Ижтимоий тараққиёт табиий – тарихий жараён сифатида - Falsafa - Referatlar

Ижтимоий тараққиёт табиий – тарихий жараён сифатида

Yuklangan vaqt:

19.09.2022

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

73 KB

Ko'chirib olish

Ижтимоий тараққиёт табиий – тарихий жараён сифатида Режа: 1. Ижтимоий тараққиёт. Прогресс тушунчаси. 2. Ижтимоий тараққиёт ҳақидаги қарашлар. 3. Ижтимоий тараққиёт қонунлари. 4. Ижтимоий ва тарихий тараққиёт. Тараққиётнинг “ўзбек модели”.

Таянч тушунчалар: Ижтимоий тараққиёт, тарих фалсафаси, чизиқли тараққиёт, тарихнинг айланма назарияси, прогресс, регресс, эволюцион тараққиёт, инқилобий тараққиёт, жамият қонунлари. Ижтимоий тараққиёт муаммоси фалсафа тарихида қадимдан олимларни қизиқтириб келган. Қадимий Юнон файласуфи Платон жамиятлар тараққиётининг уч босқичи хақида фикр юритади. Булар: а) жамиятга қадар бўлган давр, табиий тараққиёт тарихи; б) жамиятнинг ижтимоий ҳолати; в_ идеал жамият – идеал жамият деганда Платон инсоният орзусидаги жамиятни назарда тутади. XVI аср инглиз тарихчиси Конллингвуд жамиятлар тарих Фани доирасида 4 босқичдан иборат империяни ташкил этади, булар; а) Шарқ жамияти; б) Юнон жамияти; в) Рим империяси; г) Герман империяси деб ҳисоблаган. Француз утотисти Сен-Симон (1760-1825 йиллар) жамиятлар тарихини давлатлаштиришда ундаги мавжуд иқтисодий тизимни асос қилиб олди ва буларни; а) антик давр (қулдорлик билан боглиқ); б) ўрта аср жамияти – феодализм билан боглиқ ва в) йирик саноатга асосланган жамият. Бундай жамият тараққиётнинг позитив даври, деб номланган. Немис классик фалсафасининг йирик вакили Людвиг Фейербах жамият тараққиётининг сабабларини диндан қидиради. Француз олими Огюст Кант (1798-1857) жамиятнинг ривожланиш сабабларини маънавий тараққиётдан іидиради ва инсоният жамияти тараққиёти 3 босқичдаамалга ошади, булар жамият тараққиётининг хама учун умумий бўлган: А) теологик Б) метафизик В) позитив босқичларидир, деган фикрни илгари сурди.

Ижтимоий тараққиёт – бу жамият тараққиёти. Жамият тараққиёти бу – унинг ўтмишдан хозир орқали келажак сари ўрганиб боришдан иборат бўлган жараёндир. Инсоният бир неча минг йиллик тарихга эга. Унинг ривожланиш жараёнини тарих фани ўрганади. Тарих юнонча historian сўзидан олинган бўлиб, ўтмиш воқеалар хақида хикоялар, бўлиб ўтган ходисалар, деган маънони англатади. Инсоният ўтмишининг ўзига хослиги кўп хилликни ўрганиш асосида ижтимоий билимлар хосил бўлади. Тарихий жараёнларнинг фалсафий тахлили билан тарих фалсафаси ёки историософия шугулланади. Қадимдан олимлар тарихни фалсафий жихатдан англашга интилганлар. Тарихни англаш, инсоният тарихининг мохиятини, йўналишини тушуниш, демакдир. Бундай англашнинг асосида «инсоният жамияти тарихий тараққиёт жараёнида ўзгариб борадими, агар ўзгариб борса, бу ўзгаришлар қандай тарзда кечади деган саволларга жавоб беришни ишлаб чиқди. Таъикдлаш жоизки, тарихий жараёнларни англаш масаласи қадимдан файласуфларни қизиқтириб келган. Жамиятлар тараққиёти «ижтимоий пронšгресс» тушунчаси орқали ифодаланади. Прогресс лотинча илгариланма харакат, мувофиқаііият деган маъноларни ифодалайди. ижтимоий прогресс жамият тараққиётининг ифодалайдиган тушунча хисобланади. Прогресснинг зиди, унинг тескариси регресс. Агар ижтимоий прогресс инсоният жамияти тараққиётининг қуйидан юқорига, номукаммаликдан мукамаллик сари боришини ифодаласа, регресс – унинг тескариси: жамиятнинг юқори босқичидан орқага, ижтиомий хаётнинг куйи даражасига тушиб қолишини ифодалайди. жамиятга олга караб тараққий этиш – прогрессга хос бўлгани сингари орқага қайтиш, издан чиқиш, яъни регресс хам хосдир. Инсоният тараққиётининг асосини нима белгилайди? Ижтимоий прогресснинг мезонлари борми? Бу масала ижтимоий фалсафий фикрлар тарихида турлича хал қилинган. Масалан, Ғарбий Европа маърифатпарварлари инсон онги, ақлу-заковатини ижтиомий прогрессни

белгилайдиган мезон, деб ҳисоблаганлар. Кейинчалик, XIX асрнинг охири XX асрнинг бошларида ишлаб чиқарувчи кучлар ва ишлаб чиқариш муносабатлари ижтимоий прогресс мезонидир, деган қараш илгари сурилди. Ҳозирги давр нуқтаи-назаридан қараганда, ижтимоий прогресснинг мезони жамиятнинг инсонпарварлик даражасидир. Ижтиомий тараққиёт нима? У қандай тарзда кечади? Тарихий жараёнларнинг моҳиятини нима ташкил этади? Инсоният тараšқиёти тарихи қайси йўналишда амалга ошади? Деган саволларга қадимдан олимлар жавоб излаганлар. Тарихий жараёнлар, унинг мақсади, йўналишлари хақида қадимдан бир қатор назариялар яратилган. Булар: 1. Тарихий жараёнлар, ижтимоий тараққиётнинг чизиқли назариялари 2. Тарихий айланма назарияси. 3. Тарихий тараққиёт хақидаги ҳозирги замон назариялари. Тарихий тараққиётнинг чизиқли тараққиёт эканлиги хақидаги қарашлар деганда оламнинг яратилишдан бошланган тараққиёт йўли бир йўналишда, текис давом этиши назарда тутилади. Кўпгина антик давр олимлари тарихий тараққиётни чизиқли тараққиёт сифатида изохлаганлар. Антик давр олимлари Пифагор (эр.ав. 480-410 йиллар) ва Демокрит (эр.ав. 460-370 йиллар) инсоният тарихи доимо илгарилама тараққий этган, бу ёввойиликдан олтин асрга қараб борадиган тараққиёт, деб хисоблаганлар. Айрим файласуфлар, масалан Гесиод, Сенека, (мил.ав. 5-4 й., эр.ав. 6-5 йил) жамият тараққиётини регресс – орқага қайтиш тарзида тушунганлар. Уларнинг фикрича, ижтимоий тараққиёт «олтин аср»дан «темир асри»га қараб боради, яъни орқага қайтади. Бунда жамият емирилади, ахлоқ йўқолади. Ижтимоий тараққиётининг доиравийлиги тарихий айланма назарияси қадимий Юнон файласуфлари Платон, Аристотель томонидан илгари сурилган. Улар инсоният тараšқий этиб боради, лекин бу тараққиёт доиравий

тарзда содир бўлади ва жамият унинг натижасида доимо ўзининг бошланғич холатига қайтади, деб ҳисоблаганлар. Ўрта аср файласуфлари ижтимоий тараққиётни инкор этмаганлар, лекин бу тараққиётни Худога боғлаб тушунтирганлар. Инсоният тарихидан умумийлик ва хилма-хиллик италиялик файласуф Дисамботтиста Вико (1668-1744 й.) томонидан асослаб берилган. У ўзининг «Миллатларнинг умумий табиати тўғрисидаги янги фаннинг асосланиши» китобида ер юзидаги барча миллатлар тараққиётининг уч даври доирасида циклик ривожланиб бориши тўғрисидаги тарихий айланма назариясини ишлаб чиққан. Булар: 1. «Худолар асри» - ҳомийларга бўйсуниш даври; 2. «Қаҳрамонлар асри» - аристократик давлат даври; 3. «Инсонлар асри» - ваколатли монархия ёки демократик республика даври. Ҳар бир босқич охироқибат инқирозга учрайди ва парчаланиб кетади, ва хар сафар шу тарздаги айланма харакат такрорланади, деб ҳисоблаган. Ҳозирги замон фалсафасида тарихий тараққиёт муаммоси бўйича асосан икки хил нуқтаи-назар мавжуд: а) Жамият тараққиётига формацион ёндошув; б) Цивилизацион ёндошув. Тарихий жараёнларга формацион ёндошувга кўра, инсоният тарихини яхлит табиий-тарихий жараён. Бу жараён ижтимоий-иқтисодий формацияларнинг кетма-кетликда ўрин алмашув жараёнидир. Ижтимоий иқтисодий формациялар тўғрисидаги фалсафий таълимот Карл Маркс (1818- 1883 йиллар) томонидан илгари сурилган. Бу таълимотга кўра ижтиомий тараққиётнинг муайян босқичида турган жамият ижтимоий-иқтисодий формациядир. Жамиятлар тараққиёти ижтимоий-иқтисодий формацияларнинг ўрни алмашинуви тарзида кечади. Маркс жахон тарихини бир – формациядан иккинчи формацияга ўтишдан иборат чизиқли ривожланиш сифатида тахлил этди. Маркснинг ижтимоий тараккиёт

тўғрисидаги қарашлари тарихини материалистик тушуниш назарияси, деб юритилади. Ижтимоий тараққиётга формацион муносабат тарихнинг моҳиятини тушунишга маълум даражада имкон беради, лекин Маркс томонидан илгари сурилган тарихни материалистик тушуниш назариясининг бир ёқламалиги тобора аён бўлиб, қолмоқда зотан тарихий тараšқиётнинг хама босқичларида ижтимоий-иқтисодий муносабатлар жамият хаёти асосини белгилаши шарт эмас. Турли халқлар, мамлакатларнинг тарихини узлуксиз тараққий этиб борувчи ижтимоий-иқтисодий формация сифатида тушуниш етарли эмас. Ҳозирги даврда жамиятлар тараққиётини 5 формациядан иборат, тараққиётнинг ўзи узлуксиз чизиқли ривожланиш тарзида кечади, деган қараш ижтимоий тараққиётнинг бутун мураккабликларини тушунишга етарли имкон бермайди. XIX - XX асрларда ижтимоий тараққиётга цивилизацияли ёндошуви қарор топа бошлади. Бу нуқтаи-назарга кўра, инсоният тарихи кўпдан-кўп турли цивилизациялар тарзида намоён бўлади. Цивилизацияни ёндошув файласуфлар Николай Данилевский, Освальд Шпенглер, Арнольд Тойиби каби олимлар томонидан ишлаб чиқилган. Жамият тараққиётига цивилизацияли ёндошув муайян жамиятнинг ижтимоий-руҳий қиёфаси, халқнинг менталитети хақидаги фикр юритиш имконини беради. Цивилизацияли ёндошув жамият тараққиётида маданиятнинг ўрнини тўғри тушуниш имконини беради. Тарихий тараққиёт бу инсоният цивилизациясининг шаклланаши ва тараққиётидир. Формацияли тараққиёт деганда 1) Ибтидоий жамоа тизими 2) Қулдорлик 3) Феодализм 4) Капитализм 5) Социализм формациялари назарда тутилади.

Цивилизацион муносабат маданий тараққиётни инсон ва жамият ривожланишининг асосий омили сифатида олиб қарайди. Цивилизацияли ёндошув инсоният тарихига ўзига хос такрорланмас ижтимоий воқелик, деб қарашга асосланган. Бунда ҳар бир цивилизация ўрнининг шаклланиши ва тараққиёти жараёнида муайян асосий босқичларни ўтади. Жамият тарихига цивилизацияли ёндошув формацион ёндошувдан бир қатор хусусиятлари билан фарқланади: 1. У барча жамиятларни эмас, балки жамият тараққиётидаги алоҳида босқич алоҳида цивилизацияларни ўрганишга қаратилган. Формацион қарашда асосий эътибор жамият хаётининг иқтисодий омилларига қаратилган бўлса, цивилизацияли ёндошувда маънавий омиллар асос сифатида олинади. Бу ёндошувга кўра цивилизацияли тараққиёт 2 босқичда намоён бўлади. Бу – а) Цивилизацияга қадар бўлган тараққиёт; б) Цивилизацияли тараққиёт. Цивилизацияли тараққиётни қуйидаги схема орқали ифодалаш мумкин: Схема 1. Цивилизацияли тараққиёт Цивилизацияга қадар тарақ- Цивилизацияли босқичлари қиёт даври аграр индустриал Ахборот- ёввойиллик варварлик лашган ком- даври даври пьютер цивил.

Николай Данилевский (1822-1885 й.) маданий-тарихий тараққиёт (цивилизация)нинг типларини фаолият турлари асосига қурган. Унинг фикрича, цивилизация фаолиятининг энг муҳим тўрт тури: а) диний; б) маданий; в) сиёсий; г) иқтисодий-сиёсий типларда намоён бўлади. Худди тирик организмларда бўлгани сингари жамиятнинг маданий-тарихий типлари ўзаро бир-бири ва ташқи мухит билан курашади ва хар бир тип тўрт босқични ўз бошидан кечиради: туғилиш, кучга тўлиш, кексайиш ва халокат (деградация). Олим маданий-тарихий тараққиёт қонунлари хақида фикр юритади. Немис олими Освалд Шпенглер (1890-1936 йиллар) умуминсоний маданият йўқ, алоҳида, бошқалардан фарқ қиладиган маданият бор, деб ҳисоблайди. У инсоният тарихида 8 маданият тури: Миср, Хинд, Бобил, Хитой, Юнон-рим, Араб, Ғарбий Европа ва Майя маданиятларини кўрсатган. Ҳар бир маданий организм муайян бир давр мобайнида мавжуд бўлади (тахминан минг йил), сўнг цивилизацияга айланади ва халок бўлади. Маданиятнинг хар бир тури ўзининг чуқур мазмунига эга ва инсоният тарихида мухим ўрин тутади, маданиятлар тақдири, тили ва қалбини англай билиш тарихни англашдир, деб ҳисоблайди олим. Ижтиомий тараққиётга цивилизацияли, ёндошув вакили инглиз олими Арнольд Тойнби (1889-1975 йиллар) бўлиб ҳисобланади. Тарих, деб фикр юритади олим, алоҳида ўзига хос цивилизациялар тарихидан иборат. Тойнби цивилизацияни динамик характерга эга, деб билади. Ҳар бир цивилизация шаклланиш, тараққиёт, таназзул, емирилиш тарихий босқичларини ўз бошидан кечиради ва ўз ўрнини янги цивилизацияга бўшатиб беради. Арнольд Тойнби ижтимоий тараққиётнинг сабабларидан бири деб маънавий юксалишни кўрсатади. Олим цивилизациялар орасида Ўрта Осиё цивилизациясига алоҳида ўрин ажратган. У ўзининг «Тарихни билиш» асарида цивилизациянинг 13 типини ажратиб кўрсатган. Ижтиомий тараққиёт, тарихнинг мохияти муаммоси XIX аср охири ва XX асрда немис файласуфи Карл Ясперс америкалик олимлар Олвин Тоффлер ва Франсис

Фукуяма қарашларида ўз ифодасини топган. Немис файласуфи Карл Ясперс (1883-1969 йиллар) 1949 йилда нашр этилган «Тарихнинг маъноси ва вазифаси» асарида жамиятнинг объектив қонунлари мавжудлигини инкор этади. У ижтимоий тараққиёт хақида «Жаҳоний вақт ўқи» ғоясини илгари суради ва жаҳон тараққиётининг бир-биридан фарқланадиган тўрт даврнинг кўрсатиб ўтади. Дастлабки икки даврда одамлар тилга эга бўлди, меҳнат қуролларини яратди ва оловни кашф этди. Бунинг натижасида милоддан аввалги 5-3 минг йилликларда Хиндистон, Хитой, Миср, Месопотамия маданияти шаклланди. Учинчи давр милоддан аввалги 8-2 асрлар – Юнонистондан Хитойга маънавий юксаклик қарор топди. Бу давр чексиз имкониятларни вужудга келтирди. Тўртинчи даврни 17-20 асрларда Европада илмий-техник цивилизациясининг қарор топиш даври бўлди, деб таърифлайди олим. Америкалик олим Фрэнсис Факуяма ижтимоий тараққиёт хақида «тарихнинг интиққан» ғоясини илгари сурди. У тарихнинг интиқосида жамият ва давлат инсон учун мақбул шаклга кела билади, жамиятда либерал ғоялар ғалаба қозонади. Жамиятни ташкил этилишининг энг мақбул йўли – либерализмдир, деб хисоблайди. Олим инсоният тарихининг моҳиятини жамият аъзоларининг барча манфаатларини қондира оладиган, барча асосий зиддиятлар ечимини таъминлай оладиган жамият қуриш ташкил этади, деган хулосага келади. Ижтимоий тараққиётнинг мухим муаммоларидан бирини унинг қай тарзда кечиш муаммоси ташкил этади. Ижтимоий тараққиёт диалектик зиддиятли жараён, унинг оқибатида эски, аввалги жамиятнинг ўрнини янги жамият эгаллайди. Демак, жамият тараққиёти унинг бир сифат босқичидан иккинчисига ўтишдир. Бундай ўтиш ўз характерига кўра икки турда намоён бўлади. 1) Эволюцион тараққиёт; 2) Инқилобий тараққиёт.

Эволюция лотинча ebolitio сўзидан олинган бўлиб, ривожлантириш, авж олдириш маъноларини англатади. Эволюцион ўтиш тадрижий ривожланиш усули ҳисобланади. Бунда ижтимоий тараққиёт аста-секинлик билан содир бўлади. Жамият тараққиётининг инқилобий йўли унинг бир сифат босқичидан иккинчисига портлаш йўли билан, зўрлик йўли билан ўтишдир. Инқилоб арабча сўз бўлиб, ағдарилмоқ, кўтарилмоқ маъноларини ифодалайди. Инқилоб жамият тараққиётининг босқичма-босқич, тадрижийлик холатидан кескин сифат ўзгаришларига ўтиш жараёнларини англатади. Жамиятнинг бир ҳолатидан иккинчисига портлаш йўли билан ўтиши социал инқилоблар орқали амалга оширилади. Ижтимоий инқилоб жамият хаётининг барча соҳалари – иқтисодий, ижтиомий, сиёсий, маънавий хаётдаги кескин бурилишларни, кескинсифат ўзгаришларини келтириб чиқаради. Ижтимоий инқилоб деб сиёсий тизимни зўрлик билан ағдариб ташлаш назарда тутилади. Улуғ мутафаккирлар инқилоб вайронгарчиликка асосланганодамларнинг моддий ва маънавий асосларига зарар етказадиган, кадриятларни йўқ қиладиган ижтимоий ходиса эканлигини кўрсатганлар. Ўз мустақиллигини қўлга киритган Ўзбекистон ижтимоий тараққиётининг эволюцион йўлини танлаб олди. Бу йўл ижтимоий тараққиётнинг «ўзбек модели» номи билан мавжуд. Бу йўл моҳияти Республика Президенти И.Каримовнинг «Ўзбекистоннинг ўз истиқлол ва тараққиёт йўли» асарида назарий жихатдан асослаб берилган. Тараққиётнинг «ўзбек модели» ижтиомий ларзаларсиз, инкилобий сакрашларсиз, ўзимизга хос тадрижий йўлдан бориш, бозор муносабатларига босқичма-босқич ўтишни назарда тутади.

Адабиётлар: 1. Фалсафа Ўқув қўлланма. – Т., «Шарқ» 1999 йил, 268-276-бетлар. 2. Фалсафа асослари. – Т., «Ўзбекистон» НМИУ, 2005 йил, 284-288 бетлар. 3. Ж.Туленов. Жамият фалсафаси. – Т., 2001 йил, 24-28 бетлар. 4. Falsafa – Т., 2006 йил, 444-464 бетлар. 5. С.Э.Крапивенский. социальная философия. – Москва, «ВЛАДОС», 1998 г., стр. 53-60, 151-174. 6. О.Г.Данильян, В.М.Гараненко. Философия – Москва, ЭКСМО, 2005 г., стр. 437-446.

O'xshashlar

Илмий прогноз қилиш ижодий жараён сифатида

Тарихий тараққиёт ва унинг ғоявий - мафкуравий мезонлари

Онг, тарихий онг, тарихий хотиранинг моҳияти, мазмуни, ижтимоий ва маънавий асослари

Шахснинг табиий, ижтимоий анаънавий- рухий хусусиятлари.Шахснинг ноёблиги ва бетакрорлиги

XIV – XVI асрларда Марказий Осиёда табиий-илмий, ижтимоий–фалсафий фикрлар