Эҳтимоллар назариясининг предмети ва унинг иқтисодий, техник масалалар учун аҳамияти - Алгебра - Рефераты

Эҳтимоллар назариясининг предмети ва унинг иқтисодий, техник масалалар учун аҳамияти

Загружено в:

12.09.2022

Скачано:

0

Размер:

117 KB

Эҳтимоллар назариясининг предмети ва унинг иқтисодий, техник масалалар учун аҳамияти Режа: 1. Эҳтимоллар назарияси предмети. 2. Эҳтимоллар назарияси ривожланишининг қисқача тарихи. 3. Эҳтимоллар назариясининг иқтисодий, техник масалалар учун аҳамияти. 4. Элементар ҳодисалар ва ҳодисалар. 5. Эҳтимоллик ва унинг таърифи. 6. Нисбий частота.

Узоқ даврлар мобайнида инсоният ўз фаолияти учун фақат детерминирланган деб аталмиш қонуниятларни ўрганар ва улар - дан фойдаланар эди . Бироқ тасодифий ҳодисалар бизнинг ҳаёти-мизга хоҳиш- иродамиздан қатъий назар кириб келгани ва бизни доимо ўраб тургани учун ҳамда, устига-устак, табиатнинг деярли барча ҳодисалари тасодифий хусусиятли бўлгани учун уларни тадқиқ қилишни ўрганиш ва шу мақсадда тадқиқот усулларини ишлаб чиқиш зарурдир. Табиат ва жамият қонунлари сабабий боғланишларнинг на-моён бўлиш шакли бўйича иккита синфга бўлинади: детерминир-ланган (олдиндан аниқ) ва статистик. Масалан, осмон механикаси қонунларига асосан Қуёш сис-темасидаги сайёраларнинг ҳозир маълум бўлган вазияти бўйича уларнинг ихтиёрий пайтдаги вазияти амалда бир қийматли ол-диндан айтиб берилиши мумкин, шу жумладан, Қуёш ва Ой тути-лишлари жуда аниқ башорат қилиниши мумкин. Бу детерминир-ланган қонунларга мисол. Шу билан бирга ҳамма ҳодисаларни ҳам аниқ башорат қи-либ бўлмайди. Масалан, иқлимнинг узоқ муддат давомида ўзга-ришлари, об- ҳавонинг қисқа муддатли ўзгаришлари муваффақи-ятли башорат қилишнинг объектлари бўла олмайди, яъни кўпгина қонунлар ва қонуниятлар детерминирланган доирага анча кам да-ражада бўйсунади. Бундай турдаги қонунлар статистик қонунлар деб аталади. Бундай қонунларга асосан, бирор- бир тизимнинг ке-лажакдаги ҳолати бир қийматли эмас, балки фақат маълум бир эҳтимоллик билан аниқланади. Эҳтимоллар назарияси бошқа математик фанлар каби амали-ёт эҳтиёжларидан пайдо бўлди ва ривожланди. У оммавий тасо-дифий ҳодисаларга хос қонуниятларни ўрганиш билан шуғулла-нади. Эҳтимоллар назарияси шарт-шароитларнинг аниқ бир маж-муасини амалга оширганда кўп мароталаб қайтарилишга қодир бўлган оммавий тасодифий ҳодисаларнинг хоссаларини ўргана-ди. Табиатидан қатъий назар, ихтиёрий тасодифий ҳодисанинг асосий хусусияти — уни амалга ошишининг

ўлчови ёки эҳтимол-лиги. Биз кузатадиган ҳодисаларни учта турга бўлиш мумкин: му-қаррар, мумкин бўлмаган ва тасодифий. Муқаррар ҳодиса деб албатта рўй берадиган ҳодисага айти-лади. Мумкин бўлмаган ҳодиса деб мутлақо рўй бермайдиган ҳо-дисага айтилади. Тасодифий ҳодиса деб рўй бериши ҳам, рўй бер-маслиги ҳам мумкин бўлган ҳодисага айтилади. Эҳтимоллар назарияси якка ҳодиса рўй бериш ёки бермас-лигини олдиндан айтиб бериш вазифасини ўз олдига қўймайди, чунки тасодифий ҳодисага ҳамма шарт-шароитларнинг таъсири-ни ҳисобга олиш мумкин эмас. Бошқа томондан қараганда, кон-крет табиатидан қатъий назар, етарлича кўп сондаги бир жинсли тасодифий ҳодисалар тайин қонуниятларга, аниқроғи эҳтимолий қонуниятларга бўйсунади. Шундай қилиб, эҳтимоллар назариясининг предмети омма-вий бир жинсли тасодифий ҳодисаларнинг эҳтимолий қонуният-ларини ўрганишдир . Х VII асрнинг бошларидаёқ оммавий тасодифий ҳодисаларга хос бўлган баъзи-бир масалаларни тегишли математик услублар-дан фойдаланган ҳолда ечишга уринишган. Б. Паскаль, П. Ферма ва Х. Гюйгенс Х VII асрнинг ўрталарида турли қимор ўйинлари-нинг кечиши ва натижаларини ўргана бориб, классик эҳтимоллар назариясига асос солишди. Улар ўз ишларида эҳтимоллик ва та-содифий миқдорнинг математик кутилмаси тушунчаларидан ош-кор бўлмаган ҳолда фойдаланишган. Фақат XVIII асрнинг боши-да Я.Бернулли эҳтимоллик тушунчасини шакллантиради. Эҳтимоллар назариясининг кейинги муваффақиятлари Муавр, Лаплас, Гаусс, Пуассон ва бошқаларнинг номлари билан боғлиқ. Эҳтимоллар назариясининг ривожланишига П.Л. Чебышев, А.А. Марков, А.М. Ляпунов, С.Н. Бернштейн, А.Н. Колмогоров, А.Я. Хинчин, А. Прохоров ва бошқалар каби рус ва совет матема-тиклари улкан ҳисса қўшишган. Академиклар В.И. Романовский, С.Х. Сирожиддинов, Т.А. Саримсоқов,

Т.А. Азларов, Ш.К. Фармонов, профессорлар И.С. Бадалбоев, М.У. Ғофуров, Ш.А. Хошимов каби ёрқин намоёнда-лари бўлган Ўзбекистон мактабининг эҳтимоллар назариясини ривожлантиришдаги алоҳида ўрни бор. Юқорида таъкидлаб ўтилганидек, амалиёт эҳтиёжлари эҳти-моллар назариясининг пайдо бўлишига кўмаклашган ҳолда унинг фан сифатида ривожланишини таъминлади, янги тармоқлар ва бўлимларнинг пайдо бўлишига олиб келди. Вазифаси бош тўп-ламга хос бўлган тавсифларни танланма бўйича маълум бир ишончлилик даражасида тиклашдан иборат бўлган математик статистика эҳтимоллар назариясига таянади. Эҳтимоллар назари-ясидан тасодифий- жараёнлар назарияси, оммавий хизмат кўр-сатиш назарияси, ахборот назарияси, ишончлилик назарияси, эко-нометрик моделлаштириш каби фан тармоқлари ажралиб чиқди. Эҳтимоллар назариясини татбиқ қилишнинг энг муҳим йў-налишлари сифатида иқтисодиёт, техника фанларини кўрсатиш мумкин. Ҳозирги пайтда эҳтимоллар назариясига таянувчи мо-деллаштиришларсиз, корреляциявий ва регрессиявий таҳлил, адекватлик ҳамда «сезгир» адаптив моделларисиз иқтисодий-тех-ник тасодифий жараёнларни тадқиқ этишни тасаввур қилиш қи-йин. Автомобиль оқимларида рўй берадиган ҳодисалар, машина қисмларининг ишончлилик даражаси, йўллардаги автоҳалокат-лар, йўлларни лойиҳалаш жараёнидаги ҳар хил ҳолатлар детерми-нирланмаган бўлганлиги сабабли эҳтимоллар назарияси услубла-ри орқали тадқиқ этилувчи муаммолар доирасига киради. Эҳтимоллар назариясининг асосий тушунчалари — тажриба ёки эксперимент ва ҳодисалар. Муайян шарт-шароит ва ҳолатлар-да амалга ошириладиган хатти-ҳаракатларни эксперимент деб атаймиз. Экспериментнинг ҳар бир амалга ошиши тажриба деб аталади. Экспериментнинг ҳар қандай мумкин бўлган натижаси эле-ментар ҳодиса деб аталади ва  орқали белгиланади. Тасодифий ҳодисалар бир қанча элементар ҳодисалардан ташкил топади ва A , B , C , D ,... орқали

белгиланади. 1) эксперимент ўтказилиши натижасида  элементар ҳоди- саларнинг биттаси доимо содир бўлади; 2) битта тажрибада фақат битта  элементар ҳодиса содир бўлади деган шартлар бажариладиган элементар ҳодисалар тўплами эле-ментар ҳодисалар фазоси деб аталади ва  орқали белгиланади. Шундай қилиб, ихтиёрий тасодифий ҳодиса элементар ҳоди-салар фазосининг қисм тўплами бўлади. Элементар ҳодисалар фазосининг таърифига асосан муқаррар ҳодисани  орқали бел-гилаш мумкин. Мумкин бўлмаган ҳодиса  орқали белгиланади. 1-мисол. Шашқолтош ташланмоқда. Ушбу экспериментга тўғри келувчи элементар ҳодисалар фазоси  6 2 1 , , ,       кўринишда бўлади. 2-мисол. Қутида 2 та қизил, 3 та кўк ва 1 та оқ, ҳаммаси бў-либ 6 та шар бўлсин. Эксперимент қутидан таваккалига шарларни олишдан иборат. Ушбу экспериментга тўғри келувчи элементар ҳодисалар фазоси  6 2 1 , , ,       кўринишда бўлади, бу ерда элементар ҳодисалар қуйидаги қийматларга эга бўлади: 1  – оқ шар чиқди; 3 2,  – қизил шар чиқди; 6 5 4 , ,    – кўк шар чиқ-ди. Қуйидаги ҳодисаларни кўриб чиқамиз: А — оқ шарнинг чиқиши; В — қизил шарнинг чиқиши; С — кўк шарнинг чиқиши; D — рангли (оқ бўлмаган) шарнинг чиқиши. Бу ерда кўриниб турибдики, бу ҳодисаларнинг ҳар бири у ёки бу имкон даражасига эга: баъзилари – кўпроқ, бошқалари – камроқ. Шубҳасиз, В ҳодисанинг имкон даражаси А ҳодисаники-дан кўпроқ; худди шундай С ники В никидан, D ники эса С ники-дан кўпроқ. Ҳодисаларни имкон даражалари бўйича миқдорий томондан таққослаш учун, шубҳасиз, ҳар бир ҳодиса билан маъ-лум бир сонни боғлаш зарур. Бу сон ҳодиса қанчалик имконият-лироқ бўлса, шунчалик каттароқ бўлади. Бу сонни ) (A P орқали белгилаймиз ва А ҳодисанинг эҳти-моллиги деб

атаймиз. Энди эҳтимолликнинг таърифини берамиз. Элементар ҳодисалар фазоси  чекли тўплам бўлсин ва унинг элементлари n    , , , 2 1  бўлсин. Уларни тенг имконият-ли элементар ҳодисалар деб ҳисоблаймиз, яъни ҳар бир элемен-тар ҳодисанинг содир бўлиши бошқаларникидан кўпроқ имкони-ятга эга эмас. Маълумки, ҳар бир А тасодифий ҳодиса  нинг қисм тўплами сифатида элементар ҳодисалардан ташкил топган. Бу элементар ҳодисалар А нинг рўй беришига қулайлик туғдирув-чилари дейилади. А ҳодисанинг эҳтимоллиги n m A P ) ( (1.1) формула билан аниқланади, бу ерда m — А ҳодисанинг рўй бери-шига қулайлик туғдирувчи элементар ҳодисалар сони, n –  га кирувчи барча элементар ҳодисалар сони. Агар 1-мисолда А орқали жуфт томон тушиши ҳодисаси белгиланса, у ҳолда 2 1 6 3 ) (   А P . 2-мисолда ҳодисаларнинг эҳтимолликлари қуйидаги қий-матларга эга: 6 1 ) (  A P ; 3 1 6 2 ) (   B P ; 2 1 6 3 ) (   C P ; 6 5 ) (  D P . Эҳтимолликнинг таърифидан унинг қуйидаги хоссалари ке-либ чиқади: 1. Муқаррар ҳодисанинг эҳтимоллиги бирга тенг . Ҳақиқатан, агар ҳодиса муқаррар бўлса, у ҳолда барча эле-ментар ҳодисалар унинг рўй беришига қулайлик туғдиради. Бу ҳолда m = n , бинобарин 1 ) (     n n n m P . 2. Мумкин бўлмаган ҳодисанинг эҳтимоллиги нолга тенг . Ҳақиқатан, мумкин бўлмаган ҳодисанинг рўй бериши учун бирорта ҳам элементар ҳодиса қулайлик туғдирмайди. Бу ҳолда m = 0, бинобарин 0 0 ) (     n n m P .

3. Тасодифий ҳодисанинг эҳтимоллиги ноль билан бир орасидаги мусбат сондир . Ҳақиқатан, тасодифий ҳодисанинг рўй беришига элементар ҳодисаларнинг фақат бир қисми қулайлик туғдиради. Бу ҳолда n m  0 , демак 1 0   n m , бинобарин 1 ) ( 0   A P . Шундай қилиб, ихтиёрий ҳодисанинг эҳтимоллиги 1 ) ( 0   A P (1.2) тенгсизликларни қаноатлантиради Ҳодисанинг нисбий частотаси деб ҳодиса рўй берган таж-рибалар сонининг аслида ўтказилган жами тажрибалар сонига нисбатига айтилади. Шундай қилиб, А ҳодисанинг нисбий частотаси n m A W ) ( (1.3) формула билан аниқланади, бу ерда т — ҳодисанинг рўй бериш-лари сони, п — жами тажрибалар сони. Эҳтимоллик ва нисбий частотанинг таърифларини солишти-риб, қуйидаги хулосага келамиз: эҳтимолликнинг таърифида таж-рибалар ҳақиқатан ўтказилганлиги талаб қилинмайди; нисбий частотанинг таърифида эса тажрибалар аслида ўтказилганлиги фараз қилинади. 3-мисол. Тасодифий танланган 80 та бир хил деталдан 3 таси яроқсиз эканлиги аниқланди. Яроқсиз деталларнинг нисбий частотаси 80 3 ) (  A W га тенг. 4-мисол. Бир йил давомида объектларнинг бирида 24 та тек-ширув ўтказилди, бунда 19 марта қонунчиликнинг бузилишлари қайд этилди. Қонунчилик бузилишларининг нисбий частотаси 24 19 ) (  A W га тенг. Узоқ кузатишлар шуни кўрсатадики, агар бир хил шарт-ша-роитларда

тажрибалар ўтказилиб, уларнинг ҳар бирида тажриба-лар сони етарлича катта бўлса, у ҳолда нисбий частота жуда оз (тажрибалар қанча кўп ўтказилган бўлса, шунча кам) ўзгариб, би-рор ўзгармас сон атрофида тебранади. Бу ўзгармас сон ҳодиса-нинг рўй бериш эҳтимоллиги экан. Шундай қилиб, агар тажриба йўли билан нисбий частота аниқланган бўлса, у ҳолда уни эҳтимолликнинг тақрибий қийма-ти сифатида олиш мумкин. Бу эҳтимолликнинг статистик таъри-фидир. Хотимада эҳтимолликнинг геометрик таърифини кўриб чи-қайлик. Агар элементар ҳодисалар фазоси  ни текислик ёки фазо-даги қандайдир бир соҳа, А ни эса унинг қисм тўплами деб қарай-диган бўлсак, у ҳолда А ҳодисанинг эҳтимоллиги А ва  нинг юзалари ёки ҳажмлари нисбатида қаралади ҳамда ) ( ) ( ) (   S A S A P (1.4) ва ) ( ) ( ) (   V A V A P (1.5) формулалар бўйича топилади. Адабиётлар рўйхати 1. Адиров Т.Ҳ, Мамуров Э.Н. Эҳтимоллар назарияси ва матема-тик статистикадан маърузалар матни. Т.: ТМИ, 2001 й. 2. Г.М.Булдык. Теория вероятностей и математическая статисти-ка. М.: Наука, 1989 г. 3. Венецкий И.Г., Венецкая В.И. Основные математико-статис-тические понятия и формулы в экономическом анализе. М.: «Высшая школа», 1987 г. 4. Гмурман В.Е. Теория вероятностей и математическая статис-тика.

Издание шестое. М.: «Высшая школа», 1998 г. 5. Гмурман В.Е. Эҳтимоллар назарияси ва математик статистика. Русча тўлдирилган 4-нашридан тарж. Инж.-экон. институтла-ри студентлари учун ўқув қўлланма. Т.: Ўқитувчи, 1977 й.6. В.Е.Гмурман. Руководство к решению задач по теории вероят-ностей и математической статистике: учеб. пособие для вту-зов. 3-е изд., перераб. и доп. М.: «Высшая школа», 1979 г. 7. Гмурман В.Е. Эҳтимоллар назарияси ва математик статистика-дан масалалар ечишга доир қўлланма. Русча тўлдирилган 2-нашридан таржима. Т.: Ўқитувчи, 1980 й. 8. Замков О.О., Толстопятенко А.В., Черемных Ю.Н. Математи-ческие методы в экономике. М.: Изд. ДИС, 1998 г.

Похожие

Эхтимоллар назариясининг предмети ва унинг иктисодий, техник масалалар учун ахамияти

Эҳтимоллар назариясининг асосий тушунчалари

Коррект масалалар. Коши ва чегаравий масала. Лаплас тенгламаси учун коши масаласи

Математик статистика (варицион статистика) нинг масалалари (предмети) ва методлари

Корреляцион ва регресион масалалар