Психологияда “шахс–жамияти ўз–ўзини бошқариш” масалалари - Psixologiya - Referatlar

Психологияда “шахс–жамияти ўз–ўзини бошқариш” масалалари

Yuklangan vaqt:

20.09.2019

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

65.5 KB

Ko'chirib olish

Психологияда “шахс–жамияти ўз–ўзини бошқариш” масалалари Режа: 1. “Шахс–жамият” тизими ҳақида. 2. Шахс роллари ва ижтимоий статуси ҳақида, роллар зиддияти. 3. Шахс ва онг. “Мен” образи ва ўз–ўзини бошқариш омиллари.

Шахс–жамиятдаги алоҳида киши, одам. Ҳар бир шахснинг воқеликни идрок этиши, уни қабул қилиши, маълум билимлар тизимига эга бўлиши ижтимоий тараққиёт билан изоҳланади. Шу билан бирга ҳар кишининг билими, ҳулқи, одоби ва бошқа ҳусусият–фазилатлари унинг ўзига хос томонларини кўрсатади. Жамият инсоният тарихий тараққиётининг маълум босқичида шаклланадиган ижтимоий муносабатлар мажмуидир. Шахс–жамиятнинг бир азоси. У жамиятдан ташқарида бўлиши мумкин эмас. Бунинг сабабалри: биринчидан, шахс аҳлоқи ҳамиша жамият аҳлоқига бўйсунади, шунга мажбур. Иккинчидан, киши кўпгина нарсаларсиз ҳам яшай олади, лекин танҳоликда яшай олмайди, бахтни ҳам одамлар орасидан топади, шахс бахт– саодати жамиятдан ташқари бўлмайди; учинчидан, киши жамият иродасидан далда олади; тўртинчидан, жамият шахс камолоти устида ғамҳўрлик қилиб шарт–шароит таъминлайди, киши фақат туғма сифатлар билангина эмас, балки мазкур жамиятга хос хислатларни ҳам ўзлаштиради. Жамият–шахс муносабатларининг нозик томонлари ҳам бор. Агар жамият адолатли бўлса, жамият барча аъзолари ва алоҳида шахс учун ҳам барча имконият бўлади. Адолатли жамият шахсни шунчаки шакллантириб қўя қолмайди, балки маънавий етук инсон қилиб камол топтиради. Худди шунингдек, шахс ҳулқи, одоби, феъли ҳам жамиятда яшаётган одамларга катта наф беради. Шахс–жамият ўзаро муносабатлар жараёнида одамларнинг жамиятда биргаликдаги иш фаолиятлари натижасида уларда ҳосил бўладиган тасаввурлар, фикрлар, эътиқодлар, ҳиссий кечинмалар ва ҳулқ–атворларни ўрганиш психологияда муҳим вазифа ҳисобланади. Ҳар бир шахс жамиятда яшар экан, ўзининг яхши ҳис этиши, ҳимояланиши ва яшаб қолиши учун маълум чегараларни ўзига қўяди. Шу территорияни–майдонниичида ҳар бир одамнинг ўз шахсий майдони мавжудки, бу майдонга ўзга кишиларнинг кириб келиши шахс учун ноқулайликларни юзага келтиради. Одамларнинг майдонлари, майдонлари

ўлчами бир хил эмас, бу одамнинг ёши, ижтимоий мавқеи ва бошқа жиҳатларга боғлиқ. Шахслараро масофа миллат ва элатларнинг ёзилмаган қонуниятларига бўйсунади. Масалан, Шимолий Европа ҳалқлари кўпроқ алоҳидаликни хоҳлашар экан. Африкаликлар, араблар ва жанубий америкаликларга эса бирга, жамоа бўлиб фаолият кўрсатиш, яшаш кузатилади. Жамиятда одамлар орасида муносабатларни амалга оширишда тўрт хил масофа (зона) мавжудлигини Холл С. (1966) кўрсатиб берган: 1) интим масофа (0-45 см) бу масофада асосан яқин ва яхши таниш одамлар мулоқот қиладилар. Бунда баланд эмас овозда гаплашиш ва хатто бир–бирига тана қисмларини контакти ҳам бўлади. 2) шахсий масофа (45-120 см) бу масофада асосан таниш–билишлар ўртача баландликдаги овозда гаплашадилар. 3) ижтимоий масофа (120-350 см) бунда асосан расмий учрашувлар кечиши мумкин. Ҳар бир одам ўз ҳоҳишига кўра ўзи билан банд бўлиши мумкин. Бу масофада муомала қилиш овозни кўтариб амалга оширилади. 4) оммавий масофа (350-7500 см) бу масофада оммавий мажлис, суд жараёни, аудиториядаги нутқ кабилар кузатилади. Бунда мулоқот расмий тусда, овоз қаттиқ оҳангда олиб борилади. Кишиларнинг жамиятда тутган ўрни, мавқеига кўра бу масофалар турлича кузатилади. Масалан, ижтимоий масофада раҳбар ва ходим муносабатлари кузатилса, шахсий масофадаги икки ходим, мавқеи бир хил бўлган икки шахс орасида кўринади. Одамлар орасида масофани қисқариши биргаликда иш қилиш, бир–бирига қизиқиш ёки бир–бирини ёқтириш ҳолларида юз беради. Шахслараро муносабатларни амалга оширишда масофанинг қисқа ёки катта бўлиши шахс ҳусусиятларига ҳам боғлиқлиги ўрганилган. Масалан, Алгейер А., Бирм Д. (1973) зиддиятли, шубҳаланувчан кишилар мосланувчи, мулоқотга интилувчан ва қувноқ кишиларга нисбатан бошқалар билан мулоқотда катта шахсий масофага риоя этишларини кузатганлар.

Жамият миқёсида оладиган бўлсак, одамларнинг турли шароитларда ўзларини тутишлари, ҳулқ–атворларининг бошқарилиши маълум психологик қонуниятларга боғлиқлигини кўриш мумкин. Бунга сабаб жамиятда қабул қилинган турли нормалар, қонун–қоидалар. Чунки ўзаро таъсир жараёнларида шундай ҳатти–ҳаракаталар образлари кишилар онгига сингиб борадики, уларни ҳар бир киши норма сифатида қабул қилади. Масалан, ёшларнинг жамоат жойларида ёши улуғларга, ўзидан катталарга ва болали кишиларга ўрин бўшатиб бериш кераклиги ҳулқ–атворнинг бир нормаси ҳисобланади. Шу нормага амал қилиш ёки амал қилмаслик ижтимоий назорат тизими орқали бошқарилади. Яъни, юқоридаги шароитда ўсмир қарияга жой бўшатмаса, жамоатчилик ўша заҳоти уни ижтимоий тартибга чақиради. Демак, турли шароитлардан келиб чиқиб, ҳар шахс турлича ролларни бажаради, бу ролларнинг қандай бажарилаётганлиги, одамларнинг кутишларига мос келиши ижтимоий назорат тизими орқали кузатиб турилади. Шунинг учун ҳам ўзаро муносабатларда кишилар домо ўз ҳулқ– атворини қолаверса, ўзгаларнинг ҳулқ–атворини назорат қилиб, ҳаракатларда бир–бирига мослашадилар. Турли ролларни бажараётган шахсларнинг ўзаро муносабатлари кутишлар тизими орқали бошқарилади. Масалан, хоҳлайдими ёки хоҳламайдими, ўқитувчидан маълум ҳаракатларни кутишади, улар ўқитувчи ролига зид бўлмаслиги керак. Ўз ролларига мос ҳаракат қилган, доимо меъёр мезонида иш тутган кишининг ҳаракатлари одобли ҳаракатлар дейилади. Масалан, ўқитувчининг одоби, ўз касбини устаси эканлиги, болалар қалбини тушуна олиши, уларнинг ёш ва индивидуал ҳусусиятларини ҳисобга олган иш тутиши унинг одобга эга эканлигини белгисидир. Демак, ўзаро муносабатлар жараёнида бир одам ўзи тутган ўрни ва мавқеига кўра иш тутиши ундан тактлиликни талаб этади. Одамлар ўзаро муносабатларда бир–бирига психологик таъсир кўрсатади. Бу таъсир иккала томондан англаниши ёки англамаслиги мумкин. Яъни, гоҳида биз нима учун бир шахснинг бизга қанчалик кучли таъсирга эга

эканлигини, бошқа бири эса, аксинча, ҳеч қандай таъсир кучига эга эмаслигига тушуна олмаймиз. Ўқитувчи шахснинг болаларга таъсири ушбу тажрибада яққол кузатилган. Бошланғич синф ўқитувчиларига анча ўйинчоқлар бериб, шуларнинг ичида фақат биттасига–қизил ёғочли ўйинчоқга тегмаслик айтилган. Болаларни ёлғиз қолдириб кузтилган пайтда, уларнинг жуда купчилиги шу тақиқланган ўйинчоқга барибир тегишган. Тажрибанинг иккинчи қисмида барча ўйинчоқга тегиш мумкин, лекин қутичани очиш мумкин эмас дейилган. Шу қутичанинг тепасига шу болаларнинг ўқитувчисини сурати илиб қўйилган. Бунда тақиқланган нарсани олувчи ўқувчилар сони кескин камайган. Демак, ўқитувчи шахси болага юқори даражада психологик таъсир кўрсатар экан. Жамиятда шахсга қўйилган роллар кўплиги роллар зиддиятини келтириб чиқаради. Масалан, ўқитувчи ўзи дарс олиб борадиган синфда фарзанди бўлса, пайтида ноқулайликни бошида кечириши мумкин, яъни бир вақтнинг ўзида ҳам ота–она, ҳам ўқитувчи ролини бажаришига тўғри келади. Ёки ҳулқи ҳам ёмон ўқувчининг уйига келган ўқитувчи бир вақтнинг ўзида ҳам ўқитувчи, ҳам меҳмон роллари ўртасида қийналади. Одамлар жамиятида шахс турли ижтимоий гуруҳларга мансуб бўлади. Шахс бир вақтнинг ўзида маълум бир иш билан банд бўлган ҳолда, спорт секциясида аъзо, жамоат ишларини бажариши, ижтимоий сиёсий ишларда фаол иштирок этиши, шу билан бирга оилада оталик ва оналик вазифаларини бажариши мумкин. Одам шахснинг ҳар қандай гуруҳда эгаллаган ижтимоий мавқеига кўра маълум талаблар, ролларни бажариш лозим бўлади. Шахс деб конкрет кишини айтамиз. Одамнинг шахс сифатидаги асосий белгиси: социаллиги, онги, тили. Одам онгининг юксак белгиси–унинг ўзини англашидир, шахснинг муҳим белгиси одамнинг ўзини англашидир. Одамнинг ўзини англаши субъектив равишда ўзини “мен” деб ҳис қилишда ифодаланади. Шахс мулоқот жараёнида, ўзаро муносабатларда ўзини суҳбат давомидаги ҳамкори позициясида туриб тасаввур этиши ўз–ўзини тўғри

бошқаришнинг асосий механизмларидан биридир. Психологияда рефлексия– бошқа одамнинг идрокига тааллуқли бўлиб, ўзига бировнинг кўзи билан қарашга интилишидир. Шахснинг ўзини англаш, “мен” деб ҳис қилиши ҳамиша муайян мазмуни билан юзага чиқади. Ўзининг борлигини англаши, одамнинг ўзини ким деб билиши, бошқа кишилар билан ўзаро муносабатини англаши, ўзининг фазилат ва камчиликларини англаши, шу кабиларни англаш ўзини англашга киради. Шахснинг ўзини англаш ва ўзини билиши, ўз ҳулқ–атворини бошқариши учун зарур шартдир, ўзини–ўзи тарбиялаш учун ва ўз ақлини ўзи ўстириши учун зарур шартдир. “Мен” образи ҳар бир одамда шакллана бориши уч ёшлик давридан кузатилади. Бир одамда олтита “мен” мавжуд. 1-“мен” – табиатдан яратилган мен; 2-“мен” – мен ўзимни қандай одамман деб ҳисобласам, бе менинг 2 меним. 3-“мен” – мен одамлар мени қандай деб ҳисоблашларини хоҳлайман. 4-“мен” – мен атрофдагилар мени қандай одам деб ҳисоблайдилар, деб ўйлайман. 5-“мен” – одамлар мени қандай деб ҳисоблайдилар. 6-“мен” – одамлар мени мен ўзим ўзимни ким деб ҳисоблайдилар, деб ўйлайдилар. Шахсни ўз–ўзини бошқаришида “мен” образини англаши муҳим бўлиб қуйидаги шартларга риоя этиш зарурдир: ўз–ўзи билан мулоқот қилиши, иродасини тарбиялаши, ўз–ўзини қилаётган иши ёки олиб бораётган фаолияти самарасига ишонтириши, ўз–ўзига керак буйруқ бера олиши, установкалар бериш ва аутоген треннировка билан шуғулланиш. Мавзу бўйича таянч сўзлар: шахс, жамият, муносабат майдонлари, норма, назорат тизими, мавқе, рол, роллар зиддияти, “мен”.

Адабиётлар: 1. Абрамова М. Практическая психология. М.: М ы сль, 1997. – 312 с. 2. Каримова В.М. Ижтимоий психология асослари. Т.: Ўқитувчи. 3. Психология. Учебник. – М.: ПРОСПЕКТ, 1998. – 284 с. 4. Ватан туйғуси. Т.: Ўзбекистон, 1996. – 396 б. 5. Фрейд З.Психоанализ. М.: М ы сль, 1995.-112 с. 6. Годфруа Ж. Что такое психология. Т.2. М.: 1992. – 376 с. 7. Каримова В.М. “Ижтимоий психология асослари” Т. 2004й. 8. Ғозиев Э. “Шахс психологияси” Т. 2004й. 9. www.ziyonet.uz

O'xshashlar

Шахс психологияси психологияда шахс тушунчаси

Психологияда ижтимоий таъсир масалалари

Шахс психологияси. Психологияда шахс муаммоси. Шахс ҳақидаги анъанавий назариялар

Психологияда шахс ва жамият муаммоси. Шахснинг фаоллиги. Фаолият турлари, мотивацияси ва уларни бошкариш

Илмий назариянинг моҳияти (Психологияда)