori paradigmaga kira olmaydi va ularning betaraf vakili bu xuquqqa ega bo’la oladi, xolos. Ma‘nodoshlik paradigmasi doimo ochiq bo’ladi. Jamiyat, davr talabi asosida keraksizlari iste‘moldan chiqib, qator yangilari bilan boyib boraveradi. Nutqda ma‘nodoshlik qatorlari nutqining atash birliklari, iboralar, mustaqil leksema sememalarining turlari, yasama so’zlar, so’z birikmalari, nutqiy ko’chma so’zlar bilan to’lib, kengayib boradi. Bular kontekstual sinonimlar sifatida nutqning go’zalligi va boyligini ta‘minlovchi bebaho vosita sanaladi. Antonimiya (grekcha anti-qarama-qarshi, onuma-nom) leksemalar orasidagi zidlik munosabatidir: katta-kichik, yosh-qari, mitti-ulkan, oq-qora va hokazo. Antonim leksemalarining umumiy, birlashtiruvchi semalari bilan bir qatorda, qarama-qarshi semalari ham bo’lishi lozim. Masalan, katta va kichik leksemalari umumiy - «sifat», «ko’lam» semalari bilan birga, qarama-qarshi - «nisbatan ortiq» (katta) va «nisbatan katta bo’lmagan» (kichik) semalariga ham ega. Yoki qish - «yilning eng sovuq fasli», yoz - «yilning eng issiq fasli», kirmoq - «ichkariga harakatlanmoq», chiqmoq - «tashqariga harakatlanmoq». Antonim leksemalarning asosida borliqdagi qarama-qarshi hodisalarning in‘ikosi bo’lgan qarama-qarshi

tushunchalar yotadi. Antonim leksemalar bir turga kiruvchi giponim leksemalardir: issiq-sovuq (harakat), katta-kichik (hajm), erkak-ayol (jins) va hokazolar. Antonimlarning mantiqiy asosini ikki tur qarama-qarshilik tashkil etadi: a)kontrar qarama-qarshilik: b)komplementar qarama-qarshilik. Kontrar qarama-qarshilik bu darajalanuvchi leksemalar qatoridagi tafovutlarning farqlarga, farqlarning ziddiyat, ya‘ni qarama-qarshilikka o’sib borishi natijasida birinchi a‘zo bilan oxirgi a‘zoning antonimlashuvidir. Masalan, kichik-o’rta-katta, yosh-o’smir-o’rta yosh-qari kabi. Bunda kichik va katta, yosh va qari leksemalari daraja qatorining ikki qarama-qarshilikda qator a‘zolari o’rtasida ikki antonim a‘zo belgilarini o’zida mujassamlashtirgan bog’lovchi bo’g’in mavjud bo’ladi. Yuqoridagi o’rta leksemasida kichik va katta leksemalarining qarama- qarshiligi so’nadi. Demak, leksemalarining kontrar qarama-qarshiligini ularning darajalanish (graduonimik) qatoridan izlash lozim. Komplementar antonimiyada qarama-qarshilik uchinchi, oraliq bo’g’insiz bo’ladi: rost-yolg’on, arzon-qimmat, oson-qiyin. Bu leksemalar orasida oraliq uchinchi leksemalar yo’q. Antonimlar strukturasiga ko’ra quyidagi turlarga bo’linadi: har xil o’zakli antonimlar: katta-kichik, kirmoq-chiqmoq, muhabbat-nafrat; bir xil o’zakli antonimlar: madaniyatli-madaniyatsiz, aqlli- aqlsiz, ongli- ongsiz. Fanda antonimlarni faqat sifat va ravish turkumiga xos hamda har xil o’zaklilarini tan olishdek tor tushunish ham mavjud. Biroq bu borliqdagi qarama- qarshiliklarni tan olmaslik yoki ularni ko’ra bilmaslik hamda ularning lisoniy tajallilari mohiyatini ilg’ab olmaslikdan boshqa narsa emas. Graduonimiya. Lug’aviy birliklar o’zaro ma‘noviy munosabatlariga ko’ra ma‘lum bir darajalanish qatorlarini hosil etishi fanga qadimdan ma‘lum va uning eng yorqin namunasi «o’rta» so’zini o’z ichiga olgan so’zlar qatoridir. Masalan: Katta-o’rta-kichik Yosh-o’rta-qari Uzoq-o’rta-yaqin

Baland -o’rta-past Uzun-o’rta-qisqa. Ma‘lumki o’rta so’zi bilan ifodalangan belgi-xususiyat tom ma‘noda o’rtalik, oraliq, ya‘ni ikki bir-biriga zid belgi oralig’idagi holatni ko’rsatadi. O’rta leksemasi antonimlar oralig’idan o’rin olsa, (katta-o’rta-kichik) darajalanishi kam seziladi. Lekin o’rta leksemali birliklarni zid belgilar asosida emas, ma‘lum bir belgining kamayishi yoki o’sishi asosida idrok etilsa, ma‘noviy darajalanish yaqqol anglashiladi. Darajalanish qatori a‘zolari kamida uchta bo’ladi. Darajalanish munosabatlari bilan bog’langan so’zlar qatorini a) g’ayrilisoniy asoslar; b) sof lisoniy asoslarga tayanib ajratish mumkin. G’ayrilisoniy omilning mohiyati shundaki, borliqdagi narsa belgi- xususiyatlarda sifat farqlari bilan birga miqdor farqlari ham mavjud. Masalan, inson go’daklik, yoshlik, navqironlik, yetuklik, qarilik holatlarini, o’simlik navnihollik, ko’chatlik, yetilganlik, quriganlik davrlarini boshidan kechiradi - organizm o’sadi. Tabiatdagi rang va boshqa belgilar shunchalik xilma-xilki, bo’yoqchilar birgina qora rangning hatto o’ndan ortiq turini ajratadilar. Insonning faol ongi ana shu miqdoriy va sifatiy farqlarni aks ettiradi. Til ongning shakliy jihati bo’lganligi bois u ongdagi aks ettirilgan mana shunday miqdoriy farqlarni ham ifodalashi lozim. Bunday miqdoriy farqlar turli usullar bilan, jumladan, alohida-alohida leksemalar bilan ham ifodalanadi. Chunonchi, nihol-ko’chat-daraxt, ninni-chaqaloq, go’dak-bola, buzoq-tana-g’unajin-sigir kabi. Graduonimik lug’aviy qatorlarni ajratishning lisoniy omillari quyidagilar: a) ma‘noviy omil; b) so’zlararo paradigmatik munosabatlar. Graduonimik qatorlarni ajratishdagi ma‘noviy omilning moxiyati shundaki, bir qator leksemalar sememalarda ma‘lum bir belgining oz-ko’pligi, turli xil

darajalariga ishora mavjud. Masalan, darcha-eshik-darvoza leksemalarining «O’zbek tili izohli lug’ati»dagi izohlarini kuzataylik: 1. Darcha - ilgari vaqtlarda deraza vazifasini o’tagan bir yoki qo’sh tavaqali, eshik yoki devorga o’rnatilgan kichkina eshikcha (O’TIL, 1,2,12.) 2. Eshik - uy, xona, bino yoki hovlining kiraverishida o’rnatilgan ochib- yopib turiladigan moslama (O’TIL, 11, 457). 3.Darvoza - hovli, qo’rg’on, qal‘a, zavod va shu kabilarga kiriladigan, ochib- yopiladigan katta eshik, qopqa (O’TIL 1, 209.) Biz ajratgan so’zlar miqdoriy ko’rsatkichlarni ifodalovchi sememalardir. Bu darcha leksemasi izohidagi kichkina va eshikcha so’zlari, darvoza leksemasi izohidagi katta leksemasidir. Boshqa bir leksemalar qatorini olamiz: gulobi-pushti-qizg’ish-qizil-ol- qirmizi. Bu leksemalar qayd etilgan lug’atda quyidagicha izohlangan. 1 Gulobi - gulob rangli, pushti (O’TIL, 1, 197) 2 Pushti - shaftoli guli rangidagi, och qizil (O’TIL, 11,608) 3 Qizg’ish - qizilga moyil, qizilga yaqin rangdagi, qizg’imtir (O’TIL, 11, 573) . 4 Qizil - qon rangidagi, qirmizi, olvali (O’TIL,11, 570) 5.Ol - qizil, qirmizi (O’TIL,11,529) 6 Qirmizi - qizil rangli, qizil, ol (O’TIL,11,581) Bu tavsif, albatta, mukammal emas. Chunki ular o’zlarining graduonimik tizimidan uzib tavsiflangan. Agar ular bir sistema a‘zolari sifatida tahlil etilsa, quyidagi tavsiflarga ega bo’lishar edi: 1.Gulobi-gulob rangli, oqdan qizillikka, pushtiga moyil bo’yoqli rang. 2.Pushti-shaftoli guli rangidagi, och qizil, gulobidan to’qroq. 3.Qizg’ish-pushtidan to’qroq, qizildan ochroq, qizg’imtir rang. 4.Qizil-qon rang. 5.Ol- qizildan to’qroq rangli. 6.Qirmizi-to’q qizil rangli.

Bu leksemalar denotativ ma‘nolaridagi rangning miqdoriy semasi asosida quyidagicha darajalanadi. Demak, lug’aviy graduonimik qatorlarni ajratish uchun ma‘noviy omil o’zaro yaqin tushunchalarni ifodalovchi leksemalar sirasidagi har bir leksemada ma‘lum bir belgining turlicha darajalanishiga ishora mavjudligida namoyon bo’ladi. Shu asosda ma‘noviy omilning o’zini ikkiga bo’lamiz: 1)bir-biriga yaqin va o’xshash tushunchalarni ifodalashi; 2)ayni bir belgining turli xil miqdoriga ishora qilishi: Graduonimik qator lug’aviy paradigmalarga qo’yiladigan quyidagi talablarning barchasiga javob berdi: 1)lug’aviy paradigmaning bitta yetakchi leksema (dominanti) atrofida birlashishi; 2)lug’aviy paradigmaning ochiqligi; 3)lug’aviy paradigmaning boshqa kattaroq paradigmalar tarkibiga yetakchi leksema bilangina kirishi; 4)lug’aviy paradigmadagi qurshov leksemalarning dominant leksema bilan osonlikcha almashtirila olishi: Demak, leksemalararo lisoniy munosabat sanaluvchi graduonimiya hodisasi bir necha leksemaning ma‘lum bir belgining oz-ko’pligiga qarab, lug’aviy ma‘noviy qatorda, tizimda namoyon bo’lib, bunda dominanta va qurshov leksemalari farqlanadi. Lug’aviy graduonimik qatorda dialektikaning eng umumiy qonunlari tajallisi mavjud: a)graduonimik qatorda belgining darajalanib, oshib yoki kengayib borishida miqdor o’zgarishlarining sifat o’zgarishlariga o’tishi qonuni tajallilanadi; b)graduonimik zanjirning ikki chekka uchi ma‘lum bir belgining tasdig’i bilan birga, bir-birini inkor etishida inkorni inkor qonuni namoyon bo’ladi; v)bir-birini inkor etuvchi (antonimik munosabatda turgan) leksemalarning bir yetakchi leksema (dominanta) atrofida birlashib, bir lug’aviy ma‘noviy qatorni

- paradigmani, butunlikni tashkil etishda qarama-qarshiliklar birligi va kurashi qonuni nomoyon bo’ladi. Giponimiya. Leksemalararo semantik munosabatlarning yana bir turi giponimiya (aniqrog’i, gipo-giperonimiya), ya‘ni tur-jins munosabatidir. Giponimik munosabatda giperonim (jins) va giponim farqlanadi. Giperonim jins belgisini bildirgan predmetning nomini ifodalovchi ko’pgina ma‘nolarni semantik jihatdan umumlashtiruvchi mikrotizimning markaziy leksemasi, dominantasi sifatida namoyon bo’luvchi lug’aviy birlikdir. Giponim esa ma‘lum jins turlarining nomlarini hamda o’zining semantik tarkibida implitsit tarzda jins ma‘nosini ham ifodalovchi, semantik jihatdan giperonimga nisbatan boy bo’lgan lug’aviy birlikdir. Giponim va giperonim orasidagi aloqa mantiqiy asoslarga egadir. Bu esa ob‘ektiv borliqdagi umumiylik tushunchasi bilan bog’liqdir. Masalan, daraxt giperonimi jins ma‘nosini ifodalovchi leksema sifatida daraxtning barcha turlarini ifodalovchi leksemalarni leksik-semantik munosabat asosida birlashtirib leksik- semantik guruh hosil qiladi. Shu boisdan daraxt leksemasi giperonim sifatida giponimlari bilan leksik-semantik aloqaga kirisha oladi. Masalan, daraxt-qayin, daraxt-terak, daraxt-dub, daraxt- archa. Giponimlar teng huquqli bo’lib, ularning giperonimga munosabati bir xildir. O’z navbatida, bu munosabat polisemiya va omonimiya hodisalari bilan ham bog’lanadi. Masalan, o’zbek tilidagi daraxt nomlari dastlab ikki guruhga bo’linadi: mevali daraxtlar va manzarali daraxtlar. Mevali daraxtlar o’z mevasining nomi bilan ataladi. Shuning uchun bu leksemalar ko’p ma‘noli bo’lganligi bois bir tomondan meva, ikkinchi tomondan daraxt giperonimlari bilan semantik munosabatga kirishadi: Meva: olma-o’rik-shaftoli-behi. Daraxt: olma-o’rik-shaftoli-behi. Birinchi qatorda esa «daraxt» umumiy, integral semalariga ega. Daraxt giperonimi jins tushunchasini ifodalovchi leksema sifatida, birinchi navbatda, shu jinsning turlarini bildiruvchi so’zlar bilan bog’lanadi. Daraxt leksemasi uning turi

nomi o’rnida qo’llanishi ham mumkin. Lekin giperonim giponim o’rnida qo’llanganda uning mohiyatini yorqin ifodalay olmaydi. Shu boisdan o’z oldidan giponimni aniqlovchi sifatida qabul qiladi: o’rik daraxti, shaftoli daraxti kabi. Giponim leksemaning sememasi giponim leksemalar uchun birlashtiruvchi sema bo’lib xizmat qiladi. Masalan, daraxt giperonim leksemasining sememasi «tanasidan shoxlanuvchi o’simlik» bo’lib, «qizil, yashil, yoki sariq rangli yong’oqdan piyolagacha bo’lgan hajmdagi sersuv meva beruvchi daraxt» sememasiga ega [olma] leksemasining «daraxt» semasi daraxt giperonimi leksemasi sememasining sememalashgan ko’rinishidir. Giperonimning ma‘nosi giponim leksemanikiga nisbatan kengroq va xiraroq (noaniqroq), giponim leksemaning ma‘nosi esa giperonimnikiga nisbatan torroq va yorqinroqdir. Shu boisdan, aytish mumkinki, giperonimning ma‘noviy mohiyati barcha giponimlarining ma‘noviy mohiyatlari yig’indisiga tengdir. Aytilganidek, daraxt mevali daraxtlar va mevasiz daraxtlarga bo’linadi. Demak, borliqdagi bu bo’linish giponimiya hodisasi sifatida tilda ham aks etadi. Lekin d a r a x t ning mevali va mevasiz turlarini ataydigan alohida leksemalar o’zbek tilida yo’q. Demak, giponimning o’rni bo’sh bo’lib, ular leksik lakuna (bo’sh xona)lar hosil qiladi. Leksik lakunalarni turli nutqiy nominativ birliklar to’ldiraverishi mumkin (M: mevali daraxt va mevasiz daraxt so’z birikmalari). Har bir gipo-giperonimik qator cheklanmagan miqdorda lug’aviy lakunalarga ega bo’ladi. Bu bo’sh xonalar ayni bir jinsning turli belgilari bilan chegaralanmagan miqdorda to’lib borish imkoniyatiga ega. Masalan, o’nta uzum nomini biluvchi odam uchun o’zbek tilidagi 600 ta uzum nomining 590 tasi lug’aviy lakuna hisoblanadi. Demak, lakunalar ijtimoiy ham («mevali daraxt» va «mevasiz daraxt» tushunchasini ifodalovchi leksemalar), individual ham (mavjud leksemalarni ma‘lum bir kishining bilmasligi) bo’lishi mumkin.

Adabiyotlar: 1. B.Mengliev. Hozirgi o’zbek adabiy tili. Qarshi. 2004. 2. SH.SHoabdurahmonov va boshqalar. Hozirgi o’zbek adabiy tili. Toshkent, 1980. 3. U.Tursunov va boshqalar. Hozirgi o’zbek adabiy tili. Toshkent, 1975. 4. Kollektiv mualliflar. O’zbek tili leksikologiyasi. Toshkent, 1981. 5. Hojiev A. Lingvistik terminlarning izohli lug’ati. Toshkent, 1985. 6. Tursunov U. va boshqalar. Hozirgi o’zbek adabiy tili. Toshkent, 1992. 7. Rahmatullaev Sh. O’zbek tili omonimlari izohli lug’ati. Toshkent, 1984. 8. Ma‘rufov A. Paronimlar lug’ati. Toshkent, 1974. 9. Rahmatullaev Sh. O’zbek tilining izohli frazeoligik lug’ati. Toshkent, 1978. 10. Mirtojiev. M. O’zbek tili leksikologiyasi va leksikografiyasi, Toshkent, 2000. 11. Usmonov.S. Umumiy tilshunoslik, 151 bet, Toshkent, 1972. 12. Ne‘matov H, Rasulov. R, O’zbek tili sistem leksikologiyasi asoslari, Toshkent, 1995.

O'xshashlar

Leksik paradigmalar. Leksik ziddiyatlar va ularning turlari

Badiiy matnning leksik-semantik xususiyatlari

Sintaktik munosabatlar va ularning ifodalanishi

Yordamchi so’zlar. Ularning leksik va Grammatik tuzumlardagi o`rni

Leksik ma’no taraqqiyoti