Alisher Navoiy va qiyosiy tilshunoslik - Tilshunoslik - Referatlar

Alisher Navoiy va qiyosiy tilshunoslik

Yuklangan vaqt:

20.09.2019

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

40.5 KB

Ko'chirib olish

Alisher Navoiy va qiyosiy tilshunoslik Reja: 1. Alisher Navoiy va o'zbek adabiy till. 2. Alisher Navoiy — chog'ishtirma (konstrastiv) tilshunoslikning asoschisi. 3. «Muhokamatul-lugatayn» asarining yaratilishi tarixi. 4. Alisher Navoiyning lingvistik qarashlari.

Tayanch so’z va iboralar : Chogishtirma, konstrativ, til va nutq, til va tafakkur, tillarning paydo bo'lishi. Buyuk mutaffakir shoir Alisher Navoiy uch til (fors, arab, turkiy til) o'zaro kurashayotgan bir paytda o'z asarlarini o'zbek tilini boy xazinasidan foydalangan holda yozdi. U «Xazoyinul-maoniy», «Xamsa», «Lisonut-tayr» kabi badiiy adabiyot namunalarini, «Majolisun-nafois», «Mezonul-avzon» kabi adabiyotshunoslikka oid asarlarini, «Muhokamatul-lugatayn» kabi tilshunoslikka doir asarlarini shu tilda yaratdi. Bu bilan o'zbek tilining badiiy, ilmiy asarlar yaratish uchun boy imkoniyatlarga ega ekanligini amalda ham nazariy, ham amaliy jihatdan isbotladi. Alisher Navoiy lug'atchilik va grammatika sohasidagi yarim asarlik tajribasini «Muhokamatul-lug'atayn» asarida umumlashtirdi. Bu asarda Navoiy eski o'zbek tili bilan fors-tojik tilini , bir-biriga chog'ishtirdi va noqardosh tillarni qiyosiy o'rganish metodini boshlab berdi. Alisher Navoiy tillarni qiyoslab o’rganish bilan birga, asarda umumiy tilshunoslikka doir fikrlarni ham olg'a suradi. Asarda til va tafakkur, tillarning kelib chiqishi haqidagi fikrlarni olg'a suradi. Tilshunoslarning til tarixini o'rganib, qiyoslashdagi asosiy quroli- chogishtirishdir. Ilmiy adabiyotlarning barchasida chogishtirma tilshunoslik faniga XIX asr boshida kirib kelganligi ta'kidlanadi hamda bu fanning asoschilari sifatida F.Bopp, R.Rask, Kz.Grimm va A.X.Vostokovlar nomi ko'rsatiladi. Lekin bu o'rinda sharq tilshunosligi hisobga olinmagan, chunki chog'ishtirma usul fanga XIX asrda kirib kelgan bo’lsa ham, bu usuldan birinchi bo'lib qarindosh bo'lgan turkiy tillarning tavsifi boyicha XI asarda yashagan olim Mahmud Koshg’ariy foydalangan. Turkolog olimlardan biri N.A.Baskakov u haqda: «Turkiy tillarni qiyosiy-tarixiy usul bilan o'rganishda Mahmud Koshg’ariy eng birinchi boshlovchi kashshof bo'ldi»-deydi. Chunki Mahmud Koshg’ariy o’zining «Devonu lug'otit turk» asarida

bir xil oilaga kiruvchi turkiy tillarni shevalararo qiyosiy-tarixiy chogishtirish usulidan foydalanib, qiyoslaydi. Yevropada esa qarindosh tillarning o'zaro aloqasi haqidagi birinchi asar 1538 yilda frantsuz gumanisti Gvilelngma Postellusa tomonidan yaratildi. Bu asar «Tillarning qarindoshligi» nomlanib, asarda qarindosh tillarni tasniflashga harakat qilingan. Alisher Navoiy esa dunyoda birinchi bo'lib «Muhokamatul-lugatayn» asari bilan 1499 yilda qarindosh bo'lmagan, ya'ni turli til oilasiga mansub tillarni muqoyasa qiladi. U turkiy tillar oilasiga kiruvchi turkiy-eski o'zbek tilini hind- yevropa tillar oilasiga kiruvchi fors tilini qiyoslaydi. Yevropa dunyosida bunday asar Navoiy asaridan 100 yil otgach, 1599 yilda golland olimi losif Yustus Skaliger tomonidan yaratilgan. Asar «Ovrupaliklar tili haqida mulohazo. yuritish» deb nomlangan bo'lib, undo Yevropadagi barcha tillarni tasnif qilishga urinib ko'rilgan, olim ularni 11 asosiy guruhlar — til oilalariga bo'ladi, ya'ni 4 katta va 7 kichik guruhlarga ajratib tasniflaydi. Navoiyning «Muhokamatul-lugatayn» asarida olga surgan va turkologiya tarixi uchun qimmatli bo'lgan fikrlari quyidagilar: 1. O’zbek tilini fors-tojik tili bilan chogishtirib, uning fors tilidan qolishmasligini ktfrsatib, o'zbek tilida asarlar yozishga yozuvchilarning da'vat qildi. Alisher Navoiyning «Muhokamatul-lugatayn» asarining maydonga kelishi bilan dunyo tilshunosligida yangi sahifa ochildi. Tilshunoslikning bugungi kunda chog'ishtirma (konstrativ) lingvistika deb ataluvchi yangi bir yo'nalishga asos soldi.Chog'ishtirma tilshunoslikning o'ziga xos xususiyati shundaki, 2 tizimga mansub bo'lgan tillarning barcha sathlari bo'yicha bir-biriga solishtiriladi. Ularning o'ziga xos xususiyatlari ochib beriladi. 2. Asarda o'zbek tilining tarixiy fonetikasiga doir fikrlar ham mavjud. Navoiy tovushlarning artikulyatsion-funktsional tomoniga katta e'tibor beradi va belgiga ko'ra tovush tipini-fonemani belgilaydi. Fonema va harf munosabatiga e'tiborni jalb qiladi. Ular bir-biriga doimo ham mos kelavermasligini, bir harf bir

necha fonemani ifodalashi murnkinligini bayon qiladi. M: «yoy» hari 4 fonemani, «vov» harfi ham to'rt fonemani bildirishini aytadi. Navoiy bu haqda shunday yozadi: «Va ko'k lafzin ham necha ma'ni bilan iste'mol qilurlar. Bari ko`k — osmonni derlar, yana ko'k ohangdur, yana ko'k tegrada ko'klamdur, yana ko'k qadog`ini ham derlar, yana ko'k sabza va o'langni dog`i derlar». 3. Navoiy 2 tilni qiyoslaganda o'zbek tili lug'at boyligining ustunligini ko'rsatdi. Navoiy turkiy va fors tillardagi so'zlarni bir-biriga taqqoslar ekan, ayrim so'zlarning turkiycha atamasi bctlgani holda fors tilida shu tushunchani ifodalovchi stfz yo'q ekanligini ko'rsatadi. Masalan, eyiladigan taom turkiy tilda egulik deb ataladi, deydi Alisher Navoiy, lekin forslar yemakni ham, ichmakni ham xo'rdani so'zi bilan ifodalaydi. Alisher Navoiy davom etib yozadi: "Va uluq «qardosh va kichik qardoshni ikkalasin barodar derlar va turklar uluqni oga va kichikni ini derlar. Va bular ulug, kichik qiz qardoshni ham xohar derlar. Va bular ulugni egachi va kichikni singil derlar. Va .ular otaningoga-inisin opaga derlar. Va onaning oga-inisin-tagoyi derlar. Va alar hech qaysiga ot ta'yin qilmaydurlar va arab tili bila em va xol derlar. Va ko’kaldoshni turkcha til bila derlar. Va atka va enagani ham bu til bila ayturlar*'. Turkiy tilning so'z boyligi fors tilining so'z boyligindan kam emasligini namoyish qilish niyatida Alisher Navoiy asarda 100 fe'lni keltirib, ularni tahlil qiladi va o'zbek tilini xazina deb biladi. Navoiy fors tilida 100 fe'lning leksik-semantik parallellari yo'q ekanligini aytib, inson kechinmalarining nozik qirralarini ifodalashda ular yozuvchiga qanday imkoniyatlar berishini aniq misol orqali yoritib beradi. 4. Ikki tilni qiyoslar ekan, Navoiy o'zbek tilining so'z yasalish borasida ustunliklarini ko'rsatadi. «Muhokamatul-lugatayn»dan o'zbek tilida so'z yasalishi tarixi haqida qimmatli fikrlar olish mumkin. Ayniqsa, ot yasovchi — chi, -vul qo'shimchalari, fe'l yasovchi — sh, -t, -I qo'shimchalari haqidagi fikrlari diqqatga sazovordir. 5. Alisher Navoiy asarda o'zbek va fors-tojik tillarini chog'ishtirish jarayonida o'zbek tili tarixiy stilistikasiga xos xususiyatlarni ham bayon qiladi.

O'zbek tilining boy imkoniyatlaridan foydalanib, o'zining qaysi janr va uslubda asarlar yozganini alohida ta'kidlaydi. Alisher Navoiyning bu asari o'zbek va fors-tojik tillarini, ulcrning lug'at tarkibini qiyoslashga bag`ishlangan birinchi filologik asar sifatida alohida ahamiyatga ega. Unda keltirilgan masalalarning ko'pi hali ham o’z ahamiyatini yo`qotgani yo'q.

Adabiyotlar: 1. M.Qoshg'ariy "Devonu lug'otitturk". Tom. I, II, III, indeks lug'at Tb 1960-63-67. 2. Qo'chqortoev I.Isabekov B. ''Turkiy filologiyaga kirish". T, 1984. 3. Ne'matov H, Ahmatov N. "O'zbek tilining tarixiy leksikologiyasi". Buxoro. 1987 4. Tursunov U. va boshqalar. `'O'zbek adabiy tili tarixi" T. 1995. 5. Aliev A., Sodiqov Q. "O'zbek adabiy tili tarixidan". T. 1994. 6. Sodiqov Q. "Buyuk Qumaru". "O'zbekiston adabiyoti vasan'ati" gaz-si. 1991 10 may soni. 7. Ne'matov H. "O'zbek tilining tarixiy fbnetikasi". T. 1992. 8. A.Xojiyev O`zbek tili sinonimlarining izohli lug`ati. T., 1974, 6-bet.

O'xshashlar

Qiyosiy – tarixiy tilshunoslik ( komparativistika )

Vilgelm Fon Gumboldt – umumiy tilshunoslik fani Asoschisi. Qiyosiy-tarixiy tilshunoslik va boshqa ta‘limotlar

Alisher Navoiy asarlari bo’yicha yaratilgan filologik asarlar

Tilshunoslik va uning bo’limlari

Arab tilshunosligining rivojida o’rta osiyolik tilshunoslarning xizmati