logo
  1. Главная страница
  2. Презентации
  3. Лингвистика
  4. Matnshunos olimlar

Matnshunos olimlar

Загружено в:

02.05.2025

Скачано:

0

Размер:

2647.234375 KB
Скачать
MATNSHUNOS OLIMLAR REJA • O’zbek matnshunosligi haqida qarashlar • Matnshunoslikning dolzarb masalalari O’zbek matnshunosligi haqida qarashlar Matnshunoslik sohasi filologiya fanining asosiy va muhim tarmoqlaridan biri bo‘lib, yozma yodgorliklarning asl matnini tiklash hamda ularni nashr ettirishning nazariy va amaliy jihatlari bilan shug‘ullanadi.  Matnshunoslikning asosiy vazifasi qo‘lyozma yoki toshbosma nusxadagi muayyan asarning matnini muallif qalamidan chiqqan asl holatini tiklash va nashr ettirishdir. Hozirgi zamon adabiyot ilmida badiiy asar matni tahlil va talqinning asosiy ob’ektiga aylandi. Zotan, matn zamirida asar muallifining dunyoqarashi, inson va jamiyat haqidagi konseptsiyasi, badiiy-estetik printsiplari, san’ati, makon va zamon, milliy tafakkur mujassam bo‘ladi. Qolaversa, matn tahlili badiiy asarni xolis baholashga imkon yaratadi. Erkin ilmiy-ijodiy muhit barqarorlashgan Mustaqillik davri o‘zbek adabiyotshunosligida badiiy asar tahlilining zamonaviy, ilg‘or tendentsiyalari bo‘y ko‘rsata boshladi. Adabiy merosga yangicha nuqtai nazardan yondashish, mumtoz adabiyotimiz namunalarini ma’naviy- axloqiy tarbiyaning eng ta’sirchan asosi sifati har jihatdan o‘rganish istiqlol yillarida faol tus oldi. SUYIMA G’ANIYEVA Bugungi kunda matnshunosligimiz oldida jiddiy vazifalar turibdi. Jumladan, ko‘plab asarlarning ilmiy-tanqidiy matnlarini tayyorlash zarur. Shu kungacha Lutfiy, Sakkokiy singari shoirlar asarlari bosilib chiqqan. Biroq ular devonlarining mukammal nashrlarini tayyorlash lozim. Mana, yaqinda Lutfiyning avvalgi nashrlariga kirmay qolgan she’rlarini Anqara nashri asosida chop etdik. “Majolis un-nafois” izohlari bilan nashr qilinmoqda. Kelgusida Lutfiy devonining mukammal nashrini tayyorlashimiz lozim. Sakkokiy va yana boshqa ko‘p shoirlarning mukammal nashrlarini tayyorlashni yo‘lga qo‘yish zarur. Alisher Navoiy asarlari nashrlari ustida ham amalga oshiriladigan ishlar talaygina. Masalan, shoir asarlarining akademik (ilmiy), ilmiy- ommabop nashrlarini tayyorlash kerak. Ularni tayyorlashda, albatta, shu kungacha chiqqan nashrlardan foydalanish bilan birga qo‘lyozmalarga ham qayta murojaat etish lozim. Matnshunoslikdagi ilmiy- tanqidiy matn, chog‘ishtirma matn, ilmiy nashr, ilmiy- ommabop nashr kabi tushunchalarni, ular o‘rtasidagi farqlarni tushunib yetishimiz kerak. Chop etilayotgan asarga ilova qilinadigan sharh va izohlar, lug‘atlar ham shunga qarab belgilanishi lozim. Shu paytgacha bizda “Xazoyin ul- maoniy”ning ilmiy matni mavjud emas. Bizning nazarimizda, keyingi yillardagi dastlabki mukammal nashr hisoblangan “Xazoyin ul-maoniy” (1959 — 1960), keyingi 20 jildlikka kirgan devonlar ham ilmiy- tanqidiy matn asosida chop etilmagan. Albatta, ularni tayyorlash uchun ko‘p mehnat sarflangan, katta-katta olimlarimiz jiddiy izlanishlar olib borganlar. Shunday bo‘lsa-da, “Xazoyin ul- maoniy”ning ilmiy- tanqidiy matnini yaratish bugungi kunning dolzarb muammolaridan. NURBOY JABBOROV: O‘zbek matnshunosligi shu paytgacha, shubhasiz, salmoqli yutuqlarni qo‘lga kiritdi. Bu yutuqlar, ayniqsa, ulug‘ mutafakkir Alisher Navoiy asarlarini o‘rganishda yaqqolroq ko‘zga tashlanadi. Porso Shamsiev, G‘ulom Karimov, Hamid Sulaymon, Aziz Qayumov, Suyima G‘anieva singari ustoz olimlarning bu boradagi faoliyati tahsinga loyiq. “ Xamsa”, “Mezon ul- avzon”, “Majolis un-nafois” kabi benazir asarlarning ilmiy-tanqidiy matni yaratilgani navoiyshunoslikn ing yangi bosqichga yuksalishiga misoldir. Birinchidan, dunyoda fanning bu jabhasi zamon talablari darajasida rivojlangan bugungi kunda biz hanuz matnshunoslikning sistemali yaxlit nazariyasini ishlab chiqa olganimiz yo‘q. To‘g‘ri, bu borada muayyan ishlar amalga oshirilmoqda. Lekin bu ishlar talab darajasida emas.MATNSHUNOSLIK OLDIDA YECHIMINI KUTAYOTGAN DOLZARB MUAMMOLAR NIMALARDA KO‘RINADI? Uchinchidan , bugungi kunda jahon olimlari matnshunoslikni o‘qitishda ancha ilgarilab ketdi. Sohaga oid elektron darslik va o‘quv qo‘llanmalari, entsiklopediyalar, onlayn kutubxonalar, matn tadqiqining yangicha metodlari yaratilayotgani buning dalilidir. Biz esa bu borada ancha orqada ekanimizni tan olishimiz kerak.Hamon mumtoz adabiy merosimiz namunalarini tabdil qilishning ilmiy printsiplarini ishlab chiqa olganimiz yo‘q. Turfa xilliklar, xatoliklar negizi shunga ham borib taqaladi. Eski o‘zbek yozuvini o‘zlashtirgan ba’zi mutaxassislarim iz arab, fors tillaridan bexabar. Ikkinchidan , matnshunoslik ancha taraqqiy etgan ayrim mamlakatlarda muayyan milliy adabiyot tarixida o‘ziga xos maqomga ega har bir ijodkor asarlari yuzasidan keng qamrovli tekstologik tadqiqotlar amalga oshirilgan. Bizda esa, navoiyshunoslikni istisno qilganda (vaholanki, bu borada ham hal etilishi zarur bo‘lgan muammolar yetarli), ahvol maqtanarli emas. NUSRATULLO JUMAXO‘JA: Birinchi navbatda, matnshunoslikning markaziy tashkiliy masalalari to‘g‘risida muhokama yuritib, qat’iy bir to‘xtamga kelib olish zarur. Bular — maxsus matnshunoslik hay’atini tuzish, matnshunoslik jarayonlariga yagona andozaviy mexanizm sifatida xizmat qiladigan matn imlosi qoidalarini tuzish, matnlarni tayyorlaydigan va chop etadigan mutaxassis hamda nashriyotlarning vakolatlilik darajasini belgilash, mamlakat miqyosidagi matnshunoslik ishlarini muvofiqlashtirishdan iboratdir.   Hozir mumtoz asarlar matnshunosligi bo‘yicha yetuk malakali mutaxassislar barmoq bilan sanarli darajada oz. Agar ular sarhisob qilinadigan bo‘lsa, bir-ikki kishidan nariga o‘tish ham qiyin. Chunki qolganlari sezilarli darajada faol emas. Ehtimol, bu mavjud matnshunos mutaxassislarga e’tibor va rag‘bat kamligidandir. Alisher Navoiyning 20 jildli “Mukammal asarlar to‘plami” ham bundan mustasno emas. Uni buyuk mutafakkir merosining hajmi jihatidan mukammal nashri deyish mumkin. “MAT” tuzuvchi, taqrizchi va mas’ul muharrirlari doirasi, asosan, noshir muassasa mutaxassislaridan tarkib topgan. Ayrim matnshunos mutaxassislar umuman jalb etilmagan. Aksariyat mumtoz matn nashrlarida sohaning qilni qirq yoradigan zahmatkash mutaxassislaridan foydalanmaslik, aksincha, ularni chetlab o‘tishga intilish achinarlidir. Matnshunoslik amaliyotiga mana shunday yondashuv oqibatida bugungacha bironta adibimizning merosini matn sifati va saviyasi jihatidan mukammal darajada chop etilgan, deya olmaymiz. Matn sifati va saviyasi yaxshi bo‘lishi uchun, aksincha, ko‘proq xolis mutaxassislarni jalb etish maqsadga muvofiq bo‘lardi. Gap shundaki, Alisher Navoiy merosi bir- ikki muassasaning mulki emas, balki umumxalq mulkidir. Nazarimizda, mumtoz matnlar nashrini doimiy nazorat qiladigan, muvofiqlashtiradigan xolis bir hay’at zarur. NURBOY JABBOROV Bu muammolarni hal etish, birinchi navbatda, malakali mutaxassislar yetishtirish bilan bog‘liq. Milliy universitetimizda bu sohaga oid magistratura mutaxassisligi, aspirantura, fan doktori va fan nomzodi ilmiy darajasini olish bo‘yicha ixtisoslashgan kengash faoliyat ko‘rsatayotir. Doktorantura ochilishi rejalashtirilgan. Natijalar yomon emas. Bir qancha iqtidorli yoshlar yetishib kelayapti. Yaqin orada muayyan samaralar ko‘zga tashlanishidan umid qilish mumkin. Tajribalar matnshunoslik bo‘yicha bakalavr yo‘nalishini ochish zarurati borligini ko‘rsatayapti. Magistraturaga bu soha bo‘yicha dastlabki bilimlarni puxta egallagan yoshlar qabul qilinsa, natija yana ham yaxshiroq bo‘lar edi. Matnshunoslikning nazariy asoslariga oid darsliklar, o‘quv qo‘llanmalari yaratilishi zarur. O‘quv jarayonini takomillashtirishda zamonaviy axborot texnologiyalaridan foydalanish samaradorligini oshirish kerak. Bundan tashqari, bizningcha, boshqa turli sohalarda bo‘lgani singari, matnshunoslar jamiyatini tashkil etish, sohaga oid barcha muammolarni muvofiqlashtirish, o‘zaro fikrlashib hal etish yaxshiroq samara berar edi. QODIRJON ERGASH Bizda yetarli ilmiy salohiyat, malakali matnshunos olimlar bor. Bizningcha, buning sababi ana shu kuchlarning tarqoqligida bo‘lsa kerak. Ularni birlashtiruvchi bir markaz zarurga o‘xshaydi. Ilmiy- tanqidiy matnlar yaratganligi uchun ilmiy unvonlar berish amaliyotini keng joriy etish zarur. Agar Alisher Navoiy nomidagi Til va adabiyot institutida matnshunoslik va manbashunoslik bo‘limi tashkil etilsa, u ana shunday markaz vazifasini bajargan bo‘lur edi. Ilmiy- tanqidiy matn eski arab yozuvida tuziladi. Bu yozuvda esa bitta so‘zni turlicha o‘qish mumkin. Oqibatda joriy yozuvdagi nashrlarda xatolar, xilma-xilliklar kelib chiqadi. Mumtoz adabiyotimiz asarlari nashrlarida uchraydigan xatolarning eng katta qismi aynan shu omil bilan, ya’ni arab yozuvidagi so‘zlarni noto‘g‘ri o‘qish bilan bog‘liqdir. Bundan kelib chiqadigan xulosa shuki, o‘zbek mumtoz adabiyoti asarlarining ilmiy-tanqidiy matnlarini yaratishda asliyat yozuvidagi asosiy matn bilan paralell ravishda joriy yozuvdagi matnning ham tuzilishi shart qilib qo‘yilishi lozim. Ana shu tarzda tuzilgan tanqidiy matngina hozirgi barcha nashrlar uchun asos bo‘lib xizmat qila oladi. NUSRATULLO JUMAXO’JA: Mumtoz adabiy-tarixiy matnlarni nashrga tayyorlash jarayonida qoidalashtirilishi zarur bo‘lgan hodisa-holatlar haddu hisobsiz. Tarixiy shaxslar va so‘zlarni turli shakllarda yozish, forsiy-arabiy izofa, izofa zanjirlarini to‘g‘ri qo‘llay olmaslik, o‘ndan ortiq forsiy “yo”larning qo‘llanish xususiyatlarini ma’nan farqlamaslik, mumtoz matnlardagi nozik ma’no tovlanishlarini hozirgi yozuvda ifodalash usullarining ishlab chiqilmaganligi — bari-barisi mana shu yagona andozaviy mexanizm muammosi hanuz o‘z yechimini topmayotganligining oqibatidir. Bu muammoning yechimini topish bilan, shak-shubhasiz, taklif etilayotgan matnshunoslik hay’ati shug‘ullanishi lozim. Mazkur hay’at Vazirlar Mahkamasi huzurida ta’sis etilmog‘i va u mamlakatdagi yetuk matnshunoslarni jipslashtirmog‘i, jarayonni muvofiqlashtirmog‘i hamda boshqarmog‘i maqsadga muvofiqdir. RASHID ZOHIDOV: Matn tabiatidan uzoqlashish bilan bog‘liq ba’zi xatolarni ommaviy nashrlarning aksariyatida uchratish mumkin. Alisher Navoiyning “Nazm ul- javohir”(Alisher Navoiy, 20 jildlik, 15- tom, T., “Fan”, 1999, 136-bet) asarida shunday ruboiy bor:   Iymoni aningki kufrig‘a sotir erur, Chin nukta demakka ul kishi qodir erur,  Har kimsaki iymon ishida mohir erur,   Iymonini bilki, otidin zohir erur.   Ruboiyning to‘rtinchi misrasidagi “otidin” so‘zi “ontidin” bo‘lishi kerak edi. Shunda ma’no hadisga muvofiq bo‘lardi. Aslida bunga asos ruboiyning sarlavha qismida berilgan arabiy hikmatda aks etgan. Oddiy e’tiborsizlik yoki jumlani noto‘g‘ri o‘qish oqibatida hikmat ma’nosi buzilgan. QODIRJON ERGASH O‘zbek matnshunosligining asosiy yo‘nalishlaridan biri ulug‘ shoir va mutafakkir Alisher Navoiy asarlari matnini tayyorlashdir. Bu sohada muayyan ishlar qilingan. Shoirning bir qancha asarlarining ilmiy-tanqidiy matnlari yaratilgan. Lekin hali qilinadigan ishlar ko‘p. Jumladan, Navoiyning nasriy merosi orasida hali ilmiy-tanqidiy matnlari tuzilmagan asarlar bor. Mana shu yo‘nalishda tadqiqotlar olib borish mazkur asarlarning barcha ilmiy talablarga javob beradigan yuqori saviyadagi ilmiy-tanqidiy matnlarini tayyorlash navoiyshunos olimlar oldida turgan muhim vazifalardan sanaladi. Mazkur ishlarni amalga oshirishda bizga ibrat, namuna, ayni paytda, tajriba maktabi bo‘lib xizmat qiladigan tadqiqotlar bor. Bu o‘rinda biz “Mahbub ul-qulub”ning atoqli olim Kononov tomonidan tayyorlangan ilmiy-tanqidiy matni yoki “Majolis un-nafois”ning taniqli adabiyotshunos olima Suyima G‘aniyeva tomonidan tayyorlangan ilmiy-tanqidiy matni singari ishlarni nazarda tutmoqdamiz. Matnshunoslikning klassik namunalari bo‘lib qolgan bunday ishlar hech qachon o‘z qimmatini yo‘qotmaydi. NAFAS SHODMONOV: O‘zbek matnshunosligi qanchalik katta hajmdagi va ahamiyatli faoliyatni amalga oshirgan bo‘lmasin, faqat amaliy jarayondan iborat bo‘lib qoldi. Uning o‘ziga xos ilmiy- nazariy printsiplari ishlab chiqilmagani bois tom ma’noda professionallasha olmadi. Buning bosh sababi hammaga yaxshi ma’lum: milliy ma’naviy qadriyatlar bilan fan taraqqiyoti o‘rtasiga katta to‘siq qo‘yilgan edi. Haqiqiy matnshunoslar juda kam edi. Ular ham, hozir aytilganidek, kechiktirib bo‘lmas amaliy faoliyat bilan band bo‘ldilar. O‘zbek filologiyasi mutaxassislari orasida matnshunoslar yetishtirish ko‘zda tutilmagandi. Sharqshunoslarga esa, milliy til va adabiyot sirlari o‘rgatilmagandi. Oqibatda chala matnshunoslar ko‘proq ish bajargan... QO’LDOSH PARDAYEV: Darhaqiqat, shu o‘rinda muhim adabiy manba — XX asr boshlari matbuoti materiallarini o‘rganish muammolarini ham eslab o‘tish zarur. “Oyina”, “Sadoi Turkiston”, “Sadoi Farg‘ona”, “Hurriyat” singari mashhur matbuot nashrlarida chop etilgan adabiyot materiallari anchagina o‘rganildi. Biroq “Al-Izoh”, “Al-Isloh”, “Izhor ul-Haq” jurnallari haqida bunday deb bo‘lmaydi. Bu jurnallardagi adabiyot materiallari adabiy manbashunoslik va matnshunoslik aspektida tadqiq qilinishi, ularning XX asr adabiyotida tutgan o‘rni, maqomi belgilanishi dolzarb ilmiy muammolardandir. Yana bir muammo: Milliy Uyg‘onish davri matbuotidagi adabiyot materiallarini nashr etishda ham aksar hollarda professionalikdan yiroqlik illati ko‘zga tashlanadi. Bu hol matnlarning noto‘g‘ri tabdil qilinishida, ba’zan mohiyatga zid talqinlarda, ayniqsa, yaqqol seziladi. Salohiyatli matnshunos kadrlarni tayyorlash bu singari muammolarni hal etishning asosiy omilidir. NAFAS SHODMONOV: Shuni alohida ta’kidlash lozimki, matnshunoslik faqat yozuvni bilish bilangina bajarilishi mumkin bo‘lgan ish emas. Matnshunos, birinchidan, davrning falsafiy estetik printsiplarini yaxshi o‘zlashtirgan; ikkinchidan, milliy taraqqiyot ehtiyojlarini anglagan; uchinchidan, ona tilining tarixi, buguniga tegishli bilimlarni, jumladan, yozuvlar tarixini, boshqa tillar ta’siri va matnlardagi ishtirokini to‘la egallagan; to‘rtinchidan, adabiyotshunoslik qoidalaridan mukammal xabardor mutaxassis bo‘lishi kerak. Aks holda, ko‘zlangan maqsadga erishib bo‘lmaydi. Demak, matnshunosligimiz oldidagi hozirgi eng muhim vazifa ikkita: birinchisi, matnshunoslik bo‘yicha malakali kadrlar tayyorlash doirasini yanada kengaytirish lozim. Buning uchun mavjud universitetlar o‘zbek filologiyasi fakultetlari talabalariga matnshunoslik fani umumkasbiy fanlar qatorida o‘qitilishi, magistrlar tayyorlanishi maqsadga muvofiq. Ikkinchisi, o‘zbek matnshunosligining nazariy asoslari, jumladan, tadqiqot, tahqiqot va nashr usullari, metodologiyasi ishlab chiqilishi zarur. Boshqa tillarda yaratilgan bunday qo‘llanmalar o‘zbek matnshunosligining o‘ziga xos xususiyatlarini tadqiq etish, adabiy manbalarni nashrga tayyorlash uchun ilmiy- metodologik mezon bo‘la olmaydi. E’TIBORINGIZ UCHUN RAHMAT!!!0D 07290607 0C

Похожие

Matnshunoslikning dolzarb muammolari
Yozuv, uning paydo bo`lishi, taraqqiyoti va yozuv vositalari
Ayn harfi
Qiyosiy-tarixiy yo’nalish (XIX - XX)
So’z birikmalari va gap ustida ishlash metodikasi