Biotexnologiya asoslari - Биотехнология - Рефераты

Biotexnologiya asoslari

Загружено в:

20.09.2019

Скачано:

0

Размер:

39.6484375 KB

Biotexnologiya asoslari Reja: 1. Biotexnoloiyaning hozirgi biologiya fanidagi о 'rni va ahamiyati 2.Biotexnologiyaning obyektlari mikroorganizmlar va ular yordamida foydali moddalarning olinishi

Biotexnoloiyaning hozirgi biologiya fanidagi о 'rni va ahamiyati Ma'lumki, biologiyaga boshqa tabiiy fanJar — fizika, kimyo, matematika kabi fanlarning yutuqlarining tatbiq qiiinishi zamonaviy biologiya fanining rivojlanishiga olib keldi. XX asrning ikkinchi yarmida biokimyo, molekulyar gcnetika va molekulyar biologiya sohalarida erishilgan fundamental yutuqlar hujayra faoliyatini bosh- qarishning turli mexanizmlarining ochilishiga sabab bo'ldi. Biolo giya sohasida yaratilgan olamshumul yangiliklar va ishlanmalar zamonaviy biotexnologiyaning rivojlanishiga turtki bo'ldi va ular quyidagilardan iborat: • biologik tizimlardagi irsiy axborotning saqlanishi va avloddan- avlodga uzatilishida nuklein kislotalar rohning isbotlanishi; • barcha tirik organizmlar uchun universal hisoblangan genetik kod tuzilishining aniqlanishi; • organizmlarning bir avlodining hayoti jarayonida genlar fao liyatini boshqarish mexanizmlarini ochib berilishi; • mikroorganizmlar, o'simlik va hayvon hujayralari kulturasini olishning ma'lum bo'lgan texnologiyalarining mukammallashtiri-lishi va yangi texnologiyalarning yaratilishi. Genetik va hujayra injeneriyasi metodlarining rivojlanisni va ular yordamida sanoat miqyosida ishlatiladigan organizmlarning yuqori mahsuldor shakllarini yaratilishi. Biotexnologiya so'zi yunoncha so'zlar yig'indisi bo'lib, «bios» — hayot, «texne» - sanoat, texnika va «logos» — tushuncha, ta'limot ma'nolarini bildiradi. «Biotexnologiya» atamasini 1917-yilda venger injeneri Karl Ereki kiritgan. U bu atamani oziqa sifatida shakar lavlagidan foydalanib, cho'chqalarni boqish va ulardan qo'shimcha mahsulot olish jarayoniga nisbatan ishlatgan. Erekining fikricha, biotexnologiya - bu, «tirik organizmlar yordamida xomashyo mahsulotlaridan u yoki bu mahsulot tay-yorlashda bajariladigan barcha turdagi ishlardir». Ammo bu ilkr qanchalik aniq bo'lishiga qaramasdan, keng tarqalmadi. Uzoq vaqt davomida «biotexnologiya» atamasi bir-biridan anchagina uzoqda

turadigan ikki yo'nalishga nisbatan ishlatib kelindi. Bu yo'nalishlarning biri - ishlab chiqarish darajasidagi fermentasiya jarayoni bo'lsa, ikkinchisi hozirgi vaqtda ergonomika (inson bilan faoliyat ko'rsatib turgan tizimning boshqa elemenUari orasidagi o'zaro munosabatlarni o'rganadigan fan tarmog'i) deb yuritiladigan soha bo'lgan. 1961-yil shved mikrobiolog Karl Gyoren Xeden «Mikrobiologik va kimyoviy muhandisiik va texnologiyalar» («Journal of Microbiological and Biochemical Engineering and Technology») jurnalida biotexnologiyani «Biotexnologiya va bioinjeneriya» («Biotechnology and Bioengineering») deb atash kerakligini asoslab bergandan keyin, hamma tortishuvlar o'z o'rnini topgandek bo'ldi. Chunki bu jurnal amaliy mikrobiologiya va sanoat fermentasiyasi sohalarida bajarilgan tadqiqotlarning natijalarini chop qilishga mo'l- jallangan edi. Shu davrdan boshlab, biotexnologiya atamasi - «tirik orga nizmlar, biologik tizimlar va jarayonlar ishtirokida (yordamida) mahsulotlarni sanoat miqyosida ishlab chiqarish» jarayonlariga nisbatan ishlatiladigan bo'ldi. 1-sxema Sanoat miqyosidagi biotexnologik jarayonlar bosqichlari Xomashyoit Boshlang'ich ishlov berish 1 -bosqich Jl ■ Fermentatsiya va biotransformatsiya 2-bosqich 41 Oxirgi ishlov berish 3-bosqich JL Mahsulot Biotexnologiya mikrobiologiya , biokimyo , molekuiyar biologiya va kimyoviy injenerlik fanlarining yutuqlariga tayanadi . Sanoat miqyosidagi biotexnologik jarayonlar , odatda , 3 asosiy bosqichdan iborat (1- sxema ): - 1- boshlang ' ich ( dastlabki ) ishlov berish bosqichida xomashyodan oziqa modda sifatida foydalanish maqsadida , ularda mikroorganizmlarni o ' stirish va

ko ' paytirish mumkin bo ' igan holatgacha ishlov beriladi ; 2- bosqich — fermentatsiya va biotransformatsiya bosqichi eng murakkab bosqich bo ' lib , u katta bioreaktorlarda ( fermentyorlarda ) tanlangan produtsent mikroorganizmni eklb ko ' paytirish va ulardan kerakli metabolit , masalan , antibiotik , aminokislota , ferment , organik kislota , gormon va h . k . ajratishni o ' z ichiga oladi ; 3- oxirgi ishlov berish bosqichida tanlangan mahsulotni , u sintez bo ' igan va to ' plangan ( lokalizatsiya bo ' igan ) joyiga qarab , yoki hujayra ichidan yoki hujayra tashqarisidan ( kultural suyuq - ligidan ) ajratib olinadi . Biotexnologik tadqiqotlarning maqsadi , yuqorida keltirilgan har bir bosqichning samaradorligini oshirish va inson faoliyati uchun kerakli bo ' igan mahsulotlarni sintez qila oladigan ( antibiotiklar , vitaminlar , aminokislotalar , fermentlar va h . k .) mikroorganizmlarni tanlab topish ( skrining ) yoki yaratish ( gen yoki hujayra injeneriyasi , mutagenez , seleksiya usullari yordamida ), tanlangan rnikroorga - nizm ( produtsent ) ning o ' sishi , rivojlanishi va kerakli mahsulot sintez qilishi uchun zarur bo ' igan sharoitlarni tanlash va sintez bo ' igan moddani ajratib olishning iqtisodiy asoslangan usullarini yaratishdan iborat . O ' tgan asrning 60-70- yillarigacha bunday tadqiqotlar , ko ' proq dastlabki ishlov berish bosqichi doirasida olib borilgan . Keyinroq , fermentatsiya va biotransformatsiya jarayonlarida ishlatiladigan bioreaktorlar ( fermentyorlar ) ning tuzilishini mukam - mallashtirish , darning hajmini kattalashtirish ustida ilmiy va amaliy tadqiqotlar oiib borilgan . Shu yoi bilan biotexnologik jarayonlar samaradorligining oshishiga erishilgan. Darhaqiqat, biotexnologik jarayonlarni optimallashtirish jara-yoni eng murakkab jarayon hisoblanadi. Optimallashtirish orqali mikroorganizm mahsuldorligining oshishiga erishilgan. Samaradorlikni oshirishning yana bir yoii — tabiiy produtsenilarniiig genetik konstruksiyasini o'zgartirish usuli- dir. Bu maqsadda ultrabinafsha nurlar va turii xil kimyoviy mutagen preparatlaming ta'siridan foydalaniladi. Bunday sharoitda mahsu- lotning miqdorini oshirish darajasi biologik omillar bilan

chegaralab qo'yilgan boiadi. Masalan, agarda mutant shtamm u yoki bu moddani juda ko'p miqdorda sintez qiladigan boisa, u boshqa metabolik jarayonga salbiy ta'sir ko'rsatishi mumkin, oqibatda bunday mikroorganizmlarning katta hajmli bioreaktorlarda ko'pa- yishi sekinlashadi va vaqt birligida biomassa to'planishi kamayadi. Shu bilan bir qatorda, «indutsirlangan mutagenez va seleksiya» deb nomlangan, o'z davrida keng ishlatilib, an'anaga aylangan strategiya, yuqori faollikka ega bo'lgan produtsentlar yaratishda katta yordam bergan. Masalan, mana shu yo'l bilan antibiotiklar sintez qiladigan shtammlar yaratilgan. Mikroorganizmlarni genetik mukammalashtirish quyidagi bosqichlardan iborat: skrining (tanlash) -> baholash. Bujarayonlar serxarajat bo'lib, uzoq vaqt talab qiladi. Bun dan tashqari, ushbu usul faqatgina produtsent-mikroorga-nizmida bor bo'lgan belgilarni (xossa va xususiyatlarni) mukam- mallashtirish imkonini beradi, xolos. Mikroorganizmga yangi xusu- siyat bera olmaydi. Shunga qaramasdan, o'tgan asrning 70-yillarida shu usul bilan ko'plab fiziologik faol maoddalarni ishlab chiqarish samaradorligi oshirilgan. Biotexnologiyaning yangi rivojlanish davri DNK texnologiyasi yaratilgandan keyin boshlandi. Shundan keyin biotransformatsiya bosqichini to'g'riroq yo'ldan olib borishga va yuqori darajada mah- suldor bo'lgan shtammlarni skrining (tanlash) orqali emas, balki to'g'ridan-to'g'ri yaratish imkoniyati paydo bo'ldi. Mikroorganizm- lardan va eukariot organizmlarning hujayralaridan insulin, inter - feron, o'stirish gormonlari, virusli antigenlar va boshqa ko'plab oqsil tabiatli moddalarni ishlab chiqara oladigan «fabrikalar» sifatida foydalaniladigan bo'ldi. Aynan biotexnologiyaning eng zamonaviy yutuqlari tufayh o'simlik hujayralari va hayvon to'qimalari tabiiy bioreaktorlarga aylandilar. Endilikda tabiiy o'simlik va hayvonlarda kam uchraydigan yoki butunlay bo'lmagan genlarning mahsulotlari sintez bo'ladigan darajaga ko'tarildi. Bulardan tashqari, yangi bio- texnologiya turli xil kasalliklarning diagnostikasi va davolanish sha- roitlarini ham tubdan o'zgartirib yubordi.

Biotexnologiya va rekombinant DNK texnologiyasi fanlarining chegarasida ilm-fanning raqobatbardosh, dinamik o'zgaruvchan sohasi — molekulyar biotexnologiya paydo bo'ldi. Biotexnologiyaning vazifalari: • inson faoliyati uchun kerakli bo'lgan mahsulotlarni ishlab chiqarish uchun biologik obyektlar, tizim va jarayonlardan foyda lanish; • ishlab chiqarishda tabiiy va geni o'zgartirilgan mikroorga-nizmlardan, hujayra kulturalaridan va ularning alohida kompo- nentlaridan foydalanishda biokimyoviy, mikrobiologik va injenerlik bilimlarining yutuqlaridan kompleks foydalanish; • raqobatbardosh, iqtisodiy va ftmksional samarador texno-logiyalar yaratish. Bu'Vazifalarni to'laqonli amalga oshirish uchun nimalar qilish kerak?' Birinchidan, hujayrada modda almashinuv jarayonini bosh-qarish orqali kerakli mahsulotning to'planishiga erishish. Ikkinchidan, hujayra ichida murakkab, samarali, turli tashqi omillarga chidamli makromolekulalarning sintez bo'lishini bosh-qarish. Uchinchidan, yangi natijalarga erishish uchun DNK-biotexno- logiyasi va hujayra injeneriyasi uslublarini yanada chuqurlashtirish va mukammallashtirish. To 'rtinchidan, chiqindisiz toza biotexnologik jarayonlar yaratish. Beshinchidan, biotexnologiya jarayonlarida ishlatiladigan jihoz- larni zamonaviylashtirish va bu jarayonlarni texnik-iqtisodiy ko'r- satkichlarini yaxshilash. Biotexnologiyaning yo'nalishlari: • sog'liqni saqlash sohasida — turli kasalliklarni davolash, lear ning diagnostikasi va profilaktikasi uchun yangi biologik faol moddalar va dorivor preparatiar yaratish; • qishloq ho'jaligi sohasida — o'simliklarni turli kasal qo'z- g'atuvchilar va zararkundalardan himoyalash uchun biologik vosi- talar, bakterial o'g'itlar, o'simlik va hayvoniaming o'sishini bosh-qaruvchi biopreparatlar, noqulay atrof-muhit omillariga chidamli bo'lgan o'simlMarning serhosil navlarini hamda foydali

xususiyatga ega bo'lgan hayvonlarning mahsuldor zotlarini (transgen hayvon-lar), ular uchun qimmatli bo'lgan veterinariya preparatlari, diagnoslikumlar va oziqa qo'shilmalarini (oziqaviy oqsil, amino-kislotalar, vitaminlar, oziqalarni hazm qilishga yordam beruvchi fermentlar va boshq.) va boshqa biopreparatlar tayyorlash texnolo- giyalarini yaratish; • oziq-ovqat, kimyo va mikrobiologiya sanoatlari uchun qim matli bo'lgan mahsulotlar va ularni ishlab chiqarish uchun yangi, raqobatbardosh texnologiyalar yaratish; • ekologiya sohasida — turli xil chiqindilardan samarali foyda-lanishorqali ekologik toza, chiqindilarsiz, raqobatbardosh, energiya tejamkor texnologiyalar yaratish va ularni hayotga tatbiq etish; noan'anaviy energiya manbalari: biogaz, bioetanol, biodizel va boshqalarni yaratish texnologiyalarini ishlab chiqish va h.k. Demak, biotexnologiya — ilmiy-texnikaviy progressning pred- metlararo sohasi bo'lib, u bioiogiya, kimyoviy va texnik bilimlar to'qnashuvida vujudga kelgan va u yangi biotexnologik jarayonlarni yaratishga qaratilgandir. Bu jarayonlaor aksariyat holiarda past temperaturada amalga oshadi, kam miqdorda energiya sarflaydi va boshlang'ich xomashyo sifatida arzon substratlardan, hatto turli xil chiqindilardan ham foydalanadi. 2-sxema Hozirgi zamon biotexnologiyasining asosiy yo'nalishlari Sanoat biotexnologiyasi Fermentyor injenerligi / Gen injenerligi / Hujayra injenerligi Immunobio- tcxnologiya Biotexnologiya l ° Texnik 1 bioenergetika Bioelektronika ... Ekobio- texnologiya Nanobio- texnologiya Biomembrana texnologiyasi Hozirgi zamon biotexnologiyasining asosiy yo'nalishlarini 2-sxe madagi kabi

izohlash mumkin. Shuni ham ta'kidlash lozimki, bu sxema biotexnologiyaning hozirgi holatini ifodalaydi, xolos. Kelajakda esa qator yangi tarmoq- lar, yo'nalishlar shakllanishi muqarrar. Chunki biotexnologiya turli fan sohalarining yutuqlaridan foydalanadi va ular asosida xilma-xil tijorat mahsulotlari yaratadi (3-sxema). Biotexnologiya azaldan ma'lum bo'lgan insonlar ishlatib kela-yotgan an'anaviy jarayonlar, ya'ni pivo tayyorlash, pishloq ishlab chiqarish, konditerlik hamda chiqindilarni qayta ishlash kabi jara yonlarni o'z ichiga oladi va bu jarayonlarning barchasida biologik obyektlar qatnashadi. Yuqorida keltirib o'tilganidek, o'tgan asrning 70-yillaridan boshlab eng yangi biotexnologiya, ya'ni molekulyar biotexnologiya shakllana boshladi. Bu fanning bir qismi sanoat mikrobiologiyasi va kimyo injenerlik sohalarining yutuqlariga asoslangan bo'lsa, uning molekulyar qismi mikroorganizmlarning molekulyar gene tikasi, molekulyar bioiogiyasi va nuklein kislotalarning enzimolo- giyasi kabi fan tarmoqlarining yutuqlariga asoslangan. Biotexnologiyaning rivojlanish tarixi 11-jadvalda keltirilgan. 1 1- jadval Molekulyar biotexnologiyaning rivojlanish tarixi Sana Voqealar 1917 Karl Ereki «biotexnologiya» atamasini kiritgan. 1943 Sanoat miqyosida penitsillin ishlab chiqarilgan. 1944 Everi, Mak-Leod va Mak-Kartilar genetik material DNKdan tuzilganligini ko'rsatib berganlar. 1953 Uotson va Krik DNK molekulasining tuzilishini aniqjaganlar. 1961 «Biotexnologiya va bioinjeneriya» jurnali ta'sis etilgan. 1961-1966 Genetik kod o'qib chiqilgan. 1970 Birinchi restriksion endonukleaza ajratib olingan. 1972 To'liq hajmli t-RNK geni sintez qilingan. 1973 Rekombinant DNK texnologiyasiga asos solingan. 1975 Monoklonal antitela olingan. 1976 Rekombinant DNKni olish bo'yidia yo'riqnoma ishlangan.

1976 DNKning nukleotid kclma-ketligini aniqlash metodi ishlab chiqilgan. 1978 E.coli yordamida inson insulini ishlab chiqilgan. Sana Voqealar 1982 Rekombinant DNK texnologiyasi bo ' yicha olingan birinchi vaksinani hayvonlarda qo ' llashga ruxsat berilgan . 1983 Gibrid Ti-piazmidadan foydalanib, o'simliklar transformatsiy al ang an. 1988 Polimerazaning zanjir reaksiyasi mctodi yaratilgan. 1990 Insonning somatik hujayrasidan foydalanib, gen tera-piyasini sinash rejasi tasdiqlangan. 1990 «Inson genomi» loyihasi bo'yicha ishlar boshlangan. 1994-1995 Inson xromosomasining genetik va fizik xaritasi chop ctilgan. 1996 1-rekombinant oqsil (eritropoetin) katta miqdorda ishlab chiqarilgan va sotilgan. 1996 Saccharomyces cerevisiae ning barcha xromosoma-larining nukleotid ketma-ketligi aniqlangan. 1997 Somatik hujayradan sut emizuvchi hayvon klon- lashtirilgan. 2003 Inson genomi to'liq o'qib chiqilgan. 2003-yil aprelda xalqaro konsorsium (genomni sekvenlash markazi; Vashington Universiteti va Kembrijdagi Senger markazi) — AQSH, Buyuk Britaniya, Gcrmaniya, Fransiya, Yaponiya va Xitoy olimlari o'zlarining 10 yil davom etgan tadqiqotlari natijasi — Inson genomini to'liq o'qib chiqqanliklarini chop etishgan. Bu tadqiqot-ning bahosi 3 mlrd dollarga teng bo'lib, uning natijasida inson genomi 30 ming gendan va 3 mlrd nukleotid asosiardan tuzilgan ekanligi isbotlandi. Bundan tashqari, bir qator samarali texno-logiyalarvagenomning xaritasini tuzuvchi uskuna vajihozlaryara-tildi. O'zbekistonda biotexnologiyani fan sifatida ikki yo'nalishini ko'rish mumkin: 1) hozirgi zamon bio texnologiyasi; 2) klassik biotexnologiya. O ' zbekistonda biotexnologiyaning rivojlanishi . Biotexnologiya fani mamlakatimizdagi eng kenja fanlardan biri hisoblanadi . Bu soha , asosan , Mirzo

Ulug ' bek nomidagi O ' zbekiston Milliy uni - versitetida , Toshkent Farmatsevtika institutida , Toshkent davlat agrar universitetida , Samarqand davlat universitetida va boshqa oliyta ' lim muassasalaridao ' qitiladi . Biotexnologiya sohasi bo ' yicha iimiy va amaliy tadqiqotiar O ' zbekiston Fanlar Akademiyasining qator institutlarida olib boriladi . Hozirgi zamon biotexnoiogiyasi gen va hujayra injenerligi usullari asosida genetik transformatsiya qilingan obyektlarni yaratish texno - logiyalari , jumladan o ' simliklarni yangi « FM >>- navlarini yaratish bo ' yicha tadqiqotiar davom ettirilmoqda , bu sohada anchagina yutuqlarga ham erishilgan . Bu sohada biologiya fanlari doktori , akademik A . Abdukarimov va u yaratgan maktabning erishgan yutuqlari hurmatga sazovordir . O ' zbekistonda biotexnologiyaning shakllanishi , uning rivoj - lanishida biologiya fanlari doktori , professor M . M . Raximov va u yaratgan maktabning roli beqiyosdir . Klassik biotexnologiya esa tabiiy biologik obyektlardan foy - dalangan holda turli mahsulotlarni ishlab chiqarish usullari va tcxnologiyalaridan iborat ( non pishirish , pivo , vino , sirka , qatiq tayyorlash ). O ' zbekistonda biotexnologiyaning rivojlanishi va shakllanishini O ' zRFA akademigi O . S . Sodiqov nomidagi Bioorganik kimyo institutining tashkil etilganidan ham bilishimiz mumkin . Ushbu institut 1977-yilda O'zR FA tarkibidagi bioorganik kimyo bo'limi (1973-y.) negizida tashkil etilgan. Institutning asosiy ilmiy yo'na-lishi hayvon va o'simliklar organizmida sodir bo'ladigan jarayon- larni, yuqori va quyi molekulyar tabiatga ega bo'lgan biologik faol rrtoddalarning tuzilishini, funksiyasini o'rganish hamda ularni sintetik usulda olish yo'llarini ishlab chiqish va ularni amaliyotga tatbiq etishga qaratilgan. Ayni shu institutda birinchilardan boiib, tabiiy biologik faol modda — gossipolning polimorf kompleks h'osil qilishi isbotlangan va uning asosida yigirmadan ortiq yangi dorivor moddalar va boshqa preparatlar ishlab chiqilgan. Bularga misol qilib, viruslarga qarshi ishlatiladigan 3% li gossipol linimcnti, immunomodulyator — timoptin, qon to'xtatuvchi «Lagoden», xlamidiyaga qarshi qo'llaniladigan dorivor vosita «Polinil» va boshqalarni keltirib o'tish mumkin.

Yurtimizda jahon andazalariga mos keladigan paxta moyini va kam gossipolli paxta kunjarasini olish texnologiyasi ishlab ehiqilib, O'zbekiston Respublikasining ko'pchilik yog'-moy ckstraksiya zavodlarida litsenziya asosida qo'llanilmoqda. Biotexnologiya sohasida, asosan, O'zbekiston Respublikasi Fanlar Akademiyasining Mikrobiologiya institutida, Genetika va o'simliklar eksperimental biologiyasi institutida hamda Respublika kimyo birlashmasiga qarashli bir qator zavodlarda qator tadqiqotlar olib borilmoqda. Biotexnologiya ixtisosligi bo'yicha birinchi o'zbek akademiki A.G.Xolmurodov (1939—1996) fuzarium avlodiga mansub zamburug'lardan D vitamin, PP-nikotin amid ajratish texnologiyasi ni yaratgan. Bu olimning NAD ning struktura va funksional bog'liqligini o'rganish, uni hayvon va o'simliklar organ- laridan ajratib olish hamda ikkilamchi mahsulotlarni qayta ishlash- ning jahon standartlariga mos keladigan yangi texnologiyalarini va o'simliklarni himoya qiluvchi ekologik toza vositalarni yaratish bo'yicha olib borgan tadqiqotlari diqqatga sazovordir. O'zFA Biokimyo institutida olib borilgan yuqori va quyi mole kulyar bioregulyatorlarni kompleks tadqiq etish natijasida zaharli jonivorlar zaharidan 50 dan ortiq biologik faol oqsil va peptidlar ajratib olingan. Ulardan 15 dan ortig'ining kimyoviy tuzilishi va ta'sir mexanizmi toiiq o'rganib chiqilgan. Olimlarirniz tomonidan g'o'zadan fitogormonlarning retsep- torlari ajratib olingan va ulaming fizik-kimyoviy xossalari o'rganil- gan, paxta bargini to'kishdagi regulyatorlik roli isbotlangan. Natijada g'o'za defoliatsiyasida ro'y beradigan jarayonning molekulyar mexa nizmi yoritib berilgan va defoliatsiyalovchi hamda o'sishni tezlash- tiruvchi faollikka ega bo'lgan birikmalarni tanlash ko'rsatkichlari ishlab chiqilgan. G'o'zaning o'sishi jarayonida organizm ferment tizimlarining paxta tolasini hosil bo'lishidagi roli o'rganib chiqilgan va selluloza biosintezi jarayonining molekulyar mexanizmi isbot langan. Professor K.D.Davronov tomonidan yog' parchalovchi ferment — lipaza tayyorlash texnologiyasi yaratilgan. Bundan tashqari, qishloq-xo'jalik amaliyotlari uchun «Yer malhami», «Bist», «Sub- tin», «Fitobiosil» kabi qator biopreparatlar yaratilgan. Bu preparatlar azol yutuvchi va rizosferada yashovchi mikroorganizmlar

asosida tayyorlangan bo'lib, mamlakatimiz qishloq xo'jaligida keng qo'lla nilmoqda. Bundan tashqari, K.D.Davronov rahbarligida biologiya fanlari nomzodi, professor Z.R.Ahmedova sellulozalignin biokar-kasini (g'o'zapoya, somon, kanop poyasi, qirindi va b.) maxsus tayyorlangan bazidiomitsetlar sinlez qiladigan fermentlar yordamida parchalash texnologiyasini yaratdi va amaliyotda ko'rsatib berishga erishdi. Akademik M.I.Mavloniy O'zbekistonda uchraydigan achitqi zamburug'larni tahlil qilib, ularni nowoychilik, vinochilik va chor- vachilikka qo'l keladigan turlarini ajratib oldi va ular asosida maxsus xamirturushlar va vinochilik uchun achitqilar tayyorlash texnolo-giyalarini yaratdi. Mikrobiologiya instituti olimi J.Toshpo'latov somon vag'o'za-poyani parchalashda Trixoderma harzianum zamburug'i ferment-laridan foydalanish mumkinligini ilmiy asoslab berdi. Bu texno-logiya qo'llanilganda, somonda 6-7% shakar turli vitaminlar, aminokislotalar paydo bo'lib, somonning oziqa birligi bir necha barobar oshganligini isbotlab berdi. Mamlakatimiz ravnaqi, uning iqtisodiy ko'rsatkichilarini yanada ko'tarish maqsadida, eng awalo, quyidagi biopreparatlarni ishlab chiqarishni yo'lga qo'yish katta ahamiyatga ega: - oziq-ovqat va chorvachlik uchun oqsil-vitamin kompleks-laridan iborat bo'lgan biopreparatlar; - almashmaydigan aminokislotalar; - organik kislotalar (limon kislotasi va boshqalar); - o'simliklarning o'sishini boshqaruvchi va ularni himoya qiluvchi moddalar; - o'simlik, hayvon va odam kasalliklariga o'z vaqtida tashxis qo'yadigan, sezgir biotexnologik usullar yaratish va h.k. Biotexnologiyaning obyektlari. Mikroorganizmlar va ular yordamida foydali moddalarning olinishi - Biotexnologiyaning obyektlariga mikroorganizmlar, hayvon va o'simlik

hujayralari, transgen hayvon va o'simliklar hamda hujay- ralardagi ko'p komponentli ferment tizimlari va alohida fermentlar kiradi. - Ko'pgina zamonaviy biotexnologik ishlab chiqarishning asosi mikrobli sintez, ya'ni turli biologik faol moddalarni mikroorganizm lar yordamida sintezlash hisoblanadi. - Obyektning tabiatidan qat'i nazar, istalgan biotexnologik jara-yonning.. 1-bosqichi organizmlar (mikroblar bo'lsa), hujayra yoki to'qimalarning (o'simlik yoki hayvonlar bo'lsa) toza kulturasini olish hisoblanadi. O'simlik va hayvon to'qimalari kulturalaridan biotexnologiyaning obyektlari sifatida foydalanish metodik nuqtayi nazardan mikroorganizm kulturalaridan farq qilmaydi. - Hozirda mikroorganizmlarning 100000 ortiq turiga tavsif berilgan. Bular prokariotlar (bakteriyalar, aktinomitsetlar, rik-ketsiyalar, sianobakteriyalar) va eukariodarning bir qismi (achit qilar, ipsimon zamburug'lar, ayrim suvo'tlari)dir. Mikroorganizmlar turli-tuman bo'lishiga qaramay, qaysi mahsulot olinishi kerakligiga qarab ularni to'g'ri tanlay bilish kerak. Eng ko'p va chuqur o'rga-nilgan mikroorganizmlar — ichak tayoqchasi (E. coli), pichan tayoqchasi ( Вас . subtilis) va achitqi zamburug'lari (S.cerevisiae)dii. Biotexnologik obyektni tanlashda (masalan, mikroorganizm-produtsent) yaxlit mahsulotni sintezlash xususiyati asosiy mezon sanaladi. Bunda mikroorganizmlar quyidagi xususiyatlarga ega bo'lishi kerak: — tez o'sish sur'atiga; — o'zining hayot faoliyati uchun arzon substratlarni sarflashi; — tashqi mikrofloraga va faglarga nisbatan chidamJi, ya'ni raqo- batbardosh bo'lishi. Bularning barchasi yaxlit mahsulot olishga ketadigan sarf- xarajatlami kamaytiradi. Tabiatda barcha talablarga javob beradigan oiganizmlar uchramaydi. Masalan, bir hujayrali organizmlar yuqori organizmlarga nisbatan tez o'sadi va ularda sintetik jarayonlar tez ketadi. Lekin bu barcha mikroorganizmlarga tegishli emas. Masa lan, oligotrof mikroorganizmlar juda sekin o'ssada, ulardan ko'plab qimmatli mahsulotlar olish mumkin va qulaydir.

Hayoti faoliyati davomida quyosh nuri energiyasidan foydala- nuvchi mikroorganizmlar fotosintezlovchi mikroorganizmlar deb ataladi. Ularning bir qismi (sianobakteriyalar va fotosintezlovchi eukariotlar) uglerod manbayi sifatida C0 2 dan foydalanadi, siano- bakteriyalarning ayrimlari esa atmosfera azotini yutish xususiyatiga ham egalar. Fotosintezlovchi mikroorganizmlar ammiak, vodorod, oqsil va bir qancha organik birikmalar olish uchun produtsent hisoblanadilar. Lekin ularning genetik tuzilishi va hayot faoliyati- ning molekulyar-biologik mexanizmlari yaxshi o'rganilmagan. Yuqori haroratda o'sadigan termofill mikroorganizmlarning xususiyati tashqi (begona) mikrofiorani o'sishiga to'sqinlik qiladi. Bular spirtlar, aminokislotalar, fermentlar, molekulyar vodorod olish uchun produtsent hisoblanadilar. Termoffllar sintezlaydigan fermentlar issiqlik, ayrim oksidlov- chilar, detergentlar, organik erituvchilar va boshqa noqulay omil- larga nisbatan ham ancha chidamli hisoblanadilar. Ular oddiy tem- peraturada ham faoilik ko'rsata oladilar. Masalan, ayrim termofill mikroorganizmlardan olinadigan proteazalar 75°C da 20°C ga nisbatan 100 marta kamroq faoilik ko'rsatadilar. Ularning bu xusu - siyati ayrim ishlab chiqarish sanoatlarida muhim ahamiyatga ega. Masalan, Thermus aquaticus - termofil bakteriyasining Taq-polimeraza fermenti gen injeneriyasida keng ishlatiladi. Birlamchi metabolitlarning olinishi. Birlamchi metabolitlar - mikroblarning o'sishi uchun zarur bo'lgan, molekulyar massasi 1500 daltondan kam bo'lmagan, past molekulali birikmalardir. Ularning ba'zilari makromolekulalaming qurilish bloki sifatida, boshqalari esa kofermentlar sintezida qatnashadilar. Sanoatdagi eng muhim metabolitlar — aminokislotalar, organik kislotalar, purin va pirirnidin nukleotidlari, erituvchilar va vitaminlar hisob lanadilar. Mikrob hujayralari boshqa tirik organizmlar singari ko'p miqdorda birlamchi metabolitlarni ishlab chiqarmaydi. Birlamchi metobolitlar ishlab chiqarishda ko'proq autotrof mikroorganizm lardan foydalaniladi. Autotrof mikroorganizmlar sintez qiladigan ko'plab amino kislotalar va nukleotidlar fermentatsiya jarayonida ishlab chiqariladi. Brevibacterium flavum va

Corynebacterium glutamicum shtammlari oziqa muhiti tarkibidagi qandlarning 1/3 qismini lizinga aylantira oladilar. Shu yo'l bilan 1 I muhitda 74 grammgacha lizin olinadi. Lizin — metabolitik yo'ining oxirgi mahsuloti bo'lib, bu yo'l metionin va treoninning hosil bo'lishiga ham olib keladi. Lizin va treonin ushbu yo'ining birinchi fermenti aspartatkinaza bilan o'zaro bog'lanib, lining faolligini boshqaradi. Ikkala aminokis lotaning yig'ilishi aspartatkinaza fermentining faolligini ingibirlaydi. Gendagi birinchi tip mutatsiya ushbu fermentning faolligini buzadi hamda treonin va metionin sintezini bog'lab qo'yadi. Natijada ushbu fermentlar ingibitorlaridan bin (treonin) yo'qoiadi. So'ngra bunday auksotrof mutant tarkibida treonin va metionin bo'lgan muhitga ekiladi. Lekin mavjud bo'lgan treonin, lizin biosintezini to'xtatish uchun yetarli bo'lmaydi va u to'plana boshlaydi. 2-tip mutatsiyalar aspartatkinaza rementining faolligini o'zgartiradi. Natijada u lizin bilan o'zaro ta'sirga kirisha olmaydi va ushbu aminokislotaning sintezi ingibirlanmaydi. Oqsil molekulasini tashkil qiladigan 21 ta aminokislotadan tashkil topgan oqsillarning 8 tasi (yosh bolalar uchun esa 10 tasi) almash- maydigan aminokislotalar bo'lib, ular organizmga oziqa bilan birga tushishi kerak. Bulardan eng muhimlari metionin va lizindir. Metio nin sintetik yo'l bilan, 80% lizin esa fermentatsiya yo'li bilan biosintetik usulda olinadi. Aminokislotalarni mikrobiologiksintez- lashning ahamiyatli tomoni shundaki, bu jarayon natijasida biologik faol izomerlar ham olinadi. Natriy tuzi ko'rinishida ziravor sifatida ishlatiladigan glutamin kislotasi Brevibacterium flavum va Coiynebacterium glutaminicum kulturalaridan ohnadi. Sanoatda keng ishlatiladigan organik kislotalardan bin sirka kislotasi hisoblanadi. U rezina, plastmassa, asetat tolalari, far-matsevtik preparatlar, insektitsidlar ishlab chiqarislida ishlatiladi. Yaponiyada sirka kislota aminokislota ishlab chiqarish jarayonida olib boriladigan fermentatsiyada substrat sifatida ham ishlatiladi. Sut kislotasi bijg'ish yo'li bilan olingan birinchi organik kislo-tadir. U oziq- ovqat sanoatida oksidlovchi sifatida, shuningdek, galvanostegiyada va tez parchalanuvchi plastmassa ishlab chiqa-rishda keng ishlatiladi.

Ikkilamchi metabolitlarning olinishi. Ikkil (idiolitlar ham deyiladi) - toza kulturada o'sisl magan past molekulali birikmalardir. Ularni ch nomik guruhlar ishlab chiqaradilar. Ikkilamchi n biotiklar, alkaloidlar, fitogormonlar va toksinlar Ikkilamchi metabolitlarni ishlab chiqaradigan i birinchi bosqichda tez o'sadi, so'ng o'taydi. Bu bosqichda kam miqdorda ikkilamchi moddalar sintezlanadi. Mikroorganizmlar o'stirilayotgan oziqa muhitida bitta yoki bir nechta oziqa moddalarining kamayishi hisobiga idiofazaga o'tiladi. Aynan shunday sharoitda idiolitlar sintezi kuchayadi. Antibiotiklar olinayotganda, mikroorganizmlar ko'pincha tropofaza vaqtida o'zining shaxsiy antibiotiklariga sezgir bo'lib qoladi. Idiofazada esa ularga nisbatan chidamli bo'ladi. Antibiotik ishlab chiqaruvchi mikroorganizmlarning o'z-o'zini yo'q qihshining oldini olish maqsadida tezlik bilan idiofazaga o'tkazib olishga harakat qiUnadi. So'ngraj mikroorganizmni ushbu fazada o'stirish davom ettiriladi. Antibiotiklar — mikroblar sintezlaydigan farmatsevtik birikma-larning cng katta sinfidir. Bu sinfga zamburug'larga qarshi, o'smaga (shishga) qarshi dorilarva alkaloidlar kiradi. Filamentoz zambunig'larning 6 turi (xususan, sefalosporinlar — Cephalosporium va penitsillinlar — Penicillium) 1000 ga yaqin turli antibiotiklarni, nofilamentoz bakteriyalarning 2 turi 500 ga yaqin antibiotiklarni, aktinomitsetlarning 3 ta turi 3000 ga yaqin antibiotiklarni sintez qilishlari aniqlangan. O'sma kasalliklariga qarshi moddalarning soni cheklangan. Tokio institutida Streptomyces verticillus kulturasidan ajratib olin gan bleomitsin deb ataladigan modda glikopcptid tabiatiga ega bo'Ub, u o'sma hujayralarnining DNKsini parchalash va DNK, RNK replikatsiyasini buzish xususiyatiga cga. Ikkinchi guruh o'smaga qarshi reagentlaraminogUkozidbirlikva antrasiklin molekulasining o'zaro kombinatsiyasiga asoslanib yaratilgan. Bu preparatlarning kamchiligi ularning yurak faoliyatiga salbiy ta'sir ko'rsatishi bilan bog'liq. Qimmatli va faol produtsentlarni yaratish jarayonining ajralmas qismi bo'lib seleksiya hisoblanadi. Seleksiyaning asosiy yo'li kerakli produtsentni tanlab

olishning har bir bosqichida ularning genom-lariga tashqi omil bilan ta'sir ko'rsatish va konstruksiya qilishdir. Mikrobli texnologiya jarayonida asosan bosqichli seleksiya usulidan foydalaniladi, ya'ni jarayonning har bir bosqichida mikroorga nizmlar populyatsiyasi orasidan ko'proq faollikka ega bo'lgan va- riantlari tanlab olinadi (spontan mutantlar), keyingi bosqichlarning har birida yangi, oldingisiga nisbatan samaraliroq bo'lgan shtammlar tanlab olinadi va shu tariqa davom ettirilaveradi. Samarali produtsentlarning seleksiyasi jarayonini indutsirlangan mutagenez metodini qo'llash bilan tezlashtirsa bo'ladi. Mutagen ta'sirlar sifatida UB, rentgen va gamma-nurlanishlar, ma'lum bir kimyoviy moddalardan foydalaniladi va bu ta'sirlar natijasida DNKning birlamchi tuzilishida o'zgarishlar paydo bo'ladi. Bu usul bilan seleksiya qilinganda ham mikroorganizm klonlari (hujayra yoki mikroorganizmlar to'plami) bosqichma-bosqich biokimyoviy tekshiruvdan o'tkaziladi va eng faollari ajratib olinib, mutagenlar bilan qayta ta'sir etiladi. Bu jarayon ko'zda tutilgan maqsadga erishgunga qadar davom ettiriladi. Mikrobiologiya sanoati uchun mikroorganizmlar seleksiyasi va yangi shtammlarni yaratish, ularning mahsuldorlik xususiyatiga, ya'ni u yoki bu mahsulotni hosil qilishiga qaratilgandir. Bu masa-lalar hujayradagi boshqaruv jarayonlarni o'zgartirish bilan amalga oshiriladi. Shuning uchun bakterial hujayralarda sodir bo'ladigan biokimyoviy jarayonlarni boshqarishni yaxshi tushunish kerak bo'ladi. Ma'lumki, bakteriyalardagi biokimyoviy reaksiyalarni 2 yo'l bilan amalga oshirish mumkin. Birinchisi juda tez (sekund yoki minut ichida) bo'lib, fermentning individual molekulasining kata- litikfaolligini o'zgartirishga asoslangan. Ikkinchisi nisbatan sekinroq kechadi (bir necha minut davomida) va bunda fermentlar sintezi-ning teziigi o'zgartiriladi. Har ikkala mexanizmda ham tizimlarni boshqarishning yagona tamoyili — qayta bog'lanish tamoyili ishlatiiadi. Har qanday metabolitik yo'lni boshqarishning eng oddiy usuli substrat oson olinadigan yoki fermentning bor-yo'qUgini aniqlashga asoslanadi. Darhaqiqat,

substrat miqdorining kamayishi (muhitda past konsentratsiyada bo'lishi) mazkur metabolitik yo'l orqali aniq bir moddaning sintezlanish tezligini kamaytiradi. Boshqa tomon-dan, substrat konsentratsiyasining oshishi metaboUtik yo'lning barqarorlashishiga olib keladi. Xuddi shunday samara ferment konsentratsiyasini oshirish natijasida ham ro'y beradi. Masaian, tegishli ferment sintezini nazorat qiluvchi genlarni amplifikatsiyalash bilan amalga oshiriladi. Hujayrada metabolitik reaksiyalar faolligini boshqarishning eng keng tarqalgan usuli retroingibirlash tipi bo'yicha boshqarish hisoblanadi. O'sayotgan hujayralar sintezlaydigan minglab fermentlarning ba'zilari doimo va oziqa muhitiga bog'liq bo'lmagan holda hosil bo'ladi, boshqalari esa ularga ta'sir qiluvchi substrat mavjud bo'lgandagina hosil bo'ladi. Birinchilariga konstitutiv fermentlar (gidroliz fermentlari va b.), ikkinchilariga esa adaptiv yoki indutsibel fermentlar kiradi. Masalan, glukozali muhitda o'sayotgan E. coli hujayralari oz miqdordagi laktozaning metabolizmida ishtirok etuvchi fermentlaming hamda ushbu mikroorganizm hujayralan o'zlashtira oladigan uglerodning boshqa manbalarining metobo-lizmida ishtirok qiluvchi fermentlar saqlaydi. Bu mikroorganizm laktozali muhitga o'tkazilsa, 1—2 minutdan so'ng laktoza utili-zatsiyasining asosiy fermenti p-galaktozidazaning faolligi oshadi. Bu ferment laktozani glukoza va galaktozagacha gidrolizlaydi. Keyingi qisqa vaqt ichida p-galaktozidazaning faolligi boshlang'ich darajaga nisbatan 1000 marta ortadi. Boshqacha aytganda, bu yerda ferment sintezining induksiyasi sodir bo'ladi. Ferment induksiyasi — kultural muhitda ma'lum bir kimyoviy birikmaning (induktor)nmg paydo bo'lishiga ferment sintezining javobidir. Ko'p hollarda substratlarning sarflanmagan analoglari induktor bo'lib hisoblanadi. Masalan, p- galaktozidaza uchun lak tozaning metabolizmida qatnashmaydigan analogi — izopropil p-D-tiogalaktopiranozid (IPTG) induktor sanaladi. Boshqa to- mondan, substrat har doim ham o'ziga tegishli ferment sintezining induktori hisoblanavermaydi. Laktoza induktor bo'lishi uchun avval o'zining izomeri allolaktozaga aylanishi kerak.

1961- уШ F.Jakob va J.Monod E.coli bakteriyalari tomonidan laktozaning utilizatsiya jarayonini genetik va biokimyoviy o'rga-nishlari natijasida «operon modeli» nomii konsepsiyani ishlab chiqqanlar. Bu modelga ko'ra, boshqarishning ushbu tizimi 4 ta komponentdan iboratdir: strukturali genlar, gen-regulyator, operator va promotor. Gen-regulyator operator bilan bog'lana oladigan oqsil- repressorning strukturasini aniqlaydi. Bu, o'z nav- batida, uning yonidagi stmkturali genlar faoliyatini nazorat qiladi. Promotor transkripsiya fermenti — RNK- polimeraza bilan bog'la nadigan qismni tashkil qiladi. Agar oqsil-repressor operator bilan bog'langan bo'lsa, u holda RNK-polimeraza promotorga joylasha olmaydi va informasion-RNK sintezlanmaydi. Buning natijasi esa tegishli fermentlar sintezining ro'y bermasligidir. Birinchi marta qamrovli o'rganilgan operon ichak tayoqchasining laktozali ope-roni hisoblanadi. Mualliflarning fikricha, repressor 2 ta o'ziga xos markazga ega bo'lgan allosterik oqsildan tashkil topgan. Ulardan bin' operatorning nukleotid ketma-ketligiga, ikkinchisi esa induktor molekulasiga o'xshashdir. Induktor bilan repressoming o'zaro ta'siri repressoming operatorga o'xshashligini kamaytiradi, natijada operator ajraladi. Lac-opcroni repressori toza holda ajratib olingan va uni 4 ta bir xil subbirlikdan tuzilganligi anqlangan (umumiy molyar massasi 150000 D). Har bir subbirlik induktorning 1 ta molekulasi bilan o'zaro munosabatga kirishadi, ya'ni repressorni to'liq inaktivatsiyaga uchratish uchun induktorning 4 ta molekulasi kerak bo'ladi. Toza holdagi repressor operatorga juda o'xshaydi va in vitro sharoitida Lac-opcratoming nukleotid ketma-ketligi bilan bog'lana oladi. Induktor esa bu bog'lanishni buzadi. Ushbu natijalar F.Jakob va J.Monod gipotezasini to'liq isbotlaydi. Istalgan operonning boshqaruvchi dementi bo'lib, DNK ning promotor deb nomlanuvchi qismi hisoblanadi. Operonning ushbu qismi transkripsiya jarayonini boshlash uchun RNK-polimeraza bilan birlashadi. Transkripsiyaning borishi promotorning xusu-siyatiga bog'liqdir. Promotor qismidagi mutatsiya uning faolligini o'zgartirib, operon ekspressiyasini oshirishi yoki kamaytirishi mumkin. Promotorning ushbu xususiyatidan nisbatan faol pro-dutsentlarni yaratishda foydalaniladi.

Adabiyotlar: 1. А ndreev .N.G. - Lugovoe i polevoe kormoproizvodstvo. M.Kolos 1984 2. Atabayeva va bosh.-Yem-xashak yetishtirish –T.Mehnat.1997 3. А t а b а ev а H. - D а l а ekinl а rini qo`shib ekish T.T а shG А U - 1998 4. А bduk а rimov D v а boshq а l а r - Dehqonchilik а sosl а ri v а yem-x а sh а k yetishtirish T.Mehn а t 1987 5. Belolipov. I. V. Sheraliev. A. Axadova. M. A. “O`rta Osiyo o`simliklari marfalogiyasi” SOP, TIPO, T.: 1991 6. Buro`gin. V. A. Jongurazov. F. X. Botanika “O`qituvchi” T.: 1977. 7. D а l а k ь yan V, А s а nov R, Kim L - Korm а Uzbekist а n а -T.Mexn а t.1986 8. К ursanov. V. A. К amarniskiy N. A va bosh.- Botanika “O`qituvchi” 1977. I II tom. 9. Mirzayev O`, Xudoyberganov –Yem-xashak yetishtirish, Andijon, 2003 10. Pr а kticheskoe rukovodstvo po texnologii uluchsheniya i ispol ь zov а niya prirodnix kormovo`x ugodiy а ridno`x r а yonov str а no` M.V.O. А grpromizd а t 1988 11. Rogov M.S. - Zeleno`y konveyer M. А gropromizd а t 1985 12. Soxabiddinov. S. “O`simliklar sistematikasi” I II bob. “O`qituvchi” T.: 1976.

Похожие

Biotexnologiya fani, rivojlanish tarixi va vazifalari

Biotexnologiya xalq xo’jaligi, sog’liqni saqlash va fan xizmatida

Qishloq xo‘jalik biotexnologiya fanining maqsadi, vazifalari,ob’ekti va tadqiqot uslublari

Molekulyar biologiya asoslari

Genetik injeneriya asoslari