Kimyoviy bog’lanish nazariyasi. Kimoviy bojlanish hosil bo’lish mexanizmlari. Valent bog’lar nazariyasi - Химия - Рефераты

Kimyoviy bog’lanish nazariyasi. Kimoviy bojlanish hosil bo’lish mexanizmlari. Valent bog’lar nazariyasi

Загружено в:

20.09.2019

Скачано:

0

Размер:

77 KB

Kimyoviy bog’lanish nazariyasi. Kimoviy bojlanish hosil bo’lish mexanizmlari. Valent bog’lar nazariyasi Reja: 1. Kimyoviy elementlarning valentligi va uni turlicha talqin etilishi. 2. Valent bog’lanishlar (VB) nazariyasi asosida valentlik. 3. Doimiy va o’zgaruvchan valentlik.

Birikmalardagi elementar atomlarining valentligi va oksidlanidsh darajasi. Kimyoviy bog’larning miqdoriy tavsiflari. Bog’lanish tartibi. Bog’lning energiyasi. Bog’ uzunligi. Valent burchagi. Bog’ning ionlik darajasi va kimyoviy bog’langan atomlarning effektiv zaryadi. Kimyoviy ta‘sirlashuv (kimyoviy bog’)ning asosiy xususiyatlari va kimyoviy bog’ning hosil bo’lish mexanizmi. Vodorod molekulasi hosil bo’lish mexanizmining, kvanto-mexanik talqini. Kimyoviy bog’lanishlarning asosiy tiplari. Valent bog’lanishlar nazariyasi. Donor-akueptor mexanizmi boyicha bog’ hosil bo’lish. Kimyoviy bog’lanish nazariyasi hozirgi zamon uimyosining markaziy muammolaridan biridir. Modda tarkibidagi atomlarning ta‘sir etish tabiatini bilmasdan turib, kimyoviy birikmpalarning xilma-xilligini sababini, ularning hosil bo’lish mexanizmini, tarkibini, tuzilishi va reaktsiyaga kirish qobiliyatlarini tushinish mumkin emas. Hozirgi zamon tekshirish usullari tajribada moddalardagi atom yadrolarining fazoviy joylanishini aniqlash imkonini beradi. Atom adrolarining fazoviy joylanishi elektronlarning ma‘lum ziyaligiga to’g’ri keladi. Atomlardan molekulalar hosil bo’lishida elektron ziyalik o’zgaradi. Moddadagi elektron ziyalikning taqsimlanish xarakteriga qarab kimyoviy bog’lanish 3 ta asosiy tipga bo’linadi: Ion bog’lanish, kovalent bog’lanish va metall bog’lanish. Kimyoviy bog’lanishning ikkinchi darajali ko’rinishlari qatoriga: molekulalararo bog’lanish (Van-der Vals kuchlari bilan xarakterlangan bog’lanish) hamda vodorod bog’lanish kiradi. Kimyoviy bog’lanish valentlik bilan xarakterlanadi. Valentlik termini (atamasi) kimyoga 1853 yilda ingliz kimyogar olimi Franklend tomonidan kimyoviy birikmalardagi element atomlarining miqdoriy nisbatlarini asoslash uchun kiritilgan. Valentlik ta‘limtining rivojlanishi ko’p jihatdan D.I.Mendeleevning davriy sistemasining ochilishi bilan bog’liqdir. D.I.Mendeleev element valentligi va uning davriy sistemadagi o’rni orasi dagi bog’liqlikni aniqladi. Elementlarning fodorod hamda kislorod bilan birikmalarida o’zgaruvchan valentlik namoyon qilish tushunchasini kiritdi. Atom molekulalarning tuzilishi to’g’risidagi ta‘limot valentlikni elektron nazariyasini ishlab chiqilishiga imkoniyat yaratdi.

VALENTLIK STEXIOMETRIYASI Massalar ta‘siri, tarkibning doimiylik qonunlari asosida qaytmas (oxirigacha boradigan reaktsiyalarda biror moddaning aniq massasi reaktsiya) uchun olingan yoki reaktsiya mahsulot asosida hisoblash mumkin. buning uchun reaktsiya tenglamasi aniq bo’lishi kerak. bunday hisoblashlar kimyo bo’limida stexiometriya deyiladi. Stexiometrik hisoblashlar hamda kimyoviy formulalar va tenglamalar tuzish uchun o’zaro birikayotgan va ta‘sirlashayotgan har-xil elementlar atomlarining miqdoriy nisbatlarini bilish zarur. ELEMENTNING VALENTLIK STEXIMETRIYASI – bir valentli element atomining berilgan element atomi bilan qancha atom birika olinishini ko’rsatadi. BIR VALENTLI ELEMENTLAR – deb ikki elementli birikmada hamma vaqt boshqa elementning bitta atomi bilan birikkan elementlarga aytiladi. Bir valentli elementga vodorod (H) elementi misol bo’ladi. Shuning uchun elementning valentlik stexiometriyasi biror elementning barcha atomi vodorodning nechta atomi bilan bog’langanligini ko’rsatadi. Masalan: HCl da – xlor bir valentli, H2O da kislorod 2 valentli, NH3 da – azot 3 valentli. Hamma elementlar uchun vodorodli birikmalar ma‘lum emas, ammo defrli hamma elementlar kislorod bilan birikma hosil qiladi. Kislorod hamma vaqt stexiometrik 2 valentli hisoblanadi, kislorodli birikmalar tarkibiga asosan boshqa element valentligini topish mumkin. Suvdagi vodorod atomiga formal ravishda boshqa elementlarni almashtirib oksidlarni olish mumkin. masalan: H2O va Na2O yoki H2O va CaO formulalarini solishtirish natijasida natriyning bir, kaltsiyning esa 2 vlentli ekanligiga xulosa qilish mumkin. Shunday qilib, elementning valentlik stexiometriyasi biror elementning bitta atomi bilan birikkan va almashgan vodorod atomlari soni bilan aniqlanadi. Ko’pchilik elementlar bir qancha stexiometrik valentlikni nayon qiladilar, ya‘ni boshqa biror element atomlari bilan har xil stexiometrik tarkibli bir qancha birikmalar hosil qiladi. Bunday birikmalarni nomlash uchun element nomlariga

qavs ichida rim raqamlari bilan (+ yoki - siz) valentliklar yoki stexiometrik tarkibi ko’rsatiladi. Masalan: Cu2O-mis (I) oksidi, CuO-mis (II) oksidi, SO2-oltingugurt (IV) oksid, SO3-oltingugurt (VI) oksid va x.k. Kimyoviy element ikki elementli birikmalarda elementlarning valentliklari bilan yoyilishgan prinuipi asosida osonlik bilan oddiy arifmetik usulda ikkinchi element valentligini topish mumkin. vodorodni bir valentligini bilgan holda quyidagi birikmalarda boshqa element valentliklarini topish mumkin: I II III IV III II I NaH, BeH2, BH3, CH4, NH3, H2S, HCl Shunga o’xshash kislorodni II valentligini bilgan holda: I II III IV V VI VII VII IV III II Na2O, BeO, B2O3, CO2, N2O5, SO3, Cl2O7, RuO4, SO2, N2O3, CO Agar elementlarning stexiometrik valentliklari ma‘lum bo’lsa ularning kimyoviy formulalarini tuzish mumkin: Masalan: As (V), O(II) va S (VI), O, (II) 10 (=2:5) As2O5 6(=1:3) SO3 Shuni aytish lozimki stexiometrik valentlik ham, summar formula ham birikmada kimyoviy bog’lanish tipini va molekuladagi tuzilishdan hech qanday ma‘lumot bermaydi. valentlik stexiometrik tushunchasi kimyoga atom tuzilishi ma‘lum bulguncha kiritilgan edi. hozirgi paytda ma‘lumki elementning bu xossasi tashqi elektronlar soni bilan uzviy bog’liq. Ko’pchilik elementlar uchun yuqori valentlik stexilmetriyasi bu elementlarning D. S. dagi o’rnidan kelib chiqadi. IONLARNING ZARYadLARI - Ionlarning elektr zaryadlari (formulalardagi arab sonlaridan keyin qoyiladigan «+» yoki «-» belgilar) ion birikmalarning kristall panjaralardagi bu ionlar qanday nisbatlarda turganligini xarakterlaydi. Masalan: Kation va anion zaryadlariga mos. Bu ionlari tutgan birikmalar quyidagi tarkibga ega.

Ionlar Na + Ca2 + Al3 + F- NaF CaF2 AlF3 O2- Na2O CaO Al2O3 N3 Na3N Ca3N2 AlN NO3 NaNO3 Ca(NO3)2 Al(NO3)2 SO42- Na2SO4 CaSO4 Al2(SO4)2 PO43- Na3PO4 Ca3(PO4)2 AlPO4 Qadimgi adabiyotlarda ionlarning zaryadlari ionli valentlik deb atalgan. Bir valentli ionlar zaryadi bilan neytral atomlarning valent elektronlari orasida to’g’ridan-to’g’ri bog’lanish mavjud. Ionlarning musbat zaryadi bitta element atomidan berilgan elektronlar soniga teng bo’ladi. Manfiy zaryad esa bitta element atomi tomonidan qabul qilingan elektronlar soniga teng bo’ladi. Masalan: Na+, Ca2+, Al3+ ionlari o’z navbutida 1, 2, 3, ye ni yo’qotgani F-, O2-, Na3-, ionlari esa 1, 2, 3, ye qabul qilgan hisoblanadi. OKSIDLANISH DARAJASI - SO2, NH3, H2SO4, CO2, HNO3, H2CO3 va x.k. molekulyar hamda Na2O : Na2SO ionlari oddiy va kompleks birikmalarning tarkibini aniqlash uchun elementlarning oksidlanish darajalari degan tushuncha kiritilgan. Elementlarning oksidlanish darajalari bu birikmalarda hamma bog’lanish ionli deb faraz qilganda element atomlarining shartli elektr zaryadlaridir. Birikmalarda elementlarning oksidlanish darajalari va ion zaryadlari quyidagi belgilanadi. Masalan: Oksidlanish darajasi ion zaryad Na+1, Cl-1 yoki Na+Cl- Na+, Cl- Ca+IIS-II yoki CaIIS-II Ca2+S2- Al2+IIIO3-II yoki Al2IIIO3-II Al3+O32- Elementning oksidlanish darajasini aniqlashda doimo kislorodning oksidlanish darajasi – 2, vodorodniki esa +1 deb qabul qilingan. Masalan: HCl, H2S, NH3, CH4 yoki Na2O, CaO, Al2O3, CO2 P2O5, SO3, Cl2O7, RuO4.

Erkin elementlarning yoki ikki bir xil atomdan tuzilgan molekulalarning oksidlanish darajalari 0 ga teng. Masalan: Cuo, Alo, Feo, H2o, o2o, Cl2o, N2o. Atomlarning birikmalardagi oksidlanish darajalari –4, -3, -2, -1, 0 dan +8 gacha bo’ladi, xatto kasrsondagi oksidlanish darajalar ham bo’ladi: KO2, KO3, bo’ladi. Ko’pchilik xollarda molekula tarkibidagi atomlarning oksidlanish darajalari ularning valentliklariga, ya‘ni ayni element hosil qiladigan haqikiy bog’lanishlar soniga teng bo’lmaydi. Masalan: organik birikmalarda uglerodning valentligi 4 ga teng, lekin uning oksidlanish darajasi turlicha bo’lishi mumkin. buni quyidagi jadval natijalaridan ko’rish mumkin: Birikma Valentligi Ok. darajasi CO II +2 CO2 IV +4 CH4 IV -4 C2H4 IV -2 C2H2 IV -1 CH3COOH IV 0 Molekulalarda oksidlanish darajasi – molekulalarda elementlarning ok. darajalarini aniqlashda molekulani fikran bir atomli ionlarga bo’lishi kerak. bunda qutbli kovalent bog’lanishlarga e‘tibor berish lozim, ya‘ni elektron juft ko’proq elektromanfiy element atomi tomoniga siljiganligiga va sof kovalent juftlanishlarga ega elektron juft har ikkala atomga teng bo’lganligi hisobga olinadi. Shunday qilib, birikmalardagi ham bir element atomining elektr zaryadi yoki oksidlanish darajasini aniqlanadi. FORMULA Molekulalarda elementlarning oksidlanish darajalarining algebraik yig’indisi element atomlari soni hisobiga olinganda nolga teng bo’lishi kerak.

Masalan P2O5-molekulasida 2 ta fosfor atomining umumiy zaryadi +10 ga teng 5-ta kislorod atomining umumiy zaryadi esa –10 ga teng bo’lib, zaryadlar yig’indisi nolga tengdir. Ionlarda oksidlanish darajalari – ko’p elementli ionlarda ham elementlarning oksidlanish darajalarini topishda xuddi yuqoridagidek molekulani tashkil etgan bir atomli ionlarga bo’linadi. Masalan: SO4-2, SO3-2, NH4+ (S+6O4-2)2-, (S+4O3-2)2-, (N-3H4+)+ Ko’p elementli ionlarda elementlarning oksidlanish drajalarining algebraik yig’indisi element atomlari hisobiga olinganda ion zaryadiga tengdir. Masalan: NH4+ - ionida 4H+=+4, N=-3 ga teng bo’lganligi uchun ionlarning algebraik yig’indisi +1 ga teng, ya‘ni NH4+ zaryadiga ega. Kompleks ionlarda markaziy atomining oksidlanish darajasi osonlik bilan kompleks ion zaryadidan umumiy ligandlar zaryadini ayirib tashlash yo’li bilan aniqlanadi: [Al+3(OH)4]-; [Cu2+(NH3)4]2+, [Fe2+(CN)6]4- (-1)-(-4)=-1+4=+3 Al3+ +2-0 = + 2. Cu2+ (-4)-(-6)=-4+6=+2Fe2+ va x.k.zo. Moddalar qanday tuzilganligi to’g’risidagi axborotni, uning fizik va kimyoviy xossalarini tekshirish natijalariga qarab bilib olinadi. Masalan: fizik tekshirish usullari natijasida molekulaning asosiy parametrlari-yadrolar orasidagi masofa, valent burchaklari va molekulaning geometrik shakllari aniqlanadi. Masalan: tajribada suv molekulasidagi vodorod va kislorod yadrolari orasidagi masofa 0,96 A ga teng ekanligi aniqlangan. Kimyoviy bog’langan atom yadrolarining orasidagi masofa bog’lanish uzunligi deyiladi (d). Kimyoviy bog’langan atom yadrolarining orasidagi burchak valent burchagi deyiladi (L). Suv molekulasida bu burchak <104,5o ga tengdir. Demak suv molekulasi uchburchak shaklga ega.

Kimyoviy bog’lanishning eng muhim tavsiflaridan biri boglanish energiyasidir. Bu energiya kimyoviy bog’lanishni barqarorligini belgilaydi. O’zaro bog’langan atomlar orasidagi bog’ni o’zish uchun kerak bo’lgan energiya miqdoriga bog’lanish energiyasi deyiladi (Ye). Uning o’lchami Ye=kkal/mol, kal/ mol, kDj/mol. 2-atomli molekulalar uchun bog’lanish energiyasi, shu molekulani atomlarga disotsialash energiyasiga teng bo’ladi: Masalan: H2 = 2H E = 435 kDj/mol F2 = 2F Ye = 151 kDj/mol N2 = 2N Ye = 940 kDj/mol Abn yoki AnB tipidagi ko’p atomli molekulalar uchun bog’lanish energiyasi: Abn = A + nBmol kDj E O H O H n D EABn / 928 2 2 ;     N-o bog’lanish kuchi bir xil bo’lganligi uchun o’rtacha bog’lanish energiyasi mol kDj n D EOH / 464 2 928    Bog’lanish uzunligi, bog’lanish energiyasi va valentliklar burchagi kabi kattaliklar shu moddaning boshqa xossalari shu moddaning elektron zichligining xarakteriga to’g’ridan-to’g’ri bog’liqdir. Kimyoviy bog’lanish asosan valent elektronlari ishtirokida amalga oshadi. 3-elementlarning tashqi ns-qavatchada joylshgan elektronlari, s- elementlarda esa tashqi ns va np qavatchalarda joylashgan elektronlar, d-elementlarda, tashqi ns - va tashqarida tchkt n-1 d qavatchalardagi, f-elementlarda esa ns va n-2f qavatchalarda joylashgan elektronlari valent elektronlari deyiladi. s-elementlar o’zgarmas doimiy valentlikni, p,d va f-elementlar esa o’zgaruvchan valentlikni namoyon qiladilar. Demak kimyoviy bog’lanish paytida elektronlarning qayta taqsimlanishi sodir bo’ladi. Buning natijasida elektronlar bir atom yoki molekuladan ikkinchisiga o’tadi yoki elektron ziyaligi biridan ikkinchisiga tomon siljishi mumkin. atom yoki molekulalarning elektron berishi

yoki qabul qilib olishi natijasida hosil bo’ladigan zarrachalar ionlar deyiladi. Ionlar musbat (+) va manfiy (-) zaryadli bo’ladi. Modda tarkibida musbat va manfiy ionlar o’zaro bog’langan va (n+ = n- = 0) molekula elektroneytral bo’ladi. Toyinmagan valentlikga ega bo’lgan zarrachalar erkin radikallar deyiladi. Erkin radikallar molekulalarning parchalaridir: -CN, -OH, -CH3, -NH2, -HS, Cl+, O+ . . Bizga ilgaridan ma‘lum ediki (7-ma‘ruzaga qarang) elementlarning metallik va metalmaslik xossalarini taqqoslash uchun Melliken va Poling elektromnfiylikni nisbiy qiymatlaridan foydalanishni taklif etgan edi. Buning uchun litiyning elektromanfiyligini shurtli ravishda 1 ga teng deb qabul qilingan. Davrlarda chapdan o’ngga o’tgan sari elektromanfiylik qiymati ortib boradi. Guruhlarda esa yuqoridan pastga tugan sari kamayib boradi. Masalan: II davr va VII – guruh uchun E.M. qiymatlarini o’zgarishini ko’raylik: II davr: Li, Be, B, C, N, O, F 1,0 1,5 2,0 2,5 3,0 3,5 4,1 VIII guruh: F, Cl, Br, I 4,1 3,0 2,5 2,6 Kimyoviy bog’lanish xarakteri o’zaro birikuvchi elementlarning nisbiy elektromanfiyliklari ayirmasiga bog’liq bo’ladi. Agar ikki elementning nisbiy elektromanfiyliklari orasidagi ayirma katta bo’lsa (1,5 dan to 3,3 gacha) bu elementlar orasida ionli bog’lanish hosil bo’ladi, agar bu ayirma unchalik kichik bo’lmasa (1,5 ga yaqin) qutbli bog’lanish, agar juda kichik bo’lsa kovalent (qutbsiz) bog’lanish yuzaga keladi. Shunday qilib kimyoviy bog’lanish deb ikki yoki undan ortiq atomlarning kimyoviy barqaror ko’p atomli sistema hosil qilishi va unda bog’langan atomlarning elektron bulutlarning qayta taqsimlanishiga aytiladi. Ion bog’lanish. Ion bog’lanishning tabiati, strukturasi va ion bog’lanishdagi birikmalarning xossalari kimyoviy bog’lanishning elektrostatik nazariyasi asosida tushuntiriladi. Bu nazariyaga muvofiq atomning elektron berishi yoki qabul qilishi natijasida hosil bo’lgan qarama-qarshi zaryadlangan ionlar elektrostatik kuchlar vositasida o’zaro tortishib barqaror sistemani hosil qiladi. Elementlarning oddiy

ionlarga aylanish qobiliyati, ular atomlarining elektron strukturalaridan kelib chiqadi. Bu qobiliyatni ionlanish energiyasining qiymati va atomlarning elektronlarga moyilligiga qarab baholash mumkin. Ionlanish energiyasi kam bo’lgan ishqoriy va ishqoriy-er metallari bilan elektronga moyilligi juda katta bo’lgan VII-guruhning p-elementlari osonlik bilan oddiy ionlar hosil qiladi. Masalan: NaCl-ning hosil bo’lishi mexanizmini ko’raylik: Qarama-qarshi zaryadlangan ionlar orasidagi elektrostatik tortishuv hisobiga hosil bo’ladigan kimyoviy birikmalar ion yoki geteropolyar birikmalar deyiladi. Ion birikmalar hosil bo’lishidagi kimyoviy bog’lanish ion yoki elektrovalent bog’lanish deyiladi. Ion bog’lanish qarama-qarshi zaryadlangan ionlararo o’zaro ta‘sir natijasida hosil bo’ladi. Ion bog’lanish yo’qoluvchanlik va toyinuvchanlik xossalarini namoyon qilmaydi. Har bir ionli zaryadlangan shar deb tasavvur qilsak, ionning kuch maydoni fazoda hamma yo’nalishlar boyicha tekis tarqaladi. Shuning har bir ion o’ziga qarama-qarshi zaryadli boshqa ionli har qanday yo’nalishda ham bir tekisda tartib oladi. Bu hodisaga ion bog’lanishning yo’naluvchanlik hodisasini namoyon qilmasligi deyiladi. Bundan tashqari qarama-qarshi zaryadlangan ikki ion o’zaro birikkan bo’lsa ham, ularning kuch maydonlari to’liq yoyishga bo’lmaydi. shuning uchun har bir ion yana boshqa zaryadlarni o’ziga tortaveradi. 2ta qarama-qarshi ionlar maydonida elektr kuchlarning taqsimlanishi bu hodisa ion bog’lanishni toyinmaslik xususiyatini bildiradi. Ion bog’lanish yo’naluvchanlik va toyinuvchanlik xossalariga ega bo’lganligidan, har qaysi ion atrofida maksimal miqdorda qarama-qarshi zaryadli ionlar bo’ladi. Ayni musbat yoki manfiy ion atrofida joylanishi mumkin bo’lgan ionlarning soni, shu ionlar radiuslarining bir- biriga nisbatan katta-kichikligiga bog’liq. Masalan: ion radiuslarining nisbatan

0,41-0,73 gacha bo’lsa oktaedrik koordinatsiya, 0,73-1,37 gacha bo’lsa kub koordinatsiya bo’ladi. Na+(INa+=0,98 AO) va Cl-(ICl-=1,81 AO), ionlar nisbati:AO ICl INo 54,0 81,1 98,0   oktaedrik koordinatsiya, yoki Cl+(Ics=1,65 AO), Cl-(ICl=1,81 AO), ionlar nisbati: AO ICl ICs 91,0 81,1 65,1   kub koordinatsiya bo’ladi. Shu sababli navbatdagi sharoitda ion bog’lanishli birikmalar kristall moddalardir. Kristall NaCl+ yoki CsCl holida yakka-yakka mavjud bo’lmasdan, o’zaro birlashgan, juda ko’p ionlardan tashkil topgan gigant molekulalar NanClm yoki CsnClm holida mavjud bo’ladi. Ion bog’lanishli birikmalar qiyin suyuqlanadi, ya‘ni suyuqlanish temperaturalari ancha yuqori (NaCl – toc = 8000C; KCl – toc=7680C) va ularning suyuqlanmalari hamda suvdagi eritmalari elektr tokini yaxshi o’tkazadi. Shu sababli ularga kuchli elektrolitlar deyiladi. Kovalent bog’lanish. H2, O2, N2, Cl2 . . . . . . . . kabi molekulalarning va ko’pchilik anorganik hamda organik moddalarning tuzilishini tushintirish uchun 1916 yilda Lyuis (SSHA) tomonidan kovalent bog’lanish nazariyasi yaratildi. Lyuis nazariyasiga muvofiq, molekulada atomlar, har ikkala atom uchun taluqli bo’lgan umumiy elektron tufti orqali bog’langan bo’ladi. Atom tomonidan elektron tuftlarni hosil qilish uchun sarf bo’lgan elektronlar juftli soni bog’langan atomlarning valentligini bildiradi (Lentmyur). Struktura formuladagi valentlik birligini bildiruvchi chiziqcha (-) elektron juftni anglatadi. Ko’pgina molekulada tashqi qavatdagi umumiy elektronlar bilan, hosil bo’lgan elektronlar jufti birgalikda barqaror duplet (2) yoki oktet (8) elektronli konfiguratsiya hosil qiladi. Atomlar orasida Lyuis sxemasi boyicha hosil bo’ladigan kimyoviy bog’lanish kovalent bog’lanish deyiladi.

Kovalent – bu teng valentli demakdir. Kovalent bog’lanish birikuvchi atomlarning tabiatiga qarab 2-ga bo’linadi. 1. Kovalent qutubsiz; 2. Kovalent qutubli. 1. Bir xil ikki atom orasida elektronlar juftli hisobiga hosil bo’ladigan bog’lanishga qutubsiz kovalent bog’lanish deyiladi. Masalan: H + H - -> H : H, H-H, :cl+cl : - -> : cl : cl:, cl-cl O + O - -> O : O, O=O, N+N - - -> N : : N, N=N Lyuis fikricha molekulalar gomoyadroli va geteroyadroli bo’lishi mumkin. Masalan H2 elektronlarining to’lqin xossasi borligi uchun elektron harakati natijasida H + H – yoki H – H+ bo’lishi mumkin. shuning uchun ularning simmetrik o’rinlaridan effektiv (real) zaryadini atomlarda nolga teng deb olib bunday bog’lanishni qutbsiz (gomeopolyar) deb ataydi. H + Cl – da H 1S1 va Cl 3S23Px2 3Py23Pz1 juftlashmagan elektronlar umumiy juft hosil qiladi. Bunda effiktiv zaryad H + Cl – bo’ladi. HCl molekulasi dipol bo’lib bog’lanish qutibli bo’ladi. Bir xil bo’lmagan 3 atom orasidagi elektronlar jufti hisobiga hosil bo’lgan bog’lanish qutbli kovalent bog’lanish deyiladi. Masalan: H + cl : - -> H: cl : H + O - -> H : O : H N + 3H - -> H : N : H H Qutbli kovalent bog’lanishda elektronlar juftli simmetrik joylashmaydi va molekulalara qarama-qarshi zaryadlarning og’irlik markazlari ham bir nuqtada yetmaydi. Shu sababli bunday molekulalarni qutubli molekulalar deyilai. Ular 2 qutbli bo’lganligi uchun ularga dipollar deyiladi. Dipol deb bir xil q-qiymatli va har xil zaryadli 1-mavofada joylashgan ionlardan tashkil topgan sistemaga aytiladi. Zaryadning masofaga ko’paytmasi dipol momenti deyiladi m=q. 1. Qutubli bog’lanish deb dipol momenti bilan xarakterlanadigan bog’lanishga aytiladi. Qutbsiz bog’lanishda m=0 bo’ladi. Qutbli bog’lanishli moddalarning reaktsiyaga kirish qobiliyati qutbsiz molekuladan ko’proq bo’ladi. Shunday qilib kovalent bog’lanish juft elektronlar bilan xarakterlanadi. Dipol uzunligi 1 atom o’lchamiday 10-8 sm, zaryadi q 4,8 . 10-10 el. st. birlik. Shuning

uchun m=10-18 el.st.bir.sm ga teng bo’ladi. Dipol momenti birligi qilib 1D debay qabul qilingan. 1D=3,33.10-30 Kl.m ga teng. m vektor bo’lib, u ham miqdoriy ham yo’nalishga egadir. Uning yo’nalishini shartli ravishda + va – ishoralari bilan belgilanadi. mH2O = 1,83 D (uglovaya str) CO2 BeF2 m=0 mNH3 = 1,48 D (piramidalnaya str). Hozirgi zamonda kvant mexanikasi metodlaridan kovalent bog’lanishni tushuntirish uchun valent bog’lanishlar metodi va molekulyar orbitallar metodilari ishlatiladi. Valent bog’lanishlar metodini 1927 yilda Geytler va London (Germaniya) fodorod molekulasida elektronlar zisligi va energiyasini hisoblash yo’li bilan tushuntirishni taklif qildi. Ular H-H oralig’idagi masofa R ni o’zgaruvchan deb ikki elektron oralig’idagi potentsial energiyasini elektronlar funktsiya koeffitsienti sistemasi U deb, ikki elektronli to’lqin funktsiyasi J – ni aniqlaydi. Bu tenglamani yechishda sistemaning to’liq energiyasi Ye ni atomlar oralig’idagi masofaning funktsiyasi deb oladi. Bunda agar elektronlar parallel spinlarda iborat bo’lsa ular yaqinlashganda energiyasi oshadi, shuning uchun molekula hosil bo’lmaydi. Agar qarama-qarshi spinlar bo’lsa energiya kamayib molekula hosil bo’ladi. Ular orasidagi masofa Ro ga borganda energiya yana oshadi bu Ro – vodorod molekulasidagi yadrolar orsidagi muvozanat masofasidir. Bu ikki atomli molekulaga tadbiq qilib tushuntirishda valent bog’lanishlr metodini quyidagi 2 printsip orqali tushuntirish mumkin. Birinchi printsip: Lokallashgan elektron bulutlari bog’lani hosil qiladi; atom orbitallar bir-birining ustini qoplaydi. Qarama-qarshi spinli elektron orbitallari bir- birini qoplaganda yadro orasidagi atom orbitallari orasidagi eng yuqori elektron bulut zichligi hosil bo’lib yadrolar tortishadigan zaryadlar hosil qiladi va sistema energiyasi kamayib bog’ hosil bo’ladi. Ikkinchi printsip: Atom orbitallarining maksimal qoplanishi natijasida bog’ hosil bo’lishi ya‘ni, yatom orbitallari qancha kuchli bir-birini qoplasa shuncha

kuchli bog’lar hosil bo’ladi. Bog’dan qaysi atom boshqasini ko’proq qoplasa shu yo’nalish boylab hosil bo’ladi. Valent bog’lanishlar metodida ikkita mexanizm mavjud: 1. H2 – molekulasi 2. H+H- - >H2 3. 2H-1S 4. 5. H:H elektron formulasi 6. H-H struktura formulasi Bunda zaryadlar teng taqsimlangan bo’lib, ikkala elektron ham teng kuchli bo’ladi. Atomlardan biridagi juft elektronlar hisobiga hosil bo’ladigan bog’lanishlr donor-aktseptor bog’lanishlar deyiladi. 1. H2 2. H++H- - - >H2 3. H+1So H -1S2 4. aktseptor donor 5. H : H umumiy juft elektron 6. H - H Ikkala mexaniszm ham bir xil natija berdi. 1. N + 3H - - > NH3 2. N 2S22P3 3H 1S1 3. N H 4. H : N : H H 5. H - N - H H

Demak, kompleks birikmalarda 2 elektronli bog’lanishni valent bog’lanish deyiladi. N – kovalentligi 3 uni xlorga nisbatan elektromanfiyligi –2,83, azotning nisbiy elektromanfiyligi esa 3,0 ga teng.H H N H   Elektromanfiy zaryad summasi nolga teng. kamchiligi H2 hosil bo’lishi, O2 paramagnit xossasini tushuntirish. XeF6, XeOF4, XeO3 qanday bog’ hosil bo’lishini tushuntira olmaydi. Valent bog’lanishlar usulining asosiy xollari quyidagilardan iborat. 1. O’zaro birikuvchi atomlar orasidagi bog’, tashqi elektron qavatdagi elektronlarda bir qismining umumiy elektron juftlari hosil qilishi natijasida yuzaga keladi. Bunda elektronning spinlari antiparallel (II) bo’lishi kerak va bunday elektronning bulutlari bir-birini qoplab o’zaro birikuvchi atomlar yadrolari orasidagi fazoda taqsimlanadi. 2. O’zaro birikuvchi 2 atom maydonida juftlanmagan umumiy elektronlar zichligi lokallangan, ya‘ni elektronlarning bulutlari bir-birini qoplagan bo’lishi kerak. Bu atomlarni biriktiruvchi (bog’lovchi) elektron juftlari miqdori, kimyoviy bog’lanishini miqdor birligini yoki uning valentligini bildiradi. 3. O’zaro birikuvchi atomlarning orasida elektron juftning hosil bo’liida faqat juftlanmagan, bitta yacheykani egallagan tok elektronlargina ishtirok etadi. Bog’lanishda ishtirok etmay qoladigan juft elektronlar-ajralmaydigan (ajralmas) juft deyiladi. 4. 2 atomning tok elektronlari o’zaro bog’lanib elektron juft hosil qilishlari uchun ularning spinlari qarama-qarshi zaryadga ega bo’lishi kerak, yoki elektronlar spinlari albatta antiparallel ( ) bo’lishi kerak. s, p - va s – bog’lanish. Lokallashgan elektron bulutlarning valent bog’lanishlar metodi bir vaqatli bog’lanish deb elektron juft hisobiga bog’langan bog’lanishlarga aytiladi. H2, HCI, F2 bunda doimo s - bog’lanish bo’ladi.

s – bog’lanish deb bog’lanish chizig’i orqali bironta ham tekislik tuguni (uzlovoy ploskosti) o’tmaydigan kimyoviy bog’lanishlarga aytiladi. Koordinatalaridan bir – aloqa chizig’i deb ataymiz. Masalan: x-o’qi qaysi atom orbitallari orasida s - bog’ hosil bo’ladi. Bunda tekislikning yuqorida + + pastda + - perekrvaniya bo’ladi s – py shuning uchun umumiy perekrvaniya =0 bo’lishi uchun s – py o’rnida b – bog’lanish bo’lmaydi. s – bog’lanish molekula strukturasini o’rganishda katta ahamiyatga ega. s – bog’lanishning yo’nalishini valent burchaklari ko’rsatadi. Agar kimyoviy bog’lanish bittadan ortiqcha juft elektron bilan bog’lansa ularga qush (kratnoy) bog’ deyiladi. Bog’lanish tartibi esa bog’ hosil qilgan umumiy elektronlar soni bilan ifodalanadi. Bog’lanish qo’sh bog’, o’chlamchi bog’ va yuqori bo’lgan. Albatta birinchisi s – bog’ p – bog’ va ba‘zi vaqtlarda s – bog’lanish bilan p – bog’lanish deb – bog’lanish chizig’i orqali bir tekislik tugunidn o’tishi bilan bo’ladigan bog’lanishga aytiladi. 1. N + N 2. 2S22P3 3. N N 4. : N : N : 5. N = N bu yerda 1 ta s – bog’ va 2 ta p – bog’lanish bo’ladi. Bulardan tashqari s – bog’ bilan bunda bog’lanish chizig’idan 2 ta tekislik tuguni o’tadi. Demak faqat d orbitallar hosil qiladi bu klaster deb nomlanadi ya‘ni tarkibida 2 ta metall atomi bo’lgan va ular o’zaro bir-biri bilan valent elektron bog’lanishlariga aytiladi. Masalan: Re2Cl82 – da Re = Re 1-s 2-p 3-s bog’ bilan bog’lanadi s – bog’lanish

Gibridlanish nazariyasi. Atomlar bog’lanishida har xil energetik pagonadagi elektronlar qatnashadi. Masalan: Be 2S22P1, B 2S12P2, C 2S2P3 Bunday vaqtda dastlabki elektron buluti formalri o’zaro o’zgarib yangi boshqa formadagi elektron bulut hosil qiladi. Bunda hosil bo’lgan bog’lar alohida olingan oddiy bog’lardan mustahkam bo’ladi. Bu hodisaga gibridlanish hodisasi deyiladi. NH3 da < HNH – 3P bog’ isobiga 900S burchak hosil bo’lishi kerak lekin 1070 chunki bog’lanish P-P emas balki SP3 – gibridlanish hisobiga vujudga keladi. HOH da esa 90 li burchak o’rniga 105,4 ni hosil qiladi bu yerda SP3 – gibridlanish hosil bo’lishi bilan tushuntiriladi. Gibridlanishning barqaror bo’lishi ularning energetik yaqinligiga va gibridlangan bulutlarning zichligig bog’liq. Atomlar orasida doimo ozmi – ko’pmi qutbli bo’ladi. Qutblanish natijasida bog’ uzilib simmetrik va asimmetrik uzilish bo’lishi mumkin. H + Cl = H : Cl : - -> H + + Cl - ionlar hosil bo’ladi.

Похожие

Kimyoviy bog’lanish nazariyasi

Kovalent bog’lanish nazariyasi

Polimerlar eritmalari nazariyasi

Ligandlar maydon nazariyasi

Kristall maydon nazariyasi