Iqtisodiy taraqqiyot, iqtisodiy o`sish va milliy boylik - Экономика - Рефераты

Iqtisodiy taraqqiyot, iqtisodiy o`sish va milliy boylik

Загружено в:

26.11.2023

Скачано:

0

Размер:

42.0673828125 KB

Iqtisodiy taraqqiyot, iqtisodiy o`sish va milliy boylik Reja: 1.Iqtisodiy taraqqiyot va uning asosiy omillari. 2.Iqtisodiy tizim. 3.Bozor iqtisodi tamoyillari, talab va taklif qoidalari. 4. Ehtiyoj.

Iqtisodiy taraqqiyo t va uning asosiy omillari. Ishlab chiqarish jarayoni eng avvalo mehnat jarayonidir. Mehnat – bu, insonlarning foydali faoliyati bo’lib, insonlarning o’z ehtiyojlarini qondirish maqsadida tabiat ne’matlariga ta’sir ko’rsatib o’z ehtiyojiga muvofiqlashtirish jarayonidir. Shuningdek mehnat iqtisodiy taraqqiyotning asosiy omili hisoblanadi Mehnatning quyidagi jihatlariga e’tibor berish zarur: Inson ongli mehnat qiladi, o’zi uchun zarur bo’lgan tirikchilik vositalarini ishlab chiqaradi va takror ishlab chiqaradi. Uning hayvonlardan farqi ham ana shunda. U o’zi bilan tabiat o’rtasidagi moddiy almashuv vositasini tartibga solib, nazorat qilib turadi; Mehnat jarayonida inson faqatgina tabiatning o’zgarishiga ta’sir qilibgina qolmasdan, o’zining bilim doirasini kengaytiradi. Tajribasini, malakasini oshiradi va o’zi ham o’zgarib boradi, u inson ongining o’sishi va taraqqiy qilishining asosiy omili bo’lib maydonga chiqadi. “ Mehnat – umumiy ehtiyojlarni qondirish yo’lida tabiat ne’matlarini o’zlashtirishga qaratilgan, individ va jamiyat hayoti uchun zarur bo’lgan moddiy va ma’naviy farovonlikni yaratishga yo’naltirilgan insonning maqsadga muvofiq faoliyati bo’lib, u inson mavjudligining bosh mezonidir”. Demak mehnat insonning foydali faoliyati bo’lib, uning sub’ekti mehnatkashlar hisoblanadi. Mehnatkashlarning ikkita konsepsiyasiga diqqatingizni jalb qilamiz (V.S.Barulin bo’yicha). Birinchi konsepsiya – ijtimoiy-iqtisodiy, ikkinchi konsepsiya – ijodiy-madaniy. Birinchi konsepsiya bo’yicha, mehnatkashlar – bular, yaratuvchilar, ish haqi oluvchi yollanma ishchilar, ular ekspluatatsiya qilinganlar, ezilganlar; qolganlar – “mehnatkash bo’lmaganlar”. Ikkinchi konsepsiya mehnatkashlarning yanada keng mezonini ilgari suradi – jamiyat boyliklari majmuini, madaniyatning barcha turlarini: moddiy va ma’naviy madaniyatning yaratuvchilari. Mehnatkashlarning bu ikki konsepsiyasini ko’rib chiqib, V.S.Barulin shunday hulosaga keladi: birinchi konsepsiya (siyosiy iqtisod

bo’yicha) jamiyatni tushunishning o’z yo’lida haqqoniy, biroq zamonaviy dunyoning rivojlanishi, ko’proq ijodiy-madaniy konsepsiyaga diqqat qaratishni talab qiladi K.Marks mehnatkashlar deganda asosan ishchilar sinfi ni nazarda tutadi. Uning nazarida ishchilar sinfi tom ma’noda moddiy ishlab chiqaruvchilar, ishlab chiqarish sub’ektlari. Uning fikriga qarama-qarshi tarzda D.Bell ta’kidlaydiki, ayni vaqtda sanoati rivojlangan davlatlarda industrial kapitalizm borasidagi marksistik iqtisodiy-siyosiy qarashlar o’z kuchini yo’qotmoqda. 1976 yil u shunday yozgan edi: “Tarixiy taraqqiyotga proletariatning partiya ta’limoti asosida mutlaq g’alabasi sifatida qaraladi (partiya tomonidan amalga oshirilgan qatag’onlar “proletariat diktaturasi” nomi bilan oqlanadi), bu dogmani proletariat postindustrial jamiyatning asosiy sinfi bo’lib qolmaguncha mahkam ushlab turadi. Proletariat bu jamiyatda asosiy sinf bo’lib qolarmikan?” Mehnat jarayonida o’z ta’sirini o’tkazadigan tabiat ashyolari mehnat omillari hisoblanadi. Inson mehnatining umumiy ashyosi tabiat va er hisoblanadi. Kishilar o’zlariga kerak bo’ladigan hamma narsalarni ana shular ichidan tanlab oladi va ularni ham hom ashyo, yarim fabrikat sifatida qayta ishlab foydalanadilar. Fan-texnika inqilobining taraqqiy etishi bilan yangi mehnat ashyolarini hosil qilish imkoniyati yaratildi. Lekin shunda ham er, tabiat kishilik jamiyatining birinchi asosi bo’lib qolaveradi. Demak, buyuk iqtisodchi U.Pettining “Mehnat boylikning otasi va u faol prinsipidir, er esa uning onasi” degan iborasi o’z isbotini to’la saqlab qoladi . D.Bell fikricha, postindustrial jamiyatning asosiy xususiyatlariga “nazariy bilimlarning markaziy roli” kiradi. U o’z qarashlarini shunday ifodalaydi: “Har bir jamiyat doim tajriba va bilimga tayangan. ...Bizning davrimizda, nazariy izlanishlar va moddiyatshunoslikning natijalarini tizimlashtirish texnologik innovatsiyalarning asosi bo’lib qolmoqda. Bu ayniqsa, oxirgi yuz yillikning nimchoragida - sanoatning bilim talab qiladigan yangi sohalari – kompyuterlar, elektron, optik texnikalar, polimerlar ishlab chiqarishda yanada yaqqolroq namoyon bo’ldi” 82 . Demak ilmiy bilimlar va texnologiyalar ham iqtisodiy

taraqqiyotning omillari hisoblanadi. Shuningdek “XX asrning ikkinchi yarmida yuzaga kelgan ilmiy-texnika inqilobining asosiy texnologik yutuqlari fanni bevosita jamiyat ishlab chiqaruvchi kuchlariga aylantirdi. Ilmiy bilimlar tizimi sekin-asta jamiyat farovonligining ortishini belgilovchi omillar bo’lgan tabiiy resurslar, homashyo, mehnat va kapital kabi an’anaviy manbalariga qaraganda, ustuvor omilga aylandi. Moddiy va ma’naviy ishlab chiqarish, tobora zamonaviy ilm-fanning asosiy sohasiga aylanmoqda va bunda ilm-fan ishlab chiqaruvchi kuch sifatida jadal rivojlanayotgan texnika va ishchilarning yuksalib boruvchi kasbiy bilimlariga aylanmoqda” . Inson nimaniki yordamida mehnat ashyosiga o’z ta’sirini o’tkazsa, shu narsalar mehnat vositalari hisoblanadi. Unga birinchi navbatda mehnat qurollari kiradi: har-xil mashina va mexanizmlar, asbob-uskunalar, qurilmalar . Mehnat qurollarining takomillashib borishi tabiatga insonning hokimlik darajasining o’lchovi ishlab chiqarish taraqqiyotining ko’rsatkichi bo’lib hisoblanadi. Ancha keng ma’noda mehnat taraqqiyotida to’g’ridan-to’g’ri ishtirok etmasada, lekin ishlab chiqarish uchun zarur bo’lgan ishlab chiqarish inshootlari, turli axborot vositalari, aloqa kanallari ham mehnat vositalari hisoblanadi. Mehnat vositalari va mehnat ashyosi birgalikda ishlab chiqarishning omillari ni tashkil etadi. Demak ishlab chiqarish jarayonining ro’y berishi uchun ish kuchi va ishlab chiqarish vositalari bo’lishi shart. SHundan kelib chiqqan holda ishlab chiqarishning omillari deganda: ish kuchi va ishlab chiqarish vositalari tushuniladi. Ishlab chiqarish jarayoni amalga oshishi uchun ish kuchi bilan ishlab chiqarish vositalari birlashishi, iste’mol qilinishi zarur. Ish kuchi ishlab chiqarishning shaxsiy omili hisoblanib jamiyatning asosiy ishlab chiqarish kuchi va uning asosiy birdan-bir yaratuvchi elementidir. Ishlab chiqarish vositalari ishlab chiqarishning moddiy omilini tashkil etadi.

Ishlab chiqarishning ikkala omili fan-texnika inqilobi ta’siri natijasida takomillashib boradi. Ishlab chiqarish vositalari va inson mehnati bir-biri bilan uzviy bog’liq va bir-birini taqozo etadi. Ish kuchi ishlab chiqarish vositalarini harakatga keltiradi, buning natijasida mehnat jarayoni ro’y beradi. Faqat insongina ishlab chiqarish vositalarini yaratadi va ulardan foydalanish usullarini aniqlaydi, huddi ana shu jamiyat ishlab chiqaruvchi kuchlar tizimida shaxsiy va moddiy omillarning o’zaro bog’liqlikda umumiy yo’nalishini tashkil etadi. Hozirda ishchi kuchi iqtisodiy taraqqiyotning bosh omili sifatida e’tirof etilmoqda. SHvetsiyalik iqtisodchilarning quyidagi fikrlari, ayniqsa diqqatga sazovor. “Barcha narsani iste’dod va vaqt hal qiladigan yangi davr keldi.., - deb yozadi K. Nordstrem va Y. Ridderstrale, - Ishlab chiqarish uchun eng muhim resurs botinkalarda yurib, har kuni soat 5 da ish joyini tark qiladi.Ularning fikricha, hozirda vaqt tig’izlashib, oniy lahzalar bilan uyg’unlashmoqda. Inson egalik qiladigan bilimlar eskirib, kerakli yangi tajribalarga talab oshmoqda. Axborotga egalik qilish hech narsa bermasa ham, biroq undan foydalana bilish dunyo ustidan hukmronlik qilishga imkon bermoqda. Stokgolm iqtisod maktabining ikki professori ishi bejizga bestseller darajasiga etgani yo’q. Yangi dunyoga oddiy qarash va paradigma o’zgarishlarini qayd etish ularga shon-shuxrat va omad keltirdi. “Fanki-biznes kelajakda ko’pdan ko’p savollar yuzaga kelishini va bu savollarga yanada kam standart javoblar bo’lishini ifodalaydi. Eynshteyn nohaq bo’lgan. Yaxlit nazariya bizni qutqarmaydi, dunyo ustidan hilma hillik hukmronlik qiladi”. Muayyan davrda ish kuchiga ega bo’lish kerak bo’lgan xususiyatlar qo’llanilayotgan ishlab chiqarish vositalari va o’zlashtirilgan texnologiyalarning holati bilan ham belgilanadi. Mana shu ichki ziddiyatlar birligi orqali ishlab chiqarish omillarining bir biriga mos kelishining mohiyati namoyon bo’ladi. Ishlab chiqarish omillarining o’zaro mos kelishi tabiatan turg’un emas, balki o’zgaruvchandir.

Yangi texnika va texnologiya hech qachon o’z-o’zidan dunyoga kelmaydi, ularni insonlar ijod qiladi, biroq ilg’or mehnat vositalari va texnologiyalari ishlab chiqarishda keng tarqalgandan so’ng ishchi kuchining umumiy holatini yangi talablar darajasiga ko’tarish kerak bo’ladi. Shuni ham ta’kidlash kerakki, ishlab chiqarish jarayoni uning omillarining oddiy yig’indisi emas, chunki ular o’zaro ta’sir qiluvchi murakkab tizimni hosil qiladi. Har qanday bir butun tizim esa uning elementlarining oddiy yig’indisidan sifat jihatdan farq qiladi. Ishlab chiqarishning samarali bo’lishiga texnologiya va ishlab chiqarishni tashkil qilish va boshqarish ta’sir qiladi. Texnologiya ishlab chiqarish omillari o’rtasidagi o’zaro ta’sirni ifoda etgan holda fan yutuqlariga asoslanib mehnat ashyolariga o’z ta’sirini o’tkazadi. Insonlar ashyolarning ilgari ma’lum bo’lmagan xususiyatlarini o’zlashtirib, progressivroq bo’lgan texnologiyani joriy qilish natijasida yangi mahsulotlar ishlab chiqarish sirlarini bilib oladilar, bu esa ishchi kuchiga ishchining malakasini oshirishga yangidan-yangi talablar qo’yadi. Ushbu jarayon esa ishlab chiqarishni tashkil etish va boshqarishni doimo takomillashtirib borishni taqozo etadi. Ishlab chiqarishning rivojlanishi bilan uning omillari qiyofasi, fe’li va o’zaro ta’siri ham o’zgarib boradi. Hozirgi ishlab chiqarish jarayonida energiya va axborot ning ahamiyati oshib boradi. Shubhasizki, qudratli energiya manbaalarini o’zlashtirmasdan turib ish kuchi, mehnat buyumlari va vositalarining o’zaro ta’sirini samarali bo’lishiga erishish mumkin emas. Hozirgi ishlab chiqarishni energiya bilan ta’minlash birinchi darajali masaladir. Fan-texnika inqilobi ishlab chiqarish jarayonining zaruriy omili sifatida axborotni oldinga surmoqda. Uning mahsulot sifatini yaxshilash hamda ishlab chiqarishni tashkil qilishda roli beqiyosdir. Ishlab chiqarish munosabatlarida mulkchilik alohida o’rin egallaydi (uni “mulkchilik munosabatlari” sifatida ifodalaydilar). Mulkchilikning ikki turi mavjud: iqtisodiy va ma’naviy mulkchilik. Iqtisodiy mulkchilik munosabatlari huquqiy maqomga ega bo’lib, u huquqiy aktlar bilan mustahkamlanadi.

Mulkchilikning alohida shakli ma’naviy intellektual mulkchilikdir: san’at asarlari, ilmiy kashfiyotlar va h.k. Gegelning ta’kidlashicha: “Shaxsiy farovonlikka egalik qilishim uchun mening ichki qarashim va hoxishimning o’zi etarli emas va bunday farovonlikka erishishim uchun, bunday qo’lga kiritilgan farovonlik boshqalar tomonidan ham tan olinishi kerak”. Bu erda gap davlatning mulk egalarini, aniqroq qilib aytganda, xususiy mulkchilikni himoya qiladigan xukuqiy tuzilmalari haqida ketmoqda. Mulkchilikning turli shakllari va uni himoya qiluvchi huquqiy mexanizmlar iqtisodiy taraqqiyotning asosiy omili sifatida maydonga chiqadi. Insonlar o’z muammolarini tabiat kuchlaridan foydalangan holda hal qilishlari mumkin edi. Buning uchun esa jamiyat iqtisodiy jarayonlarni boshqarish, unda yuzaga keladigan iqtisodiy muammolarni hal etish uchun muassasaviy strukturalar va muvofiqlashtiruvchi mexanizmlarni topishi, ularning harakat qilishi uchun sharoit yaratuvchi va pirovard natijada undan foydalanish zarurdir. Ikkinchi tomondan muassaviy strukturalar, muvofiqlashtiruvchi mexanizmlar bir biridan farq qilishi mumkin, binobarin iqtisodiy tizimlar turlicha bo’lishi mumkin. Iqtisodiy tizim – jamiyat oldida turuvchi iqtisodiy muammolarni hal etish usullari, mexanizmlari va vositalari yig’indisidir . Ular o’zaro bog’liq, bir-birini taqozo etadi va o’zaro aloqadorlikda bo’ladi va birgalikda harakat qiladi. Uning tarkibiga ishlab chiqaruvchi kuchlar kiradi. Chunki tabiat resurslari inson xizmatiga jamiyatning ishlab chiqaruvchi kuchlari orqali qo’yiladi. Ishlab chiqaruvchi kuchlarning tarkibiy qismi o’zida quyidagilarni mujassamlashtiradi: 1 . Ishlab chiqarishdagi ishchi kuchi; 2 . Ilmiy bilimlar; 3 .Mehnat vositalari; 4 . Ishlab chiqarish jarayoni texnologiyasi; 5 . Iqtisodiy ishlab chiqarish infrastrukturasi. Shunga alohida etibor berish zarurki, ishlab chiqaruvchi kuchlar o’z tarkibi va vazifalari nuqtai nazaridan hamma iqtisodiy tizimlarda bir xilda bo’ladi va rivojlanish darajasi jihatidan esa farq qiladi.

Inson ishlab chiqarish jarayonida faqat tabiat bilan munosabatga kirishibgina qolmaydi, shu bilan birga bir-biri bilan munosabatga kirishadi, bunday munosabatlar iqtisodiy munosabatlar deyiladi. Shuni alohida ta’kidlash kerakki, iqtisodiy tizimlar har-xil mezonlarga asoslanib turlicha farqlanadi. Xususan, Marks ta’limotida iqtisodiy tizimlar formatsiya deb qaralib mulkiy va sinfiy mezonlar asosida uning besh turi, ya’ni ibtidoiy, quldorlik, feodalizm, kapitalizm, kommunizm farqlanadi . AQSH olimi U.Rostou asos solgan “rivojlanish bosqichlari” nazariyasida jamiyatning ikki, ya’ni an’anaviy va industrial tipi ajratildi. Shunga asoslanib iqtisodiy rivojlanish an’anaviy jamiyat, o’tkinchi jamiyat, industrial jamiyatga o’tish, industrial jamiyat, ommaviy iste’mol jamiyati, yangi turmush sifati bor jamiyat bosqichlari ajratiladi. Ushbu nazariya tizimlarni farqlashda ishlab chiqarish kuchlarining darajasini mezon qilib oladilar. K. Makkonell va S. Bryular “hozirgi rivojlangan mamlakatlarda mavjud iqtisodiy tizim asosan ishlab chiqarish vositalariga mulkchilik shakli va iqtisodiy faoliyatni boshqarish va muvofiqlashtirish usuli bilan farqlanadi”, deb hisoblaydilar. Shunga asoslanib ular iqtisodiy tizimlarning sof kapitalizm, buyruqbozlik, aralash va an’anaviy shakllarini farqlaydilar. Bozor iqtisodiyoti yoki sof kapitalizm iqtisod tizimida resurslarga xususiy mulkchilik mavjud bo’ladi. Tartibga solib turuvchi mexanizm sifatida bozor maydonga chiqadi. Hamma majud asosiy iqtirodiy muammolarni bozor, baho, talab va taklif, raqobat, foyda va zarar belgilaydi. Bozor iqtisodiy taraqqiyotni harakatlantiruvchi kuchi hisoblanadi . Bunda raqobatning mavjudligi har bir mahsulot va resurslarni ko’p sonli sotuvchi va haridorlarning mavjudligini bildiradi, binobarin buning natijasida iqtisodiy hokimiyat yoyilgan bo’ladi. Agarda bozor o’z mexanizmi bilan iqtisodiyotni tartibga solasa unda davlatning roli xususiy mulkni himoya etish va zarur huquqiy asosini shakllantirish orqali erkin bozorlarning harakat qilishini ta’minlashdan iborat bo’ladi. Bunday iqtisodiy tizim XVII-XIX asrlarda mavjud bo’lgan.

Ma’muriy buyruqbozlik tizimida iqtisodiy muammolarni hal etish bo’yicha davlat qaror qabul qiladi. Ishlab chiqarish vositalariga davlat mulki o’rnatilgan bo’ladi. Iqtisodiy faoliyat esa markazlashtirilgan rejalashtirish vositasida boshqariladi. Unda bozor inkor etiladi, uning vazifasini markazlashtirilgan direktiv rejalashtirish amalga oshiradi. Korxonalar davlatniki hisoblanadi va ular o’z faoliyatini yuqoridan belgilanadigan reja orqali olib boradilar. Buning uchun zarur bo’lgan resurslar esa davlat tomonidan taqsimlanadi. Ishlab chiqarilgan mahsulotlar ham davlat tomonidan taqsimlanadi. O’tgan asrning 90-yillariga qadar “sotsialistik” deb atalmish mamlakatlar ma’muriy buyruqbozlik iqtisodiy tizimga asoslangan edi. Hozirgi bozor iqtisodiyoti aralash iqtisodiyot deyiladi. Agar biz real voqelikni olib qarasak iqtisodiy tizimlar ikki qarama-qarshi iqtisodiy tizimlar (sof kapitalizm va ma’muriy-buyruqbozlik) o’rtasida joylashgan bo’lib, aralash iqtisodiyot deyiladi. U asosan resurslarga, turli xil mulkchilikka asoslanadi. Iqtisodiy faoliyat esa qisman bozor, qisman davlat orqali tartibga solinadi. Bunday iqtisodiyot hozirda hamma rivojlangan davlatlarda mavjud. Shvetsiya iqtisodiyoti modelini olsak, unda iqtisodiy barqarorlik va daromadlarni qayta taqsimlashda davlat faol qatnashadi. Ushbu tizimning asosini iqtisodiy-siyosat tashkil etadi. Uni muvaffaqiyatli amalga oshirish maqsadida yuqori soliqlar belgilangan. Soliqlar yalpi milliy mahsulotning 50%ini tashkil etadi. Buning natijasida bu mamlakat aholisining yashash darajasi va iqtisodiy o’sish sur’atlari ham yuqoridir. AQSH iqtisodiyotida davlat “iqtisodiy o’yin” tartiblarini, maorif tizimini rivojlantirishda, biznesni tartibga solishda muhim o’rin tutadi. Avvalo iqtisodiy faoliyatga tegishli bo’ladigan qarorlar bozordagi ahvol, unda bahoning shakllanishidan kelib chiqqan holda qabul qilinadi. Aralash iqtisodiyotning ustun tarafi shundan iboratki, u resurslardan samarali foydalanish va ishlab chiqarishning iqtisodiy erkinligini ta’minlaydi. Ko’pgina sust rivojlangan mamlakatlarda an’anaviy iqtisodiy tizimlar mavjud. Unda ishlab chiqarish texnikasi, ayirboshlash, daromadlarni taqsimlash avloddan avlodga o’tib boradigan an’analarga asoslanadi. Texnika taraqqiyoti va

yangiliklarni tadbiq etish cheklangandir, chunki ular an’analar bilan to’qnashib ijtimoiy qurilmaning barqarorligiga havf soladi. Diniy va madaniy qadriyatlar nisbatan birlamchi hisoblanadi. Jamiyat oldida turuvchi muammolar o’sha an’analar, urf-odatlar asosida hal etiladi. Shuni ham ta’kidlash zarurki iqtisodiy muammolarni hal etishning hamma tarafdan e’tirof etilgan yo’li mavjud emas. SHuning uchun har bir davlat o’zining rivojlanish darajasi hususiyatidan kelib chiqqan holda resurslarni samarali ishlatish usullarini ta’minlashga harakat qiladi. Shunday qilib, jamiyat moddiy ehtiyojlarini to’laroq qondirish imkonini beruvchi iqtisodiy taraqqiyot ro’y berishi uchun kerakli omillar va shart- sharoitlarning mavjudligiga zarurat yuzaga keladi. Yuqoridagi fikrlardan kelib chiqib iqtisodiy taraqqiyotning muhim omillariga quyidagilarni kiritish mumkin: Mehnat: mehnat samaradorligining yuqoriligi, mehnatni to’g’ri tashkil etish, mehnatni rag’batlantirish (inson omili); Ish kuchi: malakali va yuqori salohiyatga ega ishchilar, ularning malakasini muntazam oshirib borishga e’tibor qaratish (inson omili); Mehnat qurollari va texnologiyalar: ishlab chiqarish texnologiyalarini modernizatsiyalash, texnologik innovatsiyalarni ishlb chiqarish jarayoniga keng tadbiq etish (texnologik omil); Ilm-fan: ishlab chiqarishni samarali tashkil etish va boshqarish, yangi resurslarni qidirib topish, moddiy ashyolarning noma’lum xususiyatlarini kashf etish borasidagi ilmiy nazariyalar (ilm-fan omili); Mulkchilikning barcha shakllarini himoya qilishning huquqiy mexanizmlarini ishlab chiqish (siyosiy-huquqiy omil); Iqtisodiy erkinlikni ta’minlash, ishlab chiqarishni rag’batlantirish siyosatini izchil olib borish (siyosiy omil ). Bozor iqtisodi tamoyillari, talab va qoidalari. Jamiyatning iqtisodiy hayotida bozor asosiy ijtimoiy-iqtisodiy institut hisoblanadi. Bozor iqtisodiyotning o’ziga hos generatori vazifasini bajaradi. Iqtisodiy hayotni bozorsiz tasavvur qilib

bo’lmaydi, chunki ishlab chiqarish iste’molsiz mavjud bo’lmaydi, ishlab chiqarishsiz esa iste’mol bo’lmaydi. Har ikki jarayonning birligi bozor bilan taqozolangandir. Bozorning jamiyat uchun zarurligi borasidagi qarashlar qadimdanoq mavjud bo’lgan. Hususan, Aflotun bozorning jamiyat hayotidagi o’rnini yuqori baholagan. Har qanday sharoitda ham inson bozorga ehtiyoj sezishini ta’kidlab, hattoki, “agar muayyan ishlab chiqaruvchi o’z mahsuloti bilan bozorga kelib, unga xaridor topmasa, vaqtini behuda sovurgan bo’ladimi?”, degan savolga “Yo’q, - deydi Aflotun, - ushbu ahvolni ko’rib, unga o’z xizmatini taklif qiladigan odamlar topiladi... Ular bozorda pulga nimanidir xarid qilishni ... va uni yana pulga ayirboshlashni kutib o’tiradilar”. Avvalo bozor insoniyat madaniyatining eng katta yutuqlaridan biri hisoblanadi. Tarixan olib qaraganda bozorning yuzaga kelish genezisi bir qaror omillar bilan bog’liq holda kechgan. Inson hamisha, hatto o’zining eng quyi taraqqiyot bosqichi – ibtidoiy sharoitda ham faqat o’zi uchungina mehnat qilmagan. U jamiyat a’zosi, uning mehnat ayirboshlash mexanizmi orqali boshqalarning mehnatiga bog’lanib ketgan. Mehnat taqsimoti, uning yangi shakllari bu bog’liqlikni yanada zaruriyroq qilib boradi. Mehnat natijalarini ayirboshlashga erishish insoniyat tarixida juda katta inqilobiy o’zgarish edi. Mashhur fransuz tarixchisi Fernan Brodel mahsulot ayirboshlashni haqli ravishda ozodlik, yorib o’tish, boshqa dunyoga erishish imkoniyati bilan tenglashtiradi. Dastlabki ijtimoiy mehnat taqsimotining paydo bo’lishi bilan – chorvachilikdan dehqonchilik ajralib chiqqanidan keyin, ayirboshlash tasodifiy hodisadan doimiy jarayonga aylandi. O’sha vaqtlardayoq qiymati bir qator tovarlar qiymatiga muqobil bo’la oladigan tovarga zarurat paydo bo’lgan edi. SHunday qilib pul paydo bo’ladi. Umuman, bozor madaniyatining vujudga kelishi va rivojlanishida bizning zaminimiz – Turkistonning muhim va betakror xizmati bor. Bu haqda tarixiy va madaniy yodgorliklar dalolat beradi. Markaziy Osiyodagi Amu va Sirdaryolarning etaklari buyuk Nil, Dajla, Efrat, Xuanxe va Gang daryolari oqimlaridek, qadimiy madaniyat beshiklaridan hisoblanadi. YAna shuni ham

e’tiborga olish kerakki, Turonzamin bir tomondan Mesopotamiya va Eron, ikkinchi tomondan Xitoy va Hindiston o’rtasidagi bog’lovchi halqa edi. Jamiyatning iqtisodiy hayotida bozorning asosiy institut sifatida ko’rsatgan maktablardan biri – klassik siyosiy iqtisoddir. Ushbu maktabning bosh yutug’i – mehnat qiymati nazariyasiga asos solinishida bo’lgan. A.Smit (1723-1790), D.Rikardo (1772-1823) tovarning qiymati uni ishlab chiqarishga sarf etilgan mehnat sarflari bilan o’lchanishini va buni muvofiqlashtirishda iqtisodiy hayotning murakkab tizimi sifatida bozorning rolini ochib berdi. A.Smit bozorga obrazli qilib “barcha iqtisodiy agentlar harakatini “ko’zga ko’rinmas qo’l” boshqarib turadi” deb ta’kidlaydi. Uning fikricha “bozor munosabatlarini har bir agent mustaqil ish tutib o’z manfaatini ro’yobga chiqara borib, pirovard natijada “ko’zga ko’rinmas qo’l” vositasida, o’zi ko’zlamagan holda maqsad sari yo’naltiradi. U o’z manfaatlarini ko’zlab, ko’pincha o’zi ongli tarzda intilganiga nisbatan jamiyat manfaatlariga ancha ko’proq samarali tarzda xizmat qiladi”. Shunday qilib, A.Smitning fikricha, iqtisodiy taraqqiyotni harakatlantiruvchi kuchi, bu – bozordir, millat boyligi ortishining asosiy sharti – insonga uning iqtisodiy faoliyatida erkinlik berishdan iboratdir . Neoliberalizm oqimining taniqli namoyondasi amerikalik iqtisodchi M.Fridman iqtisodiy erkinlik himoyachisi bo’lib maydonga chiqdi. Uning fikricha, bozor tizimidan iqtisodiy erkinlikni ajratib bo’lmaydi. Shuning uchun u buyruqbozlik tizimiga nisbatan bozor tizimi hayotga ko’proq darajada moslashuvchan, deb hisoblaydi. Bozor mexanizmida talab va taklif muhim o’rinni egallaydi va ko’zga ko’rinmas kuchga ega. Talab – bu shunchaki ehtiyoj emas, balki to’lovga qobil pul bilan ta’minlangan ehtiyojdir. Ehtiyoj – kishilarning hayotiy vositalarga zaruriyatini, taraqqiyotning hamma bosqichlari uchun umumiy va doimiylikni ifodalovchi ilmiy kategoriya. Uning

bozor iqtisodiyoti sharoitida ifodalanishi “talab” tushunchasidir. Talab ehtiyojdan farq qilib, mustaqil iqtisodiy kategoriya sifatida amal qiladi. Ehtiyojning faqat pul bilan ta’minlangan qismi talabga aylanadi. Demak, talab – bu pul bilan ta’minlangan ehtiyojdir. Bozorda xaridor o’ziga zarur bo’lgan narsalarni sotib olib, ehtiyojlarini qondirishga intiladilar. Ammo kishi ehtiyojlarining qay darajada qondirilishi uning muayyan tovarga bo’lgan talabi, aholining pul daromadlari va uning o’zgarishiga, bozor hajmiga, bozordagi mollarning narxlariga, iste’molchilarga beriladigan imtiyozlar kabi omillarga bog’liq bo’ladi. Bozor asosida tovar-pul munosabatlari yotadi. Tovar-pul munosabatlari tovar ishlab chiqarish, tovarlarni ayirboshlash va pul muomalasiga xos munosabatlarning yaxlitligidir. Tovar ishlab chiqarishga oid munosabatlar tovarni yaratishda moddiy va jonli mehnat sarf etilishi, bu sarf-xarajatlar jamiyat uchun zaruriy darajada bo’lishi, tovarning sifati va narxining muvofiqligi. ta’minlanishi, individual mehnat sarflari zaruriy sarfga keltirilishi tovarlar qiymati mehnat unumdorligiga teskari proporsional tarzda o’zgarishi kabi aloqalarni bildiradi. Tovar ishlab chiqaruvchilar mustaqil ravishda, bozorga qarab tovarlarni yaratadilar, bozor talabi qondirilganda daromad topadilar. YAratilgan tovarlarni ayirboshlash sohasidagi munosabatlar sotuvchi va xaridor o’rtasidagi erkin oldi- sotdi munosabatlaridir. Turli tovar ishlab chiqaruvchilar bozorda ayni bir vaqtda ham sotuvchi, ham xaridor vazifasini o’tashadi. Bozor aloqalari kerakli tovarlar zaruriy miqdorda va kelishilgan narxda ayirboshlanishini bildiradi. Tovarlar bevosita emas, balki pul vositasida ayirboshlanadi. Pul muhim iqtisodiy vazifalarni bajaradi, uning nufuzi yuqori bo’ladi. Tovar-pul munosabatlari umuminsoniy hodisa, ular turli tizimlarga xos, ularni bir-biriga bog’lab turadi. Ammo bu munosabatlar yuksak darajada rivoj topganda bozoriqtisodiyotiga aylanishi nazariyotchilar tomonidan tan olingan. Ishlab chiqarishda yaratilgan turli-tuman mahsulotlar va ko’rsatiladigan xizmatlar iste’molchilarga to’g’ridan-to’g’ri emas, balki bozor orqali etib boradi.

Bozor ishlab chiqarishni iste’mol bilan bog’laydi, chunki hech bir narsa tekinga berilmaydi, uni bozorda pulga sotib olish talab qilinadi. 2.Iqtisodiy o`sish va milliy boylik Reja: 1.Iqtisodiy o`sishning mazmuni, turlari va ko`rsatgichlari. 2.Iqtisodiy o`sishning omillari. 3.Iqtisodiy o`sish omillari. 4.Milliyu boylik tushunchasi,uning tarkibiy tuzilishi. 1.Iqtisodiy o`sishning mazmuni,turlari va ko`rsatgichlari. Iqtisodiyotda qiyin bo`lgan masalalardan biri,iqtisodiy o`sishni ta`minlashdir.Uni aniqlash mezonlaridan biri bo`lgan iqtisodiy o`sishni tahlil qilish yo`li bilan iqtisodiy rivojlanishni aniqlash mumkin bo`ladi.Iqtisodiy o`shish deb ishlab chiqarishga sarf qilinadigan iqtisodiy resurs xarajatlari hisobidan erishilgan ijobiy natijalar yalpi ichki mahsulotda hisoblanib,uning aholi jon boshiga ta`qsimlanishda ifodalanishiga aytiladi. Iqtisodiy o`sish bo`lsa YaIM hajmi ortadi,aholi jon boshiga ta`qsimlanganda real YaIM miqdori orti borishi kuzatiladi. Mamlakat aholisining turmush darajasi real YaIM miqdori, uning ortib borishida ko`riladi. Mamlakatning iqtisodiy o`shish sur`atini ko`rsatadigan ko`rsatgichlar quyidagilardan iborat: real YaIM ning ijobiy darajada o`sishi, aholi jon boshiga real YaIM ta`simlanganda uning ko`payib borishi- bu ko`rsatgichlar mahsulot sifatini to`liq hisobga olmaydi. Real YaIM va aholi jon boshiga YaIM ning o`sish bo`sh vaqtining kamayishini bildirmaydi,natijada farovonlik real darajasining pasaytirilib ko`rsatilishiga olib keladi.Iqtisodiy o`sishni miqdoriy hisoblash boshqa tomondan uning atrof muhitga va insoning hayotiga salbiy ta`sirini hisobga olmaydi. Shu sababli iqtisodiy o`sishning barcha tavsifi o`sish su`ratlarining foizdagi o`lchovida to`liq o`z ifodasini topadi: O`S=1

Bu yerda: O`S- iqtisodiy o`sishning su`rati ( foizda), YaIM joriy davr-joriy davr (yil)dagi real YaIM hajmi, YaIM bazis davri-taqqoslanayotgan davr (yil)dagi real YaIM hajmi. O`zbekiston aholi jon boshiga YaIM ishlab chiqarishning o`sishi: YILLA R KO`RSATGICHLAR Nominal YaIM (mlrd so`m) Real YaIM ning o`sish su`rati YaIM ning aholi jon boshiga o`sishi (%) 28.0 mln 1999-yil 2128.7 4.3 2.8 2000-yil 3255.6 4 2.5 2001-yil 4868.4 4.2 3.1 2002-yil 7469.3 4.2 3.1 2003-yil 9664.1 4.4 3.2 2004-yil 12189.4 7.7 6.5 2005-yil 15932.4 7 6 2006-yil 20759.3 7.3 6.2 2007-yil 28186.2 9.5 8 2008-yil 36839.4 9 8 2009-yil 0 8.1 0 Iqtisodiy o`sish su`ratining ahamyatini iqtisodchilar tomonidan qo`llanuvchi 70 miqdor qoidasi yordamida ham ko`rsatish mumkin. Bu qoidaga ko`ra milliy iqtisodiyotda ishlab chiqarilayotgan YaIM ni 2 baravarga oshirishga qancha vaqt ketishini aniqlash uchun 70 sonini yillik o`sish su`ratiga bo`lish kifoya. Masalan: Mamlakatimizda o`sish su`ratining 9.5 % da YaIM ni 2 baravar oshirish uchun 7.3 yil talab etilgan( 70:9.5). Iqtisodiy o`sishning 2000-yildagi 4 % darajasida bu ko`rsatgichga 17.5 (70:4) yilda erishish mumkin bo`lgan. Keyingi yillarda iqtisodiy o`sish su`ratining yanada oshirilishi bu muddatning sezilarli darajada qisqrishiga olib kelgan. Ijtimoiy mahsulotning o`sish su`rati bilan ishlab chiqarish omillari miqdorining o`zgarishi o`rtasidagi nisbat iqtisodiy o`sishning ekstensiv yoki intensiv turini belgilab beradi. Ishlab chiqarish omillari miqdorini ko`payishi va oldingi texnikaviy ta`minlanishi saqlab qolgan holda iqtisodiy o`sishga erishish ekstensiv iqtisodiy o`sish deyiladi. Masalan: Mahsulot ishlab chiqarishni 2 baravar ko`paytirish uchun mavjud korxona bilan bir qatorda o`rnatilgan

uskunalarning quvvati,miqdori va sifati,ishchi kuchining soni v amalaka tarkibi bo`yicha xuddi shunday korxona quriladi. Ekstensiv rivojlanishda, agar u sof holda amalga oshirilsa, ishlab chiqarish samaradorligi o`zgarib qoladi. Ishlab chiqarish omillarini sifat jihatdan takomillashtirish, moderinzatsiya qilish-ilg`or ishlab chiqarish vositalarini va yangi texnikani qo`llash, ishchi kuchining malakasini oshirish,mavjud ishlab chiqarish potensialidan to`laroq foydalanish yo`li bilan mahsulot ishlab chiqarish hajmini ko`paytirishga erishish iqtisodiy o`sishning ekstensiv turi hisoblanadi. Bu o`sishni ta`minlash-ishlab chiqarishga jalb etilgan resurslarning harbiy birligidan olinadigan samara,mahsulot miqdorining o`sishi, mahsulot sifatini oshiradi. Real hayotda ekstensiv va intensiv omillar sof holda alohida alohida mavjud bo`lmaydi, balki ular birgalikda uyg`unlashadi. Iqtisodiy o`sishning quyildagi ko`rsatgichlari mavjud: 1.Ishlab chiqarish vositalarining rivojlanganlik darajasi 2. Xodimni malakasi va tayyorgarlik darajasi 3. Ishlab chiqarishning moddiy va shaxsiy omili o`rtasidagi nisbat 4. Mehnat ta`qsimoti 5. Ishlab chiqarishni tashkil etilishi 6.Ishlab chiqarishnng ixtisoslashtirilishi va kooperatsiyasi Iqtisodiy o`sish tarmoqlari bo`yicha hisoblab chiqilib YaIM ning ko`rsatgichi asosida ham tahli qilinadi, moddiy va nomoddiy ishlab chiqarish tarmoqlari o`rtasidagi farq o`rganiladi. 2-savol. Iqtisodiy o`sishning omillari Iqtisodiy o`sishga erishish nima hisobidan hosil bo`lishini unga ta`sir etuvchi omillar keltirib chiqaradi.Bu omillar 2 gruhga ajratiladi; 1-gruh omillari taklif omillari deb ataladi va iqtisodiy o`sishni belgilab beradi: 1.Tabiiy resursning miqdori va sifati;

2.Ishchi kuchi resurslarning miqdori va sifati; 3.Asosiy kapitalning hajmi; 4.Texnologiya va fan texnika taraqqiyoti ma`lumki, YaIM ishchi kuchi, tabiiy va kapital resurslar sarflarining funksiyasi,ya`ni U=F(L; K;N)(2) Bu yerda U- YaIM, L- ishchi kuchi sarflari, K- kapital sarflari, N- tabiiy resurslar sarfi. Bu funksianal bog`lanishdan kelib chiqqa holda,iqtisodiy o`sishni belgilab beruvchi bir qator xususiy ko`rsatgichlarni keltirib chiqarish mumkin. Mehnat unumdorligi (U/L) – mahsulot ishlab chiqarish hajmining jonli mehnat hajmiga nisbati. MO`=3 Mehnat sig`imi (L/U) – jonli mehnat sarflarining mahsulot ishlab chiqarish hajmiga nisbati. MS=4 Kapital samaradorligini (U/K) – mahsulot ishlab chiqarish hajmining sarflangan kapitalga nisbati. KS=5 Kapital sig`imi (K/U) – kapital xarajatlarining mahsulot ishlab chiqarish hajmiga nisbati. KS=6 Tabiiy resusrlar samaradorligini (U/N) – mahsulot ishlab chiqarish hajmining unga sarflangan resurs xarajatlatiga nisbati. TRS=7 Mahsulotning resurslar sig`imi (N/U) – tabiiy resurslar sarfining mahsulot ishlab chiqarish hajmiga nisbati. MRS=8 Ishchi kuchining kapital bilan qurollanganlik darajasi (K/L) – ishlab chiqarish jarayonida qo`llanilayotgan kapital hajmining ishchi kuchiga nisbati. IKKQ=9

Yuqorida ko`rib o`tilgan iqtisodiy o`sishga qo`llaniladigan omillar ko`rsatgichlaridan tashqari yana keying qo`shilgan ishlab chiqarish omillarining unumdorlik ko`rsatgichlari ham qo`llaniladi.Bu ko`rsatgichlar boshqa omillar o`zgartirilmagan holda, har bir alohida omil sarfining qo`shimcha o`sishi ta`sirida mahsulot ishlab chiqarish hajmining qo`shimcha o`sish hajmini belgilab beradi; 1.Keyingi qo`shilgan mehnat unumdorligi 2.Keyingi qo`shilgan kapital unumdorligi 3.Keyingi qo`shilgan tabiiy resurslar unumdorligi Bu ko`rsatgichlar yalpi mahsulot ishlab chiqarishning umumiy hajminng o`sishida har bir omilning hissasi namoyon bo`ladi,bu o`sish quyidagicha aniqlanadi; U=L+K+N. (10) Iqtisodiy o`sishga ta`qsimlanish omillari ham ta`sir qiladi. Resurslarning o`sib borish hajmidan real foydalanish va ularni kerakli mahsulotning mutloq miqdorini oladigan qilib ta`qsimlash ham zarur. Real mahsulot 2 asosiy usulda ko`paytirilishi mumkin. Real mahsulot asosiy 2 usul yordamida ko`paytiriladi: 1.Resurslarning hajmining ko`pro jalb etilishi; 2.Ulardan unumli foydalanish yo`li bilan ko`paytirish mumkin . Amaliy hayotda iqtisodiy o`sishni susaytirib turuvchi omillar ham mavjud, bular; 1.Mehnat muhofazasi; 2.Atrof-muhit ifloslanishi. Xodimlar mehnat sharoitinin yaxshilash va sog`lig`ini muhofaza qilishni tartibga solish, atrof-muhit ifloslanishini oldini olish uchun kerakli ishlar amalga oshiriladi,bunday ishlarni amalga oshirish uchun tegishli xarajatlar kerak bo`ladi.Shu sababli mehnat samaradorligini oshirish uchun zarur mablag`lar boshqa tomonga sarflanadi. 3-savol. Iqtisodiy o`sish modellari

Iqtisodiy o`sish bilan bog`liq bo`lgan omillarni iqtisodchi omillar tomonidan o`rganilishi iqtisodiy o`sish modellarnini keltirib chiqaradi. Bu modellar asosida 2 ta nazariya-makroiqtisodiy muvozanatining keyinscha ( keyinchalik nekeyinscha) hamda ishlab chiqarishning klassik ( keyinchalik neoklassik) nazaryasi yotadi. Iqtisodiy o`sishning neoklassik nazariya namoyondalari quyidagi noto`g`ri g`oyalarga asoslanadi; 1.Mahsulotning qiymati barcha ishlab chiqarish omillari tomonidan yaratiladi; 2.Ishlab chiqarishning har biri o`zining keying qo`shilgan mahsulotga ham teng daromad oladi; 3.Mahsulot ishlab chiqarish va buning uchun zarur bo`lgan resurslar o`rtasida miqdoriy bog`liqlik mavjud; Ishlab chiqarish omillarining erkin tarzda amal qilish hamda ular o`rtasida o`zaro bir-birining o`rnini bosish imkoniyati mavjud. Shuning bilan birgalikda neoklassik nazaryachilar quyidagi hatolarni ham qilishgan; 1.Ishlab chiqarish omillarining barchasi bir xil qiymat yaratadi,ular qiymatni yaratishda baravar ishtirok etadi deb hisoblaganlar. Lekin barcha ishlab chiqarish vositalari hech qanday yangi qiymat yaratmaydilar,balki o`zlarining qiymatlariga teng miqdordagi qiymatini jonli mehnat yordamida yangi yaratilgan mahsulotga o`tqazadilar. Ular barcha yaratilgan va o`sgan mahsulotning foydaliligini yaratishda qatnashadilar. 2. Omillar Ichida doimo barcha omillar ka`bi ishtirok etadigan jonli mehnatning faol ro`l o`ynashini qolganlar esa passiv ro`l o`ynashini unutadilar. Chunki har bir tabiiy resurs kapital resurslari jonli mehnat tomonidan harakatga keltirmasa,o`ziga harakatga kelolmasligi,qiymati yo`q bo`lib ketishi, ularning qiymati faqat jonli mehnat tomonidan saqlanib qolinishi anchadan buyon takrorlanib keladi. 4-savol. Milliy boylik tushunchasi va uning tarkibiy tuzilishi

Kishilik jamiyati taraqqiyotning barcha bosqichlarida ajdodlar tomonidan yaratilgan, qoldirilgan va avlodlar tomonidan jamg`arilgan moddiy boyliklarning yig`indisi milliy boylikni tashkil etadi. Milliy boylikni 3 ta qismga ajratishimiz mumkin; 1.Moddiy- buyumlashgan boylik 2.Nomoddiy boylik 3.Tabiiy boylik 1.Moddiy-buyumlashgan boylik- ishlab chiqarishning unumli mehnatining natijasi hisoblanadi. Ishlab chiqilgan moddiy va nomoddiy mahsulotlarning iste`mol qilingan qismidan ortib qolganini jamg`arish orqali vujudga keladi va o`sib boradi. Milliy boylik inson mehnati natijasida yuzaga keladi, moddiylashadi,qiymat shakliga ega bo`ladi va tarkibiy tuzilishi bo`ladi. Ishlab chiqarish xususiyatidagi asosiy kapital (fondlar) Noishlab chiqarish xususiyatidagi asosiy kapital (fondler) Aylanma kapital (fondler) Moddiy zahiralar tomorqa va yordamchi xo`jaligida jamg`arilgan mol-mulk. Moddiy-buyumlashgan boylik o`sishining asosiy omillari sifatida quyidagilarni aytishimiz mumkin: 1.Mehnat unumdorligining o`sishi 2.Ishlab chiqarish samaradorligining ortishi 3.Milliy daromadda jamg`arish normasining ortishi Milliy boylik tarkibiga tabiat ne`matlari, foydali qazilmalar,o`rmonlar,suv yer resurslari bo`lib ular ishlab chiqarishda faol ishtirok etadi.Tabiiy boyliklar jamiyatning potensial boyligi hisoblanadi,ular inson mehnatining ta`siri natijasida real boylikka aylanadi.Ular ham moddiy ishlab chiqarish sohalarining faoliyat qilishi va rivojlanishi uchun aholining turmush darajasini ta`minlash yaxshilash uchun xizmat qiladi. Bunday boyliklarga ta`lim, sog`liqni saqlash,fan,madaniyat,san`at,sport, sohlarida vujudga keltiriladi.

Похожие

Iqtisodiy o’sish va milliy boylik

Iqtisodiy o`sish nazariyalari va modellari

Iqtisodiy taraqqiyot omillari va shart- sharoitlari

Milliy iqtisodiyotning iqtisodiy potensiali – iqtisodiy va ijtimoiy prognozlashning bazasi

Milliy boylik balansi