Mollyuskalar (Mollusca) tipi - Зоология - Рефераты

Mollyuskalar (Mollusca) tipi

Загружено в:

20.09.2019

Скачано:

0

Размер:

99.5 KB

Mollyuskalar (Mollusca) tipi Reja: 1. Mollyuskalar (Mollusca) tipiga umumiy tavsif. 2. Aplacophora, Xitonlar (Polyplacophora) va Monoplacophora sinfi vakillari xilma-xilligi. 3. Qorinoyoqlilar (Gastropoda) sinfi. 4. Boshoyoqlilar (Cephalopoda) sinfi. 5. Ikki pallalilar (Bivalvia) sinfi. 6. Kurakoyoqli mollyuskalar (Scaphopoda) sinfi. 7. Mollyuskalar filogeniyasi va evolyutsiyasi.

Mollyuskalar (Mollusca) tipiga umumiy tavsif. Mollyuskalar (Mollusca) tuzilishi xususiyatlari bilan ko‘rib o‘tilgan tiplardan keskin farq qiladi. Tanasi sigmentlashmagan. Shu bilan birga teri – muskul xaltasi, ikkilamchi tana bo‘shlig‘ining mavjudligi, ayirish organlariningg nefridiyalar shaklida tuzilganligi hamda rivojlanish xususiyati bilan bular ma’lum darajada halqali chuvalchanglarning avlodlariga yaqin turadi. Mollyuskalarni o‘rganadigan fan Malakologiya deb ataladi. Hozirgi vaqtda mollyuskalarning 100 mingga yaqin turi bor. Ayrim manbalarda ularning umumiy soni 50 ming dan 150 ming gacha tebranadi. Ma’lumotlarda bunaqa farqning bo‘lishi ko‘pgina holatlarda ayrim turlari bir necha marta qayd etilgan. Bundan tashqari ularning 35 mingdan ortiq qazilma turlari aniqlangan. Mollyuskalar nihoyatda uzoq evolyutsion tarixga ega. Mollyuskalarning bugungacha yaxshi saqlanib qolgan kembriy davri yotqiziqlaridan boshlab topilgan, ohaktoshli chig‘anoqli paleontologik topilmalari ular haqida boy ma’lumotlar beradi. Mollyuskalar haqiqiy dengiz hayvonlari bo‘lib, chuchuk suvlarda ham yashaydi. Faqatgina bitta sinfi - gastropodalarning bir necha yuz turigina quruqlikda yashashga moslashgan. Mollyuskalarning tanasi bosh, tana (“ichki organlar qopchig‘i”) bitta yaxshi muskullashgan oyoq va tananing orqa yelka qismidan maxsus iskana shaklida hosil bo‘lgan o‘simta – mantiya dan iborat. Deyarli hamma mollyuskalarda mantiya to‘qimasi himoya vazifasini bajaruvchi chig‘anoq hosil etadi. Mantiya bilan tana oralig‘ida mantiya bo‘shlig‘i hosil bo‘lgan. Tashqi muhit bilan tutashgan bu bo‘shliqqa jabralar (yoki o‘pka ) va bir qancha ichki organlarining yo‘li ochilgan. Boshida og‘iz, paypaslovchilar (teri va hid sezuv organi) ko‘z joylashib, og‘iz bo‘shlig‘ida qirg‘ichsimon o‘simtalar bilan qoplangan “til” bo‘lishi xarakterlidir. Terida joylashgan maxsus bezlar shilimshiq modda ajratib turadi. Shuning uchun tanasi yumshoq shilimshiqli. Ikkilamchi tana bo‘shlig‘i (selom)

qisqarib, yurak atrofida va ba’zilarida tuxumdon yoki urug‘don atrofida joylashgan. Og‘iz bo‘shlig‘i yoki xalqumga so‘lak bezining yo‘li ochilgan. Oshqazon atrofida “jigar” deb ataladigan organ joylashgan. Ko‘pchilik turlari jabralar orqali nafas olsa, quruqlikda yashaydiganlari esa mantiya devoriga tutashgan o‘pka yordamida nafas oladi. Yaxshi rivojlangan muskulli yurak – ikkilamchi tana bo‘shlig‘i (yurak oldi bo‘shlig‘ida joylashib) undan to‘qimalar va organlarga boruvchi qon tomirlari tarqalgan. Qon aylanish sistemasi ochiq. Ko‘pchiligi ayrim jinsli; ba’zilari ikki jinsli (xunosa - germofradit). Nerv sistemasi - uch juft asosiy nerv; bosh nerv tuguni, ichki organlar va oyoq tugunlaridan tarkib topgan. Mazkur tugunlar o‘zaro tutashgan. Sezuv organlari ko‘z paypaslovchilar, muvozanat organi va kimyoviy sezuv organlaridan tarkib topgan. Mollyuskalar sistematikasi ananaviy Linney klassifikatsiyasi bo‘yicha 7 ta sinfga bo‘linadi. 1. Aplacophora sinfi. 2. Xitonlar Polyplacophora sinfi. 3. Monoplacophora sinfi. 4. Gastropoda sinfi - qorinoyoqlilar mollyuskalar. 5. Cephalopoda sinfi - boshoyoqli mollyuskalar. 6. Bivalvia sinfi - ikki pallali mollyuskalar. 7. Scaphopoda sinfi - kurakoyoqli mollyuskalar. Aplacophora, Xitonlar (Polyplacophora) va Monoplacophora sinfi vakillari xilma-xilligi. Aplacophora C Aplakoforalar – chuvalchangsimon dengiz moluskalari bo’lib, 300 dan ortiq turi bor. Kattaligi ko’pgina turlarining o’rtacha 5 mm dan oshmaydi. Ayrim turlari uzunligi 30 sm gacha boradi.Tanasida chig’anoq o’rnida ohakli snikula bilan qoplangan. Slindirsimon chuvalchangsimon gavdasida oyoqlar reduksiyalashgan.

Dengiz tubida 200 metrdan 7000 metr chuqurlikkacha uchraydi. Substratga chala qo’shilgan holda yashaydi. Bioekalogiyasi yaxshi o’rganilmagan. Polyplacophora C Xitonlar yoki pansirli mollyuskalarni birlashtiradi. Suv ostidagi qattiq substratga yopishib yashaydi. Chig’anog’i 8 ta yonma - yon joylashgan.Yassi plastinkalardan tuzilgan muskulli oyog’i keng va yupqa shaklda. Bu substratga maxkam yopishish uchun hizmat qiladi. Hozirgi paytda 800 ta turi uchraydi. Ichki organlari tuzilishi tipik mollyuskalarga xos. Xitonlarni ko’pchilgi toshlarga yopishgan holda yashaydi, suv o’tlari va boshqa organizmlar bilan oziqlanadi. Monoplacophora C Monoplakoforalar tipik mollyuskalar bo’lib mayda, dengiz yassi mollyuskalaridir. Chig‘anog‘i yassi shaklda. Kattaligi 3 mm dan 3 sm gacha boradi. O’tmishdan yaqin vaqtgacha ularning kelib chiqishi kembriy davri yotqiziqlardan topilgan qoldiqlaridan malum edi va 1952 –yilgacha bu takson qirilib ketgan deb hisoblanar edi. O’shanda Tinch okeanining Kosta – Rika qirg’oqlaridan okean qa’ridan olingan geonamunalardan 10 ekzemplyar tirik monoplkoforalar topilgan. Shundan buyon ularning 20 turi qayd qilingan. Detridlar va mikroorganizmlar bilan oziqlanadi. Suv tubida 300-7000 m chuqurlikgacha qattiq substratda yopishgan holda yashaydi. Biologiyasi yaxshi o‘rganilmagan. Qorinoyoqlilar (Gastropoda) sinfi. Qorin oyoqli mollyuskalar soni har xil manbalarda 40 000 dan 100 000 tagacha turi borligi qayd etilgan. Aslida ishonchli tarzda qayd etilgan turlar soni 60 000 atrofida. Qazilma gastropodalar 15 000 turni tashkil qiladi. Qorinoyoqlilar okean va dengizlardan tashqari turli chuchuk suvlarda va quruqlik muhitida yashashga moslashganligi bilan boshqa sinfga mansub mollyuskalardan farq qiladi. Mazkur mollyuskalarning tanasi qorin tomonini egallagan targcharmsimon – yapaloqlashgan, katta muskulli lug‘ut oyoq; tananing oldingi qismidagi bosh; oyoqning yelka tomonida joylashgan turli shakldagi (ko‘pincha konussimon buralgan) qattiq chig‘onoqdan tuzilgan. Gavdaning oldingi qismida oyoq bilan tutashgan boshida bir juft uzun va bir juft kalta paypaslovchilari bo‘ladi. Uzun

paypaslovchilarining uchida ko‘zlari bo‘ladi. Kaltasi hid va teri sezuv organi bo‘lib xizmat qiladi. Boshning ostki qismida og‘iz, uning yon tomonida ikki juft qattiq o‘simta – jag‘lar joylshagan. Chig‘onog‘i turli rangda, turli shaklda bo‘lishi mumkin. Uning asosiy qismi fosfor qavatidan, ichki qismi sadaf qavatidan iborat. Chig‘onoq himoya vazifasini bajaradi. Oldingi jabrali qorinoyoqli mollyuskalar tuzilishi. Bularning vakillari ko‘pchiligi dengizlarda tarqalgan. Bir qancha turlari (tirik tug‘uvchi vivipera va boshqalar) chuchuk suv havzalarida, hatto, nam – quruqlikda uchraydi. Mantiya va mantiya bo‘shlig‘i - Mantiya tanadan hosil bo‘lgan maxsus iskanasimon o‘simta bo‘lib u faqat yelka tomonida (bir qancha turlarda orqa tomonda) tana bilan mantiya oralig‘ida mantiya bo‘shlig‘i hosil bo‘lgan. Og‘iz bo‘shlig‘ining ostki qismidagi muskulli o‘simta (“til”) ning ustki sathi turli shaklidagi qirg‘ichsimon o‘simtalar – radula bilan qoplangan. Bu organ ovqatni olishga juda katta ahamiyatga ega. Og‘iz bo‘shlig‘ida so‘lak bezlari suyuqligi ovqat hazm qilishga katta yordam beradi. Og‘izdan boshlangan qizilo‘ngach oshqozonga tutashgan. Oshqozonga “jigar” suyuqligi ajralib chiqadi. Ancha uzun ichakning oxirgi qismi anal teshigi orqali mantiya bo‘shlig‘ining yon tomoniga yoki bosh tomoniga ochilgan. Kattagina yurak yelka tomonidagi yurak oldi bo‘shlig‘ida (ikkilamchi tana bo‘shlig‘ida) da joylashgan. Yurakning asosiy qismi qorinchadan iborat bo‘lib bunga oksidlangan qon yurak bo‘lmasidan o‘tadi. Qorinchadan tarqalgan aorto tomirlari tuqima va organlar oraliqlariga oksidlangan qonni tarqatadi. Tanadan to‘plangan CO2 li qon esa maxsus vena tomirlari orqali jabralarga o‘tib, oksidlangach yurak bo‘lmachalariga o‘tadi. Ayirish organi - bitta yoki ikkita o‘zgargan nefridiya naychalaridan iborat bo‘lib, bularning oldingi (qabul etuvchi) qismi yurak oldi bo‘shlig‘iga, pastki uchi esa mantiya bo‘shlig‘iga ochiladi. Gonadalarni (urug‘don va tuxumdon) yurak oldi bo‘shlig‘i bilan tutashgan ikkilamchi tana bo‘shlig‘i – selom ning ayrim qismida joylashgan. Tuxum yo‘li va urug‘ yo‘li mantiya bo‘shlig‘iga ochilgan.

Markaziy nerv sistemasi – asosan uch juft: Bosh – serebral nerv tuguni. Visseral (ichki organlar) Pedal (oyoq) nerv tugunlari. Mazkur tugunlar ikkita nerv halqali – konnektivlar orqali bir – birlari bilan tutashgan. Sezuv organlari – asosan bir juft kalta bir juft uzun paypaslovchilar va bir juft yaxshi rivojlangan ko‘zlardan hamda oyoqning ichki qismida joylashgan muvozanat organidan iborat. O‘rchishi va rivojlanishi - Dala shilliqqurti germafrodit hayvondir. Ular tuxumlarini yerdagi chuqurchalarga qo‘yadi. bir qo‘yishida 5 tadan 50 tagacha oq yumaloq tuxum qo‘yadi. Dala shiliqqurti butun umri davomida bir necha marta tuxum qo‘yadi. Ikki – uch kundan so‘ng tuxumdan kichkina shilliqqurt chiqadi. Qish kelishi bilan dala shilliqqurti gavdasini chig‘onoq ichiga tortib, uning teshigini qotib qolgan shilimshiq modda bilan berkitadi. shu tariqa qish davomida xozon, tosh tagida qishni o‘tkazadi. Qo‘lay sharoit tug‘ilganda (mart - aprel) u uyg‘onadi va aktiv hayot kechira boshlaydi. Dala shiliqqurti butun umri davomida ekinlarga zarar yetkazibgina qolmay, balki uning tanasida qoramollar paraziti – so‘rg‘ichlilarning lichinkalari rivojlanadi. Boshoyoqlilar ( Cephalopoda ) sinfi . Bosh oyoqli mollyuskalarni 700 dan ortiq turi bor. Bundan tashqari 10 000dan ortiq qirilib ketgan turlari ma’lum. Sakkizta yoki o‘nta oyoqlari boshida – og‘zining atrofida joylashganligi uchun shunday nom berilgan bu sinfning avlodlari harakatchan. yirtqich hayvonlar bo‘lib, dengiz va okeanlarning sohil zonasidan tortib, to 5 – 8 ming mm. chuqurlikkacha keng tarqalgan. Ularda tana, bosh, mantiya bo‘shlig‘i va yuqorida aytilgan oyoqlar yaxshi rivojlangan. Chig‘onoq ba’zi eng qadimgilarida saqlanib qolgan bo‘lib, ko‘pchiligida qoldiqqa aylangan. qon aylanish sistemasi “yopiq” qoni ko‘k tusda bo‘ladi. Ikkilamchi tana bo‘shlig‘i yaxshi rivojlangan. Oyoqlarining ichki tomonidan bir necha qator

so‘rg‘ichlar (yopishish organlari) bo‘lib, bular ovni ushlashda katta yordam beradi. Sezuv organlari juda yaxshi rivojlangan. Ko‘zi katta. Bosh oyoqlilarning nerv sistemasi markazlashib “miyaga aylangan” “ miya” maxsus tog‘ay qobig‘i bilan himoyalangan. Umurtqasizlarda tog‘ay to‘qimasi faqat shularda rivojlangan. Ayrim jinsli, lichinkasiz rivojlanadi. Kalmarning tuzilishi va hayoti - Dengizning ochiq pelagial zonasida suzib yurib hayot kechiruvchi kalmar bosh oyoqlilarning eng ko‘p tarqalgan avlodlaridandir. Uning tanasi cho‘ziq va suyrilashgan. Bosh tomonida o‘nta oyoqlari (bulardan bir jufti juda uzun bo‘lib, ovlashga xizmat qiladi), boshning yon tomonida kattagina bir juft suzgichi bor. Og‘zining ichki qismida burgutning tumshug‘iga o‘xshash mustahkam jag‘lar bilan qurollangan. Jag‘lar ovni ushlash va parchalashga yordam beradi. Kalmar tansini qoplagan mantiya – qorni tomonida kattagina qopchiqsimon mantiya bo‘shlig‘ini hosil qiladi. mantiya bo‘shlig‘ining katta teshigi bosh tomonga ochilgan. Mantiya bo‘shlig‘ining ustida “varonka” deb nomlanuvchi organ bo‘lib, uning pastki – keng tomoni mantiya bo‘shlig‘iga, naychasi esa bosh tomonga ochilgan . “Varonka” asosiy harakat organi. Kalmar suzish vaqtida mantiya bo‘shlig‘iga suv to‘ldirib, “qopchiq” og‘zini yopadida muskullarini birdan qisqartiradi. Bu paytda qopchiq (mantiya bo‘shlig‘i) ichidagi suv varonka naychasidan otilib chiqib, hayvonni bir necha metrgacha orqaga itaradi. Mantiya bo‘shlig‘idagi suv tugagach, mazkur harakat yangidan takrorlanadi. Shunday qilib kalmar orqaga qarab harakat qiladi. Mantiya bo‘shlig‘ida qush patiga o‘xshagan bir juft jabra, anal teshigi, ayirish va jinsiy organlarining yo‘llari ochilgan. Bundan tashqari ba’zi kalmarlar va karakatitsa (10 – 15 sm kattalikdagi bu o‘noyoqli O‘rta yer dengizida) mantiyaga siyoh bezi deb ataladigan maxsus organning yo‘li ochilgan. Dushman quvgan vaqtda boshoyoqli – mazkur bezdan qoramtir suyuqlik ajratib o‘zini chetga oladi. Bir qancha o‘noyoqlilarda siyoh bezi ajratgan suyuqlik zaharli, u dushmanni halok etadi.

Hazm organlari – og‘iz bo‘shlig‘i (halqum) qizilo‘ngach, oshqazon, ko‘richak va anal teshigi bilan tugallanuvchi orqa ichakdan tuzilgan. Og‘iz bo‘shlig‘idan katta muskulli til – ko‘p tishli radula – “qirg‘ich” bilan qurollangan. Jag‘lar va radula ovqatni maydalashga yordam beradi. Qizilo‘ngach miyaning o‘rtasidan o‘tib, oshqozonga ochiladi. So‘lak bezlaridan tashqari, jigar va oshqozon osti bezlari bor. Sezuv organlari – nihoyatda yaxshi rivojlangan. ko‘z olmalari hatto sut emizuvchilarnikiga, hatto odamning ko‘ziga o‘xshaydi. Og‘iz va “til” dan tashqari “qo‘llar” orqali ham mazani sezadi. Hid bilish qobiliyati bor. bir qancha turlari rangini o‘zgartira oladi. Qon aylanish sistemasi – yurak ikkita oldingi bo‘lmacha va bitta qorinchadan tuzilib, bunga jabralarda oksidlangan qon tanaga tarqaydi. Qon aylanish sistemasi “yopiq”. Nerv tugunlari markazlashib, “bosh miya” hosil etadi. Ko‘payishi - boshqa sinf mollyuskalaridan farq qiladi. Ko‘payish davrida erkaklari yirik spermatofora tayyorlab, qo‘shilish vaqtida uni urg‘ochisining mantiya bo‘shlig‘iga uzatadi. Ba’zi okean sakkiz oyoqlilarida va spermatofora joylashgan oyoq uzilib, mustaqil suzib yuradi va urg‘ochini uchratgach, uning mantiya bo‘shlig‘iga kirib spermatoforani tapshiradi. Urg‘ochilari bir – biriga ilashgan yirik tuxumlarini o‘z mantiya bo‘shlig‘ida otalantirgach dengizdagi biror o‘simlik yoki o‘troq hayvon (bulut) tanasiga ilashtirib qo‘yadi, ba’zilari esa tuxumlarini olib yuradi. Rivojlanish lichinkasiz. Kalmarlar (Oegopsida) – paleozoy erasining boshlarida paydo bo‘lgan qadimgi va eng ajoyib boshoyoqlilar bo‘lib, hamma avlodlari ochiq dengiz va okeanlarda suzib yurib hayot kechiradi. Bularning tanasi cho‘ziq – suyrilashgan; 8 ta oyog‘i kaltaroq, ikkita ovchi (ushlovchi) oyoqlar ingichkaroq, juda uzun va chaqqon harakatchan. Dum tomonida katta va yassi suzgichlar bor. Tananing bu shiklda tuzilishi – hayvonni nihoyatda tez ( soatiga 50 km. gacha ) suzib harakat qilishini osonlashtiradi. Dengiz betida yashovchi mayda ( 15 – 16 sm ) kalmarlar o‘rtasida hatto suvdan sakrab chiqib, bir necha m gacha harakat qiladigan turlari ( stenotevitislar ) bor. Ko‘p tarqalgan va asosan, dengizning 5 – 20 m chuqurligida

yashovchi 15 – 30 sm kattalikdagi oddiy kalmarlardan tashqari okeanning eng chuqur (300 – 1000 m ) abissal zonasida yashovchi nihoyatda ulkan kalmarlar (Architeuthis, krakenlar, “ uzunoyoqli sprut ” va b. lar) qadimdan fanga ma’lumdir. Okean betida nihoyatda kam uchraydigan bunday bahaybat yirtqichlar tanasining uzunligi 8 – 20 m oyoqlarining uzunligi 30 m gacha, og‘irligi esa 6 – 8 t gacha boradi. Garchi bu mahluqlar eng katta yirtqich tishli kit kas’halotlarning asosiy ovqati bo‘lsa ham (kas’halot, asosan shu hayvonlar bilan ovqatlanadi) bular oziqlanib, hayot kechiradi. Okeanning eng joylarida yashovchi turlarida teleskop ko‘zi yoki nur tarqatuvchi organlarini bo‘lishi va boshqa ajoyib xususiyatlari bilan boshqalardan farqlanadi. Ikki pallali mollyuskalar (Bivalvia) sinfi. Hozirgi paytda ikki pallali mollyuskalarni 8000 dan ortiq turi bo’lib shundan 1300 turi chuchuk suvlarda uchraydi. Kattaligi 2 mm dan tortib 1 m gacha bo’ladi. Ayrim turlari og’irligi 300 kg. Gigant tridakna Janubiy Afrika dengizlarida uchraydi. Hammasi ikki tomoni yapaloqlashgan tarozi ikki pallasiga o‘xshash ikkita chig‘onoq bilan qoplangan, sodda bosh yo‘qolgan, mantiya bo‘shlig‘ida varaqchasimon jabralar bor (bu “sifon” deyiladi) bu tashqari bilan tutashadi. (Maxsus naycha) Mazkur o‘zgarish – ikki pallalilarning hamma avlodlarini suv tubida yoki suv tubidagi biror narsaga yopishib yoki qum (balchiq) ni yorib kam harakat holda hayot kechirishi tufayli sodir bo‘lgan. Bu hayvonlar okean, dengizlar, chuchuk suv havzalarining tubida yashashga layoqatlashgan. Ba’zilarining uzunligi 1,5 m (200 kg og‘irlikdagi) katta formalari bilan bir qatorda 1 sm li mayda turlari uchraydi. (10 – 15 sm ) . Chuchuk suv havzalarida ko‘p tarqalgan oddiy sadafdor – Anadonta tuzilishi va rivojlanishi bilan tanishamiz.

Oddiy sadafdor (baqachig‘onoq) – Anadonta Shimoliy yarim sharning sekin oqar daryolari ko‘llarda qum va balchiqda yarim botgan holda kam harakat qilib yashaydi. Ikki pallali, tuxumsimon 15–20 sm bosh tomoni tumtoq, dum tomoni suyrilashgan, 1 ta muskul oyog‘i pallalar orasidan ko‘rinib turadi. Oziq, O2 yetarli bo‘lsa uzoq vaqt harakatsiz qoladi. Orqa tomonidan 2 ta naycha “sifonlar” chiqib turadi. Pastki katta naycha suv kirish “sifoni” yelka kichik naycha suv chiqarish “sifoni” deb nomlangan. (Moddalar almashinuvi). Bir xil kattalikdagi chig‘onoq pallalari asosan ohak (CaCO3) dan tuzilgan. Chig‘onoq sirtida yaxshi farqlanuvchi chiziqlarni ko‘rish mumkin. Bu chig‘onoqni yoshini bildiradi. Pallalar maxsus muskullar orqali bir – biri bilan tutashib turadi. Qorin tomonida katta muskulli ponasimon oyoq bo‘lib u chig‘onoq kengayganda chiqadi. Har ikki tomonida ikkitadan jabralar joylashgan. Mantiya bo‘shlig‘ining oldingi (ust) tomonida og‘iz teshigi uning yon tomonida esa ikki juft og‘iz oldi paypaslagichlari joylashgan. Ovqat hazm qilish – Og‘izdan boshlangan kalta qizilo‘ngach – muskulli oshqazon bilan tutashgan. Ichagi juda uzun hatto oyog‘igacha. Qon aylanish sistemasi – yelka tomonidagi ikkilamchi tana bo‘shlig‘i yurak oldi bo‘shlig‘idagi brak va to‘qimalar hamda jabralarda joylashgan qon tomirlaridan tarkib topgan. jabralarda oksidlangan qon ikkita yurak bo‘lmalarida quyilib undan yurak qorinchaga o‘tadi va tomir orqali to‘qimalarga tarqaladi. Ayirish sistemasi – Yurak oldi qismga ochilgan bitta bo‘yrak naychasining yo‘li mantiya bo‘shlig‘iga ochilgan. U mazkur bo‘shliqdan siydik ajratib chiqaradi. Nerv sistemasi – bir juft bosh nerv tuguni, bir juft ichki organlar nerv tuguni va juft oyoq nerv tugunidan tarkib topgan. Sezuv organlari yaxshi rivojlanmagan. ko‘z yo‘q, muvozanat organi oyoqning uchida joylashgan.

Jinsiy organlari: Ayrim jinsli, urug‘don va tuxumdonlar uzum boshiga o‘xshab tuzilgan bir juft organlar bo‘lib, bular ichak qatlamlarining orasida joylashgan. Bularning bir juft yo‘llari mantiya bo‘shlig‘iga ochilgan. Ko‘payishi va rivojlanishi: Anadontaning mantiya bo‘shlig‘i orqali doim suv o‘tib turadi. Suv bilan kirgan mikrob, chirindi va juda mayda hayvonlarni suzib (filtrlab) shular bilan oziqlanadi. Suvda erigan O2 ni oladi. Urg‘ochisi jabra varaqlariga lashtirib tuxum qo‘yadi. Spermatozoidlar suv bilan kirib tuxumlarni otalantiradi. Tuxumdan “gloxidiya” deb nomlanuvchi mayda ikki pallali lichinkalar yetishadi. Lichinkalar suvga chiqib baliqlar tanasiga yopishib oladi va baliq tanasiga parazitlik qilib, 1,5 – 2 oy yashaydi. Dengiz ikki pallali chig‘anoqli mollyuskalari va ahamiyati. Dengiz va okeanlarda yashovchi ikki pallalilarning tuzilishida ortiqcha tafovutlar yo‘q. Bundan hamma avlodalri sohil doirasida, shag‘al, qiyatoshlar, dengiz inshoatlari hatto kema korpuslarida yopishib hayot kechiradi. M: kema qurti tanasi chuvalchangsimon bo‘lib, bosh tomonidagi chig‘onoq qoldig‘i yog‘ochni kovlovchi parma vazifasini bajaradi. Bundan tashqari ustritsa (oziq sifatida ishlatiladi) mediyalar (kam harakat, koloniya) dengiz tarog‘i, medidlar (baliq ozig‘i) kabi mollyuskalar turlicha hayot kechiradi. Akralar (do‘mboq akra) ovlanadi, oziq sifatida ishlatiladi. Tropik dengizlarda uchraydigan pennalar oilasiga mansub ikki pallalilar sadaf va marvarid berishi bilan xarakterlanadi. Dengiz sadafdorlarining ba’zilarida 2 – 3 tadan 20 – 230 tagacha marvarid hosil bo‘lishi mumkin. (10-15 sm kattalikda, og‘irligi 1 – 1,5 kg keladi). Yaponiya zoologlari maxsus ko‘rfazlarda mollyuska tanasiga marvarid “o‘stirish” usulini ixtiro etishdi. Buning uchun yosh sadafdorning tanasiga maxsus modda kiritiladi va 5 -6 yildan so‘ng ovlanadi. Yapon firmasi har yili bir necha 100 ming dona marvarid oladi.

Rossiyada dengizlarida Azov, Orol, Kaspiy dengizlarida, Qozog‘iston ko‘llarida tarqalgan “dreyssina” katta zarar keltiradi. Ikki pallalilar katta iqtisodiy ahamiyatga ega. Midiyalar, ustritsa, chuchuk suv sadafdorlari eng ko‘p miqdorda odamzodning ozig‘i sifatida (so‘nggi yillarda 2 mln t. dan ortiq ovlanadi). - Ikki pallali chig‘anoqli mollyuskalarning ko‘pi dengizda yashaydi. Bulardan ba’zi birlari, masalan sadafdorlar ovlanadi. Ular bezak maqsadida marvarid olish uchun ovlanadi. Ustritsa, midiya, dengiz tarog‘i va boshqa mollyuskalarni odam iste’mol qiladi, ular go‘shtida vitaminlar juda ko‘p. Zarar keltiradiganlar qatoriga “karabl” qurtini kiritish mumkin. Bu mollyuskalarni bo‘yi 10 smgacha chuvalchangsimon bo‘ladi. Karabl qurti yog‘och inshoatlarini yemiradi. Kurakoyoqli mollyuskalar (Scaphopoda) sinfi. Kurak oyoqli mollyuskalarni hozirgi zamon faunasida 500 ta turi uchraydi. Barcha vakillari tipik dengiz hayvonlari hisoblanadi, qum va balchiqni yorib (dengiz tubida) hayot kechiradi. Chig‘anog‘i uzun trubkasimon bo‘lib sut emizuvchilar tishining tuzilurishiga o‘xshash. Shunung uchun bir paytlar tishsimon mollyuskalar ham deb atalgan. Turlari kattaligi 4 mm dan – 30 sm gacha bo‘ladi. Mollyuskalar filogeniyasi va evolyutsiyasi. Mollyuskalar – paleozoy erasining boshlari ( kembriy davri ) dan boshlab yashab kelayotgan va bir zamonlar okean – dengizlarda nihoyatda keng tarqalgan eng qadimgi hayvonlarlardir (bularning tuxumi qurigan bir necha o‘n ming qazilma turlari fanga ma’lum). Hozirgi paytda ham bu tipning yuz mingdan ortiq turi ma’lum bo‘lib, dunyoda eng ko‘p tarqalgan hayvonlardan hisoblanadi. Mollyuskalarning hozir yashayotgan avlodlarini qiyosiy o‘rganish va qazilma qoldiqlarning tekshirish xulosalaridan ma’lum bo‘lishicha, bularning eng qadimgi avlodlari qorinoyoqlilar va to‘rt jabrali boshoyoqlilar bo‘lgan (qorinoyoqlilar hozirgi zamonda ham mazkur tip turlarining yaqin beshdan to‘rt qismini tashkil etadi). Qorinoyoqlilarning ham ko‘p qadimgi turlari yo‘qolib ketib,

ularning o‘rniga yangi – o‘zgargan muhitga muvofiqlashgan formalari paydo bo‘lgan. Shu bilan bir qatorda dengizda yashovchi qorinoyoqlilarning bir qancha turlari qatorda dengizda yashovchi qorinoyoqlilarning bir qancha turlari chuchuk suv havzalarida, hatto quruqlikda yashashga moslashgan formalar hosil etgan. Dengiz ikki pallalilari bilan qorinoyoqlilarning embrion rivojlanishini asosan bir tipda, ya’ni dastlab traxofora lichinkai, so‘ngra – veleger lichinkalari shaklida borishi va boshqa qiyosiy faktlar ikki pallalilarning qadimgi avlodlarini qadimgi qorinoyoqlilardan paydo bo‘lganligidan dalolat beradi. Faqat ikki pallalilar suv muhitidan tashqariga tarqalib, qorinoyoqlilar kabi ko‘p turlar hosil eta olmaganlar. Bu hodisaga, aftidan, ularning yon tomonidan “ qisuvchi ” ikki pallali chig‘anoqlari va boshqa faktlar sabab bo‘lgan. Paleozoy erasining boshlaridan boshlab, yaqin 500 mln. yillar davomida yashab, minglarcha turlar hosil eta olgan to‘rt jabralilarning ba’zi avlodlaridan ikki jabralilar (o‘n oyoqli va sakkiz oyoqli mollyuskalar) rivojlangan. Garchi mazkur sinfning minglarcha qadimgi turlarining tuxumi qurigan bo‘lsada, hozirda ham bular (xususan ikki jabralilar) dengizda eng ko‘p tarqalgan yirik mollyuskalar hisoblanadi. Qalqonli mollyuskalar aftidan mazkur tipning eng qadimgi avlodlaridir. Trixofora lichinkasi va yagona ikkilamchi tana bo‘shlig‘ining saqlanishi, ba’zi guruhlarida (qalqonlilar sinfida) sodda chuvalchanglar xos nerv sistemasining saqlanganligi va boshqa faktlar mollyuskalarning eng qadimgi avlodlarini qadimgi sodda halqalilarning avlodlaridan yoki qadimgi traxoforasimon hayvonlardan mustaqil ravishda rivojlanganligini ko‘rsatadi. Bu masala fanda hozirgacha to‘la isbotlangan emasdir.

Adabiy о tlar: 1. G.G.Abrikosov va boshqalar. «Zoologiya» 1 - 2 jilt. T: 1966. 2. V.F.Natali «Umurtqasiz hayvonlar zoologiyasi». T: 1966. 3. S.P. Naimov. «Umrtqali hayvonlar zoologiyasi» 1995 y. 4. O Mavlonov .Sh.Xurramov «Umirqasizlar zoologiyasi» T. 1988 y. 5. E.I.Lukin «Zoologiya» Moskva 1989 6. B. А .Kuzn е tsov, A.Z.Ch е rnov, L.N.Katonova «Kurs zoologiya». M.1989 y.

Похожие

Yumshoq tanlilar yoki mollyuskalar hamda ignatanlilar tipi

Моллюскалар ёки юмшоқтанлилар типи (Mollusca)

Xordalilar tipi

Xordalilar tipi

Ignatеrililar tipi