Epiteliy to’qimasi. Epiteliy to’qimasining morfologik, fiziologik va genetik klassifikasiyasi - Медицина - Рефераты

Epiteliy to’qimasi. Epiteliy to’qimasining morfologik, fiziologik va genetik klassifikasiyasi

Загружено в:

20.09.2019

Скачано:

0

Размер:

53 KB

Epiteliy to’qimasi. Epiteliy to’qimasining morfologik, fiziologik va genetik klassifikasiyasi REJA 1.Epiteliy to’qimasining tuzilishi va vazifasi 2. Epiteliy to’qimasi hujayralarining maxsus strukturalari 3. Epiteliy to’qimasining klassifikasiyasi haqida tushuncha

So’nggi yillarda odam va hayvonlar organizmining mikroskopik tuzilishi chuqur va har tomonlama o’rganilishi natijasida gistologiya fani ancha rivojlandi va yuksaldi. Organizmda yana yangi epiteliy to’qimalari topildi. Ularga ayrim bezlar ham kiritildi. Xuddi shunday epiteliylar ayrim sodda va umurtqali hayvonlarda ham topildi. Hozirgi vaqtda ular har tomonlama o’rganilmoqda. Epiteliy to’qimasi odam va hayvonlar organizmida keng tarqalgan bo’lib, epiteliosit hujayralaridan tarkib topgan. Bu to’qima (yoki qisqacha epiteliy) odam va hayvonlar tanasining tashqi va ichki, ham ichki muhitdan ajratib turadi. u mana shu ajratib turish vazifasi tufayli chegaralovchi (chegaralab turuvchi) to’qima deb ham yuritiladi. Tashqi va ichki muhitdan organizmni chegaralab turar ekan, u muhit bilan bevosita boliq turadi. epiteliy to’qimasining hujayralari, odatda, qatlam-qatlam bo’lib organlarni o’rab turadi. uning qatlam hosil qilish xususiyati hatto ulardan tayyorlangan kulturalarda ham ko’rinadi: epiteliy hujayralari bir biri bilan tutashib, o’z vazifasiga ko’ra tashqi muhitdan chegaralanib (ajralib) oladi. Bundan tashqari, epiteliy to’qimasining asosiy massasini hujayralar massasi tashkil qiladi. Biriktiruvchi to’qimada bo’lganidek, unda ham hujayralararo moddalar deyarli bo’lmaydi. U organizmning tashqi muhit bilan boliq bo’lgan ichki organlari yuzasiniqoplab turadi. masalan, bu epiteliy ovqat hazm qilish sistemasining ichki yuzasini, ya'ni oiz bo’shlii, qizilo’ngacha, me'da, ingichka hamda yo’on ichaklarning yuzalarini, nafas yo’llari, ayirish va tanosil organlari devorini qoplab turadi va ularning yon muhitlari bilan boliq bo’ladi. Tashqi muhit bilan boliq bo’lmagan organlar yuzasini qoplovchi epiteliy seroz parda epiteliysi deyiladi. Bunga o’pkani o’rab turuvchi plevra pardasining ustini qoplab turgan epiteliy-perikard va qorin pardasi epiteliysi kiradi. Epiteliy to’qimasi qoplab turadigan bezlarga qalqonsimon va ayrisimon bezlar hamda gipofiz, ya'ni ozenogipofiz epiteliysi kiradi. Bundan tashqari, sodda hayvonlar hamda baliqlarda uchraydigan bronxial tanachalar ham epiteliy to’qimasiga o’xshab tuzilgan. Epiteliy to’qimasi ikkita yirik qismga: qoplovchi va bez epiteliysiga bo’lib o’rganiladi. Ovqat hazm qilish sistemasini qoplab turuvchi

epiteliy bevosita moddalar almashinuvi (trofik) jarayonida ishtirok etadi, ya'ni parchalangan ovqat moddalari qon va limfa tomirlariga so’rilishini ta'minlaydi. Ayirish organlari epiteliy organizmda moddalar almashinuvi jarayonida hosil bo’lgan chiqindi moddalarni, ya'ni mochevina, siydik kislota va chiqindi tuzlarni ajratib, tashqariga chiqaradi. Bulardan tashqari, epiteliy to’qimasi organizmni himoya qilish vazifasini ham bajaradi. Teri epiteliysi o’ziga xos morfologik tuzilganligi tufayli organizmni har xil tashqi ta'sirdan, ya'ni mexanik, ximiyaviy ta'sirdan va unga har xil infeksiya kirishidan saqlaydi. Bez epiteliysi tashqi va ayrim ichki sekresiya bezlarini tashkil etarkan, mazkur bezlar har xil mahsulot ishlab chiqaradi. Tashqi sekresiya bezlarining ana shunday mahsulotiga sekret, ichki sekresiya bezlarining mahsulotiga gormon deyiladi. Bezlarning bu mahsuloti, odatda, organizmda juda muhim vazifalarni bajaradi. Masalan, qalqon-simon bez gormoni organizmda moddalar almashinuv jarayonida, uning o’sib rivojlanishida faol ishtirok etadi. me'da osti bezi sekreti o’n ikki barmoq ichakka quyilib oqsillarni, yolarni parchalasa, uning insulin deb ataluvchi gormoni qonga o’tib, uglevodlarning qondagi konsepsiyasi barqaror saqlanib turishiga xizmat qiladi. Qolgan bezlar maxsuloti-sekret va gormonlar ham organizmning rivojlanishida o’zi-ga xos muhim vazifani bajaradi. Organizmda ulardan qaysi biri etishmasa, o’ziga xos patologik jarayonlarga sabab bo’ladi. Endi epiteliy to’qimasining o’ziga xos xususiyatlari, joylashishi va boshqa to’qimalardan farq qiladigan belgilari ustida to’xtalib o’tamiz. Epiteliy to’qimasining hujayralari hamma joyda hamma vaqt bir-biriga nisbatan yonma-yon, zich joylashgan bo’ladi. Uning epidermis hujayralari qavat- qavat bo’lib joylashib, himoya vazifasini o’taydi. Yuqorida aytilganidek, bu hujayralarda oraliq modda bo’lmaydi. Ular bir-biri bilan desmasomalar va tutashtiruvchi plastinkalar yordamida birikkan bo’ladi. Epiteliy to’qimasining hujayralari hamma vaqt bazal membrana ustida joylashadi. Buzul membrana muayyan strukturaga ega bo’lmagan, ovaksimon, ya'ni amorf modda va fibrinlar strukturasiga ega tuzilma bo’lib, epiteliy to’qimasi hayotida muhim vazifani bajaradi. Masalan, birinchidan, epiteliy to’qimasi hujayralarining trofikasini

ta'minlaydi, ya'ni oziq moddalar bazal membrana orqali diffuziya yo’li bilan kapillyar qon tomirlardan (filtrlanib) epiteliy hujayralariga o’tadi (epiteliy to’qimasining o’zida esa qon tomirlar bo’lmaydi). Ko’p qavatli epiteliyning yuqori qavatida joylashgan hujayralar ham shu yo’l bilan o’z trofikasini ta'minlaydi, shuningdek, bazal membrana o’z ostida joylashgan biriktiruvchi to’qima-ning epiteliy to’qimasi yuzasiga o’sib chiqib ketmasligini ta'minlaydi. Bordi-yu, epiteliy jarohatlansa (kesilib ketsa, operasiya vaqtida ti tegsa), shu joydan biriktiruvchi to’qima o’sib, epiteliy yuzasiga chiqishi mumkin. Epiteliy hujayralari doim qutbli, ya'ni bazal va apikal qismlarga ega bo’ladi. Hujayralarning pastki, ya'ni bazal membranaga qaragan qismi tashqi va ichki morfologik tuzilishi va bajaradigan vazifasiga ko’ra apikal qismidan farq qiladi. Ayniqsa, bir qatorli yoki ko’p qatorli silindrsimon epiteliy hujayralarining apikal qismi har xil spesifik, morfologik tuzilishga ega. Bu tuzilmalarning har qaysisi bajaradigan muayyan vazifasiga moslashgan. Masalan, organizm nafas olish sistemasi devorlarini qoplab turuvchi epiteliy hujayralarining apikal qismida mayda kiprikchalar bo’lib, ular doim harakatlanib turadi. ularning vazifasi nafas bilan olingan havoni namlab, ilitib, havo zarrachalaridan tozalab berishdir. Demak, to’qimalar organizmlarning uzoq evolyusiyasi jarayonida divergensiya yo’li bilan bir-biridan ajrab, bo’linib ixtisoslashib borgan. Natijada to’qimalar turi paydo bo’lgan. Vaqt o’tishi bilan organizmlar bilan bir qatorda to’qimalar turi ham o’z ichida bo’linib, tabaqalanib, yangi ixtisosga ega bo’lgan to’qimalar paydo bo’lgan. Epiteliy to’qimasi ham ana shunday «o’z ichida» bo’liniyu, ixtisoslashib borgan to’qimalardir. Shu jihatdan olib qaraganda epiteliy odam va hayvonlar organizmining ko’p qismiga tarqalib, morfologik tuzilishi va qaysi organni qoplab turishi jihatdan har xil fiziologik vazifalarni bajaradigan bo’lgan. Masalan, teri epiteliysi tashqi muhit bilan bevosita boliq bo’lib, tashqaridan bo’ladigan ta'sirdan organizmni saqlab turish, ya'ni himoya qilish vazifasini bajarishga moslashgan. Ovqat hazm qilish sistemasini qoplab turuvchi epiteliy esa organizm trofikasini ta'minlaydi.

Shunday qilib, epiteliy to’qimasining o’ziga xos tuzilishi va vazifasi metodik nuqtai nazardan bir necha xil klassifikasiyalarning kelib chiqishiga sabab bo’lgan. Hozirgi vaqtda qo’llaniladigan ana shunday klassifikasiyalardan asosiysi uchta: 1)morfologik; 2)fiziologik va 3)genetik klassifikasiyadir. Morfologik klassifikasiyada epiteliy to’qimasi hujayralari-ning shakli, tuzilishi va qavatlar hosil qilishi asos qilib olin-gan. Hozirgi vaqtda epiteliy to’qima hujayralarining mikroskopik preparatlarini o’rganishda va o’qishda asosan morfologik klassifikasiyadan foydalanib kelinmoqda, chunki bu klassifikasiyada epiteliyning tuzilishiga xos barcha xususiyatlar e'tiborga olingan bo’lib, bunda gistologik preparatlar oson ko’rinadi va o’rganiladi. Shu bilan birga to’qimaning morfofunksional tasviri yaxshi yoritib beriladi. Shuni e'tiborga olib, biz ham epiteliy to’qimadan olingan gistologik preparatlarni ko’rish va o’rganishda asosan shu klassifikasiyadan foydalanamiz. Epiteliy to’qimasi, yuqorida aytib o’tilganidek morfologik tuzilishi jihatidan ikkita yirik guruhga: bir qavatli va ko’p qavatli epiteliyga bo’linadi. Bir qavatli epiteliy. Bu epiteliyda barcha hujayralarning pastki bazal qismlari bazal membrana bilan bevosita tutashgan bo’lib, bir qator joylashgan bir qavat hujayralardan iborat epiteliy tashkil qiladi. Organizmning ayrim joylarida (ichaklarda, nafas olish sistemasi epiteliysida) uchraydigan bunday epiteliy hujayralari orasida bo’yi-bo’yiga teng bir hujayrali (qadoqsimon) bex hujayralari ham uchraydi. Bir qavatli epiteliy o’z navbatida yana ikkiga: bir qatorli va ko’p qatorliga bo’linadi. Bir qavatli bir qatorli epiteliy hujayrasi bazal membranaga tutashgan bo’lib, yuqoridagi erkin, ya'ni apikal1 qismi tashqi muhit bilan boliq bo’ladi. Shu bilan birga bu epiteliy hujayralari, odatda bir xil o’lchamda bo’lib, ularning yadrosi bir qator bo’lib joylashadi, ayrimlarida esa yadro hujayraning bazal qismiga siljigan bo’ladi. Bir qavatli ko’p qatorli epiteliyda ham hujayralarning bazal qismlari bazal membrana bilan tutashgan, lekin hujayralarning bo’yi har xil, ya'ni baland-past bo’ladi. Faqat bo’yi uzun hujayralarning apikal qismlari to’qima yuzasiga etib

chiqqan bo’lib, qolganlariniki oraliqda qolib ketadi. Natijada ularning uchi to’qima yuzasigacha o’sib chiqmaydi. Shuning uchun ularning yadrosi bir tekis joylashmagan bo’ladi. Epiteliy hujayralari shakliga qarab quyidagicha bo’linali: yassi shakldagi epiteliy hujayrasining bo’yi enidan ancha kichik bo’ladi, kubsimon hujayraning bo’yi eniga teng bo’ladi, silindrsimon yoki yuqori prizmasimon hujayraning bo’yi enidan ancha uzun bo’ladi. Ko’p qavatli epiteliy. Bu epiteliy bir necha qavat hujay-ralardan tashkil topgan bo’lib, bazal membrana bilan faqat eng birin-chi qavat hujayralari orqali tutashib turadi, yuqori qavatdagilari esa tutashmaydi. Bu epiteliy bir necha xil bo’lib, tarkibidagi qavatlarni tashkil etuvchi hujayralar kubsimon, o’simtali va silindrsimon bo’lishiga qaramasdan, to’qima eng ustki qavatini qoplab turuvchi hujayralarning shakliga qarab nomlanadi. Masalan, to’qimaning ustki qavatini yassi epiteliy qoplab turgan bo’lsa, uni ko’p qavatli yassi epiteliy deyiladi. Ko’p qavatli epiteliy umurtqali hayvonlarda muguzlanadigan va muguzlanmaydigan holda uchraydi. Epiteliy hujay-ralari muguz qavat, ya'ni tangacha hosil qilish xususiyatiga ega bo’lib, to’qimada shu qatlam hosil bo’lsa, unda bunday to’qima ko’p ko’p qavatli muguzlanadigan epiteliy deyiladi. Binobarin, hujayralarda muguzlanish xususiyati bo’lmasa, ya'ni muguz qavati bo’lmasa, bunday epiteliy ko’p qavatli muguzlanmaydigan epiteliy deyiladi. Shuni aytib o’tish kerakki, epiteliy to’qimasining morfologik klassifikasiyasi hali maromiga etmagan bo’lib, umurtqali va umurtqasiz hayvonlarning mazkur to’qimalarini yanada chuqurroq o’rganib, unga o’zgartirishlar kiritish va to’ldirish kerak bo’ladi. Fiziologik klassifikasiya. Ma'lumki, epiteliy to’qimasining hujayralari umurtqali va umurtqasiz hayvonlarda keng tarqalgan bo’lib, organizmning turli qismlarida uchraydi va o’ziga xos fiziologik vazifani bajaradi. Fiziologik klassifikasiyada hujayralar shakliga qarab emas, balki bajaradigan vazifasiga qarab belgilanadi. Masalan, qoplovchi epiteliy, ichak epiteliysi, kiprikli epiteliy, ayirish va tanosil organlari epiteliysi, bez epiteliysi va hokazo. Shuni aytib o’tish kerakka,

epiteliy to’qima bajardigan vazifasiga qarab klassifikasiyalansa, unda sxema juda murakkablashib ketadi, chunki ayirish organlari epiteliysining o’zi bir necha xil bo’lib, turlicha vazifalarni bajaradi yoki bezlarni olsak, ularning vazifasi har har xil, ya'ni tarkibi har xil sekret va gormonlar ishlab chiqaradi. Epiteliy to’qimasi hujayralarining vazifasi umuman olganda quyidagicha ta'riflanadi: 1. Qoplovchi epiteliy-teri, seroz parda epiteliysi. Bunga chiqaruv kanalchalari devorini qoplovchi epiteliy; plevra, perikard epiteliysi, organizm ichki bo’shliqlarining devorini qoplaydigan epiteliy kiradi. 2. Ichak epiteliysi butun organizm trofikasini ta'minlaydi, fiziologik vazifasiga ko’ra o’ziga xos morfologik tuzilishga ega. 3. Kiprikli yoki hilpillovchi epiteliy. 4. Ayirish organlari epiteliysi. 5. Tanosil organlari epiteliysi. 6. Bez epiteliysi. Genetik klassifikasiya. Organizmning embrional rivojlanishi davrida qaysi embrion varaqlaridan, ya'ni ektoderma, entoderma yoki mezodermadan kelib chiqishiga qarab epiteliy uz guruhga bo’linadi. Bu klassifikasiyani N.G.Xlopin aniq eksperimental materiallarga asoslanib tuzgan. 1. Ektodermadan hosil bo’ladigan epiteliy. Bunga teri epiteliysi, ter bezlari epiteliysi, oiz bo’shlii epiteliysi, so’lak bezlari epiteliysi kiradi. 2. Entodermadan hosil bo’ladigan epiteliy. U odatda, bir qavatdan iborat bo’lib, yaxshi qutblangan bo’ladi. So’rish xususiyatiga ega bo’lganligi uchun ham organizm trofikasini te'minlashda ishtirok etadi. Yuqorida aytib (zarrachalarni) tutib qolish bilan himoya vazifasini ham bajaradi. Ayrimlari esa sekret ishlab chiqaradi. 3. Mezodermadan, odatda, bir qancha epiteliy hosil bo’ladi. Ular turlicha vazifalarni bajarib, o’ziga xos tuzilishga esa bo’ladi. Odatda, quyidagicha guruhga bo’lib o’rganiladi; 1)tanosil organlari epiteliysi; 2)ayirish organlari epiteliysi; 3)mezateliy. Bunda bo’lishiga sabab mezoderma organizmning embrional

rivojlanish davrida filogenetik jihatdan mutaqil, kam tabaqalangan hujayra gruppalaridan hosil bo’lib, undan har xil vazifalarni bajaruvchi va o’ziga xos tuzilgan epiteliy tarqaladi. 4. Ependima-gial epiteliy. Orqa miya o’zagining ichki yuzasini qoplab turadi (ependima). 5. Endoteliy (mezenxima). Bu o’rinda shuni aytib o’tish kerakki, ulardan oxirgi ikkitasi organizmda qoplab turuvchi vazifani bajarsa ham keyingi vaqtlarda ularni epiteliy to’qimasiga qo’shib o’rganilmaydigan bo’lindi. Sababi orqa miya kanali va miya qorinchalari devorini qoplab turuvchi ependima nerv to’qimasi bilan, qon tomirining ichki devorini qoplab turuvchi endoteliy esa biriktiruvchi to’qima bilan qo’shib o’rganiladi.

ADABIYOTLAR 1 . Qodirov E.Q. Gistologiya. Toshkent. «O’qituvchi». 1994 y. 2. Zufarov K.A. Gistologiya. Toshkent. «Medisina». 1991 y. 3. Zavarzin A.A. Osnova sravnitelnoy gistologii. Uchebnoe posobie. Leningrad. LGU. 1985 g. 4 . Kuznesov S.L., Mushkambarov N.N., Goryachkina V.L., Atlas po gistologii, sitologii i embrionologii. "Medisinaskoe informativnoe agentstvo». Moskva 2002 g. 5. Алимов Д . А . Гистология ва эмбриология . «Ўқитувчи» - 1966. 6. Антипчук Ю.П. Гистология с основами эмбриологии. М. Просвешение, 1983. 7. Афанасьев Ю.И. Гистология. М. «Медицина», 1989. 8. Бадалхўжаев Гистологиядан амалий машғулотлар. (ўқув қўлланма), Андижон-2006.

Похожие

Epiteliy to’qimasining rivojlanishi va regenerasiyasi

Epiteliy to’qimasining rivojlanishi va regenerasiyasi

Epiteliy to'qimasining umumiy xarakteristkasi va klassifikasiyasi

Epiteliy to'qimasining umumiy xarakteristkasi va klassifikasiyasi

Epiteliy to'qimasi