O'zbekistonda boshqarish nazariyasining rivojlanish bosqichlari - Iqtisodiyot - Referatlar

O'zbekistonda boshqarish nazariyasining rivojlanish bosqichlari

Yuklangan vaqt:

29.08.2023

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

50.3984375 KB

Ko'chirib olish

O’zbekistonda boshqarish nazariyasining rivojlanish bosqichlari Reja: 1. Mustaqillik davrida O’zbekist o nda boshqaruv va menejment. 2 . Shavkat Mirziyoyev– yangi boshqaruv tizimining asoschisi. 3. G’arb va Sharqda boshqaruvchilik konsepsiyalarining rivojlanishi.

1. Mustaqillik davrida O’zbekist o nda boshqaruv va menejment. Bugungi kunda mamlakatimizda amalga oshirilayotgan keng ko’lamli islohotlar boshqaruv va menejmentning rahbar kadrlarni tarbiyalashdagi o’rnini tadqiq qilishni taqozo etmoqda. Ijtimoiy yo’naltirilgan bozor iqtisodiyotiga asoslangan demokratik, erkin fuqorolik jamiyat qurishga qaratilgan tub islohotlarning natijalari esa, ana shu sohadagi faoliyatni qanday tashkil etilganiga ko’p jihatdan bog’liq. Bu, o’z navbatida, mazkur yo’nalishda ham turli tarzda namoyon bo’layotgan maqsad, manfaat va intilishlarni ro’yobga chiqarish uchun jamiyatni demokratlashtirish, yangilash, mamlakatni modernizasiya va isloh etish, uning iqtisodiy, siyosiy mustaqilligini mustahkamlash tamoyillariga tayanish lozimligini ko’rsatadi. Bu haqida O’zbekiston Prezidenti: “ mustaqillikni mustahkamlash, jamiyatni demokratlashtirish va yangilash biz uchun hamisha birinchi darajali ustuvor maqsad va vazifa bo’lib qolaveradi” 1 , deya bejiz ta’kidlamagan. Mamlakatda shakllanayotgan boshqaruv va menejmentning tushuncha va tamoyillari Prezident Shavkat Mirziyoyevasarlarida asoslab berilgan. Bu borada “O’zbekistonning o’z istiqlol va taraqqiyot yo’li”, “O’zbekiston: milliy istiqlol, iqtisod, siyosat, mafkura”, “O’zbekistonning siyosiy-ijtimoiy, iqtisodiy istiqbolining asosiy tamoyillari”, “Hozirgi bosqichda demokratik islohotlarni chuqurlashtirishning muhim vazifalari”, “Bunyodkorlik yo’lidan”, “O’zbekiston XXI asr bo’sag’asida: xavfsizlikka tahdid, barqarorlik shartlari va taraqqiyot kafolatlari”, “Adolat, Vatan va xalq manfaati: har narsadan ulug’”, “Tarixiy xotirasiz kelajak yo’q”, “O’zbekiston buyuk kelajak sari”, “O’zbekiston XXI asrga intilmoqda”, “Ozod va obod Vatan, erkin va farovon hayot – pirovard maqsadimiz”, “Jamiyatimiz mafkurasi xalqni – xalq, millatni – millat qilishga xizmat etsin”, “O’zbek xalqi hech qachon, hech kimga qaram bo’lmaydi”, “Yuksak ma’naviyat – yengilmas kuch” kabi asarlarni alohida ko’rsatish mumkin. 1 Shavkat Mirziyoyev. Bizning bosh maqsadimiz-jamiyatni demokratlashtirish va yangilash, mamlakatni modernizatsiya va isloh etishdir. –T.: 2019. 36 –bet.

Birinchidan , bu – iqtisodiyotni boshqarishda davlat rolining keskin qisqarishi, davlat tuzilmalarining xo’jalik yurituvchi sub’ektlari faoliyatiga asossiz aralashuviga chek qo’yishdir. Ikkinchidan , bu – respublika darajasidagi vakolatlarning bir qismini mahalliy boshqaruv organlariga o’tkazilishi demakdir. Uchinchidan , bu – boshqaruv tizimini optimallashtirish, boshqaruvga oid vazifalarning takrorlanishiga barham berish, korxonalar faoliyatini asossiz nazorat qilinishiga chek qo’yish, bozor mexanizmlari hamda shaxsiy tashabbuskorlik va xususiy tadbirkorlik rivojiga halal beruvchi ma’muriy to’siqlarni bartaraf etish, taqsimlash tizimini tugatish jarayonini yakunlashdir. To’rtinchidan , bu – davlat va xo’jalik boshqaruvi organlari xodimlari sonini optimal darajagacha qisqartirilishi demakdir. Beshinchidan , bu – axborot va kommunikasiya texnologiyalarini joriy etish asosida davlat boshqaruvi tizimini bosqichma-bosqich zamonaviylashtirish. Shu bilan birgalikda, aksionerlik jamiyatlarini tashkil etish, ularning faoliyati samaradorligini oshirish va korxonaning o’z aksionerlari bilan iqtisodiy munosabatlarini to’g’ri tashkil etish hamda boshqarish vazifalarini maqsadli belgilash hozirgi menejmentda murakkab vazifa hisoblanadi. 2. Shavkat Mirziyoyev– yangi boshqaruv tizimining asoschisi. O’zbekiston Demokratik huquqiy davlatni barpo etish va fuqarolik jamiyatini shakllantirish yo’lidan dadil qadamlar bosib bormoqda. Shu maqsadlar sari mamlakatimizda adolat mezonlarini qaror toptirish va buning uchun qonun ustuvorligini ta’minlash talabi aniq va ravshan belgilab olingan. O’zbekiston Respublikasi Prezidenti Shavkat Mirziyoyevning 2003 yil 9 dekabrdagi “Respublika davlat boshqaruvi organlari tizimini takomillashtirish to’g’risida”gi hamda 2003 yil 22 dekabrdagi “Xo’jalik boshqaruvi organlari tizimini takomillashtirish to’g’risida”gi Farmonlari bu boradagi muammolarni hal etishni nazarda tutib, jamiyatdagi ma’muriy islohotlarning yangi bosqichini boshlab berdi.

O’zbekiston demokratik huquqiy davlat qurish va fuqarolik jamiyatini shakllantirish yo’lidan borar ekan, bunda inson ma’naviyati beqiyosdir, chunki ma’naviyat – insonning ulg’ayish va kuch – qudrat manbaidir. Ana shunday fazilatlarga ega bo’lgan insonlar jamiyatidagina adolat, qonun ustuvor bo’ladi. Bugungi kunda mazkur yo’nalishda respublikada maqsadli bosqichma-bosqich islohotlar olib borilmaqda. Mamlakatimizda demokratik islohotlarni yanada chuqurlashtirish va fuqarolik jamiyatini rivojlantirish konsepsiyasi Sud – huquq tizimini isloh etish O’zbekistonda saylov huquqini erkinligini ta’minlash va saylov qonunchiligini rivojlantirish Demokratik bozor islohotlarini va iqtisodiyotni liberallashtirishni yanada chuqurlashtirishFuqarolik jamiyati institutlarini shakllantirish va rivojlantirishAxborot sohasini isloh qilish, axborot va so’z erkinligini ta’minlashDavlat hokimiyati va boshqaruvini demokratlashtirish Prezidentimiz Shavkat Mirziyoyev ta’qidlaganidek “Ma’nviyat – insonni ruhan poklanish, qalban ulg’ayishga chorlaydi, odamning ichki dunyosi, irodasini baquvvat, iymon-e’tiqodini butun qiladigan, vijdonini uyg’otadigan beqiyos kuch, uning barcha qarashlarining mezonidir”

O’z navbatida fuqarolarni turmush tarzida adolat mezonlari o’z aksini topib borishi uchun ularni manfaatlari davlatning faoliyatida adekvat ravishda o’z aksini topishini va doimo mustahkam qo’riqlanib borilishini taqozo etadi. Aynan shu maqsadlarga mos holda O’zbekistonda islohotlarni muhim yo’nalishlari etib hokimiyatni bo’linish tamoyilini amalga oshirishni ta’minlash, jamiyatni siyosiy tizimida parlamentni rivojlantirish, sud hokimiyati rolini oshirish kabi masalalar belgilab olingan. Prezidentimiz shu uchta yo’nalishdagi islohotlar yuzasidan quyidagi fikrni bildiradi: “mamlakatimizda davlat va jamiyat qurilishining asosiy tamoyillari aniq ifodalab berildi, davlat hokimiyatining qonun chiqaruvchi, ijro etuvchi va sud tarmoqlariga bo’linishi eng muhim tamoyil sifatida belgilandi”, “Davlat va jamiyat qurilishi sohasida amalga oshirilayotgan demokratik islohotlar natijasida mamlakatimizning qonun chiqaruvchi oliy organi – O’zbekiston Respublikasi Oliy Majlisi ikki palatali parlamentga aylantirildi”, “sudlarni jazolovchi va faqat davlat manfaatlarini himoya qiluvchi organdan qonun ustuvorligini va inson huquqlari himoyasini ta’minlovchi organga aylantirishga qaratilgan yaxlit sud hokimiyati tizimini shakllantirish vazifasi qo’yildi va muvaffaqiyatli hal etildi”. 2 Huquqiy demokratik davlat qurish xalqimizning asosiy strategik maqsadlaridandir. Unga olib boradigan ustuvor tamoyillaridan biri esa – hokimiyatning konstitusiyaviy asosda bo’linishi tamoyili hisoblanadi. Dunyodagi 2 Shavkat Mirziyoyev I.A. O’zbekistonning 16 yillik mustaqil taraqqiyot yo’li.-T.: “O’zbekiston. 2007. 8-16 b. Bu boradagi islohotlarga yangicha tus berib mamlakatimiz Prezidenti Shavkat Mirziyoyev quyidagicha ta’qidlaydi: “Adolat – qonun ustuvorligida” degan shiorimizni amaliy jihatdan mustahkamlashga qaratilgan sa’y- harakatlarimizni zamon talablari darajasiga ko’tarish yo’lida yangi, amaliy qadamlar qo’yishimiz zarur”. Bu yo’lda jamiyatimiz barcha sohalarida “Kuchli davlatdan – kuchli fuqarolik jamiyati sari” g’oyasi asosida ijobiy natijalarga erishilib kelinmoqda.

barcha taraqqiy etgan demokratik mamlakatlarda davlat hokimiyati ana shu tamoyil asosida tashkil etiladi va faoliyat yuritadi. Keyingi yillarda mamlakatimizda keng qamrovli ishlar amalga oshirildi. Yurtimizda umumxalq referendumi o’tkazilib, uning natijalariga ko’ra, ikki palatali parlamentni shakllantirish asosi yaratildi. 2002 yilning 27 yanvarida o’tkazilgan ana shu referendum natijalariga mos holda 2003 yil 24 aprelda O’zbekiston Respublikasining Konstitusiyaviy qonuni qabul qilindi. Unga binoan Konstitusiyaga tegishli tuzatish va qo’shimchalar kiritildi. Parlament vakolatlarining kengaytirilishi, hukumat vakolatlari va mas’uliyati, hokimiyat turli tarmoqlarining bir-birini nazorat qilish mexanizmining kuchaytirilishi shular jumlasidandir. O’zbekiston Respublikasi Prezidentining Oliy Majlis palatalarining qo’shma majlisidagi “Bizning bosh maqsadimiz – jamiyatni demokratlashtirish va yangilash, mamlakatni modernizasiya va isloh etishdir” nomli ma’ruzasida mamlakat ijtimoiy – iqtisodiy hayotining eng muhim masalalari, jumladan, hokimiyat bo’linishiga ham jiddiy e’tibor qaratildi. Ma’ruzada “... boshqaruv sohasidagi eng muhim vazifa bu – qonunchilik hokimiyati bo’lmish parlamentning roli va ta’sirini kuchaytirish, hokimiyatning qonunchilik, ijro va sud tarmoqlari o’rtasidagi yanada mutanosib va barqaror muvozanatga erishishdan iborat 3 ” ekani qayd etildi. Bunda, Prezidentimiz ba’zi vakolatlarini parlamentning yuqori palatasi – Senatga va hukumatga o’tkazish, professional, doimiy asosda ishlaydigan quyi – Qonunchilik palatasini shakllantirish, uning vakolat va huquqlarini kengaytirish ko’zda tutilgan. Hozirning o’zidayoq bu boradagi sa’y – harakatlarning amaliy samarasi ko’rinib turibdi. Shu paytgacha Prezident Bosh vazirni tayinlab, tasdiq uchun uning nomzodini Oliy Majlisga kiritgan bo’lsa, endi u faqat Bosh vazir lavozimiga nomzodni muhokama qilish va tasdiqlash uchun Oliy Majlis palatalariga kiritadi. Shu tariqa Bosh vazir lavozimiga tasdiqlash Parlament vakolati bo’lib qoldi. 3 Shavkat Mirziyoyev. Bizning bosh maqsadimiz – jamiyatni demokratlashtirish va yangilash, mamlakatni modernizatsiya va isloh etishdir. 13 –tom. – T.: “O’zbekiston”. 2019. 117 -b.

Hukumatni boshqarish Bosh vazirga yuklanishi, Prezidentning Vazirlar Mahkamasi raisi lavozimidan holi bo’lishi, hukumat a’zolarini lavozimga tayinlash uchun taqdim qilish vakolati Bosh vazirga berilishi hukumat faoliyatining kengayishiga hamda ma’suliyatining oshishiga olib keladi. Bu davlat organlari faoliyatini qonuniy asosda chegaralash, ularning vakolatlarini aniqlashtirishga xizmat qiladi. Doimiy asosda ishlaydigan quyi – Qonunchilik palatasi ko’ppartiyaviylik, muqobillik asosida shakllantirilishi demokratiyaning yorqin ifodasi bo’ldi. Qonunchilik palatasi deputatlarining ma’lum qismi avvalgi parlamentda faoliyat yuritgan xalq vakillaridir. Parlament maktabini o’tagani sababli ularning bilimi, to’plagan tajribasi yangi parlament faoliyatiga ijobiy ta’sir etishiga shubha yo’q. Professional asosda doimiy ishlaydigan parlament O’zbekiston tajribasida ilk bor shakllantirilib, hozirgi kunda samarali faoliyat yuritmoqda. Albatta, uning tajribasi ham, ish samaraligi ham borgan sari ortib, yangi-yangi vazifalarni bajarish salohiyati yuksalib boradi. Prezidentimiz tomonidan qonunchilik palatasi vakolat va huquqlarini kengaytirish masalasi ilgari surilayotgani ham bejiz emas. Bundan tashqari, Prezident tomonidan asosiy vazifalar qatorida sud hokimiyati mustaqilligi va erkinligini mustahkamlashga qaratilgan izchil chora- tadbirlarni shuningdek, qonun chiqaruvchi, ijro etuvchi va sud hokimiyatlari vakolatlarini aniq belgilash, ular o’rtasidagi muvozanatning mutanosibligi va barqarorligiga erishish imkonini yaratdi. Hozirgi vaqtda mamlakatimiz boshqaruv tizimida demokratik davlatlar tajribasida sinalgan qonun chiqaruvchi, ijro etuvchi va sud hokimiyatlari o’rtasida barqaror muvozanat, bir-birining faoliyati ustidan nazorat qilish va o’zaro chegaralab turishni ta’minlovchi mexanizmlar shakllantirildi. Bu mexanizmlar Konstitusiya va qonunlarimizda mustahkamlangan. Masalan , qonunchilik organi - Oliy Majlis qonunlar qabul qilish orqali barcha davlat hoqimiyati idorali faoliyatini belgilovchi huquqiy asoslarni yaratadi. Prezident, Vazirlar Mahkamasi, sud

organlari va barcha idoralar Parlament qabul qilgan qonunlar asosida ish yuritishga majbur. Shuningdek, Parlament Bosh vazirni lavozimga tayinlash, hukumatni zimmasidagi vakolatidan soqit qilish haqidagi arizasini qabul qilish, Konstitusiyaviy sud, Oliy sud, Oliy Xo’jalik sudi raislari va sudyalarini saylash bilan ular faoliyatiga ta’sir o’tkazadi. Prezident, davlat boshlig’i sifatida, qonunchilik va sud hokimiyati organlari faoliyatiga kuchli ta’sir etadi. Davlat rahbari qonunchilik tashabbusi huquqiga ega. U Parlament qabul qilgan qonunlarni imzolab, e’lon qiladi. Zarur hollarda, deylik, muayyan qonun loyihasiga nisbatan e’tiroz tug’ilgan taqdirda Prezident uni imzolamasligi va takror muhokama qilish uchun Parlamentga qaytarishi mumkin. Prezidentning sud hokimiyati faoliyatiga ta’sirini Konstitusiyaviy sud, Oliy sud, Oliy Xo’jalik sudi raislari va sudyalarini lavozimga saylash uchun Senatga taqdim qilish, quyi pog’ona sud raislari va sudyalarini lavozimga tayinlash va lavozimidan ozod etish huquqiga ega ekanida ko’rish mumkin. Ijro hokimiyatini amalga oshiruvchi Vazirlar Mahkamasi qonunlar ijrosini ta’minlar ekan, turli vositalar orqali qonunchilik jarayoniga ham ta’sir qiladi. Bunday ta’sirning eng samarali usullaridan biri – Respublika hukumatining qonunchilik tashabbusi huquqiga ega ekanidir. Bu huquqdan foydalanib, Vazirlar Mahkamasi qonunchilik organi faoliyatiga, qonunlar mazmuniga ta’sir qiladi.Hukumatning bu boradagi faoliyati hokimiyat tizimida mutanosiblikni ta’minlashga xizmat qiladi. Sud hokimiyatini amalga oshiruvchi sud organlari ham hokimiyat munosabatida mutanosiblikni ta’minlashda ishtirok etadi. O’zbekiston Respublikasi Konstitusiyaviy sudi, Oliy sudi, Oliy xujalik sudi qonunchilik tashabbusi huquqiga ega ekani tufayli qonunchilikka ta’sir etadi. Konstitusiyaviy sud faoliyati alohida o’rin tutadi. U Konstitusiyaga asosan O’zbekiston Respublikasi qonunlari va Oliy Majlis palatalari qarorlari, Prezident farmonlari, hukumat va mahalliy davlat hokimiyati organlari qarorlari, davlatlararo shartnoma va boshqa majburiyatlarning O’zbekiston Konstitusiyasiga mosligini aniqlaydi;

Qoraqalpog’iston Respublikasi Konstitusiyasi O’zbekiston Respublikasi Konstitusiyasiga, O’zbekiston qonunlariga muvofiqligi to’g’risida xulosalar beradi; O’zbekiston Konstitusiyasi va qonunlari me’yorlariga majburiy kuchga ega bo’lgan sharhlar beradi. O’zbekistonda ikki palatali parlamentni shakllantirish borasida amalga oshirilayotgan islohotlarni jamiyat hayotining barcha sohalarini erkinlashtirish siyosatining mantiqiy davomi va demokratik taraqqiyotining yangi bosqichi sifatida baholash maqsadga muvofiqdir. O’zbekistonda ikki palatali parlamentni tashkil etish zarurati ijtimoiy taraqqiyot talablaridan kelib chiqadi. Mustaqillikning dastlabki yillarida xalqimiz o’tish davrining qiyinchiliklarini yengish bilan band bo’lgan bo’lsa, hozirgi vaqtda ijtimoiy-siyosiy va iqtisodiy hayotimizda barqarorlik qaror topib, keng ko’lamli rivojlanish pallasiga qadam qo’ymoqdamiz. Demak, endi bizga o’tish davri uchun emas, balki barqaror rivojlanish davri talablariga javob beradigan mukammal qonunlar yaratilishi zarur. Bu haqida parlament islohotlarini o’tkazish tashabbusini ilgari surgan O’zbekiston Respublikasi Prezidenti Shavkat Mirziyoyevshunday degan edi: “Ikki palatali parlamentni shakllantirishdan maqsad: Birinchidan – parlament o’z vakolatlarini samarali amalga oshirishi, har tomonlama asosli va puxta qarorlar qabul qilish uchun zarur bo’lgan o’zaro muvozanat va cheklovlar tizimini yaratish. Ikkinchi – Qonunchilik palatasi o’z faoliyatini doimiy professional tarzda olib borishini nazarda tutgan holda, parlamentning qonun ijodkorligi borasidagi ishining sifatini keskin oshirish. Uchinchi – Senat, asosan, mahalliy Kengashlar, hududlarning vakillaridan iborat bo’lishini hamda vakillik vazifasini bajarishini inobatga olib, umumdavlat va hududiy manfaatlarning mutanosibligiga erishish. To’rtinchi – aholining mamlakat ijtimoiy va siyosiy hayotidagi ishtiroki ko’lamini yanada kengaytirish.

Aynan shu maqsad yuqori palata – Senatning viloyat, shahar va tuman vakillik organlari deputatlaridan saylanishi zamirida ham mujassam” 4 . Yurtboshimiz sud-huquq tizimini isloh qilish va yanada liberallashtirish sohasida sudlarning haqiqiy mustaqilligi va erkinligini ta’minlash bilan bog’liq bo’lgan vazifalarni ikki guruhga ajratib ko’rsatib berdi: 1) o’tgan yillar mobaynida amalga oshirilgan ishlar tahlili; 2) hali yechimini kutib turgan jiddiy muammolar. Sud-huquq islohotlarining asosi 1992 yil 8-dekabrda qabul qilingan O’zbekiston Respublikasining Konstitusiyasida mustahkamlangan qoidalarda o’z ifodasini topdi. Konstitusiya inson huquqlarining sudlar tomonidan himoya qilinishi, sudlarning ixtisoslashuvi, ya’ni Konstitusiyaviy, Xo’jalik sudlarining tashkil etilishi tamoyillarini o’zida mujassam etdi . Mamlakatimizni demokratik yangilashning bugungi bosqichdagi eng muhim yo’nalishlaridan biri bu – qonun ustuvorligi va qonuniylikni mustahkamlash, shaxs huquqi va manfaatlarini ishonchli himoya qilishga qaratilgan sud-huquq tizimini izchil demokratlashtirish va liberallashtirishdan iboratdir. Bir so’z bilan aytganda, yurtimizda huquqiy davlat asoslarini yanada takomillashtirish va aholining huquqiy ongi va madaniyatini yuksaltirish biz uchun hal qiluvchi vazifa bo’lib qolmoqda. Aynan shuning uchun ham biz mustaqillikning dastlabki yillaridan boshlab islohotlarning mazkur yo’nalishiga alohida e’tibor qaratganimiz bejiz emas. Ana shunday yondashuv tufayli bu boradagi ishlarning ko’lami, miqyosi va samaradorligi keyingi o’n yillikda nihoyatda kengayib, yangi bosqichga ko’tarilganini ko’p-ko’p misollarda ko’rish mumkin. Birinchi navbatda sud hokimiyatini bosqichma-bosqich mustahkamlab borish, sudning mustaqilligini ta’minlash, uni sobiq tuzumda bo’lgani kabi qatag’on quroli va jazolash idorasi sifatidagi organ emas, balki inson va fuqaro huquq va erkinliklarini ishonchli himoya va muhofaza etishga xizmat qiladigan tom ma’nodagi mustaqil davlat institutiga aylantirishga qaratilgan keng ko’lamli 4 Shavkat Mirziyoyev. Bizning bosh maqsadimiz – jamiyatni demokratlashtirish va yangilash, mamlakatni modernizatsiya va isloh etish. 13 –tom. –T.: “O’zbekiston”. 2019. – 174 –b.

tashkiliy-huquqiy chora-tadbirlar amalga oshirildi. Hokimiyatlar bo’linishiga oid konstitusiyaviy prinsipni izchil amalga oshirish maqsadida “Sudlar to’g’risida”gi Qonun yangi tahrirda qabul qilindi, shuningdek, bu davrda jinoyat-prosessual, fuqarolik-prosessual qonunchiligiga tegishli o’zgartish va qo’shimchalar kiritildi. Bu esa o’z navbatida sud tizimini ijro etuvchi hokimiyat organlari nazorati va ta’siridan chiqarish imkonini berdi. Ayni paytda sudyalik lavozimiga nomzodlarni taqdim etish, sudyalarning vakolatini to’xtatish va muddatidan oldin tugatish, ularga nisbatan intizomiy ish yurituvni qo’zg’atish vazifalari Adliya vazirligi vakolatidan chiqarilgani ham bu borada muhim qadam bo’ldi. Bundan tashqari, sudlar faoliyatini tashkiliy jihatdan ta’minlash, xususan, sud tizimi uchun kadrlar masalalari bilan shug’ullanish vazifasi maxsus organ – O’zbekiston Respublikasi Prezidenti huzuridagi Sudyalarni tanlash va lavozimlarga tavsiya etish bo’yicha oliy malaka komissiyasiga yuklatilgandi. Fuqarolarning sud orqali himoyalanish kafolatlari jiddiy tarzda kuchaytirildi, ushbu kafolatdan foydalanish imkoniyatlarini yanada kengaytirishni ta’minlash bo’yicha katta ko’lamdagi chora- tadbirlar amalga oshirildi. Shuni alohida qayd etish lozimki, jinoiy-huquqiy sohadagi siyosatni takomillashtirishda jinoyat va jinoyat-prosessual qonunchiligini yanada liberallashtirish va insonparvarlik tamoyillariga muvofiqlashtirish eng muhim yo’nalishga aylandi. Ushbu sohada amalga oshirilgan chora-tadbirlar, xususan, 2001 yilda “Jinoiy jazolarning liberallashtirilishi munosabati bilan O’zbekiston Respublikasi Jinoyat, Jinoyat-prosessual kodekslari hamda Ma’muriy javobgarlik to’g’risidagi kodeksiga o’zgartishlar va qo’shimchalar kiritish haqida”gi Qonunning qabul qilinishi ulkan sotsial va ijtimoiy-siyosiy ahamiyat kasb etganini ishonch bilan ta’kidlash lozim. Mazkur qonunga ko’ra, jinoyatlarning tasnifi o’zgartirildi. Buning natijasida og’ir va o’ta og’ir toifadagi jinoyatlarning qariyb 75 foizi ijtimoiy xavfi katta bo’lmagan va uncha og’ir bo’lmagan jinoyatlar toifasiga o’tkazildi. Iqtisodiyot sohasidagi jinoyat ishlari bo’yicha qamoq va ozodlikdan mahrum etish jazolari o’rniga jarima shaklidagi iqtisodiy sanksiyani qo’llash imkoniyati

ancha kengaytirildi. Jinoiy jazo tizimidan insonparvarlik tamoyillariga mutlaqo zid bo’lgan mol-mulkni musodara qilish tarzidagi jazo turi chiqarib tashlandi. Ma’lumki, O’zbekistonda 2008 yilning yanvaridan boshlab o’lim jazosi bekor qilindi va uning o’rniga umrbod yoki uzoq muddatli ozodlikdan mahrum qilish jazo turi joriy etildi. O’zbekistonda esa umrbod ozodlikdan mahrum qilish favqulodda jazo chorasi bo’lib, faqat ikki turdagi jinoyat, ya’ni javobgarlikni og’irlashtiruvchi holatlarda qasddan odam o’ldirish va terrorizm uchun tayinlanadi. Ushbu jazo turi bizning mamlakatimizda xotin-qizlarga, jinoyat sodir etgan paytda 18 yoshga yetmagan shaxslarga va yoshi 60 dan oshgan erkaklarga nisbatan qo’llanilishi mumkin emas. Huquqni qo’llash va sud amaliyotiga 2001 yildan boshlab yarashuv instituti kiritildi va u samarali faoliyat ko’rsatmoqda. Yarashuv institutining talabiga ko’ra, ijtimoiy xavfi katta bo’lmagan jinoiy qilmishni sodir etgan shaxs jabrlanuvchiga yetkazilgan zararni to’liq qoplab bergan taqdirda jinoiy javobgarlikka tortilmaydi. Mazkur institutning samaradorligi hamda o’zbek xalqining rahmdillik va kechirimlilik kabi ko’p asrlik an’analariga mosligi uning izchillik bilan kengayib borishiga asos bo’ldi. Hozirgi kunda 53 ta jinoyat tarkibi bo’yicha yarashuv institutini qo’llash imkoniyati nazarda tutilgan. 3. G’arb va Sharqda boshqaruvchilik konsepsiyalarining rivojlanishi. Ko’pchilik zamonaviy tadqiqotchilarning ta’kidlashicha, “menejment” tushunchasining ilm-fan olamida paydo bo’lishi iqtisodiy sohada bozor prinsiplarining shakllantirilishi bilan bog’liq. Mazkur ilmiy tushuncha XIX asr oxirlarida XX asr boshlarida ilk bor tilga olinadi. Asl ma’nosiga ko’ra “menejment” – boshqaruvchilik faoliyatini anglatadi. Keng ma’noda oladigan bo’lsak, bashariyatning uzoq o’tmishidanoq boshqaruvchilik ma’lum faoliyat turi sifatida mavjud bo’lganini e’tirof etishga to’g’ri keladi. Zero, insonlarning birgalashib hayot kechirishi pirovard natijada muayyan ijtimoiy-siyosiy va iqtisodiy tizimlarning qaror topishiga olib keladi. Bu xil tizimlarning shakllanishi esa, o’z navbatida maxsus faoliyat turini va shu xil faoliyat bilan mashg’ul ijtimoiy

guruhlarning paydo bo’lishiga turtki bo’ldi. Ularning faoliyati dastavval empirik amaliy tajribalar zamirida rivojlanib bordi. Har bir tarixiy davrning o’ziga xos madaniyati bo’lgan. Har qanday madaniy taraqqiyotni tom ma’noda ijtimoiy hayot davomida to’plagan sotsial tajribalarning umumlashtirilgan natijasi, deb e’tirof etish o’rinli. O’zbekistonning shon - u sharafiga aylangan ulug’ allomalar o’z zamonasida rivoj topgan ilm-fanning barcha yo’nalishlarida ijod qilib, kattadan- katta ishlarga qo’l urishgan. Ularning ilmiy salohiyati va izlanishlari nihoyatda keng ko’lamlidir.Olimu fuzalolar muhokama etayotgan boshqaruv masalalari yuzasidan ham juda o’rinli mulohazalar bildirgan. Aynan shuning uchun ularning maslahatlari o’z zamondoshlari va kelgusi avlodlar uchun ham nihoyatda qadrli hamda foydalidir. Abu Nasr Forobiy (870 – 950) shunday zotlardan biri. Allomaning “Fozil odamlar shahri” deb atalgan asarida umumiy ma’nodagi boshqaruvchilik xususida g’oyat qiziqarli fikrlar bayon etilgan. Jumladan, olim insonlar hayotining farovonligini ta’minlash shart-sharoitlari xususida fikr yuritib, shunday degan edi: “Ijtimoiy hayot farovonligi, eng avvalo saxovatpesha hukmdorning mavjudligiga bog’liq. Bunday hukmdor mamlakatdagi adolat tantanasining garovi bo’lish bilan birga, muhtojlar haqida g’amho’rlik qiluvchi himmat sohibi hamdir”. Ijtimoiy turmush farovonligining muhim shartlaridan biri haqida so’z ketganida olimning ushbu fikrini e’tirof etsa bo’ladi: “Ijtimoiy hayotda ezgu maqsadlar yo’lida hamkorlik qilish niyatida kishilarni birlashtirishga asoslangan davlat hayr-saxovatli hisoblanadi”. Farobiyning ilg’or insonparvarlik g’oyalari O’rta Osiyodan chiqqan yana bir buyuk dahoning dunyoqarashlari shakllanishiga kuchli ta’sir ko’rsatgan. Abu Ali ibn Sino (980-1037) ko’proq tibbiy sohaga ta’lluqli asarlari bilan mashhur. Ammo, Ibn Sino tibbiyotdan tashqari boshqa fan sohalariga oid yirik asarlar yozishga ham muvaffaq bo’lgan. Uning davlat boshqaruvchiligi, xususan, davlat xarajatlari va daromadlari o’rtasidagi balansni ta’minlash tamoyillariga oid fikrlarini e’tirof etish shart.

Abu Ali ibn Sinoning zamondoshlaridan biri Abu Rayhon Beruniy (973- 1048) ham o’z davrining ilm-fanini yuksaltirishga alohida hissa qo’shgan. Beruniyning zamonaviy ijtimoiy-siyosiy fanlar rivojiga qo’shgan hissasiga to’xtalar ekanmiz, olim inson o’zini qo’rshab turuvchi atrof-muhit bilan uzviy bog’liqligi, ular o’rtasidagi munosabatlarning rivoji, ahamiyati haqida fikr yuritib, insonning ma’naviy kamolotga erishishida mehnatning alohida o’rni va rolini ochib bergan. O’rta Osiyo hududida Amir Temur (1336-1405) sulolasi hukmronlik qilgan davrlarda ilm-fanning ko’pgina tarmoqlari, shu jumladan, zamonaviy iqtisodiy fanlar g’oyat muhim ta’limotlar bilan rivojlantirilgandir.Amir Temur hukmdor sifatida zamonaviy siyosiy boshqaruvchilik sohasining tarkib topishi hamda rivojlanishiga jiddiy ta’sir ko’rsatgan. Ushbu hukmdor o’zining benihoya katta saltanatini boshqarish uchun maxsus ishlab chiqilgan siyosiy tizimni yaratishga muvaffaq bo’ldi. Siyosiy boshqaruvchilik sohasini shakllantirish va rivojlantirish barobarida menejment g’oyalari bilan hamnafas qarashlar tizimi ham rivojlantirilganki, buni inkor etish mumkin emas. Hukmdorning siyosiy boshqaruvchilik sohasidagi qarashlari asosan “Temur tuzuklari” deb nom olgan asarda yaqqol ifodalangan. Menejmentning tarkib topishiga turtki bo’lgan boshqaruvchilikka oid ilg’or g’oyalarning yanada rivojlantirilishini Sharq allomalaridan biri Alisher Navoiy (1441-1501) asarlarini o’rganish davomida kuzatish mumkin. Ulug’ shoir, mutafakkir va davlat arbobi bo’lgan Alisher Navoiy o’z iqtisodiy-siyosiy qarashlarini 22 ta asarida ifoda etgan. Alisher Navoiy “Zakariyo” va “Munshaot” asarlarida jamiyatning ijtimoiy-iqtisodiy tuzilishi haqidagi g’oyat qimmatli fikrlarini bayon etadi. O’rta Osiyo hududida istiqomat qilib, bashariyatning kelajakdagi rivojiga ulkan hissa qo’shgan ulug’ zotlar haqida so’z borganda Abdurahmon Jomiy (1414-1492), Zahiriddin Muhamad Bobur (1483-1530), Mirzo Bedil (1644-1721), Ozodiy (1700-1760), Mahtumquli (1733-1782) va boshqa daholarni eslamaslik mumkin emas.

Zamonaviy ilm-fan rivojiga Sharq va G’arb mutafakkirlari o’zicha ta’sir ko’rsatgan. Sharqda insonning ma’naviy izlanishi va yuksalishi bosh maqsad hisoblansa, G’arbda umumbashariyatning ozodligi va ma’naviy yuksalishi yo’lida izlanish muhim sanalgan. Shu boisdan Sharq matafakkirlarining ilohiy va nazariy bilimlarni bevosita amaliyotga tadbiq etish imkoniyatlari ayrim ob’ektiv shart- sharoitlar tufayli cheklangan bo’lishi ehtimoldan holi emas. Bunday imkoniyat va amaliy tajribalar aynan G’arb mamlakatlarida amalga oshdi. Insoniyat tarixida ilk bora Buyuk Britaniyada fabrika sharoitida mehnat qilish haqidagi qonunlar majmuasi ishlab chiqildi. So’ng Germaniya, Fransiya, Avstriya kabi mamlakatlarda ham bunday ishlar amalga oshirildi.Shu o’rinda ta’qidlamoq kerakki, e’tirof etilgan qonun majmualarida Sharq allomalarining asarlarida bayon qilingan ijtimoiy kafolatlar haqidagi ilg’or g’oyalar o’z aksini topgandi. Lekin, G’arb islohotchilari bu masalaga o’ziga xos tarzda yondashishgan, qolaversa G’arb mamlakatlarining ijtimoiy-siyosiy va iqtisodiy taraqqiyoti Sharq mamlakatlaridagidan farqli ravishda rivoj topgandi. Ana shu o’ziga xoslik pirovard natijada voqealar rivojini, muammolar yechimini belgilab beradi. Sharq mamlakatlarining tarixiy rivojlanish an’anasiga ko’ra, ijtimoiy- siyosiy hayotdagi islohotlarni amalga oshirish va fuqarolarning manfaatlarini himoyalash davlat (hukmdor) ning zimmasiga yuklatilgan. Shunga yarasha xalq ommasi umidvorlik bilan yashagan. G’arb mamlakatlarida esa bu xil jarayonlar keskin sinfiy kurashlar zamirida kechgan. Omma va shaxs o’z manfaatlarini himoyalash yo’lida shaxsiy faollik ko’rsatishga moyillik ko’rsatardi. Yollanma mehnatkashlar kuchini ekspluotasiya qiluvchilar bilan yollanib mehnat qiluvchilar o’rtasidagi murosasiz kurashlar (ijtimoiy-iqtisodiy konflikt) natijasida butun ijtimoiy tuzilmada islohotlar ro’y bergan. Bunday siyosiy jarayonlar zamirida kuzatiladigan holatlar va ular asosidagi ziddiyatlarni bartaraf etish chora-tadbirlari u yoki bu tarzda Sharq mutafakkirlarining asarlarida o’z ifodasini topgani benihoya quvonarlidir.

G’arbda insoniy kamolotga erishish aql-zakovat vositasida (pragmatizm) amalga oshirilgani haqida e’tirof etilgan edi. Aql-zakovat esa hamma narsaning tub mohiyatini anglashga, jarayonlarning harakatlantiruvchi kuchlarini aniqlashga, tuzilmaning barcha elementlarini muayyan tartibga solishga intiladi. Sharq olamida asta –sekin ma’naviy, ijtimoiy-siyosiy va iqtisodiy sohalarda tanazzul alomatlari namoyon bo’la boshlagan bir vaqtda G’arb mamlakatlarida jonlanish kuzatiladi. U yerda ijtimoiy taraqqiyotning navbatdagi bosqichida keng ko’lamda bozor munosabatlari shakllanib bormoqda. Bu xil jarayonlar ijtimoiy munosabatlarni nihoyatda keskinlashtirib yuboradi. Bu voqealar davlat tizimi faoliyatida liberalizm konsepsiyalarining ustuvor bo’lishi bilan izohlanadi.Aholining tabiiy va ijtimoiy ehtiyojlarini qondirishga davlat tomonidan ko’proq e’tibor berila boshlandi. Ijtimoiy munosabatlar sohasida eng dolzarb muammo- mehnat munosabatlari edi. Jamiyat miqyosidagi ichki nizolar aynan shu masalaning yechimi bilan bog’langan, demakki, uning keyingi taraqqiyoti pirovard natijada mazkur nizolarning qay tarzda yechilishiga qarab amalga oshishi mumkin. XX asrda ro’y bergan iqtisodiy tanazzul jamiyatning liberalistik modelga asoslangan iqtisodiy rivojlanishi nechog’li asossiz ekanini ko’rsatadi. Ijtimoiy- iqtisodiy vaziyat jarayonlar rivojiga davlatning aralashuvini taqozo etardi. Ana shunday shart-sharoitlarda iqtisodiy jihatdan ancha ilgarilab ketgan G’arb mamlakatlarida, xususan, AQSh da “insoniy munosabatlar” maktabining E .Meyo, F.Retlisberg, M.Follet kabi namoyandalari tomonidan jamiyat hayotini ijtimoiylashtirish darajasini oshirish zaruriyatini ifoda etuvchi izlanishlar natijasi e’lon qilina boshlandi. Buyuk Britaniyadagi “ijtimoiy-texnik tizimlar” maktabining radikal namoyandalari ham o’z fikr-mulohazalarini ovoza etdi. Ularning fikriga ko’ra, texnologik jihatdan olib qaralganda, har qanday rivojlanish sotsiotexnik xususiyat kasb etadi. Zero, texnologik jarayonlar o’z-o’zicha amalga oshmaydi, balki insonlar tomonidan boshqariladi. Ijtimoiy sohada adolat tamoyillarini qaror toptirish muammosining yechimiga ijtimoiy-iqtisodiy, siyosiy, tashkiliy-texnik omillar ta’sir o’tkazadi. Shuni inobatga oladigan bo’lsak, mazkur masalalarni tartibga solish uchun davlat

aralashuvining nechog’lik muhimligi ayon bo’ladi. Sharq olamida davlat tizimining (hukmdor faoliyati) o’rni va roli nechog’lik ahamiyatli ekanini anglab yetishgan bo’lsa, G’arbda xuddi shu fikrga sotsial tajribalar asosida va aql-zakovat yordamida yetib kelishdi. Ikkinchi jahon urushidan keyingi davrlarda iqtisodiy jihatdan rivojlangan mamlakatlarda boshqaruvchilik sohasida amalga oshirilgan muhim ishlarni, jumladan, aholini sotsial himoyalash muammolariga katta e’tibor berilganini e’tirof etish lozim. Shu o’rinda buyuk ajdodlarimiz ham aynan shu masalalar yuzasidan nihoyatda o’rinli va qimmatli maslahatlar berishganini ta’kidlamaslik mas’uliyatsizlik bo’lardi. Umumbashariy taraqqiyot tamoyillarini o’rganish shuni ko’rsatdiki, sotsial adolat prinsipini tarkib toptirishga intiluvchi har qanday davlat tizimida ijtimoiy munosabatlarni shakllantiruvchi barcha tomonlarning manfaatlarini uyg’un tarzda qondirish yo’l-yo’riqlarini izlab ish tutish yaxshi samara beradi. Bunda albatta davlatning o’rni va roli alohida belgilanadi. Davlat ijtimoiy munosabatlarni tartibga solish va muvofiqlashtirib borish masalasi bilan shug’ullanmog’i lozim bo’ladi. Shunday qilib, zamonaviy iqtisodiy taraqqiyot prinsiplarining rivojlanish tamoyillari, xususiyatlari ko’p jihatdan Sharq va G’arb olamining o’zaro ta’sirlashuvi zamirida shakllanar ekan.

A dabiyotlar ro’y x ati: 1. O’zbekiston Respublikasi Qonunlari 1.O’zbekiston Respublikasi Konstitusiyasi. Toshkent. O’zbekiston. 2008.-40 b. 2.“Tadbirkorlik faoliyatini amalga oshirish uchun ruxsat berish tartib-taomillari turlari qisqartirilganligi hamda soddalashtirilganligi munosabati bilan O’zbekiston Respublikasining ayrim qonun hujjatlariga o’zgartish va qo’shimchalar kiritish to’g’risida” O’zbekiston Respublikasining 2006 yil 4 apreldagi O’RQ-28-son Qonuni. 3.“Tadbirkorlik subyektlarini tekshirishlar soni qisqartirilganligi hamda tekshirishlar tizimi takomillashtirilganligi munosabati bilan O’zbekiston Respublikasining ayrim qonun hajjatlariga o’zgartirish va qo’shimchalar kiritish to’g’risida” O’zbekiston Respublikasining 2006 yil 23 martdagi O’RQ-26-son Qonuni. 4. O’zbekiston Respublikasining “Xususiy korxonalar to’g’risida” gi Qonuni. 2003 yil 16 sentyabr. 5. O’zbekiston Respublikasi Qonuni. “Ta’lim to’g’risida”. 1997 yil 29 avgust. 6. O’zbekiston Respublikasi Qonuni. “Kadrlar tayyorlash milliy dasturi to’g’risida”. 1997 yil 29 avgust.

O'xshashlar

Sifatni boshqarish nazariyasining rivojlanish bosqichlari

Menejment nazariyasining shakllanishi va rivojlanish bosqichlari

Menejment asoslarining rivojlanish bosqichlari

Muhandislik faoliyatini rivojlanish bosqichlari

O'zbekistonda sertifikatlashtirishning tashkiliy tuzilmasi va uning asosiy bosqichlari