Bosh sahifa
Referatlar
Adabiyot
Navoiyshunoslik Navoiy hayoti va ijodini o’rganish manbalari
Navoiyshunoslik Navoiy hayoti va ijodini o’rganish manbalari
Yuklangan vaqt:
20.09.2019
Ko'chirishlar soni:
0
Hajmi:
25.2470703125 KB
Ko'chirib olish
O'xshashlar
Alisher Navoiy hayoti va ijodi
Navoiy va Bobur hayoti, ijodidagi mushtarak xususiyatlar
Alisher Navoiy she`riyati manbalari lirik devonlari.docx
Navoiy va Bobur hayoti, ijodining o`ziga xos xususiyatlari
Maktabda Furqat ijodini o`rganish
![Alisherning opa-singillari, amakilari haqida hozircha ma`lumotlar uchraganicha yo’q. Bu xonadonda o’z davrining olim va shoirlari yig’ilib, mushoira va ilmiy suhbatlar qilganlar. Bu muhit esa hali bola bo’lgan Alisherning she`riyatga moyilligini belgilagan edi. Shuning uchun Alisher Navoiy 3-4 yoshligidayoq she`rlarni yodlab olib, uyiga kelganlar taklifi bilan o’qir edi. Bu haqda Alisher Navoiyning o’zi "Majolis un-nafois"ning birinchi majlisida zikr etilgan Amir Qosim Anvor haqida so’z yuritayotganda uning bir baytini keltirib, shunday yozadi: "Rindemu oshiqemu jahonso’zu joma chok, Bo davlati g’ami tu zi fikri jahon chi bok? Bu faqir (ya`ni Alisher Navoiy) avval nazmekim, o’rganibmen bu… matla`dur. Hamono uch yosh bila to’rt yoshning orasida erdim, azizlar o’qimoq taklifi qilib, ba`zi hayrat izhor qilurlar erdi." [13- tom, 11]. Alisher to’rt yoshga yetgach, uni muallimi donishmand bo’lgan maktabga o’qishga yuboradilar. Bu maktabda u Husayn Boyqaro bilan birga o’qirdi. Shuning uchun Z.M. Bobur shunday yozadi: "Alisher va Husayn Boyqaro kichiklikda hammaktab ekondurlar" (Boburnoma, 233 bet). Alisherning maktabda "oz vaqt ichida darslarni o’zlashtirishda o’z sheriklaridan ilgarilab" ketganligini Xondamir "Makorim ul-axloq"da alohida o’qtiradi. Shuning bilan birga Alisherning xotirasi nihoyatda kuchli bo’lganidan u ana shu vaqtlarda Farididdin Attorning 4600 baytdan iborat falsafiy-irfoniy dostoni bo’lmish "Mantiq ut-tayri"ni ham boshdan oxirigacha yodlab olgan edi. Alisherning unga maftun bo’lib qolib, boshqa hech narsaga qaramay qo’ygani tufayli oilada ham, maktabda ham bu kitob haqida so’z yuritish man` qilingan edi. Shuning uchun Alisher uni yashirin tarzda (ichida) doimo takrorlab o’qirdi. Bu haqda Alisher Navoiy "Lison ut-tayr" dostonida shunday yozadi: Yodima bundog’ kelur bu mojaro, Kim tufuliyot chog’i maktab aro… Manga ul holatda tab`i bulhavas, "Mantiq ut-tayr" aylab erdi multamas…](/data/documents/f9e667d1-2edd-48fb-a5f8-b9c026588e94/page-7.png)
![O’ylakim, eldin uzuldi ulfatim, Ul kitob erdi anisi xilvatim… Onglag’och atfol, aylab sho’ru shayn, Istimo` etti bu so’zni volidayn… Man`i kulli qildilar ul holdin, "Mantiq ut-tayr" uzra qilu qoldin… Lek chun yodimda erdi ul kalom, Yoshurun takror etardim mudom… (12 -tom, 293-295). Alisher maktabda faqat rasmiy dasturdagi fanlarni o’rganib qolmay, she`riyat, musiqa, tarixni ham o’z davrining yetuk bilimdonlaridan chuqur o’rganadi. Alisher Navoiy keyinchalik "Majolis un-nafois"da bu sohadagi ustozlarining nomlarini ehtirom bilan tilga oladi. Jumladan: "Darvesh Mansur (vaf. 887h.-1482 m.) … aruz va sanoye`da Mavlono Yahyo Sebak shogirdi erdi. Ikki aruz tasnif qildi… Faqir (ya`ni Alisher Navoiy) aruzni Darvesh qoshida o’qibmen" [13-tom, 41]. "Xoja Yusuf Burhon - (vaf.863h.-1458m.). Musiqiy ilmin ham yaxshi bilur erdi va faqir (Alisher Navoiy) musiqiy fanida aning shogirdiman" [13-tom, 51]. Xuddi shu vaqtlarda u zamonasining mashhur shoirlari bilan shaxsan yoki sirtdan tanishadi. Masalan, Mir Shohiy (1385-1453) bilan yozishmaga kirganligi haqida shunday yozadi: "Faqir (Alisher Navoiy) agarchi ani (Mir Shohiyni) ko’rmadim, ammo aning bila faqirni orasida e`lom (xabardor bo’lmish) va irsol (maktub yuborish) voqe` bo’ldi" [13- tom, 29]. Bu esa bejiz emasdi. Chunki she`riyat qonun-qoidalari bilan yaxshi tanishgan Alisherning shoirlik qobiliyati ham to’laroq namoyon bo’laverib, yozgan she`rlari og’izga tushgan edi. Shundanda, 12-13 yashar Alisher she`rlarining Mir Shohiylar nazariga tushgani ham, yozishmalarning maydonga kelishi ham sababsiz emasdi. Alisher Navoiy Samarqandda shahar hokimi Ahmad Hojibek Vafoiy G’amxo’rligida yashadi, mashhur alloma Fazlulloh Abulaysiy Samarqandiy nazdida ikki yil arabiyat, she`riyat va fiqhdan ta`lim oldi; naqshbandiya](/data/documents/f9e667d1-2edd-48fb-a5f8-b9c026588e94/page-8.png)
![tariqatining peshvosi Xoja Ubaydulloh - Xoja Ahrori Vali (1404-1490) suhbatlaridan bahramand bo’ldi; adabiy muhitning mavlono Riyoziy, Shayxim Suhayliy, Mirzobek kabi vakillari bilan yaqin ijodiy munosabatda bo’ldi, mushoiralarda fa`ol qatnashib, katta obro’ga sazovor bo’ldi. Samarqandda ekanligi vaqtida she`rlar yozdi, arabcha so’zlar lug’ati bo’lmish "Sab`at ul- abhur"ni tuzdi, otaxoni Sayid Hasan Ardasherga masnaviyni bitdi, oxirlarida esa "Hiloliya" qasidasini yaratdi. 1469-yilda Abusaid mirzo vafotidan so’ng Xuroson taxti Sulton Husayn Boyqaroga nasib etdi. Sulton Husayn Boyqaro do’sti Alisher Navoiyni Samarqanddan chaqirib oldi. Alisher Navoiy Hirotga kelib, Sulton Husayn Boyqaroning ramazon hayiti kunida o’tkazilgan taxtga rasman o’tirish marosimiga qatnashib, "Hiloliya" qasidasini unga taqdim etdi. Sulton Husayn Boyqaro Alisher Navoiyning podshohlik muhrdori lavozimiga (1470 yilda) ta`yin etdi va amirlik unvonini ham berdi. Shundan Alisher Navoiyning davlat arbobi sifatidagi faoliyati boshlandi. Keyinchalik muhrdorlikni do’sti Shayximbek Suhayliyga topshirib (1472), amirlik faoliyatini bajarishga kirishib ketdi. Amirlik faoliyati ko’pqirrali bo’lib, mamlakat osoyishtaligi, obodonligi, ilmiy-adabiy muhitni tashkil etishga qatnashish, xayr-ehson ishlarini amalga oshirish kabi sohalarni ham qamrab olardi. Eng muhimi shundaki, bu ishlarni amalga oshirishda mamlakat podshohi ham, fuqarosi ham shoir Navoiyga ishonganlaridek, Nizomiddin Amir Alisher Navoiyga ham astoydil ishonardilar. Bu esa Alisher Navoiyga yana ko’proq mas`uliyat yuklar edi. Shuning bilan birga, saroydagi amiru amaldorlarning o’zaro nifoqlari, qing’ir ishlari Alisher Navoiyni ruhan qiynardi. Buning ustiga tashkiliy ishlar ko’p vaqtni olganidan ijodiyotga berilib ketolmasdi. Shu jihatdan Alisher Navoiy 1476 yilda mansabdorlikdan rasman iste`fo berdi. "Xamsat ul-mutahayyirin"da o’qiymiz: "Ushbu tarixda (1476 yilda ) erdikim, faqir (Alisher Navoiy) sipohiyliqdin mutanaffir bo’lub, manosibni tark qilib, mulozimatni o’ksutub erdim" [15- tom, 20-21]. Shundan so’ng Alisher Navoiy podshoh hazratlarining eng yaqin kishisi (muqarrabi hazrati sulton) sifatida ham ijod va ham ijtimoiy obodonchilik ishlari](/data/documents/f9e667d1-2edd-48fb-a5f8-b9c026588e94/page-9.png)
