Бахти уйғонган халқ - Milliy istiqlol g'oyasi - Referatlar

Бахти уйғонган халқ

Yuklangan vaqt:

20.09.2019

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

30.75 KB

Ko'chirib olish

Бахти уйғонган халқ Режа : 1. Халқ фаровонлиги ғоясининг рўёби ҳақида 2. Очарчилик остонасидан қайтарилган миллат 3. Фаровонлик марралари 4. Ҳайрат 5. Фаровонлик: куч — билим ва тафаккурда

Халқ фаровонлиги ғоясининг рўёби ҳақида Хшщ фаровонлиги деган эзгу тушунчани ҳам мил-лий ғоямизнинг негизини ташкил этадиган тамойил- лар қаторига кўйишимиз табиийдир. Нега деганда, бу дунёда ҳар бир одам тўқ в а ба- давлат ҳаё'т кечириш, эл-юрт учун муносиб фарзанд тарбиялаш, уларга билим бериш, уйли-жойли қилиш, уларнинг вахту камолини кўриш орзуси билан яшайди. Ислом Каримов Ушбу халқчил фикрлар ҳар бир авлодга ота-оналар- нинг қўл кўтариб, «омин» дейишдан олдин қилган азалий дуоларига бориб боғланади. Бу орзулар аждодлардан ав-лодларга ўтиб, армонга айланиб келаверарди. Фақат мус- тақиллик туфайли орзулар фазодан «ерга тушди». Реал, моддий воқеликка айланмоқда. Не бахтки, биз халқимиз- нинг «бахти ётган» йиллари тугаб, бутунги — «бахти уй- ғонган» даврида яшаяпмиз. Фаровонлик ҳар бир одамнинг, халқнинг ўз олдига қўйган қатъий азму қароридан бошланади. Биров берган нарса бировни фаровон қилмаган. Шунинг учун Ўзбекис тон халқини фаровон қилишни аввало энг муҳим нуқта- да — одамларнинг ният, ғояларида уйғотиш, уларни бир- лаштириш, сафарбар қилиш керак эди. Шундай бўдди. Халқ фаровонлиги миллий мафкурамизнинг асосий гояла- ридан бирига айланди. Ўтган 20 йил Президентимиз раҳ-намолигида халқимиз фаровонлигини ошириш учун ма- шаққатли кураш йиллари бўдди. Асрлар давомида фалакда сузган орзулар ерга қўнди. Фаровонлик, ўзини ўзи тўқ ва бадавлат қилиш нималиги- ни, тарбияли, билимли фарзандлар бахти қандай бўли шини кўряпмиз, эшитяпмиз. Фарзандларимизнинг ютуқ- лари билан бир-биримизни қутлаяпмиз. Йигирма йил олдин биз мулксизлар жамиятида яшар эдик. Мулкдорлар фақат чет элларда бўларди. Бугун ўзи- миз ёки қўшниларимиз мулкдор. Фаровон оилалар, ма- ҳаллалар сони кундан-кунга оша бораётир. Шукронаси бор одамлар тўй-томошаларда, маънавий-маърифий тад- бирларда бунинг ўнлаб тасдиғини айтиб юрибди. Бу кун- ларга етишмоқ осон бўлмаганини ҳам.

Очарчилик остонасидан қайтарилган миллат Этнолог олимларнинг фикрича, деҳқончилик дастлаб Ер шарининг тахминан 20—45 параллеллари оралиғида пайдо бўлган ва узоқ давр давомида ўзлаштирилиб, тако-миллашиб келган. Ўзбекистон дунёга деҳқончилик мада- ниятини берган ҳудудлардан бири бўлган. Макка жаҳонга Америкадан, бугдой Марказий Осиёдан тарқалган. Биз- нинг буғдойимиз ўзининг ҳосилдорлиги, таркибида про-теиннинг кўплиги билан машҳур бўлган. Афсуски, шўро- лар халқнинг ғаллачилик маданияти, тажрибасини ҳам қатағон қилди. Энг катта империя бўлмиш СССР ношуд- лигидан ўзини ўзи ғалла билан таъминлай олмасди. «Собиқ СССР Канада ва Америкадан ҳар йили 40—50 миллион тонна ғалла сотиб оларди. Шунинг ҳисобидан Ўзбекистонга ҳам улуш берарди. Иттифоқ парчаланиб кет- ганидан кейин биз йиллик эҳтиёжимизга етарли 6 миллион тонна ғаллани қаёқдан олиб келишни, қаёқдан валюта то- пишни ўйлаб роса сарсон-саргардон бўлдик. Бугун очиқ айтаверсак ҳам бўлади: 1991 йилнинг охири ва 1992 йилнинг бошида кўп нарсаларда узилиш бўлиб, жуда оғир аҳволга тушиб, нақ очарчилик остонасида турар эдик» 1 . Тадбирли, азми шижоатли кишилари кўп миллатлар ҳар томонлама бой, қудратли бўлиб келган. Шўролар эса бу нинг тескарисини қилищци. Тадбиркор, ташаббускор ва шу боис мулкдор бўлганларнинг мулкини талаб, ўзларини сургун, қатл қидди. Камбағалликда ҳаммани тенглади. Совет кинолари, китоб, спектаклларидаги салбий об- разлар — мулкдорлар эди. Мулкдор боболаримизнинг ўз ҳисобларидан мадрасалар, кўприклар қурдиргани, ариқ-лар қаздириб сув келтиргани, камбағалларнинг тўйлари- ни қилиб берганини гапириш, ёзиш, ҳатто, эшитиш ҳам жазоланди. Турғунлик ва иқтисодий танглик янада ошди. Бошқача айтганда, оммавий камбағалликнинг асосий са- бабларини совет ҳокимияти туғдирди. Ўзбекистон халки «иккинчи даражали» одамлар тои- фасига киритилган эди.

Шу сабабли бошқа республика- лардан ҳам камбағал, яъни қашшоқ эди: «Ўзбекистонда аҳолининг турмуш даражаси энг паст бўлиб қолди. Маълу- мотларга қараганда, 1990 йилда республика аҳолисининг 70 фоизга яқинияинг жами даромади тирикчилик ўтказиш учун зарур бўлган энг қуйи даражадан ҳам паст эди. Айни маҳалда Россия ва Украинада аҳолининг 30 фоизга якини- гина шундай аҳволда кун кечирганди» ! . Халқ фарвонлиги учун кураш энг муҳим, бирламчи масала — нондан бошланди, десак бўлар. Чунки совет дав- ридаги нон учун саҳарлаб, узундан-узоқ навбатда туриш, нонни карточка билан олиш ва бошқа чекловлардан хал-қимиз дили зада бўлиб қолган эди. Шу сабабли фаровон- ликнинг биринчи шартларидан бири сифатида ғалла мус- тақиллигига эришиш керак эди. Бу эса тез, самарали ва қатъий чоралар кўришни талаб қиларди. Бу ҳақда Президентимиз 1995 йилда шундай деган: «Авваламбор, «пахта, пахта» деявериб, ғалла етиштириш- дан бутунлай чиқиб кетдик. Унинг технологиясини ҳам уну- тиб қўйдик. ... Қисқа қилиб айтганда, ғаллачилик бизда ўгай соҳа бўлиб қолган. Яна такрорлаб айтаман, республика бўйича ўртача 40 центнердан ғалла олиш, бу — қўлимиздан келадиган вазифа. Ахир, қачонгача олтинимиз, пахтамиз эвазига четдан ғалла олиб келамиз. Токи, ғалла мустақиллигига эришмас экан- миз, иқтисодий мустақиллик ҳақида гапириш ортиқча». Аниқ ҳисоб-китоблар, тинимсиз саъйи ҳаракатлар ўз самарасини берди. Мустақил, ёш Узбекистан давлати ўз халқини очарчиликдан асраб қодди. Бир неча кунлик ғал-ласи қолган давлат тезда ўзини ўнглаб олди. Ғалла муста- қиллигига эришди. Бугун у ғаллани экспорт қилмоқда. Бу ҳам халқимиз фаровонлигидаги ўзгаришлар шиддатини кўрсатмайдими? Ким эдигу, ким бўлдик, деган саволга юзлаб муносиб, ғурурли жавобларимиз қаторига шу мар- рани ҳам киритса бўлар? Фаровонлик марралари

2010 йил 20 сентябрь. Нью-Йорк. Жаҳон аҳли Прези дент Ислом Каримовнинг БМТ Бош ассамблеясининг Мингйиллик ривожланиш мақсадларига бағишланган олий даражадаги ялпи мажлисидаги нутқини тинглади. Инсо- ният орзу қилаётган фаровонлик марраларига Ўзбекис- тон қанчалик яқинлигини билди. БМТ тавсияларига кўра, фаровонлик бу — «Инсон-нинг тараққиёт индекси». Унга меҳнат шароитлари, би-лим олиш имкониятлари, саводхонлик, саломатлик, жон бошига даромад, умр узоқлиги ҳам киради. Ижтимоий ҳимоя, ичимлик сув, табиий газ таъминоти ҳам муҳим. Келинг, ўзимизга ана шу умуминсоний, масъулиятли та- лаблар орқали қарайлик: — Фаровонлик чўнтакка — иш ҳақига боғлиқ: ўзбекис- тонликларнинг иш ҳақи 19 йилда ўртача 14 баравар ошди. — Фаровонлик халқнинг ижтимоий ҳимоясига боғлиқ: Узбекистан ҳар йили давлат бюджет ининг 50 фоиздан кўпи- ни ижтимоий соҳага йўналтирмоқда. — Фаровонлик ҳар биримиз ичаётган тоза ичимлик суви таъминотига боғлиқ. Дунёнинг кўп давлатлари бу борада биз эришган марраларни орзу қилаётир, Чунки Ўзбекис- тонликларшшг 82,5 фоизида бу муаммо йўқ. — Дунёда аҳолисининг табиий газ билан таъминлан- ган қисми 50 фоизга ҳам етмайдиган давлатлар кўп. Узбе кистан халқининг 83,5 фоизи бу неъматдан баҳраманд. — Фаровонлик оналар ва болалар саломатлиги, ҳаёти ҳимоя қилинган жойда бўлади. Ўзбекистонда оналар ўлими 2 баравардан кўпроққа, болалар ўлими эса 3 бараварга ка- майди. — Бир киши умрингизни 6 йилга узайтирса, уни нима деб дуо қилардингиз? Ўтган 20 йилда ўзбекистонликлар- нинг ўртача умри 67 ёшдан 73 ёшга узайди. Аёллар — мунис оналаримизнинг умри 75 ёшдан ошди. — Хотин-қизлар эркаклар билан тенг, эмин-эркин меҳнат қилса, оилалар фаровонлиги икки ҳисса ошади. Ўзбекистонда иш билан банд аҳолининг 48 фоизини хотин- қизлар ташкил қилади. — Қаерда фаровонлик бўлса, одамлар илгари ўзи қил- ган ишларни

бировларга пул бериб қилдиради. Бу эса хизмат кўрсатиш соҳасининг ривожи демак. Ўзбекистон да сўнгги ўн йилда аҳолига кўрсатилган пуллик хизматлар ҳажми киши бошига қарийб 20 баробар ошди 1 . Беихтиёр бир афоризмни сал ўзгартириб, «Фаровон лик бор бўлса, у — намоён бўлади. Фаровонлик намоён бўлса, у — бор», дегингиз келади. Ҳайрат Мусулмон оламининг арбоблари биз учун оддий ҳолат- га — ҳар бир ўғил- қизимизнинг таълим олиш имконияти-га эгалигидан ҳайратда. «Мусулмонлар лигаси» партияси бош котиби Сайд Мушаҳид Ҳусайн жаноблари шундай фикрда. «Ўзбекистонда, — дейди Сайд Ҳусайн, — 100 фоиз ёшлар таълим соҳасида яратилган имкониятлардан тўла баҳраманд бўлаётганига ишонч ҳосил қилдим. Бундай юксак ютуқка минтақанинг ва умуман, дунёнинг ҳар қандай мам- лакати ҳавас қилса арзийди». Аҳолиси кўп мамлакатда фаровонликка эришиш кийин кечади. Буни синчков хитойликлардан яхшироқ билади- гани бўлмаса керак. Хитой Халқаро муаммоларни тадқиқ этиш жамғармаси Алмашинув ва ҳамкорлик маркази ди- ректори Шао Чан Чун: «Марказий Осиёда аҳолиси энг кўп мамлакат бўлган Узбекистан Президент Ислом Каримов нинг саъйи ҳаракатлари, адолатли бошқаруви туфайли мод- дий фаровонлик ва маънавий юксакликка эришмоқда», — деган жиддий хулосасини эълон қилди. Бизнинг 20 йил олдинги ва ҳозирги турмушимизни қиёслаган диёнатли рус олимлари ҳам холис фикрларини айтишмокда. Меҳнат ва ижтимоий муҳофаза академияси ректори Евгений Кожокин: «Мустақиллик йилларида Узбе кистан иқтисодиёти бир томонлама ривожланган, хом ашё етиштиришга йўналтирилган, ҳалокатли пахта яккаҳоким- лиги авжига чиққан, қолоқ ишлаб чиқариш ва ижтимоий инфратузилмаси, жон бошига истеъмол даражаси паст бўлган республикадан янги ва улкан марраларни қўлга кири- таётган, ҳар томонлама обод бўлиб бораётган мамлакатга айланди, жаҳон ҳамжамиятидан

муносиб ўрин эгаллади». Ҳа, биз сўнгги 4 йилда ижтимоий соҳада қилган иш- ларни шўролар 74 йилда қила олмаган. Масалан, улар шаҳар билан қишлоқ тафовутини ҳал қила олишмади (ас- лида буни исташармиди?). Собиқ СССР республикалари- да бу муаммо ҳали кун» тартибига ҳам қўйилган эмас. Ўз газеталари «Пойтахтда — XXI аср, 100 км юрсанг — XVIII аср», деб ёзаётгани одамнинг раҳмини келтиради. Мустақиллик туфайли Узбекистан тобора шаҳарлашиб бораётир. Кўзларингизга ишонсангиз, қаранг: барча ту-манларимиздаги коллежлар, гузарлар, ҚВП, янги лойи- ҳадаги турар жойларни, оқилона инфраструктура, асфальт, темир йўлларни, яратилаётган қулайликларни кўрасиз. Чекка қишлоқларда ҳам замонавий «маркет» лар, интер нет хоналари кўпаймоқца. Кишлоқларда тадбиркорлар савдо ва ҳордиқ масканлари қурмоқдалар. Кечқурунлари катта экранларда миллий эстрада қўшиқларини, спорт мусобақаларини кўриб, болалари билан музқаймоқ еб, салқинлаб, яйраб дам олаётган ҳамқишлоқларни кўрасиз. Бу янгилик-яхшиликларни кўриб, ҳам ҳайрон қоласиз, ҳам қувонасиз. Жаҳон молиявий инқирози ҳали тугамаган, йўғон ин- гичка бўлиб, ингичка узилаётган, энг ривожланган давлат- лар ҳам инкироздан инграган пайтларда бу фаровонлик- нинг қадр-қимматини халқимиз юрақдан ҳис қилмоқда. Чунки халқимиз Буюк Британиянинг « Lloyds Banking Group » банки мавжуд иш ўринлари сонини 4500 тага қис қартиришини маълум қилганидан («Халқсўзи», 2010.15.10); Францияда мамлакат касаба уюшмалари томонидан уюш-тирилган норозилик акцияларида 3 миллионгача киши иш- тирок этганидан; АКШда сўнгги тўрт йилда ЗООдан кўпроқ молия ташкилотлари банкротга учраганидан (« Samarqand », 2011.07.01); мобиль алоқа воситалари ишлаб чиқарувчи « Nokia » компанияси 1800 нафар ходимини ишдан озод қилишга жазм қилганидан («Халқ сўзи», 2010.23.10.) яхши хабардор. Фаровонлик: куч — билим ва тафаккурда

Бухоролик темирчи усталарнинг бир мақоли бор: «Болға урувчига — бир танга, «мана бу ерга ур», дегувчига — икки танга». Демак, фаровонлик азаддан мушакларга эмас, би лим ва тафаккурга боғлиқ экан-да? Бу мақол XXI аср — интеллектуал асрда том маънода долзарблик касб этмоқда. Маҳалла фахрийларидан Омон ака: «Қишлоғимизда телевизор, радио, компьютер тузатадиган устахона бор. Ишламай ётарди. Бултур қишлоғимиздаги коллежни битир- ган Жасуржон келиб, ишлатиб юборди. Эшигида: «Уйингиз- га бориб, тузатиб берамиз», деб қўл телефонини ҳам ёзиб қўйибди. Неварамнинг компьютери бузилган эди. Чақиртир- дим, келди. Компъютерни бир-икки айлантириб, бир жойи- га тегинди. Ишлаб кетди, жонивор. — Болам, барака топ. Бу ёғи қандай бўлади энди. Айт, — дедим. — Амаки, ўн бир минг сўм бўлади, — дейди. — Келганингга ўн минут бўлди. Бир бурашинг ўн бир минг- ми? — дедим. — Амаки, бир бураганимга — минг сўм. Қаерини бурашни билганимга ўн минг берасиз», — деса, бўладими, кулиб. У пулни олиб: — Омон ота, компъютерни анча арзонга тузаттирдингиз. Туман марказига олиб борсангиз йўлга вақ- тингиз, йўлкирага пулингиз кетарди, тўғрими? Кўп дема- дим. Рози бўлинг», — дейди. Индамай қолдим. Гаплари тўғри. Юмингим ёнимда қола- ётганини ўйламаган эканман. «Рахмат болам, барака топ, розиман», дебман шошиб. Чойга ҳам қарамай шошиб кетди: «Буюртмаларим кўп, хайр», деб». Ҳа, бугун турмушини фаровон қиламан деган одамга ният, куч-ғайратнинг ўзи камлик қилади. Касбининг ян- гиликларини, илғор тажрибани, чет тилларни, компью тер технологиялари, интернет, зарур ахборотни инглиз тилида қидиришни яхши билиши керак. Бугун мобиль телефонии ишлатиш, хорижнинг янги технологик линия- сини, фермер хўжалигини, Nestle идишини қадоқлаш, МЧЖни бошқариш учун ҳам билим керак. Ана шундаги-на киши ўз бизнесини оқилона ва самарали юрита олади. Ўзини ҳам, халқини ҳам фаровон қилади. Демак, фаро-вонлик ҳам билим ва тафаккурда. Тадбиркорлиқда ҳам юксак маънавият - енгилмас куч.

Одамлар орасида Одамлар қилган ишлар ғояларининг энг яхши таржимонларидир. Ж. Локк, инглиз педагоги t Қўқон. Бахтли одам сўзласа, уни тинглаётганлар ҳам ўзларини бахтли ҳис килади, дейишади улуғлар. Айниқса, беғараз, пок, самимий ёшлар сўзласа, лабларингизда та- бассум пайдо бўлганини ўзингиз ҳам сезмай қоласиз. Маҳлиё Норматова — коллеж талабаси: «Амир Темур бобомиз: «Бизнинг кимлигимизни билмоқчи бўлсанг, биз қур-ган иморатларга боқ», деб бежиз айтмаган экон. Янгидан- янги коллежлар, равон йўллар, театрлар, банюшр, болалар ижодиёти уйлари, мусща мактаблари... эҳ-ҳе-е! Қўқонимиз- да бундай биноларни санаб саноғига етолмаймиз. Ҳамма-ҳам- масини айтиб, дунёга жар солгим келади!» Бухоро. Гилам корхонаси раҳбари Муҳаббат Тешаева: «Сўнгги ўн йшгда Ўзбекистон жаҳоннинг энг зўр гилам бо- зорларидан бирига айланди. Ахир гилам бу — тўй, янги уй, янги ҳовли, офис, юбилей, совға дегани-да! Халкимиз ортиқ-ча пулига гилам олиб қўяди. Буларга сабаб — биздаги фаро- вонлик. Германияда бир халқаро ярмарка бўлди. Жаҳоннинг маш- ҳур гилам ишлаб чщарувчи корхоналаридан бирининг раҳба ри: «Биз ота-боболаримиздан мерос тайёр дастгоҳлар, бо зор иқтисодиёти тажрибаси билан 20 йилда эришган нати- жага узбек гиламчилари 5 йилда эришди. Ёш Ўзбекистон ўз тадбиркорларини қаттиқ кўллаб-кувватлаётир. Бу кетишда якин беш йилда қўшни давлатлар гилам бозорларини ўзбек- лар тўла эгаллаб олишади», деди. Хорижгик тадбиркор билиб айтган экан. Иктисодий инқироз даврида жаҳоннинг манман деган гилам корхонала- ри ҳам касодга учради. Тўхтади. Узбекистонда эса бирорта гилам корхонаси инкирозга учрамади. Аксинча, ривожланди. Масалан, бизнинг корхонамизда 2010—2011 йилларда айлан-ма маблағимиз 14 миллиард сўмни ташкил этди. 4 миллиард 300 минг сўм соф фойда олдик. Ишчиларимиз ойига 350 000 сўмдан 1 000 000 сўмгача маош олишаётир». Наманган. Даврон Холмирзаев баланд бўили, юзлари- ни офтоб ялаган,

катта-катта кўзлари кулиб турадиган забардаст фермер йигит. 2010 йили қилган даромадидан 20 миллионини қишлоғида насос қуришга ажратди. Ҳам- қишлоқларимнинг фаровонлигига, деб. У давраларда: «Дунё ўзбекларнинг, Ўзбекистон имкониятларининг ҳали ярмини ҳам кўргани йўқ», деб ғурурланиб юради. «2010 йил «Ўзэкспомарказ»да ярмарка бўлди, — дейди у. — Менга керакли технология Бао Фен деган хитойлик бизнесменда бор экан. Русча гаплаша бошладик. Жаноб Бао Феннингрусчаси шундай чатоқ эдики, Пушкин узоқдан эшит- са, ғазабидан тирилар, яқиндан эшитса кайта ўларди. Бўлмади. Охири: « Do you speak English ?» дедим. Бао қуво- ниб, « Yes !» деди. Инглиз тилида ҳамма ишларимизни кели-шиб, шартнома туздик. Шу-шу иккаламиз ўртокмиз. Ин- тернетда «кўришиб», гаплашиб турамиз. Яқинда бориб ҳам келдим. Замонавий фермер бир-икки чет тьигини билиши керак экан. Бу унга ҳам моддий, ҳам маънавий фойда кел- тирар экан. Ўзим кўрдим фойдасини». Оқдарё. Қўтирбулоқ қишлоғи. Оддий деҳқон, 75 ёшли забардаст Давир аканинг сердарахт ҳовлисидамиз. Атрофда ғоз, ўрдак, курка... ва учта товус хиром қилиб юрибди. Товусларни кўриб ҳайрон қоласиз. «Нуротанинг Оқчопи- даги божамдан олиб келдим», дейди Давир ака. «Нима учун ?» десангиз, у киши: «Бундай фаровон замонда одам ҳаётини чиройли қилиб яшаши керак-да, ука», дейди. «Худойберди деган тадбиркор укамиз иккита товусга бир миллион берай, сотинг, деб келди. Сотмадим. Пулни нима киламан ? Жўжа очсин, бераман, деб қўйдим». Ҳовлида 20 туп арча барқ уриб ўсаётир. «Ҳаво тоза бўлади, кўзга дам беради», — дейди Давир ака. Тошкент. Андрей Шеин — тадбиркор: Ўзбекистонимиз- нинг қаерига қараманг, қурилиш. Ҳаерда янги уй, иморат- лар кўп қурилади? Жавобини биласиз: қаерда фаровонлик бўлса. Буни биздаги фаровонликни кўролмайдиган айрим сох- та телесюжет ясовчилар ва уларнинг буюртмачилари би- либ қўйса, яхши бўларди. Биз том ёпишда ишлатшадиган маҳсулот ишлаб чиқа-рамиз. Жаҳон молиявий инқирози туфайли хорижлик ҳам- касбларимиз маҳсулот микдорини кескин

камайтиришга мажбур бўлишди. Биз эса тўхтамадик, аксинча, кучайдик. Мана ракамлар: 2009 йилда — 300 минг кем. маҳсулот чи- қарган бўлсак, 2010 йилда — 500 минг кем. маҳсулот чи- қардик. 2011 йилда 700 минг м.кв. бўлади. Бу аниқ. Маҳсулот сифатини тинмай ошириб, чет эл маҳсулот-ларини ҳалол рақобат билан маҳаллий бозоримиздан сиқиб чиқардик.Илгари одамларимизда «импортний — зўр, ўзимиз-ники — ёмон», деган қараш бўларди. Ҳозир бунинг тескариси бўлаётир. Халқимизда «истеъмолчи ватанпарварлиги» ку- чаймоқда». Қашқадарё. Ўзбекистонимизда халқ фаровонлигининг «глобаллашаётгани» одамни хурсанд қилади. Келинг, «Муборак» қоракўлчилик—наслчилик ширкат хўжалиги раиси Олим Оқмаматовнинг хурсандчилигига сиз ҳам шерик бўлинг: «Кейинги уч йилда чўпонларимиздан 15 на- фари пишиқ ғиштдан замонавий уйлар қурди. 51 нафари янги машина сотиб олди. Чўпонларимизнинг 32 нафар фарзанди институт, университепыарда ўқимоқда. Шартнома пулла- рини тўлаб беряпмиз». Ҳа, қишлоқ, яйловларимизда хизмат кўрсатиш кен- гаймоқда. АҚШнинг машҳур «Жип»лари чўпонларимизга хизмат қилай, деб Нуробод тумани қирларида ўрмалаб юрибди. Пойтахтлик санъаткорларнинг кўпчилигини қишлоқ тўйларида кўришга ўрганиб бораётирмиз. Улар нинг репертуарлари ҳам буни тасдиқлайди. Булар қиш- лоқларимиздаги фаровонликнинг биз кўникиб қолаётган манзаралари. Сирдарё. Врач: «Ўтган йили ривожланган давлатлар- дан бирига тажриба алмашишга борган эдик. Қарасам, қўл-оё'ғи бинт билан ўралган бир бемор касалхонага киравериш- даги скамейкада йиғлаб ётибди. Раҳмим келиб, ёнимдаги врачдан: «Беморга ёрдам бермайсизми?» деб сўрадим. Врач: «Унинг пули тугаган. Пул келтирса, қайтиб киради», дей ди. Ишонасизми, ҳайрон бўлиб, қотиб қолдим. Муҳтож, ночор беморларга биздаги инсонпарварликни, ғамхўрликни эслаб, кўзларимга ёш келди». Халқ фаровонлиги ғоясининг рўёби тошкентлик 105 ёшли Ғайнижамол Султонованинг мана бу шукроналик дуоларида ҳам акс этмоқда: «Кўрмаганимни кўрдим. Ху- дога шукур».

Тошкент шаҳри тантаналарига келган Каримжон ота Йўлдошев эса бундай дейди; «Тошкент шаҳрини кўриб, мақташга сузим қолмади» («Ахборот», 2009.02.09.). «Аслида, ҳар қандай ислоҳотнинг энг муҳим самараси аввало халқнинг маънавий-руҳий қарашларидаги янгила-ниш жараёнлари, унинг онгу тафаккурининг юксалиши, мамлакатда юз бераётган ўзгаришлар унинг ҳаётига, тақ- дирига дахлдор бўлганини чуқур ҳис қилиши ва шундан хулоса чиқариши билан белгиланади», дейияган «Юксак маънавият — енгилмас куч» китобида. Юқорида ўқиганингиз севинчли сўзлар турли касб, миллат, ёшдаги юртдошларимиз онгидаги ўзгаришларнинг, дахлдорликнинг, шукроналикнинг, хулосаларнинг акс са- доси эмасми? Шундай бўлса, фаровонлигимизни кўрол - майдиган, ютуқларимизни қоралашга уринаётган кимса- ларга баралла, халқчил қилиб айтамиз: «Бизнинг бахтимиз уйғонди! Овора бўлманг. Энди бизни тўхтата олмайсиз!»

Адабиётлар: 1. Каримов И.А. Ўзбекистон: Миллий истиқлол, иқтисод, сиёсат, мафкура. Том Тошкент, 1996. 2.Каримов И.А. Биздан озод ва обод Ватан қолсин. Том Тошкент, 1996. 3.Каримов И.А. Ватан саждагоҳ каби муқаддасдир. Том Тошкент, 1996. 4.Каримов И.А. Бунёдкорлик йўлидан. Том Тошкент, 1996. 5.Каримов И.А. Янгича фикрлаш ва ишлаш - давр талаби. Том Тошкент, 1997. 6.Каримов И.А. Хавфсизлик ва барқарор тарақҚиёт йўлида. Том Тошкент,1998. 7.Каримов И.А. Биз келажагимизни ўз қўлимиз билан қура-миз. Том Тошкент,1999. 8.Каримов И.А. Озод ва обод Ватан, эркин ва фаровон ҳаёт- пировард мақсадимиз. Том 8. Тошкент, 2000. 9.Каримов И.А. Ватан равнақи учун ҳар биримиз масъ-улмиз.Том Тошкент, 2001.

O'xshashlar

Уйғонган миллат маърифати

Ўзбекистонда уйғониш бахти

Халқ рухининг меъмори

Демократия - халқ ҳокимияти демакдир

Миллий ўзликни англаш маънавий тикланиш жараёнларининг назарий ва амалий негизлари асослаб берилган асар