Evropada uyg`onish davridagi tilshunoslik - Лингвистика - Рефераты

Evropada uyg`onish davridagi tilshunoslik

Загружено в:

20.09.2019

Скачано:

0

Размер:

74.5 KB

Evropada uyg`onish davridagi tilshunoslik Reja : 1. O`rta asrlarda umumiy va ratsional grammatika yaratish an’anasining vujudga kelishi. 2. Xalqaro sun’iy tillar loyihalari va ularning ahamiyati. 3. Rossiyada tilshunoslik.

Asosiy tayanch tushunchalar: Qiyosiy lug`atlar, «Ratsional yoki falsafik grammatika» tushunchasi, sun`iy xalqaro tillar, esperanto sun`iy tili, «Rossiya grammatikasi» (1755yil) asari haqida. Uyg`onish davri tilshunosligi XV-XVIII asrlarni o`z ichiga oladi. Uyg`onish davrining boshlanishi bilan cherkovning obro`-e`tibori susayib, antik davrga bo`lgan e`tibor, qiziqish, uni qadrlash kuchaya bordi. Anig`i, Uyg`onish davrining vakillari, ziyolilari yunon va rimliklarning boy milliy madaniyatiga murojaat qila boshlashdi. Uyg`onish davri kapitalizmning feodalizm ustidan bo`lgan g`alabasi bilan yakunlandi. Shunga ko`ra ushbu davrda insoniylik g`oyalari, milliy o`zini anglash, san`at va adabiyotga bo`lgan qiziqish, fanga bo`lgan jiddiy qarash, e`tibor kuchaydi, o`sdi. Yangi asr Yevropada Kolumb, Magellan, Galiley, Kopernik, Dekart, N`yuton, Leybnic, Lomonosov kabi dastlabki kashfiyotchilarni va ulkan olimlarni yuzaga chiqaradi. Uyg`onish davrida, dastavval, dunyo tillari haqidagi ma`lumotlar ancha ko`paydi. Tilshunoslik fanining keyingi taraqqiyoti uchun muhim va zarur bo`lgan lisoniy materiallarni, faktlarni to`plash, yig`ish jarayoni amalga oshirildi. Kapitalizmga o`tish, uning rivoji, millatlar va milliy tillarning yuzaga kelishi, milliy iftixor kabilar qator tillarning grammatikasini tuzishga, yaratishga undadi. Ayni davrda arman, fors, venger, yapon, koreys, ispan, niderland, Fransuz, ingliz, polyak, chex, nemis, ukrain va boshqa tillarning grammatikasi hamda leksikasiga oid asarlar yaratildi. Ushbu davrda lisoniy materiallarni to`plab, yig`ib borish ularning mohiyatini tushunish, mazmunini anglash bilan birgalikda olib borildiki, natijada til haqida e`tiborli fikrlar o`rtaga tashlandi. Jumladan, faylasuf Bekon tildan boshqa aloqa vositasi mavjud desa, faylasuf Lokk tovush bilan tushuncha o`rtasida tabiiy bog`lanish yo`q, degan asosli fikrni ta`kidladi. Faylasuf Leybnic mantiqiy- matematik asosga qurilgan xalqaro til yaratish masalasini ko`tardi.

Ovrupo olimlarining – yunon va rimliklarning boy madaniy va ma`rifiy merosini egallashlari juda katta mehnat natijasida va lotin tiliga oid qator asarlarning-matnlarning nashr qilinishi hamda ularni sharhlash natijasida mumkin bo`ldi. Antik (yoki klassik filologiya) davrining adabiy asarlarini nashr qilish va ularga lisoniy sharhlar yozishda, ayniqsa, quyidagi olimlarning xizmatlari, mehnatlari katta bo`ldi. Bular: Jyul` Cezar` Skaliger (1484-1558), Robert Stefanus (1503- 1559), uning o`g`li Genrix Stefanus (1528-1598), Gerxardt Iogann Fossiy, Sharl` Dyukanj, Iogann Reyxlin, Iogann Melanxton va boshqalar. J.Skaliger «Lotin tili asoslari haqida» (1540) asarini yaratgan bo`lsa, R. Stefanus «Lotin tili xazinasi» (1553) tadqiqotini e`lon qiladi. G.Stefanus esa yunon tiliga bag`ishlab, «Grek tili xazinasi» asarini chop ettirdi. Ayni vaqtda Sharq tillarini, ayniqsa, semit tillarini o`rganishga bo`lgan qiziqish kuchaydi, semit filologiyasi maydonga keldi. Ya`ni qadimgi yahudiy, aramiy, arab, efiopiya tillari tadqiq qilindi. Qator asarlar yaratildi. I.Reyxlin qadimgi yahudiy tili grammatikasini (1506) yaratib… unda birinchi bo`lib, «affiks» terminini qo`lladi va bu termin XVI-XVIII asrlarda faol ishlatila boshlandi. P.de Alkam arab tili grammatikasiga oid asarlarini (1506) e`lon qildi. Yakov Xolius va erleniylar arab tili tadqiqi bilan shug`ullangan bo`lsalar, Iov Ludol`f efiopiya tili yuzasidan ish olib bordi. Ayniqsa, XVI asrda qator tillarning – nemis (1527), Fransuz (1531), ingliz (1538), venger (1539), chex (1567), polyak (1568), slavyan (1596) va boshqa tillarning gramatikasiga oid asarlar maydonga keldi. 1696 yilda Angliyada (Oksford) Genrix Vil`gelm Ludol`f-ning lotin tilida tuzilgan «Rus grammatikasi» asari yaratildi. Birinchilardan bo`lib, ital`yan (1612) va Fransuz (1694) tili lug`atlari chop etildi. Agar o`rta asr va Uyg`onish davrida klassik filologiyaning g`oyalari taraqqiy ettirilgan bo`lsa, XVII va, ayniqsa, XVIII asr tilshunosligida tubdan o`zgarish bo`lib, yangi tipdagi grammatika, lug`atlar-ko`p tomli katta lug`atlar maydonga keldi.

Ana shunday lug`atlardan biri rus sayyohi akademik Pyotr Simon Pallasning «Barcha tillar va shevalarning (lahjalarning) qiyosiy lug`ati» asaridir. 272 tilga oid to`rt tilli bu lug`at Peterburgda 1786-1791 yillarda nashr qilingan bo`lib, unda ruscha so`zlarning 272 tilga qilingan tarjimasi beriladi va qiyoslanadi. Bu lug`at qiyosiy-tarjima lug`at sifatida e`lon qilinadi. Mazkur lug`atga Osiyo, Evropa, Afrika va Amerika tillari kiritiladi, ushbu tillarga oid materiallar beriladi. Yana bir katta lug`at ispaniyalik Lorenco Gervasning «Ma`lum xalqlar tillarining katalogi» (Madrid 1800-1804) asaridir. Ushbu lug`at 307 tilga oid leksik va grammatik ma`lumotlarni berishi bilan ajralib turadi. Leksikografik tadqiqotlar yo`nalishida ma`lum bo`lgan ishlardan biri nemis olimlari I.K.Adelung va I.S.Faterlarning «Mitridat yoki umumiy tilshunoslik» lug`atidir. Ushbu lug`at 500 ta tilni qamrab olishi, ular haqida ma`lumotlar berishi bilan e`tiborga loyiq bo`lgan. Xullas, ko`plab tillarni o`z ichiga olgan qator lug`atlarning nashr qilinishiga, ulardagi ma`lumotlarning to`liq va mukammal emasligiga qaramay, bunday ishlar tillarni taqqoslab, qiyosiy o`rganishga - qiyosiy – tarixiy tilshunoslikka zamin yaratdi. Por-Royal grammatikasi. ( “ Umumiy ratsional grammatika ” ) O`rta asrlardayoq (XVI-XVII) lisoniy hodisalarning to`g`riligi mantiqiy mezonlar asosida aniqlana boshlandi. Bu esa, o`z-o`zidan, tilning mantiqqa bo`ysindirilishiga va barcha tillar uchun umumiy qonunlar mavjudligini tan olishga majbur qilardi. Boshqacha aytganda, ushbu asrlarda lotin tilini o`rganish mantiqiy tafakkur qonun va qoidalarini bilish deb ham tushunildi. Til hodisalari mantiq asosida izohlandi. Mantiq grammatikadan ustun qo`yildi. Bu davrda barcha tillarning yagona, bitta mantiqiy asosi bo`lishi-bitta grammatika bo`lishi kerak, degan ta`limot yaratildi. Natijada mantiqiy grammatika yaratish g`oyasi maydonga keldi. Mantiqiy grammatika yaratish ta`limotining eng muhim g`oyaviy asosi bo`lib, ma`rifat asrining (XVII-XVIII) etakchi falsafiy yo`nalishi bo`lgan ratsionalizm

maydonga chiqdi. Ya`ni aql - idrok asosida ish ko`rish - ratsionalizm tilshunoslikka ham jiddiy ta`sir ko`rsatdi. Shunga ko`ra har qanday tillarning grammatik kategoriyalarini mantiqiy kategoriyalarning namoyon bo`lishi, yuzaga chiqishi sifatida tushunish kuchaydi. Natijada ratsionalizm ta`limotining talablari asosida umumiy (ratsional, falsafiy yoki mantiqiy) grammatika yaratish g`oyasi amalga oshirila boshlandi. 1660 yilda Parij atrofidagi Por-Royal monastirining rohib olimlari mantiqshunos Anton Arno va tilshunos Klod Lanslolar ilk bor «Umumiy ratsional grammatika» asarini Fransuz tilida yaratib, Parijda nashr qildilar. Por-Royal grammatikasi qadimgi yunon, qadimgi yahudiy, lotin va Fransuz tillari materiallari asosida yaratildi. Ammo u qiyosiy yoki chog`ishtirma grammatika emas, balki mantiqiy-tipologik grammatika hisoblanadi. Ushbu grammatika o`z oldiga «barcha tillarga xos umumiy principlarni va ularda uchraydigan farqlarning sabablarini» aniqlash vazifasini qo`yadi. Por-Royal grammatikasida birinchi bor grammatika bilan mantiq o`rtasidagi aloqa, bog`lanish nazariy jahatdan asoslab berildi. Agar til tafakkurni ifoda etsa, demak, til kategoriyalari tafakkur kategoriyalarining namoyon bo`lishidir. Shunga ko`ra tilni o`rganuvchi grammatika mantiqqa asoslanishi lozim. Grammatika ratsional, mantiqli bo`lishi kerak. Mantiq barcha uchun yagona, bitta ekan, binobarin, grammatika ham umumiy va universal bo`lishi lozim. Yagona grammatika alo h ida tilning grammatikasi bo`lishi mumkin emas, u faqat umumiy bo`lishi mumkin , degan g`oyalar, ko`rsatmalar ilgari surildi. Por-Royal grammatikasi ikki qismdan-fonetika va grammatikadan iborat bo`lib, olti bobdan tashkil topgan brinchi qismda tovush va harf, urg`u va bo`g`inga ajratish kabilar haqida ma`lumotlar beriladi. Grammatikaning yigirma t o`rt bobdan iborat ikkinchi qismining yigirma uch bobida esa morfologiya masalalari - ot, sifat, olmosh, fe`l, sifatdosh, ravish, bog`lovchi, undov - ularga xos xususiyatlar, kategoriyalar ; faqat oxirigi yigirma to`rtinchi bobida esa sintaksis masalalari - so`z birikmasi va gap kabilar haqida fikr yuritiladi.

Mantiqiy grammatika yohud grammatikadagi mantiqiy yo`nalish so`zsiz fikr (ma`no), fikrsiz (ma`nosiz) so`z yo`qligi tushunchasidan kelib chiqib, grammatik va mantiqiy kategoriyalarni - so`z bilan tushunchani - ularni aynan bir narsa deb biladi. Albatta, mantiqiy kategoriyalar bilan grammatik kategoriya-larning o`zaro muvofiq kelishi, teng bo`lishi mavjud hodisa. U shubha uyg`otmaydi. Ammo bu mantiqning barcha kategoriyalari tilda to`g`ridan - to`g`ri o`z aksini topishi shart degani emas (masalan, tushunchaning so`z ma`nosiga, hukm va xulosaning esa turli tipdagi gaplarga mos bo`lishi, muvofiq bo`lishi kabilar). Fransuz tilshunosi Sh.Balli to`g`ri aytganidek, «til orqali ifodalangan har bir fikr mantiqiy, psixologik va lisoniy jihatdan aniqlanadi», baholanadi. Ushbu fanlarning har biri gapni o`z nuqtai nazaridan o`rganadi. Bu – aksioma . Aristotel` to`g`ri qayd etganidek, «har bir nutq fikr ifodalaydi, ammo hamma nutq ham o`zida h ukmni tashimaydi». Til va tafakkur o`zaro bog`liq, ammo ularning har biri o`ziga xos xususiyatlarga, jihatlarga ega. Har bir tilda mantiqiy tushunchalarni aks ettirmaydigan, ifodalamaydigan, ammo his - hayajon, xohish - istak - mayl ifodalovchi so`zlar bo`ladiki, bunday so`zlar mantiq tomonidan «tan olinmaydi». Har qanday tilda bir tarkibli gaplar, gapning ikkinchi darajali bo`laklari, so`roq va undov gaplar mavjudki, bunday gaplar mantiqiy tushunchalarga zid keladi. Mantiqiy grammatika grammatik kategoriyalarni mantiqiy kategoriyalar bilan teng holda olib, ularni aynan bir narsa sifatida qaraydi va lisoniy hodisalarni mantiq va mantiqiy kategoriya terminlari orqali tasvirlashni o`z vazifasi deb biladi. Tafakkurning umumlisoniy shakl va qonuniyatlarini tekshiruvchi, o`rganuvchi mantiq fani inson ongining hissiy va irodaviy tomonlari bilan ham, lisoniy ifodalarning shakllari bilan ham qiziqmaydi, bu jihatlarga e`tibor bermaydi. Mantiqiy grammatikada til hodisalariga tarixiy yondashish ham mutlaqo mavjud emas.

Mantiqiy h ukmda hamma vaqt ikkita bo`lak-sub`ekt va predikat mavjud bo`ladi. Lisoniy birlik bo`lgan gapda esa bitta (keldi), ikkita (bola uxladi), uchta va undan ortiq (2005 yil si h at va salomatlik yilidir) bo`lak bo`lishi mumkin. Hukm umuminsoniy xarakterga ega, gap esa hamma vaqt milliy shaklda namoyon bo`ladi. Xullas, mantiqiy (yoki falsafiy, ratsional) grammatika ayni bir mazmunning turli tillarda turli vositalar bilan ifodalanishini hisobga olmadi. Shuningdek, ushbu grammatika ifoda vositalarining qonun va kategoriyalari har xil bo`lishi mumkinligini tushunmadi. Mantiqiy grammatika tilga o`zgarmaydigan, bir xilda turuvchi hodisa sifatida qarab, ayni grammatika har doim mantiq qoidalariga bir xilda mos keladi, deb hisoblaydiki, bunda g`ayri tarixiylik mavjuddir. Aytilgan kamchiliklarga qaramasdan Por-Royal` grammatikasi o`z davri uchun ijobiy ahamiyatga ega bo`ldi. Ya`ni asar shu tipdagi qator grammatikalarning yaratilishi uchun asos bo`ldi, xizmat qildi. O`z davrida katta shuhratga ega bo`lgan falsafiy - mantiqiy grammatika o`zigacha yaratilgan grammatikalar kabi ilmiy grammatikagacha bo`lgan grammatika sifatida baholanadi. Rus tilshunosligi. Jahon tilshunosligi taraqqiyotida rus tilshunosligi muhim o`rinlardan birini egallaydi. Rus tilshunoslari juda ko`plab dunyo tillarini puxta o`rganganligi bilan, lisoniy hodisalarni chuqur tahlil qilganliklari , tilshunoslikning ilmiy-nazariy muammolariga alohida jiddiy e`tibor berganliklari , yangi ta`limotlar, nazariyalar «ishlab chiqqanliklari» , yangi farazlarni o`rtaga tashlaganliklari bilan ajralib turadi. Aniqrog`i, rus tilshunoslari tomonidan rus, slavyan, hind, eron, fin-ugor, turkiy, mo`g`ul, xitoy va bosh qa qator tillar o`rganildi, ular yuzasidan salmoqli, mukammal asarlar yaratildi. XVI asrning oxirlarida (1596) Lavrentiy Zizaniyning slavyan grammatikasiga oid asari nashr qilindi. 1619 yilda Meletiy Smotrickiyning slavyan-rus grammatikasi nashr qilindi .

XVIII asrning oxirida (1787) Rossiya fanlar akademiyasi Simon Pallasning o`z davri uchun buyuk hisoblangan «Barcha tillar va shevalarning qiyosiy lug`ati» nomli tadqiqotini chop ettirdi. Bu asarning yaratilishiga Evropa, Osiyo va Afrika qit`alarining 262 ta tili asos bo`lib xizmat qildi. Rossiyada XIX asrning birinchi yarmida mo`g`ul tili bilan Yakov Shmidt, fin- ugor tillari bilan M.A.Kastren, xitoy tili bilan Bichurin, hind tili bilan G.V.Lebedev kabi olimlar shug`ullandilar. XIX asrning oxiri va XX asrning boshlarida esa rus sharqshunoslik maktabining tashkilotchilari va buyuk vakillari V.R.Rozen, V.V.Bartold, qadimgi Sharq mamlakatlari va misr tillari bo`yicha eng yirik mutaxassis B.A.Turaev, semit tillari bo`yicha P.K.Kokovcov, turkiy tillar bo`yicha N.I.Il`minskiy, N.I.Ashmarin, V.V.Radlov, P.Melioranskiy, mo`g`ul tili bo`yicha O.M.Kovalevskiy, B.Ya.Vladimircov, arab tili bo`yicha V.F.Girgas, I.Yu.Krachkovskiy, F.E.Korsh, hind tili bo`yicha K.A.Kossovich, I.P.Minaev, eron tillari bo`yicha V.F.Miller, K.G.Zaleman, V.A.Jukovskiy, xitoy tili bo`yicha V . P.Vasilyev,P.Kafarov, V.M.Alekseev, suriya tili bo`yicha M. Nikol`skiy va boshqa taniqli olimlar ish olib bordilar. Rus tilshunosligi fani jahon tilshunosligi yutuqlari qatoriga rus akademik Otto Byotling va nemis Rudol`f Rotlar tomonidan yaratilgan 7 tomdan iborat sanskrit lug`atini tuzganligi bilan juda katta ulush qo`shdi. 1870 yilda Peterburg universitetida tilshunoslik bo`yicha birinchi bo`lib, I.A.Boduen de Kurtene, 1885 yilda Xar`kov universitetida I.V.Netushil, 1895 yilda Qozon universitetida V.A.Bogorodickiylar ma`ruzalar o`qidilar. Rossiyaning eng buyuk tilshunoslari bo`lgan M.V.Lomonosov, A.A.Potebnya, Boduen de Kurtenelar tilshunoslik sohasida Evropa olimlaridan ancha ilgarilab ketgandilar. Mixail Vasil y evich Lomonosov . Buyuk qomusiy olim M.V.Lomonosov (1711-1765) o`z asarlari -grammatikaga, notiqlikka va uslubshunoslikka oid tadqiqotlari bilan rus tilshunosligining mustahkam poydevorini qurib berdi. U 1755 yilda rus tilining birinchi grammatikasini – «Rossiya grammatikasi» asarini rus

tilida e`lon qildi. Ya`ni M.V. Lomonosovgacha rus tili b o`yicha e`lon qilingan ishlar ayni tilda yaratilmagan edi. M.V.Lomonosovning jonli rus tili asosida yaratilgan grammatikasi juda katta shuhratga ega bo`ldi. Aniqrog`i, ushbu asar rus tilshunosligi taraqqiyotida alohida muhim o`rinni egalladi. M.V.Lomonosov grammatikasi tasviriy – me`yoriy - uslubiy grammatika bo`lib, rus tilining dastlabki ilmiy (akademik) grammatikasi hisoblanadi. Bu grammatika faqat normativ grammatika bo`lib qolmasdan, ayni vaqtda u rus tili haqida umumiy, yaxlit ma`lumot, tushuncha beruvchi grammatika hamdir. M.V.Lomonosov grammatika haqida shunday deydi, «Grammatikasiz notiqlik ma`nosiz («o`tmas»), she`riyat t o` mtoq, falsafa asossiz, tarix yoqimsiz, huquq ishonchsizdir». M.V.Lomonosovning «Rossiya grammatikasi» asari olti bo`limdan (nasihatdan) iborat. Bular quyidagilar: 1. So`z haqida. 2. Orfoepiya va orfografiya haqida. 3. Nom (ot) haqida. 4. Fe`l haqida. 5. Ko`makchi (yordamchi) so`zlar haqida. 6. Sintaksis haqida. M.V.Lomonosov so`z haqida fikr yuritar ekan, uning insonlarga o`z tushunchalarini ifodalash uchun, o`zgalarga xabar etkazish uchun xizmat qilishini to`g`ri ta`kidlaydi. Haqiqatan so`z ma`no anglatishi bilan, narsa, predmet, voqea - hodisalar haqida xabar, tushuncha berishi bilan ijtimoiy ahamiyatga, «quvvatga» ega bo`ladi. U so`z turkumlari muammosiga to`xtalib, ularni sakkizta deb belgilaydi. Ya`ni: ot, olmosh, fe`l, sifatdosh, ravish, predlog, bog`lovchi, undov. Ushbu so`z turkumlarining nutqda qanday vazifani bajarishini ham izohlaydi. Masalan, nom (ot) narsa-predmetlarni ifodalash uchun, olmosh nomlashni qisqartirish uchun, fe`l esa harakat - holatni anglatish uchun, bog`lovchi tushunchalarimizning o`zaro bog`liqligini, aloqadorligini ko`rsatish uchun xizmat qilishini aytadi. Umuman olganda, M.V.Lomonosov grammatik sistemasining markazida so`z turkumlari haqidagi ta`limot yotadi. Shunga ko`ra so`z turkumlari mantiqiy- funksional asosda, yuqorida ko`rganimizdek, asosan, ikki guruhga: mustaqil

so`zlar va yordamchi so`zlarga ajratiladi. Mustaqil so`zlar-ot, fe`l, sifat va sonlar bo`lib, ular ob`ektiv borliqni aks ettiradi. Yordamchi so`zlar esa til birliklarining tejamkorlik principiga muvofiq nutqiy takrorni qisqartiradi, takrordan qutqaradi. Demak, yordamchi so`zlar, asosan, mustaqil so`zlarni bog`lash yoki ularni qisqartirish uchun xizmat qiladi. M.V.Lomonosov rus ilmiy terminologiyasining boyishiga, mukammallashishiga katta hissa qo`shdi. U rus tili asosida tushunarli, aniq, ona tili lug`at tarkibiga asoslangan ilmiy terminologiyani ishlab chiqdiki, bunga oid terminlarning aksariyati hozirda ham o`z kuchini yo`qotgani yo`q. Masalan, predlojniuy padej, zemnaya os`, kislota, magnitnaya strelka, zakon dvijeniya, mayatnik, chertyoj, opiut, nablyudenie, severnoe siyanie, chasticiu, yavlenie va boshqalar. M.V.Lomonosov o`zining «Ritorikaga oid qisqacha qo`llanma» (1748) asarida gap nazariyasi haqida atroflicha ma`lumot beradi. Shu bilan rus sintaksisining asosini yaratadi. U «Rossiya tilidagi cherkov kitoblarining nafi haqida» asarida uch stil` (uslub) haqidagi nazariyani rivojlantirdi. Ya`ni u rus adabiy tilida so`zlarning ma`nosini, qo`llanishi, faollik darajasini, qanday o`rinlarda ishlatilishini, emocional- ekspressiv xususiyatlarini va boshqalarni o`rganib, rus tilidagi uch asosiy uslubni - yuqori, o`rta va quyi uslublarni ajratadi. Yuqori uslub – slavyan - rus so`zlaridan tuzilib, bunda qahramonlik qasidalari, prozaik nutqlar tuziladi. O`rta uslub - rus tilida qo`llanadigan so`zlardan tuzilib, sahna asarlari, maktublar, hajviy asarlar yoziladi. Quyi uslub – cherkov - slavyan tilida mutlaqo uchramaydigan ruscha so`zlar - komediya, epigrammalar, ashulalar, prozada esa maktublar, ish qog`ozlari yoziladi. Xullas, M.V.Lomonosov o`z tadqiqotlarida fonetika, so`z yasalishi, morfologiya va sintaksis sohalariga oid rus tili materiallarini kuzatish va umumlashtirishga asoslangan empirik metodga qat`iy amal qiladi.

Jonli rus tiliga asoslangan M.V.Lomonosov grammatikasi juda katta shon - shuhratga ega bo`lib, A.Vostokovning «Rus grammatikasi» asarigacha bo`lgan davrda - deyarli 80 yil rus tilining asosiy, etakchi grammatikasi vazifasini o`tadi.

Foydalanilgan adabiyotlar: 1. Rasulov R. Umumiy tilshunoslik. T., 200 2. N.A.Baskakov, A.S.Sodiqov, A.A.Abduazizov. Umumiy tilshunoslik. T., 1979. 3. S.Usmonov. Umumiy tilshunoslik. T., 1972. 4. Yo`ldoshev B. Umumiy tilshunoslik asoslari. S., 2005.. 5. www.ziyonet.uz

Похожие

Yevropada uyg’onish davridagi tilshunoslik. Komparativistika

Sotsiologik tilshunoslik

Qoraxoniylar davrida tilshunoslik

Хonliklar davrida tilshunoslik

Sotsiologik tilshunoslik Strukturalizm