Чин мусулмон ким - Milliy istiqlol g'oyasi - Referatlar

Чин мусулмон ким

Yuklangan vaqt:

20.09.2019

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

97 KB

Ko'chirib olish

Чин мусулмон ким? Мустақил ўзбек давлатчилиги тарихида ўтмишнинг аламли манзаралари соя ташлаб турган, даҳшати ҳали-ҳануз хотиралардан кўтарилмаган воқеликлар ҳам бор. Гоҳ ваҳшати аждарга тенглаштирилган, гоҳ эса уммонда дарғасиз колиб кетган кемага ўхшатилган собиқ шўролар давлатини мана шундай аламли хотиралар билан ёдга оламиз. Зеро, ўша мам-лакат иқтисодиётида, ижтимоий ва маънавий соҳаларида рўй берган ўпирилишлар айнан аждар каби даҳшатли, дарғасиз баҳайбат кемадай кўркинчли воксаларни ёдга солиб туради. Ха, шўролар қокимияти даврида пайдо бўлган синфсиз жамият қуриш назариялари, совет тарғиботчиларининг синфлар ўртасидаги фарқларнииг бутунлай йўколгани, эксплуататорларга барҳам берилгани ҳақидаги афсонала-ри - буларнинг бари сдимизда. Дарҳақиқат, мулкдорлар бир ҳамла билан йўк қилиб ташланди-ю, уларнинг ўрнини халқнинг нафақат жисмоний кучини, балки аклий ва рухий салоҳиятини ўзига хизмат килдирган партократия эгаллади. Партократларнинг ҳукмронлиги нималарда намоён бўлди? Улар давлат деб аталмиш козоннинг бошида туриб, жамият- даги барча неъматларни ўзларига кўпроқ, ўзгаларга камрок тақсимлаш ва қайта тақсимлаш билан кунларини ўтказди. Мулкдор «аждар» ўлдирилиб, унинг ўрнини нафси конмас партократ «аждар» эгаллади. Бирок шўролар даврида бу даҳшатли воқеаларнинг бари «жимгина» рўй берар, синфсиз жамият аъзолари хам бу адо-латсизликларга нисбатан сукут сақлар эдилар. Баъзан юзага калкиб чиқадиган миллий ва этник норозиликлар ҳам ўша даҳшатли аждар ҳайкириғи остида эшитилмай, секин сўниб кетарди. Рост-да, «совет халқи» дсб номлангаи ягона сиртмок ичида ҳамма «гуллаб- яшнаётган» бир паллада миллий муам- моларини дастак қилиб олган миллатчиларга нима бор? Шу тарика «совет халқи» дсб аталмиш синфсиз жамиятда мил- латларга, элатларгаўрин колмади. Миллий маънавияттаькиб

остига олингани боис халқўз маънавиятиии аждардан яшир- ди. Бирок маънавият халқ орасида авайлаб асранган бўлса-да, мажрухланди. Лскин «асл - айнимас», деган ran бор. Гавхар балчикка ташланса-да, ўз кимматини йўкотмагани сингари, халқимизнинг маънавияти ҳам мажруҳланса-да, баҳосини йўкотмади. Шўро хукумати олиб борган мафкуравий курашнииг асо- сий фронтларидан бири дин эди. Биргина мисол: 1986 йил январь-февраль ойларида бўлиб ўтган Ўзбекистон Компар- тиясининг XXI съездида: «дин миллатчилик ва шовинизмга ҳар доим йўл очишини, иқтисодий, социал тараккиётга тўскинлик килишини, социалистиқ турмуш тарзи, коммунис- тик маънавиятнинг карор топишига тўскинлик килишини ҳар доим эсда тутмок керак», - дея таъкидланганди. Партия съездида айтилган бу ran ижрочилар учун аниқ кўрсатма эди ва бунинг окибати нима бўлганини алоҳида изоҳлашга ҳожат бўлмаса керак. «Илмий атеизм», «илмий коммунизм», «КПСС тарихи» каби сунъий фанларни ўқитишдан мақсад маънавияти тортиб олинган инсонларнинг қалбидаги бўшликни тўлдириш, улик ақидаларни халқ оигига сингдириш эди. «Совет жамияти -динсизлар жамиятининг намупасидир» каби мавзуларда илмий тадкикотлар олиб борилиши, ваъзлар ўкилиши, боз устига, махсус ўкув юртларида «Қуръоннинг зарари хакида» дея номланган махсус курснинг ўкитилиши - буларнинг бари инсон эътикодига гажовуз эмасми? Хўш, айнан шундай даҳриёна, кўр-кўрона тарбиянинг окибатида ўз-ўзимизни диний экстремистларнинг кулига топшириб кўймадикми? Балки диний акидапарастликнинг илдизларини совет жамия ти негизларидан излаш тў*ридир? Дарҳақиқат, компартия рахнамолари ва «дўппи ўрнига каллани олиб келадиган» манқуртмия маҳаллий ижрочилар- иинг кули билан амалга оширилган давлат микёсидаги «мия- ни заҳарлаш операцияси» нинг купол шакллари Жума Наман- гопий, Тоҳир Йўлдош каби «фидойи» ватанфурушларнинг услубларида яккол намосн бўлди. Тўғри-да, тутуриксиз

даъ- волари билан бош кўтараётган бир ховуч экстремистларнинг озод ва мустақил Ўзбекистонимизга килаётган тухматлари, ўтастган карвонимизга карата улишларини яна кандай тушун- тириш мумкин? Аслида террор ва ўзбошимчаликнинг кандай байрок остида амалга оширилиши - диний байрок остидами ёки коммунистиқ байрок остидами — унинг зўравонлик та- биатини ўзгартирмайди. Демак, исломнинг яшил байроғини дастак қилиб олган акидапарастларнинг мақсади негизида ҳам покиза дин эмас, тубан манфаатпарастлик яширинган. Буни исботлаш кийин эмас. Бунинг учун улар кимни ўз душ- манлари деб билади, кимга қарши курашади, деган caeojuiapra жавоб топишнинг ўзи кифоя. Улар негадир асрлар давомида каттик тазйикларга қа- рамасдан ўз диний эътикодини авайлаб асраган ўзбек халқи, динимиз ва миллий қадриятимизнинг асосий ҳимоячиси бўлмиш Ўзбекистон Президентига қарши кураш эълон қилишди. Шу ўринда Ўзбекистонимизда ислом динининг тиюшнишига ким кўпрок ҳисса кўшганини фактлар ёрдамида аниқлаш истаги тугилади. Зеро, фактлар кайсар бўлади, улар- ни қанчалик бузиб тадкин этишга, сиёсий ўйин воситасига айлаитиришга ҳаракат қилманг, улар ортида турган ҳақиқат аён бўлмай иложи йўқ. Келинг, «кўн нарса киёсда билинади» коидасига амал қилиб, биз ҳам киёсларга мурожаат этайлик. Шунда ким аслида ким экани, ким чин мусулмону, ким шай- тон малаги экани маълум бўлади-колади. Эътикод йўк жойда мустақиллик бўлмаслигини яхши тушунган Ўзбекистон Президенти Ислом Каримов мустақил ҳаётимизнинг дастлабки кунлариданок маънавият масала- ларига алоҳида эътибор берди. Юртбошимиз халқимизнинг минг йиллик яшаш ва фикрлаш тарзини белгилаб келган муқаддас динимиз — ислом дини ва у билам боғлик мадания-тимизни тиклапгаинг ташаббускори бўлди. Салкам ўн йиллик озод ҳаётимиз солномаси буни далиллайди. Юртимиз ҳали Иттифок таркибида бўлган, Кремлнинг таъсири ҳали сакланиб турган бир пайтда - 1990 йил июнь ойида Президентимиз

«Мусулмонларнинг Саудия Арабис- тонига Ҳаж килиши тўғрисида»ги ўша пайт учун мислсиз тарихий хужжатни имзолади. Бу пайтда юкорида тилга олин-ган ватанфуруш кимсалар исломни тиклаш ҳакида қайғуриш у ёкда турсин, балки аксинча, юртимиз тинчини бузишдек манфур режасини амалга оширмокчи бўлган «марказ»нинг ноғорасига ўйнаб, Наманган, Фарғонада содир бўлган конли воқеаларда игатирок этдилар. Ҳаж килиш хакидаги хужжатнинг имзоланиши мусулмон ларнинг энг улуғ орзуси ушалигаи йўлидаги биринчи кадам бўлди. Агар 1991 йилда бундай бахтга муяссар бўлганларнинг сони 350 кишини ташкил этган бўлса, 2001 йилга келиб ҳожиларнинг сони ўн карра ошди - 3801 нафар Ўзбекистон фукароси Ҳаж ибодатини адо этишга муяссар бўлди. 1991-2001 йилларда Ҳаж ибодатини адо этишга муваффак бўлганларнинг сони 31.057 кишига етди. Эътиборлиси шун- даки, Ўзбекистонда дин давлатдан ажратилганига қарамай, айнан давлат мусулмонларнинг Ҳаж ибодатини уюштирди. Вазирлар Маҳкамаси томонидан «Муборак Ҳаж зиёратига борувчиларга давлат томонидан ёрдам кўрсатиш ҳакида»ги махсус карорнинг қабул қилингани фикримизнинг ёрқин далилидир. 1992 йил 27 мартда Президентимиз томонидан Рамазон ва Қурбон ҳайитларининг биринчи кунини дам олиш куни деб эълон килиш хакидаги Фармоннинг имзоланиши муқаддас динимиз, ислом қадриятларининг тикланиши йўлида яна бир муҳим кадам бўлди. 1992 йил 11-14 апрель кунлари Президент Ислом Каримов Саудия Арабистонига ташриф буюрганида, Юртбошимиз- нинг исломни тиклаш йўлидаги саъй-ҳаракатлари муносиб баҳоланди - у кишига муқаддас Каъбатуллоҳ, яъни Худонинг уйига кириб тиловат килиш бахти насиб этди. Сафардан қайтишда журналистлардан бири Президентимизга «Сир бўлмаса айтинг-чи, Сиз Худодан нималарни истаб тиловат килдингиз?», деган савол билан мурожаат қилганида Юртбо шимиз: «Юртимиз, халқимиз олдида турган хозирги мурак- каб, чигал муаммоларни ечишимизда, мустақиллигимизни

мустаҳкамлашда ўзинг раҳнамо бўл Худо, дея илтижо килдим», деб жавоб қайтарган эди. Коммунистиқ тузум кўп халқларнинг, жумладан, ўзбек- ларнинг маънавий илдизларини қиркишга, диний қадрият- ларни жамият ҳаётидан сикиб чикаришга ҳаракат қилди. Бунинг натижасида маънавият ва маърифат ўрнини маънавий саводсизлик эгаллади. Буюк ислом алломаларининг авлодла-ри фикх, хадис, тасаввуф каби илмлар ҳақида, ҳаттоки юзаки тасаввурларга ҳам эга бўлмай колди. Халкнинг маънавиятга, ҳакиқатга чанкоклигидан акидапарастлар усталик билаи фойдаланмокчи бўлишди. Пана-паналарда қалби мурғак ёшларга ўзларича «дини ислом»дан даре бериб, уларга акидапарастлик оғусини ичириб, давлатга қарши кайрашди. «Халифаликни қайтариш» каби сохта ғояларни тарғиб этиб, халқни жаҳолат боткоғига тортаётган кимсалар аслида ким? Уларнинг «шарофати» билан эзгулик дини бўлган ислом барчанинг кўз ўнгида йўлида учраган нарсаларни янчишга тайёр аждар киёфасини олмадими? Биродаркушлик уруш-ларининг авж олишига, бегунохларнинг кони тўкилишига сабабчи ким? Маслаги - қон, куроли - террор, тирикчилиги -наркобизнес бўлган, хокимиятни ўзлаштириш пайида юрган акидапарастлар эмасми? Президент Ислом Каримов эса халқнинг маънавий чан- коғини қондиришнинг бошқа йўлини танлади. У бутун ислом оламининг байрокдорлари бўлган бобокалонларимиз - Имом ал-Бухорий, Имом ат- Термизий, Хожа Аҳмад Яссавий, Аз- Замахшарий, Хожа Бахоуддин Накшбанд, Имом ал-Мотурудий, Нажмиддин Кубро ва яна ўнлаб буюк алломаларнинг оёк ости қилинган ҳикматларини улуғлаш йўлидан борди. Зеро, айнан шу улуг алломалар куввати билан юртимиз исломиииг чииакам ватанига айланган эди. Ҳали-ҳануз дунёдаги бир миллиард уч юз миллиондан зиёд мусулмонлар бизнинг бобокалонларимиз номини чуқур эҳтиром билан тилга олади. Нима учун биз уларнинг хикматлари оёк ости қилинган эди, дедик? Келинг, бу ўринда хам фактларга мурожаат килайлик. Буюк ватандошимиз, ҳадис илмининг султони Имом ал- Бухорийнинг макбараси

совет тузумида улкан ахлатхонага, унинг ёнидаги маежид эса қишлоқ хўжалиги техникасининг эҳтиёт қисмлари омборхонасига айлантирилган эди. Сталин вафотидан кейин «темир тўсиқ» бироз кўтарилгандек бўлди. 1956 йилда Совет Иттифокига илк бор ислом дунёсининг вакили - Ливандаги Тароблус шахрининг муфтийси Надийим ал-Жиср расмий ташриф билан келади. Унинг кўйган бирин- чи қатьий талаби - Имом ал-Бухорий макбарасини зиёрат килиш бўлади. Москвани кўя турайлик, ҳатто Ўзбекистондаги ҳукумат вакилларидан бирортаси буюк мухаддиснинг кабри тугул, номини хам эшитмаган эди. Масъул ходимлар ўзининг маънавий мажрухдигидан уялмадилар, мехмоннинг истаги- ни бажо келтириб, уни хушнуд этишга хам шошилишмади. Уша вақтда совет ҳукумати Урта Шарк минтакасини ўз таъсир доирасига олишга интилаёпан эди. Бу сиёсат барбод бўлишидан хавотирга тушган хукумат вакиллари Тошкент ва Самарканддаги барча масъул рахбарларни оёкка тургизади. Бир кеча-кундузда тоғ-тоғ бўлиб уюлиб ёттан ахлат махаллий ахоли ёрдамида ташилиб, макбара атрофи эиакага келтири-лади. Иттифокқа келганидан буен ҳсч каерга бормай, Имом ал-Бухорийнинг хоки кўйилгаи заминга бош эгиш орзусида бўлган шайх Надийим ал-Жиср макбара яқинида тиз чўкиб, сахар соат тўртдан пешингача тинмай Қуръон тиловат килади. Совук ҳавода жунжикиб, уни кузатаёттан амалдорлар шайх- нинг кўзларидан бетўхтов окаётган аччик кўз ёшларининг маъносини қайдан тушунсин? Макбаранинг ночор ва аянчли ахволини курган меҳмон республика рахбарияти билан учрашиш истагини билдиради. Шундай қилиб, шайх республика Олий Совета Президиуми- нинг Раиси Ёдгор Насриддинова билан учрашади. Ливанда диний нуфузи ва сиёсий мавкеи баланд бўлган мехмон бутун ислом оламининг табаррук алломасига бўлган муносабатдан қаттиқранжиганини билдиради. Имом ал-Бухорий макбараси ва сагана атрофидаги тупроқни уларнинг вазнига тент олтин эвазига сотиб олиш нияти борлигини айтади. Бунга жавобан Олий Совет Раиси: «Урушдан сўнг давлатимиз энди кад кўтараяпти, насиб килса ўзимиз обод қиламиз», - дейди.

Бу воқеадан сўнг коммунистлар салкам кирк йил хукмронлик килдилар. Лекин аждодларини маймун деб билганлардан ҳеч ким бу ерни ббод қилишни ихтиёр этмади. Аксинча, вақтлар ўтиб, яна йиғилган ахлатни чикариб ташлаш учун бир карвон юк машинаси керак бўлди... Ислом оламининг буюк мутафаккири, ҳадис илми султони Имом ал- Бухорийнинг макбарасини тиклаш Ислом Кари- мовга насиб этди. Президентимиз рахнамолигида иқтисодий кийинчиликларга қарамай, хозирда бутун дунс мусулмон ахли учун муқаддас қадамжо ва гўзал зиёратгоҳга айланган Имом Исмоил ал-Бухорий меъморий мажмуасини барпо этишга киришилди. Бу мажмуанинг яратилиши хам Ўзбекистон Президентининг Имом ал-Бухорийга ва унинг сиймосида ислом динига, миллий қадриятларимизга муносабатининг амалдаги кўринишидир. Дастлаб Имом ал-Бухорийнинг ислом дунёсида тутган оламшумул ўрнини ҳисобга олган холда унинг макбарасини халқаро микёсда таъмирлаш кўзда тутилган эди. Шу мақсадда Буюк Британиядаги машҳур Оксфорд ислом тад-қиқотлари маркази билан 1992 йилда битим имзоланди. Оксфорд ислом тадкикотлари маркази томонидан доктор Фархон Низомий бу лойиҳани амалга оширишга масъул этиб тайинланди. Имом ал-Бухорий макбарасини тиклаш лойиҳалари бўйича халқаро танлов эълон қилиниб, ҳайъат комиссиясига асосан хорижий вакиллар тайинланди. Меъ-морий обидани тиклаш ишларини моддий таъминлаш мақсадида халқаро Имом Бухорий жамғармасини ташкил этиш ҳакида келишиб олинди. Кўпгина хорижий мамлакатларнинг ислом меъморчилиги билан шуғулланадиган машҳур архитекторлари, илмий жамо- алари танловда иштирок этди. Танловнинг охирги боскичида бешта энг кучли лойиҳа катнашиб, Олмониянинг доктор Бодо Раш раҳбарлигидаги меъморлар гуруҳи томонидан тақдим этилган лойиха биринчи ўринни эгаллади. Лекин, афсуслар бўлсинки, танлов ҳайъати аъзолари ва танлов иштирокчилари Ўзбекистон миллий меъморчилигининг ўзига хос хусусият- ларини яхши тушупмаслиги окибатида

ғолиб чиккан лойиҳа ҳам кўпрок араб меъморчилиги услубида яратилгани маълум бўлиб қолди. Лойиҳада тасвирланган макбара кадимий Самарканднинг маданий- тарихий кўринишига ва меъморий услубига мос кел- мас эди. Боз устига Имом ал-Бухорий халқаро жамғармасини ташкил килиш, унинг асосий вазифаларини белгилаш, машҳур бобокалонимизнинг мероси ва таълимотини ўрганиш масалаларида ҳам баъзи келишмовчиликлар пайдо бўлди. Мажмуа Самаркандда барпо қилинса-да, жамғарма Буюк Британиянинг Оксфорд ислом тадкикотлари марказида ташкил қилинажаги ва жамғармага тушган маблағлар бошқа мақсадларда ҳам сарфланиши мумкинлиги таъкидланди. Бун - да ўтиш давридаги иқтисодий кийинчиликлар рўкач қилиниб, Имом ал- Бухорий макбарасини қуришда Ўзбекистоннинг хорижий ёрдамга муҳтожлиги шама қилинди. Мақбарани тиклаш ишлари турли сабаблар билан кечик- тирилаётганидан хабар топган Президентимиз улуғ бобо калонимизга ҳурмат бажо келтириш, мусулмон дунёсининг фахри бўлган Имом ал-Бухорий ҳазратларининг макбарасини тиклаш ва унинг 1225 йиллик тўйини жаҳон миқёсида ни- шонлашни ўз зиммамизга олишимиз кераклигини укгиради. Буюк зотларини қадрлаган юрт ҳамиша мунаввар бўлишини билган Юртбошимиз ўтиш даврининг қийинчиликларига қарамасдан, бу меъморий обидани бунёд этишда маблағни тежамасликни таъкидлади. Меъморий мажмуани куришда ўзбек меъморчилиги, би ринчи навбатда, Самарканднинг тарихий-исломий меъмор- чилик хусусиятларини ҳисобга олиш талаб қилинди. Шунга қарамасдан, меъморлар томонидан ишлаб чиқилган янгидан- янги лойиҳалардан мутахассисларнинг ҳам, шу мақсадда тузилган махсус давлат комиссиясининг ҳам кўнгли тўлмади. Охирги лойиҳа Президентга кўрсатилганида, Юртбошимиз қуйидаги сўзларни айтди: «Биз кураётган меъморий мажмуа буюк бобокалонимиз, мусулмон дунёсининг фахри бўлган Имом ал-Бухорийнинг ислом оламида тутган ўрнига тенг бўлиши керак. Агар исломда мусулмонлар учун Куръони каримдан кейин

Имом Бухорий тўплаган саҳиҳ ҳадислар ик- кинчи ўринда турадиган бўлса, Имом ал-Бухорий макбараси ҳам Маккаю Мадинадан кейин мусулмонлар учун иккинчи зиёратгоҳ бўлиши керак». Сўнг Президент меъморий обида лойихасининг асосий қисмларини ўз қўли билан тўғрилаб берди. Шунда Прези дентимиз давлат раҳбари сифатида ташвиши кўп бўлишига қарамасдан бу лойиҳани тунларни бедор ўтказиб, ўз хаёлида бунёд этгани маълум бўлди. Ҳақиқатан хам Президентнинг орзулари ушалди, ниятла- ри амалга ошди. Тез орада Ўзбекистон мўътабар зиёратгох ўлкага айланди. Дастлаб ватандошларимиз, сал ўтмай Индонезия, Малайзия ва бошқа хорижий мамлакатлардан келган зиёратчилар ҳам Ҳаж сафарига отланишдан илгари Имом ал-Бухорий макбарасига қадам ранжида килишни одат қилдилар. Ҳакикий мусулмоннинг покиза тилаклари бундай ижобат бўлиши Худонинг ўзи унинг хайрли ишларини қўллаб-қувватлашининг белгиси эмасми? Прсзидентимизнинг «маънавиятда тежаш мумкин эмас», деган таъкиди мақбара қурилишида ўз ифодасини топди. Бугок алломанинг 1225 йиллик тўйи арафасида битказилган меъморий мажмуанинг қурилишига карийб 2 миллиард 200 миллион сўм маблаг (жумладан, 1 миллион 150 мииг АҚШ доллари) сарфланди. Лекин ислом маданиятини қайта тик- лаш билан боғлиқ ишлар Имом ал-Бухорий мақбарасини таъмирлаш билан чекланиб қолмади. Ўтган 10 йиллик вақт давомида (1991-2001 йиллар)давлаттомонидан 16 меъморий ёдгорлик таъмирланиб, диний мақсадларда фойдаланишга топширилди. Бу улкан курилишлар учун жами 3 миллиард 13 миллион 900 минг сўм маблағ сарфланди. Эътиборлиси шундаки, Ўзбекистоида дин давлатдан ажратилгани боне диний ёдгорликларнинг аянчли аҳволига давлат «кўзини юмиб туриши» хам мумкин эди. Обидаларимиз таъмирланиб, диний идоралариинг тасарруфига ўтказилаётган бир пайтда ўзларини соф ислом тарафдори деб атовчилар ўз аждодла- рининг кабрларини бузишга тутиндилар. Ана энди ўзингиз хулоса чикараверинг: ким чин мусулмонга хос йўлни тутди-ю, ким шайтон изидан борди?

Мустақиллик йилларида имом Абу Исо ат-Термизийнинг 1200 йиллиги, Махмуд Замаҳшарийнинг 920 йиллиги, Баҳоуддин Нақшбанднинг 675 йиллиги, Нажмиддин Кубро- нинг 850 йиллиги, Хожа Ахрори Валийнинг 600 йиллиги кенг нишонланди, уларнинг нишонсиз кабрлари тикланиб, муқаддас кадамжоларга айлантирилди. Бу забардаст алло-маларнинг бебаҳо асарлари чоп этилиб, халқка етказилди. Бирок бой диний меросимизни шарҳлашда маежидлардаги айрим имом хатибларнинг савияси етарли эмаслиги маълум бўлиб колди. Чунки бу вақтга кслиб уч-тўрт ой кориларга катнаган ёш йигитчалар хам диний рутбаларни қабул кила бошладилар. Уринли савол туғилади: нима учун боғча болаларига тарбиячи бўлиш учун камида икки йил ўкиш керагу, одамларнинг қалбида иймонни карор топтириш учун махсус билим керак эмас? Ваҳоланки, ислом мамла-катларида диний маълумот олиш учун ўкиш камида саккиз йил давом этади. Бу масала хам Президентнинг назаридан четда колмади. Мустақилликнинг дастлабки йилидаёк Тошкент шахрида «Кўкалдош», Наманган шаҳрида «Мулла Қирғиз» ва Урганч шахрида «Фахриддин ар- Розий» ислом ўрта махсус билим юртлари фаолият юрита бошлади. Кейинчалик бундай ўкув юртлари барча вилоятларда ташкил этилди. 1993 йил 22 ноябрда Тошкент шаҳрида «Ҳадичаи Кубро» номли хотин-қизлар ислом ўрта-махсус билим юрти иш бошлади. Диний меросимизни янада чуқуррок ўрганиш мақсадида 1995 йил 19 майда Вазирлар Махкамасининг карори билан Халкаро Ислом тадкикот марказига асос солинди. 1999 йилда эса Президентимиз Фармони билан Тошкент Ислом универси тета ташкил қилинди. Бу вақтда «ислом химоячи»лари дунё мусулмонларига «Ўзбекистон - дахрийлар мамлакати» дсб жар солишдан нарига ўтмади. Ана энди яна ўзингиз фарқлаб олинг: ким исломга хизмат киляпти-ю, ким ундан таскара башарасини яшириш учун никоб ясаяпти. 90-йилларнинг бошларида баъзи одамларнинг махал-лаларда маежидлар куриш йўли билан ўзини мусулмон қилиб кўрсатиши одат тусига кирган эди. Улар орасида маежидларни харом топилган даромадлари эвазига курувчи ва

маежид куриш бахонасида ўзининг қабих ниятларини амалга оширувчи кимсалар хам йўқ эмас эди. Масалан, 90-йилларнинг ўрталарида Фарғона водийсида курилган баъзи маежидларнинг ертўлаларида жангариларни тайёр-лашга мўлжалланган спорт заллари жойлаштирилган эди. Маежид хали қуриб битказилмасдан туриб, у ерда турли жанговар машғулотлар бошлаб гобориларди. Ваҳоланки, мусулмончиликда маежидлар намоз ўкиш, тоат-ибодат килишга мўлжалланган муқаддас макон хисобланади. Ахир маежидлардан жангариларни тайёрлаш учун фойдаланиш кони гунох эмасми? Шу ерда якин ўтмишимиздан яна бир мисол келтириш ўриили. Тошкент шаҳридаги жиноий гурухлардан бирининг бошлиғи бўлган Шуҳрат исмли кимса жиноятларини яши риш учун ўзини «эътикод курашчиси» деб эълон килади. 90-йилларнинг бошида у исломга хизмат килиш ва маежид куриш никоби остида «илохий эҳтиёжлар учун» рэкет, киднеппинг (қариндошларидан маблағ ундириш мақсадида кишиларни гаровга олиш), эгаларидан маблағ ундириш мақсадида автомобилларни ўгирлаш билан шуғулланади. Маълумотларга кўра, бу «дин курашчиси» бошчилигидаги жангарилар йиғилган маблағнинг жуда оз қисмини масжид курилишига сарфлаганлар. Маблағларнинг катта қисми эса Шуҳрат ва унинг ҳамтовоқлари кайфу сафосига сарф қилинган. Бунда ислом харом-хариш ишлар учун никоб вазифасини ўтаган, холос. Яна бир мисол. 90-йилларнинг бошларида Наманган шаҳрида тартиб- интизомни саклаш мақсадида спортчи йи- гитлар бирлашдилар. Ҳукук- тартибот органларининг баъзи ходимлари бир қанча ўғри, арокҳўр ва жамоат тартибини бузувчиларни гўёки тўғри йўлга солган бу гуруҳнинг кучи ва адолати ҳакида хатто мактаниб хам юришди. Х.Сотимов томонидан бошқарилган бу гуруҳнинг «хулкни тузатиш» опе- рациялари диний суҳбатлар шаклида, бу хам таъсир қилмаса, жисмоний зўравонлик усулида ўтказилар эди. Натижада, бир неча киши ўз хулкини «ўзгартириб», тартиббузардан намунали диндорга айлащш-колди. Лекин бу гуруҳнинг асл мақсади

кишиларни тўғри йўлга солиш эмас, балки ўз «жан- гари» гуруҳларининг сафини кенгайтириш эди. Акс холда уларнинг Конституцияга зид равишда ўзбошимчалик билан одамларни шариат асосида суд килишларини қандай изохдаш мумкин? Бу ёшлар охир-окибат «мусулмонларнинг манфа-атларини химоя килиш» шиори остида рэкет, босқинчилик ва товламачилик йўлига кирди. Боз устига ўз жинояти учун жазодан қочган бу ёшларнинг бир қисми халқаро экстремист- лар томонидан ёлланиб, ўз Ватанига курол кўтариб кирди. «Мусулмон жамоасини турли иллат ва даҳриёна ишлардан тозалаймиз!», -деган баландпарвоз шиорларни дастак қилиб олган бу кимсалар, аслида Ватанимизнинг азиз тупроғини наркобизнес карвони ўтадиган сўкмоқка айлантиришни кўзларди. Уларнинг кабиҳ жиноятлари учун тўланаётган пуллар хам асли харом йўллар билан тўплангани ҳеч кимга сир эмас. Энди ўзингиз ўйлаб кўринг: бу гурухлар учун ислом кандай вазифани ўтади? Юртни обод қилган одам чин му- сулмонми ёки уни вайрон килиш ниятидаги кимсами? Ким ўз халқига, жамиятга, мусулмонлар кавмига чин дилдан хизмат қиляпти? Чин мусулмон ким? Фикримизча, буни изоҳлашнинг хожати қолмади. Шундай бўлса-да, яна бир аниқ факт. 1992 йил 16 декабрда Президентимиз Ислом Кари- мовга ислом дунёсидаги энг нуфузли олийгох - Қоҳирадаги «Ал-Азҳар» унивсрситетининг докгори фахрий унвони бе-рилди. Фақатгина ислом оламининг забардаст уламоларига бериладиган бу унвон Юртбошимизга бежиз тақцим этил- мади. Университет илмий кенгаши ушбу унвонни Ислом Ка- римовга «ислом динининг ҳимояси ҳамда мусулмон олийўкув юртлари ўртасидаги алоқшарни мустаҳкамлаш борасидаги хизматлари учун» беришни лозим деб топди. Барчамиз Президснтимизнинг муқаддас Каъбатуллоҳда туриб «Юртимиз мустақиллигини мустаҳкамлашда ўзинг раҳнамо бўл, Худо» деган илтижолари бундан буен хам ижо- бат бўлишига тилакдошмиз. Биз чин мусулмон кимлигини яхши биламиз.

Адабиётлар: 1.Асосий вазифамиз – Ватанимиз тараққиёти ва халқимиз фаровонлигини янада юксалтиришдир. Президент Ислом Каримовнинг 2009 йилда мамлакатимизни ижтимоий-иқтисодий ривожлантириш якунлари ва 2010 йилга мўлжалланган иқтисодий дастурнинг энг муҳим устувор йўналишларига бағишланган Вазирлар Маҳкамаси мажлисидаги маърузаси. Халқ сўзи, 2010 йил 30 январ. 2.Мамлакатимизни модернизация қилиш ва кучли фуқаролик жамияти барпо этиш – устувор мақсадимиздир. Ўзбекистон Республикаси Олий Мажлиси Қонунчилик палатаси ва Сенатининг қўшма мажлиси тўғрисида тўғрисида Ахборот. 2010 йил 28 январь. 3.Каримов И.А. Юксак маънавият – енгилмас куч. –Т., «Маънавият», 2008. 4.Каримов И.А. Жаҳон молиявий-иқтисодий инқирози, Ўзбекистон шароитида уни бартараф этишнинг йўллари ва чоралари. -Т.: Ўзбекистон, 2009. 5.Каримов И.А. Бизнинг бош мақсадимиз - жамиятни демократ-лаштириш ва янгилаш, мамлакатни модернизация ва ислоҳ этишдир. Т., «Ўзбекистон», 2005. 6.Эргашев И. ва бошқ. Миллий истиқлол ғояси. Ўзбекистон Республикаси Олий таълим бакалавриат босқичи учун дарслик. -Т.: Академия, 2005, 3-30- бетлар.

O'xshashlar

Чин узбек иши

Ўзликни англаш миллат руҳига садоқат

Виждон эркинлиги ва эркинлик виждони

Халқ рухининг меъмори

Ғоявий таҳдидларнинг йўналишлари. Мафкуравий тажавуз ва ахборот хавфсизлиги