logo

Buyuk geografik kashfiyotlar davri va geografiya yangi va eng yangi davr geografiyasining xususiyatlari

Yuklangan vaqt:

20.09.2019

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

53 KB
Buyuk geografik kashfiyotlar davri va geografiya yangi va eng yangi davr geografiyasining xususiyatlari Reja   : 1. Buyuk geografik kashfiyotlarning geografiya fani uchun ahamiyati 2. Yangi davr kapitalizm rivojlana boshlagan davrda geografiya 3. Eng yangi davr geografiyasi 4. Hozirgi davr geografiyasining rivojlanish tendentsiyalari. Ilmiy maktablar va yo`nalishlar. Yevropada Sharqiy Osiyoda mug’ullarning istilolalari, O`rta Osiyo, Xitoy, Hindiston, ayniqsa arab sharqidagi fan va madaniyatda erishilgan yutuqlar, bu mamlakatlar bilan savdo va boshqa turdagi aloqalarni o`rnatishga intilishni kuchaytirdi. Ana shunday qiziqishlardan biri Italiyalik Monax Morko Poloning Markaziy Osiyoga sayohati, Ispaniyalik Run Klavixoning Samarqandga Amir Temur saroyiga elchi bo`lib kelishida o`z ifodasini topadi. 1254-94 yillarda Venetsiyadan chiqqan Marko Polo Kichik Osiyo, Eron, O`rta Osiyo orqali Xitoyga borgan. Sharqiy va janubiy Hitoy dengizlari, Hindiston, Hind okean iva Eron, Turkiya orqali yana qaytib kelgan. Qariyb 45 yillik sayohat «Marko Polo Kitobi»da aks etib, Yevropaga bu o`lkalarning geografiya shu kitob orqali tarqaldi Marko Polo kitobidan Xristofor Kolumb ham Xitoy, Hindiston, Mo`g`iliston haqidagi ma`lumotlarni o`qigan. Buyuk geografik kashfiyotlar davri deb nomlanadigan XV- XVI asrlarda chinakamiga yirik geografik kashfiyotlar qilindi. Yer planetasining dengiz va quruqlik joylanishi, ularning qiyofasi, dunyo okeanining bir butunligi isbotlandi. Bu kashfiyotlar va fandagi yuksalish uyg`onish-Rekessane-jarayoni bilan bog`liqdir. Xristofor Kolumbning (1451-1505y)ning Amerikani kashf etishi eng katta tarixiy voqeadir. Ammo tarix Kolumbga nisbatan adolatsizlik qildi. 1492 yil 12 oktyabrda birinchi marta shu vaqtgacha geografiya faniga noma`lum bo`lib kelgan qit`ani kashf etildi. Hozirgi Amerika qit`asining Bagam orollari Kolumb o`zining birinchi sayohatida kashf qildi. Bu sana Amerikaning kashf etilgan sanasi sifatida tarixda keldi. Birinchi sayohatida Kuba, Gainti orollarini kashf etdiki, aslida Kolumb ertaklaridagidek juda boy mamlakat hindistonga bordi deb o`ylagan. U Hindistonga-Osiyoga g`arbga tomon yurib sharqdan yetib keldim deb hisoblagan Kolumb 1493-96 yillarga ikkinchi, 1498 yilda uchinchi va 1502-1504 yillarda to`rtinchi bor sayohat qildi. Hayotining oxirigacha Kolumb o`zi Hindiston ochgan yerlarni deb hato hisobladik. Shu to`rt marta sayohatning ikkinchisida 1499 yilda Alonsa yed Oxeda boshchiligida kema tarkibida xizmat qilgan Amerigo Vespuchchining nomi bilan yangi ochilgan materik Amerika deb ataladi. Bu nomlanish ham tasodifiy holda yuz berdi deyish mumkin. Amerigo Vespuchchining yozib qoldirgan maktublari Germaniyaning Sen-Per shahrida matbuotda bosib chiqariladi. Nemis kartografi Martin Valdzemyullar boshchiligidagi jurnalda ilmiy to`garak a`zolari chiqargan e`lon qilingan maktubdaligi ochilgan qit`aning tabiati xaqqoniy ta`riflangan va bu materika Vespuchchining o`zi boshchiligida sayohat uyushtirilganligi ko`rsatilgan. Aslida Vespuchchi Biron-bir ekspediyaga bosh bo`lganini tarixiy dalillar isbotlaydi, bunday sayohat bo`lmagan. Valdzemyuller tuzgan xaritada yangi ochilgan qit`aga Amerika deb nom berilgan Ediki, xaritalarda bu nomni Valdzemyuller izohlab shunday yozadi. Shu vaqtgacha ma`lum bo`lgan qit`alar ayollar nomi bilan atalgan, yangi qit`aga erkak kishining nomini qo`yishni taklif etaman. Avval Amerika nomi faqat janubiy materikka, keyinchalik 1538 yilda Merkator proektsiyasi bilan tuzilgan xaritada har ikkala materik Amerika deb atalgan, bu materiklarning tub joy aholisi Kolumb Hindistoni ochdim deb hisoblagani uchun Hindlar deb yuritila boshlandi. 1498 yilda Portugaliyalik sayohatchi Vaska da Gama (1469-1524) Hindistonga Afrikani aylanib boradigan yo`lni ochdi. 1513 yilda Ispan Kokkistadori-boylik orqasida quvgan ishbilarmon-Vasko Nunes de Balbao Panama bo`ynini kesib o`tib, Tinch okeani sohillariga chiqdi. 1519-22 yillarda Portugaliyalik Fernan Magellan (1480-1521) boshchiligida dunyo aylana sayohat natijasida yerning sharsmonligi va dunyo okeanining bir butunligi isbot etildi. Kolumb, Magellan va boshqalarning sayohatlari natijasida Yerning shakli, quruqlik va suvlik tarqalishining umumiy xususiyatlari amalda isbot qilindi. Materiklarning ichki qismlari haqida hali ma`lumotlar kam edi. 1552 yilda Rossiya podshosi Ivan Grozniyning topshirig`i bilan “Rossiya davlatini yerlarini xaritaga tushirish” ga kirishildi. Sibirga boriladigan Qozon va Astraxan xonliklari bosib olindi. 1582 yilda Yerman Timofeevich Sibir xoni Ko`chimxonni yengib, Sibirni bosib oldi. 1606 yilda Gollandiya sayohatchisi Villem Yantszanning Keyp- York yarim oroliga birinchi bor qadam qo`ydi. “Dyoyfken” kemasida sayohat qilgan. Yantszan o`zi ochgan yerlarni Yangi Gveniya orolining bir qismi deb hisoblasa ham, bu sana Avstraliya materigining kashf etilgan sanasi sifatida tarixda qoldi. Ye. P. Xabarov 1640 yillarda Sharqiy Sibir va Uzoq Sharqni tadqiq etdi, V. D. Poyarkov Shimoli-SHarqiy Sibirning ko`p joylarini o`rgandi, S. Dejnev 1648 yilda Yevroosiyoning eng chekka Sharqiy burnini ochib, uni Katta Tosh burni deb atadi. Bu burun hozirgi Dejnev burni edi. V. Atlasov birinchi bor Kamchatka yarim oroli haqida ishonchli dalillarni to`pladi. 1642 yilda S.U. Remezov 23 xaritadan iborat «Sibirning chizma Kitobi»ni tuzdi. Sibir, Uzoq sharq va ularga tutash, dengizlar geografiyasini o`rganishda Petr Birinchi tomonidan ta`sis etilgan Rossiya fanlar Akademiyasi (1726 y), V.Bering va A.I.CHirkov tuzgan ekspeditsiyalar muhim ahamiyatga ega bûlib, bu ekspeditsiyalar uzoq sharqning Ting okeaniga tutash qirg`oqlari va orollarining geografiyasini tasavvur etishda muhim ahamiyatga ega bûldi. Rossiya olimlarning Shimoliy Amerikaning Tinch okean sohillarini ûrganish va xaritalashtirish, Shimoliy Muz okean geografiyasini tadqiq qilishdagi ishlari fan tarixida muhim ûrik tutadi. Rus geografik tafakkuri tarixida V.N.Tatishchev, V.M.Lomonosov, S.P.Krashennikov, I.I.Lepexip kabi olimlarining ishlarini ta`kidlab alohida ûtish joyizdir. G`arbiy Yevropada Geografiyaning fanlarida rivojlanishida B.Vareniyning 1650 yilda nashr qilingan «Umumiy geografiya» kitobi asosiy ahamiyatga ega bo`ldi. Boryo`g`i 28 yil umr kûrgan Niderlandiyalik bu olimi geografiya fani predmetini aniqlashda-belgilashda juda katta rol o`ynadi. Chunki u geografiya quruqlik, suvlik va ularga tutashib turgan qismini bir butun sistema sifatida ûrganishini o`z kitobida yozib qoldirgan. O`z davridan ancha ilgarilab ketgan bu g`oyani qamrab olgan kitobni I.Nyuton ûz tahriri ostida Angliyada nashr ettirgan o`quv yurtlarida Varetsiy kitobidan saboq berganligi I.Nyutonning Varskiy va uning geografiyasiga ixlosi balandligini bildirdi. Jeyms Kuk (1728-79) uch marta dunyo aylana sayohat qilib, janubiy Yerni izlagan, Okeaniya orollarini o`rgangan. Mashhur nemis faylasufi I.Kant tabiiy geografiya kursidan Knigesburg universitetida dars bergan, Aleksand Gumboldt geografik fanini o`z sayohatlari davomida to`plagan ma`lumotlarini tahlil etish orqali kompleks tabiat fani deb targ`ib qilgan. Geografik g`oyalar rivojlanishida K.Ratter, A.Gettner, Elize Reklyu kabi Yevropalik olimlarning xizmatlari kattadir. Ishlab chiqarish komplekslarini tadqiq etishini asosladi. Bu bilan geografiya fanlari ikki tomonlama-ikki qanotli yaxlit bir fan bo`lishini nazariy va amaliy jihatdan isbotlab, geografik ob`ektlarning joylanishi tabiat va jamiyat taraqqiyotining o`zaro qonuniy bog`liqda vujudga kelishini ko`rsatib beradi. Shuni ham ta`kidlab o`tish o`rinliki, hamma fanlarning differentsiyalanish va va integrallashuv jarayonlari kuchaygan bizning ilmiy-texnika davrimizda ma`lumotlarni to`plash va tasvirlashdan iborat bo`lgan mazmundagi geografiya so`zi-hududiy joylanish qonuniyatlarini aniqlash, loyihalash va bashoratlash kabi tahliliy fanga aylandi. Bunda A.A.Grigorev, L.S.Berg, I.P.Gerasimov, F.N.Milkov va boshqa tadqiqotchilarning ishlari asosiy ahamiyatga ega. Rossiyada geografik tafakkur rivojlanishi tarixida 1845 yilda tashkil etilgan Rossiya geografiya jamiyati ilmiy maktabi, Universitetlarda ilmiy kuchlarning kamol topishi bilan bog`liq geografik maktab, Moskva Davlat Universitetida D.N.Anuchin ishlari bilan bog`liq ilmiy maktablarni ta`kidlab o`tish lozim. Hozirgi geografiya, xususan zonalar haqidagi va landshaftlar haqidagi ta`limotning asoschisi V.V.Dokuchaev ishlari asosiy o`rin tutadi. Chunki u 1899 yilda yozgan unchalik katta-bo`lmagan «Tabiat zonalari haqidagi ta`limotgadir» asarida, shu vaqtga qadar tabiatning alohida jismlari bo`lgan holda o`rganildi, aslida bu 1845 yilda tashkil etilgan Rus geografiya jamiyati geografik tadqiqot va geografik tafakkur rivojlanishida muhim ahamiyatga ega T.P.Semenov- Tyanshanskiy, N.M.Prjevalskiy, F.P.Litks kabi zabardars sayohatchilar va olimlar yetishib chiqdilarki, ularning g`oyalari geografiyaning fan sifatida shakllanishida muhim ahamiyatga ega bo`ldi. Hozirgi zamon geografiyasi tabiat va iqtisodiy ijtimoiy fanlar tizimidan tashkil topgan kompleks fandirki, u geografik qobiqni bir butun tadqik etadi. 1818-20 yillarda F.F.Bellipsgauzen va M.P.Lazanevlarning boshchiligidagi «Marniy» va «Vostok» nomalarida qilingan ekspeditsiyasi Antarktida materigini kashf etdi. Bu muz bilan qoplangan materik planetamizning boshqa qismlariga qaydarajada ta`sir etishini ham geografiya o`rganadi. Geografiya Yer sayyorasi va uning qobiqlarini bir butun tuzilma yoki zanjir sifatida tizmiy yondashuvi fandir. Buni XIX asr oxirida rus olimi V.V.Dokuchaev asoslab bergan, A.A.Grigorev o`zining geografik qobiq haqidagi ta`limoti va M.I.Budika bilan hamkorlikda Yerning geografik zonalligining davriy qonunini miqdoriy jihatdan asoslab berish bilan geografiyaning xususan uning tabiat geografiya tarmog`ining predmeti va o`rganish obyektini aniq-tiniq belgilab berdi. V.B.Sochavaning geosistemalar haqidagi ishlari geografiya fanlarining hududiy komplekslar tabiiy-hududiy va hududiy asriy aloqalari, tirik tabiat bilan jonsiz tabiatning o`zaro munosabati tabiatni bilishning mohiyatini tashkil etadi deb yozadi. Bu bilan Dokuchaev hozirgi geografiyadagi asosiy g`oya- komponentlarning o`zaro ta`sir, o`zaro aloqada va bir-birini taqazo etgan holda mavjud bo`lib rivrjlanishini ta`kidlab o`tgan. Garchi Dokuchaev o`z tadqiqotlarida «Landshaft» so`zini ishlatmagan bo`lsa-da «Komponentlarning muayyan hududdagi geologik davrlar mobaynida o`zaro ta`sir va aloqadagi uyg`unligi» bo`lgan tabiiy hududiy kompleks-landshaftni nazarda tutgan. U hatto shu asriy uyg`unlikda rivojlanishni qanday tabiat fani o`rganish kerak deb yozgan edi. Hozirgi zamon tabiiy geografiyasida V.V.Dokuchaev, L.S.Berg, S.V.Kalesnik kabi akademiklar yaratgan zonalar haqidagi, landshaftlar haqida fikrlar ustun yo`nalishlardan biri, chunki tabiat zonasi-bu tabiiy hududiy kompleks, komponentlar taraqqiyotining rivojlanish mahsuli-landshaftlardir. Zonalar shakllanishining namlik va issiqlik nisbatiga bog`liqligi akademiklar A.A.Grigoev bilan M.A.Budiko hamkorligida ishlab chiqilgan. Eng katta va bir nusxada namoyon bo`lgan geografik qobiq haqidagi ta`limot ham A.A.Grigorev va uning shogirdlari tomonidan ishlanmoqda. Mashhur geoximik olim, qomusiy bilimli akademik ta`limotida organizmlar geografik qobiqning yetakchi komponenti bo`lganligidan barcha boshqa komponentlar rivojlanishiga tabiat komplekslarining xususiyatiga ta`sir ko`rsatishi jihatdan tabiiy geografiyada maxsus bir yo`nalishni tashkil etadi. Nemis olimi A.Gumboldt boshlab bergan o`simliklar bilan iqlimning bog`liqligi hozirgi fikrlar rus o`rmonshunos geografi G.F.Morozov, A.N.Krasnovlarning amaliy faoliyati bilan rivojlantirildi. A.N.Krasnov Botumi Botanika bog`iga asos solib, o`simliklarni madaniylashtirish tabiiy muhitga bog`liq bo`lishi haqidagi qarashlari tabiiy geografiya amaliy yo`nalishi hisoblanadi. N.I.Vavilov o`zining genetik sohasidagi ishlari bilan madaniy o`simliklarning kelib chiqish geografik markazlari haqida ta`limot yaratdi, bu bilan madaniy o`simliklarni o`stirish qulay muhitda serhosil bo`laolishini isbotladi. A.I.Voeykovning iqlimshunoslik sohasidagi ishlarini B.P.Alisov iqlim mintaqalari haqidagi ishlari bilan davom ettirdi.