Миллий кадриятлар янги жамият фукороларининг одоб ахлоки ва хукукий маданиятини шакиллантиришнинг асосий омилидир - Юриспруденция - Рефераты

Миллий кадриятлар янги жамият фукороларининг одоб ахлоки ва хукукий маданиятини шакиллантиришнинг асосий омилидир

Загружено в:

20.09.2019

Скачано:

0

Размер:

109.5 KB

Миллий қадриятлар янги жамият фуқароларининг одоб-ахлоқи ва ҳуқуқий маданиятини шакллантиришнинг асосий омилидир Миллий қадриятлар комил инсонни тарбиялашда, улар одоб-ахлоқи ва ҳуқуқий маъданиятини шакллантиришда асосий омилдир. Жамиятни янгилашда мустақиллик қадриятларини эъзозлаш, миллий ифтихор туйғуларини тўла шакллантириш миллий истиқлол ғояларига содиқ бўлиш алоҳида аҳамият касб этади. Мустақиллик олий неъмат эканлигини тушунган ҳолда ушбу тушунча ва ғояларни янада теран ҳис этиш жамият аъзоларига ўта масъулиятли вазифа юклайди. Ўзбекистон Республикаси Президенти И.Каримов Олий Мажлис Қонунчилик палатаси ва Сенатининг қўшма мажлисида таъкидлагани дек, «бугун ҳамма бўлмаса ҳам, лекин кўпчилик одамлар яхши англайдики, фақат замон билан тенг қадам ташлаётган, тез ўзгараётган дунёнинг қатъий шарт ва талабларига жавоб беришга интилаётган мамлакатнинг келажаги ёруғ бўлиши мумкин. Шу маънода мустақил ликни мустаҳкамлаш, жамиятни демократлаштириш ва янгилаш биз учун ҳамиша биринчи даражали устивор мақсад ва вазифа бўлиб қолаверади. Инкор этиб бўлмайдиган ушбу ҳақиқат шу муқаддас заминимизда яшайдиган ҳар бир инсоннинг қон-қонига, вужудига сингиб кетишини истардим». Янги жамият фуқароларини тарбиялашда одоб-ахлоқ ва ҳуқуқий маданият муҳим ўрин тутади. Унинг асосини Президент И.Каримов томонидан асослаб берилган миллий истиқлол ғояси: асосий тушунча ва тамойиллари ташкил этади. Янги жамият бунёдкори энг аввало миллий ғоя ва истиқлол мафкурасига содиқ Ўзбекистон фуқаросидир. Янги жамият бунёдкори Ватан равнақи, юрт тинчлиги, халқ фаравонлиги каби тушунчалар нинг моҳиятини чуқур англаши лозим. Ана шу буюк ғоялар замирида янги жамият бунёдкорининг одоб- ахлоқ и ва ҳуқуқий маданияти ўз ининг мужассам ифодасини топиши лозим.

Ўзбекистон Республикаси Президенти эътироф этганидек, жаҳон хўжалик алоқаларига қўшилишнинг асосий шарти сифатида умум қабул қилинган норма ва қоидаларга кўпроқ яқинла ш ишга интилган ҳолда, республиканинг ўз ҳуқуқий асосларини ишлаб чиқишда унинг ижтимоий-иқтисодий ва миллий ўзига хос хусусиятлари иложи борича тўла ҳисобга олиниши керак. Шу билан бирга янги қабул қилинаётган қонун ҳужжатларида аҳолининг кундалик турмушига сингиб кетган халқ анъаналари, урф-одатлари, шахслараро ва миллат лараро муомала ҳамда диний эътиқодларнинг асрий тарихидан мерос қилиб олинган, умуминсоний қадриятларга, одамларнинг ҳуқуқ ва эркинликларига зид бўлмаган ахлоқий нормалар албатта акс эттирилиши керак. Ўзбекистон Республикаси Конституциясининг 14-моддасига кўра, давлат ўз фаолиятини инсон ва жамият фаравонлигини кўзлаб, ижти моий адолат ва қонунийлик принциплари асосида амалга оширади. Ушбу конституциявий нормада одоб-ахлоқ ва ҳуқуқий маданият қоидаси сифатида ижтимоий адолатни ҳам ўз ичига қамраб олган. Ижтимоий адолат - хулқнинг кенг доирасини ўзида қамраб олади ва унинг яхлит мазмунини ўзида акс эттиради. Ўзбекистон Республикаси Фуқаролик кодексида ахлоқий тушунчалар ва нормалар ифода этилган, хусусан, Кодекснинг 9-моддасига кўра, фуқаролик ҳуқуқий муносабатлари иштирокчиларининг ҳалол, оқилона ва адолат билан ҳаракат қилиши назарда тутилади. Фуқаролар ва юридик шахслар ўз ҳуқуқларини амалга оширишда жамиятнинг маънавий тамойиллари ва ахлоқий нормаларини ҳурмат қилишлари керак. Шунингдек, Ўзбекис тон Республикаси Жиноят Кодекси нинг 3-моддасида унинг принцип лари ифода этилиб, «инсонпарварлик», «одиллик» кабилар белгилаб берилган. Шунингдек, ушбу Кодекснинг 6-моддасида жамоат бирлаш малари, фуқароларнинг ўзини ўзи бошқариш органлари ёки жамоалар жиноят содир этган шахслар ахлоқини тузатиш ишига қонунда назарда тутилган ҳолларда жалб қилиниши мумкинлиги назарда тутилган . Ўзбекистон Республикаси Фуқаролик процессуал кодекси 4-моддасида фуқаролик суд ишларини

юритишнинг принципи сифатида «ижтимоий адолат», «фуқаролар ўртасида тинчлик ва миллий тотувлик» каби қадриятлар ўзининг мужассам ифодасини топган. Жамият ва давлат ижтимоий фаол, одобли ахлоқли ва қонунга итоаткор фуқароларни тарбиялашдан манфаатдор. Миллий одоб-ахлоқ ва ҳуқуқий қадриятлар асосида комил инсонни тарбиялаш демократик ҳуқуқий давлатнинг асосий вазифасидир. Миллий ҳуқуқий тизимни фуқароларнинг ҳуқуқ ва эркинликла рига зид бўлмаган одоб-ахлоқ ва ҳуқуқий маъданият қоидалари билан тўлдириб бориш қонунчилик фаолиятимизнинг ҳам бош мезони бўлиши керак. Мустақиллик ҳуқуқий тафаккури, умуминсоний ва миллий қад риятлар, ватанпарварлик, адолатпарварлик, ҳуқуқий меросни асраб-авайлаш ва ижтимоий ҳаётнинг ҳамма жабҳаларида уни қарор топти ришга қолаверса, ахлоқий фазилатларни шакллантиришга ёрдам Бера ди. Абу Наср Фаробий ибораси билан айтганда, «аҳолиси хушхулққа эга бўлмаган мамлакатда ҳокимиятга эҳтиёж сезилади. Демак, жа миятнинг нечоғлик демократлашуви фуқаролар эрки, ҳуқуқ, эркин ликлари, бурчларини бажариши энг аввало, адолатли жамият аҳоли сининг феъл-атворига, маънавий-ахлоқий ва улар ҳуқуқий камолотига боғлиқдир. Миллий одоб ахлоқ ва анъаналар ҳам шахс ҳуқуқий онгини ошишида муҳим ўрин тутади. Ҳуқуқ назариясидан бизга маълумки, одоб-ахлоқ қоидалари ўз-ўзидан ҳуқуқ манбаси бўлиб ҳисобланмайди. Ушбу қоидалар агар муайян норматив ҳуқуқий ҳужжатда ўз аксини топсагина ҳуқуқ манбаси бўлиши мумкин. Бундай ҳолда одоб-ахлоқ қоидаси ҳуқуқ нормаси бўлиб тегишли ҳуқуқий муносабатга татбиқ этилиши лозим . Фуқаролик ҳуқуқий муносабатларда тарафларнинг эркинлиги нафақат ёзма битимларда балки унда ифода этилмаган одоб ахлоқ муомала шартларига риоя этиши уни бажарилишини таъминлашнинг муҳим омилидир. Хусусан, Фуқаролик Кодексининг 192- моддасида одоб-ахлоқ нормаси сифатида йўқолган ашёни топиб олган шахс бу ҳақда уни йўқотган шахсни ёки ашё эгасини ёхуд уни олиш ҳуқуқига эга

бўлган ўзга маълум шахслардан биронтасини дарҳол хабардор этиши ҳамда топилган ашёни шу шахсга қайтариш шарт. Бинобарин, одоб-ахлоқ қоидалари фуқаролик ҳуқуқининг манбаси бўлмасада, фуқаро лик қонун ҳужжатларининг маъносини тушунишда ва унда ифода этилган қоидаларни амалиётга тўғри татбиқ этишда муҳим ўрин тутади. Фуқаролик Кодексининг 116-моддасига кўра, қонун ҳужжат ларининг талабларига мувофиқ келмайдиган мазмундаги битим, шу нингдек ҳуқуқ-тартибот ёки ахлоқ асосларига атайин қарши мақсадда тузилган битим ўз-ўзидан ҳақиқий эмасдир. Битим тарафлари бундай битимни тузишда мулкий оқибатлар келтириб чиқаришини англаш лари лозим. Шу сабабли бундай қоидалар жамият ахлоқий негизлари нинг муҳим асоси бўлиб хизмат қилади. Мамлакатимизда суд-ҳуқуқ ислоҳотларини амалга оширишда жавобгарликни эркинлаштиришда фуқаролар ҳуқуқ ва эркинликла рига зид бўлмаган одоб-ахлоқ қоидалари ҳуқуқ нормаси сифатида ифода этилишининг таъминланиши янги жамиятда ижтимоий адолат тамойилларининг қарор топишида муҳим аҳамиятга эгадир. Шу боис, миллий қонунчиликни одоб- ахлоқ қоидалари билан уйғунлаштириш қонун ижодкорлик фаолиятида ҳам муҳим йўналиши бўлмоғи лозим. Қонун ҳужжатларининг ижтимоий ҳаётда тутган ўрни жуда катта, улар жамият аъзоларининг хулқ-атвор қоидаларини белгиловчи олий юридик қадрият сифатида инсон фаровонлигини таъминлаш воситаси сифатида хизмат қилади. Президент И.А.Каримов таъбири билан айтганда, «ҳуқуқий давлатнинг қуроли ҳам, ҳимояси ҳам, кўзи ҳам қонундир. Биз жамиятни қонун асосида ва қонун ёрдамида бошқа ришга аҳд қилган эканмиз, ислоҳот қисматини айрим расмиятчилар қўлига топшириб қўймаслигимиз зарур». Ёки бўлмаса, жаҳон дониш мандлик ақидаси сифатида эътироф этилган, «қонун инсоний доно ликнинг юксак ифодаси бўлиб, одамлар тўплаган тажрибадан жамият фаровонлиги йўлида фойдаланилади» ёхуд, «қонуннинг моҳияти – инсонпарварлик» деган ибораларда ҳам оқилона ҳикмат мужассам лашганлиги бежиз эмас.

Фуқаролик жамиятини шакллантиришда нафақат қонунларнинг устуворлигини таъминлаш балки миллий одоб-ахлоқ қоидаларининг ижтимоий тартибга солувчи восита тарзда мавқеини ошириш янги жамият кишисини хушхулқли сифатида тарбиялашда ҳам катта аҳамиятга эгадир. Абу Райхон Беруний таъбири билан айтганда, яхши хулқ яхшилик аломатидир. Миллий қадриятлар негизида ҳам одоб-ахлоқ ва ҳуқуқий маданият қоидалари мужассам ифодасини топган. Инсоният тарихида ҳуқуқ нормалари яратилгунга қадар ижтимоий тартибга солишнинг элементи сифатида одоб-ахлоқ муҳим ўрин тутган. Инсонлар онгида ҳуқуқий хулқ атвор мезонларига нисбатан одоб-ахлоқ қадриятлари устуворлик касб этган. Одоб-ахлоқ қадриятлари хулқ-атворни шакллантиришга ёрдам беради. Ахлоқда ҳал қилувчи мезон сифатида одоб талаблари мужассамлашган. Ҳуқуқ ижтимоий тартибга солувчи восита сифатида одоб-ахлоқ талабларига жавоб бериши керак. Ўз навбатида, ҳуқуқ-ижтимоий тараққиётнинг барометри, уни амалга оширувчи ва кафолатчисидир. Шу сабабли, ҳуқуқ ва ижтимоий тараққиёт бир-бири билан чамбарчас боғлиқдир. Ҳуқуқнинг ёрдамисиз, унинг умуммажбурлов кучисиз, давлат томонидан кафолатисиз жамият бир бутун тузилма сифатида яшай олмайди. Ҳуқуқ фақат жамият тараққиёти билан боғлиқ бўлиб қолмай, балки уни ҳаракатга келтирувчи куч, восита, ижтимоий тараққиёт кафолатчиси сифатида ҳам хизмат қилади. Одоб-ахлоқ ҳам ҳуқуқ каби ижтимоий тараққиётни жадаллаштиришга, жамиятни янги лаш ва демократлаштиришга ўзининг фаол таъсирини кўрсатади. Юридик жавобгарликни эркинлаштиришда ҳуқуқни ахлоқийлашти ришга жиддий эътибор беришни тақазо этади. Шунингдек янги жамият кишисини тарбиялашда ҳуқуқ нормалари билан бир қаторда одоб- ахлоқ қадриятларини улар онгига сингдириш ҳам ўзининг самарасини беради. Суд ҳуқуқ ислоҳотларини амалга ошириш жараёнида юридик жавобгарликни эркинлаштириш жараёнига жамият аъзоларида ҳуқуқий хулқ- атвор соҳиби бўлиш баробарида, уларда юксак одоб ахлоқий фазилатларни шакллантирилган тақдирдагина ижобий натижа бериши мумкин. Шу

сабабли, юридик жавобгарликни эркинлаштириш муаммоларини ҳал қилиш миллий қадриятлар негизида одоб ахлоқ ва ҳуқуқий маданиятни шакллантириш билан узвий боғлиқдир. Кези келганда шуни таъкидлаш лозимки, юридик жавобгарликни эркинлаштириш агар соғлом ҳуқуқий хулқ- атвор ва одоб ахлоқ шакллантирилмасдан ёки бу борада тегишли амалий чора-тадбирлар ишлаб чиқилиб ҳаётга тадбиқ этилмасдан амалга оширилса кутилган натижани бериш қийин, албатта. Қайд этилганларга асосан баён этиш жоизки, соғлом ҳуқуқий хулқ атвор, одоб ахлоқ негизида юридик жавобгарликни эркинлаштиришни босқичма-босқич ҳал қилиб борилиши суд-ҳуқуқ ислоҳотларини амалга оширишнинг муҳим шарти бўлиб хизмат қилади. Ҳуқуқнинг ахлоқийлиги энг аввало этик-юридик талаб асоси бўлмиш адолат негизлари ифодаланганлиги билан тавсифланади. Одоб-ахлоқ ва ҳуқуқ шахсни тарбиялашда муҳим ўрин тутади. Шу сабабли, уларнинг мавжуд бўлиши ахлоқий мезон ва баҳолашни ҳам ўзига қамраб олади. Ўз навбатида, ҳуқуқ одоб-ахлоқни шакллантиришга ҳам ижобий ёрдам кўрсатади. Одоб-ахлоқ принциплари жамиятда ҳуқуқий асосни вужудга келишида ҳам муҳимдир. Одоб-ахлоқ ва ҳуқуқ бир-бири билан узвий боғлиқ бўлиши билан бир қаторда, ҳар иккаласи ҳам мустақил умум инсоний ва миллий қадрият бўлиб ҳисобланади. Биринчидан, ахлоқ, адолат, оқибат, меҳр-мурувват ва бошқа ахлоқий талаблар инсонга унинг онги, маънавий дунёси орқали унга ичидан таъсир кўрсатади. Ҳуқуқ эса ташқи тартибга солувчи восита бўлиб норматив-ҳуқуқ тизимга муайян юридик тилда ёзилган қоидаларни ўзида мужассам этади. Иккинчидан, ахлоқ-инсоннинг соф онгги билан боғлиқ бўлиб уларнинг маънавий ҳаёти ва дунёқарашига таъсир этувчи восита бўлиб мажбурий ташқаридан объектив ҳолда ифода этиш талаб этилмайди. Ҳуқуқ эса ижтимоий тартибга солувчи восита бўлиб ёзма ҳуқуқни ўзида акс эттиради.

Учинчидан, одоб-ахлоқнинг мазмуни энг аввало, инсонларнинг ўз (қилмиши) учун қарз, мажбурият, жавобгарлик кабиларда мужассам бўлади. Ҳуқуқ эса хуқуқ йўл қўйган ҳаракатларда, алоҳида шахсларнинг субъектив ҳуқуқларида намоён бўлади. Ахлоқ ва ҳуқуқ бу иккита маънавий, ижтимоий тартибга солувчи восита сифатида жамият ҳаётида муҳим ўрин тутади. Одоб-ахлоқ кишилар ўртасидаги муносабатларни ижтимоий тартибга солувчи восита сифатида хизмат қилади. Ўтмишдан маълумки, ҳар бир жамиятнинг ахлоқий талаблари мавжуд бўлиб ўзига хос ҳолда намоён бўлган. Ахлоқ қоидалари одатда хулқнинг умумий принципларини белгилайди. Ахлоқий нормалар жамият таъсири чоралари билан кафолатланади. Одоб-ахлоқ ҳуқуқни шакллантириш ва уни амалга оширишда роли беқиёсдир. Президент И. Каримов эътироф этганидек,биз барча ислоҳотларни ҳаётга татбиқ этишда ўтмишимизни теран ҳис этиб, халқимизнинг руҳиятини, унинг тарихий ва миллий ўзига хос жиҳатларни, анъана ва урф – одатларни, Ўзбекистонинг буюк халқи ўзининг кўп асрлик тарихи давомида тўплаган ажойиб фазилатларини имкон қадар инобатга олган ҳолда иш тутамиз.Ўтказилаётган ислоҳотларда миллий ва маҳаллий шарт-шароитни назарда тутиш, акс эттириш биз учун уларни муваффақиятли амалга оширишнинг кафолати бўлиб хизмат қилади. Ўтмишдан сақланиб келаётган юксак инсоний фазилатлар кишилар одоб ахлоқида ҳам ёрқин намоён бўлади. Бой одоб ахлоқ меросини миллий қадрият сифатида эъзозлаб ундан янги жамият кишиларни тарбиялашда унумли фойдаланишни тақазо этади. Имом Ал Бухорий хадисларида кўрсатилганидек, «инсонларга берилган фазилатларининг энг яхшиси ахлоқдир». Юсуф Хос Хожиб «Қутадғу-билик асари одоб-ахлоқ, илм маърифат, жамоат жойларида ўзини қандай тутиш, сўзнинг аҳамияти ва қадри, меҳмондўстлик қоидаси, инсон маънавий оламининг кўп жиҳатлари ижтимоий тартибга солувчи восита сифатида баён этилган».

Ҳуқуқий онг билан одоб ахлоқ бир-бири билан узвий боғлиқдир. Шу боис ҳуқуқий онг жамият онгини турли шаклларида ҳам ифодаланиши мумкин. Гарчи, жамиятда ҳуқуқий маданият муҳим ўрин тутсада жамият аъзоси ҳуқуқ билан тартибга солинмаган қадриятларни, яъни маънавий тамойиллари ва ахлоқий нормаларини ҳурмат қилишлари лозим. Янги жамиятни қуришда юксак одоб-ахлоқли кишиларни тарбиялаш муҳим масаладир. Чунки, одоб сабоқлари - ҳаёт сабоқлари деб бежизга айтилмаганлиги бунинг ёрқин исботидир. Президент И.А.Каримов таъкидлаганидек «токи жамиятнинг ҳар қайси аъзоси ўз ҳуқуқи ўз бурчи ва масъулиятини пухта билмас экан, уни ҳаётий эхтиёжи сифатида англамас экан, бизнинг ислоҳот, янгиланиш ҳақидаги барча сўзларимиз, сай-ҳаракатларимиз бесамар кетаверади. Бугун одамларининг дунёқараши, онги, тафаккурини ўзгартириш мана шу масала билан чамбарчас боғлиқ бўлиб қолади». Жамиятни эркинлаштириш ўз навбатида хар бир киши ўзини тўла эркин тутишни ҳам тақозо этади. Эркинлик қонун устиворлигини таъминлашнинг ҳам муҳим омили бўлиб ҳисобланади. Бобомиз Амир Темирнинг «қаерда қонун ҳукумронлик қилса, ўша ерда эркинлик бўлади» деган ўгитлари ҳозирги пайтда ҳам ўзига хос маъно касб этмоқда. Янги жамиятни қуришда унинг аъзолари ҳуқуқий ҳулқ атворга эга бўлиши ва одоб-ахлоқ қоидаларига риоя этиши, улар ҳуқуқий маданиятини оширишга ҳам ёрдам беради. Янги жамият кишилари нинг одоб-ахлоқи энг аввало, жамиятда кишининг ҳулқи, юриш-туриши ва ҳаёт фаолиятининг маҳсули сифатида намоён бўлади. Жамиятда кишиларнинг хулқи турли шаклларда бўлиб ҳуқуқий ҳулқ-атвор, одоб-ахлоқ жиҳатдан баҳоланиши мумкин. Жамият аъзоси ўзининг ҳуқуқий маданиятини шакллантиришдан бевосита манфаатдор бўлиши ва ҳар доим уларнинг ижтимоий хавфли харакати ёки харакатсизлиги, хулқ атвори жамоатчилик назоратида бўлишини таъминлаш, ўз навбатида қонунларнинг ижросини амалга

оширишнинг муҳим гарови бўлиб ҳисобланади. Агар жамият аъзоси хатти- ҳаракатига, хулқ атворига, одоб ахлоқига ижтимоий баҳо берилмаса ҳуқуқни қўлловчи идоралар томонидан қонуний муносабат билдирилмаса, бу ҳолат жамият учун ёт иллатларнинг илдиз отишига ёки тарқалишига сабаб бўлиши мумкин. Шахс хулқ атворига жамоат чилик таъсири катта бўлиб уларнинг, камолотга эришувида ҳамда уларда инсоний фазилатларнинг шаклланишида муҳим ўрин тутади. Шу сабабли янги жамият фуқаросини тарбиялашда жамоатчилик назо рати институтидан ҳам самарали фойдаланиш фуқоролик жамиятини асосларини шакллантиришга ёрдам беради. Жамоатчилик назорати нинг одоб ахлоққа таъсири негизида қонунийлик, адолат, ҳақиқат, эркинлик каби тушунчалар моҳияти теран ҳис қилинмоғи лозим. Шу сабабли янги жамият фуқаролари Конституция ва қонунларни ҳурмат қилиш ва уни нормаларига риоя этиши улар хулқ атворининг юксаклигидан далолат беради. Шунингдек улар ижтимоий фойдали, жамият ва давлат томонидан ижобий баҳоланадиган ҳулқ атворга эга бўлиши лозим. Ҳар бир фуқаро инсон ҳуқуқларини ҳурмат қилиши, давлат суве ренитети ғояларига содиқ бўлиши лозим. Ижтимоий ҳаётда ҳозирги ва келажак авлодлар олдидаги ўзининг фуқаролик ва инсоний масъу лиятини англаши зарур. Ўзбек давлатчилиги ривожланишининг тари хий тажрибаси асосида миллий ҳуқуқий қадриятларни эъзозлаши ва уни ҳар томонлама тарғиб этиши керак. Демократия қадриятларини ҳурмат қилиши ва ижтимоий адолатга садоқатли бўлиши, инсонпар вар демократик ҳуқуқий давлат барпо этишга ўзининг муносиб ҳиссасини қўшиши, юрт тинчлиги ва миллий тотувликни таъминлаш масъулиятини чуқур ҳис этиши лозим. Бундан ташқари, эркин фикр юритиш асосида ижтимоий ҳаётда фаол қатнашиши даркор. Юрт бошимиз такидлаганидек, «Олдимизда ниҳоятда муҳим, келажагимиз ни ҳал қилувчи янги вазифа турибди. Бу вазифа эркин фуқаролик жамиятининг маънавиятини шакллантириш, бошқача айтганда озод, ўз ҳақ-ҳуқуқларини яхши танийдиган, боқимандаликнинг ҳар қандай кўринишларини ўзи учун ор деб биладиган, айни замонда ўз шахсий

манфаатларини халқ, ватан манфаатлари билан уйғун ҳолда кўрадиган комил инсонларни тарбиялашдан иборатдир». Янги жамият фуқаро нафақат миллий ғояга содиқлигини намоён қилиб қолмай, балки жаҳон мафкуралар майдонида бўлаётган жараён лардан воқиф бўлиб ўзининг ҳаётий нуқтаи-назарига эга бўлиши керак. “Мустақиллик ҳуқуқ демакдир”. Ҳар бир фуқаронинг фаравон лиги бутун жамиятнинг фаравонлигидир. «Тарихий хотирасиз кела жак йўқ», «Биз ҳеч кимга қарам бўлмаймиз», «Кучли давлатдан – кучли жамият сари» каби пурҳикмат ақидаларни моҳиятини теран англаши ва ўз ҳаёт мамотини шиорига айлантириб олиши зарур. Юқоридагиларга асосан баён этиш лозимки, янги жамият фуқароларининг одоб-ахлоқ ва ҳуқуқий маданият қоидаларини ҳар бир шахс қалби ва онгига сингдириш миллий ўзини англашда муҳим аҳамият касб этиши баробарида мустақиллигимизни мустаҳкамлашга ва ҳар бир фуқаронинг қалби ва онгига миллий истиқлол ғоясини сингдиришга энг муҳими, ҳуқуқий фаол жамият аъзосини тарбия лашга хизмат қилади.

Похожие

Хукукий давлат ва янги хокимият

Президент И.А.Каримов асарлари, Узбекистон Республикаси давлат меьёрий хужжатлари

Ҳуқуқшунослик дарсларида Ўзбекистон Конституциясини ўрганиш

Жамиятни модернизация килиш ва янгилаш шароитида ёшларнинг хукукий маданиятини янада ошириш муаммолари

Ўзбекистон республикаси президенти И.А.Каримов фукаролик жамияти ва демократик хукукий давлат куриш тугрисида