Yangi davr geosiyosiy nazariyalari va maktablari - Siyosatshunoslik - Referatlar

Yangi davr geosiyosiy nazariyalari va maktablari

Yuklangan vaqt:

20.09.2019

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

81.5 KB

Ko'chirib olish

Y angi davr geosiyosiy nazariyalari va maktablari Reja: 1. Rossiyada geosiyosiy munosabatlar rivoji tarixi 2. Rossiya-AQSh-Xitoy munosabatlari ahamiyati 3. R ossiyadagi geosiyosiy oqimlar va maktablar. yangi ming yillikda Rossiya 4. Rossiyadagi geopolitik maktablarva oqimlar xususida bilim va ko‘nikmalarga ega bo‘lishadi.

Rossiyada geosiyosiy munosabatlar rivoji tarixi Petr Nikolaevich Savitskiy 1895 yilda dunyoga kelgan. Birinchi rus geosiyosatchisi. To‘g‘ri, uning mutaxassisligi iqtisodchi. Mashhur olimlar V.Vernadskiy va P.Struvelarning o‘quvchisi bo‘lgan. Biroq uning ilmiy va amaliy mushohadalari geosiyosiy mohiyatga ega. Urushga qadar siyosiy tomondan kadetlarga yaqin bo‘lib. revolyutsiyadan keyin Bolgariyaga ketishga majbur bo‘lgan. Keyin esa u erdan CHexoslovakiyaga kelgan. 1921 yildan boshlab N.S.Trubetskiy bilan birgalikda geosiyosiy masalalar diqqat markazida bo‘lgan evrosiyochilar harakatini boshqargan. Aynan shu vaqtlarda P.Savitskiy qarashlari geosiyosat olamiga kirib bo‘lgan edi. P.Savitskiy dunyoqarashining takomillashib borishida slavyanchilik (A.S.Xomyakov, aka-uka Kireevskiylar, Aksakovlar, Yu.F.Samarin) harakati vakillarining ta’siri katta bo‘lgan. 1945 yil sovet qo‘shinlari Pragani egallagach, P.Savitskiy ham shu erda hibsga olinib 10 yilga ozodlikdan mahrum etiladi. P.Savitskiy qamoqxonada N.Gumilevning o‘g‘li Lev Gumilev bilan tanishadi. Ular o‘rtasida nafaqat do‘stona munosabat, balki ijodiy almashinuv ham bo‘lgan. Kichik Gumilev P.Savitskiyga shogird bo‘ladi. Bilamizki, keyinchalik L.Gumilev taniqli rus etnografi va tarixchisi bo‘lib etishadi. 1956 yil P.Savitskiy oqlanadi. U SSSRdan Pragaga qaytadi va o‘sha erda umrining qolgan o‘n ikki yilini yashaydi. 1968 yil esa olamdan o‘tadi. Mashhur asarlari: «Dasht va o‘troqlik» (1922), «Rossiya-Evrosiyoning geografik tahlili» (1926), «Evrosiyoning geografik va geosiyosiy asoslari» (1933). P.Savitskiy geosiyosiy qarashlarida Rossiyaning geografik joylashuviga katta e’tibor berilgan. Tadqiqotchining fikricha, Rossiya jahon siyosiy xaritasida joylashuvi jihatidan tsivilizatsion shaklga ega. Davlat nafaqat geografik qulay makonda joylashgan, balki uning hududlari jahon geosiyosiy maydonida «o‘rtaliq» makonni tashkil etadi.

P.Savitskiy 1933 yilda yozgan «Evrosiyoning geografik va geosiyosiy asoslari» nomli maqolasini quyidagicha boshlagan, ya’ni «Evrosiyoda Rossiya Xitoyga nisbatan keng imkoniyatlarga ega. CHunki Rossiya «O‘rtaliq Davlat»dir» To‘g‘ri, klassik geosiyosatda «o‘rtaliq» davlat sifatida Germaniya qayd qilingan. Biroq, P.Savitskiy Germaniyani Evrosiyoga nisbatan «o‘rtaliq» davlat sifatida tan olmaydi. Faqat u Germaniyani Evropa mintaqasining markazi deb biladi. CHunki Evropa Evrosiyo emas, balki Evropa Evrosiyoning «g‘arbiy burni» xolos. Rossiya esa Evrosiyo borlig‘ining butun markaziy va tarkibiy qismini tashkil etadi. P.Savitskiy Rossiyaga milliy davlat sifatida qaramaydi. U Rossiyaga geosiyosiy omillardan kelib chiqib munosabat bildiradi va uni birinchi navbatda geosiyosiy kuch deb biladi. Rossiya oriy-slavyan madaniyati, turk ko‘chmanchilik va pravoslav an’analarini mujassamlashtirgan o‘ziga xos tsivilizatsiya ekanligini va mazkur madaniyatlar «o‘rtaliq» makonda jahon tarixining sintezi sifatida shakllanganligini ta’kidlaydi. P.Savitskiy tarixan rus madaniyatining takomillashishi va rivojlanishini «imperiyaga aylangan sharqiy slavyanlar»ning harakatlari bilangina bog‘lamaydi. Uningcha, rus davlatchilik madaniyatining rivoji slavyan va turk madaniyatining o‘zaro munosabatga kirishuvi davriga bog‘liq (XIII-XV asrlar). Bu jihatdan uning Turon kontseptsiyasiga to‘xtalmoq o‘rinlidir. To‘g‘ri, Turonga geosiyosiy makon sifatida va ijobiy jihatdan yondashgan ko‘plab tadqiqotchilar rus millatchilarining tanqidiga duch kelishgan. CHunki aynan Turon geosiyosiy makoni orqali mug‘ul-tatarlar Rossiyaga unutib bo‘lmaydigan darajada zulm berishgan. P.Savitskiy mug‘ul-tatarlarning o‘z davlatini bo‘ysindirganligini mohirona ma’qullaydi va unchalik tanqidchilar nigohiga tushmaydi. Chunki «Rossiya mug‘ul-tatarlarning kelishi bilan kelajakdagi geosiyosiy erkinligini va ruhiy mustaqilligini roman-german agressorlaridan saqlab qolish imkoniyatiga ega bo‘ldi». Bundan xulosa qilish mumkinki, agar mug‘ul- tatarlar

Rossiya erlarini bosib olmaganda vaqti kelib ham Rossiya buyuk imperiyaga aylana olmas edi. Ya’ni P.Savitskiy tatarlar bosqinchiligining davriyligi oldindan ma’lum bo‘lganligiga ishora qilmoqda. Turk dunyosiga nisbatan bunday munosabat tadqiqotchiga Rossiyaning Evropa makoniga mansub emasligi va ruslarning o‘ziga xos etnik tarkib ekanligini ilmiy doiraga olib chiqishga imkon berdi. Shuning uchun ham P.Savitskiy chiqishlarida makonga nisbatan umumiy Evrosiyo deb emas (garchi u evrosiyochilar oqimiga mansub bo‘lsada), balki Rossiya-Evrosiyo qabilida mulohazalarini bildirgan. P.Savitskiy o‘zining «Dasht va o‘troqlik» nomli mashhur maqolasida evrosiyochilar uchun nazariy asos bo‘lgan «Evrosiyoda tatarlarsiz (turklarsiz) buyuk Rossiya davlati bo‘lmas edi»,- degan geosiyosiy formulasini o‘rtaga tashlagan. Mazkur maqolada yana quyidagi jumlalar ham bor, ya’ni: «Rossiya Osiyoni birlashtirishga erishgan CHingizxondan to Temurgacha bo‘lgan Buyuk Xonlar vorisidir... Bunda bir vaqtning o‘zida tarixiy «o‘troqlik» va «dashtlar» munosabatlari mujassamlashgan». Turon (forscha so‘z, ya’ni turkiylar demakdir) - turkiy qavmga mansub xalqlar yashaydigan geografik makonni bildiradigan ijtimoiy, tarixiy-etnik atama. Turon hududan faqat geografik emas, geografik-tarixiy talqinga ega. Turon hududi Tinch okeanidan O‘rta er dengizidagi Egey-Adreatikagacha, Shimoliy mo‘z okeanidan Tibet, Himoloy tog‘larigacha, shimoliy Hindistondan Onado‘ligacha (Turkiya) bo‘lgan kengliklarni, u erlarda yashovchi turkiy xalqlarni birlashtiradi. O‘zbekiston Turonning markaziy qismida joylashgan. Agar slavyanofillar rus landshaftini geografik jihatdan o‘rmon va dashtga bo‘lishgan bo‘lsa, P.Savitskiy Rossiya-Evrosiyoning geosiyosiy mohiyatidan kelib chiqib makonni Evropa o‘rmonlari va Osiyo dashtlariga bo‘ladi. Rossiyaga esa o‘sha geosiyosiy makonlarning sintezi sifatida qaraydi. Albatta, geografik jihatdan Turon Rossiya-Evrosiyoga mos kelmaydi. Rossiya-Evrosiyoning ko‘lami keng. Biroq P.Savitskiy ana shu kenglik Turon orqali yo‘zaga kelganligini ta’kidlaydi, xolos.

Bu tomondan Rossiyaga Evropada ba’zan «mug‘ul ruhini tashuvchi» «varvarlar» sifatida qarashadi. Vaholanki, bunday qarashlar «Evrosiyoni o‘z izmiga ololmay kelayotgan» /arbning - talassokratiya kuchlarining o‘z manfaatlari yo‘lida bildirgan sub’ektiv qarashlaridan boshqa narsa emas. P.Savitskiy ijodining tarkibiy qismi yana bir kontseptsiya - «rivojlanish o‘chog‘i» kontseptsiyasi bilan bog‘liq. «Rivojlanish o‘chog‘i» F.Rattselb «siyosiy geografiyasi»da sharhlangan «Raum»-«borliq» tushunchasi bilan mohiyatan to‘g‘ri keladi. Bunda nemis «:organitsistik» maktabiga mos keluvchi hamda aglosakson geosiyosatchilarining voqealarni faqat tashqi bog‘lanish va izchilligiga qarab tasvirlovchi qarashlari- pragmatizmiga zid bo‘lgan evrosiyochilarning «:organitsistik» kayfiyatlari o‘z ifodasini topgan. «Rivojlanish o‘chog‘i» - bu Rossiya-Evrosiyo. Makonda ijtimoiy-siyosiy muhit va uning hududidagi geografik geografik individuum (landshaftlar) o‘zaro uyg‘unlashgan. «Rivojlanish o‘chog‘i»ning yuksalishiga nafaqat geografik, balki u bilan barobarida etnik, tarixiy, xo‘jalikka va boshqa ko‘rinishlarga ega bo‘lgan asoslar mavjud. Bu jihatdan «Rivojlanish o‘chog‘i»ni yaxlit «Grossraum» sifatida emas, ko‘plab mayda «raum»lardan tashkil topganligini aytmoq lozim. P.Savitskiy geosiyosiy qarashlarida «Evrosiyo», «Turon», «Rivojlanish o‘chog‘i» nazariyalaridan tashqari, «ideokratiya» printsipi ham alohida o‘ringa ega. Ideokratiya ham boshqa geosiyosiy dasturlar singari «kuch» tushunchasini o‘zida mujassam etadi. Masalan, geosiyosatda davlat yoki xalqaro tashkilotlarni umumiy qilib «kuch» deb atashimiz mumkin. Ideokratiya bunga qarama-qarshi qo‘ yilgan emas. P.Savitskiyning ideokratiya nazariyasi kuch-davlatdagi siyosiy to‘zilishga bag‘ishlangan. Ideokratiya shunday printsipki, unda davlat boshqaruvida pragmatik yondashuv yoki moddiy va tijorat omillari asosiy o‘rin egallamasligi kerak. CHunki har bir davlatda «geografik shaxs»lar mavjud. «Geografik shaxslar» - bu o‘sha davlat fuqarolari, davlatning tabiiy resurslari, davlatdagi ishlab chiqarish korxona va xo‘jaliklari va b. Geografik makondagi «geografik shaxslar» jamiyat moddiy ehtiyojlarini ta’minlab beradi.

R ossiyadagi geosiyosiy oqimlar va maktablar. yangi ming yillikda rossiya Yuqorida ta’kidlaganimizdek, "geosiyosat" atamasi ilmiy doirada birinchi bulib shved olimi Rudolbf Chellen tomonidan ishlatilgan. R.Chellen professional geograf bo‘lmagan va geosiyosatga siyosatshunoslikning muhim bir yo‘nalishi sifatida qaragan. U geosiyosatga "borliqda geografik organizm sifatida mujassamlashgan davlatlar haqidagi fan" tarzida ta’rif bergan. R.Chellen davlatning qudratini unda mavjud bo‘lgan beshta jihat bilan bog‘laydi, bular: hudud, xo‘jalik, xalq, jamiyat va hokimiyat. Shundan kelib chiqib davlat haqidagi fanlar ham beshta bo‘lishi kerak (5 ta neologizm - "neo"-yangi, "logos"-so‘z (yunoncha), yangi so‘z yoki ibora). Uningcha, bu atamalar bir vaqtning o‘zida siyosatshunoslikning ham muhim bo‘limlaridan sanaladi, ya’ni: • geosiyosat ("davlatni kuch va borliqdagi geografik organizm sifatida o‘rganish"); • ekosiyosat ("davlatlarni iqtisodiy kuch markazi sifatida o‘rganish"); • demosiyosat ("davlatlarda istiqomat qiluvchi xalqlarni, ularning turmush tarzini tadqiq qilish; F.Rattselning "Antropogeografiya"siga o‘xshash); • sotsiosiyosat ("davlatning ijtimoiy jihatlarini o‘rganish"); • kratosiyosat ("davlatlarning hokimiyat va boshqaruv shakllarini va ularning davlatdagi huquqiy, ijtimoiy-iqtisodiy omillar bilan munosabati muammolarini o‘rganish"). Olim ushbu yo‘nalishlarni ham o‘z tadqiqotlarida geosiyosatga parallel ravishda davom ettirsada, keng ilmiy doirada bu yo‘nalishlar geosiyosat singari unchalik tan olinmadi. Shu bois uning mazkur yo‘nalishlar bo‘yicha qarashlari keyinchalik "borliqda geografik organizm sifatida mujassamlashgan davlatlar haqidagi fan" - geosiyosatga qo‘shilib ketdi, desak ham bo‘ladi.

Shuningdek, R.CHellen geosiyosat fanining quyidagi bo‘limlardan iboratligini aytadi: ■ toposiyosat - davlatning siyosiy jihatdan qanday muhit bilan qurshalganligini o‘rganadi. Topopolitikada davlat uchun tashqi dunyodan bo‘ladigan kuchlarning ta’sir etish yoki etmaslik masalasi muhimdir. Bunday omillar davlatga atrofdan ittifoqdoshlar qidirish va davlatlararo kelishuvlarning boshqa variantlarini yo‘zaga keltirish uchun muqobil siyosatlarni ishlab chiqish masalasini yo‘zaga chiqaradi. Bu jihatdan R.Chellen davlatning geografik joylashuvini «davlat siyosatining kalitidir», - deydi. ■ morfosiyosat - davlatning hududiy shakllarini o‘rganuvchi bilimlar majmuasi. Morfopolitika uchun davlat hududlari qanday boyliklarga egaligi muhim emas. Bunda davlat hududan qanday ko‘rinishga ega, yoysimon, dumaloq yoki o‘zunchoq holatda joylashganligi, davlatda markaz bilan joylar o‘rtasidagi aloqalarning geografik tizimi va davlatning tashqi dunyoga geografik jihatdan chiqish imkoniyatlari masalasiga e’tibor beriladi. Masalan, Norvegiya, Italiya davlatlarining geografik joylashuvi. R.CHellen fikricha, davlatning katta-kichikligi uning qudratiga poydevor bo‘lishi mumkin. ■ fiziosiyosat - davlat hududlarining markazga qanday pozitsiyada ekanligini, ular munosabatlari ko‘lamini tadqiq etuvchi bilimlar. R.Chellen fiziopolitikani davlatning, davlatga qarashli boshqa hududlarning qay darajada jismoniy kuchga egaligi yoki ega emasligi bilan bog‘laydi. Joylarning (davlat hududlarining) davlat siyosatiga ta’sir etuvchi jismoniy-geografik xususiyatlarini o‘rganish va tahlil etish fiziopolitikaning tarkibiy qismini tashkil etadi. Shved olimi davlatning qudratini quyidagi formula bilan izohlaydi: Davlat kuch-qudrati q f (tabiiy-geografik xususiyatlari Q xo‘jalik Q xalq Q davlat boshqaruv shakli) Tabiiy-geografik xususiyatlar - davlatning qanday geografik makonda joylashganligi, xalqaro savdo tarmoqlariga chiqish imkoniyatlari, davlatning fauna va flora dunyosi, iqlimi va b.

Davlat xo‘jaligi deganda R.CHellen davlatning mavjud imkoniyatlaridan kelib chiqib o‘zini boqa olishiga asos bo‘ladigan omillar - tabiiy resurs manbalariga, bozor to‘zilmalariga va shu kabi boshqa omillarga egaligini va ularning dunyo xo‘jalik tarmoqlari bilan qanday darajada bog‘langanligini nazarda tutadi. Iqtisodiy munosabatlarda R.CHellen avtarkiyani - davlatning zarur narsalarni chetdan olmasdan mamlakat aholisiga o‘zi etkazib berishga asoslangan milliy xo‘jalik tizimiga erishishni yoqlaydi. Xalq - bu mamlakatda istiqomat qiluvchi milliy-etnik guruhlar. Biroq R.CHellen davlatda yashayotgan xalqni madaniy, etnik va demografik munosabatlardan kelib baholaydi. Olim ularni tadqiq etishda «biosiyosat» atamasini qo‘llagan. Uningcha, biopolitika «jamiyat mezoni: aql, yurak va tartibot»ni yo‘zaga keltiruvchi xalqlar turmush tarzini o‘rganadi. Davlat boshqaruv shakli deganda R.CHellen davlatning boshqaruv tizimini nazarda tutmaydi. U davlat boshqaruv shakli deganda bir tomondan, davlatdagi vijdon erkinligi, hurfikrlilik, yig‘ilishlar o‘tkazish erkinligi va shu kabilarni, ikkinchi tomondan, davlatga soliq to‘lashning majburiyligi, harbiy xizmat majburiyatlari, maktabda o‘qish va boshqa shu kabi masalalarni nazarda tutadi. CHunki ushbu omillarning amaliyotda o‘z aksini topishi o‘sha davlat boshqaruv shaklining nechog‘li kuch-qudratga egaligini namoyon etadi. R.CHellen o‘zining «Zamonaviy buyuk kuchlar» asarida geosiyosatda birinchi bo‘lib buyuk davlat (kuch) to‘zish nazariyasini o‘rtaga tashlagan. Uningcha, buyuk davlat (kuch)lar geosiyosiy jarayonlarning sub’ekti bo‘lish bilan bir vaqtda, mantiqiy tomondan ham geosiyosat predmetining asosini tashkil etishi kerak. Tadqiqotchi buyuk davlat (kuch)larni ikkiga bo‘ladi, ya’ni xalqaro kuchlar va buyuk kuchlar. U I-jahon urushiga qadar xalqaro kuchlar qatoriga Buyuk Britaniya, AQSh, Rossiya va Germaniya davlatlarini kiritgan. Buyuk kuchlar sifatida esa Yaponiya, Frantsiya, Italiya va Avstro- Vengriya imperiyasini ko‘rishgan.

Xullas, R.CHellenning ilgari surgan va nazariy isbotlashga uringan geosiyosiy kontseptsiyalari F.Rattselb qarashlarini mundarijaviy jihatdan to‘ldirdi. U o‘zining asosiy ishi - "Davlat hayotning muhim shakli sifatida" (1916) nomli asarida davlat va jamiyatga nisbatan "orginitsistik" qarashlarini bayon qilgan. Agar F.Rattsel Evropa mintaqasidagi siyosiy kuch markazi muammosiga umumiyroq tasnif etgan bo‘lsa, R.CHellen uning geosiyosiy printsiplarini rivojlantirib Evropada "mintaqaviy davlat" - kuch markazi sifatida Germaniyani aniq ko‘rsatadi. Uningcha, Germaniya Evropa mintaqasida boshqa davlatlarga nisbatan markaziy geografik kengliknigina tashkil etmasdan, balki Evropadagi siyosiy kuch markazligiga da’vogar davlatlardan dinamik (jo‘shqin) xususiyatga ega davlatligi bilan ajralib turadi. Bunga misol tariqasida u, I-jahon urushi davridagi tabiiy geosiyosiy konflikt orqasida yo‘zaga kelgan Germaniyaning ("markaz davlat") dinamik ekspansion siyosati va unga qarshi harakat qilayotgan pereferiy (atrofidagi) Evropa mintaqasiga oid (undan tashqari ham) davlatlarni (Antanta davlatlari) nazarda tutadi. Agar F.Rattselb Evropada Germaniyaga qarshi boshka mintaqaviy siyosiy kuch markazlari bor deb va aniq bir davlatlarni ko‘rsatmagan bo‘lsa, R.CHellen Germaniyaning manfaatlariga Farbiy Evropa davlatlaridan qaysi davlatlar manfaati qarama-qarshi bo‘lishini aniq ko‘rsatib, ularning Frantsiya va Angliya bo‘lishidan bahs etadi. Uning nazarida, Germaniya "yosh" (Junge) davlat, nemis xalqi esa - "yosh xalq" (Junge Volk). "Markaziy Evropa borlig‘i"da "yosh"lar "qadimgi xalqlar" (frantso‘zlar va inglizlar) bir vaqtlar nazorat qilgan hududlar hisobiga yoki u erlarga intilib sayyoraviy kenglik sari harakat qilmog‘i lozim. Ko‘rinib turibdiki, R.CHellen bunday qarashlari bilan Evropa mintaqasida geosiyosiy qarama- qarshilikning mafkuraviy jihatlarini birlamchi o‘ringa qo‘yadi. R.Chellen shved bo‘lganligi bois Shvetsiya siyosatini nemislar siyosati bilan yaqinligini aytadi. Va bu ikki xalq yashayotgan kengliklar Evropada markaziy makonni tashkil etadi, deydi. Bu jihatdan uning qarashlari Fridrix Naumanning "Markaziy Evropa" (Mitteleuropa) nazariyasiga mos keladi.

1945 yil 6 va 9 avgust kunlari AQSh tomonidan Xirosima va Nagasaki shaharlariga atom bombasi tashlandi. Xirosida 90 ming, Nagasakida 75 ming kishi xalok bo‘ldi. Bu sovuq urushning amaliy boshlanishi edi. 1946 yilning 5 martida Fulton universitetida (AQSh) so‘zlagan nutqida kommunizmga qarshi kurashish uchun ingliz-amerika ittifoqini tuzishga chaqirdi. Bu esa sovuq urushning rasmiy boshlanishi edi. «Sovuq urush»-Sharq va G‘arb o‘rtasidagi qarama-qarshilik, bir- biriga dushmanlik, ishonchsizlik. U o‘z ichiga 1945-1991 yillarni oladi. Biroq sovet xavfi soxta edi. Aholi o‘zgarishlarni kutardi. Yadro quroli sovuq urush vositasi bo‘ldi. Yadro quroliga SSSR-1949 yilda, Angliya-1952 yilda, Frantsiya- 1960 yilda, Xitoy- 1964 yilda, 1999 yilda Xindiston va Pokiston ega bo‘ldi. 1953 yilda SSSR vodorod bombasiga ega bo‘ldi. 1948 yilda AQShda qitalararo bombardimonchi samolyot- (20 km balandlik, 12 ming km uzoqlik) B-52 yaratildi. 7 yildan keyin shunday samolyot SSSR da ham yaratildi. 1957 yilda SSSRda ballistik raketa yaratildi. Bir vaqtning o‘zida ikkala davlatda suv osti atom kemasi ishlab chiqildi. Raketa hujumiga qarshi mudofaa tizimi 1966 yilda SSSRda, 1974 yilda AQShda yaratildi. 70 yillarda 350-400 mld, 80-yillarda esa 600 mld. dollar sarflanardi. AQSh Potsdam konferentsiyasi qarorlarini buzgan holda G‘arbiy Germaniyada hukumat tuzishva unda pul islohoti o‘tkazish haqida muzokaralar olib bordi. AQSh va g‘arb mamlakatlari SSSRning Germaniya hududidan barcha okkupatsion qo‘shinlarni olib chiqishni ko‘zda tutuvchi tinchlik shartnomasini tayyorlash, umumgerman boshqaruv organlarini tuzish haqidagi takliflarini rad etdi.Bu hol Sovet qo‘shinlari tomonidan Berlinga kirish yo‘llarini qurshab olish va 1948 yilda «Berlin inqirozi»ga olib keldi. 1947 yil 12 martida AQSh Kongressida «Trumen doktrinasi» tasdiqlandi. Unga xukumatga «tashqi bosim» ga qarshi kurashayotgan «erkin xalqlar» ga yordam berish mumkin bo‘ldi. Doktrina-(lotincha- ta’limot) ichki va tashqi siyosatning yo‘nalishini belgilovchi qoidalar tizimi.

TRUMEN AQShning 33- prezidenti, demokrat, sovuq urush va NATO tashkilotchisi, atom bombasini tashlashga buyruq bergan. 1947 yil 5 martda AQSh davlat kotibi Jorj Marshall Garvard universitetida so‘zlagan nutqida Evropa iqtisodiyotini tiklash rejasini ilgari surdi. «Marshall rejasi» ga asosan Evropaning 16 mamalakati 17 mld.dollar mablag‘ oladigan bo‘ldi. VARShAVA ShARTNOMASI. GFRning NATOga kirishi xavotir uyg‘otdi. SSSR ham xarbiy-siyosiy blok tuzishga kirishdi. VARShAVA ShARTNOMASI- 1955 yil 14 mayda tashkil etildi. NATOga qarshi tuzildi. A’zolao: SSSR, Polsha, Bolgariya, Vengriya, GDR, Ruminiya, Chexoslavakiya, Albaniya. Albaniya 1968 yildan chiqib ketdi. Sharqiy Evropa mamlakatlari o‘rtasida iqtisodiy integratsiyani rivojlantirish maqsadida 1949 yili O‘IYoK tuzildi. A’zolar: SSSR, Albaniya, Bolgariya, Chexoslavakiya, Vengriya, Ruminiya, Polsha. 1991 yilda tugatilgan. Bipolyar tizim-ikki buyuk davlat qarama-qarshiligiga asoslangan va ular tomonidan yaratilgan xarbiy- siyosiy bloklar tizimi. Bu paytda Evropa davlatlari roli pasayib ketdi. Evropani birlashtirish g‘oyasini Viktor Gyugo 1972 yilda tashlagan edi. 1950 yilda Frantsiya tashqi ishlar vaziri Robert Shuman G‘arbiy evropada ko‘mir va po‘latni ishlab chiqarishni birlashtirish taklifi bilan chiqdi. EKPB-Evropa kumir va po‘lat birlashmasi, 1951 yilda Frantsiya, GFR, Italiya va Benilyuks (Belgiya, Niderlandiya, Lyuksemburg) mamlakatlari tomonidan tashkil etildi. 1957 yilda Rim protokollari deb nom olgan hujjat imzolandi. Unga asosan Evropa iqtisodiy hamjamiyati (EIH) yoki umumiy bozorga asos solindi. EIH ga 1973 yilda Angliya, Irlandiya, Daniya, 1981 yilda Gretsiya, 1986 yilda Ispaniya, Portugaliya qabul qilindi. SSSR. Urushda 27 kishi xalok bo‘ldi, 1710 shahar, 70 ming kishloq vayron etildi. 32 ming korxona, 65 ming km temir yo‘l ishdan chiqdi. 1953 yil 5 martda Stalin vafot etdi. U mamlakatni 1922 yildan boshqarib kelayotgan edi. Ma’lum bir payt jamoaviy rahbarlik vujudga keldi. Hokimiyat sekin Xrushchev (1953-1954) qo‘liga o‘tdi. 1956 yilda Stalin shaxsiga sig‘inish qoralandi. Madaniy hayotda ma’lum bir erkinliklarga yo‘l berildi.

Bu «iliqlik» davri deb nom oldi. Pasternakning «Doktor Jivago» romani Nobel mukofotiga sazovor bo‘ldi. U 1962 yilda Izmaylovsk bog‘ida o‘z asarlarining ko‘rgazmasini o‘tkazishga ruxsat oladi. Lekin ko‘rgazmani buldozerlar vayron qiladi. Tashqi siyosatda Osiyo va Afrikadagi milliy ozodlik harakatlarini qo‘llab quvvatladi. 1964 yilda Xrushchev lavozimidan chetlatildi. O‘rnini Brejnev egalladi (1964-1982). 1972 SSSR Bilan AQSh o‘rtasida yadro qurolini tarqatmaslik va sinab ko‘rmaslik to‘g‘risida bitim imzolandi. KGB faoliyati kengaytirildi. Siyosiy tizimni demokratlashtirish, inson huquqlariga amal qilish, KGB vakolatini chetlash tarafdorlari yuzaga keldi. Ular dissidentlar deb ataldi. Dissidentlar (lotincha- muvofiq bo‘lmagan, boshqacha fikrlovchi)- davlat nuqtai nazarini yoqlamaydigan, hukmron g‘oyaga qo‘shilmaydigan fuqarolar. 1982 yilda Brejnev vafot etdi. 1984 yilda Andropov, 1985 yilda Chernenko vafot etdi. 1985 yilda xukumat tepasiga Gorbachev keldi. Uning tashabbusi bilan 1985 yil aprelida «qayta qurish» boshlandi. Gorbachev 1990 yilda tinchlik sohasidagi faoliyati uchun Nobel mukofoti oldi. NATO-Shimoliy Atlantika shartnomasi tashkiloti. 1949 yil 4 aprelda tashkil qilingan. AQSh tarixda birinchi bor tinch davrda Evropa davlatlari Bilan harbiy ittifoqqa kirdi. A’zolar: AQSh, Kanada, Belgiya, Angliya, Daniya, Frantsiya, Islandiya, niderlandiya, Italiya, Norvegiya, Portugaliya, Lyuksemburg. Keyinchalik Gretsiya (1952), Turkiya (1952), GFR (1955), Ispaniya (1986) qo‘shildi. SSSRga qarshi harbiy-siyosiy blokning yaratilishi tugallandi. NATO amalda Evropa integratsiyasi yo‘lidagi ilk qadam bo‘ldi. Milliy suverenitet eskirib qolgan tushuncha deb e’lon qilindi. U «atlantizm» tushunchasi Bilan almashtirildi. Atlantizm-g‘arb qadriyatlari va demokratiyasini muhofaza qilishning umumiy manfaatlari bo‘ysundirilishini anglatadi. VARShAVA ShARTNOMASI. GFRning NATOga kirishi xavotir uyg‘otdi. SSSR ham xarbiy-siyosiy blok tuzishga kirishdi. VARShAVA ShARTNOMASI- 1955 yil 14 mayda tashkil etildi. NATOga qarshi tuzildi. A’zolao: SSSR, Polsha, Bolgariya, Vengriya, GDR, Ruminiya, Chexoslavakiya, Albaniya. Albaniya 1968

yildan chiqib ketdi. Sharqiy Evropa mamlakatlari o‘rtasida iqtisodiy integratsiyani rivojlantirish maqsadida 1949 yili O‘IYoK tuzildi. A’zolar: SSSR, Albaniya, Bolgariya, Chexoslavakiya, Vengriya, Ruminiya, Polsha. 1991 yilda tugatilgan Bipolyar tizim-ikki buyuk davlat qarama-qarshiligiga asoslangan va ular tomonidan yaratilgan xarbiy- siyosiy bloklar tizimi. Bu paytda Evropa davlatlari roli pasayib ketdi. Evropani birlashtirish g‘oyasini Viktor Gyugo 1972 yilda tashlagan edi. 1950 yilda Frantsiya tashqi ishlar vaziri Robert Shuman G‘arbiy evropada ko‘mir va po‘latni ishlab chiqarishni birlashtirish taklifi bilan chiqdi. EKPB-Evropa kumir va po‘lat birlashmasi, 1951 yilda Frantsiya, GFR, Italiya va Benilyuks (Belgiya, Niderlandiya, Lyuksemburg) mamlakatlari tomonidan tashkil etildi. 1957 yilda Rim protokollari deb nom olgan hujjat imzolandi. Unga asosan Evropa iqtisodiy hamjamiyati (EIH) yoki umumiy bozorga asos solindi. EIH ga 1973 yilda Angliya, Irlandiya, Daniya, 1981 yilda Gretsiya, 1986 yilda Ispaniya, Portugaliya qabul qilindi. 1962 yildan «sovuq urush» holatidan chiqish tendentsiyasi yuz berdi. 1963 yilda Moskva-Vashington telefon liniyasi ishga tushdi. 19690-1979 yillarda munosabatlar ijobiy tomonga o‘zgardi, va u «detant»- yumshatish (frantsuzcha) deb nom oldi. Nikson 1972 yilda Moskvaga, Brejnev 1973 yilda AQSh ga tashrif bilan keldi.AQSh prezidentlaridan Nikson, Ford, Bush, Reygan Xitoyga tashrif buyurib uni o‘z ittifoqchisiga aylantirishga urinib ko‘rdi. 1975 yil 1 avgustda AQSh, Kanada hamda Evropaning 35 davlati ishtirokida Xelsinki bitimi imzolandi. J. Bush 1991 yil yanvarda Kongressga yo‘llagan xatida sovuq urush tugaganini e’lon qildi. Birlashgan millatlar atamasi ilk bor 1942 yil 1 yanvarda vashington deklaratsiyasida paydo bo‘ldi. 1945 yil iyunda BMT nizomi qabul qilindi va 24 oktyabrdan kuchga kirdi. Bosh Assambleya Nbyu- Yorkda joylashgan. Xavfsizlik kengashi a’zolari: SSSR, AQSh, Xitoy, Angliya, Frantsiya. 1975 yildan buyon «katta ettilik»-AQSh, Kanada, Angliya, Frantsiya, GFR, Italiya, Yaponiya mamlakatlari anjumani o‘tkazilmoqda. BMT faoliyati:

1960- Mustamlaka xalqlarga mustaqillik berish to‘g‘risida Deklaratsiya 1981- Yadro katastrofasini oldini olish to‘grisida 1983- Yadro urushini qoralash to‘g‘risida 1990-99- BMT va xalqaro huquq o‘n yilligi

Adabiyotlar: 1. Boden J. Metod legkogo poznaniya istorii. - M.:Nauka, 2000, 412-bet 2. Vasilenko I.A. Geopolitika. - M. Logos, 2003, 204-bet. 3. Gadjiyev K.S. Vvedeniye v geopolitiku. Izd 2, dop. i pererab. M., 2001. 4. Gadjiyev K.S. Geopolitika. –M.:Mejdunarodniye otnosheniya,1997, 384-bet. 5. Geopolitika: teoriya i praktika // Sb.statey pod red. Pozdnyakova E.A. -M., 1993,236-bet. 6. Dergechev V. Geopolitika. O‘quv qo‘llanma. – M., 2000. 7. Dugin A. Osnovi geopolitiki. Birinchi qism. - M.:Arktogeya,1997,121-130- betlar.

O'xshashlar

F.Fukuyama va S.Xantington nazariyalari

O'zbekistonning geosiyosiy o'rni

O‘zbekiston va Shanhay tashkilotining geosiyosiy istiqbollari

Markaziy Osiyo regionidagi geosiyosiy jarayonlar. yangi ming yillikda Markaziy Osiyoda xavfsizlikni ta’minlash muammolari

“Katta o‘yin” kontseptsiyasi va uning geosiyosiy mohiyati