Sud-huquq islohotlari davrida O`zbekiston Respublikasi jinoyat qonunini liberallashtirish tushunchasi, maqsadi va asosiy yo`nalishlari - Huquqshunoslik - Referatlar

Sud-huquq islohotlari davrida O`zbekiston Respublikasi jinoyat qonunini liberallashtirish tushunchasi, maqsadi va asosiy yo`nalishlari

Yuklangan vaqt:

20.09.2019

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

116.5 KB

Ko'chirib olish

Sud-huquq islohotlari davrida O`zbekiston Respublikasi jinoyat qonunini liberallashtirish tushunchasi, maqsadi va asosiy yo`nalishlari Reja: 1. Kirish 2. Jinoyat qonunini liberallashtirish tushunchasi, asosiy yœnalishlari 3 . O`lim jazosini bekor qilish – jinoyat qonunini liberallashtirishning asosiy yo`nalishi sifatida

Ma`lumki, O`zbekiston Respublikasi mustaqillikka erishgandan so`ng huquq ijodkorligi faoliyati jadallik bilan rivojlana boshlandi. Qonun chiqaruvchi o`zbek xalqining tarixiy rivojlanish xususiyati va mahalliy huquqiy an`analaridan kelib chiqib, mamlakatning yangi huquqiy institutlar tizimini va normativ negizini takomillashtirishga kirishdi. Bu borada qabul qilingan O`zbekiston Respublikasining Jinoyat qonuni shular jumlasidandir. Jinoyat qonuni O`zbekiston Respublikasi Oliy davlat hokimiyati organi – Oliy majlisning normativ (me`yoriy) hujjati bo`lib, u jinoyat huquqining umumiy prinsiplari va vazifalari, ayrim jinoiy qilmishlarning belgilari, ularni sodir etganlik uchun jazo choralarini belgilaydi. O`zbekiston Respublikasining amaldagi jinoyat qonuni 1994 yil 22 sentabrda qabul qilingan bo`lib, 1995 yil 1 apreldan kuch kirgan. Jinoyat qonuni – tarixiy o`zgaruvchan kategoriya, chunki ijtimoiy ishlab chiqarishning uzluksiz ravishda rivojlanishi, ishlab chiqarish va boshqa ijtimoiy munosabatlarning doimiy ravishda mukammalashib, rivojlanib borishi, jamiyat hayotining ijtimoiy-iqtisodiy, siyosiy va g`oyaviy jihatdan o`zgarib borishi, o`z navbatida, jinoyat qonunchiligida o`zgarishlar yuz berishiga olib keladi.1 Darhaqiqat, O`zbekiston Respublikasining amladagi Jinoyat kodeksi Respublika mustaqillikka erishgandan keyin qabul qilingan dastlabki Jinoyat kodeksi bo`lib, u oldingi qonunlardan tub farq qiladi. Bugungi kunda O`zbekiston Respublikasining amaldagi Jinoyat qonuni - qonun chiqaruvchi Oliy davlat hokimiyati organi Oliy Majlisning Qonunchilik palatasi tomonidan qabul qilinib, umum e`tirof etilgan xalqaro huquqiy normalar asosida qabul qilingan huquqiy akt hisoblanadi; - u o`zining vazifalari, prinsiplari, maqsadi bilan oldingi qonunlardan tubdan farq qiladi; - amaldagi Jinoyat qonuni, eng avvalo, inson huquqlari eng oliy qadriyat ekanligini tan olib, ularni kafolatlashni nazarda tutadi; - huquqiy-demokratik davlatda jinoyat qonuni davlatning jamiyatni sog`lomlashtirish, xalqning o`zi tomonidan amalga oshiriladigan haqiqiy xalq

hokimiyatini shakllantirishga qaratilgan jinoyatga oid siyosatning quroli bo`lib xizmat qiladi; - umumiy huquq tizimida jinoyat qonuni alohida o`rin egallab, ijtimoiy munosabatlarni tartibga solibgina qolmasdan, balki ularni huquqqa xilof tajovuzlardan ham himoya qiladi; - jinoiy javobgarlikning asoslari va prinsiplarini mustahkamlab, jinoyat huquqining umum qoidalarini ishlab chiqadi; - qanday ijtimoiy xavfli qilmishlar(harakat yoki harakatsizlik) jinoyat ekanligini va jinoyat sodir qilgan shaxslarga nisbatan qanday jinoiy jazolar tayinlanishi mumkinligini belgilab, muayyan huquqiy shartlar mavjud bo`lgan insonparvarlik, odillik prinsiplaridan kelib chiqqan holda, jinoiy javobgarlik va jazodan ozod qilishni nazarda tutadi; - fuqarolarni O`zbekiston Respublikasining Konstitutsiyasi va boshqa qonun talablariga rioya qilish ruhida tarbiyalashga xizmat qiladi. Yuqoridagilar bilan birga, O`zbekiston Respublikasining amaldagi jinoyat qonuni jinoyat huquqining yagona manbai hisoblanadi. Zero, jinoyat huquqining normalari faqat Jinoyat qonunida mujassamlashgan bo`lib, qilmishning jinoiyligi va jazoga sazovorligi faqat ushbu qonun bilan belgilanadi. Ta`kidlash kerak, O`zbekiston Respublikasida jinoyat qonunini takomillashtirishga qaratilgan islohotlar bosqichma-bosqich amalga oshirilayotgan bo`lib, u o`ziga xos tarixga ega. Jinoyat qonunchiligi tarixida amaldagi Jinoyat kodeksi qabul qilingan kodekslarning uchinchisi bo`lib, O`zbekiston Respublikasining birinchi Jinoyat kodeksi 1926 yil 16 iyunda qabul qilingan va 1926 yil 1 iyuldan amalga kiritilgan. Ushbu kodeks o`sha vaqtdagi RSFSR kodeksiga asoslangan holda tuzilgan bo`lib, unda o`z vaqtida insonparvarlik g`oyalariga zid ba`zi bir normalar mavjud bo`lib, u qonli repressiyalarni o`tkazishda «huquqiy asos» bo`lganligi bilan xarakterlanadi. Unga ko`ra, jamoat mulkiga suiqasd qilgan shaxslar xalq dushmani deb topilib, talon – taroj qilingan hollarda hatto o`lim

jazosini qo`llash nazarda tutilgan. Shunga qaramasdan, ushbu kodeksni o`z davrining progressiv qonunlari deb atash mumkin. Chunki 1926 yilgacha Respublika doirasida Rossiyaning 1922 yilgi Jinoyat kodeksi qo`llanilib, u mahalliy sharoitdan kelib chiqadigan talablarga javob bermas edi. 1926 yilgi kodeks O`zbekiston sharoitidan kelib chiqadigan, ya`ni odat huquqlari (barmta, xun) oila va nikoh huquqi hamda boshqalardan kelib chiqadigan jinoyatlar tarkibini nazarda tutdi, xotin-qizlarning ozodligi borasidagi bir qancha normalarni mustahkamladi. O`zbekistonning ikkinchi Jinoyat kodeksi 1959 yil 21 mayda qabul qilinib, 1960 yil 1 yanvarda kuchga kirdi. Kodeks Umumiy va Maxsus qismlardan iborat bo`lib, Umumiy qism to`rt bo`lim, 53 moddadan, Maxsus qism esa, o`n bir bob, 204 moddadan iborat edi. Albatta, ushbu kodeks o`z tizimiga ko`ra, 1926 yilgi Jinoyat kodeksidan tubdan farq qilar edi. Kodeksning birinchi bo`limida «Umumiy qoidalar», ikkinchi bo`limida «Jinoyat to`g`risida»gi masalalar, uchinchi bo`limida «Jazo haqida» va to`rtinchi bo`limida «Jazo tayinlash va jazodan ozod qilish» to`g`risidagi normalar mustahkamlangan edi. Maxsus qismning birinchi bobida esa, davlatga qarshi jinoyatlar nazarda tutilgan edi. Ushbu kodeks 1995 yilning 1 apreligacha amalda bo`ldi. Agar O`zbekistonning 1926 yili qabul qilingan Jinoyat kodeksida analogiyadan foydalanilgan bo`lsa, 1959 yil 21 mayda qabul qilingan Jinoyat kodeksida analogiyadan tamoman voz kechildi. Ushbu kodeks ma`muriy buyruqbozlik tizimiga aoslangan bo`lib, insoniyatning qarama-qirshi sinflarga bo`linishidan kelib chiqar edi. O`zbekiston Respublikasining amaldagi Jinoyat kodeksi Umumiy va Maxsus qismdan iborat bo`lib, Umumiy qism 7 bo`lim 17 bob va 96 moddadan iborat, har bir bo`lim o`z mezoni va mazmuniga ko`ra barcha normalarni birlashtiradi. Umumiy qismda Jinoyat qonunining asosiy prinsiplari, vazifalari, jinoiy javobgarlik masalalari, tamom bo`lmagan jamiyatlar, ishtirokchilik, jazo tizimi, jazo tayinlash, javobgarlikdan va jazodan ozod etish, voyaga yetmaganlar javobgarligi masalalari belgilangan.

Maxsus qism yetti bo`lim, 21 bob, 206 moddadan iborat. Kodeks jami 302 moddadan tashkil topgan. Maxsus qismning birinchi bo`limida «Shaxsga qarshi jinoyatlar» mustahkamlangan. Bu holat amaldagi Jinoyat kodeksida birinchi o`rinda shaxs manfaatlari himoya qilinishining yorqin misolidir. O`zbekiston Respublikasining mustaqillik va suverenitetga erishishi davlat va jamiyat oldida huquqiy demokratik davlat hamda fuqarolik jamiyatini qurish bo`yicha dolzarb va yuksak vazifa, maqsadlarni yuzaga keltirdiki, bu borada Jinoyat qonunini liberallashtirish uning muhim institutlari, jumladan, jinoiy javobgarlik, jazo tizimi va jazo tayinlash qoidalari, shuningdek, boshqa institutlarini isloh qilishni taqozo etdi. Bu esa, o`z navbatida, jinoyatga oid siyosatda an`anaga aylangan ko`pgina fikrlarni o`zgartirishga sabab bo`ldi. O`zbekistonda amalga oshirilayotgan sud-huquq islohotlari Respublikasi Prezidenti tomonidan chuqur tahlil qilinib,1 quyidagi bosqichlardan iborat ekanligi ta`kidlandi: Birinchi bosqich, 1991 yildan 2000 yilgacha bo`lgan jarayon bo`lib, ushbu davrda asosan milliy huquq tizimi shakllandi va rivojlandi. Ikkinchi bosqich 2001-2007 va keyingi yillarni qamrab olib, ushbu davr jamiyatni demokratlashtirish va modernizatsiya qilish bilan bog`liqdir. Bu borada jinoyat qonunini liberallashtirish masalalari eng muhim vazifalardan biri bo`lib qoldi. Shu o`rinda «liberallashtirish» atamasining ma`nosiga alohida to`xtalsak. Liberallashtirish so`zi lotincha liberalis – hur fikrli, erkin so`zidan kelib chiqqan bo`lib, ammo to`g`ridan-to`g`ri tarjima bu so`zning ma`nosini to`la aks ettirmaydi. Aniqrog`i, u shunchaki erkinlikni emas, balki insonning erkin fikrlash, inson faoliyatining turli sohalari haqida hukm chiqarish, shu jumladan, har qanday siyosiy tuzumga baho berish, uni tanqid qilish, hatto (konstruktiv) oppozitsiyada turish qobiliyatini ifodalaydi. Ba`zan mazkur atama huquq maydoni doirasida ularning turli vakillari, shuningdek, liberal oqim, liberal mafkura vakilining har xil qarashlari va g`oyalariga bag`rikenglik, xayrixohlik bilan munosabatda bo`lish ma`nosida ham qo`llaniladi.

Liberal qarashlar tizimi insoniyatning eng ilg`or, muhimi – ezgulik, insonparvarlik ruhi bilan sug`orilgan aqlli nazariyalardan biridir. Liberallashtirish so`zi ba`zi hollarda erkinlashtirish, yengillashtirish, odillashtirish, mu`tadillashtirish kabilar bilan ham ifodalanadi. Lekin bu so`zlar liberallashtirishning faqat muayyan qirralarini, mazmuninigina beradi, xolos (masalan, ijtimoiy-siyosiy hayotni erkinlashtirish, jinoyat qonunchiligi siyosatini mu`tadillashtirish, jazo choralarini yengillashtirish va h.k.). Yaxlit mazmun kasb etuvchi so`z – liberallashtirish hisobalanadi,1 shu jihatdan, ta`kidlash kerak, tilimiz shu ma`noda yangi so`z bilan boyidi va uni begona, yot so`z sifatida qabul qilish noo`rindir. Liberallashtirishning ijtimoiy-siyosiy, falsafiy, ma`naviy-axloqiy, siyosiy, iqtisodiy hamda huquqiy jihatlarini tadqiq etgan Xojanazarov I.E. unga yanada aniqroq tushuncha berib, «liberallashtirish – huquqiy davlat barpo etish va fuqarolik jamiyatini shakllantirishga qaratilgan huquqiy islohotlarning ustuvor yo`nalishi bo`lib, erkinlik, odillik hamda inson huquqlari va erkinliklari ustuvorligini namoyon etgan, imtiyoz beruvchi va rag`batlantiruvchi demokratik qoidalarga asoslangan milliy qonunchilik tizimini shakllantirish jarayoni» ekanligini to`g`ri ta`kidlaydi.2 Darhaqiqat, 2001 yil 29 avgustda O`zbekiston Respublikasi Oliy Majlisining VI sessiyasida qabul qilingan «Jinoiy jazolarning liberallashtirilishi munosabati bilan O`zbekiston Respublikasining Jinoyat, Jinoyat-protsessual kodekslari hamda Ma`muriy javobgarlik to`g`risidagi kodeksiga o`zgartirish va qo`shimchalar kiritish haqida»gi Qonuni liberallashtirish siyosatining muhim tarkibiy jarayonlarini boshlab berdi. Mazkur qonun qabul qilingan dastlabki vaqtda ayrim huquqshunoslarda jinoiy javobgarlikning erkinlashtirilishi mamlakatning jinoyatchilikka qarshi kurashish siyosatida jiddiy muammolar yuzaga keltirishi hamda jinoyatlarning keskin ortib ketishiga olib kelishi mumkinligi haqida paydo bo`lgan xavotirlarning o`rinsizligi va asossizligini so`nggi yillardagi amaliyot yaqqol ko`rsatib turibdi.

Yuqoridagi qonun olib borilayotgan ijtimoiy, iqtisodiy va siyosiy hayotni liberallashtirishning natijasi bo`lib, uni amaldagi Jinoyat kodeksining isloh qilinishi deb baholash mumkin. Sud-huquq tizimini isloh qilishning eng muhim vazifasi Jinoyat, Jinoyat-protsessual qonun hujjatlari, jinoiy jazo tizimini izchillik bilan bosqichma-bosqich liberallashtirish hisoblanadi. Albatta, bu so`zni ko`p ma`noda tushunish mumkin: «…erkinlashtirish degani – bu qo`l-oyog`imizni kishan kabi bog`lab turgan har qanday to`siqlardan butunlay xalos bo`lish degani. Aslida isqtisodiyotga ishlatilgan bu so`z bugungi kunda sud-huquq masalasi bo`ladimi, davlat va jamiyat qurilishi yoki fuqarolik idoralarini shakllantirish bo`ladimi, ommaviy axborot vositalari yoki inson huquqlari bo`ladimi, jamiyatimizning barcha sohasiga daxldor bo`lgan muhim masalaga aylanmoqda.1 Iqtisodni liberallashtirish ma`nosida olib qarasak, uning yangi klassik modeliga ko`ra, nazariy jihatdan bosh prinsipi jamiyatning stixiyali kuchlaridan imkoniyat boricha erkin, majburlashsiz foydalanishdir (F.Xayyek). Yuqoridagi qonunda esa, so`z jinoiy jazo siyosatini va uni ijro etish siyosatini yumshatish ma`nosida qo`llanilmoqda. Albatta, jamiyat o`z a`zolaridan, davlat o`z fuqarolaridan «jinoyatchi» yasashlaridan hech qachon manfaatdor emaslar. Bu juda keng masala bo`lib, uning ham siyosiy, iqtisodiy, ijtimoiy va huquqiy tomonlari bor. Bu yerda gap birgina jinoyat ishini tergov qilish, ishning haqiqiy holatini anglab, dalillar to`plash, sudda ko`rib hal etish va jazoni ijro qilishni davlatga millionlab xarajatga tushishi to`g`risidagina emas, balki juda katta ijtimoiy-huquqiy muammolar ham bor. Jinoiy jazo o`z tabiatiga ko`ra, jinoyat qonuni talablarini bajarmagan, uni buzgan shaxslarga nisbatan tarbiyaviy chorasidir. Jinoiy qilmishlarga tayinlanadigan jazolar, eng avvalo, jamiyat va davlatning tashkiliy tuzumini, tarixiy shakllanib kelgan jinoyat-huquqiy nazariyalar va ta`limotlar, udumlarga, jinoyatchilik dinamikasiga ham bog`liq holda turli davrlarda uning maqsadi turlicha bo`lib kelgan.

Aytaylik, qadimgi davrda o`ch olish, keltirilgan zararni (kompozitsiyaviy javobgarlik) qoplash, ba`zan jismonan yo`qotish bo`lsa, o`rta asrlarda keltirilgan zararni qoplash, jamiyatning boshqa a`zolarini jazo tahdidi bilan qo`rqitish va ogohlantirish, jamiyatdan ajratish bo`lgan. Yangi tarix davri jinoyat huquqiga va jazo tayinlash amaliyotiga g`arbiy Yevropaning eng mashhur huquqshunos olimlari Ch.Bekkaria, Monteskye, Russoning qarashlarini olib kirdi. Endi jazoning sodir etilgan jinoiy harakatga (proporsional) tengligi, jinoyatsiz jazoning bo`lmasligi, aybsizlik ehtimolligi (prezumsiyasi), jinoiy jazoni og`irlashtiruvchi jinoyat qonuni orqaga qaytish kuchiga ega emasligi va boshqa ilg`or qoidalar jinoyat qonunlariga kiritildi. Ana shular asosida jinoiy jazoning maqsadi belgilandi. Jazodan maqsad jinoyatchining shaxsini, qadr-qimmatini kamsitish, o`ch olish, jismonan yo`q qilish emas, keltirilgan zararni qoplash, jinoyat sodir etgan shaxsni axloqan tuzatish, kelgusida sodir etilishi mumkin bo`lgan jinoyatlarning oldini olish bo`lib qoldi. Mamlakatimizda ham jinoiy jazoning maqsadi asosan ana shulardan iborat. Yuqoridagi qonun mazmunidan ham ko`rinib turibdiki, gap jinoiy jazoning ozligi yoki ko`pligi, qattiqligi yoki yumshoqligida emas, uning muqarrarligidadir. Jinoyatga og`ir jazolar belgilash bilan albatta, jinoyatchilikni tugatib bo`lmasligini tarixning o`zi isbotladi. Undan tashqari, ifodali qilib aytganda, «suv omborining to`g`oni osmonga yetsa ham, suvning doimiy urib ketish xavfi qolaveradi». Shuning uchun ham hukumatimiz tomonidan jinoiy jazo siyosatini liberallashtirish borasida ko`rayotgan chora–tadbirlar har tomonlama o`rinlidir. Jinoiy jazolarni liberallashtirishdan maqsad, jinoyat sodir etgan shaxsni jamiyatdan ajratmagan holda, boshqa yengilroq jazo tayinlash yo`li bilan jamiyatga qaytarish imkoniyatini yaratish, ya`ni uni axloqan tuzatishdan iborat. Aynan shu maqsadlarda bugungi kunda dunyo miqyosida huquqqa va u bilan bog`liq barcha hodisalarga baho berishda «liberitar» (ya`ni erkinlikni ta`minlash vositasi sifatida) yondashuv ustuvor mavqeni egallamoqda. Bu konsepsiyaga asosan huquq, avvalo, erkinlik va adolat mezoni, ularni ta`minlash vositasi, aholi

xavfsizligi hamda har bir fuqaroning mulkiy mustaqilligini ta`minlovchi normativ tizimdir.1 Shuning uchun davlatning jinoyatga oid siyosatini amalga oshirish borasidagi har bir qo`ygan qadami, jinoyat qonunchiligini va uni qo`llash amaliyotini rivojlantirishdagi har bir bosqich uning samaradorligi nuqtai nazaridan ham, uning qonuniyligi, insonparvarligi tamoyillariga muvofiqligi nuqtai nazaridan ham baholanishi kerak. Zero, insonparvarlik, shubhasiz, davlatning jinoyatchilikka qarshi kurash siyosati konsepsiyaning asosiy g`oyasi bo`lib hisoblanadi.2 Faqat jazolashning o`zi bilan jinoyatchilikka qarshi samarali kurash olib borishning iloji yo`qligini jazo masalasini tadqiq qilgan barcha tadqiqotchilar ta`kidlaganlar. Chunki jinoyatchilik muammosini hal etishga jazolovchi yondashuv iqtisodiy jihatdan ham, ijtimoiy jihatdan ham samarasizdir.3 Jamiyatning hozirgi taraqqiyot bosqichida va umuman kelajakda faqat jinoyatga oid siyosatning o`zi bilan jinoyatchilikni bartaraf qilishning iloji yo`q. Jinoyatga oid siyosatning maqsadi jinoyatchilikni tamoman bartaraf qilib bo`lmasligi va bu masalada jinoyat, jinoyat-protsessual, jinoyat-ijroiya huquqlaridan asosiy vosita sifatida foydalanish nizolidir1, - deb yozgan rus kriminolog olimlari to`g`ri ta`kidlaganlar. Ular o`z fikrlarini davom ettirib, jinoyatga oid siyosatga jamiyat taraqqiyotining, iqtisodiyotning, madaniyatning, aholi ongining, turmush darajasining, jamiyat a`zolarining ijtimoiy himoyasini tartibga solib turuvchi bosh vosita deb qarash kerak emas. Jinoyat siyosati oldida kelajakda jinoyatchilikni, imkoni boricha, kamaytirish, jinoyatchilikning kompleks sabablari mavjud bo`lib turgan bir sharoitda o`sishga yo`l qo`ymaslikdan iboratdir, - deb yozadilar. Shuningdek, yirik rus kriminolog olimi M.D.Shargorodskiy «Obyektiv sharoit muqarrar ravishda muayyan miqdordagi jinoyatlarni keltirib chiqarmaydi. Jazodan u bera olmaydigan natijani kutish mumkin emas. Jazo muayyan ijtimoiy sharoitlar tufayli tug`ilgan jinoyatchilikni bartaraf qila olmaydi, ammo jazo muayyan ijtimoiy sharoitlarda jinoyatchilikni kamayish tomoniga o`zgarishiga

ta`sir qilishi, jinoyatchilikning o`sishiga to`sqinlik qilishi mumkin, deb yozgan edi».2 Shuning uchun jinoiy jazo va uning samaradorligini tadqiq qilgan barcha kriminalist olimlar jinoyatchilikka qarshi kurashda, muhimi, jazoning qattiqligida emas, balki bitta ham jinoyat sodir qilgan shaxs javobgarlikka tortilmay qolganligidir, deb to`g`ri ta`kidlaganlar yoki, boshqacha qilib aytganda, liberallashtirish – bu jinoyatchilikka qarshi kurash olib borishni to`xtatish degani emas. Aksincha, liberallashtirish - u har bir jinoiy qilmish uchun jazoning muqarrarligidadir1. Bu borada Prezidentiimiz ta`kidlaganidek, «og`ir jazo, ayniqsa, fuqarolarni jamiyatdan ajratish bilan bog`liq bo`lgan jazolarning jinoyatchilikning oldini olishdagi ahamiyatini oshirib ko`rsatish o`rinsiz ekanligini hayotning o`zi isbotlamoqda. Jinoyatchilikning oldini olish unga qarshi kurashish samaradorligi, jazoning og`irligi va shafqatsizligiga emas, balki birinchi navbatda qonunni buzgan shaxs jazoning muqarrarligini nechog`li anglashiga bog`liq» Darhaqiqat, H.T.Odilqoriyev, I.T.Tulteyevlar ta`kidlaganidek, jinoiy jazo– barcha ijtimoiy kasalliklarga davo bo`ladigan vosita emas. Ayrim holatlarda u davolashdan ko`ra, hatto ko`proq zarar keltiradi. Zero, u kasallikni yanada chuqurroq yashirishi, uni keragidan ortiq xavfli shaklga aylantirishi mumkin. Katta ijtimoiy xavf tug`dirmaydigan qilmishi uchun uzoq muddatga ozodlikdan mahrum qilingan odamning jazoni o`tash joylaridan darg`azab, alamzada va jamiyatga nisbatan norozi kayfiyatda qaytishi tabiiy bir holdir. Bunday shaxslarni «qayta tarbiyalandi» deb bo`lmaydi.3 Shu jihatdan, «…jinoiy jazolarni liberallashtirish siyosatining mohiyati quyidagilardan iborat: jinoiy huqubuzarliklarga nisbatan jazo choralarini yengillashtirish yo`lidan borar ekan, davlat huquqbuzarliklarga nisbatan o`z munosabatini o`zgartirmaydi. Qora qoraligicha, oq oqligicha qoladi. Odamlarga, inson huquqlariga munosabat o`zgaradi. Sodir etgan qilmish qanchalik og`ir bo`lmasin, huququbuzarga, eng avvalo, inson, huquq va erkinliklar egasi, oila a`zosi, ona yoki ota, qiz yoki o`g`il, jamiyatning yo`ldan ozgan a`zosi deb qaraladi.1

Ushbu qonunga ko`ra, jinoyat huquqining muhim institutlaridan biri, ya`ni jinoyatlarni tasniflash, jazo tayinlash va boshqa institutlariga muhim o`zgartirishlar kiritildi. Bu o`zgartirish va qo`shimchalar qonunga kiritilgandan keyin ilgarigi uncha og`ir bo`lmagan jinoyatlar tarkibiga kiradigan jinoyatlarning ko`pchiligi ijtimoiy xavfi katta bo`lmagan jinoyatlar tushunchasi bilan qamrab olinib, ular endi keng miqyosda ozodlikdan mahrum qilish va boshqa jazolarni erkaklar, ayollarga va voyaga yetmaganlarga tayinlashni bir qancha yengillashtirib, javobgarlik va jazodan ozod qilish (Jinoyat kodeksining 50, 85, 64, 73, 74, 89, 90- moddalari), sudlanganlikni olib tashlash muddatlarining bir muncha qisqarishiga olib keldi.2 Bu borada O`zbekiston Respublikasi Prezidenti I.Karimov ta`kidlaganidek, jinoyatlarning tasnifi tubdan qayta ko`rib chiqilib o`zgartirildi, o`ta og`ir bo`lmagan toifaga kiruvchi hamda ijtimoiy xavf tug`dirmaydigan jinoiy harakatlar tarkibi sezilarli darajada kengaytirildi. Natijada, faqat so`nggi ikki yarim yil ichida, katta ijtimoiy xavf tug`dirmaydigan qonunbuzarlikka yo`l qo`ygan besh mingga yaqin kishi ozodlikda saqlandi va ular tomonidan 11 milliard so`mdan ortiq miqdordagi moddiy zarar qoplandi. Qonunga ko`ra, jinoyatlarning 460 turidan 196 tasi ijtimoiy xavfi katta bo`lmagan jinoyatlar qatoriga, 12 turdagi jinoyatni og`ir toifadan uncha og`ir bo`lmagan jinoyatlar toifasiga, o`ta og`ir jinoyatlar toifasidagi 7 jinoyat og`ir jinoyatlar toifasiga kiritildi. Jinoyalarni tasniflash institutining liberallashtirilishi munosabati bilan jinoyatlarning og`ir va o`ta og`ir turlari keskin kamaydi. 2005 yilga kelib, og`ir va o`ta og`ir jinoyatlar 2000 yilga nisbatan ikki baravarga yoki 31276 tadan 17863 taga kamaydi. 2. O`lim jazosini bekor qilish – jinoyat qonunini liberallashtirishning asosiy yo`nalishi sifatida

Jinoyat qonunini liberallashtirishning asosiy yo`nalishlaridan biri sifatida jazo tizimidan o`lim jazosini bekor qilish bo`ldi. Bu borada O`zbekiston Respublikasi Oliy Majlisi Qonunchilik palatasi va Senatning 2005 yil 28 yanvardagi birinchi qo`shma majlisida Prezident I. Karimov: «Sud-huquq tizimini liberallashtirish borasida biz hal etishimiz lozim bo`lgan yana bir masala - bu jazolash tizimidan o`lim jazosini chiqarib tashlashdir», deb uqdirgan edi. Darhaqiqat, o`lim jazosini bekor qilish mamlakatimizda sud-huquq tizimini isloh qilishning muhim vazifasi sifatida uzil-kesil hal etildi. O`z navbatida ta`kidlash kerakki, ushbu tarixiy voqeani «kutilmagan yangilik» deb qabul qilish, albatta, xato bo`ladi. Chunki o`lim jazosining bekor qilinishiga mustaqillikning dastlabki yillaridan bosqichma-bosqich amalga oshirib kelinayotgan sud-huquq islohotlari zamirida tayyorgarlik ko`rib kelindi. Mamlakatimizda o`lim jazosini bekor qilishga qaratilgan davrni quyidagi bosqichlarga bo`lish mumkin: Birinchi bosqich 1994-1998 yillarni qamrab oladi. Ma`lumki, 1994 yil 22 sentabrda qabul qilingan va 1995 yil 1 aprelda kuchga kirgan O`zbekiston Respublikasining Jinoyat kodeksida 13 ta modda bo`yicha, ya`ni: - javobgarlikni og`irlashtiradigan holatlarda qasddan odam o`ldirish (97-modda ikkinchi qismi), - nomusga tegish (118-modda to`rtinchi qismi), - jinsiy ehtiyojni zo`rlik ishlatib g`ayritabiiy usulda qondirish (119-modda to`rtinchi qismi), - agressiya (151-modda ikkinchi qismi), - urushning qonun va udumlarini buzish (152-modda), - genotsid (153-modda), - terrorizm (155-modda uchinchi qismi), - davlatga xoinlik qilish (157-modda birinchi qismi), - O`zbekiston Respublikasi Prezidentiga tajovuz qilish (158-modda birinchi qismi), - josuslik (160-modda birinchi qismi),

- jinoiy uyushma tashkil etish (242-modda birinchi qismi), - kontrabanda (246-modda birinchi qismi), - giyohvandlik vositalari yoki psixotrop moddalarni qonunga xilof ravishda o`tkazish (272-modda ikkinchi qismi) jinoyatlari bo`yicha o`lim jazosi qoldirilgan edi. Prezident Islom Karimov ta`kidlab o`tganidek, «Biz mustaqilligimizning dastlabki kunlaridan boshlab ushbu masalani hal qilish ustida ish olib bormoqdamiz. O`tgan o`n yildan ortiqroq vaqt mobaynida o`lim jazosi qo`llanilishi mumkin bo`lgan jinoyatlar tarkibi 33 tadan 2 tagacha qisqartirildi. Vaholanki, yaqin o`tmishda O`zbekistonda o`lim jazosi nafaqat bir qancha davlatga qarshi va harbiy jinoyatlar, shaxsga qarshi o`ta og`ir jinoyatlar uchun, balki davlat va jamoat mol-mulkini juda ko`p miqdorda talon-toroj qilganlik, mas`ul mansabdor shaxsning pora olishi yoki juda ko`p miqdorda pora olish, shuningdek, ayrim boshqa jinoyatlar uchun ham nazarda tutilgan edi. Shu bilan BMT Bosh assambleyasining 32 sessiyasi 1977 yil 9 dekabrda qabul qilgan 32(61-son rezolyutsiya qo`llab-quvvatlanganligini ta`kidlash kerak. Bu rezolyutsiyada, jumladan, shunday deyiladi: «O`lim jazosi to`g`risidagi masalada ko`zlanishi lozim bo`lgan asosiy maqsad mazkur jazoni bekor qilish maqsadga muvofiqligidan kelib chiqib, o`lim jazosi qo`llanishi mumkin bo`lgan huquqbuzarliklar sonini mumkin qadar kamaytirishdan iborat». Ikkinchi bosqich 1998-2001 yilarni qamrab oladi. Bu davrda O`zbekiston Respublikasi Oliy Majlisining 1998 yil 29 avgustida bo`lib o`tgan birinchi chaqiriq o`n ikkinchi sessiyasida o`lim jazosi tayinlanishi mumkin bo`lgan jinoyatlar soni O`zbekiston Respublikasining Jinoyat kodeksida 8 tagacha qisqartirilgan edi. YA`ni O`zbekiston Respublikasi Oliy Majlisi tomonidan Jinoyat kodeksiga qo`shimcha va o`zgartirishlar kiritilib, yana 5 ta jinoyat (JKning 119-moddasi to`rtinchi qismi, 152-moddasi, 158-moddaning birinchi qismi, 160-moddaning birinchi qismi, 246-moddaning birinchi qismi) sanksiyasidan o`lim jazosi chiqarildi.

Uchinchi bosqich (2001-2003)ni Oliy Majlisning ikkinchi chaqiriq oltinchi sessiyasida Prezident I.Karimov tomonidan «Adolat qonun ustuvorligida» nomli ma`ruzadagi jinoyat qonunchiligiga oid siyosatdagi jinoiy jazolarni liberallashtirish istiqbollari belgilab berildi. Shu sessiyada 2001 yil 29 avgustda Oliy Majlis tomonidan «Jinoiy jazolarning liberallashtirilishi munosabati bilan O`zbekiston Respublikasining Jinoyat, Jinoyat-protsessual kodekslari hamda Ma`muriy javobgarlik to`g`risidagi kodeksiga o`zgartishlar va qo`shimchalar kiritish haqida»gi qonunga muvofiq yana o`lim jazosi sanksiyasida belgilangan jinoyatlar ro`yxati 4 tagacha kamaydi. Jumladan, O`zbekiston Respublikasining Jinoyat kodeksi 118-moddasi to`rtinchi qismi (14 yoshga to`lmagan shaxsning nomusiga tegish), 157-moddasi birinchi qismi (Davlatga xoinlik qilish), 242- moddasi birinchi qismi (jinoiy uyushma tashkil qilish), 272-moddasi ikkinchi qismi sanksiyasidan o`lim jazosi olib tashlandi. To`rtinchi bosqich(2003-2005)da O`zbekiston Respublikasi Oliy Majlisining 2003 yil 12 dekabrida bo`lib o`tgan ikkinchi chaqiriq o`n uchinchi sessiyasida Jinoyat kodeksidagi yana 2 ta jinoyat (JKning 151-moddasi ikkinchi qismi (agressiya), 153-moddasi (genotsid) sanksiyasidan o`lim jazosi chiqarildi. O`zbekistonda o`lim jazosini bekor qilishning keyingi beshinchi bosqichi 2005-2008 yillarga to`g`ri keladi. Bu bosqichda O`zbekiston Respublikasi Prezidenti I.A.Karimovning 2005 yil 1 avgust kuni «O`zbekiston Respublikasida o`lim jazosini bekor qilish to`g`risida»gi Farmoni ayni muddao bo`lib, Prezident ta`kidlaganidek: «sud-huquq tizimini liberallashtirish borasida biz hal etishimiz lozim bo`lgan muhim masalalardan biri – bu jazolash tizimidan o`lim jazosini chiqarib tashlashdir, bu o`rinda gap, ayrim mamlakatlarda bo`lganidek, o`lim jazosiga moratoriy qo`llash, ya`ni mahkum yillar davomida ushbu jazo chorasi qachon ijro etilishini kutib yotishi to`g`risida emas, balki uni butunlay bekor qilish haqida bormoqda», deya ta`kidlab, o`zining bu jazo turiga munosabatini bildirdi. U siyosiy va ma`naviy jihatdan muhim bo`lib, davlatimizning jinoyatga oid siyosati o`lim jazosini qo`llashga nisbatan jahon tendensiyalariga to`la mos kelishi hamda O`zbekiston Respublikasining Konstitutsiyasida e`lon qilingan

insonparvarlik va odillik tamoyillarining izchil ifodasi ekanligini belgilab berdi. Ta`kidlash kerakki, O`zbekiston Respublikasida amalga oshirilayotgan sud- huquq tizimi islohotlarining eng muhim vazifasi insonning konstitutsiyaviy huquq va erkinliklari, avvalo, asossiz jinoiy ta`qib va xususiy hayotga aralashishdan himoyalanish, shaxsiy daxlsizlik huquqlari hamda adolatli sud muhokamasiga bo`lgan huquqi samarali muhofaza etilishini ta`minlash hisoblanadi. Taniqli huquqshunos olim A.Saidov ta`kidlaganidek, mazkur farmon uch nuqtai nazardan iborat, birinchidan, mamlakatimiz ijtimoiy-siyosiy hayotidagi muhim tarixiy voqea; ikkinchidan, sud-huquq islohotlarining uzviy tarkibiy va muhim bosqichi; uchinchidan, O`zbekiston amalga shakllantirilayotgan adolatli va insonparvar fuqarolik jamiyati sari qo`yilgan qadam, deb baholash mumkin.1 Sud-huquq islohotlarining yangi davrida (2008y.- hozirga qadar) O`zbekiston Respublikasida o`lim jazosi bekor qilindi hamda inson huquq va erkinliklarini himoya qilish borasida milliy qonunchilik yana bir jihati bilan xalqaro standartlarga to`la moslashtirildi. Ma`lumki, «Amnesty International» tashkiloti ham butun dunyo bo`ylab hech bir istisnosiz o`lim jazosiga qarshi chiqadi. Ushbu tashkilot tomonidan o`lim jazosi inson huquqlari buzilishining eng qo`pol rad etilishidir, o`lim jazosi - davlat tomonidan adolat o`rnatish yo`lida sovuqqonlik bilan va qasddan insonning o`ldirilishidir, o`lim jazosi - bu inson huquqlarini buzuvchi, noinsoniy, inson qadri-qimmatini xo`rlovchi, shafqatsiz jazodir, degan fikrlar ilgari suriladi. «Amnesty International» tashkilotining ma`lumotlariga qaraganda, 80 davlat barcha turdagi jinoyatlar uchun o`lim jazosini bekor qilgan, 15 davlat favqulodda holatlardan tashqari, har qanday jinoyatlar uchun o`lim jazosini bekor qilgan, o`lim jazosini qonun yo`li bilan bekor qilgan yoki amalda qo`llamaydigan davlatlar soni 118 taga yetadi, qolgan 78 davlat va hududiy tuzilmalar o`lim jazosini saqlab qolmoqda. 2008 yilda dunyoda 2400 ta o`lim jazosi bilan bog`liq hukm ijro etilgan. Ushbu hukmlarning aksariyat qismi Xitoy Respublikasiga to`g`ri keladi. Jumladan, 2008

yilda Xitoyda – 1718 ta, Eronda – 346 ta, Arab amirliklarida – 102 ta, AQSH – 37 ta, Pokistonda – 36 ta shaxs o`lim jazosiga hukm qilinib, qatl etilgan. Raqamlardan ko`rinishicha, qatl etilganlarning 93 foizi Xitoy, Pokiston, Arab amirliklari va Eron zimmasiga to`g`ri keladi.1 MDH mamlakatlari ichida o`lim jazosi hozirgacha mavjud bo`lgan va eng ko`p qo`lanilgan mamlakatlardan biri, bu Belorussiyadir. Ma`lumotlarga qaraganda, 1991 yildan buyon ushbu mamlakatda 400 ga yaqin shaxs o`lim jazosiga hukm qilinib, qatl etilgan.2 Eng achinarli holatlardan biri, ba`zi bir mamlakatlarda ushbu jazo o`n sakkiz yoshga to`lmasdan jinoyat sodir etgan shaxslarga nisbatan ham qo`llanilganligidadir. Jumladan, Eronda sakkizta voyaga yetmagan shaxsga nisbatan ushbu jazo qo`llanilgan. Bugungi kunda, ya`ni jahondagi moliyaviy-iqtisodiy inqiroz paytida AQSH qonunchiligida ham o`lim jazosini bekor qilish masalalari dolzarb vazifalardan biri bo`lmoqda. Ma`lumotlarga qaraganda, o`lim jazosini ijro etish xarajatlari, umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosiga nisbatan 10 marotaba qimmatga tushar ekan. Jumladan, agar umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosini ijro etish uchun ba`zi bir shtatlarda 740 ming dollar sarflanishiga olib kelsa, o`lim jazosini ijro etish 1,26 mln. doll. xarajat qilish bilan bog`liqdir. Yana shuni ham ta`kidlab o`tish joizki, agar jinoyat qonunchiligida o`lim jazosi amal qilar ekan, aybsiz kishining jazoning ushbu turiga hukm qilinishi ehtimoli har doim saqlanib qolaveradi3. Shu bois mamlakatimizda 2008 yilning 1 yanvaridan boshlab o`lim jazosining bekor qilinishi, Prezidentimiz ta`kidlaganidek, “xalqaro hamjamiyat tomonidan ijobiy kutib olindi va butun dunyoda aks-sado berdi”1. O`zbekiston Respublikasida o`lim jazosining bekor qilinishi, insonning eng oliy qadriyati bo`lmish uning yashash huquqini himoya qilishdan iboratdir. Yashash huquqi O`zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasining 24-moddasida belgilanishicha, har bir insonning uzviy huquqidir, uning hayotiga suiqasd qilish eng og`ir jinoyatdir, deyilgan. Shunday ekan, o`lim jazosining amaldagi Jinoyat

kodeksida mavjudligi, davlatimizning Asosiy Qonunida ko`rsatilgan ushbu qoidalarga ziddir. Prezidentimiz I. Karimovning ta`biri bilan aytganda, «insonga, uning Parvardigor ato etgan hayotiga hamisha buyuk ne`mat sifatida munosabatda bo`lib kelgan xalqimizning ma`naviy qadriyatlari ham shuni taqozo etadi». O`zbekiston Respublikasi Jinoyat qonunidan o`lim jazosining bekor qilinishga asos bo`lgan holatlardan yana biri, mamlakatimizda Jinoyat qonunini, jumladan jinoyat uchun jazo tayinlash tizimini tubdan isloh qilishga qaratilgan muhim islohotlarning jadallik bilan amalga oshirilayotganligidadir. Jahon tajribasi va sud amaliyotidan ma`lumki, o`lim jazosini jinoyatchilikka qarshi kurash borasida samarali vositalardan biri sifatida qarash mumkin emas, chunki u boshqa shaxslar tomonidan yangi jinoyat sodir etilishining oldini olish maqsadida qo`llanilsa-da, ta`kidlash kerak, har doim jazodan ko`zlangan ushbu maqsadga erishilganligi yo`q. O`ta og`ir jinoyatlar, jumladan, aybni og`irlashtiradigan holatlarda qasddan odam o`ldirish kabi jinoyat uchun ko`pchilik mamlakatlarda o`lim jazosi nazarda tutilganligiga qaramasdan, jamiyatda jinoyatchilikning ushbu mudhish turi hamon sodir etilmoqda. Bu esa, o`z navbatida jinoyatchilikka qarshi kurashda samara berishi mumkin bo`lgan jazoning boshqa turlarini qo`llashni taqozo etadi. Yuqoridagilar bilan birga o`lim jazosini shafqatsiz jazo sifatida qarash mumkin. Bu esa O`zbekiston Respublikasi Jinoyat kodeksi 7-moddasida nazarda tutilgan prinsip, ya`ni insonparvarlik prinsipiga ziddir. Uning shafqatsizligi, bu boradagi hukmning ijro etilishi munosabati bilan jinoyat sodir qilgan shaxsning inson sifatidagi mohiyati, uning qadr-qimmati inkor etiladi, ya`ni inson jamiyatdan likvidatsiya qilish obyekti sifatida qaraladi. Ammo, ikkinchi tomondan, bunday shaxslar ham o`ta og`ir jinoyat, ya`ni aybni og`irlashtiruvchi holatlarda qasddan o`zgani o`ldirgan bo`lsa-chi, bunday shaxslarning yashashga haqi bormi, degan savol tug`iladi?! Ammo shafqatsizlik bilan sodir etilgan jinoyatga shafqatsizlik bilan javob berish esa, jinoyat sodir etgan shaxsdan o`ch olish olish bilan barovar, qolaversa, bizning xalqimiz doimo mehr-shafqatli

bo`lib kelgan. Bu borada, M.Rajabova ta`kidlaganidek, «o`lim jazosi kabi jazo bilan shafqatsizlarcha jazolash yanada kuchli shafqatsizlikni keltirib chiqarishi mumkin».1 O`lim jazosini bekor qilishning aspektlaridan keyingisi, nazarimizda, uning Jinoyat kodeksi 42-moddasida nazarda tutilgan jazoning maqsadlariga muvofiq emasligidir. Jumladan, O`zbekiston Respublikasi Jinoyat kodeksi 42-moddasi 2- qismiga ko`ra, «Jazo mahkumni axloqan tuzatish, uning jinoiy faoliyatini davom ettirishga to`sqinlik qilish hamda mahkum, shuningdek boshqa shaxslar yangi jinoyat sodir etishining oldini olish maqsadida qo`llaniladi. Jinoiy jazoning maqsadlari sifatida qonunda nazarda tutilgan ushbu holatlarni tahlil qilish, o`lim jazosining qo`llanilishi jazoning muhim maqsadlaridan biri, mahkumni axloqan tuzatish maqsadiga erishib bo`lmaydi. Sud amaliyotida o`lim jazosini qo`llashda xatoliklarga yo`l qo`yish hollarini ham ushbu jazoni bekor qilishning asoslaridan biri sifatida qarash mumkin. Ushbu holda, ya`ni sud tomonidan xatoga yo`l qo`yilib, o`lim jazosi ijro etilsa, xato hech kim tomonidan tuzatilishi mumkin emas, chunki buning iloji bo`lmaydi. «Afsuski, nohaq o`lim jazosi tayinlash va ijro qilish hollari ham oz emas. Xususan, AQShda 1900-1985 yillar o`lim jazosi 350 nafar aybsiz shaxsga nisbatan ijro etilgani rasman tan olingan. Keyingi 30 yil mobaynida bu jazoga mahkum etilganlardan 121 kishi aybsiz ekani aniqlanib, o`lim kameralaridan ozod qilingan. Kezi kelganda shuni ham e`tirof etish kerakki, sho`rolar davrida sud hukmi va ma`muriy tuzilmalarning qarorlari, hatto oliy rahbariyatning «roziligi» bilan 800 mingga yaqin hur fikrli shaxslar «aksinqilobiy» jinoyatlarda ayblanib, otib tashlangani kishilik tarixidagi eng ayanchli fojiadir1. Yuqoridagilardan kelib chiqib, ta`kidlash mumkinki, o`lim jazosining 2008 yil 1 yanvardan O`zbekiston Respublikasi Jinoyat kodeksidan bekor qilinishi, Respublikamiz huquq tizimining insonparvarlik me`yorlariga mosligini yanada mustahkamlab, oliy qadriyat bo`lmish yashash huquqini ta`minlashga xizmat qilmoqda2.

Mamlakatimiz jinoyat qonunida o`lim jazosining bekor qilinishi munosabati bilan uzoq muddatga, umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazolarining mustahkamlanishi, sud-huquq tizimini huquqiy davlatni shakllantirishning muhim tarkibiy qismi sifatida chuqur isloh etish va erkinlashtirish bo`yicha yangi konsepsiya hayotga tadbiq qilinishiga olib keldi. Jinoiy jazo tizimini liberallashtirishga doir chora-tadbirlar ham ulkan ijtimoiy-siyosiy ahamiyatga ega bo`ldi. Bu borada, ayniqsa, 2007 yil 15 iyunda qabul qilingan «O`lim jazosi bekor qilinishi munosabatida bilan O`zbekiston Respublikasining ayrim qonun hujjatlariga o`zgartirish va qo`shimchalar kiritish to`g`risida» gi O`zbekiston Respublikasining qonuni jinoiy jazolashning insonparvar huquqiy tizimlaridan biri tashkil etilishiga sabab bo`ldi. Jazo tizimiga umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosining kiritilishi jinoyat uchun jazo tayinlash tizimini liberallashtirishning yana bir ifodasi bo`lib, O`zbekiston Respublikasining bu borada jinoyatga oid siyosati umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosini qo`llashga nisbatan jahon tendensiyalariga to`la mos keladi hamda O`zbekiston Respublikasining Konstitutsiyasida e`lon qilingan insonparvarlik va odillik tamoyillarini izchil ifoda etadi. Yuqoridagi Qonun o`lim jazosi bekor qilinishi munosabati bilan mamlakatimiz jinoyat qonuni jazo tizimida yangi turdagi jazo, ya`ni umrbod ozodlikdan mahrum qilish yoki uzoq muddatga ozodlikdan mahrum qilish jazolarini tayinlashni nazarda tutadi. Boshqa davlatlar jinoyat qonunlaridan farqli ravishda, O`zbekiston Respublikasi Jinoyat kodeksida ushbu jazo o`lim jazosining o`rniga yoki ozodlikdan mahrum qilish jazosining bir turi, muqobil jazo sifatida emas, balki Jinoyat kodeksi 43-moddasining «z» bandiga ko`ra, asosiy jazolardan biri sifatida nazarda tutilgan. O`zbekiston Respublikasi Jinoyat kodeksi 51-moddasining 1-qismiga ko`ra, umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosi favqulodda jazo chorasi bo`lib, mahkumni maxsus tartibli jazoni ijro etish koloniyasiga joylashtirish orqali jamiyatdan muddatsiz ajratib qo`yishdan iboratdir. U faqat ikki jinoyat, ya`ni javobgarlikni og`irlashtiradigan holatlarda qasddan odam o`ldirganlik (JK 97-

moddasining «qismi) va terrorizm (JK 155-moddasining 3-qismi) uchun tayinlanishi mumkin. «Umrbod ozodlikdan mahrum qilish tariqasidagi jazo qo`llash masalasini hal etishda sud mazkur jazo, faqat ish bo`yicha aybdor tomonidan g`ayriinsoniy hatti-harakatlarga yo`l qo`yilganligidan, shuningdek jinoyatni sodir etgan shaxs jamiyat uchun mutlaq xavfli ekanligidan dalolat beruvchi va unga nisbatan boshqa jazo tayinlanishi imkoniyatini istisno etuvchi alohida holatlar bo`lganda, tayinlanishi mumkin».1 Shuning uchun umrbod ozodlikdan mahrum qilish tariqasidagi jazo tayinlanayotganda, sud hukmining tavsif qismida bunday qaror qabul qilinishi sabablarini ko`rsatib o`tish lozim. Ba`zi bir chet mamlakatlarning jinoyat qonunlarini o`rganish shundan dalolat beradiki, umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosini qo`llash doirasi boshqa davlatlarda ancha yuqori. Jumladan, Daniya Jinoyat kodeksiga ko`ra, ushbu jazo – 9 turdagi, Shvetsiyada – 13, Belarus Respublikasida – 14, Gollandiyada – 19, Moldovada – 24, Germaniya va Polshada – 5, Fransiyada – 18 turdagi jinoyatlar uchun qo`llash nazarda tutilgan. Rossiya Federatsiyasi Jinoyat qonunchiligida umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosi o`ta og`ir jinoyatlar, ya`ni javobgarlikni og`irlashtiradigan holatlarda qasddan odam o`ldirganlik (JK 105-m. 2-q.), davlat yoki jamoat arbobining hayotiga tajovuz qilish (JK 277-m.), odil sudlovni amalga oshirayotgan shaxsning hayotiga tajovuz qilish (JK 295-m.), genotsid (JK 357-m.), huquqni muhofaza qiluvchi organ xodimining hayotiga tajovuz qilish (JK 317-m.) kabi jinoyatlar uchun nazarda tutilgan. Germaniya Jinoyat kodeksiga ko`ra, umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosi quyidagi jinoyatlar: agressiya, davlatga xoinlik qilish, Vatanga xoinlik qilish, odam o`ldirish, bosqinchilik, og`ir oqibatlarga sabab bo`lgan yong`in, transport haydovchisiga bosqinchilik yo`li bilan hujum qilish, genotsid va boshqa jinoyatlar uchun nazarda tutilgan.

Shvetsiyada ham ushbu jazo ko`proq davlatga qarshi jinoyatlar, ayrim harbiy jinoyatlar, shaxsga qarshi jinoyatlar uchun nazarda tutilgan bo`lib, u 21 yoshga to`lmagan shaxsga tayinlanishi mumkin emas. Yuqoridagilar bilan birga O`zbekiston Respublikasi Jinoyat qonunchiligi bo`yicha ushbu jazoni tayinlash chegarasi ham boshqa davlatlarnikidan farq qiladi. Jumladan, O`zbekiston Respublikasi Jinoyat qonuniga ko`ra, ushbu jazo ayolga, o`n sakkiz yoshga to`lmasdan jinoyat sodir etgan shaxsga va oltmish yoshdan oshgan erkakka nisbatan tayinlanishi mumkin emas. Chet mamlakatlar, jumladan, Fransiya, Avstriya, Shvetsiya, Shveytsariya, AQSH, Daniya va boshqa mamlakatlar qonunlariga ko`ra, ushbu jazoni tayinlashda alohida qoidalar, cheklashlar nazarda tutilmagan. Angliyada umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosini tayinlashda sud jinoyat sodir etilishidagi barcha holatlarni va jinoyat sodir etgan shaxsning shaxsga oid xususiyatlarini e`tiborga oladi. Sud ushbu jazoni faqat «jiddiy» jinoyatlar uchun tayinlashi mumkin (Jinoyat va jazo to`g`risidagi Qonunning 2-§ 1-q.) Ushbu qonunga ko`ra, odam o`ldirishga suiqasd qilish, dalolatchilik qilish, odam o`ldirish, qasddan badanga og`ir shikast yetkazish, nomusga tegish yoki nomusga tegishga suiqasd qilish, 13 yoshdan kichik qizlar bilan jinsiy aloqa qilish va boshqa jinoyatlar jiddiy jinoyatlar deb topilishi mumkin. Yuqoridagilardan ko`rinadiki, ushbu davlatning Jinoyat qonuniga ko`ra, tamom bo`lmagan, ya`ni jinoyatga suiqasd qilganlik uchun umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosi tayinlanishi mumkin. O`zbekiston Respublikasi jinoyat qonunchiligi esa, bu borada qilmishning boshlanib, shaxsga bog`liq bo`lmagan holatlarga ko`ra oxiriga yetkazilmaganligi, ijtimoiy xavfli oqibatlar yuz bermaganligini e`tiborga olgan holda, tamom bo`lmagan, ya`ni jinoyatga suiqasd qilganlik uchun ushbu jazoni tayinlash to`g`risidagi qoidalarning mustahkamlamaganligi adolatlidir. Umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosini tayinlashning o`ziga xos xususiyatlaridan biri, ushbu jazo Jinoyat qonuni maxsus qism moddalarida, muqobil (alternativ) jazo sifatida nazarda tutilgan. YA`ni umrbod ozodlikdan

mahrum qilish jazosi tayinlanishi mumkin bo`lgan moddalar sanksiyasida ushbu jazo uzoq muddatga ozodlikdan mahrum qilish jazosiga muqobil jazo sifatida nazarda tutilgan. Vaholanki, boshqa mamlakatlar, jumladan, AQSH jinoyat qonunchiligiga ko`ra, u muqobil jazo sifatida emas, balki yakka tartibda mutloq jazo sifatida qo`llanilishi nazarda tutilgan. Yuqoridagilar bilan birga Respublika Jinoyat qonuni bo`yicha, umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosining o`ziga xos xususiyatlaridan biri, ushbu jazoga hukm etilgan shaxslar boshqa davlatlardagi kabi, muddatidan ilgari shartli ravishda javobgarlikdan ozod qilinishi mumkin emas. Rossiya Federatsiyasi Jinoyat kodeksining 79-moddasi 5-qismiga ko`ra, jazoning 25 yilini o`tagan, saqlash rejimini ashaddiy buzuvchi deb topilmagan, jazoni o`tash davomida og`ir yoki o`ta og`ir jinoyat sodir etmagan shaxslar, umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosini o`tashdan shartli ravishda ozod qilinishi mumkin. Respublikamiz qonunchiligi muddatidan ilgari shartli ravishda ozod qilish to`g`risidagi qoidalarni nazarda tutmagan bo`lsa-da, umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosiga hukm etilgan shaxslarga nisbatan afv etish to`g`risida iltimosnoma berish to`g`risidagi qoidalarni nazarda tutadi. Jumladan, afv etish to`g`risida iltimosnoma umrbod ozodlikdan mahrum qilishga hukm etilgan shaxs tomonidan u tayinlangan jazoning yigirma besh yilini haqiqatda o`tab bo`lanidan keyin, agar jazoni o`tash davrida mahkum qat`iy tuzalish yo`liga o`tgan, belgilangan tartibni buzganlik uchun intizomiy jazo olmagan, mehnat va o`qishga nisbatan vijdonan munosabatda bo`layotgan, tarbiyaviy tadbirlar o`tkazishda faol ishtirok etayotgan taqdirda esa, tayinlangan jazoning yigirma yilini haqiqatda o`tab bo`lgandan keyin berilishi mumkin. Shu o`rinda ta`kidlash kerakki, amaldagi jinoyat qonunchiligiga ko`ra, shaxs umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosiga hukm qilinganda, u afv etilishi natijasida qanday huquqiy oqibatlar kelib chiqishi qonunchilikda aniq o`z ifodasini topmagan. Chunki Jinoyat kodeksi 76-moddasining 3-qismida umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosiga hukm qilingan shaxsni afv etishning faqat huquqiy shartlari nazarda tutilgan, xolos. Shuningdek, Jinoyat kodeksi 51-

moddasida ham ushbu holat to`g`risida hech qanday qoidlar mustahkamlanmagan. Jinoyat kodeksi 50-moddasining 7-qismining «g» bandida esa, «umrbod ozodlikdan mahrum etishga hukm etilganlar, shuningdek afv etish tartibida umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosi ozodlikdan mahrum qilish bilan almashtirilgan shaxslar ham jazoni maxsus tartibli koloniyalarda» o`tashlari to`g`risida so`z yuritiladi. Bundan xulosa qilish mumkinki, umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosiga hukm etilgan shaxs afv etilganda, ushbu jazo ozodlikdan mahrum qilish jazosi bilan almashtirilishi mumkin. Ammo bu borada ozodlikdan mahrum qilish jazosini qanday muddatlarga almashtirish mumkinligi to`g`risida savol tug`iladi. Ushbu masala O`zbekiston Respublikasi Oliy sudi Plenumining 2007 yil 14 noyabrdagi «Umrbod ozodlikdan mahrum qilish tariqasidagi jazoni qo`llashning ayrim masalalari to`g`risida»gi qarorida ham oydinlashtirilmagan. Bu borada Ozarbayjon Respublikasi JKning 57-moddasiga ko`ra, «sud, umrbod ozodlikdan mahrum qilishga hukm etilgan shaxs tomonidan u tayinlangan jazoning yigirma besh yilini haqiqatda o`tab bo`lgan, jazoni o`tash davomida qasddan jinoyat sodir etmagan, jazoni davom ettirishga hojat yo`q» degan xulosaga kelsa, tayinlangan jazoni 15 yilga ozodlikdan mahrum qilish jazosi bilan almashtirish mumkin. Belarus davlati Jinoyat kodeksining 58-moddasiga ko`ra, «umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosiga hukm qilingan shaxsga, tayinlangan jazoning 20 yilini haqiqatda o`tagan yoki o`lim jazosi afv etish tartibida umrbod ozodlikdan mahrum qilish bilan almashtirilgan mahkumning xulqi, sog`lig`i, yoshini etiborga olib, sud jazoning qolgan qismini muayyan muddatga, ammo 5 yildan ko`p bo`lmagan muddatga ozodlikdan mahrum qilish jazosi bilan almashtirishi mumkin». Ukraina davlati Jinoyat kodeksining 87-moddasiga ko`ra, umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosiga hukm etilgan shaxs afv etilganda, ushbu jazo 25 yilga ozodlikdan mahrum qilish jazosi bilan almashtirilishi mumkin» deyiladi.

Yuqoridagilarga ko`ra, bizning nazarimizda, umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosini afv etishning huquqiy oqibatlari, aynan jinoyat qonunchiligida o`z aksini topsa, maqsadga muvofiq bo`ladi, deb hisoblaymiz. O`lim jazosining bekor qilinishi munosabati bilan umrbod ozodlikdan mahrum etish jazosining mustahkamlanishi, o`z navbatida, Jinoyat ijroiya qonunchiligi tizimida ham muhim o`zgarishlarga olib keldi, bu borada Jinoyat- ijroiya qonunida umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosini ijro etish tartibi va shartlarini nazarda tutuvchi huquqiy tizim ishlab chiqildi, Jinoyat-ijroiya kodeksining 5-bo`limida umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosini ijro etish to`g`risidagi qoidalar mustahkamlandi. Umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosini ijro etishning o`ziga xos xususiyatlaridan biri, ushbu jazo maxsus tartibli koloniyalarda o`talib, mahkumlar kameralarga ko`pi bilan ikki kishi joylashtiriladi. Ular jazoning dastlabki o`n yilini qattiq saqlash sharoitlarida o`taydilar. Umrbod ozodlikdan mahrum qilingan bitta mahkumga to`g`ri keladigan yashash maydoni normasi to`rt kvadrat metrdan kam bo`lishi mumkin emas. Ushbu jazoga hukm qilinib, jazoni maxsus tartibli koloniyada o`tayotgan mahkumlarning huquqiy holati, albatta, ozodlikdan mahrum qilinib, jazoni shu tartibdagi koloniyada o`tayotgan mahkumlarning huquqiy holatidan tubdan farq qiladi. Jumladan, ular yil mobaynida faqat bir marta qisqa muddatli uchrashuv, bir marta telefon orqali so`zlashuv, bitta posilka yoki yo`qlov, bitta banderol olish huquqiga ega. Mahkumlar saqlash sharoitlaridan qat`i nazar, har kuni bir yarim soatgacha sayr qilish huquqiga ega. Ta`kidlash kerak, ushbu jazoni ijro etish tartibi va shartlari bu boradagi xaqaro huquqiy hujjatlarda, jumladan, Mahbuslar bilan muomala qilishning minimal standart qoidalari (1955 yil 30 avgust) da aks etgan asosiy talab va sharoitlarga javob beradi. Umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosiga hukm qilingan mahkumlarga afv etish huquqining berilishi yoki umrbod ozodlikdan mahrum qilingan, jazo muddatining ma`lum bir qismini o`tagan va jazoni o`tash tartibini buzganlik

uchun intizomiy jazo olmagan mahkumlar rag`batlantirish tariqasida yengillashtirilgan saqlash sharoitlariga o`tkazilishining qonunchilikda ko`rsatilishi, bizningcha, nazariy, ham amaliy jihatdan to`g`ridir, o`z navbatida, mazkur o`zgartirish va qo`shimcha jinoyat qonunchiligining insonparvarlik tamoyillari asosida shakllanayotganligidan guvohlik beradi. Zero, jinoyat uchun jazo siyosatining haddan tashqari og`irligi jinoyat to`g`risidagi qonun hamda uni amalda qo`llash amaliyotining umumiy ogohlantiruvchi samarasini kamaytiradi, ijtimoiy ongda «yovuz jinoyatchi» tasavvuri o`rnini «jabrdiyda jinoyatchi» tasavvuri egallay boshlaydiki, bu, o`z navbatida, jinoyatlarni fosh qilish va jinoiy jazolarning muqarrarligiga salbiy ta`sir ko`rsatmasdan qolmaydi. 1 Yuqoridagilar bilan birga, qonunda mustahkamlangan ushbu qoidalar «bir tomondan aybdorlarni asossiz ravishda jinoiy javobgarlikdan ozod qilish, o`zboshimchalikni bekor qilsa, boshqa tomondan, ushbu qoida va mexanizmlar mahkumning axloqan tuzalish yo`liga o`tishiga asos bo`lib, muayyan holatlarda (yaxshi xulqi va boshqa) oilaga va erkinlikdagi normal hayotga qaytishga ishonch qoldiradi».2 Yuqoridagilardan ko`rinadiki, O`zbekiston Respublikasi Jinoyat qonuniga ko`ra, umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosini tayinlash va ijro etish qoidalari bu borada insonparvar tamoyillarga yo`naltirilganligi bilan diqqatga sazovor bo`lib, u o`ziga xos xususiyatlarga ega: -birinchidan, amaldagi jinoyat qonunida umrbod ozodlikdan mahrum qilish asosiy jazo bo`lib, u favqulodda hollarda qo`llanilishi mumkin; -ikkinchidan, u ayolga, o`n sakkiz yoshga to`lmasdan jinoyat sodir etgan shaxsga va oltmish yoshdan oshgan erkakka nisbatan tayinlanishi mumkin emas; -uchinchidan, umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosi faqat tamom bo`lgan jinoyatlar uchun tayinlanishi mumkin; -to`rtinchidan, qonunda belgilangan tartibda faqat ikki turdagi, ya`ni aybni og`irlashtiradigan holatlarda qasddan odam o`ldirganlik va terrorizm jinoyatlari uchun qo`llanilishi mumkin; - beshinchidan, jazoni o`tashda mahkumlar alohida huquqiy holatga ega.

Demak, ushbu jazoning jinoyat qonunida mustahkamlanishi: - mamlakatimizda amalga oshirilayotgan jinoyatga oid siyosatni liberallashtirish borasidagi islohotlarga to`la mos keladi; - sud-huquq tizimini liberallashtirishning keyingi bosqichlarini jadallashtirishga imkon yaratadi; - o`lim jazosidan farqli ravishda insonning xudo tomonidan ato etilgan yashash huquqini ta`minlashga, ya`ni insonning konstitutsiyaviy huquq va erkinliklarini himoya qilishga asos bo`lib xizmat qiladi; - Respublikamiz huquq tizimining insonparvarlik me`yorlariga mosligini yanada mustahkamlaydi. Demak, O`zbekistonda yuqorida qayd etilgan jinoiy jazo choralarining joriy etilishi bilan dunyoda jinoiy jazolashning eng insonparvar, huquqiy tizimlaridan biri tashkil etildi, deb ta`kidlash mumkin.1 Xulosa Mamlakatimizda sud-huquq islohotlari jadallik bilan rivojlanib bormoqda. Bu sohadagi islohotlar demokratik davlat va fuqarolik jamiyati qurishning zamonaviy strategiyasini shakllantirishga xizmat qilmoqda. Shu ma`noda O`zbekiston Respublikasi Prezidenti I. Karimovning ikkinchi chaqiriq O`zbekiston Respublikasi Oliy Majlisining oltinchi sessiyasida so`zlagan nutqi katta ahamiyat kasb etadi. Bu nutqda sud-huquq tizimini liberallashtirsh va demokratlashtirishning ustuvor yo`nalishlari bayon etib berildi. Bu borada I. Karimov «Sud bugungi kunda avvalgidek hukmron kommunistik tizimning qatag`on va jazolash apparati emas, balki u har bir inson va fuqaroning huquq hamda erkinliklarini ishonchli tarzda qo`riqlash va himoya qilishga qaratilgan chinakam mustaqil davlat institutiga aylanmoqda»,- deb bejiz ta`kidlamagan edi.1 Darhaqiqat, islohotlar bosqichma-bosqich amalga oshirilayotgan ushbu davrda jinoiy jazo choralari va jinoyat sodir qilishda aybdor bo`lgan shaxslarga nisbatan jazo tayinlash masalalari davr talabi darajasida tashkil qilishni taqozo etadi va u hozirgi kunning dolzarb vazifalaridan biri bo`lib qolmoqda. Demak,

mamlakatimizda amalga oshirilayotgan sud-huquq islohotlarining asosiy yo`nalishi sifatida jinoyat qonunini liberallashtirish: birinchidan, davlatimizning qonunchilik amaliyotida birinchi marta amaldagi kodekslarga o`zgartirishlar kirituvchi yoki ularni to`ldiruvchi normalar mohiyatiga ko`ra qonunning orqaga qaytish kuchiga egaligini ifodalaydi. Chunki unga ko`ra, jinoyat sodir etishda ayblanayotgan fuqarolarga tayinlangan jazolar liberallashtirilmoqda yoki javobgarlik yoxud jazodan ozod qilish mumkin bo`lgan normalar doirasi kengaytirilmoqda; ikkinchidan, jinoyat qonuniga kiritilgan o`zgartirish va qo`shimchalar jinoiy ta`qib etish hamda jinoyatlarni sudda ko`rishning asoslari va asosiy prinsiplarini tubdan o`zgartirishiga olib keldi; uchinchidan, kiritilgan o`zgartirish va qo`shimchalar, birinchi navbatda, ayrim jinoyat-huquqiy normalarda saqlanib qolgan totalitar rejim asoratlarini bartaraf etishga xizmat qildi; to`rtinchidan, rivojlanib borayotgan demokratik jamiyatning qonunlari xususiyatining o`ziyoq, ularga ixtiyoriy tarzda va so`zsiz rioya etilishi hamda ijro qilinishini taqozo etib, qonun ustuvorligini taminlashga xizmat qilmoqda. beshinchidan, O`zbekiston Respublikasining bugungi kundagi jinoyatga oid siyosati ba`zi bir MDH, shuningdek, chet mamlakatlar qonunchiligidan farqli ravishda, eng ilg`or, insonparvar g`oyalarga asoslangan. Respublikamizda amalga oshirilayotgan sud-huquq islohotlari va uning asosiy yo`nalishi bo`lmish jinoyat qonunini liberallashtirish jarayonini amaliy va ilmiy nuqtai nazardan o`rganib, quyidagi fikr va xulosalarga keldik: - Jinoyat qonuni O`zbekiston Respublikasi Oliy davlat hokimiyati organi – Oliy majlisning normativ (me`yoriy) hujjati bo`lib, u jinoyat huquqining umumiy prinsiplari va vazifalari, ayrim jinoiy qilmishlarning belgilari, ularni sodir etganlik uchun jazo choralarini belgilaydi; - Jinoyat qonunini liberallashtirishdan maqsad, jinoyat sodir etgan shaxsni jamiyatdan ajratmagan holda boshqa yengilroq jazo tayinlash yo`li bilan jamiyatga qaytarish imkoniyatini yaratish, ya`ni uni axloqan tuzatishdan iborat

bo`lib, sud-huquq islohotlari davrida jinoyatchilikka qarshi kurash choralarini namoyon qiladi; - jamiyat va davlatda yuz bergan ijtimoiy siyosiy o`zgarishlar jazo tizimi, ularning joylashish tartibi, o`z ahamiyatini yo`qotganlarini bu tizimdan chiqarib tashlash yoki yangi jazo turini kiritilishiga ta`sir qiladi. Yuqoridagilarga ko`ra, jinoyat qonunini liberallashtirishning keyingi bosqichlarida, nazarimizda, quyidagilar amalga oshirilishi kerak: 1. O`zbekiston Respublikasi Jinoyat kodeksi 42-moddasiga ko`ra, «jazo jinoyat sodir etishda aybdor deb topilgan shaxsga nisbatan davlat nomidan sud hukmi bilan qo`llaniladigan va mahkumni qonunda nazarda tutilgan muayyan huquq va erkinliklardan mahrum qilish va ularni cheklashdan iborat majburlov chorasidir». Qonunda berilgan ushbu ta`rif to`liq va aniq bo`lishiga qaramasdan, jazoning huquqiy kategoriya sifatida sudlanganlik oqibatini keltirib chiqarishi to`g`ridan-to`g`ri qonunda nazarda tutilishi kerak. 2. Jinoyat qonunida nazarda tutilgan va sodir etilgan jinoyat uchun qo`llaniladigan boshqa-huquqiy ta`sir choralari, jumladan, tibbiy yo`sindagi majburlov choralari, voyaga yetmaganlarga qo`llaniladigan majburlov choralari jazo tushunchasi doirasiga kirmaydi va jinoiy jazo kabi sudlanganlik oqibatini keltirib chiqarmaydi. Chunki ushbu choralar, avvalo, jinoyat sodir etgan shaxsning manfaatlari (sog`ayishi, ta`lim olishi va boshqa) uchun qo`llanilib, jazoga xos bo`lgan xususiyatlarga ega emas. 3. O`zbekiston Respublikasi Jinoyat kodeksida nazarda tutilgan jazo tizimini o`rganish, bugungi kunda jazo tizimi yanada liberallashtirilishi va bu borada jamiyatdan ajratish bilan bog`liq bo`lmagan jazo turlari doirasi kengaytirilishini talab etadi. Bu borada jazo tizimiga jamoat ishlari, yetkazilgan zararni qoplash kabi choralarni jinoiy jazo sifatida kiritish maqsadga muvofiqdir. 4. Jinoyat uchun jazo tayinlash institutini liberallashtirishning keyingi bosqichlarida jinoyatga tayyorgarlik va jinoyatga suiqasd qilganlik uchun jazo tayinlash qoidalarini alohidalashtirish ham muhim ahamiyat kasb etadi. Chunki ushbu qoida to`g`ridan-to`g`ri qonun normalari orqali individuallashtirishga

xizmat qiladi, zero, jinoyatga tayyorgarlik ko`rish jinoyatga suiqasd qilishga nisbatan ijtimoiy xavfliligi kamroq, shu jihatdan, yengilroq jazo tayinlanishiga olib keladi. O`zbekiston Respublikasi Jinoyat qonunida nazarda tutilgan bu boradagi qoidalar esa, tamom bo`lmagan jinoyatlarning ushbu shakllariga nisbatan, nazarimizda, jazo tayinlash qoidalarini individuallashtirish imkoniga to`la emas. 5.Umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosini afv etishning huquqiy oqibatlari, aynan jinoyat qonunchiligida o`z aksini topishi kerak. Amaldagi jinoyat qonunchiligiga ko`ra, shaxs umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosiga hukm qilinganda, u afv etilishi natijasida qanday huquqiy oqibatlar kelib chiqishi qonunchilikda aniq o`z ifodasini topmagan. Chunki Jinoyat kodeksi 76-moddasining 3-qismida umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosiga hukm qilingan shaxsni afv etishning faqat huquqiy shartlari nazarda tutilgan, xolos. Shuningdek, Jinoyat kodeksi 51-moddasida ham ushbu holat to`g`risida hech qanday qoidalar mustahkamlanmagan. Jinoyat kodeksi 50- moddasi 7-qismining «g» bandida esa, «umrbod ozodlikdan mahrum etishga hukm etilganlar, shuningdek afv etish tartibida umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosi ozodlikdan mahrum qilish bilan almashtirilgan shaxslar ham jazoni maxsus tartibli koloniyalarda» o`tashlari to`g`risida so`z yuritiladi. Bundan xulosa qilish mumkinki, umrbod ozodlikdan mahrum qilish jazosiga hukm etilgan shaxs afv etilganda, ushbu jazo ozodlikdan mahrum qilish jazosi bilan almashtirilishi mumkin. Ammo bu borada ozodlikdan mahrum qilish jazosini qanday muddatlarga almashtirish mumkinligi to`g`risida savol tug`iladi. Ushbu masala O`zbekiston Respublikasi Oliy sudi Plenumining 2007 yil 14 noyabrdagi «Umrbod ozodlikdan mahrum qilish tariqasidagi jazoni qo`llashning ayrim masalalari to`g`risida»gi Qarorida ham oydinlashtirilmagan. 6. Jinoyat kodeksi 59-moddasining 3-qismida, «agar jinoyatlar majmuini tashkil etuvchi jinoyatlardan loaqal bittasi og`ir yoki o`ta og`ir jinoyat bo`lsa, ushbu kodeksning Umumiy qismida shu jazo turi uchun belgilangan doirada tayinlangan jazolarni to`la yoki qisman qo`shish yo`li bilan jazo uzil-kesil

tayinlanadi», deyiladi. YA`ni qonun mazmunidan ko`rinadiki, ushbu hollarda jazoning yengilini og`irrog`i bilan qoplash qoidasi qo`llanilishi mumkin emas. Ammo kodeksning 59-moddasi 4-qismida nazarda tutilgan qoidalarga ko`ra, ushbu hollarda ham qoplash prinsipining qo`llanishi mumkinligi nazarda tutilgan. YA`ni jinoyatlar majmui bo`yicha jazo tayinlashda, agar jinoyatlardan hech bo`lmaganda bittasi uchun umrbod ozodlikdan mahrum qilish tariqasidagi jazo tayinlanganda, uzil-kesil jazo JK 59-moddasi to`rtinchi qismi qoidasiga muvofiq yengilroq turdagi jazoni umrbod ozodlikdan mahrum qilish bilan qoplash orqali tayinlanadi. Shuningdek, jinoyatlardan hech bo`lmaganda bittasi uchun uzoq muddatli ozodlikdan mahrum qilish jazosi tayinlanganda, uzil-kesil jazo JK 59- moddasi beshinchi qismi qoidasiga muvofiq yoxud yengilroq jazoni og`irrog`i bilan qoplash orqali, biroq yigirma besh yildan ortiq bo`lmagan muddatga tayinlanadi.1 Ma`lumki, umrbod ozodlikdan mahrum qilish va uzoq muddatli ozodlikdan mahrum qilish faqat ikki turdagi o`ta og`ir jinoyat uchun qo`llanilishi nazarda tutilgan. Bu esa, o`z navbatida, Jinoyat kodeksi 59-moddasining 3 qismi va 4- qismi mazmuni bir-biriga zidligini ko`rsatadi. Nazarimizda, qonundagi bunday nomutanosiblikni, ushbu moddaning 3-qismida nazarda tutilgan qoidalardan keyin «agar jinoyatlardan biri uchun umrbod ozodlikdan mahrum qilish yoki uzoq muddatli ozodlikdan mahrum qilish jazosi tayinlangan hollar bundan mustasno», degan so`zlar bilan to`ldirish orqali hal qilish mumkin. 7 . Jinoiy jazolarni liberallashtirishning keyingi bosqichlarida voyaga yetmaganlar uchun jamiyatdan ajratish bilan bog`liq bo`lmagan jazolar doirasini, ya`ni ozodlikdan mahrum qilishga muqobil bo`lgan jazolar doirasini kengaytirish maqsadga muvofiq. Ushbu holat, avvalo, jarima, axloq tuzatish ishlari jazosini qo`llashda voyaga yetmagan shaxsning ko`pgina hollarda mustaqil mablag`ga ega emasligi, jarima jazosini ijro etilishi, ko`proq uning ota-onasi zimmasiga tushishi yoxud axloq tuzatish ishlari jazosini ijro etish muayyan muammolarning mavjudligi bilan izohlanadi. Sir emas, voyaga yetmaganlarga qo`llaniladigan qamoq jazosi shaxsni butunlay qisqa muddatga jamiyatdan ajratish bilan bog`liq

bo`lgan jazo bo`lib, bugungi kunda ushbu jazoni ijro etish borasida muammolar yo`q emas. Nazarimizda, bu borada, Jinoyat kodeksining 85-moddasiga «majburiy ishlar» tarzidagi jazoni mustahkamlash o`rinlidir. Jazoning ushbu turi bugungi kunda deyarli ko`pchilik mamlakatlarda keng tarqalgan bo`lib, bozor iqtisodiyoti munosabatlarida u o`zining samarasini berishi mumkin.

Adabiyotlar: I. O`zbekiston Respublikasi Prezidenti I.A. Karimovning asarlari 1. Karimov I.A. Vatan sajdagoh kabi muqaddas. T.3. –T.: O`zbekiston, 1996. – 349 b. 2. Karimov I.A. O`zbekiston: milliy istiqlol, iqtisod, siyosat, mafkura. T.1. –T.: O`zbekiston, 1996. – 364 b. 3. Karimov I.A. Yangicha ishlash va fikrlash – davr talabi. T.5. – T.: O`zbekiston, 1997. –384 b. 4. Karimov I.A. Xavfsizlik va barqaror taraqqiyot yo`lida. T.6. –T.: O`zbekiston, 1998. – 429 b. 5. www . akadmvd . uz

O'xshashlar

O`zbekiston Respublikasi Konstitutsiyaviy huquq fani tushunchasi va uning predmeti

Jinoyat va jazo tayinlash to`g`risidagi qoidalarni liberallashtirish masalalari

Sud-huquq islohotlari davrida fuqarolik protsessual kodeksini takomillashtirishning ayrim masalalari

Jamiyat rivojining hozirgi bosqichida sud huquq tizimini isloh qilish masalalari

O'zbekistonda demokratik jamiyat qurish jarayonlarini erkinlashtirish