Tuproqning suv, havo va issiqlik rejimlari, hamda ularni boshqarish - Qishloq va o'rmon xo'jaligi - Referatlar

Tuproqning suv, havo va issiqlik rejimlari, hamda ularni boshqarish

Yuklangan vaqt:

20.09.2019

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

69.5 KB

Ko'chirib olish

Tuproqning suv, havo va issiqlik rejimlari, hamda ularni boshqarish Reja: 1. O’simliklar hayotida suvning ahamiyati. 2. Urug’ning unib chiqishi uchun talab etiladigan suv miqdori. 3. Tuproqda suvning shakllari. Tuproqning suv rejimini boshqarish. 4. Tuproq havosi va uning ahamiyati 5. Tuproqning havo rejimini boshqarish. 6. Tuproq haroratining o’simliklar va mikroorganizmlar hayotidagi aha-miyati. 7. O’simliklarning issiqlikka bo’lgan talabi. 8. Tuproqning issiqlik rejimini boshqarish tadbirlari

1 . Tuproq namligini unga kirib kelayotgan, harakatlanayotgan va sarf- lanayotgan suvga bog’liq holda o’zgarishi tuproqning suv rejimi deyiladi Tuproqdagi suvning ahamiyati beqiyos. Tuproqda va o’simlikda bo’ladigan kimyoviy va biokimyoviy jarayonlar suvli muhitda kechadi. O’simlik suv bilan yetarli ta’minlangandagina unda o’sish, rivojlanishi va barcha fizologik jarayonlar normal o’tadi. Fotosintez jarayonida suv asosiy omillardan biri sifatida reaksiyada ishtirok etadi. 2 .Har qanday madaniy o’simlik urug’i unib chiqishidan oldin ma’lum miqdorda suv shimadi (1-jadval ). Urug’lar o’ziga kerak bo’lgan suvni shimib olgandan keyin qulay sharoit bo’lsa ko’karib chiqa boshlaydi. O’simlikka shu davrdan bosh-lab, to o’suv davrining oxirigacha namlik zarur bo’ladi. Tuproqdagi oziq moddalar eritma holida bo’lgandagina o’simlik ildizlari orqali so’riladi.Suv tufayli o’simlikda barcha biologik jarayonlar normal o’ta-di, turgor holati saqlanadi. 1-jadval Urug’ning unib chiqishi uchun talab etiladigan suv miqdori. (Urug’ vazniga nisbatan % hisobida) O’simliklar tarkibida 80-90 % gacha suv bo’ladi. O’suv davrida o’simliklar bu suvning asosiy qismini bug’lantirib yuboradi. К uzatish-larga qaraganda, o’simliklar butun vegetatsiyaEkinlar Talab etiladigan suv Ekinl ar Talab etiladigan suv Tariq Makkajo’ xori Bug’doy Arpa Beda Javdar 25,0 44.0 45,5 48,2 56.3 57,5 Suli G’o’z a Zig’ir Кo’k no’xot Qizil sebarga Qand lavlagi 59,8 60,0 100,0 106,8 117,3 120.3

davomida o’zlashtirgan suvning atigi 0,01-0,03% ni o’z organizmini shakllanishi uchun sarf-laydi. O’simliklar ildizi yordamida tuproqdagi namni o’zlashtirib, uni orga-nizmi orqali atmosferaga bug’latib turishi transpiratsiya, 1 gramm qu-ruq modda hosil qilishi uchun sarflagan suv miqdori transpiratsiya koeffitsenti deyiladi. G’o’za o’sish davrida juda ko’p suv sarflaydi, chunonchi, chinbarg chiqargan davrida bir gektar yerdagi go’za sutkasiga 10-12 m 3 , shona-lash davrida 30-50 m 3 gullash va meva tugish davrida eng ko’p 80-120 m 3 , ko’saklar ochilishi davrida esa 30-40 m 3 suv sarflaydi. Bir gektar paxta maydonida o’suv davrida 5000-8000 m 3 suv sarflanadi. 3. Tuproqda suvning ikki xil shakli bor. "Fizikaviy birikkan" suv va "kimyoviy birikkan" suv. К imyoviy birikkan suv mineral kolloidlar va minerallar tarkibida birikma yoki molekula shaklida uchraydi. Fizikaviy shakldagi suv quyidagi xillarga bo’linadi: bug’simon suv, gigroskopik suv, pardasimon suv, kapillyar suv va gravitatsion suv . Har qanday sharoitda tuproqdagi suvning bir qismi bug’ holatiga o’tadi. Tuproq g’ovakliklaridagi bug’ tuproq haroratini o’zgarib turishi natijasida tomchi holatiga o’tishi va o’simlikning ildizi orqali o’zlashtirilishi mumkin. Gigroskopik suv- tuproq zarralari yuzasiga singdirilgan namlikdir. Parda suv -tuproq zarrachalarining sirtidan yupqa parda singari o’rab olgan bo’ladi. Gigroskopik va parda suvni o’simlik o’zlashtira olmaydi. К apillyar suv tuproq qatlamlaridagi kapillyar g’ovaklar orqali quyi qatlamdan yuqori qatlamga erkin harakat qiladigan suvdir. К apillyar suv tuproqning juda mayda kapillyarlarini (g’ovaklarini) to’ldiradi va o’simlikni suv bilan ta’minlashda asosiy manbalardan hisoblanadi. Tuproqning nokapillyar g’ovaklari orqali yuqoridan quyi qatlamlariga erkin harakatlanadigan suv gravitatsion suv deyiladi va undan o’simlik qisman foydalanadi.

Tuproqning suv rejimi uning agrofizik va suv xossalariga bog’liq bo’ladi. Tuproqning suv xossalariga suv o’tkazuvchanligi, tuproqning suv ko’tarish xususiyati, nam sig’imi kabilar kiradi. Tuproqning ma’lum miqdorda o’ziga suv singdirib ushlab turish qobiliyati uning nam sig’imi deyiladi. Tuproqning nam sig’imi maksimal gigroskopik, kapillyar, dala va to’liq nam sig’imlariga bo’linadi. Deh-qonhilik nuqtayi nazaridan kapillyar, to’liq va dala nam sigimlari aha-miyatli hisoblanadi. К apillyar nam sig’imi deganda tuproqning kapil-lyar g’ovaklarida ushlanib turgan suv miqdori tushuniladi. К apillyar nam sig’imi kapillyar g’ovakliklar hajmiga va shu kapillyarlarga namlikni kelib turishiga bog’liq bo’ladi. Hamma g’ovakliklarni suv bilan to’lishi to’liq nam sig’imi deyiladi. Gravitatsion suv yuqoridan quyi qatlamga oqib ketgandan so’ng tuproqda ushlanib qolgan suv miqdoriga tuproqning maksimal dala nam sig’imi deyiladi. Tuproqning suv o’tkazuvchanligi deb yuqoridan pastki qatlamlariga suv o’tkazish qobiliyatiga aytiladi. К apillyar oraliqlar orqali suvni pastdan yuqoriga ko’tarishiga esa, tuproqning suv ko’tarish xususiyati deyiladi. Suv o’tkazuvchanlik va suv ko’tarish tezligi sm /sek, sm/min va sm/soatlarda ifodalanadi. Tuproqning suv xossalari uning mexanik tarkibiga, strukturasiga va tuzilishiga bog’liq bo’ladi. Tuproq suv rejimini to’g’ri bo’lishi uchun: tuproqning suv o’tkazuv-chanligini yaxshilash, nam sig’imini oshirish, namni yuqoriga ko’tarish xususiyati va uning bug’lanish sathini kamaytirish zarur. Bevosita tup-roq suv rejimini boshqarishda qo’llaniladigan tadbirlardan eng muhimi tuproqni sifatli ishlashdir. Yer sifatli ishlanganda tuproq tuzilishi yaxshilanadi, uning g’ovak, kesakli strukturasi saqlanadi va begona o’tlar yo’qoladi. Namlikning behuda sarf bo’lishi kamayadi. Tuproqning suv rejimini boshqarishda sug’orishni to’g’ri tashkil etish va sug’organ-dan so’ng yer yetilishi bilan sifatli ishlov berish muhim ahamiyatga ega. 4. Har qanday tuproqda hamma vaqt ma’lum miqdorda havo bo’lib, undagi bo’shliqlarni to’ldirib turadi. Ma’lum vaqt ichida tuproqqa havo kirishi va uning miqdori hamda tarkibini o’zgarishi havo rejimi deyiladi.

Tuproqda atmosferadan kirgan havo va tuproqdagi har xil bio-kimyoviy jarayonlar natijasida hosil bo’lgan gazlar uchraydi. Atmosfera havosining tarkibi tuproq havosining tarkibidan anchagina farq qiladi. Atmosfera havosida N (azot) 78,8%, O 2 (kislorod) 20,95%, CO 2 (korbo-nat angidrid) 0,03%, tuproq havosida esa N 78-80%, O 2 19-21%, CO 2 0,1-1,0% bo’ladi. Tuproq havosi unda yashaydigan ayrim mikroor-ganizmlar uchun zarur, chunki tuproqda havo yetishmasa, aerob mikroorganizmlar hayot kechira olmaydi. Natijada organik qoldiqlar yahshi chirimasdan, o’simliklar o’zlashtira oladigan oziq moddalar hosil bo’lishi uchun sharoit bo’lmaydi. Tuproq havosi tarkibidagi kislorod tuproqdagi har xil mineral va organik moddalarni oksidlaydi. Natijada oksidlangan ba’zi elementlar eruvchan holatga o’tsa, ayrimlari aksincha, havo yetarli bo’lmagan tuproqda o’simliklar hayoti uchun zararli bo’lgan har xil kimyoviy birikmalar hosil qiladi. O’simliklarning o’sishi va rivojlanishi uchun zarur hisoblangan azot anaerob sharoitda gaz holdagi birikmalarga o’tib, tuproqdan atmosferaga erkin holda chiqib ketadi. Demak tuproqning unumdorligi uchun havoning ahamiyati ham muhim hisob-lanadi. O’simliklar hayotida havo boshqa omillar bilan teng ahamiyatga ega. Chunki o’simliklar karbonat angidridni o’zlashtirganda nafas olish jarayoni sodir bo’lib, bunda kislorlodni ham singdiradi va ma’lum miqdorda issiqlik ajralib chiqadi. O’simliklar ildizi nafas olganda ajralib chiqadigan CO 2 bir qancha mineral moddalarning eruvchanligini oshiradi. Bu o’simliklarning yaxshi oziqlanishiga yordam beradi. O’simliklarda nafas olishga qaraganda fotosintez jarayoni bir necha bor faolroq o’tadi. Shuning uchun ham o’simliklarda organik moddalar to’planadi. Fotosintez jarayonida o’simliklar atmosferadan 1 t uglerod o’zlashtirsa, ayni vaqtda 2 t erkin kislorod ajralib chiqadi. Tuproq havosining tarkibi vaqt-vaqti bilan o’zgarib turadi. Tuproq havosi tarkibidagi CO 2 miqdorining ortishi bilan O 2 miqdori kamayadi. К islorod tuproq tipiga qarab, 2-3 % gacha kamayadi, CO 2 miqdori esa 10% gacha ortadi.

Tuproq havosining tarkibi va miqdori ekinlar turiga, haroratga, namlikka va uning aeratsiyasiga bog’liq. Atmosfera va tuproq havosi-ning almashinishi tezligiga ekinlarni parvarish qilish agrotexnikasi ta’sir etadi. Yerlarni o’z vaqtida haydash, sug’orish, ekin qator oralarini ishlash tuproqda havo almashinishini tezlashtiradi. O’simlik ildizining nafas olishida va aerob mikroorganizmlar faoliyatida tuproq havosidagi kislorod nihoyatda zarur. Izlanishlar shuni ko’rsatadiki, tuproq umumiy g’ovakligini 25-40 % i havo va 75-60% i suv bilan band bo’lganda, madaniy o’simliklar yaxshi o’sadi. O’simliklarning normal o’sishi va rivojlanishiga tuproq havosi-ning tarkibi ham ta’sir etadi. Masalan, tuproq havosida kislorod yetish-may, karbonat angidrid miqdori ortiqroq bo’lsa, o’simliklarning o’sishi va rivojlanishi sustlashadi, ayrim vaqtda esa quriydi. Tajriba ma’lumotlariga qaraganda, tuproqqa kislorod bemalol kirib turgandagina nitrofikatsiya jarayoni aktiv kechadi va azotobakteriya-larning tuproqda azot to’plashi uchun sharoit vujudga keladi. К islorod mikroorganizmlar uchun juda zarur. Tuproqning havo o’tkazuvchanligi uning mexanik tarkibiga, dona-dorligiga va tuzilishiga bog’liq. Donador g’ovaksimon va yumshoq tuzilishga ega bo’lgan tuproqlar havoni yaxshi o’tkazadi. Strukturasiz, zich tuproqlar havoni yomon o’tkazadi. Tuproqning o’zida ma’lum miqdorda havo ushlab turish qobiliyati uning havo sig’imi deyiladi. U asosan tuproqning g’ovakligiga va nam-lanish darajasiga bog’liq bo’ladi. 5. .Ekinlardan yuqori hosil olishda tuproqda qulay havo rejimini yaratish zarur tadbirlardan biri hisoblanadi. Buning uchun yerni chu-qur va sifatli shudgorlash, chizellash, boronalash va kultivatsiyalash kabi agrotexnik tadbirlardan keng foydalanish, tuproqdagi namlikni me’yoridan oshiq bo’lib ketishiga yo’l qo’ymaslik zarur. 6 .O’simliklarning urug’dan unib chiqishi, normal o’sib rivojlanishi va tuproqdagi turli mikroorganizmlarning hayoti bevosita tuproqdagi issiqlikka bog’liq.

Ekilgan urug’larga ularning unib chiqishi va keyingi o’sishi uchun tuproqda ma’lum harorat bo’lishi kerak. Urug’lar muayyan haroratda unib chiqadi. Agar harorat urug’ning unib chiqishi uchun yetarli bo’lsa, minimal, o’simliklarning o’sishi va rivojlanishi uchun qulay bo’lsa, optimal, agar undan yuqori bo’lsa, maksimal harorat deyiladi. Maksi-mal harorat o’simliklarning o’sishi va rivojlanishiga salbiy ta’sir etadi. O’simlik urug’ining unib chiqishi uchun zarur harorat, ya’ni minimal harorat bilan o’rtacha sutkalik harorat orasidagi farq foydali ya’ni samarali harorat deyiladi. 7 .O’simliklar turiga qarab harorat sharoitiga turlicha munosabatda bo’ladi. Masalan, ulardan ba’zilari yuqori haroratda (g’o’za, suli, makkajo’xori va boshqalar) normal o’sib rivojlansa, boshqalari bahori don ekinlari nisbatan pastroq haroratni talab etadi. К uzgi don ekinlari qishni yengil o’tkazadi, bahorgilari esa qishki past haroratda nobud bo’ladi. G’o’za uchun optimal harorat 25-30 0 C, maksimal harorat esa 35-37 0 C; kuzgi g’alla ekinlari (kuzgi javdar, kuzgi bug’doy, bahori arpa, suli, ba-hori bug’doy) uchun optimal harorat 20-25 0 C, maksimal harorat esa 30-35 0 hisoblanadi. Makkajo’xori uchun optimal harorat 25-30 0 C va maksimal harorat 35- 40 0 hisoblanadi. .Harorat ko’tarilganda issiqlikning o’simliklar hayot faoliyatiga ta’siri tubdan o’zgaradigan darajasi harorat nuqtalari deyiladi. O’simliklar issiqqa bo’lgan talabiga ko’ra ikki guruhga bo’linadi. 1) Mo’tadil iqlim mintaqasida o’sadigan o’simliklar . 2) Janubiy kengliklarda o’sadigan o’simliklar. Birinchi guruhga mansub o’simliklar: arpa, suli, bug’doy, javdar, ko’k no’xat, beda va boshqalar. Ularning urug’i o’rtacha harorat +1…5 0 C bo’lganda unib chiqadi, +10…12 0 C da gullaydi va yetiladi. Bu o’simliklar-ning maysasi +5…10 0 C da ham hayot faoliyatini davom ettiraveradi. Shuning uchun bu o’simlikning urug’i erta bahorda - fevralning oxiri va martning boshlarida ekiladi. Ayrim ekinlar

sovuqqa ancha chidamli bo’ladi. Masalan, beda qor tagida - 40 0 C , qor bo’lma- ganda esa -30 0 C sovuqqa chidaydi. Ikkinchi guruhga issiqsevar o’simliklar: g’o’za, makkajo’xori, oqjo’xori, sholi, qovun, tarvuz va boshqalar kiradi. Ularning urug’i +10…12 0 C da unib chiqadi va 15-20 0 C da gullaydi. Shunga ko’ra, ularning urug’i kech ya’ni martning oxiri va aprelning boshlarida ekiladi. Bu o’simliklar orasida g’o’za o’ta issiqsevarligi bilan ajralib turadi, chigit tuproq harorati +10…12 0 C bo’lganda unsa ham, maysasi 16 0 C da yer betiga chiqadi. Uning normal o’sishi va rivojlanishi uchun harorat 25-30 0 C dan past bo’lmasligi shart, aks holda g’o’zaning rivoj-lanishi susayadi. Chigit unib chiqishi uchun 84 0 C foydali harorat zarur. 8 .Issiqlik rejimini boshqarish tuproq unumdorligini oshirishda va ekinlardan mo’l hosil yetishtirishda muhim tadbirlardan hisoblanadi. Ekinlarning turiga qarab urug’ini unib chiqishi, o’sishi va rivojlanishi uchun har xil miqdorda issiqlik talab etiladi. Yerga solingan chirimagan go’ng, organik o’g’itlar tuproqning issiqlik rejimini yaxshilaydi, chunki 1 t go’ng chiriganda 4-5 mln kkal issiqlik ajralib chiqadi. Yerga barqaror sovuq tushmasdan oldin chuqur va sifatli shudgorlash tuproqning issiqlik rejimini yaxshilashda samarali tadbir hisoblanadi. Egat va pushtalardagi qulay issiqlik rejimi tuproqning fizikaviy xossalari bilan bog’liq holda chigitning barvaqt va qiyg’os unib chiqishiga imkon beradi. Bunday yerlarda chigit tekis yerdagiga nisbatan 5-6 kun oldin unib chiqadi. Tuproq haroratini oshirishni va rejimini tartibga solishning yana bir asosiy omili chigit yoki boshqa ekinlar urug’i ekilgandan keyin yerlarni mulchalashdir. Mulcha sifatida chirigan go’ng, ko’mir kukuni, qora qog’oz va plyonka kabi materiallardan foydalanish mumkin. Foydalanilgan adabiyotlar: 1.Vorobyov S.A., К ashtanov A.N., Likov A.M., Makarov I.P. Zemle-delie. M.: Agropromizdat. 1991. 2. Ermatov A.Q. Sug’oriladigan dehqonchilik. T.:O’qituvchi. 1983.

3. Ermatov A.Q.,G’aniyev V. Dehqonchilik. T.: Mehnat. 1990. 4.Zaurov E.I. Dehqonchilikdan laboratoriya ishlari va amaliy mashg’u-lotlar T:. «O’qituvchi»,1979 . 5. Tursunxujaev Z., Bolkunov A. Nauchniyi osnovi xlopkovix sevooborotov. T.: Mehnat, 1987. 6.H.Sheraliev. M.Shodmanov Dehqonchilik. Ma’ruzalar matni T.:2004 7. Astanov R., Shodmanov M., Madraimova S. Sistema zemleldeliya .Tekst leksiy. T.: 2004. 8. O’zbekiston Respublikasining "Suvdan foydalanish to’g’risida"gi qonuni, T.1993.

O'xshashlar

Tuproq strukturasi. Tuproqning fizik, fizik – mexanikaviy xossalari. Tuproqning suv xosslari

Dehqonchilikning ilmiy asoslari

Tuproqning meliorativ holatiga tabiiy va suv xo’jalik sharoitlarining ta’siri

Tuproq unumdorligi, madaniyligi va struкturasi. Tuproqning oziq rejimi va uni boshqarish usullari

Tuproqlar genezisi, klassifikatsiyasi va geografiyasi. Tuproq resurslari va ulardan dehqonchilikda foydalanish