Raqamli videoning asosiy tushunchalari videofayl formatlari va siqish standartlari - Informatika va AT - Referatlar

Raqamli videoning asosiy tushunchalari videofayl formatlari va siqish standartlari

Yuklangan vaqt:

20.09.2019

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

69 KB

Ko'chirib olish

Raqamli videoning asosiy tushunchalari videofayl formatlari va siqish standartlari Reja: 1. Raqamli videoning asosiy xususiyatlari 2. Siqish standarti 3. Kodeklar 4. Mediakonteynerlar va ularning formatlar

Yaqin-yaqin vaqtlargacha odatdagi uy kompyuteri yordamida nafaqat sevimli filmlarni ko’rish, balki shaxsiy video lavhalarini yaratish, eski video kassetalar ichidagilarni raqamli ko’rinishga keltirish, oilaviy video yozuvlarni tahrirlash va hattoki o’zining kinofilmlarini yaratishni ko’pchilik tasavvur qila olmas edi. Bularning barchasi IBM va Intel firmalari Indeo (Intel Video ning qisqartmasi) dasturiy texnologiyasini 1992 yilda ishlab chiqqishidan boshlandi. Uning yordamida foydalanuvchilarga videoni raqamli ko’rinishga keltirish va ShKda videofayllar yaratish imkoniyati tug’ildiki, keyinchalik ularni monitor ekranida chiqaradi. Dastlab raqamli video o’zida analog signalni raqamli formatga o’zgartirishni tashkil etdi. Bu holda, o’zgartirish prosedurasining o’zi muqarrar bo’lgan ba‟zi sifat buzilishiga olib keldi. Bugungi kunga kelib videomagnitafonlar va eskirgan VHSkamerlar o’tmishda qoldi, zamonaviy raqamli videokameralar, DVD va Blu- Ray pleerlar yuzaga keldi va takomillashib bormoqdaki, signalni birdan raqamli ko’rinishda olish imkonini beradi. Analogli TV asta-sekin o’z o’rnini ilg’or raqamli TV ga bo’shatib beradi. Raqamli videoning asosiy tavsiflari Raqamli video beshta asosiy xususiyatlarga ega: ekran o’lchami, kadrlar chastotasi, rang chuqurligi, bitreyt (video oqim kengligi) va tasvir sifati. Ekran o‘lchami ( Resolution ) – ekranda tarkib topgan tasvirning (video kadr) gorizontal va vertikali bo’yicha nuqtalar (piksel) sonini bildiradi. Yozishdan oldin o’lchamni dastlab qatorda nuqtalar sonining qiymati (gorizontal o’lcham), so’ngra tasvirlarni qo’rishda ishtirok etuvchi qatorlar soni (vertikal o’lcham) ko’rsatiladi. Masalan, PAL evropa videostandarti uchun kadr o’lchami 720x576 pikselni tashkil etadi, shimoliy Amerika standarti NTSC uchun 720x480, yuqori aniqlikdagi video uchun (HD 720p) – 1280x720, yangi urfdagi standart HDTV (Full HD) uchun – 1920x1080 nuqta. Bundan ko’rinib turibdiki, ekran o’lchami qanchalik yuqori bo’lsa, video sifati shuncha yaxshi bo’ladi. Kadrlar chastotasi – sekundiga qancha sondagi kadrlar almashinuvini ko’rsatuvchi qiymat. Videosignalni chiqarishning standart tezligi 30 kadr/sekund

qiymatiga teng deb qabul qilinadi. Kino uchun bu ko’rsatkich bir oz past bo’ladi va 24 kadr/sekundni tashkil etadi. Rang chuqurligi (rang o‘lchami) – video tasvirlarni shakllantirishda ishtirok etishi mumkin bo’lgan ranglar sonini ko’rsatuvchi xususiyat. Raqamli videoda ranglar soni bitlarda o’lchanadi. Bir bit mos ravishda ikki xil qiymatni (0 yoki 1) qabul qilish mumkin va faqat ikkita rangni mos ravishda kodlash (odatda qora va oq) imkonini beradi. Ikkita bit yordamida 4 rangni (2 2 = 4), uchta bit yordamida 8 rangni (2 3 ), to’rtta bit yordamida 16 (2 4 ) kodlash mumkin va hokazo. Odatda, rang o’lchamlari maxsus rang modellari yordamida tavsiflanadi. Kompyuter texnologiyasida RGB modeli qo’llaniladiki, rang chuqurligining quyidagi ancha keng tarqalgan rejimlarda ko’rsatilishi mumkin: 8 bit (256 ranglar), 16 bit (65536 ranglar) va 24 bit (16777216 ranglar). Turli fikrlarga ko’ra, inson ko’zi 5 dan 10 milliongacha rang tuslarini qabul qilish mumkin. Bitreyt (video oqim kengligi) – vaqtning bir sekundiga video axborotlarning qayta ishlanadigan bitlari sonini ko’rsatadi. Boshqa so’z bilan aytganda – bu sekundiga megabitlarda (Mbit/s) o’lchanadigan video oqim tezligi hisoblanadi. U qancha yuqori bo’lsa, sifat shuncha yaxshi bo’ladi. Misol uchun, DVD-video standart uchun oqim kengligi 5 Mbit/s atrofida, yuqori aniqlikdagi HDTV- televidenie formati uchun 10 Mbit/s.ni tashkil etadi. Bitreytning eng ko’p qiymati Internet orqali uzatiladigan video sifatini baholash uchun ishlatiladi. Tasvir sifati – asl nusxa bilan solishtirganda qayta ishlangan video sifati xususiyatlarini baholash uchun mo’ljallangan va hal etish, rang chuqurligi va tezligi oqim qiymatlari bir majmuini belgilaydi. Siqish standartlari Sof siqilmagan raqamli tovushning bir minuti kompyuterning qattiq diskida taxminan 10 Mbayt joyni egallaydi. Shu sababli asosan ko’pgina musiqali fayllar joyni tejash maqsadida siqilgan ko’rinishda saylanadi. Siqilmagan videoning bir minuti qancha joy egallashi mumkin? Masalan, 720x576 pikselli o’lchamdagi va 16bitli rang chuqurligiga ega bo’lgan, sekundiga 30 kadrli chastotadagi 60 sekundli rolikni joylashtirish uchun taxminan bir yarim gigabay bo’sh disk

maydoni talab etiladi. Va bu ovoz yo’laklarini hisobga olmaganda. Ushbu raqamlardan keyin, nima uchun raqamli video bizning kompyuterlarimizda faqat siqilgan ko’rinishda saqlanishini tushuntirishning hojati bo’lmasa kerak. Video tasvirni siqishning bir necha o’nlab mashhur formatlari mavjud bo’lib, tegishli ravishda turli natijalarni beruvchi har xil siqish algoritmlaridan foydalanadi. DV (Digital Video) – video oqimlar uchun eng dastlabki siqish algoritmlaridan biri hisoblanadi. Uni ishlab chiqilishi va rivojlanishi video uskunalar sohasidagi yirik ishlab chiqaruvchilar (Sony, JVC, Panasonic, Philips va Hitachi) hisoblangan, bir necha kompaniyalar bilan hamkorlikda 1993 yildan boshlangan. DV formati ma‟lumotlarni siqishning yuqori bo’lmagan darajasini beradi (5:1) va chiquvchi videofayl etarlicha katta o’lchamga ega bo’lishi hisobiga yuqori bitreytlar bilan xarakterlanadi. Demak, bir daqiqa DV-video 200 Mb (1 soat – 12 Gb) atrofidagi joyni axborotlarni raqamli tashuvchilarda egallaydi. Bu format ko’pincha maishiy raqamli kameralar va professional kameralar yordamida video olganda siqish uchun ishlatiladi. Shu bilan birga siqishning katta bo’lmagan koeffisienti sababli suratga olib bo’lingan materiallar juda yuqori sifatga ega bo’ladi, real vaqtda bo’lib o’tadigan siqish jarayonining o’zi esa kuchli texnik qismlarni talab qilmaydi. Haqiqatan ham, videoni uydagi kompyuterda va ayniqsa optik disklarda DVformati saqlash shunchaki noqulay, juda ham ko’p joy egallaydi. Shu sababli, mutaxassislar raqamli filmlar hajmini yana bir necha barobar qisqartirish mumkin bo’lgan siqishning ko’shimcha algoritmlari haqida o’ylashlariga to’g’ri keldi. MPEG (Moving Picture Experts Group) – 1988 yilda ISO tashkiloti tomonidan shakllantirilgan, bir xil nomdagi mutaxassislar guruhi tomonidan ishlab chiqilgan va standartlashtirilgan, raqamli axborotlarni siqish standarlarining butun bir oilasi. Ularning ijodlaridagi birinchi natijalar video va audio siqishlar MPEG-1 uchun dastlabki standart edi. 1993 yilda JVC va Philips kompaniyalari ishtirokida uning Video CD (VCD) spesifikasiyasi ishlab chiqildi va bu ko’pgina

foydalanuvchilarga ma‟lum. Nomlanishidan ko’rinib turibdiki, VCD oddiy kompakt disklarda ovoz bilan siqilgan videoni saqlash uchun format hisoblanadi. Kodlashtirish uchun MPEG-1 algoritmlaridan foydalanish, PAL uchun kadr o’lchami 352x288 nuqtali yoki NTSC uchun 352x240 nuqtali bo’lgan sekundiga 1,5 Mbitgacha kenglikdagi video oqimni olish imkonini beradi. Shunda odatdagi CD diskda VHS sifatidagi ovoz bilan 74 minutli videoni sig’dirish mumkin (odatdagi videomagnitafon singari). 1995 yilda eng ommabop MPEG-2 standarti yuzaga keldiki, natijada raqamli video disk DVD , shuningdek kabel va sun'iy yo’ldosh televideniyalari signallarini uzatish keng tarqaldi. Bunda tasvir sifati, o’tmishdoshlariga nisbatan ancha yuqori bo’ladi: sekundiga 25 kadrlarda, PAL tizimi uchun o’lcham 720x576 nuqtani, 30 kadr/sekunda NTSC tizimi uchun – 720x480 nuqtani tashkil etadi. Shunday ekan, oqimning o’rtacha maksimal kengligi 9,8 Mbit/s.ga teng, bu esa Video CD ga nisbatan deyarli 7 baravar ko’pdir. MPEG-2 standartining yana bir afzalligi beshkanalli audio yo’lakni (Dolby Digital 5.1 va DTS) saqlash imkoniyati hisoblanadi. Ikki qatlamli DVD diskning (DVD-9) maksimal sig’imi 8,5 Gbaytni tashkil etadi, unda uch soatgacha bo’lgan mukammal sifatli videoni yozish mumkin. Agar bir necha filmlar bilan DVD taklif etilsa, unda bilingki, sizni juda past o’lchamli va bitreytli Video CD darajasida quyi tezlikdagi surat kutmoqda. MPEG-2 bilan bir qatorda, taxminan bir vaqtning o’zida, televidenieda audio va video oqimlarni 20 dan 40 Mbit/s.gacha ma‟lumotlar uzatish tezligi bilan yuqori aniqlikda kodlash uchun mo’ljallangan, yangi MPEG-3 standarti rivojlana boshladi. Biroq tez orada bu vazifalar uchun MPEG-2 standartining takomillashtirishgan versiyalaridan foydalanish mumkinligi aniqlandi, shundan so’ng MPEG-3 standartini yanada rivojlantirish to’htatildi va bugungi kunda ushbu standartdan foydalanilmaydi. Aksariyat foydalanuvchilar «MPEG-3» atamasini ko’p hollarda mashhur MR3 ovozni siqish texnologiyasi bilan bog’lashishini qayd etish lozim. Lekin bu tub jihatdan noto’g’ri, chunki uning to’g’ri nomlanishi – MPEG-1 Audio Layer 3.

Nihoyat, 1998 yilda video siqish formatlarining yangi oilasi – MPEG-4 yaratildi. Bu past tezlikdagi oqimda, tasvir sifatini yaxshilash maqsadida ishlab chiqildi. Oldingi MPEG-2 standartida yuqori bitreyt hisobga olingan bo’lsada, ushbu vazifalarni bajara olmas edi, shuning uchun siqish algoritmlarini jiddiy tahrirlashga to’g’ri keldi. Tobora takomillashib borayotgan 1920x1080 (720r) dan 1280x720 (1080i yoki 1080r) gacha o’lchamli yuqori aniqlikdagi videoni (HD) saqlash uchun mos kelmay qoldi. Bugungi kunga qadar MPEG-4 multimedia kontentlarni siqishning asosiy standarti hisoblanadi, vaholangki DVD dan nusxa ko’chirish allaqachon boshlangan bo’lsa ham, deyarli barcha zamonaviy video va foto kameralar HD- sifatida suratga oladi. Shunday qilib, bunday qurilmalar bilan videoni kompyuterga saqlash uchun har qanday holatda ham MPEG-4 oilasidagi kodeklarni yaxshi bilish kerak bo’ladi. Kodeklar Videoni siqish uchun har xil standartlardan foydalanish mumkin. Ammo bunda, ma‟lumotlarni o’zgartirish uchun ma‟lum bir algoritmni tanlab olib, videoni butunlay boshqa vositalar yoki dasturiy ta‟minot yordamida siqish mumkin, bu esa mutlaqo xilma-xil natijalar chiqishini ta‟minlaydi. Tarmoqdan yuklab olingan HDformatli videorolik yoki diskdan ko’chirilgan Blu-Ray filmning mobil telefonga yozilgan video sifati va xususiyatlari qanchalik darajada farq qilishi mumkinligiga e'tibor bering. Bittasida suratni yaxshi holatda qoldirish, ikkinchisida ovozdagi kamchilik, uchinchisida teskarisi – sifat etaloni. Ularning barchasi bitta MPEG-4 standartidan foydalanib kodlashtirilgan. Ko’p jihatdan, ushbu tafovutlarning barchasi birlamchi materiallarni siqishni amalga oshiruvchi maxsus dastur – aynan kodek bilan belgilanadi. Shundan ekan, ularning har biri sifat va kodlash tezligiga ta‟sir o’tkazadigan o’zining algoritmidan foydalanadi. “Kodek” so’zining o’zi ikkita “ ko der -dek oder” so’zlarining qisqartmasidan olingan. Bu shuni anglatadiki, kodek nafaqat siqish (koder), balki ko’rish (dekoder) modulini ham o’z ichiga olishi kerak. Ikkinchisi odatda bepul va K-Lite

Codec Pack yoki Windows 7 Kodek Pack kabi mashhur kodeklar to’plamiga kiradi. Bir necha istisnolar mavjud bo’lsa-da, lekin eng yaxshi va tezkor kodeklar- kodlashtirgichlar odatda pulli bo’ladi. Barcha turdagi kodeklarni hisobga olib, ushbu mavzu doirasida faqatgina eng keng tarqalgan ba‟zi kodeklarni ko’rib chiqamiz. MPEG-4 Part 2 ASP – 1999 yilda paydo bo’lgan birinchi algoritmlarni biri. Uning asosida qurilgan kodeklar, chiquvchi materiallarning juda past sifatini ta‟minlaydi, bu ajablanarli emas albatta. Axir shu vaqtda hech qanday yuksak aniqlikdagi video mavjud emas edi. Ammo apparat resurslariga bo’lgan talabning pastligi va ishning yuqori tezligi qisman bu nuqsonni bartaraf etardi. Aynan shuning uchun bugungi kunda, turli mobil qurilmalar va kompakt mediapleeyrlar, shuningdek tarmoqda joylashgan roliklar uchun videoni kodlashda ushbu algoritmga ehtiyoj katta. Ushbu algoritmlar asosiga tayangan kodeklarning eng taniqli vakillaridan biri, ko’pgina foydalanuvchilarga tanish bo’lgan tijoriy DivX va uning bepul alternativasi XviD hisoblanadi. MPEG-4 AVC yoki H.264 – eng so’nggi va ommabop algoritmlardan biri bo’lib, past o’lcham bilan videoni siqishda bo’lgani singari, xuddi shunday HD tarkib uchun samarali ishlatiladi. O’z o’rnida aytish joizki, Blu-Ray disklaridagi yuqori sifatli filmlarning aksariyati aynan ushbu kodek bilan kodlanadi. Shuningdek u ko’pincha bitli HD-video kameralarda (AVCHD) ishlatiladi. Oldingi holatda bo’lgani kabi, kodeklarning ushbu oilasida bepul o’zgartirish, masalan x.264 va xuddi shuningdek mashhur video tahrirlovchilar (Adobe Premer, Pinnacle Studio va boshqalar) tarkibiga kiruvchi tijoriy variantlari ham mavjud. VC-1 – Microsoft kompaniyasi tomonidan ishlab chiqilgan va 2006 yilda standartlashtirilgan kodek. Uning asosida shaxsiy videosiqish formati WMV (Windows Media Video) va kodlash tizimi WMV 9 ishlaydi. VC-1 ning dastlabgi vazifasi X-Box pristavkalari uchun o’yinli videoni kodlashtirish bo’lgan. Bu kodek Blu-Ray formati uchun quvvatlanadigan standart hisoblanadi. Bugungi kunda

video bozorida allaqachon amalda bo’lib, H.264 bilan faol raqobatlashib kelmoqda. Mediakonteynerlar va ularning formatlari Har qanday boshqa raqamli ma‟lumot kabi, video ham fayllar sifatida diskda saqlanadi, yoki ularni video, audio va boshqa oqimlar, shuningdek metama‟lumotlardan tarkib topgan mediakonteynerlar deb ham atashadi. Har qanday vaqtda konteynerdan, masalan video yoki audio yo’laklarni olib tashlash, ularni qayta kodlash va boshqa konteynerga joylashtirish, ya‟ni videofayl formatini o’zgartirish mumkin. Multimediali konteynerlarning har xil turlari (shakllari) bo’lishi mumkin, va ularning qanday turga tegishliligini fayl kengaytmasi ko’rsatadi. Aksariyat konteynerlar ma‟lum bir formatga bog’langan bo’lishiga qaramay, ularning ba‟zilari videoni mutlaqo boshqa standartlarda saqlashi mumkin. Masalan, AVI kengaytmali fayl MPEG-1 formatidagi kabi, xuddi shunday MPEG- 2 yoki MPEG-4 formatlarida roliklarni o’z ichiga oladi. Unda nima konteyner turini ta‟sir ko’rsatadi? Albatta, film sifati ko’proq kodeklar va siqish jarayonida o’rnatilgan parametrlar tomonidan belgilanadi. Shuningdek konteynerga ham juda bog’liq. Har xil turdagi videofayllar belgilangan talablarga va ovoz yo’laklari soni bo’yicha cheklovlarga, ishlatiladigan kodeklar turlari, shuningdek bitli proigrvatel va pleerlar bilan muvofiqlikga ega. Endi, eng mashhur video fayl formatlari bilan tanishamiz va ularning afzalliklari va kamchiliklarini qisqacha tahlil qilamiz. AVI (Audio Video Interleave) – mediakonteynerlarning eng oldingi va an'anaviy ko’rinishi bo’lib, ilk bor 1992 yilda Microsoft tomonidan ishlatilgan. Har xil birikmali kodeklar bilan siqilgan video va audio ma‟lumotlarni o’z ichiga olishi mumkin. Shunday ekan, tashqi o’xshashlikda AVI–fayllar ichki "to’ldirish"dan jiddiy farq qilishi mumkin, va ularning tashkil etuvchilarini aniq belgilash uchun maxsus dasturlardan (masalan, VideoToolBox) foydalanishga to’g’ri keladi.

Sirasini aytganda, bu konteyner allaqachon eskirdi va bir qancha jiddiy kamchiliklarga ega: aralash video tarkibining yo’qligi (masalan, NTSC va PAL) va muqobil ovoz yo’laklari, vaqt belgilari va kadr indekslarining mavjud emasligi, zamonaviy kodeklar quvvatlanishining yomonligi va boshqalar. Biroq, ushbu mediakonteyner hozirgacha ishlatilib kelinmoqda, chunki tarmoqda katta miqdordagi mediakontentlar aynan ushbu formatda taqsimlanadi. Buni uzoq vaqt ishlatilishining siri uning universalligi, boshqa tomondan esa uning kamchiligi hisoblanadi.

Адабиётлар : 1. Таълим тўгрисидаги конун 1997 йил . 2. Кадрлар тайёрлаш миллий дастури 1997 йил. 3. “Мактабда информацион-коммуникацион технологиялар”, Б.Болтаев, “Маърифат” газетаси, 2005 йил 26 февраль. 4. Ўзбекистон Республикасида масофавий ўкитишнинг ягона тизимини шакллантириш концепцияси 2003 йил 11 декабрь. 5. “Компьютерлаштиришни янада ривожлантириш ва ахборот коммуникация технологияларни жорий этиш чора-тадбирлари тўгрисида” Вазирлар Махкамасининг 2002 йил 6 июндаги карори.

O'xshashlar

Animatsiyaning asosiy tushunchalari

Iqtisodiy kibеrnеtikaning asosiy tushunchalari

Internet reklamaning formatlari samaradorligini o’rganish baholashning asosiy maqsadi

Dasturlashga kirish, dasturlasning asosiy tushunchalari

Turbo Paskal tilning alfaviti va tilning asosiy tushunchalari