Hayvonlarda suv-tuz almashinuvi va mineral oziqlanish - Ekologiya - Referatlar

Hayvonlarda suv-tuz almashinuvi va mineral oziqlanish

Yuklangan vaqt:

14.09.2022

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

47.5 KB

Ko'chirib olish

Hayvonlarda suv-tuz almashinuvi va mineral oziqlanish Reja: 1. Turli guruh hayvonlar tanasida suvning miqdori va uning ahamiyati. 2. Hayvonlarning o’z tanasidagi suv va tuzlarni qabul qilish yo’llari. 3. Gidrobiontlarda suv-tuz almashinuvi. Poykiloosmotik va gomoosmotik hayvonlarda suv-tuz almashinuvi. 4. Quruqlik hayvonlarida suv almashinuvi. Gigrofil va kserofil hayvonlar. 5. Quruqlik hayvonlarining mineral oziqlanishi. Mikroelementlarning organizm uchun ahamiyati.

Hayvonlarda suv-tuz almashinuvi va mineral oziqlanish Tirik organizmlar dastlab suvda paydo bo’lgan. Shunga binoan gidrobiont organizmning tuzilishi, fiziologik xususiyatlari va moddalar almashinuvi suvning fizik va kimyoviy xususiyatlari bilan bog’liq. Suv va quruqlik organizmlarida mavjud bo’lgan suv, unda biokimyoviy jarayonlarning borishi uchun asosiy muhit bo’lib hisoblanadi. Hayvonlar tanasidagi suyuq to’qima (qon, bo’shliq ichi suyuqligi)ning osmotik bosimi va ionli holati protoplazma tarkibidagi suv va erigan tuzlar miqdoriga bog’liq bo’ladi. Oziqa mahsulotlari va dissimilyasiya moddalari suyuq holda suv bilan barcha organ va to’qimalarga olib boriladi. Turli hayvonlarning organizmidagi suv miqdori - 46% dan 92% gacha bo’ladi. Masalan mollyuskalarda 80-92%, daryo qisqichbaqasida 77%, lansetnikda-87%, itbaliqda - 93%, meduzada - 95%-ga teng. Organizm bilan tashqi muhit orasida doimo suv va unda erigan holdagi moddalar almashinuvi bo’lib turadi. Agarda organizmdagi suv miqdori zaruriy miqdordan kamaysa, hayvon karaxt (uyqu) holga tushadi. Bordi-yu kamayish davom etsa, halok bo’lishi mumkin. Organizmning suv yo’qotishi och qolishdan og’ir hisoblanadi. Agar organizm och qolishi natijasida og’irligining 40% ni yo’qotsa ham o’lmaydi. Bordiyu organizmdagi suv 20% ga kamaysa u halok bo’ladi. Organizmlar o’z tanasidagi suv va tuzlarni turli yo’llar bilan hosil qiladi, ya’ni birinchidan, ichimlik suvi orqali, oziq-ovqat tarkibidagi suv va mineral moddalar, organizmda metabolizm jarayonida hosil bo’lgan suvlar kabi. Bundan tashqari suv hayvonlari gavda qoplag’ichlari orqali, ko’pgina hayvonlar atmosfera tarkibidagi namlikni adsorbsiya qilish orqali ham ma’lum miqdordagi suvni o’zlariga qabul qiladi. Organizmdagi ortiqcha suv va tuzlar tashqi muhitga nafas organlari orqali bug’lantirilib, teri, ter bezlari va maxsus ekspretor organlari yordamida chiqarib turadi.

Suv hayvonlarida suv-tuz almashinuvi. Hayvon organizmi uchun zarur bo’lgan barcha elementlar suvda mavjud bo’ladi. Ushbu elementlarni hayvonlar suv o’simliklarini iste’mol qilish orqali va qisman osmos yo’li bilan qabul qiladi. Ayrim birikmalar gidrobiontlar tanasida to’planib boradi. Masalan, chuchuk suv hayvonlari tanasida dengiz hayvonlarinikiga nisbatan fosfor, kremniy va rux ming barobar, oltingugurt, temir, mis va yod yuz barobar, kaliy, mishyak, bor va ftor o’n barobar ko’p to’planadi. Kremniy birikmalariga hayvonlar va g’ovaktanlilar boy bo’ladi. Ular skeletining tarkibida kremniy moddasi 88% gacha bo’lishi mumkin. Kalsiy birikmalariga (ko’pincha ohakli) ildizoyoqlilar, ko’pgina mollyuskalar, mshankalar va marjonpoliplar boy bo’ladi. Yod birikmalariga g’ovaktanlilar, ayrim marjonpoliplar boy bo’ladi. Suv hayvonlari tanasida moddalar almashinuvining normal o’tishi uchun osmotik bosimni va eritmalarning ion holatini tartibga solib turish mexanizmi mavjud. Tuzlar almashinuvi xarakteriga binoan suv hayvonlarining ikki guruhi farq qilinadi. Birinchi guruhi poykiloosmotik hayvonlar bo’lib (aksariyat umurtqasizlar), ularda suv va tuzlarning almashinuvini tartibga solib turuvchi maxsus xususiyatlar (organlar) bo’lmaydi. Ikkinchi guruh - gomoosmotik hayvonlarda esa bunday organlar (xususiyat) aniq ifodalangan. Poykiloosmotik hayvonlarda muhit suvining tuz miqdori oshsa, hayvon tanasidagi bir qism suv tashqariga chiqariladi va natijada hayvon gavda og’irligi kamayadi. Aksincha, muhit suvi tarkibidagi tuz kamaysa, hayvon tanasiga suv kirishi sababli, uning og’irligi oshadi. Ushbu jarayonlar tufayli hayvonlar tanasidagi suyuq to’qima va moddalar tarkibidagi tuz miqdori ham o’zgaradi. Natijada tananing muzlash darajasi (harakati) ham pasayadi. Ular orasida depressiya -  0 yuzaga keladi. Ushbu hayvonlarga aksariyat dengiz umurtqasizlari mansub bo’ladi. Lekin shuni aytish lozimki, aksariyat dengizlarning va okean suvlarining tarkibidagi tuz miqdori shu havzada yashovchi umurtqasizlarning gavda suyuqligi tarkibidagi tuz miqdoriga yaqin bo’ladi. Ularda tuzlar miqdorining o’zgarishi unchalik keskin bo’lmaydi, balki oz miqdordagi o’zgarishlar bo’lishi mumkin.

Suv tarkibidagi tuz miqdori ancha keskin o’zgaruvchan havzalarda yashovchi hayvonlarda tanada osmotik bosimni tartibga solib turuvchi maxsus moslanishlar yeki organlar shakllanganki, ular orqali ichki osmotik bosim zaruriy holatda ushlab turishga ixtisoslashgan bo’ladi. Ushbu gomoosmotik hayvonlarga barcha chuchuk suvlarda va biroz sho’r suvlarda yashovchi umurtqasiz hayvonlar, barcha suv umurtqali hayvonlari va “o’ta sho’r suvli” hayvonlar kiradi. Gomoosmotik hayvonlar ikki guruhga ajraladi: 1. Gipertonik hayvonlar. Bularga tanasidagi suyuq moddalari tarkibidagi tuzlar nisbatan ko’p va osmotik bosim tashqi muhitnikiga qaraganda baland bo’lgan chuchuk suv hayvonlari kiradi. 2. Gipotonik hayvonlar. Tanadagi suyuq moddalari tarkibida atrofdagi suv tarkibidagiga nisbatan kam tuzga ega bo’lgan sho’r suv hayvonlari kiradi. Hayvonlarda organizmning ichki osmotik bosimini boshqarish xususiyati ularga kuchli sho’rlangan va noqulay suvlarda ham ma’lum vaqt yashashga imkoniyat beradi. Lekin ichki osmotik bosimni o’zgarib turishi ularni gavda hajmi, ko’payishi va rivojlanishiga ta’sir qiladi. Tuzli suv hayvonlari kattaligi bilan ajralib turadi. Masalan, bosh oyoqli mollyuskalardan kalmar (Architeutis princeps) paypaslagichlari bilan birga 18 metrcha uzunlikka ega yoki tridakna (Tridacna gigas) mollyuskasi 200 kg og’irlikka ega, chig’anog’ining diametri 2 metrga teng. Ushbu hayvonlarning chuchuk suvda yashovchi boshqa turlari ancha kichik bo’ladi. Dengizda gigant akulaning (Cethorinus maximus) 15 m, kulrang kit (Balaenoptera musculus) 33 metr (og’irligi 120 tonna). Shuni aytish lozimki, dengiz hayvonlari hajmining yirik bo’lishi tanada faqatgina suv va tuz almashinuvi sabab bo’lgan, desak xato bo’ladi. Balki bu hayvonlarda boshqa barcha xususiyatlar ham shuni taqozo etgan. Ulardagi yirik gavdaning suvda faol harakatlanish imkoniyatlarining bo’lishi va suv muhitida shiddat bilan issiqlik ajratish qobiliyati ham ijobiy ta’sir ko’rsatgan. Shuningdek, gavda hajmining yiriklashuvi yirtqich dushmanlaridan himoyalanish belgisi hamdir. Bundan tashqari suv havzasining kattaligi, unda oziqaning ko’pligi O 2 ning yetarli bo’lishi, harorat rejimining qulay bo’lishi va boshqa bir qator omillarga ham

bog’liqdir. Lekin hayvon tanasida suv-tuz almashinuvi sharoiti asosiy omillardan hisoblanadi. Masalan, har xil tuz miqdoriga ega bo’lgan suv havzalaridan olingan bir turning individlari gavda hajmi bilan farqlanadi. Tuz miqdori 15% bo’lgan dengizdan olingan midiya (Mytilus edulis) mollyuskalarining o’rtacha kattaligi 110 mm bo’lsa, sho’rligi 5-2% ga teng bo’lgan. Fin ko’rfazidan olingan shu tur midiyalarining o’rtacha uzunligi 27 mm ga teng. Suvning sho’rligi va ion holati undagi faol reaksiya (pH) ga bog’liq. Faol reaksiya esa suv tarkibida erkin vodorod ionlari (N va ON) konsentrasiyaga bog’liq bo’ladi. Faol reaksiya kislotalik (pH=7 dan pastga qarab boradi) yoki ishqoriy (pH= 7 dan yuqori) bo’lishi mumkin. Muhitning faol reaksiyasi organizmning ichki muhitiga ta’sir etib, unda qoplovchi to’qimaning o’tkazuvchanlik xususiyatiga ta’sir etib, nafas olish jarayoniga organizmdan tashqi muhitga va tashqi muhitdan ichkariga suv-tuz almashinuviga ta’sir etadi. Umuman olganda, muhitning aktiv reaksiyasi (pH) organizmning barcha hayotiy faoliyatiga o’z ta’sirini o’tkazadi. Hatto organizm nerv sistemasining qo’zg’aluvchanligi va uning tormozlanishi ham muhit pH-ning ta’sir etish mexanizmiga bog’liq bo’ladi. Shuni alohida qayd qilish lozimki, sho’rligi juda past (0,2-0,5%) bo’lgan chuchuk suv havzalarida natriy, kaliy va xloridlar ancha kam bo’ladi, lekin kalsiy, magniy, karbonatlar va sulfatlar nisbatan ko’proq miqdorni tashkil etadi. Chuchuk suvlarda fauna nisbatan kam bo’ladi, lekin ular dengiz faunasidan o’ziga xosligi bilan ajralib turadi. Chuchuk suv hayvonlari sho’r suvda uzoq yashay olmaydi. Masalan, gidra 1 minut yashashi mumkin. Quruqlik hayvonlarida suv almashinuvi Quruqlikda yashovchi hayvonlar organizmida suv va mineral moddalarni qabul qilishi hamda uning almashinuv mexanizmi gidrobiontlarnikidan keskin farq qiladi.

Quruqlik sharoitida organizm ichki muhitining osmotik bosimini buzilishiga sabab bo’luvchi ortiqcha ko’p miqdorda suvning atrofdan ichkariga bosib kirish xavfi bo’lmaydi. Lekin quruqlikda hayvonlar tanasidan suvning haddan tashqari ko’p bug’lanib ketishi va organizm uchun zarur bo’lgan suvning tashqi muhitda bo’lmay qolish xavfi mavjud bo’ladi. Shuning uchun ham quruqlikda, shuningdek, tuproqda yashovchi hayvonlar organizmida suv va tuzlar miqdorini tartibga solib turishda havo va tuproq tarkibidagi namlik, oziqa tarkibidagi suv miqdori hamda ichimlik suvi va mineral moddalarning miqdoriga bog’liq. Quruqlik hayvonlarining tanasida suv almashinuvi tuz almashinuvidan mustaqil bo’ladi, balki suvning almashinuvi iqlimga, ayniqsa, tushadigan yog’in miqdori va uning turi hamda harorat rejimiga bog’liq. Ana shu ikki omil organizmda suv balansini ma’lum bir miqdorda bo’lishiga ta’sir etadi. Tuproq hayvonlari va amfibiyalarning hayotida gavda qoplag’ichlari (terisi) orqali suvni absorbsiya qila olish xususiyati katta ahamiyatga ega. Baqalar, qurbaqalar va tuproq xalqali chuvalchanglari suvda ham, nam tuproqda ham o’zlarini poykiloosmotik hayvonlar (gidrobiontlar) kabi his etadi. Hasharotlar va kanalar ham suvni absorbsiya usulida qabul qila oladi. Tuproq yeki atmosfera tarkibidagi namlikni o’ziga qabul qila olish xususiyati cho’l reptiliyalarining tuxumlarini rivojlanishi uchun katta ahamiyatga ega. Quruqlik hayvonlarining organizmi uchun zarur bo’lgan suvni oziqa bilan birga va suv holida qabul qilish usuli eng asosiy hisoblanadi. Muhitning quruqligi oshib borsa hayvonlar namga (suvga) boyroq oziqa qabul qilishga o’tadi. Turli hayvonlar turlicha suyuq oziqa yeki suvli oziqa olishga moslashgan. Masalan, nektar bilan oziqlanuvchi hasharotlar ko’proq nektar orqali, qon suyuqligi bilan oziqlanuvchi hasharotlar ortiqcha suvni qon orqali olishga kirishadi. Ko’pgina hayvonlar, jumladan, hasharotlar, ko’pgina qushlar va kemiruvchilar, aksariyat, oziqa tarkibidagi suv bilan qanoatlanadi. Ko’pgina cho’l hayvonlari zaruriy suvni tanasida sodir bo’lib turuvchi moddalar almashinuvi jarayenida hosil bo’lgan suv bilan qanoatlanadi. Ushbu suv, asosan, organizmda yog’lar va uglevodlarning

oksidlanishidan hosil bo’ladi. Bunday hayvonlarga quruq oziqa bilan oziqlanuvchilar kiradi. Masalan, donxo’r, unxo’r hasharotlar, sut emizuvchilardan qo’shoyoq, kiyiklar, tuyalar va boshqalar. Atmosfera tarkibidagi namlikka nisbatan va oziqa tarkibidagi suvga nisbatan talabi turlicha bo’lgan quruqlik hayvonlari ikki guruhga ajratiladi: namlikni sevuvchilar yoki gigrofillar va quruqni sevuvchilar yeki kserofillar. Oraliq guruh hayvonlari mezofillar deyiladi. Gigrofillar organizmida suv to’plash yoki ortiqcha suvni ushlab turishni amalga oshirish mexanizmi bo’lmaydi. Quruqlik hayvonlarining suv (nam) tanqisligini yengish uchun anabioz va uyquga ketish xususiyatlaridan foydalanadi. Ushbu xususiyatlar havo namligining pasayishi yoki oziqa tarkibida namlikning yetishmasligi tufayli yuzaga keladi. Mox va lishayniklarda yashovchi umurtqasizlar bir mavsum davomida bir necha marta takroriy anabioz holatiga o’tadi. Bunday joylarda yashovchi nematodalarning 70 turi, imillab yuruvchilar (tixoxodki)larning 19 turi, og’iz aylangichlilar (kolovratkalar)ning 19 turi va bir hujayrali hayvonlarning 11 turi bo’lishi aniqlangan. O’zbekistonning cho’l zonasida tarqalgan cho’l toshbaqasi (Testudo horsefieldi) fevral-mart oylarida qishki uyqudan uyg’onadi va iyun oyining boshlarida yozgi uyquga ketadi. Yumronqoziq esa yozgi uyquga efemer o’simliklarning qurishi bilan ketadi. Quruqlik hayvonlarining mineral oziqlanishi Quruqlik hayvonlarining ko’pchiligi, ayniqsa, go’shtxo’rlar turli-tuman tuz va boshqa mineral birikmalarni oziqa va suv bilan birga kerakli miqdorda osongina topa oladi. Lekin ayrim guruhlari, ayniqsa, o’txo’rlar (tuyoqlilar, kemiruvchilar) mineral modda va tuzga muhtoj bo’lishadi. Tuz yetishmovchiligi, ayniqsa, mavsumiy xarakterga ega bo’ladi. Shunga binoan bunday hayvonlar vaqti-vaqti bilan (ko’pincha yoz mavsumida), tuzli manbalarga to’planadi.

Ko’pgina sut emizuvchilar tuzlardan tashqari yana mayin tuproq (loy)ga muhtoj bo’lishadi. Ushbu tuproq ularning ichagida najasning paydo bo’lishi uchun zarur bo’ladi. Hayvon organizmi uchun tabiatda kam uchrovchi moddalar ham zarur bo’lishi aniqlangan. Bunday moddalar mikroelementlar bo’lib, organizmdagi ko’pgina biokimyoviy jarayonlarda ishtirok etadi. Agar hayvon organizmida ma’lum bir mikroelement yetishmaydigan bo’lsa, ko’pgina fiziologik jarayonlar pasayishi yoki izdan chiqishi mumkin. Bordi-yu biron-bir mikroelement organizmda umuman bo’lmay qolsa, hayvonda mayiblik kasalligi yuzaga kelishi yoki uning halok bo’lishi bilan tugashi mumkin. Masalan, organizmda V 12 vitaminini hosil qilishda kobalt (Co), tiroksin garmonining hosil bo’lishida yod (J), insulin garmoni va karboangidraza fermenti hosil qilishda rux (Zn), tripsin hosil qilishda - xrom (Cr) va hokazolar talab qilinadi.

O'xshashlar

Biologik sikllar. Organizmlarga iqlimning ta’siri

Populyatsiya generatsiyalari. Turli generatsiyalarning o’zaro o’xshashligi va farqlari

Hayvonlarning oziqlanishi va uning shakllari. Oziqa topish usullari

Individlar ekologiyasi

Mineral va energetik resurslar va ulardan oqilona foydalanish