Жаҳолатнинг қораланиши - Философия - Рефераты

Жаҳолатнинг қораланиши

Загружено в:

20.09.2019

Скачано:

0

Размер:

55.5 KB

www.arxiv.uz Жаҳолатнинг қораланиши Илмнинг офати – эсдан чиқармоқлик ва уни илмга рағбати бўлмаган кишиларга ўргатиш эса уни зое қилмоқликдир. Ҳадис Энг ёмон кўрлик – ҳидоятдан кейин яна залолатга кетишлик. Ҳадис Кўрликнинг ёмони – қалб кўрлиги. Ҳадис Кимки илмни уламолар олдида фахрланиш, нодонлар билан баҳслашиш ёки одамларнинг диққатини ўзига тортиш мақсадида ўрганса, унинг жойи жаҳаннамдир. Ҳадис Бир тоифа одамлар борки, уларнинг тўшаклари ғафлат бешикларига обдон йўргаклангандир. Уларнинг кўзларида қоплонлар сингари бедорлик оз бўлади. Замахшарий Илмли бўл ёки илмга таяниб иш тутадиган бўл, лоақал илмни тинглаб эшитадиган бўл, бироқ тўртинчиси бўлма, чунки касодга учраб ҳалок бўласан. Замахшарий Аҳмоқ киши ҳикмат лаззатини билмайди, бамисоли тумов киши гулнинг ҳидини сезмаганидек. Замахшарий

www.arxiv.uz Сенга кўп ҳолларда маломат билан мудом ваъз қилдилар ( яъни сенга кўп маломат қилдилар). Бунинг ўрнига сени ғафлатнинг давомли уйқусидан уйғотганларида маъқул бўларди. Замахшарий Илмли бўлиш бир баланд тоққа чиқиш каби кўп машаққатлидир, лекин ундан тушиш осондир. Жоҳиллигу нодонлик булоғи чуқур чашма мисоли бўлса-да, бироқ у кўп қийинчилигу азобларга гирифтор қилади. Замахшарий Ўобил-а мураббий бҳл ва тарбият ўил! Ноўобил-а эса ўарама ва тарбият ўилма! Ки ўобилни (тарбиятсиз) ўҳймоў зулмдир ва ноўобилни тарбият ўилмоў жақл (нодон)ликдир. Хожа А ҳ рор Жоҳилликдан ёмонроқ бахтсизлик борми? Навоий Жаҳл аҳли била кимки улфат бўлғай, Ул улфати ичра юз минг офат бўлғай. Навоий Бекорчилик ва айш-ишрат нафақат нодонликка олиб келади, айни вақтда, касалликнинг туғилишига ҳам сабаб бўлади. Ибн Сино Ҳар замон бир лаванд 9 масхарае, (Сн. 9 Фоҳиша.) Маъсият 10 дудидин юзи қорае. (Сн. 10 Гуноҳ.) Бобур

www.arxiv.uz Калтафаҳмлар фақат одамларнинг камчилигини кўрадилару фазилатларига эътибор бермайдилар. Улар баданнинг нуқул газак олган аъзосига қўнмоқчи бўлаётган пашшага ўхшайдилар. Абул Фараж Истамай мутолаа қилаётган талаба – қанотсиз қуш. Саъдий Нодоннинг идроки – индамасликда. Агар нодон буни тушуниб етса, унинг ярим доно бўлгани шудир. Саъдий Агар оқил одам нодонлар гурунгига тушиб қолса, улардан иззат-икром кутмасин, агар нодон бемаъни каломи билан оқилни енгса, бунинг ҳеч ажабланадиган жойи йўқ, зеро ёқутни тош ҳам синдириши мумкин. Саъдий Агар оқил одам тарбия кўрмаганлар даврасида гапиролмаса, ажабланма: унинг майин товуши ноғора гумбурида эшитилмай қолади, анбарнинг хуш бўйи саримсоқнинг қўланса исидан йўқолиб кетади. Саъдий Билурсан ўзингни жуда серақл, Тўлиқ хумга не ҳам сиғар, яхши бил! Ғ урур бирла тўлган бошинг бўш кетар, Ғ урурдан бўшат, сўнгра маъни сиғар. Саъдий Жаҳилнинг сабри йўқ, фикри хом. Саъдий

www.arxiv.uz Нодон учун сукут сақлашдан яхшиси йўқ, бироқ у ўзи учун нима фойдали эканини билганда нодон бўлмас эди. Саъдий Қайсарга насиҳат қилган кишининг ўзи насиҳатга муҳтождир. Саъдий Ҳаддан ошган ғазаб қўрқув туғдирур, меъёрсиз эркалаш оломон кўз ўнгида обрўйингни тўкур. Барчанинг жонига тегар даражада шафқатсиз ва учраган кимса сени туртиб кетар даражада мулойим бўлма. Саъдий Иқтидоринг етмаган ишни қилма, Сабабсиз ўзингни донишманд билма. Хисрав Донога ёндашгил, қоч нодондан сан, Ҳатто у хавфлидир доно душмандан. Румий Дунёда билимсиз билимдон бисёр, Улар сотиб юрар ақлни очиқ. Улар ўзга сўзин ёд олиб такрор, Қилар ўз сўзидек дунёга тортиқ. Мирза Шафий Қанча кучанмасин сохта билимдон, У юксала олмас кўкка ҳеч қачон. Унга ўз-ўзининг буюклиги бас, У бундан бошқача оламни билмас. Мирза Шафий

www.arxiv.uz Қулоқдан дилингга гар кирмаса нур, Сичқон кавагидан не фарқи бўлур. Жомий

www.arxiv.uz Номлар кўрсаткичи Абу Али ибн Сино (тахминан 980–1037) – ўрта аср Шарқининг энциклопедист олими. Абу Шукур – Х асрнинг форс-тожик шоири. Абул Фараж (897 – 967) – араб шоири ва олими. Ал-Хоризий (1054 – 1128) – араб олими, шоир. Анварий, Авҳадиддин (туғилган йили номаълум – 1191) – тожик шоири. Аттор, Фаридиддин Муҳаммад ибн Иброҳим (1119 – 1234) – форс- тожик шоири. Бобур, Захириддин Муҳаммад (1483 – 1530) – ўзбек ёзувчиси, давлат арбоби, саркардаси. Гулханий, Муҳаммад Шариф (XVIII асрнинг охири – XIX асрнинг боши) – ўзбек ва тожик шоири. Жомий, Абдурахмон Нуриддин ибн Аҳмад (1414 – 1492) – тожик шоири ва олими. Кошифий, Ҳусайн Воиз (тахм. 1442/46-1505) – Марказий Осиёдан чиққан Навоий билан ижодий ҳамкорлик қилган, воизлик саньати намояндаси ва назариётчиси, мутафаккир, илоҳиётчи олим. Мирза Шафий (Вазех) (1796 – 1852) – озарбайжон шоири. Мотуридий , Абу Мансур ( тахм. 870-944) М утакаллим, сунний эътиқодидаги икки йирик калом мактабининг бири бўлмиш Мотуридийа мактабининг асосчиси. Навоий, Алишер (1441 – 1501) – ўзбек шоири, олим ва давлат арбоби. Насафий , Азизиддин ( туғ. йили номаълум – 1263 й.) – шоир, тасаввуф фалсафасининг йирик вакили. Шайх Кубро таълимоти ва Муҳйиддин ибн Арабий тариқатини ўзаро боғла ган кубравия машойихларидан бири Низомий, Илес Юсуф ўғли (тах. 1141 – тах. 1203) – озарбайжон халқпарвар шоири. Охундов, Мирза Фатали (1812 – 1878) – озарбайжон ёзувчиси ва жамоат арбоби. Рудакий, Абулҳасан (туғ. йили номаълум – 941) – форс-тожик шоири. Румий, Жалолиддин (1207 – 1273) – форс-тожик шоири. Саъдий, Муслиҳиддин 1203 ва 1210 й. ораси – 1292) – форс ва тожик шоири. Хисрав, Носир (1004 – тахминан 1073 йиллар) – форс-тожик шоири ва файласуфи. Ғазолий, Абу Ҳомид Муҳаммад (1057-1111) йирик мусулмон мутафаккири

Похожие

Жаҳолатнинг қораланиши

Жаҳолатнинг қораланиши

Диний экстремизм

Диний экстремизм

Фитналар хакида