Suv huquqi munosabatlari - Юриспруденция - Рефераты

Suv huquqi munosabatlari

Загружено в:

20.09.2019

Скачано:

0

Размер:

77.5 KB

Suv huquqi munosabatlari Reja: 1. Suv huquqi munosabatlari tushunchasi, xususiyatlari va tasnifi 2.Suv huquqi munosabatlari mazmuni Hammamizga ma`lumki, tabiat va jamiyat o`rtasidagi o`zaro ta`sirlar natijasida turli ijtimoiy munosabatlar paydo bo`lib, ular jamiyatning ijtimoiy- iqtisodiy, siyosiy, madaniy-ma`rifiy ahamiyatga ega ehtiyojlarini qondirishga xizmat qiladi. Ushbu sohadagi ijtimoiy-ekologik munosabatlar o`z navbatida qo`yidagi tarkibiy qismlardan iborat bo`ladi: yerga oid munosabatlar; suv huquqi munosabatlari; yer osti huquqi munosabatlari; o`rmon-huquqi munosabatlari; hayvonot dunyosiga oid ijtimoiy munosabatlar; atmosfera havosiga oid ijtimoiy munosabatlar. Ekologik ahamiyatdagi ijtimoiy munosabatlar tizimida suv bilan bog`liq ijtimoiy munosabatlar alohida ahamiyatga ega bo`lib, jamiyatning suvga bo`lgan turli ehtiyojlarini qondirishga xizmat qiladi. Ma`lumki, jamiyat tizimidagi har qanday ijtimoiy munosabat turli doira va shakllarda huquq normalari tomonidan tartibga solinib, suv huquqi munosabatlarini tashkil etadi.

Suv huquqi munosabatlari haqida fikr yuritishdan oldin, huquqiy munosabat va uning o`ziga xos xususiyatlari haqida to`xtalib o`tish lozim. Davlat va huquq nazariyasiga asosan, huquqiy munosabat- o`zaro subyektiv huquq va majburiyatlar bilan bog`liq bo`lgan shaxslar (ya`ni huquq sohiblari) o`rtasidagi huquq normalari va muayyan yuridik faktlar asosidagi aloqadir. Huquqiy munosabatlar quyidagi xususiyat va maxsus belgilar bilan tavsiflanadi: huquqiy munosabat-ijtimoiy tusdagi munosabat; huquqiy munosabat-huquq normalarining insonlar hulq-atvoriga ta`siri natijasida vujudga keladigan munosabatlar; huquqiy munosabat-kishilarning o`zaro subyektiv huquqlari va yuridik majburiyatlar vositasidagi aloqalaridir; huquqiy munosabat-irodaviy munosabatdir; huquqiy munosabat-davlat tomonidan qo`riqladanigan munosabatlardir va boshqalar. Ushbu nazariy huquqiy belgilarga asoslangan holda suvlarni mahofaza qilish va ulardan oqilona foydalanish bilan bog`liq ijtimoiy munosabatlar paydo bo`ladi va rivojlanadi. Suv huquqiy munosabatlar deb, vakolatli davlat hokimiyati va boshqaruv organlari hamda korxona, tashkilot, muassasa va fuqarolar o`rtasida suvlarni muhofaza qilish va suvlardan oqilona foydalanish jarayonida paydo bo`ladigan huquq, majburiyat va huquqiy oqibatlarni yig`indisidir. Boshqa huquqiy munosabatlar singari suvga doir yuridik va jismoniy shaxslar o`rtasida paydo bo`ladigan subyektiv huquq, majburiyatlar davlat tomonidan himoya qilinadi.

Suv huquqiy munosabatlarining mazmun-mohiyati va ularning davlat tomonidan kafolatlanishi O`zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasi (55-modda) va suv qonunchilik hujjatlarida belgilangan. Xususan, O`zbekiston Respublikasi «Suv va suvdan foydalanish to`g`risida»gi qonunning 1-moddasida ushbu qonunning asosiy vazifasi suvga doir munosabatlarni tartibga solish, aholi va halq xo`jaligi ehtiyojlari uchun suvdan oqilona foydalanishdan, suvni bulg`anish, ifloslash va kamayib ketishdan saqlashdan, suvning zararli ta`sirini oldini olish va uni bartaraf qilishdan, suv obyektlarining holatini yaxshilashdan, shuningdek suvga doir munosabatlar sohasida korxonalar, muassasalar va tashkilotlar, dehqon xo`jaliklari va fuqarolarning huquqlarini himoya qilishdan iboratdir, deb belgilangan. Suvga doir ijtimoiy munosabatlar o`ziga xos xususiyatlarga ega bo`lib, boshqa turdagi munosabatlardan qo`yidagi tabiiy va huquqiy jihatlari bilan ajralib turadi: 1. Suv tabiatning ajralmas tarkibiy qismi sifatida tabiiy qonuniyatlar asosida vujudga keladi; 2. Suv resurslarining holati tabiiy faktlar va antropogen (odamlar tomonidan) ta`sirlar natijasida sifat va son jihatdan o`zgaradi; 3. Suvlarning tabiiy holatiga qarab qonunchilik xujjatlarining talablari moslashadi va o`zgarib turadi; 4. Suvga nisbatan faqat davlatning egalik qilish huquqini joriy etiladi; 5. Suv resusrslaridan foydalanishda umumiy va maxsus, birgalikda va tanho, birlamchi va ikkilamchi foydalanish kabi murakkab tur va shaklllari joriy etiladi; 6. Suv resurslaridan foydalanishni boshqarishda ma`muriy-huquqiy emas, balki havza tamoyiliga amal qilinadi; 7. Davlatlararo suv resurslaridan foydalanish va muhofaza qilishda davlatlararo, mintaqaviy va halqaro tamoyillarning amal qiladi va boshqalar. Ushbu huquqiy jihatlar suvlarni muhofaza qilish va ulardan oqilona foydalanish bilan bog`liq ijtimoiy munosabatlarni samarali tartibga solishga xizmat qiladi. Suv huquqi munosabatlari murakkab tizimga ega bo`lib, ularni quyidagicha tasniflash mumkin:

1. Suvga nisbatan mulkiy ahamiyatdagi huquqiy munosabatlar-egalik qilish, foydalanish va tasarruf etish huquqi. 2. Suvlarni muhofaza qilish va foydalanish yuzasidan davlat boshqaruvi bilan bog`liq munosabatlar-umumiy va maxsus vakolatli davlat organlarining suv qonunchiligini qabul qilish, ijrosini ta`minlash, foydalanish va muhofaza qilish jarayonini tashkil etish yuzasidan vakolatlari. 3. Suvdan oqilona foydalanish bilan bog`liq ijtimoiy munosabatlar-suvdan umumiy va maxsus foydalanish, birgalikda va tanho foydalanish, birlamchi va ikkilamchi foydalanish, foydalanuvchilarning huquq va majburiyatlari bilan bog`liq huquqiy munosabatlar. 4. Suvlarni muhofaza qilish bilan bog`liq ijtimoiy munosabatlar – suvni muhofaza qilish tadbirlari, shartlari, suvlarni ifloslanishining oldini olish, suv muhofaza tegralari, yer osti suvlarini muhofaza qilish va boshqalar. 5. Suv qonunchiligi qoida talablarini buzilishi natijasida paydo bo`ladigan ijtimoiy munosabatlar-suv qonunchiligining buzilishi, intizomiy, ma`muriy, jinoiy javobgarlik, yetkazilgan zararni qoplash, suvga doir nizolarni hal qilish, iqtisodiy rag`batlantirish va boshqalar. Bir so`z bilan aytganda, suv qonunchiligi talablari asosida yuqoridagi tasnifdagi yo`nalishlarda paydo bo`ladigan huquqiy munosabatlar tartibga solinadi. Shuning uchun ham suv huquqiy munobatlari tushunchasi, o`ziga xos xussusiyatlari va tasnifini o`rganish o`z navbatida suvlarni muhofaza qilish va ulardan foydalanish jarayonini samarali tartibga solishga xizmat qiladi. Suv huquqi munosabatlarining asosiy yo`nalishlari, obe`kti va subyektlari Suvga doir ijtimoiy munosabatlarning asosiy yo`nalishlarini belgilash, o`rganish va tadqiq etish o`z navbatida, huquq normalarini samarali qo`llash, davlat huquqiy mexanizmni mustahkamlashga xizmat qiladi.

Suv bilan bog`liq tabiat va jamiyat tizimidagi ijtimoiy munosabatlar qo`yidagi asosiy yo`nalishlarda rivojlanadi: Suvlarni muhofaza qilish; Suv resurslaridan oqilona foydalanish. Shuni alohida ta`kidlash joizki, suvlarni muhofaza qilish deganda ularni huquqiy jihatdan muhofaza qilish tushunilmaydi. Chunki muhofaza qilish va huquqiy muhofaza qilish turli mazmun va ahamiyatga ega hisoblanadi. Suvlarni muhofaza qilish eng avvalo ularning tabiiy holatini yaxshilash, qayta tiklash, ifloslanishdan saqlash, bug`lanish va boshqa jarayonlarni kamaytirish, suvlarning holatiga ta`sir etuvchi tabiiy va texnologik holatlarni oldini olish va bartaraf etish bilan bog`liq chora-tadbirlar tizimini o`z ichiga oladi. O`zbekiston Respublikasi «Suv va suvdan foydalanish to`g`risida»gi qonuninin 97-moddasida suvni muhofaza qilishga qaratilgan asosiy vazifalar qatorida suv obyektlari aholi sog`ligiga zarar yetkazishi, baliq zahiralarining kamayishi, suv ta`minoti sharoitining yomonlashishi hamda suvning fizikaviy, kimyoviy va biologik xossalari pasayishi, suvning gidrologik va gidrogeologik rejimining buzilishi natijasida kelib chiqadigan boshqa ko`ngilsiz hodisalarga olib kelishi hollaridan muhofaza qilinishi kerakligi ta`kidlangan. Demak, barcha suvdan foydalanuvchilar birinchi navbatda suvlarni muhofaza qilish bilan bog`liq qoida-talablarga amal qilishlari shartdir. Suv resurslaridan oqilona foydalanish suvlarni muhofaza qilish bilan chambarchas bog`liq bo`lib, mazkur munosabatlarni tartibga solish o`ziga xos xususiyatlarga egadir. Suv resurslaridan oqilona foydalanish deganda, jismoniy va yuridik shaxslarning turli ehtiyojlarini qondirish maqsadida suvlarning foydali xossalarini o`zlashtirilishi tushuniladi. Bir so`z bilan aytganda, suvlardan foydalanish, suvga bo`lgan ehtiyojni qondirish maqsadida suv resurslariga turli ta`sirlar ko`rsatishdan iboratdir. Suvlardan oqilona foydalanishnig asosiy maqsadi: birinchidan, mumkin qadar suvlardan tejamkorlik bilan foydalanish,

ikkinchidan, suvlarning holatiga zararli ta`sirlarni kamaytirishdan iboratdir. O`zbekiston Respublikasining «Suv va suvdan foydalanish to`g`risida»gi qonunida suvdan foydalanishga juda katta e`tibor berilgan bo`lib, suvlardan asosiy maqsadga muvofiq foydalanish turlari, suv obe`ktlarini foydalanishga berish tartibi va shartlari, suvdan limit bo`yicha foydalanish, suv obe`ktlaridan foydalanish muddatlari, foydalanuvchilarning huquq va burchlari kabi foydalanish jarayonini tartibga solish qoida-talablari belgilangan. Shuni ta`kidlash lozimki, suv huquqining barcha institutlari muhofaza qilish va foydalanish bilan bog`liq jarayonlarga xizmat qiladi. Xususan, ushbu sohadagi davlat boshqaruvi, mulkchilik masalalari, nizolarni hal qilish, huquqiy javobgarlik va boshqa suv huquqining muhim institutlari suvlarni muhofaza qilish va ulardan oqilona foydalanish bilan bog`liq bo`ladi. Suvlarni muhofaza qilish va ulardan oqilona foydalanish bilan bog`liq ijtimoiy munosabatlar suv huquqining paydo bo`lishi va yanada rivojlanishiga xizmat qiladi. Huquqiy munosabatlar tarkibiy tuzilishining zaruriy qismlaridan biri ularning obyektidir. «Obyekt»-lotincha so`z bo`lib, mavzu degan ma`noni anglatadi. Har qanday huquqiy munosabat uning zamirida yotgan hayotiy hodisalarni, narsa va jarayonlarni tartibga solishga qaratilgan muayyan vazifani o`taydi. Shu bois, obyektsiz, ya`ni hech narsaga qaratilmagan, hech narsaga ta`sir kursatmaydigan huquqiy munosabatlar bo`lmaydi. Huquqiy munosabatda ishtirok etayotgan subyektlarning diqqat e`tibori, manfaati, xatti-harakati qaratilgan real ne`mat, narsa, jarayon, harakatlar (ularga erishish, foydalanish, muhofaza etish) huquqiy munosabatning obyekti deb, ataladi. Suvga doir ijtimoiy munosabatlar, ya`ni suvlarni muhofaza qilish va ulardan oqilona foydalanishning obyekti bo`lib, tabiatning ajralmas qismi hisoblangan turli shakl va xajmdagi suv resurslari hisoblanadi. O`zbekiston Respublikasi «Suv va suvdan foydalanish to`g`risida»gi qonunga asosan Respublikamiz xududidagi barcha suv resurslari yagona davlat suv

fondini tashkil etadi. Demak, suvga doir ijtimoiy munosabatlar obyekti bo`lib davlat suv fondini tashkil etuvchi birinchidan,daryolar, ko`llar, suv omborlari, boshqa yer usti suv havzalarning va manbalari, kanal va hovuzlarning suvlaridan, ikkinchidan, yer osti suvlari va muzliklar hisoblanadi. Chunki, muhofaza qilish va oqilona foydalanish qoida-talablari suv fondini tashkil etuvchi suv resurslariga ta`sir etish orqali paydo bo`ladi va rivojlanadi. Suv huquqiy munosabatlari ikki yoki undan ortiq shaxslar o`rtasida paydo bo`ladi. Suv huquqi munosabatlarining subyektlari Huquq subyekti deganda, huquq normalari asosida subyektiv huquq va majburiyatlar egasi sifatida harakat etish qobiliyatiga ega bo`lgan jismoniy va yuridik shaxslar tushuniladi. Shaxsning huquqiy munosabat subyekti bo`lish layoqati huquqda huquqdorlik orqali ochib beriladi. Huquqdorlik ikkita asosiy jihatni o`z ichiga oladi. Bular: 1) huquqqa ega bo`lish va majburiyatlarni bajarish layoqati (huquq layoqati ) 2) huquq va majburiyatlarni mustaqil amalga oshirish layoqati (muomila layoqati). Suv huquqi munosabatlarining subyektlari bo`lib,fuqarolar (jismoniy shaxslar), yuridik shaxslar, suvni boshqarish vakolatiga ega bo`lgan davlat organlari hisoblanadi. Fuqarolar suv huquqiy munosabatlarining subyekti sifatida suvga nisbatan huquq layoqatini ikki yo`l bilan amalga oshirishlari mumkin. Birinchidan, ular qonunda belgilangan tartibda suvdan foydalanuvchilar bo`lishlari mumkin. Buning uchun ular suvdan foydalanish huquqi to`g`risida maxsus ruxsatnoma olishlari lozim. Ikkinchidan, fuqarolar suv huquqi munosabatlarining suvdan foydalanish huquqi to`g`risidagi maxsus ruxsatnomasisiz ham ishtirokchisi (subyekti) bo`lishi mumkin. Bunga misol tariqasida «Suv va suvdan foydalanish to`g`risida»gi

qonuning 28-moddasini ko`rsatish mumkin. Unga ko`ra, fuqarolar o`z ehtiyojlari uchun qonunda belgilangan tartibda suvdan umumiy foydalanish huquqiga egadirlar. Yuridik shaxslar suv haqiqi munosabatlarining alohida guruh subyektlari hisoblanadi. Bunday subyektlarga korxona, muassasa, tashkilotlar, qishloq xo`jaligi korxonalari, fermer xo`jaliklari kiradi. Suvdan foydalanish vakolatiga ega bo`lgan davlat organlariga hokimiyat vakolati berilgan suv munosabatlari subyektlari guruhi kiradi. Shunday organlarga, birinchi navbatda, O`zbekiston Respublikasi qishloq va suv xo`jaligi vazirligi kiradi. Navbatdagi davlat organi bu — O`zbekiston Respublikasi Tabiatni muhofaza qilish davlat qo`mitasi hisoblanadi. Yuqorida nomlari aytilgan davlat organlaridan tashqari, suv huquqiy munosabatlarining subyektlari sifatida mahalliy davlat hokimiyati organlari ham ishtirok etadilar. Ularning vakolatlari O`zbekiston Respublikasining «Mahalliy davlat hokimiyati organlari to`g`risida»gi, «Tabiatni muhofaza qilish to`g`risida»gi, qonunlar bilan belgilanadi. Davlat suv huquqi munosabatlarida bosh subyekt sifatida harakat qiladi. Davlat suv huquqi munosabatlari subyektlari ichida muhim mavqeni egallaydi. U birinchidan, suvga nisbatan davlat mulk huquqining subyekti sifatida; ikkinchidan, bevosita yoki o`zining vakolatli organlari timsolida suv huquqi munosabatlarning ishtirokchisi hisoblanadi. Suv huquqi munosabatlari mazmuni Huquqiy munosabatlar mazmuni deganda shu munosabatda qatnashuvchi subyektlarning huquq va majburiyatlari yig`indisi tushuniladi. Shundan kelib chiqib, suv huquqi munosabatlarining mazmunini shunday munosabat ishtirokchilarining huquq va majburiyatlari yig`indisi sifatida tushunish mumkin. Suv huquqi munosabatlari o`z tuzilishiga ko`ra murakkab huquqiy munosabatlar hisoblanadi. Ularni uch guruhga ajratish mumkin:

konstitutsiyaviy (umummajburiy) huquq va majburiyatlar; umumiy (sohaviy) huquq va majburiyatlar; maxsus huquq va yuridik majburiyatlar. Konstitutsiyaviy huquq va majburiyatlar O`zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasining tegishli normalarida mustahkamlangan. Asosiy qonunning 50 — moddasida fuqarolar atrof muhitga ehtiyotkorona munosabatda bo`lishga majburdirlar deb ko`rsatilgan, 54—moddada esa mulkdan foydalanish ekologik zarar yetkazmasligi lozim, deyilgan. 55—moddada tabiiy resurslardan oqilona foydalanish lozimligi ko`rsatilgan. Umumiy (sohaviy) huquq va majburiyatlar suv munosabatlarini tartibga soluvchi qonun hujjatlarida o`z ifodasini topgan. Shunday qonun hujjatlariga birinchi navbatda «Suv va suvdan foydalanish to`g`risida»gi, «Tabiatni muhofaza etish to`g`risida»gi qonunlar kiradi. Maxsus vakolat va yuridik majburiyatlar O`zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasi tomonidan qabul qilingan qonun osti me`yoriy hujjatlarida belgilangan. Suv huquqi munosabatlari mazmunini suvdan foydalanuvchi va uni muhofaza etuvchi subyektlarning huquq va majburiyatlari tashkil etadi. Bu huquq, va majburiyatlar «Suv va suvdan foydalanish to`g`risidagi» qonunning 32, 35 — moddalarida ko`rsatilgan. Bularga ko`ra suvdan foydalanuvchilar suv obyektlari qanday maqsadlar uchun foydalanishga berilgan bo`lsa, faqat shu maqsadlarda foydalanish; suvdan foydalanishni amalga oshirish uchun inshootlar, qurilmalar va boshqa obyektlarni qurish; beriladigan suvning miqdori va sifatini tekshirish; qonunlarda nazarda tutilgan hollarni istisno etganda, shartnoma bo`yicha olinmay qolgan suv uchun tovon to`lanishini talab qilish; suv obyektlaridan foydalanish bo`yicha qonunda taqiqlanmagan boshqa ishlarni amalga oshirish huquqiga egadir. Suvdan foydalanuvchilar suv obyektlaridan oqilona ravishda foydalanishlari, suvni tejab—tegrab sarflash, suvning sifatini qayta tiklash va yaxshilash to`g`risida qayg`urishlari, suv olishning berilgan me`yorlariga rioya etishlari; iflos moddalar aralashib qolgan oqindi suvlarni suv obyektlariga oqizishni tamomila to`xtatish

choralarini ko`rishlari; boshqa suvlardan foydalanuvchilarga berilgan huquqlarining buzilishiga, shuningdek xo`jalik va tabiat obyektlariga (yerlar, o`rmonlar, hayvonot dunyosi, foydali qazilmalar va hokazolarga) zarar yetkazilishiga yo`l qo`ymasliklari; suvni muhofazalaydigan va boshqa suv xo`jalik inshootlarini hamda texnikaviy qurilmalarni soz xolda tutishlar, ularni ishlatish sifatlarini yaxshilashlari, olinayotgan suvni hisob—kitob qilib borishlari; suv resurslaridan foydalanganlik haqini o`z vaqtida to`lashlari shart. Suv huquqi munosabatlari subyektlarining huquq va majburiyatlari orqali suvdan oqilona foydalanish chora-tadbirlari amalga oshiriladi. Suv huquqi munosabatlarining vujudga kelishi va bekor qilish asoslari Huquqiy munosabatlar vujudga kelishi, o`zgarishi, tugatilishi va to`xtatilishi asoslari yuridik fakt hisoblanadi, ya`ni xodisa va harakatlar yuridik oqibatlarni keltirib chiqaradi. Bunda shuni nazarda tutish lozimki, odamlarning barcha harakati va qilmishi huquqiy munosabatlarni vujudga kelishiga olib kelmasdan, balki faqat huquq normalarida mustahkamlanganidagina asos bo`lishi mumkin bo`ladi. Shunday kelib chiqib, suv huquqiy munosabatlarida yuridik faktlar deganda, suv qonunchiligida o`rnatilgan suvdan foydalanish, muhofaza qilish va qayta ko`paytirish sohasida suv huquqi munosabatlarini vujudga kelishi, o`zgarishi va tugatilishi bilan bog`liq bo`lgan harakat va hodisalar tushuniladi. Amaliyotda ko`pchilik holatlarda suv huquqi munosabatlarining vujudga kelishi, o`zgarishi va to`xtatilishi suvdan foydalanish va ularni muhofaza qilish bilan bog`liq bo`ladi. Davlatlararo Suvdan foydalanish huquqi davlatlararo bitimlar asosida vujudga keladi (4 —modda), suv obyektlari tanho foydalanish va ularning muhofaza qilish uchun Suvdan maxsus foydalanish ruxsatnomasi asosida rasmiylashtirilib beriladi. (26 —modda), Suvdan umumiy foydalanish ruxsatsiz va cheklashlarsiz amalga oshiriladi

(28—modda). Suv huquqiy munosabatlari ana shu asoslarda vujudga keladi. Suvdan foydalanish huquqini bekor qilish asoslari “Suv va suvdan foydalanish to`g`risida”gi qonunning 36—moddasida ko`rsatilgan. Unga ko`ra, suvdan foydalanish huquqi quyidagi asoslarda bekor qilinadi: suvdan foydalanishga ehtiyoj qolmaganda yoki undan voz kechilganda; suvdan foydalanish muddati tutaganda; korxona, muassasa, tashkilot yoki fermer xo`jaligi va dexqon xo`jaligi tugatilganda yoki uning faoliyati to`xtaganda; suv xo`jaligi inshootlari boshqa suvdan foydalanuvchilarga berilganda; tanho foydalanilayotgan suv obyektlarini qaytarib olishga zarurat tug`ilganda. Suvdan foydalanish va uni muhofaza qilish qoidalari buzilgan yoki suv obyektidan belgilab qo`yilganidan boshqa maqsadda foydalanilgan, suv haqi to`lanmagan hollarda ham korxonalar, muassasalar, tashkilotlar, fermer, dexqon xo`jaliklari va fuqarolarning suvdan foydalanish huquqi bekor qilinishi mumkin (ichimlik suvga bo`lgan ehtiyoj va maishiy ehtiyojlarni qondirish uchun suvdan foydalanish huquqi bundan mustasnodir). qonunlarda korxonalar, muassasalar, tashkilotlar, fermer, dexqon xo`jaliklari va fuqarolarning suvdan foydalanish huquqini bekor qilishning boshqacha asoslari ham ko`zda tutilishi mumkin. Suvdan foydalanish huquqini bekor qilish tartibi quyidagilardan iborat: suvdan maxsus, shuningdek ikkilamchi foydalanish uchun berilgan ruxsatnomani bekor qilish; tanho foydalanish uchun berilgan suv obyektlarini qaytarib olish yo`li bilan bekor qilinadi; Suvdan foydalanish huquqi maxsus ruhsatnoma bergan organning qarori bilan bekor qilinadi. Suvdan ikkilamchi foydalanish huquqi suvdan birlamchi foydalanuvchining suv xo`jaligi va tabiatni muhofaza qilish organlari bilan kelishib chiqargan qaroriga binoan bekor qilinishi mumkin.

Suvdan foydalanish huquqini paydo bo`lish va bekor bo`lish asoslari suv huquqi munosabatlarining yo`nalishlari, o`ziga xos xususiyatlari, mazmuni, subyektlariga tegishli bo`lgan huquqiy jihatlar bilan bog`liq bo`lib, suvlarni muhofaza qilish va ulardan oqilona foydalanish jarayonini tartibga solishga xizmat qiladi.

Похожие

Oila huquqi

Musulmon huquqi

Islom huquqi

Mulk huquqi

Mehnat huquqi