Yurak va mushak biokimyosi - Tibbiyot - Slaydlar

Yurak va mushak biokimyosi

Yuklangan vaqt:

29.05.2025

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

3738.951171875 KB

Ko'chirib olish

Yurak va mushak biokimyosi

Skelet muskullarining tuzilishi • Ko‘ndalang targ‘il muskul muskul tolalarining parallel to‘plamlaridan iborat. Har bir tola bitta katta ko‘p yadroli hujayradir. Bu hujayralarning sitoplazmasida qalinligi 2-3 mkm bo‘lgan miofibrillalar mavjud bo‘lib, ular mushak tolasining butun uzunligini uzaytira oladi. Skelet mushaklarining xarakterli xususiyati mushak tolalarining ko‘ndalang chizig‘idir. Turli xil zichlikdagi molekulalarning muntazam ravishda tashkil etilishi bilan izohlanadi. Takrorlanuvchi qisqaruvchi elementlar sarkomerlar Z-chiziqlar deb ataladigan chiziq bilan chegaralanadi, ulardan F-aktinning yupqa filamentlari ikkala tomondan cho‘ziladi . A- zonalarda parallel qalin miozin filamentlari ham mavjud. H-zonalarida A-zonalarining o‘rtasida faqat miozin, Z-chiziqning har bir tomonida faqat aktin mavjud.

• Miozin miqdoriy jihatdan miofibrillalarning asosiy oqsili hisoblanadi: u barcha oqsillarning 65% ni tashkil qiladi. Miozin molekulasining shakli golf to‘pig‘iga o‘xshaydi (pastki o‘ngda, shuningdek, 64-betga qarang). Geksamerik molekula ikkita bir xil og‘ir zanjirdan (2 × 223 kDa) va to‘rtta yengil zanjirdan (har biri taxminan 20 kDa) iborat. Har bir og‘ir zanjirning N-uchida yumaloq " bosh " mavjud bo‘lib, undan taxminan 150 nm uzunlikdagi “ dum " cho‘zilgan bo‘lib, u o‘zaro bog'langan ikkita zanjirdan hosil bo'ladi. To'rtta kichik bo'linma bosh mintaqadagi katta bo‘linmalar bilan bog‘langan. Yuzlab miozin molekulalarining to‘plamlari qalin miozin filamentlarini hosil qiladi. Molekulaning boshi ATFaz faolligiga ega bo‘lib, u kichik bo‘linmalar tomonidan tartibga solinadi.

• Aktin (42 kDa) yupqa filamentlarning eng muhim tarkibiy qismidir; U barcha mushak oqsilining 20-25% ni tashkil qiladi. F-aktin sitoskeletonning muhim tarkibiy qismidir (208-bet). Bu fibrillyar polimer monomerik G-aktin bilan muvozanatda. Yana ikkita mushak oqsili tropomiozin va troponindir. • Tropomiozin (64 kDa) F-aktin bilan dimerik tayoqchalar shaklida bog'lanib, yettita aktin birligidan iborat hududlarni birlashtiradi. Geterotrimer troponin (78 kDa) tropomiozinning bir uchi bilan bog'langan. Ro'yxatda keltirilgan oqsillardan tashqari, mushaklarda boshqalar ham mavjud: titin (ma'lum bo'lgan oqsillarning eng kattasi, uning massasi 3000 kDa ga etadi), α- va β-aktininlar, desmin va vimentin.

Mushaklarning qisqarish mexanizmi • Mushaklarning qisqarish mexanizmini filamentli siljish modeli yordamida tushuntirish mumkin. Yupqa va qalin filamentlar bir-biriga nisbatan siljiganida, sarkomerlar qisqaradi; Bu jarayon ATF gidrolizini talab qiladi. Siqilish jarayonida quyidagi reaksiyalar sikli takrorlanadi: • 1.Dastlabki bosqichda miozin boshlari aktin bilan bog'lanadi. ATF bog'langanda, boshlar aktindan ajralib chiqadi (ATFning "plastiklashtiruvchi" ta'siri). • 2.Miozin boshlari ATF ning ADF va Fosfatga gidrolizlanishini katalizlaydi, lekin dastlab ikkala reaksiya mahsuloti bir-biriga yaqin joylashgan. ATF parchalanishi bosh kuchlanishining allosterik ta'siriga olib keladi. • 3.Miozin boshi qo‘shni aktin molekulasi bilan yangi bog‘ hosil qiladi.

• 4.Aktin bilan bog'lanish Fosfatning chiqarilishiga yordam beradi va ko'p o'tmay ADF chiqariladi. Natijada, miozin boshidagi taranglik eshkak eshish kabi harakat qiladigan konformatsion o'zgarishga aylanadi. • 5.Ushbu "zarb" dan so'ng, ATF mavjud ekan, tsikl yana takrorlanishi mumkin. Natijada, qalin filamentlar Z-disk tomon yupqa filamentlar bo'ylab doimiy ravishda siljiydi. Taxminan 500 miozin boshlarini o'z ichiga olgan har bir "zarba" tolalarning taxminan 10 nmga siljishiga olib keladi. Mushaklar qisqarganda, jarayon sekundiga taxminan besh marta takrorlanadi. Bu filamentlarning siljishiga olib keladi; H-zonalari qisqartiriladi va Z-chiziqlari bir-biriga yaqinlashadi.

Mushaklar qisqarishining boshqarilishi A. Nerv-mushak birikmasi • Mushak qisqarishi neyrotransmitter atsetilxolinni chiqaradigan motoneyronlari tomonidan boshqariladi (ACh, 372-bet). ACh tor sinaptik yoriq bo'ylab tarqaladi va mushak hujayralari plazma membranasidagi (sarkolemma) nikotinik atsetilxolin retseptorlari bilan bog'lanadi va shu bilan transmembran ion kanallarini ochadi (374-bet). Bu hujayra ichiga Na+ ionlarining kirib borishiga va sarkolemmada harakat potentsialining paydo bo'lishiga olib keladi (370-bet). Harakat potentsiali so'nggi plastinkadan barcha yo'nalishlarda tarqalib, mushak tolalarini rag'batlantiradi. Bir necha millisekundlarda kontraktil apparat faollashadi, bu esa mushaklarning qisqarishiga olib keladi.

Neyromediatorning hosil bo‘lishi va ta’siri

Sarkoplazmatik retikulum • Nerv-mushak birikmasida hosil bo'lgan harakat potentsiali mushak hujayralari sitoplazmasida (sarkoplazma) Ca2+ ionlari konsentratsiyasining oshishiga olib keladi.Tinch holatda sarkoplazmadagi Ca2+ miqdori juda past (10-7 mol/l dan kam). Aksincha, endoplazmatik retikulumning ixtisoslashgan shakli bo'lgan sarkoplazmatik retikulumda (SPR) Ca2+ kontsentratsiyasi 10- 3 mol/l ga yetadi (418-bet). Sarkoplazmatik retikulum mushak tolalari miofibrillalarini o'rab turgan shoxlangan organelladir (rasmning yuqori qismida bu yurak mushak hujayrasi misolida ko'rsatilgan). SPRdagi Ca2+ ning yuqori konsentratsiyasi Ca2+-tashuvchi ATFaz tomonidan saqlanadi (222-bet). Bundan tashqari, SPR tarkibida o'zining kislotali aminokislota qoldiqlari yordamida bir nechta Ca2+ ionlarini bog'lashga qodir bo'lgan kalsekvestrin (55 kDa) oqsili mavjud.

• Ta'sir potentsialini SPRga o'tkazish hujayradan tashqari bo'shliqqa ochiladigan va SPR bilan aloqa qiladigan ko'ndalang kanalchalar (T-naychalar) yordamida amalga oshiriladi. Membran potentsialining o'zgarishi T-naychalardagi kaltsiy kanallarini (dihidropiridin retseptorlari deb ataladigan DHPR) faollashtiradi, bu esa o'z navbatida SPRdagi rianodin retseptorlarini faollashtiradi (418-bet). Ushbu retseptorlar, shuningdek, DHPR bilan mexanik aloqada yoki Ca2 + yoki boshqa ikkinchi xabarchilar bilan bog'langanda ochiladigan kaltsiy kanallaridir. Ca2+ ionlari SPRni tark etib, sarkoplazmaga kiradi, bu yerda Ca2+ kontsentratsiyasi tez ortib boradi, bu esa miofibrillarning (B) qisqarishini keltirib chiqaradi. Yurak mushaklarining qisqarishi xuddi shunday sxema bo'yicha sodir bo'ladi, faqat qisqarish boshlanadigan Ca2 + ning hujayra ichidagi kontsentratsiyasi Ca2 + ning hujayradan tashqari konsentratsiyasiga ko'proq bog'liq.

• Silliq mushaklarda Ca2+ ionlari boshqa vazifani bajaradi. Bu hujayralar, skelet mushaklaridan farqli o'laroq, troponinga ega emas. Shuning uchun aktin/miozin tizimi Ca2+ ni bog'laydigan kaldesmon oqsili vositachiligi yoki miyozinning kichik bo'linmalarining fosforillanishi orqali faollashadi. Mushaklarning bo'shashishi kaltsiy kontsentratsiyasi 10-6 mol / l dan pastga tushganda sodir bo'ladi. Bunga Ca2+ ni SR (222-bet) va hujayradan tashqari bo'shliqqa pompalaydigan ATPga bog'liq kaltsiy pompasi yordam beradi. Bu jarayonda Na+/Ca2+ antiport tizimi ham ma’lum rol o‘ynaydi. Bu jarayonlarning barchasi bevosita yoki bilvosita ATPning parchalanishiga bog'liq (418-bet).

Kaltsiy ionlari bilan tartibga solinishi • Bo'shashgan skelet mushaklarida troponin-tropomiyozin kompleksi miyozin boshlari va aktin filamentlari o'rtasidagi aloqani oldini oladi (350-bet). Troponin uch xil subbirlikdan iborat: T, C va I. SRda kaltsiy kanallarining ochilishi natijasida yuzaga kelgan sitoplazmik Ca2+ kontsentratsiyasining tez ortishi Ca2+ ning kalmodulinga juda o'xshash troponinning C subbirligi bilan bog'lanishiga olib keladi (418-bet). Natijada, troponin molekulasida konformatsion o'zgarishlar ro'y beradi, shuning uchun butun troponin-tropomiyozin kompleksi asta-sekin siljiydi, miyozinni bog'lash joyini ochadi (qizil rang bilan ajratilgan). Bu vaqtda qisqarish davri boshlanadi. Sarkoplazmadagi Ca2+ kontsentratsiyasi faol ion tashish hisobiga yana keskin kamayganda, troponin bog‘langan Ca2+ ionlarini chiqaradi va o‘zining dastlabki holatiga qaytadi, bunda aktin molekulasidagi miyozin bog‘lanish joyiga kirish bloklanadi.

Mushak kasalliklari Tug'ma mushak kasalliklari orasida strukturaviy oqsillarning genetik nuqsonlari (masalan, Duchenne va Becker distrofiyasida), ion kanallari (miotoniya) yoki fermentlar (masalan, MakArdle sindromi) ustunlik qiladi. Yurak mushaklari kasalliklari, ayniqsa miyokard infarkti, orttirilgan mushak kasalliklari sifatida tasniflanadi. Duchenne mushak distrofiyasi tug'ma kasallikka misol bo'la oladi. Kasallik aktinni sarkolemmadagi oqsillar (mushak tolasini o'rab turgan hujayra membranasi) bilan bog'laydigan strukturaviy oqsil bo'lgan distrofin mushak oqsilidagi nuqson tufayli yuzaga keladi. Kasallik progressiv mushaklar atrofiyasiga olib keladi. Genetik darajadagi nuqsonning sababi distrofin genining muhim qismini yo'q qilishdir. Bekker mushak distrofiyasi distrofin genidagi nuqta mutatsiyasidan kelib chiqqan xuddi shu kasallikning engil shaklidir.

Mushak hujayralaridagi energiya manbalari Skelet va silliq mushak hujayralari uchun asosiy energiya manbai glyukoza, yog‘ kislotalari va tarmoqlangan zanjirli aminokislotalardir. Boshqa mushaklardan farqli o‘laroq, yurak mushagi doimiy ishlaydi va kerakli ATF ni deyarli faqat qondan yog‘ kislotalarining oksidlanishi orqali oladi. Glyukoza faqat qondagi miqdori yuqori bo'lganda va Glut-4 ishtirokida glyukozaning kardiomiositlarga o‘tkazilishini insulin bilan rag‘batlantirish yo‘li bilan amalga oshiriladi. Skelet mushaklarining dam olishida qizil tolalar energiya ishlab chiqarish uchun birinchi navbatda yog‘ kislotalaridan foydalanadi. Bu jarayonda glyukoza va tarmoqlangan zanjirli aminokislotalar asosan glikogenga aylanadi (146-bet).

Kuchli ish paytida skelet mushaklari o'zlarining glikogen zahiralaridan foydalanadilar (ishning birinchi daqiqasidayoq) va keyin kislorod miqdori yana ko‘payguncha va oksidlovchi metabolizmga o‘tish mumkin bo‘lgunga qadar, asosan, anaerob glikoliz orqali ATF oladi. Maksimal jismoniy mashqlar paytida, skelet mushaklari anaerob glikoliz orqali qo‘shimcha ATF talab qilganda, mushaklarning pH darajasi tezda pasayadi, mushaklarning ishlashini cheklaydi va charchoqni keltirib chiqaradi. Mushaklarni uzoq muddatli mashq qilish 1 va 2 turdagi tolalar nisbatining o‘zgarishiga va bundan tashqari, mushaklardagi glikogen zahiralarining ko'payishiga va mitoxondriyalarning soni va hajmining oshishiga olib keladi.

Mushak to‘qimasining energiya metabolizmi Mushaklarning qisqarishi ATFning sezilarli iste’moli bilan bog‘liq (350-bet). ATF zahiralari doimiy ravishda to‘ldirilmasa, uning dam olishdagi hujayralardagi tarkibi mushaklarning bir soniya ishlashi uchun ham yetarli bo‘lmaydi. Oq va qizil mushak tolalarida energiya almashinuvi Skelet mushaklari ikki turdagi tolalardan iborat. Qizil tolalar (sekin yoki 1-toifa tolalar, rasmning o‘ng tomonida) uzoq muddatli ishlarni bajaradi. Ularning metabolizmi birinchi navbatda aerobik (kislorod bilan ta'minlanishiga bog‘liq). Oq tolalar (tez yoki 2-toifa tolalar; rasmda chapda) tez va kuchli qisqarishlarni amalga oshirish uchun ko'proq mos keladi. Bu tolalar past O2 kontsentratsiyasida ham etarli miqdorda ATF ishlab chiqarishga qodir. Qizil tolalar o'zini kerakli miqdorda ATF bilan ta’minlaydi, asosan, oksidlanish va trikarboksilik  kislota aylanishi reaktsiyalarida yog‘ kislotalarining parchalanishi, so‘ngra nafas olish zanjirida oksidlovchi fosforlanish (Oksidlanishli fosforillanish) reaktsiyalarida ATF sintezi. Nafas olish zanjirining reaktsiyalari kislorodni talab qilganligi sababli, qizil tolalar mioglobin bilan kompleksda kislorod zaxirasiga ega.

Oq tolalar O2 zahirasiga ega emas. Agar og‘ir atletika yoki mushaklarning juda tez qisqarishi (ko‘z mushaklarining qisqarishi) kabi kuchli jismoniy mehnat uchun qondan kislorod yetarli bo‘lmasa, oq tolalar aerob metabolizmdan anaerob glikolizga o‘tadi. Bunday holda hujayralar ATFni birinchi navbatda glikogenni laktatga aylantirish orqali oladi, shu bilan birga o‘z glikogen zahiralarini glikoliz uchun glyukoza-6-fosfat ishlab chiqarishga bag‘ishlaydi (146-bet). Glyukoza parchalanishini va natijada ATF ishlab chiqarishni davom ettirish uchun glikoliz jarayonida hosil bo‘lgan NADH NAD+ ga qayta oksidlanishi kerak. O2 yetishmasa, bu qonga ajraladigan va keyin jigarda glyukoza sintezi uchun qayta ishlatiladigan piruvatning laktatgacha kamayishi orqali sodir bo‘ladi (Kori sikli, 326-bet).

Mioglobin Mushak tolalarining qizil rangi kislorod bilan bog‘langan gemni o‘z ichiga olgan mioglobin oqsilining mavjudligi bilan bog‘liq. Oksimioglobin kislorodni saqlash shaklidir. Rasmda ko'rsatilganidek, miyoglobin kislorodga gemoglobinga qaraganda ancha yuqori yaqinlikka ega (296-bet) va shuning uchun faqat O2 ning qisman bosimi sezilarli darajada pasayganda bog‘langan kislorodni chiqaradi. Mioglobin gemoglobindan kislorodni qabul qiladi va uni nafas olish zanjirida keyingi foydalanish uchun saqlaydi. Mioglobin monomerik oqsildir (chapda) va allosterik xossalarni ko'rsatmaydi, garchi uning tuzilishi tetramerik gemoglobinga o'xshaydi (o'ngda).

Kreatinfosfat Kreatin fosfat qisqa vaqt davomida mushak hujayralarida ATF darajasini saqlab turishga qodir bo'lgan eng muhim tampon hisoblanadi. Uning hujayralardagi zaxiralari ~ 9 soniya davomida mushaklarning faol ishlashi uchun yetarli. Ortiqcha ATF mavjud bo‘lganda (dam olish mushaklarida), kreatin kinaz ta'sirida kreatinning (N- metilguanidinasetik kislota) fosforlanishi natijasida kreatin fosfat hosil bo‘ladi. Kreatin fosfatidagi fosfat guruhi ATF molekulasidagi kabi yuqori kimyoviy potentsialga ega va agar kerak bo‘lsa (ishlaydigan mushaklarda) osonlik bilan ADF ga o‘tadi. Kreatin va kreatin fosfat kimyoviy jihatdan beqaror moddalardir. Fermentlarning ishtirokisiz ular sekin-asta tsiklga aylanib, kreatinin hosil qiladi, bu esa fosforlanishdan o‘tmaydi. Kreatinin qonga chiqariladi va tanadan siydik bilan chiqariladi. Uni yo‘q qilish tezligi faqat mushak massasiga bog‘liq (kuniga ~ 15 mg / kg tana vazniga). Shuning uchun kreatininning chiqarilishi siydik tahlilida nazorat parametri sifatida ishlatiladi.

Kreatin sintezi Kreatin mushaklarda emas, balki jigar va buyraklarda ikki bosqichda hosil bo‘ladi. Birinchidan, buyraklarda argininning guanidin guruhi glitsinga o‘tadi, natijada guanidin asetat hosil bo‘ladi [1]. Keyinchalik jigarda guanidin asetatning N-metilatsiyasi kreatin hosil bo‘lishiga olib keladi [2]. Bu reaksiyadagi koferment S-adenozilmetionindir (SAM, 98-bet).

O'xshashlar

Yurak va mushak biokimyosi

Eritrotsitlar biokimyosi

Qon biokimyosi

Jigar biokimyosi

Yurak