O’zbekistonda va chet elda ijtimoiy pedagogikaning rivojlanish tarixi - Педагогиka - Презентации

O’zbekistonda va chet elda ijtimoiy pedagogikaning rivojlanish tarixi

Загружено в:

23.09.2019

Скачано:

0

Размер:

658.8154296875 KB

O’zbekistonda va chet elda ijtimoiy pedagogikaning rivojlanish tarixi REJA: 1 Ўзбекистон ижтимоий педагогиканинг ривожланишининг ўзига хос хусусиятлари. 2 Чел эл ижтимоий педагогика ривожланиш тарихидан. 3 Ижтимоий педагогикани ривожланиш босқичлари Асосий тушунчалар: Ижтимоий иш, мехрибонлик, хайрия.

Ўзбекистонда ижтимоий педагогиканинг ривожланишининг ўзига хос хусусиятлари. Ижтимоий педагогика фанинг тараккиёт боскичлари. Ижтимоий педагогика фани бундан 200 минг йил олдин хам мавжуд бўлган.Факат унда бу фан педагогиканинг таркибида бўлган. Педагогик социология фанинг илк куртаклари Европа ва Осиёда ёзилган .Бу фан асосан 820-829 йиллардан бошлаб ривожланган албатта фан бўлиб эмас.Хозирда пед.социология фан сифатида кири-тилган. Педагогик социология социология фанинг интеграстиюн тармоги сифатида.

Хар бир фан аниқ бир хақиқатдан “ўсиб чиқади”, унинг аксини ифодалайди. Илмий билимлар амалий фаолиятидан ўтилган холда ривожлана олмайди. Айнан амалиёт исталган фаннинг манбайи хисобланади. Бошқа томондан, барча амалий фаолият хам агар илм фан ютуқларига асосланган бўлса янада самарали бўлади. Ижтимоий педагогиканинг фан сифатида хам, амалий фаолият мухити сифатида хам фарқлайдилар, аслида улар бир-бири билан ўзаро боғлиқ. Амалий фаолият- бу ижтимоий педагогиканинг аниқ бир бола ёки болалар гурухи билан олиб борадиган ишидир.

Ижтимоий – педагогик иш Ўзбекистонда давлат ва жамоат ташкилотлари фаолиятида алохида уринни эгаллайди. «Миллий ғоя – бизнинг ғоя», «Истикболимиз – истиклолимиз», «Тафаккуримизни ўзгартирган ун йил» мавзуларидаги тадбирлар бунга мисол була олади. Жамоат ташкилотлари, маданият, маориф, санъат муассасалари фаолиятига тегишли бўлган маънавий – маърифий шаклдаги ишлар хам шулар жумласига киради. Уларнинг фаолияти таргибот ва ташвилот ишларининг куламини кенгайтиради, усаётган авлод тарбиясида янги имкониятлар очади.

Маънавий муассасалар яна бир мухим вазифа бажаради. Гап одамларнинг жамоа бўлиб маънавий хаёт кечиришни ташкил этиш устида бормокда. Бу вазифа инсон ва жамиятнинг билиш эхтиёжини кондириш, уларнинг фаолиятида учрайдиган ходисаларни, мехнатини, турмушини, буш вақтини чукур мушохада қилиш билан ўзвий боғлиқдир. Ижтимоий педагогика ўқув фани сифатида хам олдинга чиқиши мумкин. Ўқуб фани бу умум талим ёки махсус та`лим муассасалаларида ўрганиладиган предметдир. Ўзбекистонда ижтимоий педагогиканинг ривожланиши ўзига хос хусусиятга эга- фан, илмий билимлар сохасида махсус амалий фаолият хамда ўқув фани сифатида.

Кадим антик даврлардаёқ болани химоя қилиш мақсадида ўз ижтимоий педагогик тарбияга оид муаммоларни олдинга сурганлар. Эрамиздан аввалги 7-6 асрлар марказий осиё худудида жахон динлари орасида энг қадимги дин зардуштийлик дини хукумронлик қилди. Бу дин инсониятга катта тасир қилди, яни инсонни биринчи ўринга олиб чиқди. Зардуштилар муқаддас китоби “Авесто” (оловга сиғиниш) ўз эрасининг ўзига хос қомусий асари деб хисоблаш мумкин. Зардушти динда ахлоқий меёрлар асоси (ахлоқий мезонлар) учликка таянган эди. “Авесто”да-инсон яхши фикрларга эга бўлиши, фақат яхши сўзлар ва сабли ишлар қилиши лозим деб ёзилган (хулқ атвор)

“ Авесто”нинг катта қисми бўлган “ Ясна’ларда инсон камолини кўрсатувчи ахлоқ – одоб мезони анашу учликда хумата (гумата) – яхши фикр, хукта (гукта) – яхши соз ва хварша (гваршта) – яхши ишларда ифодаланади. “Мен яхши фикр, яхши сўз, яхши ишга шон шавкат бахш этаман. Мен яхшиликдан иборат қонунга шон шавкат бахш этаман” (“ясна”, 14), дейилади. “ Авесто” тадқиқотчиси А.О.Маковелский инсон фири, сўзлари ва ишларига икки қарамақарши куч: Воху Мана (“Езгу фижр”) ва Апо Мана (“Ёвўз фикр”) таср кўрсатади дейди. Барча фикрлар, сўзлар ва ишлар ичида аслида эзгулик ва ёвўз лик ётади. “Яхши фикр” деганда илохий-қонун рухидаги кишисига мехрибон бўлиш, мухтожларга кўмаклашишга, ёвўз ликка қарши курашишга тайёр туриш, кишиларни бахт-саодати учун харакат қилиш, ахиллик ва дўстлик, тотувликда яшашга интилиш рухидаги ниятлар ва фикрлар мусаффолиги тушуинилган.

Инсон ўз фикри хаёлида бошқаларга хасад қилмаслиги лозим. Яхши ниятли киши дарғазаб бўлмайди ва бошқа жихатларга берилмайди. Чунки бундай холатда инсон яхши ниятни ё`қотади, бурч ва адолат хақида унитади ва ножўя характалар қилади. Зардуштийлик динида учлик асосга таянган холда ахлоқий меёрлар: ЯХШИ ЯХШ ИШ ФИКР СЎЗ (ХУЛҚ-АТВОР) қадимги даврларданоқ шундай инсоний хислатлар қадирланган. Инсон билимларга эга бўлиши (Яни касб хунарга эга бўлиши), адолатли бўлиши (яни инсоний бўлиши), шундай ахлоқий хусусиятларга эга бўлиши лозим эдики, яни мехрибон, камтарин, жасур, чиройли нутқга эга, ватанпарвар кучли ирода билим сохиби бўлиши зарур эди.

Педагогика фани тарихи қадимги даврларига бориб тақалади. Кўп минг асрлар мобайнида педагогика фалсафанинг ичида ривожланди. қадимги замонлардан буён оламда инсоннинг ўрни ва рўли, шахснинг ахлоқий шакилланишида маданият ва диннинг ахамияти баркамол шахс ривожланиши масалалари ва шу кабилар. Шарқ уйғониш даври (9 – 11асрлар) қомусий олимлари Абу Насир ал Фаробий (873 –1037) шундай ижтимоий педагогик ғояларни айтиб ўтганларки, болани айни гўдаклик чоғиданоқ тарбиялай бошлашнинг зарурати,шунингдек боланинг тарбиясига табиат атроф мухитнингтасири ва бошқа фикрлар кабидир.

Ижтимоий педагогика оид фикрларни бизнинг олим ва алломаларимиз, марифатпарварларимиз, жадидчилик харакати етакчилари, 20 аср бошларида яшаб, ижод қилган алломалар махмудхўжа Бехбудий (1874 –1919), Мунаввар қори Абдурашидов (1878 – 1931), Абдулла Авлоний (1878 – 1934), Абдуқодир Схакурий (1875 –1943), Х.Х.Ниёзий (1839 –1929) ва бошқаларнинг асарларида хам кўплаб келтириш мумкин.

Ижтимоий педагогиканинг фан сифатида вужудга келиши 20 аср 20-30 йиллари алохида ўрин тутади. Бу даврда А.Авлоний, А.Схакурий, М.қори Абдурашидов, Х.Х.Ниёзий, В.Ф.Лубенсов, Н,П,Архонгелиский, О,Схарофиддинов каби педагогларнинг фаолияти мухим ахамиятга молик. Улар аввало ижтимоий издан чиқиб кетаётган болаларга ёрдам кўрсатиш, Яни бу алломалар ижтимоий педагоглар бўлиб, улар ташкил этган мактаблар шунингдек, бошқа педагоглар тажрибаларига таянганлар. А.Авлоний номидаги Х.Г.Чернишевский номодаги болалар тажриба мактаблари ва бошқа муассасалар ижтимоий педагогиканинг амалий манбаи бўлиб хисобланадилар.

Бироқ Ўзбекистонда ижтимоий педагогиканинг ривожи амалга ошмади. Бунда аввалги янги иттифоқ совет педагогикаси ва оша давр педагогикаси ўртасида ажралиш юзага келди. Ўз оқ йиллар мобайнида Ўзбек марифатпарварлари-педагоглари томонидан тўпланган барча билимлар инкор этилганди. Педагогикада шундай шиор тарқалаганди “Олам зўравонликдир, биз уни илдизи билан қўпорамиз”.

Марксист педагоглар томонидан, шу вақтгача бўлган педагўгика сохасидаги октиябр тўнтарилишигача бўлган асарларни унитиш талаб этилди. 30 йиллар охирида Социализим ғалаба қилганлиги э`лон қилинди. Шу вақтдан бошлаб ижтимоий муаммолар хақида сукут сақлаш шарти мустахкамланди. Бу муаммолар алохида енгил хал этиладиган, “ескилик сарқити”деб бахоланди. Бу эса ўз ўрнида ижтимоий педагогикани фан сифатида ривожланишига йул бермади.

1991-йил Ўзбекистон Республикаси э`лон қилиниши билан педагогиканинг кўпгаина сохаларини, шу жумладан ижтимоий педагогикани хам ривожлантириш вазифаси қўйилди. 1997-йил “Кадрлар тайёрлаш миллий дастури”, “Та`лим тўғрисида қонун” 1997йил) қабул қилиниши билан манабий-ахлоқий тарбиянинг самарали йулларини топиш, манавий маданиятни ривожлантириш, шахсни фуқоро сифатида,еркин тафаккурли шахсни шакллантиришнинг энг самарали йулларини яратиш мақсадида педагогик фан олдига та`лим тизимини демократлаштириш ва инсонпарварлаштириш каби вазифалари қўйилди. Республикамизда ижтимоий педагогиканинг илмий ва амалий сохаси эндигина шаклланмоқда.

Мазкур сохада илмий-тадқиқот ишлари шунчалик долзарбки, бу фан бўйича мамлакатимизда: “Манавият ва марифат маркази”, “Оила” маркази, нодавлат хукуматга қарашли бўлмаган хайрия жамғармаси “Соғлом авлод учун” Ўзбекистон Республикаси Халқ та`лими қошидаги ТДПУ (мавкура) ғоявий-сиёсий кафедралар ва бошқалар Республикамизнинг хар бир навбатдаги йилни ижтимоий муаммолардан бирига бағишлаши анана тусига кирган. Масалан: 2001йил – “Оналар ва болалар” йили деб э`лон қилинганди. Шу муносабати билан “Ўсмир ва соғлом турмуш тарзи” деб номланган Республика методик семинари ўтказилиб, мактабларда “Соғлом авлод тарзи” предмети киритилиб, соғлом турмуш тарзини шакллантирувчи ижтимоий муаммолар масалалари кўриб чиқилди.

Ўзбекистонда кейинги вақтларда бир катта муаммога бутун бир йилни бағишлаш ан`анага айланди. Масалан; 1998 “оила йили”, 1999 “Аёллар йили”, 2000 “Соғлом авлод йили”, 2001 “оналар ва болалар йили”м, 2002 “қариялар йили”, 2003 “Обод ва соғлом махалла”, 2004 Мехр ва Муруват йили деб белгилаб, ижтимоий педагогикмуаммони амалиётда хал этиш йуллари изланмоқда. Бугунги кунда кўплаб емпирик назарий билимлар тўпланган. Уларни тўла англамоқ ва тизимлаштиришни талаб этади. Ўзбекистонда ижтимоий педагогикани келгуси ривожланиши этарли даражада эмас.

Ўтмиш алломаларимиз, олим-педагогларимиз асарларни янги нуқтаи назардан туриб ўрганиш, чет эл тажрибаларини ўзлаштириб, Республикамизга мослаштирилган холда мақсадга мувофиқ қўллаш лозим. Чет эл ижтимоий педагогикаси эса кўп йиллардан буён ривожланиб келмоқда, хозирги вақтда бу сохода жуда кўп илмий салохиятли билимлар жамланган. Шу сабабали хам Ўзбекистонда ижтимоий педагогиканинг вужудга келиши ва ривожланишида бошқа мамлакатларнинг тажрибалари мухим ахамият касб этади. Бу сохадаги ривожланиш жараёнида вужудга келган муаммоларни тахлили, илмий билимлар ва чет элдаги амалий фаолиятни ўрганишнинг ўрни беқиёс.

Похожие

Pedagogika fanining rivojlanish tarixi

Pedagogik texnologiyalarning rivojlanish tarixi

Jahon pedagogika fani rivojlanish tarixi bayoni

Ta`lim jarayonida trening tushunchasi, rivojlanish tarixi

Siddiq Rajabov va Akademik Qori Niyoziylarning ijtimoiy pedagogik faoliyati