Leksik paradigmalar. Leksik ziddiyatlar va ularning turlari - Tilshunoslik - Referatlar

Leksik paradigmalar. Leksik ziddiyatlar va ularning turlari

Yuklangan vaqt:

20.09.2019

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

57.5 KB

Ko'chirib olish

Leksik paradigmalar. Leksik ziddiyatlar va ularning turlari Reja: 1. Lisoniy sistema va uning mikrosistemalari. 2. Lug’aviy sistemaning pog’onali qurilishi. 3. Leksik sistema va uning bo’linishlari.

Lisoniy sistema va uning mikrosistemalari. Leksemalarni sistem tadqiq qilishning asosida ularni o’zaro ichki munosabatlariga tayanib ma‘lum bir qatorlarga, guruhlarga, turlarga, turkumlarga, aniqrog’i, kichik va katta paradigmalarga birlashtirish yotadi. Aslida birliklar bizning xohish-irodamizga bog’liq bo’lmagan holda ongda paradigmalar holida yashaydi. Bizning vazifamiz esa ana shu paradigmalarni, ularning yashash qonuniyatlarini ochishdan iboratdir. Leksemalarning o’zaro muayyan o’xshashligi, farqli va zid belgilari asosida birlashgan guruhlari tizim yoki lug’aviy sistema deb ataladi. Lug’aviy tizim boshqa tizimlar kabi pog’onali qurilishga ega. Lison bir necha ichki tizimlardan iborat murakkab sistema bo’lganligi kabi leksik sistema ham o’z o’rnida bir necha tizimchalardan tashkil topadi. Bu pog’onaviylik lisondan boshlanib alohida leksemagacha davom etadi va bu bir necha bosqichdagi birliklar orasida, aytilganidek, qat‘iy lisoniy munosabatlar hukm suradi. Buni quyida lisondan nutqqa qarab bosqichma-bosqich ko’rib o’tamiz. 1-bosqich. Bu bosqichda yaxlit butunlik sifatida qabul qilingan lisoniy sistema «ma‘noviylik» oppozitsiya belgisi ostida fonologik fonetik (F,), leksik- semantik (L) va grammatik (G) sathlarga bo’linadi. Bu bo’laklar o’zaro privativ ziddiyatli munosabatdadir. Bunda fonologik/fonetik sath belgisiz va leksik- semantik, grammatik sathlar belgili a‘zo hisoblanadi. Chunki leksik-semantik sathning birliklari bo’lgan leksemalar, grammatik sath birliklari bo’lgan morfemalar hamisha ma‘lum bir ma‘no ifodalaydi. Fonologik sath (Sf) birliklarining ma‘noga munosabati murakkabdir. Chunki aslida fonologik birliklar faqat ifoda planiga ega birliklar sifatida qaraladi. Shuningdek, ayrim holatlarda chunonchi, ayrim tovushlarni cho’zish asosida ma‘noni kuchaytirish, ba‘zi fonetik hodisalarning ma‘no farqlash uchun xizmat qilishi fonemalarning ba‘zan ma‘noviy bo’lishini ko’rsatadi. Demak, lisonning dastlabki bo’linishini quyidagicha tasvirlash mumkin: «Ma‘noviylik» + 0 L/G F

Bundagi belgili a‘zo murakkab bo’lib, leksik-semantik va grammatik sathlarni o’zida birlashtirgan. O’z o’rnida bu sathlar «ma‘noning umumlashmaligi» belgisi ostida noto’liq ziddiyatda turadi. Bu ziddiyatda grammatik sath (Sg) belgili va leksik-semantik (Sl) sath belgisiz a‘zo sanaladi. Chunki grammatik sath birliklari umumlashgan grammatik ma‘noli bo’lsa, leksik sath birliklari umumlashgan ma‘noga ham, har biri xususiy ma‘noga ham ega bo’ladi. Birinchi bosqich lisoniy munosabatlari umumiy manzarasini quyidagicha beramiz. Lisoniy tizim murakkab bo’lganligi bois uning ziddiyatlari qatorini yanada kengaytirish mumkin. Masalan, «ifodaviylik» belgisi ostida ham mazkur bo’linish birliklari noto’liq ziddiyatda bo’ladi. Bu ziddiyatda belgili a‘zosi tilning ifoda, moddiy asosini tashkil etuvchi fonologik/fonetik sathlarning uslubiy bo’yoqdor qatlamidan iborat bo’lib, ziddiyat tasvirini quyidagicha berish mumkin: Ko’rinadiki, sathlar o’zaro privativ ziddiyatli bo’lsa-da, ularning birida farqlovchi belgisi ham bor. Bu ularning ekvipolent ziddiyatli munosabatga ham ega ekanligidan dalolat beradi. Chunonchi, Sf Sl dan ma‘noviyligi bilan farqlanadi. Leksik sistema va uning bo’linishlari. Ajralib chiqqan leksik sath bu bosqichda ikki katta - mustaqil va nomustaqil so’zlar guruhiga bo’linadi. Bu bo’linish privativ zidlanish asosida hosil bo’ladi va zidlanish belgisi «ma‘noviy va vazifaviy nomustaqillik» (N) dir. Ziddiyatning belgili a‘zosi sifatida nomustaqil leksemalar va belgisiz a‘zo sifatida mustaqil leksemalar yuzaga chiqadi. Buning sabablari quyidagicha: Nomustaqil leksemalar (Sln) hech qachon mustaqil qo’llana olmaydi, bog’liq qurshovlardagina kela oladi. Mustaqil leksemalar (Slm) mustaqil qo’llanish bilan birgalikda, nutqda nomustaqil so’zlar sifatida ham yuzaga chiqadi. Ot ko’makchilar, fe‘l ko’makchilar, ko’makchi fe‘llar shular jumlasidandir. Mustaqil leksemalar orasidan nomustaqillashgan so’zlar nutqimizda paydarpay voqelanib turadi. Bu bosqichda leksik guruh majmualari yana ikki belgi asosida zidlanadilar. Bularning biri «shakliy o’zgarmaslik» (O’) bo’lsa, ikkinchisi «Ma‘noning

umumlashganligi» (U) belgisidir. Har ikkala zidlanishda nomustaqil so’zlar belgili, mustaqil so’zlar belgisiz a‘zolar sifatida yuzaga chiqadi. Nomustaqil so’zlarning ziddiyatda belgili a‘zo sifatida namoyon bo’lishi izoh talab qilmagani holda, mustaqil leksemalarning belgisizligi shundaki, ular sirasida o’zgarmas so’zlarning ham mavjudligi (ravishlar va taqlidlar) va ayrim o’rinlarda so’z o’zgartiruvchi kategoriyalarning neytrallanishidir. Masalan, so’zlarning birikuvida joylashuv omili kuchayganda shakliy omil susayadi: tosh ko’prik, xat yozmoq kabi. Shuningdek, mustaqil leksemalarda ma‘noviy umumlashuvchanlari ham bor. Demak, ikkinchi bosqichda ajraladigan ikki tizimiy birlashma (paradigma)ning lisoniy qiymati quyidagicha: Sl m+ N0O’0U0 Sl n+ N+O’0U+ Bu majmuaga Sl ning birinchi bosqichda ega bo’lgan ikkinchi bosqich uchun umumlashtiruvchi belgilarni qo’shsak, belgilarning to’liq qatori quyidagicha bo’ladi: Slm+M+U0I0N0O’0U0 Sln+ M+U0I0N0N+O’+U+ Ma‘lum bo’ladiki, mustaqil so’zlar guruhi ikkinchi bosqichda hech qanday aniq va qat‘iy belgiga ega bo’lmadi. Chunki birinchi guruh (ya‘ni, mustaqil so’zlar) birliklarining asosiy belgisi «ma‘noviylik» bo’lganligi sababli ular shakliy va vazifaviy belgilar asosidagi zidlanishda barqaror belgilarga ega bo’lmasligi mumkin. Nomustaqil leksemalarning «nomustaqillik»larining moxiyati ularning shakliy va ma‘noviy xususiyatlaridadir. Shuning uchun ular bu bosqichda barqaror belgilarini namoyon qiladi. III bosqich. Bu bosqichda nomustaqil so’zlar (Sln) «bog’lash» funktsional belgisi asosida zidlanadi va guruhlarga bo’linadi. Nomustaqil so’zlar leksikologiya uchun o’rganish manbai bo’lmaganligi bois biz ularni tahlil etishni shu nuqtada to’xtatganimiz ma‘qul.

Mustaqil leksemalar guruhi bu bosqichda «ma‘noning ishoraviyligi» (D- deyktivlik) belgisi asosida noto’liq ziddiyatli munosabatini namoyon qiladi. Bunda ishoraviy ma‘noli so’zlar-olmoshlar ajralib chiqadi. Fe‘l, ot, sifat, son, ravish, taqlid va so’z- gaplardan iborat guruhning bu ziddiyatda belgisizligining sababi shundaki, ularning barchasining tarkibida semantik «bo’shashgan» va olmoshlarga yaqinlashgan so’zlar talayginadir (narsa, kishi kabi otlar, shunday qilmoq/bo’lmoq kabi fe‘llar, boshqa, hozirgi kabi sifatlar, ko’p, oz kabi miqdor sifatlari, endi, picha kabi ravishlar hamda so’z-gaplarning barchasi ishoraviy ma‘noli birliklardir). Bu guruh ham o’z navbatida yana ikki guruhga: a) atovchi/nomlovchi so’zlar guruhiga (Sl ma) va b) tasvirlovchi so’zlar (Sl mt)ga ajraladi. Bunday ajratish «tasvirlovchilik» (T) belgisi asosidagi privativ ziddiyat zaminida bo’lib, bunda so’z-gaplar, taqlidlar tasvirlovchi so’zlar-gaplar, taqlidlar tasvirlovchi so’zlar sifatida belgili a‘zo, atovchi/nomlovchi bo’lgan qolgan leksemalar (fe‘l, ot, sifat, son, ravish belgisiz a‘zo mavqeida bo’ladi. Atovchi leksemalarning «tasvirlovchilik» belgisiga nisbatan neytralligi esa bu so’zlar ichida ma‘nosida tasviriylik, uslubiy bo’yoqdorlik kuchli bo’lgan leksemalarning soni anchaligi bilan belgilanadi. Demak, mustaqil so’zlar III bosqichda ma‘noviy xususiyatlariga ko’ra bo’linish asosida uch ichki guruhni beradi va ularning umumiy lisoniy qiymati quyidagicha: Olmoshlar + D+ Tasvirlovchi so’zlar + D0T+ Atovchi so’zlar + D0T0 Bu bosqichda ajralib chiqadigan belgili so’zlar soni tarixiy taraqqiyot davomida belgisiz a‘zolar hisobidan boyib boradi. Boshqacha aytganda, yordamchi leksemalar mustaqil leksemalar hisobidan, olmoshlar va tasvirlovchi leksemalar atovchi leksemalardan oziqlanadi. IV bosqich. Mustaqil leksemalarning III bosqichda ajralib chiqqan 5 ichki guruhi bu bosqichda ma‘noviy asoslarda ichki bo’linishlarni beradi.

1.Olmoshlar hozirgi tilshunosligimizda ajratiladigan ma‘noviy turlar (kishilik olmoshlari, so’roq olmoshlari, ko’rsatish olmoshlari, belgilash olmoshlari) ga ajraladi. Ularning zidlanishlari teng qiymatli (ekvipolentdir), ya‘ni har bir guruh o’ziga xos ma‘no va vazifa bilan ikkinchisiga qarama-qarshi turadi. 2.So’z-gaplar ham modal, undov, taklif-ishora, tasdiq inkor so’zlar kabi ichki guruhlarga ajralib, ularning zidlanishlari ham ekvipolent tabiatlidir. 3.Taqlidlar bu bosqichda tovushga taqlidlar va obrazga taqlidlar sifatida ekvipolent ziddiyatli guruhlarga bo’linadi. 4.Ravishlar ham mavjud ma‘no turlariga ekvipolent ziddiyatlar asosida ajraladi. 5.Ravishlar ajralib chiqqandan keyin atovchi leksemalarning qolganlari an‘anaviy fe‘llar, otlar, sifatlar, sonlar kabi ma‘noviy turkumlarga ajraladi. Fe‘llar harakat-holatni (H), otlar umumiy predmetlikni (P), sifatlar belgi-xususiyat (BX), sonlar miqdorli (MQ) ma‘nosini ifodalashga xoslanganligi bilan atovchi so’zlarning «shaklini o’zgartirmaslikka neytral» guruhchasidan bir-bir ajralib chiqadi va hozirgi tilshunosligimizda ajratiladigan so’z turkumlarini beradi. Bu bosqichning ikkinchi qator zidlanishida O’ belgisi neytrallikdan aksiga o’tadi va bu guruhdan ajralib chiqqan fe‘llar nisbat (NS), otlar son va kichraytirish- erkalash (KE), sifatlar daraja (DR), sonlar - tartib, dona, ulush, jam, kasr va b. (TJ) kabi tasniflovchi grammatik kategoriyalarga ega ekanliklari bilan o’zaro ekvipolent zidlanadi. Atovchi leksemalarning ichki bo’linishida fe‘l, ot, sifat va sonlar munosabati privativ tabiatlidir. Aytilganlardan va jadval umumlashmasidan ma‘lum bo’ladiki, leksemalar ma‘noviy xususiyatlariga ko’ra dastlab 4 katta guruhga ajratilishi lozim: yordamchi leksemalar; ishoraviy leksemalar; tasviriy leksemalar; atash/nomlash ma‘noli leksemalar. Jadval leksemalar orasidagi muhim qonuniyatni namoyon qiladi.

Jadvaldagi guruhlarning ikki chekkasidan o’rin olgan birliklar- fe‘llar va ko’makchilar leksika va grammatika zidlanishida ikki qutbni egallaydi. Fe‘llarda leksemalarning boshqa sath birliklaridan farqlanishining eng oliy namunasi namoyon bo’lsa, ko’makchilarda leksemalarning morfemalar bilan qorishib ketishini ko’ramiz. Lisoniy tizimning I-IV bosqich parchalanishi an‘anaviy morfologik tasnif - so’z turkumlarini ajratishgacha davom etdi va dastlabki uch bosqich bo’linishi privativlik, to’rtinchi bosqich bo’linishi esa ekvipolentlik munosabati asosida kechadi. Leksemalarning tizimiy birlashmalarini ochishni so’z turkumlaridan alohida va muayyan bir leksemagacha (misol sifatida [ot] leksemasini tanladik) davom ettiramiz. V bosqich. Ot so’z turkumining atoqli va turdosh otlarga bo’linish sof matniy bo’lib, ko’p hollarda grammatik, balki hatto leksik tizimga ham aloqador emas. Chunonchi Tosh qattiq gapida tosh leksemasi atoqlilik va turdoshlik jihatidan ma‘noviy zidlanishda (kontrastiv distributsiyada) turadi va bu gap ikki xil mazmun beradi: 1.Tosh-qurumsoq kishi. 2.Tosh-mustahkam jism. Turdosh otlar ijtimoiy shart-sharoit asosida atoqlilanishi mumkin. Shuning uchun turdosh va atoqli otlarning o’zaro oppozitsiyasi «alohidalik (yakka predmetni atash)» belgisi asosidagi privativ ziddiyatdir va bunda atoqli otlar belgili, turdosh otlar belgisiz a‘zo mavqeida bo’ladi. Shuning uchun turdosh otlar osonlikcha atoqlilanishi mumkin va bu, asosan, ijtimoiy shart-sharoitlar bilan bog’liqdir. Lekin atoqli otlarning turdoshlanishi juda kam uchraydi va u ma‘noviy usul bilan so’z yasalishi sifatida qaralishi lozim. VI bosqich. Bu bosqichda turdosh otlar muayyan va mavhum turlarga bo’linadi. Bu bo’linish turdosh atoqlilik/turdoshlikka ko’ra grammatik qurilishga bir qadam yaqindir. Chunki mavhum ot yasashning maxsus derivatsion qolipi mavjud ([muayyan ot+lik+mavhum ot]). Aniq va mavhum otlar orasidagi farq

ma‘noviydir. Muayyan va mavhum otlarning o’zaro zidlanishlari privativ bo’lib, «muayyanlik» belgisiga tayanadi. Bunda aniq otlar belgili, mavhum otlar va harakat ismlari belgisiz a‘zo mavqeida turadi. Bu bosqichda ikkinchi qator ziddiyat «belgi-xususiyatlilik» asosida bo’lib, unda mavhum otlar belgili, muayyan otlar belgisiz a‘zo mavqeida bo’ladi. Shuning uchun hatto ishoraviy ma‘noli so’zlardan yasalgan menlik, kimlik, o’zlik kabi mavhum otlarda belgi ma‘nosi yetakchilik qiladi. VII bosqich. Bu bosqichda otlar, odatda, yakka va jam, ya‘ni donalab sanalishi mumkin bo’lgan narsani atovchi otlar va ma‘lum bir majmuani, to’plamni atovchi otlarga bo’linadi.

Adabiyotlar: 1. B.Mengliev. Hozirgi o’zbek adabiy tili. Qarshi. 2004. 2. SH.SHoabdurahmonov va boshqalar. Hozirgi o’zbek adabiy tili. Toshkent, 1980. 3. U.Tursunov va boshqalar. Hozirgi o’zbek adabiy tili. Toshkent, 1975. 4. Kollektiv mualliflar. O’zbek tili leksikologiyasi. Toshkent, 1981. 5. Hojiev A. Lingvistik terminlarning izohli lug’ati. Toshkent, 1985. 6. Tursunov U. va boshqalar. Hozirgi o’zbek adabiy tili. Toshkent, 1992. 7. Rahmatullaev Sh. O’zbek tili omonimlari izohli lug’ati. Toshkent, 1984. 8. Ma‘rufov A. Paronimlar lug’ati. Toshkent, 1974. 9. Rahmatullaev Sh. O’zbek tilining izohli frazeoligik lug’ati. Toshkent, 1978. 10. Mirtojiev. M. O’zbek tili leksikologiyasi va leksikografiyasi, Toshkent, 2000. 11. Usmonov.S. Umumiy tilshunoslik, 151 bet, Toshkent, 1972. 12. Ne‘matov H, Rasulov.R, O’zbek tili sistem leksikologiyasi asoslari, Toshkent, 1995.

O'xshashlar

Leksik-semantik munosabatlar va ularning turlari

Bir sememali va ko’p sememali leksemalar. Lеksik paradigmalar, lеksik ziddiyatlar va ularning turlari

Leksik ma’no taraqqiyoti

Tillarning leksik sistemasi

Yordamchi so’zlar. Ularning leksik va Grammatik tuzumlardagi o`rni