Ташкилий ва инновацион ўзгартиришлар шароитида ташкилий хулқ - Юриспруденция - Рефераты

Ташкилий ва инновацион ўзгартиришлар шароитида ташкилий хулқ

Загружено в:

17.05.2023

Скачано:

0

Размер:

102 KB

Ташкилий ва инновацион ўзгартиришлар шароитида ташкилий хулқ Режа: 1. Ташкилий ва инновацион ўзгартиришлар тушунчаси 2. Ташкилотдаги ўзгартиришларни бошқариш 3. Ўзгартиришларга қаршиликлар ва уларни бартараф этиш

Ташкилий ва инновацион ўзгартиришлар тушунчаси Замонавий ташкилотлар ўз фаолиятини доимий ўзгартиришлар шароитида амалга оширишлари лозим. Бунда ташкилотларни узлуксиз ривожлантириш учун қўшимча имкониятлар очиб берадиган техникавий, иқтисодий, сиёсий, демографик ва ижтимоий соҳалардаги ўзгартиришлар тушунилади. Ушбу ўзгартиришлар ғоят муҳим ташкилий тадбирлардан иборат бўлиб, улар ташкилий ўзгартиришлар деб аталади. Ташкилий ўзгартиришлар менежерлар ва бошқа ходимларнинг ташкилотни ёки унинг бўлинмаларини ўзлари учун муҳим йўналишлар бўйича ташкилий жиҳатдан ўзгартириш соҳасидаги аниқ мақсадни кўзловчи фаолияти демакдир. Бу ўзгартиришлар ташкилотнинг ташқи муҳитга мослашиш қобилиятини яхшилашни ва ходимларнинг феъл-атворини ўзгартиришни ҳам ўз ичига олади. Мазкур ўзгартиришлардан кузатилган асосий мақсадлар қўйидагича: - ташкилот фаолиятининг самарадорлигини ошириш; - ходимларнинг меҳнат унумдорлигини ошириш; - янги маҳсулотлар ишлаб чиқаришни ўзлаштириш; - компаниянинг бозордаги улушини кўпайтириш ва шу кабилар. Ташкилотнинг мослашув қобилиятини яхшилаш учун кўпинча янги технологияларни ва иш усулларини ишлаб чиқадилар, ташкилий тузилмани қайта қурадилар. Бунинг учун аксарият ҳолларда ишга солинаётган вақтинчалик ёки эгилувчан тузилмалар ташкилотга янгиликни тезда ўзлаштириш имконини беради, янги усулларга ўтишни тезлаштиради, қарорлар қабул қилишда ходимларнинг бемалол қатнашувига кўмаклашади, янги етакчиларнинг юзага чиқиши учун шароит яратади. Ана шуларнинг ҳаммаси ходимларнинг шахсий феъл-атворини ўзгартиришни, яъни уни янги шароитга монанд ҳолга келтиришни талаб

қилади. Шунга мувофиқ ходимларнинг мавқеини, уларнинг масъулиятини ўзгартириш чоралари кўрилиши лозим бўлади. Ташкилотларда амалга оширилаётган инновацион ўзгартиришларнинг баъзи бир ўзига хос хусусиятлари бор, улар ҳақиқий инновация фаолиятининг хусусиятлари туфайли пайдо бўлган ташкилий ўзгартиришларни ўз ичига олади. Шу муносабат билан инновациянинг ўзи нималигини тушуниб олмоқ керак. Биринчиси – инновацияни айни янгилик деб ҳисоблайдилар. Иккинчиси – инновация дегани янги маҳсулот, технологияни яратиш жараёни деб ўйлайдилар. Учинчиси – инновация сифат жиҳатидан аввалгиларидан фарқ қилувчи янги маҳсулотлар, ёндашувларни ишлаб чиқаришга жорий этишдир. Бизнингча, инновацияларни ҳар томонлама мукаммал идрок этиш узвий жараён бўлиб, у дастлабки ғояни, инвестицияларни, ИТТКИ (илмий-тадқиқот, тажриба-конструкторлик ишланмалари) ни, маҳсулотнинг тажриба намунаси яратилишини ва кўплаб ишлаб чиқарилишини ўз ичига оладиган босқичлардан иборат изчил жараёндир. Шу сабабли инновация таърифига ташкилотларнинг инновацион фаолияти мақсадини ҳам, уни амалга ошириш жараёнини ҳам, шунингдек, олинадиган натижани ҳам киритишни таклиф қиламиз. Бундан ташқари, жорий этилаётган янгилик саноатда қўллаш учун қулай бўлиши, кўп марталаб фойдаланишга яроқли бўлиши лозим, деб ҳисоблаймиз. Ана шуларни эътиборга олиб, ташкилотлардаги инновацияларни муайян иқтисодий, техникавий, ижтимоий, экологик, бозорбоплик ва ўзга самараларни олиш мақсадида техник-технологик, ташкилий-бошқарув, ишлаб чиқариш ва ижтимоий аҳамиятга эга бўлган янгиликларни ишлаб чиқиш, жорий этиш, амалда қўллаш ва оммалаштиришдан иборат мукаммал жараён, деб таърифлашни таклиф этамиз. Кейинги йилларда инновация фаолияти турли саноат тармоқлари ва айрим корхоналар ривожланиши ва рақобатбардошлигининг энг муҳим зарурати ва ҳатто шартига айланаётганлигини таъкидлаб ўтиш ўринлидир.

Ташкилотларда инновацияларни жорий этиш ва улардан фойдаланиш ишларида инновация фаолияти деган янги атама вужудга келди. Уни инновацияларни яратиш, улардан фойдаланиш ва уларни оммалаштириш борасида табиий-иқлим ва бошқа шароитларга чидамли бўлган ягона технология жараёнига бирлашувчи аниқ мақсадни кўзлайдиган, кўп соҳали таваккалчилик фаолияти деб атаса бўлади. Инновация фаолиятини амалга оширувчи кишилар алоҳида хислатлар соҳиби бўлишлари, чунончи: - ишга ижодий ёндашадиган; - мақсад йўлида фидокор, дадил ва қатъиятли; - ўз тармоғи, ташкилоти хусусиятларининг яхши билимдони бўлишлари шарт. Бундан ташқари, ишнинг буйруқбозлик шакли инновацияларни жорий этишга мос келади. Инновация тарафдорлари бу жараённи ижобий ва ҳатто манфаатли иш деб биладилар. Биринчидан, инсоннинг ижодкорликка интилиш хусусиятини эсламоқ керак. Одатда ходим ижодий жараёнда бўлишни ёқтиради. Айни инновация даврида, айниқса корхона раҳбарияти барча поғоналарда ва ташкилотнинг барча бўлинмаларида турли тажрибалар ўтказилишини қўллаб-қувватлаб, унга кўмак берадиган ва новаторлик ғояларини амалга ошириш имконияти мавжуд бўлган шароитда ҳар бир киши ўзининг янги ғояларини руёбга чиқаришга интилади. Ўз касби ва лавозимини кўтариш имконияти пайдо бўлганида ходимлар инновацияларни айниқса маъқул кўрадилар, чунки шунда ходимнинг ўз ижодий, ташкилотчилик ва бошқа қобилиятларини намоён этиш имконияти вужудга келади. Ёндош касбларни эгаллаш, турли тўсиқларни енгиб ўтиш, ҳар хил иш турлари ўртасидаги “чегаларни йўқотиш”, янги тажрибаларни ўрганиш, ўзининг билим савиясини ошириш, янги технологияларни ўзлаштириш кабилар туфайли касб-кор соҳасида ўсишга эришиш мумкин бўлади. Ниҳоят, инновациялар натижасида ҳам моддий, ҳам маънавий мукофотларга эга бўлиш мумкин.

Ташкилотдаги ўзгартиришларни бошқариш Ташкилотда ташкилий, инновацион ва бошқа ўзгартиришларни муваффақиятли амалга ошириш учун ундаги ўзгартиришларни бошқаришнинг самарали ишловчи тизимини яратиб, ундан оқилона фойдаланиш лозим бўлади. Ўзгартиришларни бошқариш муаммосининг бир неча жиҳатлари бор, мазкур муаммонинг феъл-атвор томонлари уларнинг энг муҳимидир. Ҳозирда ташкилий ўзгартиришларни амалга оширишнинг муайян моделлари ишлаб чиқилган. Ўзгартиришларнинг уч одимли модели . Уни америкалик тадқиқотчи К.Левин ишлаб чиққан. У ўзгартиришларни мавжуд ҳолатни қўллабқувватловчи кучларнинг янгиланган шакли, деб билади. Шу сабабли, унинг фикрича, ўзгартиришларга тарафдор ва қарши бўлган кучларнинг нисбатини чамалаб, тарафдорларни кўпайтириш керак, ўзгартиришларни мустаҳкамлаш учун эса кучлар нисбатини янги ҳолатга келтириш зарур. Ушбу моделни рўёбга чиқариш йўлидаги биринчи чора “музни эритиш” дан иборат бўлади. Бу иш ўзгартиришларга эҳтиёж яратишни, ўзгартиришларга қаршиликни камайтиришни ўз ичига олади. Ўзгартиришларни амалга ошириш учун мавжуд аҳвол ҳақида одат тусига кириб қолган эски тасаввурлар ва қарашларга барҳам бериш, умри тугаган эскиликлардан воз кечиш ҳамда янги тамойиллар ва феъл-атворларни қўллаб-қувватлашни кучайтириш зарур. Иккинчи чора – “ўзгартириш”. У гуруҳ ва якка феъл-атворни, вазифаларни, технологияларни ва ташкилий тузилмани ўзгартиришни ўз ичига олади. Ташкилотдаги ташкилий маданиятни ўзгартириш одамларда мазкур ташкилот ишларига янгича тасаввур ва муносабатни тарбиялашни талаб қилади. Айни вақтда ходимларнинг кўз ўнгида ташкилотдаги янги вазиятга мойиллик уйғотадиган янги урф-одат ва анъаналарни жорий қилиш мумкин.

Учинчи чора – “мустаҳкамлаш”. Бу чора натижаларни жамлаш ва баҳолашни ҳамда зарур ҳаракатлар қилишни ўз ичига олади. Гап шундаки, ходимлар ташкилотдаги ишларга янги тасаввур ва муносабатни эгаллаб олганларидан кейин уларнинг аввалги ҳолатга қайтиш истагига йўл қўймаслик воситаларини ишга солиш керак. Жумладан, одамларнинг янгича феъл-атворини қўллаб-қувватлаш, меҳнатни рағбатлантиришнинг янги тизимини жорий қилиш ва шу каби тадбирларни амалга ошириш керак. Ушбу модель ташкилотдаги ўзгартиришлар жараёни манфаатли эканини бутун жамоа англаб олишини таъминлайди. Режалаштириладиган ўзгартиришлар модели . Уни ишлаб чиқувчилар – Р. Липпит, Ж. Уатсон ва Б. Уэтсли. Бу модель менежерлар билан ташқи маслаҳатчиларнинг яқин ҳамкорлигини назарда тутади. Бунда улар ташкилот ҳақидаги барча мавжуд маълумотларни бемалол таҳлил қилишлари керак бўлади. Мазкур моделда режалаштирилган ўзгартиришларни кетма-кет ўтказишнинг асосий босқичлари белгиланади. Биринчи босқич – муаммони излаш. Бунда маслаҳатчилар мавжуд муаммони кўрсатиб берадилар ва компания раҳбариятига ўзгартиришлар зарурлигини равшан баён этадилар. Раҳбарият маслаҳатчиларни бўлажак харидор билан, масалан, муайян бўлинмаларнинг раҳбарлари билан учраштиради, ўзгартиришлар қилиш ва шу ишда маслаҳатчиларнинг ёрдами зарурлигига ишонч ҳосил қилади. Иккинчи босқич – жараённи бошлаш. Бунда мижозлар билан экспертлар ўртасидаги ҳамкорлик ривожлантирилади. Экспертларнинг холислиги текшириб кўрилади. Учинчи босқич – муаммони аниқлаш. Тўпланган маълумотлар асосида муаммога аниқлик киритилади ва учраши мумкин бўлган қийинчиликлар қайд этилади.

Тўртинчи босқич – режалаш. Ўзгартиришлардан кузатилган мақсадлар, қилинадиган зарур ҳаракатлар, шунингдек, ҳаракатларга тайёрлик аниқланади. Бешинчи босқич – ҳаракат бошлаш. Ниятларни амалий фаолиятга айлантириш, янги феъл-атворни жорий қилиш. Олтинчи босқич – натижаларни жамлаб, баҳолаш. Бу иш ўзгартиришларни бутун ташкилотга ёйишни, ўзгартиришларни барқарор тус олдириш воситаларини яратишни ўз ичига олади. Бугина эмас, эришилган натижаларни баҳолаш ва бундан буён қандай ҳаракат қилиш маъқуллигини аниқлаб олиш ҳам керак бўлади. Еттинчи босқич – лойиҳани якунлаш. “Экспертлар – ташкилот” муносабатларини охирига етказиш, экспертларнинг мижозларга кучли таъсирини ниҳоялаш, ўзгартириш маҳоратини экспертлардан мижозларга ўтказиш. Ташкилий ўзгартиришларни ўтказиш усуллари. Бундай ўзгартиришларни ўтказаётганда ташкилий маданият, одамлар, вазифалар, технологиялар ва шу кабилар ўртасида ўзаро боғлиқлик борлигини эътиборга олиш зарур. Алалхусус, ташкилий ўзгартиришларни ўтказиш усулларининг қуйидаги гуруҳлари мавжуд: - одамларни ва маданиятларни эътиборга олиш усуллари. Бу усуллар ўзгартириш ишларига кўпчилик ходимларни фаол этиш ва қатнаштиришни кўзда тутади; - вазифалар ва технологияларни эътиборга олиш усуллари. Бу усуллар бевосита одамларнинг ишида ўзгартириш ясашга қаратилади. Бунда аниқравшан ишларда қўлланиладиган технология жараёнлари асбоб- анжомларига асосий эътибор қаратилади; - ташкилий технологияга қаратилган усуллар. Бунда лавозимлар ёки вазифаларнинг ўрнини алмаштириш, ходимлар ва бўлинмалар ўртасидаги алоқаларни ўзгартириш талаб қилинади.

Ташкилий ўзгартиришларни ўтказишда фойдаланиладиган дастурлар бутун ташкилотни қамраб олиши лозим, шундай қилинса, эски усулларга қайтишга имкон қолмайди. Ўзгартиришларга қаршиликлар ва уларни бартараф этиш Айрим жойларда амалга оширилаётган ўзгартиришлар кўпинча муайян қаршиликларга учраши мумкин. Шундай қаршиликлар оқибатида меҳнат унумдорлиги, иш суръати ва маҳсулот сифати пасайиши, меҳнат интизоми ёмонлашуви, ходимлар қўнимсизлиги, қизиқиш камайиши, кайфият тушиб кетиши, меҳнат можаролари келиб чиқиши, ўтказилаётган ўзгартиришларда ходимларнинг иштирок этиш иштиёқи йўқолиши эҳтимолдан холи эмас. Ўзгартиришларга қаршиликлар турлича бўлади. Бундай қаршиликларда айрим кишилар ёки жамоалар қатнашиши ёхуд улар ташкилий тус олиши ҳам мумкин. Ўзгартиришларга айрим кишилар қаршилигининг манбалари қуйидагича : Одамларнинг идроки . Гап шундаки, одамлар ахборотни турлича идрок қиладилар. Улар, биринчидан, бирон аниқ ҳодисани тушунишларига мос келадиган ёки қўллаб-қувватлайдиган нарсага асосий эътиборни қаратадилар. Масалан, улар ўзларига маъқул бўлган ахборотни ўқиш ёки эшитишни хоҳлайдилар, уларнинг нуқтаи назарини ўзгартирадиган нарсага қизиқмайдилар. Бошқа бир тоифа кишилар эса ахборотни ўз тасаввурлари асосида идрок этадилар. Уларнинг айримлари одат бўлиб қолган тасаввурлар ва қадриятларни ўзгартиришни хуш кўрмайдилар. Ходимларнинг шахси . Ходимларнинг баъзи шахсий хусусиятлари (авторитарлик, ақидапарастликка мойиллик кабилар ) кўпинча ўзгартиришларга қаршиликка асос бўлади. Баъзи ходимларнинг бошқа шахслар раъйига қараб иш тутиши қаршиликнинг яна бир сабабидир. Одатда

ўша нуфузли шахслар ўзгартиришларни маъқулламагунча қаршилик давом этаверади. Бундай вазиятда кўп нарса раҳбарларнинг қандай иш тутишига боғлиқ бўлади. Одамларнинг одатлари . Айрим ходимлар ташкилот (тузилма, технология ва иш усуллари) ўзгарган бўлса ҳам, одатдагидек ишлайверишни хоҳлайдилар. Одамнинг одати унинг қаноат манбаи бўлиши мумкин, чунки у вазиятга мослашиш имконини беради, қулайлик ва хавфсизликни таъминлайди. Одамнинг одати ўзгартиришларга қаршиликнинг муҳим манбаи бўлиб қолади, йўқми, бу нарса шахснинг ўзгартиришларни қандай қабул килишига боғлиқ. Масалан, ўзгартиришлар одатий иш шароитини бутунлай ўзгартирмаса, масалан, иш суръатини анчагина оширмаса ёки иш кунини узайтирмаса, одамлар ўзгартиришларга қаршилик қилмайдилар. Одамларнинг таъсир ва ҳокимлик қўлдан кетишидан хавфсираши . Одамлар ташкилотда ўтказилаётган ўзгартиришларни баъзан ўз амали ва таъсирига ҳужум деб ҳисоблайдилар. Ҳокимиятнинг бир тури, манбаи бўлмиш ресурслар ва ахборот устидан назорат қилиниши бунга мисол бўла олади. Ўзгартириш натижасида бундай назоратдан маҳрум бўлиниши қаршиликка олиб боради. Бошқарувнинг маҳаллийлаштирилиши ва ваколатларнинг бошқаларга берилишини ҳам одамлар ўз ҳокимияти ва таъсирига хавф деб тушунишлари мумкин. Одамларнинг мавҳумликдан қўрқиши . Мавҳумликка одамлар кўпинча хавфсираб қарайдилар. Ишдаги ҳар қандай ўзгартириш мавҳумликни келтириб чиқаради. Масалан, янги иш бошлаётган кишилар бу ишни талаб даражасида бажара олишларига шубҳа билан қарайдилар. Бундай вазиятларда ўзгартиришларнинг ўзи эмас, балки уларнинг номақбул оқибатларга олиб келиши мумкинлиги шубҳага сабаб бўлади. Иқтисодий сабаблар . Агар ўзгартиришлар давомида ўз даромадлари камайиб қолса ёки камайиш дараги бўлса, одамлар бундай ўзгартиришларга қаршилик қилишлари мумкин. Ишлаётган одамлар муайян миқдордаги пулни

қандай қилиб топишни биладилар. Илгариги иш тартиби ўзгариши оқибатида иш ҳақи камайиб қолишидан чўчийдилар. Ўзгартиришларга ташкилий қаршиликнинг асосий манбалари . Ўзгартиришларга муайян даражада қаршилик қилиш ташкилотнинг табиатига хос хусусиятдир. Ташкилот ишининг ҳамма соҳаларида барқарорликка эришилса, ишлар яхши бораверади. Ташкилот бирор янгиликни бошлаши биланоқ, унумдорлик пасайиши мумкин. Ўз фаолиятидаги унумдорлик ва самарадорликни сақлаб қолиш учун ташкилот табиий равишда ўзгартиришларга қаршилик қилади. Ўзгартиришларга қаршилик умуман ташкилот томонидан ҳам, унинг айрим бўлинмалари томонидан ҳам намоён бўлиши мумкин. Ташкилий тузилма. Ҳар бир ташкилот самарали бўлиши учун барқарорликка интилади. Ана шу барқарорликни айни ана шу тузилма таъминлайди. Тузилмага биноан ходимларнинг вазифалари аниқланган, ишдаги тартиб-қоидалар, ахборот оқими ва ҳоказолар белгилаб қўйилган бўлади. Уларни ҳар қандай тарзда ўзгартириш тадбирлари қаршиликка учраши табиий. Ташкилий маданият . Ўзгартиришларни амалга оширишда ташкилий маданият жуда муҳим роль ўйнайди. Ташкилий маданиятни ўзгартириш жуда қийинлигини, ўзгартиришлар давомида бу жиддий тўсиқ бўлишини ҳисобга олиш керак. Воситаларнинг чекланганлиги . Маълумки, ҳар қандай ўзгартириш анчагина маблағ ва вақтни, малакали ходимлар, бошқа турдаги ресурсларни талаб қилади. Ана шу воситалар етарли бўлса, ташкилий ўзгартиришларнинг муваффақиятли ўтиши тайин. Ташкилотлараро келишувлар . Бундай келишувлар ташкилот ва одамларнинг зиммасига феъл-атворни тартибга солувчи ёки чекловчи аниқравшан мажбуриятлар юклайди. Чунончи, ҳар қандай ташкилот хомашё етказиб берувчилар билан, маҳсулотни сотиб олувчилар билан бир талай шартномалар тузган бўлади. Касаба уюшмаси билан ҳам шартнома асосида

иш юритилади. Жаҳон хўжалик амалиётида касаба уюшмалари ходимларнинг манфаатига мос келмайдиган ўзгартиришларга тўсқинлик қилганлари маълум. Ташкилотларнинг инновация соҳасидаги тадбирлари ҳам қаршиликларга учраб турганлиги ҳақида мисоллар бор. Бундай ҳолатларда ташкилотларнинг инновацион фаолиятига тўсқинлик қилувчи омилларни кўриб чиқиш одат тусига кирган. Масалан, баъзи олимлар ўтказган тадқиқотлар кўрсатишича, қўйидаги омиллар кўзга яққол ташланади: - ташкилотларнинг молиявий маблағи ва малакали ходимлари етишмаслиги, инновацион имконияти пастлиги, мазкур фаолиятнинг юқори инновацион қалтислик хавфининг юқорилиги (ички омиллар); - давлатнинг инновацияларни қўллаб-қувватлашга етарли маблағ ажратмаслиги, дунёдаги янги технологиялар тўғрисидаги ахборотнинг камлиги (ташқи омиллар). Инновация фаолиятида қатнашувчи шахсларнинг феъл-атворида олтита тоифа кўзга ташланади: Инноваторлар – улар ўз ғояларини таклиф этадиган ва қаттиқ туриб ҳимоя қиладиган ташаббускорлар бўлиб, ўз таклифлари рўёбга чиқарилиши учун курашадиган, бу йўлда ҳатто можаролашувдан ҳам тап тортмайдиганлардир. Янгилик тарафдорлари – янгилик муҳимлигига ишонч ҳосил қилганларидан кейин уни дарҳол қўллаб-қувватлайдиганлардир. Ташаббускорнинг таклифи жорий этилишини хоҳлайдиган раҳбар ана шуларга таяниб иш тутмоғи лозим. Аммо у якдиллар гуруҳини ташкил қилаётганида янгиликнинг далил-исботли эканига ишонч ҳосил қилиши керак. Янгиликка иккиланиб қаровчилар – янги таклифнинг аҳамиятини етарлича тушунмаётган ёки унинг фойдасидан зарари кўп бўлиши эҳтимолидан чўчийдиганлар .

Бетарафлар – янги таклифларга бефарқ қаровчилар. Ишончсизлик кайфиятидагилар – янгиликлардан салбий оқибатларни қидирувчи ходимлар. Янгиликларга терс қаровчилар – янгиликка қаршилик қилувчилар. Раҳбар янгиликларга ходимларнинг қарашлари ҳар хил эканлигини эътиборга олиб, инновация дастурини ишлаб чиқиш ва жорий этишнинг барча босқичларида муайян феъл-атвор тактикасини пухта ўйлаб тузиши зарур. Ўзгартиришларга қаршиликни бартараф этиш жуда муҳим вазифа бўлиб, унда ана шу қаршиликларни бутунлай йўқотиб бўлмасликни эътиборга олиш лозим. Аммо бундай қаршиликларни камайтириш имконини берадиган ёндашувлар бор. Масалан, россиялик олим К. Левин ўзгартиришларга алоҳида назар билан қараш усулини ишлаб чиқди. У мазкур ўзгартиришлар жараёнини турли йўналишда ҳаракатланувчи кучларнинг жўшқин нисбати деб ҳисоблайди. Бу усул “куч майдонлари модели” деб аталди. Ўзгартиришларни бошлаш учун вазиятни қўзғатиш, уни мувозанатдан чиқариш: - ўзгартиришларни ёқловчи кучларни кўпайтириш; - ўзгартиришларга қарши кучларни қисқартириш; - ўзгартиришларга қарши ҳаракат қилаётган кучларни ўзгартиришлар учун ҳаракат қилаётган кучлар тарафига ўтказиш керак. Шуни назардан қочирмаслик керакки, ўзгартиришларни амалги оширишга киришган кучлар қатъий ҳаракат эвазига дуруст натижага эришишлари мумкин, аммо бу натижа қимматга тушади. Агар қаршилик қилувчи кучлар аниқланиб, ана шу кучларни камайтиришга ва уларни ўз фикрини ўзгартиришга кўндиришнинг иложи топилса, ўзгартириш соҳасида самарага эришиш мумкин. Ўзгартиришларга қаршиликни камайтириб, ходимларнинг қўллабқувватлашига эришиш учун ташкилот раҳбарияти: - ўзгартиришларга киришиш учун одамларни жалб қилиши;

- одамларга эътиборни кучайтириб, уларнинг фаолиятини қўллаб- қувватлаши; бу ишда қийинчиликка учраётган кишиларни аниқлаб, бунинг сабабларини аниқлаши лозим. Ўзига қизиқиш билан қаралаётганини сезган кишилар ўз муаммоларини айтиб беришлари мумкин. Шу йўл билан ҳамкорликка эришилади; - мулоқотга қиришмоғи лозим. Самарали мулоқот ва холис ахборот мишмишларга ва асоссиз хавотирликларга чек қўяди, одамларда ўзгартиришларга ва уларни амалга оширишга иштиёқ уйғотади; - ходимларни ўзгартириш жараёнига бевосита жалб этиши ва шу йўл билан ходимларнинг қизиқишини ошириши, қаршилигини сўндириши керак; - ходимлар билан музокара бошлаб, ўзгартиришлар фойдали бўлишига уларни ишонтириши ва ҳеч бўлмаганда мажбур қилиши; - ходимларни ташкилий ва инновацион ўзгартиришларга қизиқтириши ва шу каби тадбирларни ишга солиши лозим. Маъмурият янгича ишлашдан қатъиян бош тортаётган ходимларни бошқа бўлинмага ўтказиши мумкин. Баъзан ташкилотлар турли-туман тадбир- чораларни ишга соладилар, масалан, янгиликка қарши турганларнинг иш бошиларини ўз томонига оғдириб олиш учун унга бирон-бир янги раҳбарлик лавозими таклиф қилинади, қўшимча ваколатлар берилади ва бошқа неъматлар инъом этилади, шу тариқа уни янгиликка қаршилар томонидан иттифоқчиларга ва янгилик жонкуярлари сафига ўтказиб олинади. Ташкилот ва ҳар бир ходимнинг манфаатларини иложи борича бирга қўшиш, бўлажак ўзгартиришлар ҳақида жамоани хабардор қилиш, амалий таклифлар бериш имкониятини яратиш, бўлажак ўзгартиришлар ҳақидаги фикр-мулоҳазаларни бемалол айта олиш каби воситалардан самарали фойдаланилса, чалакам-чатти ва тасодифий ўзгартиришлардан ташкилотнинг барча аъзоларига манзур бўлган доимий, режали ўзгартиришларга ўтиш мумкин бўлади.

Адабиётлар : 1. Ўзбекистон Республикасининг меҳнат кодекси – Олий Мажлис Ахборотномаси, 1996 й. 2. Адизес И. Управляя изменениями. – СПб. Питер, 2010. 3. Амиров Д.А. Организационное поведение: Дарслик. – М.: «Велби», 2006. 4. Балашов А.П. Теория организации и организационное поведение: Ўқув қўлланмаси. – М.: ИНФРА-М, 2014. 5. Вершигора Е.Е. Менеджмент: Ўқув қўлланмаси. – 2-нчи қайта ишланган, тўлдирилган нашри. – М.: ИНФРА-М, 2007. 6. Веснин В.Р. Основы менеджмента: Дарслик. – М.: Проспект, 2011. 7. Виханский О.С., Наумов А.И. Менеджмент: Дарслик. – 5-нчи нашри., стереотип. – М.: Магистр: ИНФРА-М, 2010. 8. Герчикова И.Н. Менеджмент: Дарслик. – 4-нчи қайта ишланган, тўлдирилган нашри. – М.: ЮНИТИ-ДАНА, 2010. 9. Гибсон Дж.Л., Иванцевич Д.М., Донелли Д.Х-мл. Организации: поведение, структура, процессы. – М.: ИНФРА-М, 2000. 10. Глухов В.В. Менеджмент: Олий ўқув юртлари учун дарслик. – 3-нчи нашр. – СПб.: Питер, 2010.

Похожие

Прокуратуранинг ташкилий ва фаолият принциплари

Ташкилий ахлоқ сифатидаги гуруҳ

Ташкилий хулқнинг мотивацион асослари

Ташкилий хулқнинг миллий хусусиятлари

Ташкилий хулқнинг назарий асослари