Geografik qobiq va biosferaning vujudga kelishi va rivojlanishining qisqacha tarixi - Ekologiya - Referatlar

Geografik qobiq va biosferaning vujudga kelishi va rivojlanishining qisqacha tarixi

Yuklangan vaqt:

20.09.2019

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

66 KB

Ko'chirib olish

Geografik qobiq va biosferaning vujudga kelishi va rivojlanishining qisqacha tarixi Reja: 1. Geografik qobiq va biosferaning vujudga kelishi va rivojlanishing qisqacha tarixi. 2. Geografik qobiq va biosferaning vujudga kelishi va rivojlanishida tirik organizmlarning roli.

Yerning sayyora tariqasidagi tadrijiy taraqqiyoti, uning asosiy komponentlari bo‘lgan litosfera, atmosfera, hidrosfera va biosferaning moddiy tarkibining tobora barqarorlashuvi va murakkablashuvi jarayonida vujudga kelgan. Biosferaning faoliyati va dinamik muvozanati uzoq o‘tmish geologik davrlarda biokimyoviy jarayolarning asta – sekin murakkablashuvi natijasida qaror topgan. Tabiiy geografiya uchun geografik qobiqning yoshi muammosi muhim ahamiyatga ega. Bu muammoga ikki xil yondashuv mavjud bo‘lib, ulardan biri bu muammo yechimiga geografik qobiq taraqqiyotida Yerda organizmlarning mavjudligi mumkin bo‘lmagan boshlang‘ich bosqichni ajratish to‘g‘risidagi tasavvurga asoslangan. Geografik qobiq tadrijiy taraqqiyotining ilk bosqchi abiogen rivojlanish, litosfera, atmosfera va hidrosferaning fizikaviy – kimyoviy tarkib topishi bilan ifodalanadi. Geografik qobiq rivojlanishidagi bu bosqichda uning abiotik komponentlari (litosfera, atmosfera va hidrosfera) vujudga kelgan va hayotning paydo bo‘lishiga zamin yaratgan, ammo organizmlarning mavjid bo‘lishi uchun hech qanday shart – sharoit bo‘lmagan. Bunday holda geografik qobiq rivojlanishining 4,6 mlrd. yil ilgari sodir bo‘lgan.Chunki aynan shu paytda Yer va boshqa sayyoalar hosil bo‘lgan. Geografik qobiq yoshini aniqlashga bo‘gan ikinchi yondashuv uning asosiy xossalarining, binobarin geografik qobiq o‘zining ham jonli moddaning bevosita ishtirokida shakllanishiga asoslanan. Geografik qobiq tadrijiy taraqqiyotining ikkinchi bosqchida uning faol komponenti bo‘lgan biosferaning vujudga kelishi, tirik moddaning tug‘ilishi va tez rivojlanishi, uningabiogen komponentlarning o‘zgarishidagi rolining oshishi sodir bo‘ldi. Geografik qobiq tadrijiy taraqqiyotining ilk bosqchi abiogen rivojlanish, litosfera, atmosfera va hidrosferaning fizikaviy – kimyoviy tarkib topishi bilan ifodalanadi. Geografik qobiq rivojlanishidagi bu bosqichda uning abiotik komponentlari (litosfera, atmosfera va hidrosfera) vujudga kelgan va hayotning paydo bo‘lishiga zamin yaratgan, ammo organizmlarning mavjid bo‘lishi uchun hech qanday shart – sharoit bo‘lmagan. B unday holda geografik qobiq rivojlanishi ning boshlanishi 4,6 mlrd. yil ilgari sodir bo‘lgan.

Geografik qobiq tadrijiy taraqqiyotining ikkinchi bosqchida uning faol komponenti bo‘lgan biosferaning vujudga kelishi, tirik moddaning tug‘ilishi va tez rivojlanishi, uningabiogen komponentlarning o‘zgarishidagi rolining oshishi sodir bo‘ldi. Geografik qobiq va uning asosiy xossalari jonli moddaning ishtirokida shakllangan. G‘arbiy Avsraliya va Zimbabveda yoshi 3,5 mlrd. Yil bo’lgan stromatolitlar topilgan. Grenlandiyadagi tokembriy hosilalaridagi grafitning yoshi 3,83 mlrd. yil ekanligi aniqlangan. Uglerod izotoplarining tarkibiga ko‘ra grafitning organik moddasi biogen yo‘l bilan hosil bo‘lgan ( Поннамперума , 1984). Shunday qilib, to‘liq komponentli geografik qobiqning yoshi 4,0 mlrd. yilga yaqin. Geografik qobiqda organik olamning vujudga kelishi bilan atmosfera, hidrosfera va litosfera tub o‘zgarishlarga duchor bo‘ladi. Yerda hayotning rivojlanishi oqibatida karbonat angidridli atmosfera azotl – kislorodli atmosferaga aylandi. Biota yashshash sharoitlariga moslashibgina qolmasdan, ularnio‘zi uchun qulay bo‘lgan yo‘nalishda o‘zgartirdi. Jonli mavjudotlar Yer yuzasidagi jinslarni o‘zgatirib, tuproq qoplamin hosil qildi. Ayni paytda o‘simliklar va hayvonlar dunyosi ham murakkablashdi va takomillashdi. O‘tmish geologik davrlar jonli olami hozirgi vaqtdagidan tubdan farq qiladi. Geologik vaqt davomida jonli modda doimo o‘zgargan, yangilangan va takomillashgan. Geografik qobiqda organik olamning vujudga kelishi bilan atmosfera, hidrosfera va litosfera tub o‘zgarishlarga duchor bo‘ladi. Yerda hayotning rivojlanishi oqibatida karbonat angidridli atmosfera azotl – kislorodli atmosferaga aylandi. Biota yashshash sharoitlariga moslashibgina qolmasdan, ularnio‘zi uchun qulay bo‘lgan yo‘nalishda o‘zgartirdi. Jonli mavjudotlar Yer yuzasidagi jinslarni o‘zgatirib, tuproq qoplamin hosil qildi. Ayni paytda o‘simliklar va hayvonlar dunyosi ham murakkablashdi va takomillashdi. O‘tmish geologik davrlar jonli olami hozirgi vaqtdagidan tubdan farq qiladi. Geologik vaqt davomida jonli modda doimo o‘zgargan, yangilangan va takomillashgan.

Paleontologiyaning keyingi yillaridagi ma‘lumotlari hayotning juda qadimiy ekanligini tasdiqlaydi. Eng qadimiy arxey va proterozoy eralarida hayot juda sodda shaklda bo‘lgan. Bundan 4,5 – 3,8 mlrd. Yil ilgari, ya’ni biosfera bujudga kelishiga qadar Yer vulkan va meteorit kraterlari bo‘lgan yuza juda sust parchalangan va gaz bo‘luti bilan o‘ralgan bo‘lgan. 3,5 – 3,0 mlrd. yil ilgari Yer po‘sti консолидируется, kislorodsiz atmosfera va hidrosfera bo‘linadi, hayot (prokariotlar – anaerob bakteriyalar) paydo bo‘ladi. Yer paydo bo‘lgandan 500 mln. yil keyin (4,0 - 4,5 mlrd.yil ilgari) ko‘k – yashil suv o‘tlarining ajdodlari paydo bo‘lgan. Ular Quyosh energiyasining o‘zlashtirishga, ya’ni fotosintezga qodir bo‘lishgan (2– jadval). Dastlabki eng sodda ko‘k – yashil suv o‘tlari 3,3 mlrd. yil ilgari, dastlabki eng sodda hayvonlar esa ulardan 2,0 mlrd. yil keyin tarkib topishgan. 1,75 mlrd. yil ilgari Yer po‘stida kratonlar va submeridional burmali tog‘ zanjirlari vujudga keladi. Atmosferada kislorod hosil bo‘ladi, ammo uning Taqriban 2,0 mlrd yil lilgari iqlimning umumiy sivishi va muzlanish sodir bo‘ladi. Prokariot organizmlar takomillashadi va aerob bakteriyalar tarqala boshlaydi. 1,75 - 0,8 mlrd. yil ilgari rufey bosqichida taxminan ekvator bo‘ylab tutashgan okean va kontinental yarim sharlar ajraladi. kontinental yarim shar doirasida Tetis va Yapetning strukturalari bilan bir-biridan ajralib turgan Lavrosiyo va Gondvana superkontinentlari shakllanadi. Atmosferada kislorodning ko‘payadi va uning miqdori hozirgi miqdorining 4 % iga yaqinini tashkil etgan. Dastlabki eukariotlar tarqaladi. 700 - 530 mln. yil ilgari muzliklar juda katta maydonlarni qoplaydi, bir necha bor trangressiyalar va regressiyalar sodir bo‘ladi. Palezoy ( «qadimiy hayot» ) erasida hayotning ancha rivojlangan shakllari tarqaladi. Paleozoy erasining birinchi yarmida o‘sha davrlarda ham Yer yuzasining katta qismini qoplagan dengizlarda biosferaning asosini tashkil etgan hayotning turli shakllari rivojlanadi.Dastlabki ko‘p xujayrali dengiz organizmlari hosil bo‘ladi. Katta maydonlarda iliq dengiz transgressiyalari bo‘lib o‘tadi. Turli pelagiy

va bentos ekosistemalari ajralib chiqadi. Ohaktosh skeletli organizmlar, shu jumladan rif hosil qiluvchi organizmlar rivojlanadi. Kembriy va ordovik davrlarida (500 – 400 mln. yil ilgari) Yer yuzasi strukturasining yanada murakkablashuvi davom etadi – Protoatlantika okeani hosil bo‘ladi, Gondvana Janubiy qutbga tomon siljiy boshlaydi, kaledon burmalanishi sodir bo‘ladi, muzlanish bo‘lib o‘tadi. Bunday sharoitlarda dengiz organizmlari takomillashadi va kontinentlarning chekkalarida hayot tarqala boshlaydi. Suv muhiti organizmlarni quruqlikdagi nisbatan noqulay tashqi ta‘sirlardan saqlaydi. Dengiz organizmlarning turkumlari ozmi – ko‘pmi murakkab tuzilishiga ega bo‘lgan ekologik sistemani hosil qilgan. Bu hayotning rivojlanishi uchun mustahkam negiz bo‘lgan. Taqriban 400 mln. yil ilgari dastlabki jonli organizmlar quruqlikda tarqala boshlagan. Silur va devon davrlarida Pangeyaning shakllanishi, kaledon burmalanishi boshlanadi; kontinentlarda suv muhitiga tobye bo‘lmagan o‘simlik va hayvonlar rivojlanadi. Quruqlikdagi ekosistemalar dengizdagiga nisbatan tarkibiga ko‘ra ancha soddaroq va turlarga qashshoqroq bo‘lgan. 2 – jadval . Geoxronologiya va Yerda hayotning rivojlanishi Era Davr Taqribiy mutlaq yoshi va davomiyligi (mln.yil) Organizmlarning rivojlanishi Boshlan ishi va tugashi Davomi y-ligi 1 2 3 4 5 Arxey 3000 Kislorodsiz muhitda mavjud bo‘lgan dastlabki organizmlar

3000- 1200 1800 Энг содда бир хужайрали организмлар Proterozoy 1200- 500 700 Bakteriyalar, qo‘ziqorinlar va suv o‘tlarining tarqalishi Paleozoy Kembri y 500-410 90 Fito va zooplantonning keng tarqalishi, umurtqasiz dengiz hayvonlarning vujudga kelishi Ordovi k 410-350 60 Tuban yer usti o‘simliklarining tarqalashi. Dastlabki quruqlik umurqtasiz hayvonlarning yuzaga kelishi Silur 350-310 40 Dengiz umurtqasiz hayvonlarning boy faunasi Devon 210-275 35 Ildizli yer usti o‘simliklari; hashoratlar, umurtqalilar Karbon 275-225 50 Ulkan plaunalar va paporotniklardan iborat boy o‘simliklar qoplami. Turli quruqlikda – suvda yashaydigan hayvonlarning ko‘pligi Perm 225-184 40 Ochiq urug‘li o‘simliklarning vujudga kelishi, paporotnik- simonlarning yo‘qolishi. Yirik sudralib yuruvchilarning dastlabki faunasi Mezozoy Trias 185-150 35 Ochiq urug‘larning boy florasi. Yirik yer usti sudralib yuruvchi hayvonlarning keng tarqalishi Yura 150-110 40 Ochiq urug‘lilar florasining avj rivojlanishi Bur Kaynazoy Paleog en 70-30 40 Yopiq urug‘li o‘simliklarning avj rivojlanishi. Turli qadimiy sut

emizuvchilarning vujudga kelishi Neoge n 30-1 30 Hozirgi o‘simliklarning rivojlanishi. Hozirgi sut emizuvchilarning vujudga kelishi. Qadimiy odamning shakllanishi Karbon davrida quruqlikda o‘simliklar juda tez rivojlanadi va quruqlik qalin, ammo turlar tarkibiga ko‘ra uncha xilma – xil bo‘lmagan o‘simliklar bilan qoplanadi. Bu davrda deyarli bir xil tarkibga ega bo‘lgan boy floraning avj rivojlanishi iqlim sharoitlarning hamma joyda deyarli bir xil yoki yaqin bo‘lishi sabablidir. Paleozoy erasida biosferaning rivojlanishida ayrim cheklaydigan omillar ham mavjud bo‘lgan. Shu sababli biosferaning shakllanishi nisbatan yuqori bo‘lmagan va nisbatan sodda tuzilmaga ega bo‘lgan. Paleozoyning oxirida, ayniqsa mezozoyning boshida ko‘plab yirik hayvonlar paydo bo‘ladi. Mezozoy (“o‘rta hayot”) erasi uchunOraliq okean tizmalarining vujudga kelishi, Atlantika okening janubiy va markaziy qismlarining ochilishi, orogenez xos. Mezozoy erasida hozirgi biosfera shakllana boshlaydi, dengiz faunasi rvojlanadi, sut emizuvchilar, qushlar va yopiq urug‘li o‘simliklar tarqala boshlaydi. O‘sha davr biosferasida biomassaning vujudga kelishi, o‘zgarishi va buzilishida muayyan muvozanat va shuningdek, moddalarning Yer usti biologik aylanma harakati vujudga kelishi tufayli biosfera nafaqat dengizda, balki quruqlikda ham yaxlit tuzilmaga ega bo‘ladi. Trias davrida ulkan paporotniklar, daraxtsimon qirqbo‘g‘inlar, plaunlar qirilib ketadi; ayni paytda ochiq urug‘li o‘simliklar avj rivojlanadi. Yura davrida urug‘li paporotniklar yo‘qoladi, dastlabki yopiq urug‘li o‘simliklar vujudga keladi. Ular asta – sekin butun quruqlikni qoplay boshlaydi. Hayvonot olamida hashoratlar

va reptiliyalar ayniqsa rivojlanadi. Yura davrida uchar kaltakesaklar vujudga keladi va havo muhitida tarqala boshlaydi. Bo‘r davrida reptiliyalarning rivojlanishi davom etadi va juda katta reptiliyalar tarqaladi. Ularning ayrimlari (dinozavrlar)ning vazni 5 t. gacha yetadi. Ular bilan bir qatorda gulli o‘simliklar va changlatuvchi hashoratlarning tadrijiy rivojlnishi boshlanadi. Bo‘r davrining oxirida iqlim sharoitlarning sovishi natijasida suv havzalari yaqinidagi o‘simlik areallari qisqaradi. Dastlab o‘simlikxo‘r hayvonlar, keyinroq dinozavrlar halok bo‘ladi; yirik reptiliyalar (timsohlar) faqat tropik) mintaqada saqlanib qoladi. Yirtqich reptiliyalarning halokati issiq qonli hayvonlar – qushlar va sutemizuvchilarning rivojlanishi uchun qulay imkoniyatlarni yaratadi. Kaynazoy (“yangi hayot”) erasi – hozirgi biosfera batamom shakllangan eradir. Bo‘r davrida boshlangan iqlim sharoitlarning o‘zgarishi kaynazoy erasida ham davom etadi va pirovardida ekosistemalar ham o‘zgaradi. Hozirgi yuqori o‘simliklar va sutemizuvchilar vakillarining ko‘pchiligi paydo bo‘ladi. Aynan shu o‘simliklkar va hayvonlar biosfera uyushuvining yuqori darajada bo‘lishini ta‘minlaydigan juda murakkab tuzilma va ekosistemalar rang – barangligiga sabab bo‘ladi. Bunday uyushuv biosfera barqarorligini (dinamik muvozanatini) saqlash, uning o‘z – o‘zini tartibga solish uchun zarur bo‘lgan. To‘rtlamchi davrda yuz bergan qalin materik muzlanishi biosferani hozirgi tuzilmasining hosil bo‘lishida muhim ahamiyatga molik bo‘ldi. Katta maydonlarni muz qoplashi tufayli muzlanishga qadar bo‘lgan o‘simlik hayvonlar tarqalgan areallar qisqaradi. Muzlanish asrlaridan keyin esa biosferaning hozirgi tuzilmasi shakllanadi. Kaynazoy erasi davomida hayvonot olamining rivojlanishi odamsimon maymunlarning guruhini vujudga kelishiga imkoniyat yaratadi. Sutemizuvchilarning bu guruhidan bundan bir necha million yil ilgari hominidlar (lotincha hamo ( hominos) – odam, yunoncha eidos – tur) oilasi ajralib chiqadi. Hominidlarning tadrijiy rivojlanishi hozirgi odamning paydo bo‘lishi bilan tugallanadi.

Yerda odamning paydo bo‘lishi geografik qobiq tarixidagi eng ulkan voqealardan biridir. Bundan qariyb 4,5 mln odamsimon maymunlardan hominidlar oilasi ajralib chiqadi Antropologik belgilariga ko‘ra avstrolopiteklarga yaqin (yuqori primatlardan hominidlarga o‘tish oraliq shakli) bo‘lgan odamning ibtidoiy ajdodi ( Homo habilis – qobiliyatli odam) tabiiy qurollarni muntazzam iste’mol qilishdan ularni tayyorlashga o‘tadi. Qariyib 2,6 mln. yil ilgari eng qadimiy hominidlar tosh asri – oduvay madaniyatini yaratganlar. Erta va o‘rta paleolit – ibtidoiy odamlar jamoasi shaklidagi insoniyat jamiyatining shakllanish davridir. Ayni paytda geografik qobiq ham uning geografik muhitiga aylandi. Keyinroq avstralopteklarning o‘rmonlardan ochiq maydonlarga chiqishi, iashlab chiqarish qurollarining biroz takomillashuvi arxantroplarning ( Homo erektus – tik yuradigan odam) va qadimiy ashel hamda shell madaniyatining shakllanishiga mkon berdi. Bu davrda ibtidoiy jamoa tuzumi tarkib topa boshladi. Ishalab chiqarish qurollari yordamida kerakli narsalari ongli ravishda tayyorlay bilish bilan odam biosotsial hodsaga aylandi. Odamning shakllanish (antroposotsiogenez) jarayoni butun paleolitda davom etdi va Homo sapiens – hozirgi tipdagi odamning shakllanishi bilan, ya’ni bundan 42 – 32 ming yil ilgari tugadi. Bu paytda Homo sapiens Antarktikadan boshqa deyarli butun quruqlik bo‘ylab tarqalgan edi. Inson biosfera tarkibida hayvonot populyatsiyasining (frantsuzcha population – aholi) vakillaridan biri sifatida batamom o‘zgacha mavqega ega bo‘ladi. Ammo biosfera inson uchun doimo hayotiy muhit bo‘lgan va muhit bo‘lib qolaveradi. Biosferaning asosiy komponentalari (mineral hom ashyo, tuproqlar, suvlar va b.sh.) inson o‘zining hayotiy faoliyatida foydalanadigan resurslarga aylandi. Inson o‘zining mehnat faoliyati tufayli biosotsial hodisaga aylandi, kishilarning majmuasini, ya‘ni insoniyat jamiyatini hosil qildi. Kishilik jamiyati esa tabiiy muhitga o‘z ta‘sirini uzliksiz kuchaytirib bordi. Va hozirgi paytda uning biosferaga ta‘siri eng qudratli tabiiy kuchlar bilan qiyoslananishi mumkin.

V. I. Vernadskiy biosferaning rivojlanishida inson omili asosiy bo‘lgan degan g‘oyani ilgari suradi. Chunki inson faoliyatining imkoniyatlari tabiat evolyutsiyasiga nisbatan tezroq o‘sadi. Shu sababli hozirgi sharoitlarda biosfera haqidagi uzliksiz o‘sib borayotgan texnikaviy imkoniyatlar tufayli faqat bugungi kuni to‘g‘risida qayg‘ursayu, tabiatdan uning resurslarini tiklash qobiliyatini cheklanganligini e‘tiborga olmasdan ko‘proq foydalanaversa, biosferaning yaxlitligiga jiddiy putur yetkazilishi va pirovardida inson hayotini boshqa tirik organizmlar bilan bir qatorda xavf – xatar ostida qo‘yilishi mumkin. Yerda hayotning namoyon bo‘lishi – bu unda biosferaning namoyon bo‘lishi demakdir. Hayotning paydo bo‘lishi organik moddalarni o‘z ichiga oladigan turli fizikaviy – kimyoviy tizimlarning uzoq tadrijiy taraqqiyoti jarayonida sodir bo‘ldi. Organizmlar paydo bo‘lgandan buyon oziqlanishgan, ko‘payishgan, o‘lgan, tarqalgan, tabiiy tanlash ta’sirida o‘zgargan va barcha davrlarda atrof muhitga ta’sir ko‘rsatgan. Shu sababli sayyoramiz yuzasining kimyoviy va fizikaviy xossalari o‘zgargan. Sayyoramizning jonli moddasi uzoq geologik davrlar davomida atmosfera, tabiiy suvlar, cho‘kindi jinslarni tubdan yangiladi. Masalan, kislorod, kumir va neft, ohaktosh yotqiziqlari, tuproq qoplami organizmlar faoliyatining bevosita, ozon ekrani esa bilvosita mahsulasidir. Hayotning ta’siri butun troposfera, hidrosfera, cho‘kindi jinslar qatlamida, ya’ni 20-30 km lik qatlamda yaqqol namoyon bo‘ladi. Biosferadagi ko‘pgina kimyoviy reaktsiyalar organizmlarnng ishtiroki tufayli bo‘ladi. Chunki organizmlar katalizator sifatida mavjud bo‘lgan fermentlarning juda ko‘p xillariga ega. O‘simlik va hayvonlarning turli xillari tarqoq elementlarni to‘plash, turli son – sanoqsiz organik birikmalarni hosil qilishi mumkin. Otganizmlar geofizikaviy jarayonlarni ham o‘ziga xos yo‘l bilan o‘zgartiradi, masalan, suv va havo massalarining sirkulyatsiyasiga , qattiq tog‘ jinslarining yemirilishiga, sayyoraning energetik balansiga ta’sir ko‘rsatadi. Jonli moddaning katta qismi va faolligi Yer yuzasi yaqinida bo‘ladi. Shunday qilib, Yerda hayot juda yupqa qatlamda to‘plangan va bu qatlamda jonli va jonsiz tabiatni o‘zaro ta’sirining asossiy jarayonlari kechadi. Bu yupqa qatlam

biogeotsenotik qatlam, biogenosfera, landshaft qobig‘i, landshaft hosil bo‘ladigan qatlam deb ataladi. Hozirgi biosferada organizmlarning 1,5 mln.dan ziyod turi aniqlangan bo‘lib, shundan o‘simliklarning 350 ming, hayvon lar ning 1,0 mln.dan ziyod turi va bakteriyalarning qariyb 160 ming turi tashkil etadi.

O'xshashlar

Geoekologiyaning vujudga kelishi va rivojlanishining qisqacha tarixi

Geografiyaning ekologiya bilan hamkorligi

O`zbekistonda yerlarni ro`yxatga olish va baholashning qisqacha tarixi

Tabiatdan foydalanishda umumiy va geografik qonuniyatlarni hisobga olish

Geografiya va ekologiyaning o‘zaro aloqadorligi va bog‘liqligi