Ҳал қилувчи уч йил тасвири - Идея национальной независимости - Рефераты

Ҳал қилувчи уч йил тасвири

Загружено в:

20.09.2019

Скачано:

0

Размер:

27.365234375 KB

Ҳал қилувчи уч йил тасвири Режа : 1. Сиз фильмни албатта кўришингиз керак 2. Жефферсон билмаган ҳикмат. 3. Сиз кўрадиган манзаралар . 4. 1989 йил 23 июнь

Сиз фильмни албатта кўришингиз керак Тасаввур қилинг. Бир гуруҳ одам ташналиқдан мадо-ри қуриб, ҳолдан тойиб, карвон бўлиб сахрода кетаётир. Жазирама иссиқ. Чидаб бўлмайдиган шароит. Офтоб олов пуркайди. «Сув, сув», дейди кўзу сўзлар. Йўлбошчи улар- ни зилол сувли булоққа бошлайди. Одамлар қониб-қониб сув ичишади. Ям-яшил, серсув водийда фаровон ҳаёт бош- ланади. Йиллар ўтиб, одамлар ўша қақроқ, тоқатни тоқ қил ган кунларни, зилол булоқни, муздек сув нашидасини унутса, адолатдан бўладими?! Топдингиз: ношукурлик бўлади. Шунга ўхшаш, миллат яна қайта истибдод домига туш- маслик учун «озодлик» деб ўтган ташна йиллар ва йўлларни унутмаслиги керак. «Мустақиллик арафасида ёки шўро ларнинг сўнгги талвасаси» фильми ана шундай маънавии озуқа, мадад манбаи бўлибди. Юз марта эшитгандан бир марта курган афзал. Шундай экан, уни ҳар биримиз, тез- тез кўриб туришимиз керак. Чунки бу фильм озодликка ташна миллатимизнинг сўнгги, ҳал қилувчи 1989—1991 йиллардаги кечмишидан ҳикоя қилади. Фильм «Буюк ва муқаддассан, мустақил Ватан!» шио- ри остида нишонланган мустақиллигимизнинг 20 йилли- гига бағишланган. У буюк тарихимиз акс этган лавҳалар билан очилади. Бу фильм актёрлар роль ўйнаган бадиий кино эмас. Ҳаёт ҳақиқати бор бўйича акс этган унда. Сиз ўша 3 йил воқеаларини кўриб, турли ҳолатларга тушасиз: нафратланасиз, қўрқасиз, қувонасиз, ачинасиз, ғурурланасиз. Чун- ки 70 дақиқа ўша 3 йилда «яшайсиз». Халқимиз эса 70 йилдан ортиқ шу аҳволда яшаган эди. Фильм Ўзбекистон Республикаси Президентининг матбуот хизмати, Ўзбекистон Миллий телерадиокомпа- нияси, «Ўзбекфильм» киностудияси, Ўзбекистон Респуб ликаси илмий-оммабоп ва ҳужжатли фильмлар студияси, Ўзбекистон Республикаси давлат кино-фото ҳужжатлар архиви материаллари асосида тайёрланган. Бу эса унинг ишончлилиги, холислиги кафолати.

Сиз 70 дақиқа давомида Россиядаги танклар моторла-ри товушини эшитгандай, Фарғона, Бўкада бузғунчилар ёққан миллатлараро можаролар алангасининг аччиқ туту- нини ютгандай бўласиз. Собиқ Марказнинг ўкириклари- дан сесканасиз. Йиғлаётган оналар, гўдакларнинг кўз ёшларида «Биз ким эдик?» деган саволингизга жавоблар- ни кўрасиз. Тарихий хотирасиз келажак йўқ. Фильм бизни ўтмиш- ни унутмасликка чорлайди. Огоҳлантиради. Ибрат, оқибат дарении ўтайди. Бирлаштиради. Демак, сиз уни албатта кўришингиз керак. Бу фильмни кўрсангиз, шунингдек, «Ўзбекистон мустақилликка эришиш остонасида» кито- бини ўқисангаз, ишонинг, озодлик ва мустақилликка эъти- қодингиз янада мустаҳкамланади. Жефферсон билмаган ҳикмат . «Озодлик дарахти вақти-вақти билан ватанпарварлар ва босқинчиларнинг қони билан суғориб турилиши ке рак. Бу — унинг табиий ўғитидир», — деган экан Томас Жефферсон. Ҳа, «Ҳақ берилмас, олинур» деган эди Маҳ- мудхўжа Беҳбудий бобомиз ҳам. Мустақилликка ҳеч бир миллат четига гулу райҳон сочилган йўлдан кириб борма- ган. Халқлар бир довюрак, қудратли ШАХС атрофида бирлашиб, курашиб озод бўлган. Жефферсон Ватан озодлиги учун тўкилган қон — му- қаддас, қон тўкиб Ватанни озод қилиш буюк жасорат, демоқчи бўлгандир. Лекин бунда душманга қарши кура-шаётганларнинг ҳам қони тўкилади. Тарих миллий озод лик учун курашнинг шу йўлини биларди. Лекин на душ маннинг, на юртдошларимиз қонини тўкмай, ҳеч ким-нинг болаларини етим қолдирмай Ватанни озод қилиш қийин масала эди. Бунинг учун шунча жон, шунча қон баҳосига тенг турадиган халқ ва Ватанга муҳаббат, ши- жоат, жасорат, сиёсий маҳорат ва донишмаидлик керак бўлади. Маърифатли халқлар ўзини озодликка олиб чиққан қаҳрамонларни абадий эъзозлайди. Дунё тарихида мил- лионлаб одамларнинг қони, жонини сақлаб, халқини озод қилган инсонлар бармоқ билан саналса, бир қўл бармоқ-лари ҳам

ортиқчалик қилади. Ўзбекистоннинг озодлиги миллионлаб одамлар ёстиғининг қуриши эвазига эмас, Йўлбошчининг улкан салоҳияти, мустаҳкам иродаси, сиё - сий маҳорати, матонати эвазига қўлга киритилди. Бу — миллий озодлик учун курашнинг жаҳон тарихидаги энг ноёб йўли ҳисобланади. Шунинг учун бўлса керак, фильмда хорижлик халқаро эксперт Зураб Тодуа: «Шу пайтгача Шахснинг тарихдаги роли етарли баҳоланмай келди. Ваҳоланки, тарихнинг қалтис бурилиш палласида у ёки бу шахе бўлмаса, тарақ- қиёт бутунлай бошқа томонга қараб кетиши мумкин. Ўзбе кистон мисоли тинч, эволюцион йўл билан мустақиллик ка эришиш ва ривожланиш мумкинлигини исботлади», дейди. Фильмда «соғин сигир»дан ажралиб қолишдан қўрқиб, талвасага тушган Марказнинг ашаддий кураши, фитнала-ридан воқиф бўласиз. Ёнаётган уйлар тутунидан кўзингиз ачишгандек, нафасингиз бўғилгандек туюлади. Азалдан дуст, бироқ Марказнинг қутқусига учиб, бегоналашган қардошларни кўрасиз. Бугун улар ўзларини ким, нима мақсадда гиж-гижлаганини яхши биладилар. Марказ қардошлар бир-бирларини кўпроқ ўлдирсин, деб уларга вертолётлардан қуроллар ташлаб турди (Улар- ни курган кўзлар ҳали тирик). Бўлмади. Бугун Марказий Осиёни ёндириб юбориши керак бўлган миллатлараро биродаркушликнинг олди олинди. Бунинг учун шу уруш- ни тўхтатиш кудратига тенг ирода, матонат керак бўлди. Ва бу Ўзбекистон Президента сиймосида намоён бўлди. Марказ яна доғда қолди. Сиз кўрадиган манзаралар . — Фильмда Ўзбе1систон Қаҳрамони Озод Шарафидци- нов «Ҳар бир ха^қ ўзига муносиб раҳбарга эга бўлади», деган лотин ҳикматини эслайди. — Лой, қор кечиб пахта тераётган, бизни кинога оли- шаётир, деб ҳам уялиб, ҳам севиниб,объективга қараётган иболи ёш қизларни кўрасиз. Улар пахтадан кейин онала- ри билан гинекологик касалхонага қатнайдилар. Бепушт- ликка маҳкум бўлаётган ўзимизнинг Гулчеҳралар, Сайё- ралар, Маҳбубалар...;

— Гдлян ва Иванов қилмишларини, «Пахта иши»нинг жабрдийдалари — механизатор, бригадирларни кўрасиз; — Горбачёвнинг: «Ҳа, яхши иш бўлмади. Бўлар иш бўлди. Ўзим, Политбюро, совет ҳукумати — биз сизлар билан бирга ташвишландик», дея айтган, юзада «халқпар- вар», бироқ носамимий хўрсинишларини эшитасиз. Бу суньий ҳамдардлик тимсоҳнинг кўз ёшларини эслатади. (Ўлжасини ғажиётганида тимсоҳнинг кўзидан сув чиқар экан. Бу унинг ошқозони шира ажратаётганини кўрсатар экан.) — Узбекистан ССРнинг собиқ раҳбари Нишоновнинг ёнидагиларга: «Тўғри, тўғри. «Тўғри» демайсанларми», деб Горбачёвга бош ликиллатишларига гувоҳ бўласиз; — бир қориндан талашиб чиққан укасини у дунёга ку- затган, «жанозада қатнашган коммунист» ака устидан айб- нома ёзилган газетани кўрасиз; — Марказдан юзлаб бетайин кимсаларнинг «десант» қилиб юборилгани, амалда Ўзбекистонни шулар бошқар- ганини билиб оласиз; — дарди кўп, дармони йўқ халқимизга, изиллаб йиғла- ётган опа- сингилларимизга; — қабристонда бир кунда пайдо бўлган ўнлаб янги қабрларга қараб кўнглингиз ачишади; — Узбекистан Қаҳрамони Озод Шарафиддиновнинг «Халқнинг ижтимоий- иқтисодий ночорликдан норозили- гини бостириш, чалғитиш учун янги найранг ўйлаб то- пищди. Бу — Қувасойда бошланган миллатлараро можаро эди», деган фикрини тинглайсиз. Куча номи, уй раками эмас, эгасининг миллати ёзил ган эшикларни кўрасиз, ўша оловли кунлар гувоҳлари- нинг сўзларини эшитасиз, кўзларига тикиласиз; — хорижлик экспертларнинг хулосаларини тинглай сиз; — Ўзбекистоннинг янги раҳбари томонидан қишлоқ аҳолисига ер берилсин, деган буйруқни олган, уни тушун- ган, лекин қўрқиб ер бермаган; бунинг учун қаттиқ огоҳ- лантирилган селсовет раисасининг миннатдор чеҳраси дилингизни равшан қилади;

— нуроний отахон водий халқи 4 сотих жойда 10—12 киши, бир хонани учга бўлиб яшагани ҳакида гувоҳлик беради. Юртбоши саъй-ҳаракати билан 1,5 миллион оилага қўшимча ер, 700 минг янги оилага томорқа ери ўлчаб бе- рилганини кўриб, бу савобли тадбирдан миннатдор юрак- лар изҳорини тинглайсиз; — ГКЧПчиларга қўшилиб, ўз халқининг мустақилли-гига қарши қарор қабул қилган собиқ Узбекистан раҳба- риятининг; — Ҳиндистондан қайтаётган Ўзбекистон Раҳбарини кутиш учун Марказдан келган, аэропортда ҳурпайиб тур- ган 3 совет генералининг ҳолатини кузатасиз; — «Биз мустақилмиз!» деган, асрлаб кутилган хушха-бар эълон қилинган тарихий дақиқага гувоҳ бўласиз. Дав- лат Раҳбари «Биз энди мустақилмиз!» деса ҳам ҳайрон ўтир- ган депутатларни кўриб, сиз ҳам ҳайрон бўласиз. Улар айни паллада Ўзбекистонни СССР чангалидан юлиб ол ган Раҳбарнинг жасорати оддида лол эдилар. «Қани қар- саклар?» деган ўктам савол уларни ҳушига келтиради. Улар аввал ўтирган жойида, кейин... туриб қарсак чаладилар; — 1991 йилнинг 9 декабри тонгида Наманган шаҳрида тўпланган жоҳил оломонни кузатасиз. Қайтиб чиқиш ка- фолатсиз, ўта таҳликали жойга, 20 000 лик жоҳил оломон ни қоқ ёриб кириб бораётган Президентимизни кўрасиз; — Сиз фильмнинг ана шу жойида Зураб Тодуа айтган мана бу гапларга диққат қилинг: «Бундай бинога, кўзи қонга тўлган оломон қуршовига бир ўзи кириб бориш учун одамда мислсиз катта жасорат, ирода бўлиши керак. Узбек халқи учун ҳал қилувчи ана шу кунда Ислом Каримовдек раҳбарнинг бўлгани Ўзбекистоннинг омади, деб ҳисоб- лайман»; — — Наманган шаҳрида, жоҳил оломон билан учрашил- ган ўша жойда туриб, бир ёш йигит шундай дейди: «Агар- да Президентимиз ўшанда мана шу мен турган жойда бўлмаганларида, ўз сўзлари билан одамларни тинчитма- ганларида бизнинг келажагимиз ҳозиргидек бўлмаган бўлар эди!». 1989 йил 23 июнь

— Бу кун эса ҳар бир ўзбекнинг тақцирида кескин бу- рилиш ясаган кун бўлган экан. Чунки Президентимиз «Энди биз эскича яшолмаймиз, бундай яшашга замоннинг ўзи йўл қўймайди», деб узоққа мўлжалланган дастурий даъват қилади. — Шунга қадар ўзбекистонликлар, эслатилганидек, гўё «иккинчи сорт» одамлар эди. Бунга кўп далиллардан бири мана бу факт: ҳар бир Узбекистон фуқаросига бошқа рес- публикалар фуқаролари ейдиган озиқ-овқатнинг ярми тегарди. Содда қилиб айтганда, бошқа республикаларга — бутун, бизга эса — яримта нон бериларди. — Фильмдаги уйларга эътибор қилинг. Уларни кўриб, наҳотки ота- боболаримиз шундай уйларда яшашган бўлса, ахир бу Африканинг қашшоқ мамлакатлари манзараси-ку, деб юборасиз. Ичингиз куйиб кетади. — Совет давлатининг рамзи фақат ўроқ-болға эмас эди. Яна биттаси — «очеред» — узундан-узоқ навбатлар эди. «Очеред» нималигини ҳам фильмдан кўрасиз. Хайриятки, одамни таҳқирлайдиган, нон, кўйлак, совун учун юзлаб кишилик навбатда туриш қандай бўлишини бугунги ёшла- римиз билмайди. — Ўша пайтда СССР Олий Совети Раиси ўринбосари бўлибюрган Ўзбекистоннинг собиқ раҳбари Нишонов- дан «Ўзбекистонда нималар бўлаётир?» деб сўрашади. У Ўзбекистондаги танг ижтимоий-иқтисодий муаммоларни айтишга қўрқиб, «Иккитаси бозорда қулупнай талашиб қолишибди», дейди. Бу собиқ раҳбарнинг ўз халқига бер- ган баҳоси эди. «Менинг халқим — иккитаси қулупнай талашса, бўлиниб, қирпичоқ бўладиган ваҳший», дегани эмасми бу? Ахир у ўнлаб ўзбекистонлик ўлганини, юзлаб уйлар кулга айланганини, кўплаб одам жарохат олганини жуда яхши биларди-ку. Лекин бу одам ўзини масъулиятдан олиб қочиб, Московга ёқиш, ўзи «пиширган ош»ни меники эмас, деб мансабини сақлаб қолиш учун миллат юзига бемалол оёқ қўяди. (Бу гаплар бир оз кескин туюлар. Ле кин яхшини мақтаб, ёмонга индамай кетаверилса, ёмон- лик кўпаяверади. Худди пахтага ишлов бериб, сугориб, унинг орасида

ўсган ёввойи ўтлар юлиб ташланмаса, улар ҳам урчийвергани каби.) Халқаро эксперт Зураб Тодуа бу ҳақда: «Собиқ давлат раҳбарининг бу гапи латифага айланиб, бутун СССРга тарқалиб кетди. Нишонов бу гапи билан ўзининг раҳбар сифатидаги бор-йўқ карьераси, обрўсини бир зумда, ўзи ўчириб ташлади», дейди. Давлатнинг янги Раҳбари эса биринчи иш кунини қиз- ғин табриклар қабул қилищдан эмас, қонли фожиалар- нинг туб иддизларини очиқ айтиш ва тузатишдан бош- лайди. Чунки янги раҳбар олдингилар каби функционер эмас, ислоҳотчи, реформатор эди. Узбекистон Президен- тининг «Энди биз эскича яшолмаймиз, бундай яшашга за моннинг ўзи йўл қўймайди» деган фикри, кўтараётган ғояла- ри Мустақилликка умид куртакларини очар эди. Одамлар миллий анъаналаримизнинг, миллий либос- ларимизнинг, ҳатто, миллий ҳунармандчилигимизнинг тақиқланишларидан безган эди. Ўша қора кунлардан қўқонлик 97 ёшли тўқувчи Паттихон ая гувоҳлик беради: «Советлар тинчгина уйида ишлаб ўтирган ҳунармандлар- ни ҳам қўймасди. Урушдан кейинги йиллар эди. Ёз кун- ларининг бирида ичкари уйимизда бўз тўқиб ўтирган эдим. Бирдан ҳовлида шовқин кўтарилди. Бир пайт ичкарига тўртта комсомол бостириб кирди. «Санми, эскилик сар-қитини уйида еақлаётган», дейишди. Тўқувчилик дастго- ҳимни синдириб, ҳовлига олиб чиқиб ёқиб юборишди. Ундан мана бу тошгина қолган...» Мустақиллик ҳали олдинда. 1991 йил 31 августда қан дай воқеа содир бўлишини ҳеч ким билмас эди. Биз ҳали мустақиллик нималигини ҳам билмасдик, мустақил одамни кўрмаган авлод эдик. Шунинг учун ўзимизни мустақил тутишни-да билмасдик. Бугунги 40—50 ёшли юртдошла- римиз ўзининг 1989—1991 йиллардаги ҳаётини эслаб, бу фикрга қўшилсалар керак. Мен ҳам эслайман. 1989 йил- нинг сентябри. Москва. СССР Фанлар академиясининг «Каховская» метро бекати яқинидаги аспирантлар ётоқ- хонаси. Минсклик курсдошим Сергей Пуйман билан ик-кимиз суҳбатлашиб ўтирардик. Мен ундан: «Сен СССР- нинг парчаланиб кетишини қандай тасаввур қиласан?» деб сўрадим. У кўрсаткич бармоғи билан оғзини ёпиб: «Тш-ш-ш. Нималар деб

алжираяпсан?» дея хонамдан ба- лодан ҳазар, дегандай чиқиб кетган эди... ГКЧП «Бизнинг тарихимиз, бугунги ҳаётимиз шуни кўрсатди- ки, озодлик йўли, мустақиллик йўли машаққатли ва ғоят оғир бўлади. Ҳали кўп синовлардан ўтишга тўғри келади. Истиқлол йўлида биринчи қадам қўйганимиздан бош- лаб, Ўзбекистон диёрига, унинг раҳбарияти ва сиёсатига маломат тошларини отиш ва тутаётган йўлимизни тўсшп ҳаракатлари кундан куига кучайиб бораяпти», деб ёзилган Президент Ислом Каримовнинг «Ўзбекистон мустақил- ликка эришиш остонасида» китобида. Фильм ушбу фикрни ҳужжатли тасвирлар билан тас- диқлайди. 1991 йил19 август. ГКЧП ўз бўйнига хиёнат сиртмо- ғини такди. Ўша замон амадда бўлган Президентга қарши бош кўтарди. Фильмда ГКЧП деган аббревиатура ортида турган одамларнинг қиёфасини кўрасиз. Уларнинг юзла- ри, кўзларидаги беқарорликка, титраётган кўлларига эъти-бор беринг. Улар собиқ СССР ресггубликаларига ўз буй-руқларини юборади. Ўзбекистонга ҳам. Ўшанда Ўзбекис тон ССР Президенти хорижий сафарда эди. Бир хиёнат иккинчи хиёнатни уйғотди. Ўзбекистон- нинг барча ҳудуд, вазирлик ва идораларига Тошкентдан «Ўзбекистон ССРнинг барча ҳудудларида СССРда фавқу- лодда ҳолат давлат қўмитаси фаолиятини яқдиллик билан ва ҳар томонлама қўллаб-қувватлаш топширилсин...» де ган кўрсатма жўнатилади. Эътибор беринг: Марказдан келган, Ўзбекистон мустақиллигига зид қарорни «якдил- лик билан», «ҳар томонлама» қўллаб-қувватлаш буюрил- моқда. Албатта, ўша куннинг соатлари, минутлари тарихий масъулият минутлари эди. Президент хорижий сафарга давлат бошқарувини ишониб топшириб кетган Ўзбекис тон раҳбарияти уч йўлдан бирини танлаши керак эди: 1. Ўша заҳоти юрт раҳбари — Президент билан боғла- ниб, тегишли кўрсатма олиш; 2. Ҳеч нарса қилмаслик. Президентни кутиш; 3. Давлат Раҳбаридан яширин, унинг мустақиллик ғояларига қарши

равишда ГКЧПни қўллаб-қувватлаш. Афсуски, катта хато, айтиш мумкин — хиёнат қилин- ди. Учинчи йўл танланди. Хайриятки, бу мудҳиш хато тезда Президентимиз томонидан тузатилди. Тасаввур қилинг, Раҳбар Ватаним, халқимни озод қила- ман, деб бор жабру жафоларга чидаб, курашиб юрибди. Ўринбосар эса ГКЧПчиларга гумашта бўлиб, улар билан тил бириктириб, Ўзбекистонни мустабидлар қўлига қайта топширмоқчи. Озодликка атиги 12 кун қолганида! Сиз шундай қилармидингиз? Фильмни кўра туриб, Президентимизнинг «Орамиз- дан сотқин чиқмаса, узбек халқини ҳеч ким еша олмайди», деган фикрининг аччиқ сабаб ва чуқур илдизларини шу тариқа билиб оласиз. Бу аччиқ тажриба бугун ҳам, эртага ҳам огоҳ бўлишимизни талаб қилади. Эътироф манзаралари Афсуски, бизни ҳақиқатан ҳам қаттиқ синовлар кута- ётган экан. Фильмда бунинг тасвирли ҳужжатларини кўра сиз. Жумладан, юқорида айтилган Наманган воқеалари. Бу ҳақда СССРнинг энг машҳур мафкурачиларидан бири, халқаро «Демократия» фонди раҳбари Александр Лукья нов шундай дейди: «Ўзбекистонда диний экстремизм ўзи- нинг биринчи сигналини берган эди. Лекин буни халқаро жамоатчилик ҳам, Россия ҳам эътиборсиз қоддирди. Та - саввур қиласизми, тарих ғиддираги ўша оломон кўрсат- ган йўл билан кетса, Ўзбекистон бошига не кўргиликлар тушарди?...» Жаҳон тан олган ёзувчи Чингиз Айтматовнинг ўша йилларни эслаб айтган қуйидаги фикрлари ҳам фильм мазмунини бойитган: «Тақдир ва тарихнинг энг қийин палласида ўзига хос сиёсий селекция рўй берди, — дейди у. — Бу селекция тарих саҳнасига энг керакли ШАХСни олиб чиқци. Ислом Каримов нафақат Узбекистан, балки Туркистон заминида ўзининг энг иродали, қатъиятли раҳ- бар эканини намойиш қилди. Бу — тариҳда шахснинг қан- дай ҳал қилувчи роль ўйнаши мумкинлигини исботлайди. Тарих Ислом Каримовнинг ҳақиқатан ҳам замонавий ци- вилизациямизнинг энг улкан фигураларидан бири экан-

лигини кўрсатди». Фильмда Ўзбекистон Қаҳрамони Озод Шарафиддинов билан суҳбат ёзилган нодир кадрларни ҳам кўрасиз. Унда Озод Шарафиддинов: «Президент Ислом Каримов нима учун шунчалик ҳаракат қиляпти? Турли-туман экстремист, иғвогар кучларга йўл қўймасликка ҳаракат қиляпти? Тер- роризмга қарши курашяпти? Нима учун? Бунинг фақат битта сабаби бор. У Ўзбекистонни жуда яхши кўради. Ўзбекистон унинг учун энг муқаддас маскан. Она диёр. Она билан баравар қадрланадиган диёр. Унинг кўнглида узбек халқи учун улуғ бир ғурур бор», дейди. Фильм сўнгида Президентимизнинг жаҳоннинг энг юксак ривожланган давлатлари Президентлари билан теп-па-тенг мулоқотлари, учрашувлари, БМТдаги нутқ лаҳза- лари кўрсатилади. Ҳурматли ўқувчи, Сиз бу фильмни албатта кўринг. Ана шунда бугунги тинч, осуда ҳаёт, фаровон кунлар қандай курашлар эвазига қўлга киритилганини билиб оласиз. Бутун жаҳон эъзозидаги қудратли Ўзбекистон қандай бу- нёд бўлганини қайта англайсиз. Қалбингиз шукроналар га, ифтихорга лиммо-лим тўлади.

Адабиётлар: 1. Каримов И.А. Ўзбекистон: Миллий истиқлол, иқтисод, сиёсат, мафкура. Том Тошкент, 1996. 2.Каримов И.А. Биздан озод ва обод Ватан қолсин. Том Тошкент, 1996. 3.Каримов И.А. Ватан саждагоҳ каби муқаддасдир. Том Тошкент, 1996. 4.Каримов И.А. Бунёдкорлик йўлидан. Том Тошкент, 1996. 5.Каримов И.А. Янгича фикрлаш ва ишлаш - давр талаби. Том Тошкент, 1997. 6.Каримов И.А. Хавфсизлик ва барқарор тарақҚиёт йўлида. Том Тошкент,1998. 7.Каримов И.А. Биз келажагимизни ўз қўлимиз билан қура-миз. Том Тошкент,1999. 8.Каримов И.А. Озод ва обод Ватан, эркин ва фаровон ҳаёт- пировард мақсадимиз. Том 8. Тошкент, 2000. 9.Каримов И.А. Ватан равнақи учун ҳар биримиз масъ-улмиз.Том Тошкент, 2001.

Похожие

Ҳал қилувчи кучнинг камоли

Қуёш борлигидай ойдин ҳақиқат

Ўзбекистонда уйғониш бахти

Туркий адабиётларни даврлаштириш масаласига доир

Инсон тараққиёти омиллари