Suzuvchi sportchilarning anatomik va fiziologik jihatlari - Jismoniy tarbiya - Referatlar

Suzuvchi sportchilarning anatomik va fiziologik jihatlari

Yuklangan vaqt:

20.09.2019

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

55.5 KB

Ko'chirib olish

Suzuvchi sportchilarning anatomik va fiziologik jihatlari Reja: 1. Odamning anatomik xususiyatlari bilan fiziologik imkoniyatlarini suzish texnikasiga ta’siri. 2. Bo’g’im harakatchanligining ahamiyati. 3. Mushaklar holatining ahamiyati. 4. Gavda tuzilishining ahamiyati.

Tayanch iboralar: Gavdaning tuzilishi, qo’l-oyoqlarning uzunligi, bo’g’inlardagi harakat, elka harorati, bel harakati, boldir panja bo’g’imlardagi harakatlar, chanoq son harakati, suzuvchining muskullari, suvning harorati, yosh bolalarda suzish, o’rta yoshli bolalarda suzish, suvning tozaligi, tashqi muhit, suv vannalari, suvda turish vaqti, tibbiy omillardan foydalanish, umumiy qo’l-oyoq, gavda harakati, nafas olish, nafas chiqarish, suvda va quruqlikda. Odam organizmi bir butun holda harakatchan, o’zgaruvchan, egiluvchan, qayishqoq biologik komleks bo’lib, uni tashqi muhit bilan muttasil bog’lab turadigan narsa – bu nerv sistemasidir. Nerv sistemasiga uning oliy bo’limlari, ya’ni bosh miya yarim sharlari po’stlog’i va po’stloq osti tuzilmalari, orqa miya va pereferik nervlar kiradi. Har qanday odam a’zolari funktsiyalari shu nerv sistemasi orqali boshqarilib turiladi. O’z davrida I.M.Sesenov, I.P.Papov kabi olimlar bu haqda batafsil ta’limot qoldirganlar. Hayot davom etishining zaruriy shartlaridan biri – moddalar almashinib turishidir. Moddalar almashinib turgan organizm, demak, tirik yashayapti. Shundan ekan, u hamisha nerv sistemasi vositachiligida ta’sirlanadi va qo’zg’aladi: ta’sirlanganda tashqi muhitning issiq-sovug’ini, qorong’i-yorug’ligini, nam- quruqligini, tegayotgan bosimning engil-og’irligini, ishning og’ir murakkabligini va hokazo sezadi, payqaydi, his qiladi, qo’zg’alganda esa mana shu sezish, payqash, his qilish tahlili oqibatida javob berish reaktsiyasi yuzaga keladi. Binobarin, odam ozmi ko’pmi faoliyat ko’rsatadi. Bu faoliyat o’z hajmiga ko’ra biror a’zoni butun bir a’zolari sistemasining yoki yaxlit organizmning bajargan harakati ishi bo’lishi mumkin. Ammo bunday harakatlar, turli-tuman ishlar, faoliyatlar hamisha hamma odamlarda bir maromda muayyan ko’lamda belgilangan hajmda bo’lavermaydi. Chunki odamning ta’sirlanishi bilan qo’zg’alishi bir xil bo’lmaydi. Shuning uchun ham inson bosh miyasiga xos bo’lgan ruhiyat organizmning ichki muhitiga aloqador hisoblangan: qon, limfa, to’qima va serebrosinal suyuqlik hammada bir xil bo’lmaydi. Shunga ko’ra ular tarkibidagi moddalar va ularning kontsentratsiyasi ham bir xil emas. Yana bu erda

ana shu moddalarning fizik, kimyoviy, biologik xossalari nisbatan doimiy bo’lish va bo’lmasligi ham ahamiyatga ega. Masalan: shulardan birgina qonni misol qilib oladigan bo’lsak, uning reaktsiya faolligi undagi qand miqdori oziq bo’ladigan moddalarning oz-ko’pligi, asmatik va arterial bosimning harorati, qolaversa, yurak urishini, qonni haydash miqdori, kuchi, maromi va boshqalar xilma-xildir. Anatomiya fanidan yana shu narsa ma’lumki, odam gavdasini tashkil etuvchi suyaklar, tog’aylar, paylarning tuzilishida, bir xillik bo’lsa ham ba’zi xususiyatlari, xossalari, masalan, katta-kichikligi bir-biridan farq qiladi. Agar bu farqlanishlarga inson ruhiyatining atrof muhitga munosabati, tabiat va jamiyatga bo’lgan ta’siridagi farqlarni ko’rsa, masala yana ham oydinlashadi. Ayniqsa, sportchilar jismoniy chiniqish natijasida baquvvatlilik, kuchlilik ularning qarshilikdan qo’rqmaslik, to’siqlarni engib o’tishlik, tushkunlikka tushmaslik, qolaversa, chidam va matonat sari olg’a intilishlik kabi xislatlarga ega bo’ladi. Agar ularning turmush tarzi hayot faoliyatini kuzatadigan bo’lsak, ularning idrok bilan ish yuritishini, hamisha tartib intizomga rioya etishlarini, vaqtni to’g’ri taqsimlay olishlarini, ya’ni ertalab ma’lum paytda o’rindan turib, ma’lum paytda ovqalanishni, mashg’ulotlarga borishni, dam olishni va muayyan vaqtda yotib uxlashni payqash mumkin. Bir so’z bilan aytganda, sportchilar kun tartibiga qat’iy rioya qilgan holda yashaydi, hayot kechiradi va ishlaydi. Ma’lumki, sportchilar mushaklari hajmi, kuchi, tarangligi, zichligi, qayishqoqligi va chidami bilan oddiy kishilarnikidan farq qilib turadi, chunki sportchilarning mushaklari doimiy yuklanishda, zo’riqishda bo’ladi. Fiziologlar mushaklar o’z tabiatiga ko’ra doimiy jismoniy yuklanishda bo’lmog’i lozim deb bekorga aytmaganlar. Buning ustiga muttasil harakatda bo’lgan mushaklar qon yurishishiga ko’maklashib yurakni uzluksiz to’la qon bilan ta’minlashda ishtirok etadi. Qolaversa, faol harakat qilgan mushak, o’z navbatida, yaxshi oziqlanadi. Kam harakat odamlar esa mushaklarini talab darajasida ishga tushirmasliklari tufayli mushaklarini ishdan chiqaradilar. Oqibat natijada, ular zaif tortib qisqarib ham ketadi. Tolalari ipday bo’lib qoladi. Biror bir ish bajarmoqchi bo’lsalar ojizlik qilib qoladilar. Mushaklar va paylari darhol cho’zilib qolib butunlay yaroqsiz holga kelib qoladi. Bo’g’imlari ham faol

harakatlana olmaydigan zaif tuz yig’iladigan suyaklari salga chiqadigan va arzimagan urushlardan darz ketadigan bo’lib qoladi. Qolaversa, qaddi-qomat xunuk odamlarni sportchilar orasida deyarli ko’rmaysiz. Ayniqsa, suzish bilan bolalikdan yoshlikdan shug’ullanib borish odam qomatiga ham, anatomik, fiziologik tuzilishiga ham, ruhiy asabiy holatiga ham va eng muhimi salomatligiga beqiyos darajada ta’sir ko’rsatadi. Hatto suzishni mashq qilishga o’tishning boshlang’ich davri bilan chinakkam suzuvchi sportchi bo’lib etishgan davr ichidagi odamda bo’ladigan tafovutni ham yaqqol payqash mumkin. Ma’lumki, suzish odamning turli-tuman, katta-kichik va kuchsiz harakatlarini gorizontal vaziyatda bajarish natijasida yuzaga keladi. Binobarin odam mana shunday harakatlarni istalgancha uzoq va uyg’un bajarishi lozim. Shunda u o’z xatti-harakatlariga muayyan shakl bera oladi. Buning uchun esa suzuvchi sportchining gavda tuzilishi, mushaklarining mutanosib bo’lishi, bo’g’imlari o’z tuzilishiga ko’ra istalgan harakatlarga bo’ysuna olishi kerak bo’ladi. Bo’g’imlari yaxshi rivojlangan, harakati engil sportchilar gavda holatini va umumiy harakatlarning mutanosibligini o’zgartirmasdan katta yoy bo’ylab erkin va oson harakat qilishlari lozim. Zaruriyat tug’ilsa, bunga katta mushak gruppalarini jalb qilishlari ham mumkin. Harakatlarni katta tebranishda, ya’ni harakat amplitudalarni uchun olib bajarish suzuvchi sportchilar suzish texnikasining asosiy shartlaridan biri bo’lib, bu quvvatni, energiyani tejab sarflashga yordam beradi. Sportchi bo’g’imlaridagi harakatlarning sustligi, erkin bo’la olmasligi suzish texnikasini to’g’ri bajarishda qiyinlik tug’diradi, mashqlarni bajarish samaradorligini pasaytiradi, natijada, qo’shimcha harakatlarni bajarish talab etiladi, bunda esa energiya ko’p sarf bo’ladi, mushaklar toliqadi, yurakka zo’r kelib, tez charchash alomatlari paydo bo’ladi. Qo’llarning harakatchanligi, bir qaraganda, faqat elka bo’g’imlari holatiga bog’liqdek ko’rinadi, aslida esa ularning erkin va uyg’un harakat qilishi umurtqa pog’onasi holatiga, aniqrog’i umurtqaning ko’krak va bel qismlari qayishqoqliga ham bog’liqdir. Masalan umurtqaning ko’krak elka qismi etarli darajada harakatchan bo’lmasa, batterflyay, ya’ni del’fin usulida suzuvchi sportchi qo’l,

bilak tayyorgarlik harakatlarini bajarayotganida istasa-istamasa gavdaning yuqori qismini ko’tarishga majbur bo’ladi. Brass usulida suzishda esa chanoq-son, ayniqsa, tizza bo’g’imi, boldir panja bo’g’imlarining istalgancha erkin harakat qila olish, ya’ni harakatchanligi muhim. Chunki shu bo’g’imlardan birortasida harakatlar sal bo’lsada cheklanib qolsa, oyoqlar bilan keng eshish harakatlarini bajarishda qiyinchilik tug’ilib qoladi. Umurtqa pog’onasining bo’yin qismi harakatchanligi, qayishqoqligi sust kechsa, krol’ usulida suzayotgan sportchi nafas olish uchun talab qilinganidek, boshini yonga burib qolmasdan yuqoriga ko’tarishga majbur bo’ladi. Sportda 5- 10sm qushimcha harakat ham ortiqchalik qilganidek, suzib ketayotgan odamning boshini qo’shimcha ravishda yuqoriga ko’tarish umumharakatlarning shakliga, uyg’unligiga putur etkazadi. Bu esa, o’z navbatida, gavdaning ortiqcha tebranishiga, gavdaning umumholatiga ta’sir qiladi va oqibat natijada, sportchining suzish jarayonini buzib qo’yadi. Boldir panja bo’g’imlarida harakat sust bo’lgan holda esa krol’ usuli bilan ko’krakda yoki chalqancha yotib, oyoqlar yordamida suzishda sportchilar yaxshi ko’rsatkichlarga erisha olmaydilar. Ba’zan oldingi tuzukkina siljiy olmaydilar ham. Sabab odam bunday usulda suzganda asosan oyoqlar panjasi suzuvchini oldinga siljitadi. Shunday ekan, panjalarning tuzilishi va ularning suzish paytidagi holati katta ahamiyatga egadir. Shularni nazarda tutib, biz suzuvchi sportchilarga suzish usullariga qarab bo’g’imlar harakatiga jiddiy e’tibor berishni, mashg’ulotlar paytida ularni tinmay mashq qildirishni tavsiya qilamiz. Ma’lumki, mushaklar bosh miyaning ostki markazlaridan kelgan impul’slar mazmuniga, doimiyligiga qarab, qisqaradi yoki cho’ziladi. Shunga qarab, oyoq yoxud qo’l biror harakatni bajaradi. Binobarin, mexanik ish qiladi va shu bilan odam gavdasni harakatga keltiradi, oldinga siljitadi. Hammaga ma’lumki, suzish paytida suzuvchining mushaklari statik mushaklardagidek, uzoqroq qisqarib turmaydi, aksincha tezkorlik bilan dinamik ish bajaradi. Buning uchun esa mushaklar qayishqoq, harakatchan bo’lishi lozim.

Mushaklarning jadal qisqarib, jadal bo’shashini fiziologik almashinuv, yirik avtoginistik mushaklarning o’zaro kelishib harakatlanishi va ular harakatiga mushaklarnig uyg’un qo’shilishi sportchining suzishini tezlashtiradi, vaqtini tejaydi. To’g’ri, mushaklar tez suratlar bilan zo’r berib qisqarar ekan, u nisbatan tezroq charchaydi. Ammo u qancha tez harakatlansa, yurakka qon borishi shuncha tezlashadi, bu hodisa bizga fiziologiyadan ma’lum. Suzuvchi odatda, o’zi tanlagan usulni mashqlar turkumida pishitib etiltiradi va shu borada u suzish texnikasini idrok qila boshlaydi. Suzish texnikasini miyasida bus-butun gavdalantira olgan sportchini ancha narsaga erishdi, desa bo’ladi. Chunki butun xatti-harakatlar ipidan ignasigacha unga ma’lum bo’ladi. Endi u o’zida shu bilgan, idrok qilib olgan xarakterlarni tegishli mushaklarini tegishli ishga solib amalga oshirishi, ko’nikma hosil qilish kerak. Suzuvchining texnikasi qay darajada sifatli chiqishini tayyorgarlik vaqtida, quvvatini tejay bili shva zo’r kuch talab qiladigan eshish harakati paytida undan tejamkorlik bilan foydalana olishi hal etadi. Bundan tashqari, suzib ketayotganda mushaklarni zo’riqtirib taranglashtirish ham suzish texnikasini buzadi, erkin nafas olish imkoniyatini chegaralab qo’yadi. Gavda tuzilishining ahamiyati. Gavda tuzilishidagi mutanosiblik suzish texnikasini egallashda muayyan darajada ahamiyatga ega. Masalan, yaxshi rivojlangan uzun qo’l oyoqli vazni o’rtacha suzuvchi sportchilar bir qadar yuqori ko’rsatkichlarga ega bo’lishlari mumkin. Buni dunyoda taniqli bo’lgan suzuvchi sportchilar faoliyatidan payqash mumkin bo’ladi. Aksariyat hollarda ular baland bo’yli, qo’l-oyoqlari uzun vaznlari nisbatan engil bo’ladi. Bejiz emaski, 14-17 yoshli o’smir suzuvchi sportchilar mushaklari rivojlanishi aytarli darajada bo’lmasada, vazni engilligi hisobiga ko’p hollarda yuqori ko’rsatkichlarga ega bo’ldilar. Shuning uchun ham bo’lajak suzuvchi sportchini tanlashda uning shu jihatlari hisobga olinadi. Yana shu jihatlariga qarab unga suzish usuli tanlanadi. Ammo bundan hamisha ham to’g’ri xulosa chiqaravermaydi. Ayniqsa o’smir yoshda bo’lsa, voyaga etganda uning gavdasida turli xil o’zgarishlar bo’lib qolishi mumkin. Shu sababli o’smirlar vaqti-vaqti bilan antropometrik tekshiruvdan

o’tkazib turiladi, va ammo shuni aytib o’tish kerakki, suzuvchi sportchining bo’y va qo’l-oyoqlari uzunligi gavda vaznining kichikligi uning muvaffaqiyatli garovi bo’la olmaydi, balki faqat unga zamin bo’lib xizmat qilishi mumkin. Sportda yuqori ko’rsatkichlarga erishish uchun, avvalo, suzuvchi odam organizmining funktsional imkoniyati mashg’ulot paytida egallagan malaka va ko’nikmasi takomilida yotgan harakat usullari zarurdir. Del’fin usulida suzuvchilar, odatda, o’rta bo’yli, tanasi uzun, oyoqlari nisbatan kalta, elka, tana, qo’l-oyoqlari mushaklari erta rivojlangan bo’g’inlari harakatchan bo’ladi. Chalqancha usulda suzuvchilar esa baland, qo’l-oyoqlari uzun, elka, qo’l mushaklari yaxshi rivojlangan, ko’krak qafasi keng bo’g’imlari harakatchandir. Brass usulida suzuvchilar aksariyat o’rta bo’yli, og’ir vaznli bo’lib, ayniqsa, chanoq son mushaklari, qolaversa, son va boldir mushaklari yaxshi rivojlangan bo’ladi. Shundan ham ma’lumki, ularning oyoqlari eng kuchli baquvvat hisoblanadi. JKL kattaligi va elka bo’g’imlari harakatchanligi nisbatan past ammo ularning tizza va boldir panja bo’g’inlari o’ta harakatchan bo’ladiki, bu imkoniyat brass usulida juda qo’l keladi va h.k.

Adabiyotlar 1. Sobirova O. Bolalar suzishni o’rganing. – Toshkent: «Meditsina» nashriyoti, 1987. 2. Firsov Z.T. Plavat’ ran’she chem xodit’. 2.izd. Fizkul’tura i sport. – Moskva: 1980. 3. Sobirova O. Suzish san’atini o’rgan. – Toshkent: «Meditsina» nashriyoti, 1989. 4. Sobirova O. Suzish. – Toshkent: «Ibn Sino» nashriyoti, 1993. 5. Tangirov Y., Levitskiy A.N. Suzish. – Toshkent: «Meditsina» nashriyoti, 1986. 6. www.ziyonet.uz

O'xshashlar

Tiklanish holati va uning fiziologik ahamiyati

Massajning-fiziologik gigiеnik asoslari

Jismoniy madaniyat mashg’ulotlari jarayonida o’quvchilarni chiniqtirishning fiziologik asoslari. Adaptasiyaning fiziologik asoslari

Jismoniy mashqlar va sport bilan shug’ullanishning fiziologik xarakteristkasi

Jismoniy harakat ko’nikma va malakalarini rivojlantirishning fiziologik asoslari