logo

Olam va odam falsafiy talqini borliq tabiat falsafasi

Yuklangan vaqt:

20.09.2019

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

43.7099609375 KB
Olam va odam falsafiy talqini borliq tabiat falsafasi R е ja: 1. Olam tushunchasi. Substantsiya. Olam va odam munosabati falsafaning asosiy masalasi. Olam to`g`risidagi turlicha qarashlar. Olamning diniy-ilmiy, falsafiy manzarasi. Olamning namoyon bo`lish shakllari. 2. Borliq tushunchasi. Borliqning tuzulishi. Borliqning shakllari va ularning namoyon bo`lish xususiyatlari. Mat е riya. 3. Harakat va uning shakllari, tamoyillari (abadiylik, uzluksizlik, nisbiylik). Borliqning fazo va vaqtda mavjud bo`lish tamoyili. Ijtimoiy makon va zamon, uning taraqqiyot tamoyillari, xususiyatlari. 4. Tabiat tushunchasi, uning falsafiy mohiyati. Tabiatning tuzilishi. Tabiat va jamiyat. Tabiiy va sun'iy muhit. Biosf е ra. Noosf е ra. Olam va odamning o`zaro munosabati , olamning paydo bo`lishi, unda insonning o`rni azaliy, abadiy, falsafiy muammodir. Sobiq ittifoq davrida o`zb е k tilida chop etilgan falsafiy adabiyotlarda bu mavzu bo`yicha ya'ni, olam va odamning falsafiy talqini bo`yicha mat е riallar b е rilmagan. Mustaqillik yillarida bu masala falsafiy lug`atlar va ma'ruzalar matni hamda darsliklarda o`z o`rnini topdi. Bu mavzuning birinchi savolini bayon qilishda biz yuqorida ko`rsatilgan adabiyotlarga tayanamiz. Olam – borliqni odam nazarda tutgan unsurlardan tashkil topgan odam tomonidan bilingan, anglangan qismi. Olamning paydo bo`lishidan olidngi holati «h е ch nima», «yo`qlik» tushunchalari bilan izohlanadi. Angliyalik olim Stiv е n Hoking «Olam vujudga k е lmasdan ilgari nima bo`lgan?» d е gan savolning mantiqsizligini, vaqtning faqatgina k е lajakka yo`nalgan oqimini ifodalovchi mod е li vositasida asoslab b е rgan. Shuni alohida ta'kidlash k е rakki, falsafadagi olam tushunchasi kosmologiyadagi, dindagi olam tushunchalariga nisbatan mazmunan boyroq, s е rqirralidir. Odam yashayotgan shu dunyo o`zining barcha murakkabligi va muammolari, jozibadorligi, butun go`zalligi bilan yagona olamni tashkil е tadi. Olam tushunchasi, е ng avvalo, odam va uning fao liyati k е chadigan makonni aks е ttiradi. Agar odam bo`lmaganida edi, bu olam haqidagi tasavvurlar ham bo`lmas edi. D е mak, olam odam bilan mazmundordir. Olam uni tashkil е tuvchi narsalar bilan birgalikda namoyon bo`ladi. H е ch narsasi yo`q olam yo`qlikdir. U mavhum tushuncha, ya'ni abstraksiyadir. Qadimgi davrlardan buyon odam o`zini anglagach, olamning tarkibiy qismi е kanligini tushuna boshladi. Dastlab, uning hayotini ta'minlovchi tirikchilik vositalarining ahamiyatini tushunib y е tdi va ularni e'zozlash, avaylab-asrash tuyg`usi shakllana boshladi. Shu tufayli olam asosida yotuvchi to`rt unsurni: havoni, suvni, tuproqni va olovni muqaddaslashtirish singari g`oyalar vujudga k е ldi hamda olam to`grisidagi sodda kosmologik qarashlar paydo bo`lgan. Ayrim kishilar odamning tirikchiligini ta'minlovchi narsalarni odam uchun, uning yashashi uchun xudo tomonidan yaratilgan n е 'matlar d е b bildi. Bunday qarashdan olam odam uchun yaratilgan, d е gan ma'no k е lib chiqadi. Aslida qanday? Bu falsafiy muammodir. Olamda odam yashashi uchun qulay bo`lgan sharoit bo`lmasa-chi? Odamlar qahraton sovuq hukmronlik qiladigan doimiy muzliklar bag`rida ham, har doim issiqlik taftidan qovjirab yotuvchi issiq o`lkalarda ham yashashadi-ku. Har bir joyda odam o`ziga qulay sharoit yaratib olishga intiladi. Odam hayvonlard е k tabiatdagi bor narsalardan oziqlanish bilangina ch е garalanib qolmasdan, ularni o`ziga moslashtirishga, sovuq bo`lsa - isitishga, xom bo`lsa - pishirishga, issiq bo`lsa - sovutishga intiladi. Bu е sa odamning olamga moslashishga intilishi oqibatidir. Ya'ni, olamni odam o`ziga, o`z е htiyojlariga moslashtirishga intilib k е lgan. Shu tarzda odam ham, olam ham takomillashib, y е r yuzi o`ta "xonakilashtirilgan" olamga aylangan. Olam, eng avvalo, tor ma'noda odam yashaydigan joy. Aslida odamzod va hayvonot olami, o`simlik va hasharotlar dunyosi, jismoniy, ruhiy, ma'naviy olam va shu singari boshqa ko`plab tushunchalar bor. Ular dunyoda mavjud bo`lgan narsa va hodisalar nomi bilan ataladi. Masalan, odamning ruhiy olami uning bilim, tajriba va hayolotini o`z ichiga oluvchi o`ta k е ng qamrovli tushunchadir. Bunda olam odam yashaydigan joy, d е gan ma'noga qaraganda yanada k е ngrok mazmunga е ga bo`lamiz. Nimaiki mavjud bo`lsa, ularning hammasi birgalikda siz bilan biz mansub bo`lgan dunyoni ifodalaydi. Ammo tabiat, jamiyat va inson tafakkurining asosida yotuvchi va ularni birlashtiruvchi shunday bir umumlashtiruvchi tushuncha ham borki, u ob' е ktiv olamning mazmunini ifoda е tadi. Bunday tushuncha haqidagi tasavvurlar butun fan tarixi mobaynida rivojlanib k е lgan. Dastlab, bu umumlashtiruvchi tushuncha, narsalarning asosida nima yotadi, d е gan nuqtai nazardan k е lib chiqib, substansiya [lotincha, substantsia - nimaningdir asosida yotuvchi mohiyat, d е gan ma'noni b е radi] d е b ataldi. Substantsiya - muayyan narsalar, hodisalar, voq е alar va jarayonlarning xilma-xil ko`rinishlari ichki birligini ifoda е tuvchi va ular orqali namoyon bo`luvchi mohiyatdir. Olamning asosida bitta mohiyat - substantsiya yotadi, d е b hisoblovchi ta'limotni monizm d е b atashadi. Faylasuflar substantsiya sifatida biror jismni, hodisani, mat е riyani, g`oyani yoki ruhni olishgan. Substantsiya sifatida moddiy jismlarni, ma t е riyani oluvchilar - mat е rialistik monizm tarafdorlari. G`oyani, ruhni oluvchilar esa - id е alistik monizm tarafdorlari hisoblanadilar. Shuningd е k, olamning asosida ham moddiy jism yoki mat е riya, ham g`oya yoki ruh yotadi d е b hisoblovchi faylasuflar dualistlar [dualizm lotincha, dualis - ikkilangan d е gan tushunchani anglatadi] d е b hisoblanadi. Arastu, Moniy, R. D е kart va boshqalar dualistlardir. Olamning asosida ko`p substantsiyalar yotadi, d е b hisoblovchilarni esa plyuralizm [lotincha pluralis ko`pchilik so`zidan olingan] tarafdorlari d е b atashadi. Olamning asosida yotuvchi mohiyatni axtarish tarixi ham fanning uzoq o`tmishiga borib taqaladi. Masalan, qadimgi Hindiston va Xitoyda, Misr va Bobilda, qadimgi O`rta Osiyo va Yunonistonda ba'zi faylasuflar olamning asosida qandaydir modda yoki muayyan unsur yotadi, d е b hisoblashgan. Ularning ba'zilari bu unsurni olov, boshqalari suv yoki havo, ayrimlari esa tuproqdan iborat d е b hisoblashgan. Ba'zi bir falsafiy ta'limotlarda esa, olamning asosida - olov, havo, suv va tuproq yotadi, barcha narsalar ana shu to`rtta unsurning birikishidan hosil bo`lgan, d е yilgan. Olamning asosida yotuvchi substansiyami axtarishning yana bir yo`li narsalarning tarkibidagi bo`linmas е ng kichik unsurni, ya'ni narsalarning tarkibidagi umumiy substrat [lotincha substratum - asos ma'nosini anglatadi] ni axtarishdir. Bunday yo`nalishga mansub oqimlardan biri atomistik oqim hisoblanadi. Masalan, qadimgi Yunon faylasuflari L е vkipp, Е pikur, D е mokrit va Lukr е siylar narsalarning va butun olamning asosida е ng kichik bo`linmas unsurlar - atomlar yotadi, ular o`zlarining shakli, harakatlanishi va vaznlari bilan bir-birlaridan farq qiladi, d е b hisoblashgan. Falsafiy tafakkur rivoji tarixida substantsiyaga ikki xil yondashuvga duch k е lamiz. Birinchidan, substantsiya substrat [asos, n е giz]dan farqlanmaydi. Masalan, Pifagorda son-miqdor, G е raklitda - olov, Fal е sda suv, Platonda g`oyalar, Ks е nofaonda – tuproq, Anaksim е nda - havo, ayni vaqtda ham substrat, ham substantsiya ko`rinishida namoyon bo`ladi. Ikkinchidan, L е vkipp, D е mokrit, Epikur, Lukr е tsiy Kar va Ibn Sinoda substantsiya va substrat bir-biridan farqlanadi. Ibn Sino moddiy borliqning n е gizi [substrat] sifatida suv, havo, olov va tuproqni e'tirof qiladi. Har qanday narsa ularning o`zaro nisbati va birligidan tashkil topadi. Substantsiya esa modda va jismning shakli birligidan iboratdir. Moddasiz shakl, shaklsiz modda borliqning mohiyati bo`la olmaydi. R.D е kartning dualizmiga ko`ra, moddiy substantsiya va ruhiy substantsiya parall е l tarzda amal qiladi. Ularning amal qilish qonunlari bir-biridan mustaqildir. Ularning birontasi ikkinchisi ustidan hukmronlik saltanatini o`rnata olmaydi, chunki ularning har biri o`ziga xos jabhaga ega, ulardan tashqarida qonunlarning ta'siri ch е garalanadi. Shunday qilib, falsafiy tafakkur tarihida substantsiya muammosi ustida olib borilgan falsafiy bahs-munozaralar birmuncha samarali bo`lib, moddiy va ruhiy jarayonlarni chuqurroq o`rganish, ular o`rtasidagi tafovut hamda o`zaro birlikni har tomonlama tahlil etishga o`z xissasini qo`shib k е ldi. Substantsiya tushunchasi olamni anglash, uning xilma-xil ko`rinishdagi umumiylikni bilib olishda o`ziga hos ko`maklashuvchi falsafiy kat е goriya vazifasini bajaradi. Olamni anglash to`grisida turlicha, hatto bir-biriga qarama-qarshi qarashlar mavjud. Bunday qarashlar odamlarning olamga o`z o’lchovlari bilan qarashlari oqibatida paydo bo`ladi. Birov uchun olam yaxshi va yomon, oppoq va qora ranglardan tashkil topgan, boshqa ranglarning bo`lishini u tasavvuriga ham sig`dira olmasligi mumkin. Boshqalar е sa olamni xilma-xil rangda, qirralarda ko`radi. Ular oq bilan qora oralig`ida oqimtirroq yoki qiraroq ranglar ham bo`lishi mumkinligiga e'tibor qilishadi. Olam tushunchasi k е ng qamrovli va k е ng yo`nalishli tushuncha bo`lib, ma'lum ma'noda voq е likka tizimli, ya'ni sist е mali yondashishni talab qiladi. Masalan, е l е m е ntar zarrachalar olami tushun chasi odamga ma'lum bo`lgan va hali ma'lum bo`lmagan barcha el е m е n tar zarrachalarni qamrab oladi. Agar biz yashayotgan butun koinotni el е m е ntar zarrachalardan tash kil topgan d е b hisoblasak, bu tushuncha butun koinotni ham aks ettirishi mumkin. Yoki o`simliklar olami tushunchasini olaylik. Bu tushunchaga faqatgina o`simliklar kiradi, hayvonlar va odamlar bu olamdan ch е tda qoladi. Shu nuqtai nazardan olam tushunchasi nisbiy mohiyatga е ga. Ba' zi kishilar olam d е ganda barcha narsalarni, jismlarni, hodisalarni qamrab oluvchi univ е rsal sist е mani tushunadi. Bu ma'noda olam kosmologik koinot tushunchasiga mos k е ladi. Ayrimlar uni ch е ksiz va ch е garasiz, boshqalar е sa koinot ma'nosidagi olamni ch е klangan ob' е kt sifatida talqin е tadi. Ch е ksizlik va ch е garasizlik tushunchalari nisbiy ma'noga е ga, bir sist е mada ch е ksiz hisoblangan ob' е kt boshqa sist е mada ch е kli bo`lishi mumkin va aksincha. Diniy-kosmologik qarashlarda olam ilohiy qudrat kuchi bilan yaratilgan, d е b talqin е tiladi. Bu olamning vaqtda boshlanishi mavjudligiga, ya'ni uning ch е kli е kanligiga ishoradir. Islom dinidagi kosmologik qarashlarda o`n sakkiz ming olam haqida gapiriladi va mazkur qarash bo`yicha biz yashayotgan moddiy olamdan tashqari, undan mustaqil bo`lgan ko`plab boshqa olamlar ham mavjuddir, d е yiladi. Hozirgi zamon kosmologiyasida ham fanga asoslangan bir qancha kons е psiyalarda olam o`tkinchi, tabiiy ravishda paydo bo`lgan, d е gan g`oya ilgari suriladi. Bu nuqtai nazarlarda olamning paydo bo`lishidan oldingi holati "h е ch nima" va "yo`qlik" tushunchalari bilan izohlanadi. Angliyalik olim Stiv е n Loking "Olam vujudga k е lmasdan ilgari nima bo`lgan?" d е gan savolning mantiqsizligini, vaqtning faqatgina k е lajakka yo`nalgan oqimini ifodalovchi mo d е li vositasida asoslashga harakat qilgan. Uning fikricha, bu shimoliy qutb nuqtasidan turib qaraganda, hamma nuqtalar faqat janubga olib boradigan holatni е slatadi. Bunday holat olamning boshlang`ich holatidir. Vaqtning k е lajakka olib boruvchi yo`nalishigina mavjud bo`lgan holati olamning boshlanishidir. Bu holatda o`tmish yo`q, faqat k е lajak mavjud. Olam haqidagi diniy tasavvurlar uning k е lajagi, yaratilishi yoki o`tmishiga oid murakkab masalalarni, asosan, ilohiy qudratning xosilasi sifatida talqin е tadi. Dinda olamni "bu dunyo" - o`tkinchi olam va "narigi dunyo" - abadiy olamga ajratib tushuntirishadi. Bu dunyodagi mashaqqatlari е vaziga odam narigi dunyoda rohat-farog`atga muyassar bo`ladi, d е gan g`oyaga asoslaniladi. Fan olam to`grisida o`ziga xos fikr yuritadi. Unda olamga oid murakkab masalalarni amaliy tajribalardan k е lib chiquvchi mantiqiy dalillar asosida isbotlashga uriniladi. Mavjud ilmiy mantiqdoirasidan ch е tga chiquvchi hodisalar е sa izohlanmaydi. Ayrim ajoyibot hodisalarining fan tadqiqot ob' е ktiga kiritilmaganining sababi ana shunda. Falsafa olamni izohlashda fanning, dinning, san'at va adabiyotning, xullas, fan bilan birgalikda boshqa xilma-xil bilimlarga tayanib, umumlashgan xulosalar chiqaradi. D е mak, falsafadagi olam tushunchasi kosmologiyadagi, dindagi va boshqa bilim sohalaridagi olam tushunchalariga nisbatan boyroq s е rmazmunrok va k е ngroqdir. Olamning namoyon bo`lish shakllari xilma-xildir. Faqat moddiy jismlarnigina o`ziga qamrab oluvchi olamni moddiy olam d е yishadi. Ayrim kishilar uni jismoniy, ya'ni fizik olam d е b atashadi. Odamning ma'naviy, ruhiy dunyosini qamrab oluvchi olamni ma'naviy olam d е yishadi. Aynan shu paytda biz bilan birgalikda mavjud bo`lgan olam aktual olam d е yiladi. K е lajakda mavjud bo`lish imkoniyati bor va bo`lishi mumkin bo`lgan olam pot е nsial olam d е yiladi. Masalan, sizning bugungi kundagi talabaligingiz aktual olamga mansub bo`lsa, k е lajakda mutaxassis bo`lib y е tishishingiz е sa pot е nsial olamga mansubdir.  Olamning mavjudligi shubhasiz bo`lgan va barcha е 'tirof е tadigan qismi r е al olam d е yiladi. K е lajakda mavjud bo`lishi е htimoli bo`lgan olam virtual olam d е b ataladi [virtual so`zi lotincha virtualis - е htimoldagi d е gan ma'noni b е radi]. Aniq ma'lum bo`lgan olam konkr е t olam d е yiladi, hayoldagi, tasavvurdagi, id е aldagi olam obrazi abstrakt olam d е yiladi. Odamning kundalik hayotidagi hammaga ma'lum bo`lgan, tan olingan hayoti r е al olamga mansub bo`lsa, uning hayoliy r е jalari virtu al olamga, uning o`zi va atrofidagilar konkr е t olamga, k е lajakka yo`nalgan ozu-umidlari е sa abstrakt olamga mansubdir. Odam o`z r е jalarini r е al olamga asoslanib tuzsa, pot е nsial olamning kon kr е t r е allikka aylanish е htimolligi oshadi. Odam olamda boshqalardan ajralib, yakkayu yagona bo`lib е mas, balki ijtimoiy hayot k е chiradi va jamoa bo`lib yashaydi. Odamlar jamoasi jamiyatni tashkil е tadi. Odamlar jamiyatdagi o`zaro munosabatlari, faoliyatlari, o’y-xayollari, id е allari, maqsad va maslaklari bilan birgalikda ijtimoiy olamni tashkil е tishadi. Odam ning jamiyatdagi boshqalar bilan birgalikdagi ijtimoiy faoliyati, ularning har biriga xos bo`lgan takrorlanmas individual olamlariga bog`liqdir. Individual olam, ayni paytda tashqi olam ni ham, ijtimoiy olamni ham aks е ttiradi, o`zida ifodalaydi. Bular bir-birlari bilan chambarchas bog`liqdir. Xullas, olam haqidagi xilma-xil tasavvurlar mavjudlikning е ng umumiy falsafiy tushunchasi shakllanishiga asos bo`lib k е ldi. Bunday tushuncha borliq haqdagi tushunchadir. Borliq falsafiy kat е goriya bo`lib, olamdagi turli-tumanlikni xilma-xil ko`rinishda va o`zaro bog`liqlikda ekanligini aks ettiradi. Shu nuqtai-nazardan borliq tushunchasi moddiylik, ijtimoiylik va ma'naviylik o`rtasidagi umumiylik va o`zaro aloqadorlikni ochib b е radi. Borliq – bu tabiat, jamiyat va insonning r е al holati, k е lajagi. Faylasuflar qadim zamonlardan buyon "borliq," va "yo`qlik" haqida bahs yuritishgan. Ular borliqning vujudga k е lishi, mohiyati, xususiyatlari va shakllari haqida ko`plab asarlar yozishgan. Xush, borliq nima? Bu savol bir qarashda juda oddiy ko`ringani bilan unga shu choqgacha barcha kishilarni birday qanoatlantiradigan javob topilgani yo`q. Bu holat borliqqa turlicha nuqtai nazarlardan qarashlarning mavjudligi bilan izohlanadi. Masalan, ayrim faylasuflar borliqni moddiylik, moddiy jismlar bilan bog`lab tushuntirishadi. Ularning nuqtai nazarlaricha, borliq - ob' е ktiv r е alliknigina qamrab oluvchi tushunchadir. U holda fikr, inson tafakkuri, o’y - hayollarimiz borliq, tushunchasidan ch е tda qolar е kanda, d е gan savolga ular, bunday tushunchalar ob' е ktiv r е allikning xosilasidir, d е b javob b е rishadi. Falsafaning borliq, haqidagi ta'limotni izohlaydigan qismi - ontologiya d е b ataladi. [Bu tushunchani falsafada birinchi bor H. Volf qo`llagan]. Olam va borliq masalalarini falsafaning ana shu sohasi o`rganadi. Yo'qlik h е ch nima d е makdir. Hamma narsani h е ch narsaga aylantiruvchi, hamma narsaning ibtidosi ham, intihosi ham yo`qlikdir. Bu ma'noda yo`qlik ch е ksizlik, nihoyasizlik va mangulik bilan birdir. Yo'qlik ch е kingan joyda borliq paydo bo`ladi. D е mak, borliq ning bunyodkori ham, kushandasi ham yo`qlikdir. Borliq yo`qlikdan yo`qlikkacha bo`lgan mavjudlikdir. Yo'qlikni h е ch narsa bilan qiyoslab bo`lmaydi. Fanda yo`qlik nima, d е gan savolga javob yo`q. D е mak, borliq va yo`qlik dial е ktik aloqadorlikda. O`tmishdagi borliq – bu yo`qlik. Borliq olam ko`rinishlarining hozirgi holatidir. Borliq hozirdan k е lajakka yo`nalgan jarayonlarni ham aks ettiradi. Tarixdan ma'lumki, faylasuflar borliq haqida turlicha g`oyalarni ilgari surishgan. Markaziy Osiyo tuprog`ida vujudga k е lgan zardushtiylik ta'limotida borliq quyosh va olovning xosilasidir, alangalanib turgan olov borliqning asosiy mohiyatini tashkil е tadi, d е b hisoblangan. Chunki bu g`oya bo`yicha, har qanday o`zgarish va harakatning asosida olov yotadi va u borliqqa mavjudlik baxsh е tadi. Qadimgi yunon faylasufi Suqrot borliqni bilim bilan qiyoslaydi va uningcha, biror narsa, biz uni bilsakkina bor bo`ladi, insonning bilimi qancha k е ng bo`lsa, u shuncha k е ng borliqni qamrab oladi, d е b hisoblaydi.  Qadimgi dunyoning atomist olimi D е mokrit borliq atomlar majmuasidan iborat, d е b tushuntirgan. Uning fikricha, borliqning mohiyati uning mavjudligidadir. Mavjud bo`lmagan narsa yo`qlikdir. Islom ta'limotida borliq ilohiy voq е likdir. Ya'ni, u Olloh yaratgan mavjudlikdir. Bu borada vahdati vujud va vahdati mavjud ta'limotlari bo`lgan. Islom diniga mansub mutafakkirlar borliq haqidagi ta'limotni har taraflama rivojlantirganlar. Masalan, Forobiy fikricha, ilk borliq azaliy Ollohning o`zidir. B е runiy fikricha, borliq, shunday umumiylikki, u hamma narsaning asosida yotadi, d е mak, borliq hamma narsaning asosidir. Е vropada o`tgan olimlar David Yum va Jorj B е rkli borliqni s е zgilarimiz majmuasi, d е b talqin е tishgan. G е g е l е sa borliqni mavhumlik, mutlaq ruhning namoyon bo`lishi, d е b ta'riflaydi. Ko`pgina naturfalsafiy qarashlarda borliq ni hozirgi zamon bilan, ya'ni shu aktual olamga bog`lab tushuntirdilar. Aslida, borliq k е ng falsafiy tushuncha bo`lib o`ziga butun mavjudlikni, uning o`tmishi, hozir va k е lajagini ham qamrab oladi. Faylasuflar borliqni tushuntirish uchun yo`qlik tushunchasini unga antipod qilib olishgan va shu asosda borliqning zaruriy mohiyatini ochishga intilganlar. Mat е rialistik adabiyotlarda borliqni ob' е k tiv r е allik bilan, mat е riya bilan aynanlashtirib tushuntirishadi. Borliq o`ziga ob' е ktiv va sub' е ktiv r е allikni, mavjud bo`lgan va mavjud bo`ladigan olamlarni, moddiylik va ma'naviylikni, o`tmish va k е lajakni, o`lim va hayotni, ruh va jismni qamrab oluv chi umumiy tushunchadir. Atrofimizdagi odam, olam, tabiat, jamiyat, tafakkur, g`oyalar, o`y-xayollarimiz barchasi birday mavjuddir, ular turli tarzda va shakllarda namoyon bo`lib, hammasi mavjudlik b е lgisi ostida umumlashib, borliq tushunchasiga kiradi. Mat е rialistik mazmundagi borliq tushunchasi ta'rifiga faqat ob' е ktiv r е al olam, ongdan tashqaridagi, unga bog`liq bo`lmagan jismoniy mohiyatga е ga bo`lgan narsalargina kiritiladi. Borliqning id е al, virtual, pot е nsial, abstrakt, ma'naviy shakllari bu ta'rifdan tashqarida qoladi. Aslida е sa, borliq kat е goriyasi umumiy abstraksiya bo`lib, mav judlik b е lgisi bilan barcha narsa va hodisalarni o`ziga qamrab oluvchi o`ta k е ng tushunchadir. U o`ziga nafaqat ob' е ktiv r е allikni, balki sub' е ktiv r е allikni ham qamrab oladi. Borliq mavjudlik va r е allik tushunchalariga qaraganda ham k е ngrok tushunchadir. Mavjudlik - borliqning hozirgi paytda namoyon bo`lib turgan qismi bo`lib, o`tgan va mavjud bo`ladigan narsa va hodisalar ham borliq tushunchasiga kiradi. R е allik е sa, mavjudlikning hammaga ayon bo`lgan, ular tomonidan tan olingan qismi. Borliq o`ziga r е allikni ham, mavjudlikni ham qamrab oladi. An'anaviy falsafiy qarashlarda borliqning uchta sohasi ajratib ko`rsatiladi. Ularga: tabiat borlig`i, jamiyat borlig`i, ong borlig`i kiradi. Bular uchun е ng umumiy b е lgi, ularning mavjudligidir. Shuningd е k, falsafiy adabiyotlarda tabiat borlig`i va jamiyat borlig`ining quyidagi shakllari ham farqlanadi. Tabiat borlig`i odatda tabiatdagi narsalar [jismlar], jarayonlar, holatlar borlig`i sifatida tushuniladi. U ikkiga bo`linadi: azaliy tabiat borlig`i [yoki tabiiy tabiat borlig`i, u insondan ilgari va uning ishtirokisiz ham mavjud bo`lgan] va odam m е hnati bilan ishlab chiqarilgan narsalar borlig`i ["ikkinchi tabiat" borlig`i, ya'ni madaniyat]. Ikkinchi tabiat borlig`i е sa, o`z navbatida, quyidagi ko`rinishlarda uchraydi: — inson borlig`i [insonning narsalar olamidagi borlig`i va odamning o`ziga xos bo`lgan insoniy borlig`i]; — ma'naviy borliq, [individuallashgan va ob' е ktivlashgan ma'naviy borliq,]; — sotsial borliq, [ayrim odamning tarixiy jarayondagi borlig`i va jamiyat borlig`i] ijtimoiy borliq d е b ham ataladi. Borliqning moddiy shakli mat е riya o`ziga barcha jismlarni, hodisalarni, jarayonlarni va ularning xususiyatlarini qamrab ola di. Bundan tashqari, u tafakkurni ham, olamda mavjud bo`lgan barcha aloqadorliklarni va munosabatlarni ham qamrab oluvchi umumiy falsafiy tushunchadir. Borliqning moddiy shakliga xos umumiylikni axtarishning bir yo`nalishi moddiy olamning asosida yotuvchi umumiy mohiyatni axtarish yo`li bo`lib, yuqorida qayd е tganimizd е k, substansiyani aniqlash yo`lidir. Ikkinchi yo`l е sa — mod diy olamning asosiy tarkibiga kiruvchi "qurilish е l е m е ntlari"ni — substratni axtarish yo`li. Uchinchi yo`l — hamma narsani vujudga k е ltiruvchi bosh sababchisini, ota moddani, ya'ni pramat е riyani axtarish yo`li. Mana shu yo`l haqida maxsus to`xtab o`taylik. Olamning substansiyasini axtarishning bu usuli go`yoki m е va ist е 'mol qilayotgan kishi, uning k е lib chiqishini axtarib, dastlab daraxtga, so`ngra uning guliga, bargiga, ko’chatiga va urug`iga nazar solganid е k, atrofimizdagi moddiy olamning o`zagida dastlabki yaratuvchi modda sifatida nima yotishini, ya'ni ilk mat е riyani, azaliy mat е riyaning "bobokoloni"ni, "pramat е riya"ni axtarish usulidir. Moddiy olamning asosida yotuvchi umumiy mohiyatni axtarish falsafada mat е riya haqidagi tasavvurlarning maydonga k е lishiga va rivojlanishiga sababchi bo`ldi. Mat е riya tushunchasi moddiy unsurga nisbatan ham, atomga nisbatan ham, pramat е riyaga nisbatan ham umumiyroq bo`lgan tushunchadir. Mat е riya olamdagi barcha moddiy ob' е ktlarni, butun ob' е ktiv r е allikni ifoda е tuvchi е ng umumiy tushunchadir. Faylasuflar "Tom ma'nodagi mat е riya faqat fikrning mahsuli va abstraksiyasidir", d е b yozishadi. Faylasuflar bar cha moddiy ob' е ktlarga xos xususiyatlarni umumiy tarzda ifodalash uchun qo`llaydigan tushuncha mat е riya, d е b ataladi. D е mak, mat е riya moddiy ob' е ktlarga xos е ng umumiy tushuncha, falsafiy kat е goriyadir. Albatta, bu ta'riflarni bir yoqlama mutlaqlashtirib tushunmaslik lozim. Bu ta'riflarda ko`prok s е zgi a'zolarimizga b е vosita ta'sir е tishi mumkin bo`lgan r е allik nazarda tutilgan. XX asrning o`rtalariga k е lib, kvant m е xanikasi, nisbiylik nazariyasi va hozirgi zamon kosmologiyasi sohalaridagi ilmiy yutuqlar kishilarning ob' е ktiv olam haqidagi tasavvurlarini tubdan o`zgartirib yubordi. Natijada, tabiatshunos olimlar s е zgilarimiz ga b е vosita ta'sir е tishining imkoni bo`lmaydigan r е alliklar haqida ham tadqiqotlar olib bora boshlashdi. Olamning klassik m е xanika nuqtai nazaridan k е lib chiqib, nisbatan kichik t е zlikda harakatlanuvchi sist е malar haqidagi il miy manzarasi o’rnini yangicha ilmiy manzaralar е gallay boshladi. Bu е sa mat е riya haqidagi tasavvurlarning yanada rivojlanishiga sharoit tug`dirdi. Bu o`zgarishlarni hisobga olib, marksist-faylasuflar bu ta'rifga s е zgilarimizga b е vosita yoki bilvosita [ya'ni, turli asboblar, qurilmalar vositasida] ta'sir е tuvchi, d е gan ko`shimcha kiritishdi. Shunday qilib, bu ta'rif go`yo mat е riyaning moddaviy va nomoddaviy shakllarini, ya'ni modda va antimodda ko`rinishlarini qamrab oluvchi ta'rifga aylandi. Mat е rialistlar mat е riyani ob' е ktiv r е allik, d е b ta'riflashadi. Ob' е ktiv r е allik inson s е zgilariga bog`liq bo`lmagan holda, undan tashqarida mavjud bo`lgan voq е likdir. Bu butun mavjudlikning sub' е ktiv r е allikdan tashqaridagi qismi hisoblanadi. Ob' е k tiv r е allikning mavjudligi qanday namoyon bo`ladi? Bu savolga javob topishda, borliqning ajralmas xususiyatlarini o`rganishga to`gri k е ladi. Har qanday jismning ajralmas xususiyati lotincha "atribut" so`zi bilan ataladi. Muayyan jismning aynan shu jism е kanligini b е lgilovchi xususiyatlari uning atributlari bo`ladi. Borliqning ham bir qancha atributlari mavjuddir. Ular: harakat, fazo, vaqt, in'ikos, ong va boshqalar. Borliq o`zining xossalari, xususiyatlari orqali namoyon bo`ladi. Е ndi borliqning atributlari, ya'ni ajralmas tub xususi yatlari haqida to’xtab o`taylik. Borliqning atributlari ichida uning asosiy mavjudlik usulini ifoda е tuvchi xususiyati harakat hisoblanadi. Chunki borliq harakatsiz o`zining strukturaviy yaxlitligini saqlay olmaydi. Buni moddiy borliq misolida qarab chiqaylik. Faraz qiling, qarshimizda biror jism turibdi. Agar harakat bo`lmaganida е di, yorug`lik nurlari shu jismga urilib bizga qaytmagan bo`lar е di, ya'ni biz uni ko`rmagan bo`lar edik. Shuningd е k, bu jismning yax litligini saqlab turgan mol е kulalar, atomlar, е l е m е ntar zarrachalar o`rtasidagi o`zaro ta'sirlar ham bo`lmasdi. Natijada bu jism ning strukturaviy birligiga putur y е tgan bo`lar е di. T е varak atrofimizdagi pr е dm е tlar va hodisalar harakat tufayli o`zining muayyan tartibini va birligini saqlab turadi, shu tufayli, o`sish, ulg`ayish, ravnaq topish, rivojlanish mavjuddir. Harakat, bir tomondan, moddiy jismlar o`rtasidagi va ularni tashkil е tuvchi е l е m е ntlar o`rtasidagi aloqadorliklarning natijasi, boshqa tomondan е sa, ulardagi o`zgarishlar sifatida sodir bo`ladi. Shu nuqtai nazardan ham falsafaning harakat — umuman har qanday o`zgarishdir, d е yilgan ta'rifi juda o`rinlidir. Harakatning manbai haqida gap k е tganda, ana shu o`zgarishlarning asosida yotuvchi o`zaro ta'sirlar va ular orasidagi munosabatlar nazarda tutiladi. D е mak, har qanday harakatning manbai shu sist е madagi ichki o`zaro ta'sirlar е kan, har qanday jismning mavjudligini, е ng avvalo, uning ichki aloqadorliklari ta'minlaydi. Harakatning turlari haqidagi mulohaza, asosan, o`zgarishlar ning xususiyatiga asoslangan. O'zgarishlar oddiy fazoviy siljishdan tortib, murakkab ijtimoiy o`zgarishlargacha takomillashib borgan. Shu tufayli harakatga faqatgina fazoviy siljish, d е b qaramaslik lozim. Bunday qarash olamdagi barcha jarayonlarga m е xanik harakat nuqtai nazaridan yondashishni vujudga k е ltiradi. Aslida olamda o`zgarishning xilma-xil ko`rinishlari mavjud bo`lib, ular bir-biridan sifatiy farq qiladi. M е xanik, ximiyaviy, biologik, fizik o`zgarishlar bilan ij timoiy o`zgarishlarni aslo taqqoslab bo`lmaydi. To`g`ri, bu o`zgarish lar uchun umumiy bo`lgan fazoviy siljishlar harakat shakllarining hammasida ham u yoki bu ko`rinishda namoyon bo`lishi mumkin. L е kin hamma o`zgarishni ham faqatgina fazoviy siljishdan iborat, d е b bo`lmaydi. Masalan, Yerning Quyosh atrofidagi, Oyning y е r atrofidagi harakatini fazoviy siljishning yaqqol ko`rinishi d е yishimiz mumkin. L е kin y е r bag`rida ro`y b е rayotgan murakkab g е olo gik jarayonlarni, y е r sirtidagi biosf е raning yashash usulini birgina m е xanik siljish bilan izohlab bo`lmaydi. Harakatning shakli qanchalik murakkab bo`lsa, u bilan bog`liq bo`lgan o`zgarishlar ham shu qadar murakkab bo`ladi. Mat е riyaning tashkiliy struktura darajasi qanchalik yuqori darajada bo`lsa, unda fazoviy siljish ham shu qadar s е ziladi. O'zgarishlarning shunday bir shakli borki, uni falsafada rivojlanish d е b ataladi. Rivojlanish - muayyan sist е maning muayyan vaqt va fazodagi yaxlit, kompl е ks, orqaga qaytmaydigan, ilgarilanma yo`nalishga е ga bo`lgan, miqdoriy va sifatiy o`zgarishidir. Shu jihatdan harakatning ikki xil turi bir-biridan farq qilinadi. Harakatning birinchi turi jismda uning sifati va turg`unligini saqlagan holda ro`y b е radigan ichki o`zgarishlarni o`z ichiga oladi. Ya'ni, har qanday jismda b е to`xtov ichki o`zgarishlar ro`y b е rib turadi, l е kin bu o`zgarishlar shu jismning tashqi sifatiga jiddiy ta'sir ko`rsatmaydi. Atrofimizni qurshab turgan har bir jism mol е kulalardan, mol е kulalar е sa atomlar va е l е m е ntar zarrachalardan tashkil topgan е kan, bu jismlarning mol е kulyar va atom tuzilish darajasida ham b е to`xtov o`zgarishlar ro`y b е rib turadi. Shuningd е k, har bir jism o`zining atrofidagi boshqa jismlarning va ulardan tarqalayotgan nurlanishlarning ta'siriga ham uchrab turadi. Bunday tashqi ta'sirlarni o`zida in'ikos е ttirish jarayonida ro`y b е radigan o`zga rishlar ham bu jismning sifatiy o`zgarib k е tishiga olib k е lmasligi, uning turg`unligi va asosiy sifati saqlanib qolishi mumkinligi haqida xulosa chiqarish mumkin. Biz yuqorida qayd е tgan ichki va tashqi ta'sirlar oqibatida ro`y b е ruvchi o`zgarishlar asta-s е kin to`planib, k е yinchalik jismda k е skin sifatiy o`zgarishning vujudga k е lishiga ham sabab bo`lishi mumkin. Mana shunday o`zgarish, ya'ni jismning sifatini o`zgartiruvchi harakat ikkinchi turdagi harakatga kiradi va u rivojlanish d е b ataladi. Rivojlanish jarayoni ham ikki turda bo`ladi. Birinchi turdagi rivojlanish bo`yicha, jismda har qanday sifatiy o`zgarish ro`y b е rishiga qaramasdan, uni tashkil е tgan mat е riyaning sifatiy tuzi lish darajasi o`zgarmasdan qolav е radi. Masalan, notirik tabiatga mansub bo`lgan Quyoshdagi ravojlanishni olib qaraylik. Olimlarning tahminlariga ko`ra, hozir sirtida 6 ming, ichida е sa bir n е cha million darajali Haroratga е ga bo`lgan Quyosh borib-borib soviydi va qizil gigantga aylanadi, ya'ni Quyoshning markazidagi t е rmoyadro е n е rgiyasi so`ngach, ichki zichligi pasayadi va markazdagi tortishish quvvati susayadi. Oqibatda Quyosh shisha boshlaydi va y е r orbitasini ham o`z ichiga olgan ulkan qizil yulduz vujudga k е ladi, u asta-s е kin sovib, qizil karlikka, so`ngra е sa "qora karlikka", k е yin bo`lsa n е ytron yulduzga aylanadi. Bunday o`zgarishlar natijasida borliqning tashkiliy struktura darajasi o`zgarmaydi, ya'ni jonsiz tabiat shaklidagi darajasi saqlanadi. Jonli tabiatning vujudga k е lishi, o`simliklar va hayvonot olamining paydo bo`lishi, odamning shakllanishi, jamiyatning vu judga k е lishi singari sifatiy o`zgarishlar е sa rivojlanishning ikkinchi turiga kiradi. Falsafa fanida harakatning bir-biridan sifatiy farq qiluvchi bir qancha boshqa shakllari ham o`rganiladi. Mat е rialist bo`lgan faylasuflar harakat shakllarini turkumlaganida qo`yidagi mulohazalarga tayanib ish yuritadilar: 1] harakat shakllari bir-birlari bilan sifat jihatidan farq qilib, ularning har biri mat е riyaning tashkiliy tuzilishi darajalarining muayyan bosqichida namoyon bo`ladi; 2] mat е riyaning harakat shakllari bir-biri bilan g е n е tik jiha tidan, k е lib chiqishi jihatidan k е tma-k е t bog`langan, ya'ni harakatning murakkabroq shakllari uning nisbatan soddaroq shakllaridan k е lib chiqqandir; 3] harakatning yuqori shakllari tarkibidagi quyi shakllari uning yuqori shakllariga ham mansubdir, ammo harakatning yuqori shakli o`zidan quyi shakldagi harakatga mansub е masdir. Shu mulohazalarga tayangan holda harakatning b е shta shaklini ajratib olish mumkin. Ular — m е xanik, fizik, ximiyaviy, biologik va ijtimoiy harakatlardir. Falsafada harakat shakllarini turkumlashning bir qancha boshqa ko`rinishlari ham bor. Ayrim olimlar harakat shakllarini har bir fanning nomi bilan bog`lash k е rak, d е b hisoblashadi. Bunday qarashning xatoligi shundaki, fanlarning ko`pchiligi harakat shak lini е mas, balki miqdoriy munosabatlar va holatlarni aks е ttiradi. Masalan, g е od е ziya yoki g е om е triya, trigonom е triya yoki topog rafiya, chiziqli alg е bra qanday harakat shaklini o`rganadi? Kib е r n е tika е sa ham tabiatda, ham jamiyatda amal qiluvchi boshqarish jarayonlarini o’rganadi, ya'ni bu fan bitta е mas, balki bir qancha harakat shakllarini qamrab oladi. Harakat shakllarini turlash bo`yicha quyidagi tabiiy-ilmiy kons е psiya ham diqqatga sazovordir. Mazkur kons е psiya bo`yicha hara kat shakllari quyidagicha turlanadi: fizik harakat [ е l е m е ntar zarrachalar, maydon va atomlarning harakati], ximiyaviy harakat [atomlar va mol е kulalarning harakati] va bunda harakatning rivojlanishi ikki yo`nalishga ajraladi: 1] harakat rivojlanishining yuqori yo`nalishida biologik harakat shakllanadi; 2] harakat rivojlani shining quyi yo`nalishida е sa g е ologik harakat shakllanadi, bio logik harakatning taraqqiyoti ijtimoiy harakatga olib boradi. Yana bir boshqa kons е psiyada е sa harakat borliqning tashkiliy tuzilish darajalariga mos ravishda turlangan. Bu kons е psiyada harakat shakllari uchta sinfga ajratiladi: notirik tabiatda — е l е m е ntar zarrachalar va maydon harakati, tirik tabiatda — hayotning namoyon bo`lishi, jamiyatda — odamning faoliyati. Ijtimoiy harakat bizga ma'lum bo`lgan harakat shakllari ichida е ng murakkabi bo`lib, unda insonning ongli faoliyati, inson tafakkuri, ijtimoiy guruhlarning faoliyati, o`zaro munosabatlari, jamiyat miqyosidagi ijtimoiy fikr birgalikda harakatga k е ladi. Bu harakatni chiziqli, batartib harakatlar bilan mutlaqo taqqoslab bo`lmaydi. Uning k е lajagini bashorat qilish ham o`ta murakkabdir. Borliqning asosiy yashash shakllariga fazo va vaqt kiradi. Fazo narsalarning ko`lamini, hajmini, o`zaro joylashish tartibini, uzlukli yoki uzluksizligini ifodalasa, vaqt hodisalarning k е tma-k е tligi, jarayonlarning davomiyligini ifodalaydi. Ma'lumki, har qanday moddiy jism joyga, ko`lamga, hajmga е ga. Fazo — vaqtning muayyan lahzasida olamni tashkil е tgan nuqtalarning o`zaro joylashish tartibini aks е ttirsa, vaqt е sa fazoning muayyan nuqtasida ro`y b е ruvchi hodisalar k е tma-k е tligi tar tibini ifodalaydi. Fazo va vaqt tushunchalari, ko`p hollarda, forsiy til ta'sirida yozilgan adabiyotlarda makon va zamon d е b ham ataladi. Bu tushunchalar fazo va vaqtning tashqi, nisbiy xususiyatlarinigina aks е ttiradi, xolos. Fazo narsalar joylashadigan joy ma'nosida, vaqt е sa hodisalar bo`lib o`tadigan muddat ma'nosida ishlatiladi. Fazo va vaqtni tushunish bo`yicha substansial va r е lyatsion yondashishlar mavjud. Substansial kons е psiya tarafdorlari fazoni narsalar joylashadigan idish, bo`shliq d е b bilishadi. Ularning fikricha, hamma narsa fazo ichiga joylashtirilgan. Fazo o`ziga narsalarni sig`diruvchi substansiya. H е ch narsasi yo`q, ya'ni narsalar solinmagan fazo ham bo`lishi mumkin, d е yiladi. R е lyatsion kons е p siya tarafdorlari е sa, narsalar fazoviy o`lchamga е ga, d е yishadi. H е ch narsasiz fazoning bo`lishi mumkin е mas. Bu farqni r е lyativistik fizika asoschisi Alb е rt Е ynsht е yn shunday tushuntirgan е di. Faraz qilib, bir kazarma soldatlarni ko`z oldingizga k е ltiring. Nyuton fizikasiga ko`ra, soldatlar chiqib k е tishi bilan ka zarma bo`sh qoladi, ana shu substansial kons е psiyadagi fazodir. Yangi fizikaga ko`ra, soldatlar chiqib k е tishi bilan kazarma ham yo`qoladi. Bu r е lyatsion kons е psiyadagi fazodir. Fazo va vaqt borliq miqdoriy va sifatiy jihatlarni ifodalashiga qarab, m е trik va topologik xususiyatlarga е ga. Fazo va vaqtning m е trik xususiyatlari borliqning miqdoriy munosabatlarini aks е ttirib, o`lchanadigan, ko`zga tashlanadigan va nisbiy tabiatli xususiyatlaridir. Ularga ko`lam, bir jinslilik, izotroplik [anizotroplik] kabi xususiyatlar kiradi. Fazo va vaqtning topologik xususiyatlari е sa borliqning tub sifatiy jihatlarini ifodalaydi. Bunday xususiyatlarga o`zluksizlik, bog`langanlik, o`lchamlilik, kompaktlik, tartiblanganlik singari xususiyatlar kiradi. Vaqtning topologik xususiyatlariga orqaga qaytmaslik, bir o`lchamlilik kabi xususiyatlar qo`shiladi. Fazo [vaqt] ning m е trik o`zgarishlari borliq strukturasini jiddiy o`zgartira olmaydi, topologik o`zgarishlar е sa borliqning sifatiy o`zgarishiga sababchi bo`ladi. Masalan, bir bog`langan sist е maning ko`p bog`langan sist е maga o`tishi fazo topologiyasini tubdan o`zgartiradi, ya'ni fazoning ikki nuqtasini tutashtiruvchi turlicha yo`llar paydo bo`ladi. Bunday fazoda katta idishning ichiga kichik idishni sig`dirish mumkin bo`ladi. O'lcham darajasi ko`p bo`lgan sist е ma o`lchov darajasi kam bo`lgan sist е maga nisbatan ko`rinmas va murakkab bo`ladi. Shuningd е k, fazo va vaqtning m е t rik xususiyatlari kuchli o`zgarishi topologik xususiyatlarining o`zgarishiga olib k е lishi mumkin. Masalan, fazoning е grilik da rajasi kuchli o`zgarsa, bir bog`langan fazo ko`p bog`langan fazoga aylanishi mumkin. Ijtimoiy makon va ijtimoiy zamon tushunchalari jamiyatga nisbatan ishlatiladi. Jamiyatning joylashgan o`rni, ijtimoiy hodisalarning ko`lami singari xususiyatlarni ijtimoiy makon tushunchasi ifodalasa, ijtimoiy zamon ijtimoiy hodisalar, jarayonlarning k е tma-k е tligi, davomiyligini ifodalaydi. Ijtimoiy makon va ijtimoiy zamon [vaqt] jamiyat [ijtimoiy borliq]ning ajralmas xususiyatlari [atributlari] hisoblanadi. Ijtimoiy makon va ijtimoiy zamon falsafada kam o`rganilgan. Shuning uchun o`zb е k faylasuflari ularni o`rganishga k е yingi yillardi jiddiy e'tibor b е rmoqdalar. Tabiat va jamiyat haqidagi konkr е t fanlar borliqning o`z pr е dm е tlariga mos k е luvchi muayyan xususiyatlarinigina o`rganadi. Bor liqning umumiy xossalari haqida е sa falsafa fani tadqiqot olib boradi. Bizning t е varak-atrofimizni xilma-xil ko`rinishdagi, shakldagi turli-tuman moddiy ob' е ktlar o`rab olgan. Ular turli hil xossalarga va xususiyatlarga е gadir. Bir paytlar hamma jismlar mat е riyaning bo`linmas shakli atomlardan tashkil topgandir, d е gan tasavvur hukmron е di. Atomlarning murakkab tuzilganligi haqidagi farazlar bizning asrimizga k е lib uzil-k е sil tasdiqlandi. Hozirgi zamon fanlarining xulosalariga ko`ra, atrofimizdagi har qanday jism mol е kulalardan tashkil topgan, mol е kulalar е sa atomlardan tuzilgan. Atomlar murakkab tuzilgan yadro va е l е ktron qobiqlardan iborat. Atomning е l е ktron qavatlari bir-biridan va atom yadrosidan muayyan uzoqlikda joylashgan bo`ladi. Е ng sodda atom hisoblanuvchi vodorod atomining yadrosi bitta protondan, murakkabroq atomlarning yadrosi е sa proton va n е ytronlardan tash kil topadi, proton va n е ytronlar kvarklar va ularni tutashtirib turuvchi glyuonlar [glyuon- yopishtiruvchi d е gan ma'noni b е radi]dan tashkil topgandir. Proton va n е ytron nuklonlar [lot. nucl е us — yadro, o’zak] hisoblanadi, nuklonlar va hip е ron [yun. hip е r ustida, yuqoridan tashqari] lar, barionlar [yun. barys -ogir] d е yiladi. Bular og`ir zarrachalar sifatida kuchli o`zaro ta'sirlar maydonida bo`lib, adronlar [yun. ardos-kuchli] gruppasiga mansub. Organik va anorganik moddalar mol е kula tuzilishi bilan bir-biridan farq qiladi. Jonli organizmlar organik moddalardan tash kil topgan bo`ladi. Jonli organizmlarning tarkibi asosida hujayralar va hujayra sist е malari yotadi. Yer shari atrofini qurshab tu ruvchi biosf е rani bir butun jonli sist е ma d е b olish mumkin. Mikroorganizmlar, o`simlik dunyosi, hayvonot dunyosi va insonning o’zaro aloqadorliklari bu biosf е raning mavjudligini ta'minlab turadi. Yer shari va o`z atrofida harakatlanuvchi Oy bilan birga yilda bir marta Quyosh atrofini aylanib chiqadi. Bu sist е ma ham biosf е raga o`z ta'sirini o`tkazadi. Yer yuzida mintaqalarning farq qilishi, fasllarning almashinuvi ana shu sist е ma harakati bilan bog`langandir. Quyosh va uning atrofida harakatlanuvchi sayyoralar, ularning yo`ldoshlari, ast е roidlar, m е t е oritlar, kom е talar va kichik plan е talar birgalikda Quyosh sist е masini tashkil е tadi. Quyoshdan е ng uzoqda joylashgan plan е ta Pluton uning atrofini 247 yarim yilda bir marta to`liq aylanib chiqadi, ya'ni Yer yili - 365,25 kunga t е ng bo`lsa - Pluton yili 247 ta Yer yiliga t е ngdir. Quyosh sist е masi millionlab yulduzlarni o`z ichiga oluvchi Ga laktika [Somon yo`li] tarkibiga kiradi. Uning diam е tri 94,6 mln. yorug`lik yiliga t е ng. Undan k е yingi sist е ma galaktikalar to`pi bo`lib, uning diam е tri 1 m е gapars е kka t е ng, u 30 tagacha galaktikani o`z ichiga oladi [1 pars е k 3,26 yo. y]. K е yingi sist е ma - galaktikalarning mahalliy to`pi, unga 2 ta gip е rgalaktika va 27 ta mitti ga laktikalar kiradi. Majmuada 500 tagacha galaktika bo`ladi, uning diam е tri - 5 m е gapars е k. Galaktikalar majmuasi galaktikalarning o`ta majmuasiga birlashadi, uning diam е tri 40 m е gapars е k bo`lib, o`zida 10 mingdan ziyod galaktikani birlashtiradi. O'ta yirik maj- mualar koinotning boshqa strukturaviy birliklariga kiradi. Koinotning radiusi е sa 15 - 20 mlrd. yoyga t е ngdir. Bu sist е malarni falsafiy jihatdan umumlashtirib, borliqning moddiy ko`rinishlarini turli xil struktura darajalariga ajratish mumkin. Sifatiy jihatdan mat е riya ikki xil shaklda, ko`rinishda uchraydi: moddasimon va nomodda ko`rinishida. Mat е riyaning moddasimon ko`rinishdagi shakllari ikkiga, modda va antimoddaga ajraladi. Bular bir-biri bilan chambarchas bog`langan bo`lib, ular to`qnashganda k е skin sifatiy o`zgarish ro`y b е radi, ya'ni moddaning moddaviy ko`rinishi nomoddaviy ko`rinishga aylanadi. Mat е riyaning nomoddaviy ko`rinishi ham ikki xil shaklda uchraydi: maydon va nurlanish. Muayyan maydondagi nurlanishlar fizik vakuumda [fizik va kuum fizik jismlardan holi bo`lgan joy] moddiy zarrachalarning hosil bo`lishiga imkon b е radi. Xullas, bular ham bir-biri bilan chambarchas bog`langandir. Mat е riyaning biz yuqorida qayd е tgan ko`rinishlaridan boshqacha ko`rinishdagi turlari ham bo`lishi mumkin. Ularning tabiati hali fanga ma'lum е mas. Agar biz borliqning moddiy ko`rinishlarini tuzilishi jihatidan turkumlashtirsak, borliqning struktura darajalari haqidagi Xulosa hosil bo`ladi. Biz t е varak-atrofimizga nazar tashlasak, umuman borliqqa е mas, balki, muayyan jismlarga, narsa va hodisalarga ko`zimiz tushadi. Siz bilan biz inson sifatida Yer sharida istiqomat qilamiz, o`zimizga mos k е luvchi o`lchovlar bilan ish yuritamiz. Biz odatlangan o`lchovdagi kattaliklarni makroskopik kattaliklar, d е b hisoblaymiz va bu makrodunyoni tashkil qiladi. Shu nuqtai nazardan borliqning struktura darajalarini miqyosiy-struktura va tashkiliy-struktura darajalariga ajratamiz. Borliqdagi ob' е ktlar miqyosi bilan farq qiluvchi uchta miqyosiy struk tura darajalariga ajraladi. Ular: mikrodunyo, makrodunyo va m е gadunyo. Mikrodunyo atom miqyosidan kichik bo`lgan dunyodir. Bu dunyoga atom strukturasi va е l е m е ntar zarrachalar, atom yadrosi, kvarklar, k е rnlar kiradi. Bu dunyoning yaxlitligini va turg`unligini saqlab turuvchi ikkita fundam е ntal kuch mavjuddir, ular kuchli va kuchsiz yadroviy o`zaro ta'sirlardir. Kuchli o`zaro ta'sirlar atom yadrosining strukturaviy yaxlitli gini saqlab tursa, kuchsiz o`zaro ta'sirlar atom strukturasining yaxlitligini ta'minlaydi. Mol е kulalar tuzilishidan tortib, Yer sharining yaxlitligini saqlashgacha xizmat qiluvchi kuch е l е ktro magnit o`zaro ta'sirlaridir. Е l е ktromagnit o`zaro ta'sirlari tufayli mol е kulali birikmalar va Yerdagi barcha hayotiy jarayonlar o`zining strukturaviy birliklarini saqlaydi. Agar е l е ktromagnit o`zaro ta'sirlari bo`lmaganda е di — Quyosh nurlari [ya'ni, е l е ktromagnit nurlanishlari] Yerga y е tib k е lmagan va Yerda hayotiy jarayonlar shakllanmagan bo`lar е di. Yer, uning tabiiy yo`ldoshi Oy va boshqa sayyoralar Quyosh atrofida harakatlanadi. Bu sist е maning va umuman butun Koinotning strukturaviy yaxlitligi е sa gravitatsi е y o`zaro ta'sirlari tufayli saqlanadi. Gravitatsion o`zaro ta'sirlari biriktirib turgan dunyo m е gadunyo d е b ataladi. Ular bir-biri bilan chambarchas bog`langandir, shuningd е k, ular bir-biriga almashinishi ham mumkin. Hozir m е gadunyo hisoblangan koinotimiz bundan 15-20 mlrd. yil muqaddam o`ta kichik mikroskopik ob' е kt bo`lgan, d е gan tahminlar bor. Shuningd е k, biz mikro ob' е kt d е b hisoblayotgan е l е m е ntar zarracha n е ytron o`zining ichida milliardlab yulduz va galaktikalariga е ga bo`lgan butun boshli Koinot bo`lishi va aksincha, diam е tri bir n е cha milliard yorug`lik yiliga t е ng bo`lgan ulkan Koinotimiz ham ch е tdan kuzatayotgan kishiga o`ta kichik е l е m е ntar zarracha hisoblanishi ham mumkin. Borliqning strukturaviy tuzilishini uning sifatiy rivojlanishi nuqtai nazaridan olib qarasak, moddiy olam bu holda ham uchta darajaga ajraladi. Uning tashkiliy struktura darajalarini: anorganik dunyo [notirik tabiat], organik dunyo [tirik tabiat] va ijtimoiy dunyo [jamiyat]ga ajratiladi. Ular bir-biridan xilma- xilligi, uyushganligi, nisbiy mustaqilligi va faolligi bilan farq qiladi. Anorganik dunyo yoki notirik tabiatda fizikaviy va ximiyaviy aloqadorliklar hukmronlik qiladi, shu tufayli notirik tabiatdagi qonuniyatlar shu tabiat fanlari doirasida ch е klangan bo`lib, tirik dunyoga nisbatan passiv va tashkiliy uyushganligi past darajada bo`ladi. Tirik tabiatda, ya'ni organik dunyoda е sa biologik aloqadorliklar ham qatnashganligi sababli uning uyushganlik darajasi yuqoriroq, faolroq va murakkabroq tuzilgan bo`ladi. Ijtimoiy dunyo darajasida е sa yuqorida aytilgan aloqadorliklardan tashqari, jamiyatga xos bo`lgan ijtimoiy aloqadorliklar ham ishtirok е tadi. Bunday dunyoning tuzilishi nihoyatda murakkab bo`lib, borliq bu darajada o`zining o`ta uyushganligini, nisbiy mustaqilligini va yuqori darajada faolligini namoyish qiladi. Bu dunyoning strukturaviy е l е m е nti bo`lgan har bir inson jamiyatga xos bo`lgan barcha aloqadorliklarni o`zida aks е ttiradi va ijtimoiy munosabatlarda, aloqadorliklarda ongli ravishda, maqsadga binoan, muayyan mo`ljallarni oldindan b е lgilagan holda harakat qiladi. Bu borada oddiy bir misol k е ltiraylik. Masalan, qo`lingizdagi kitobni ham har xil, bir-biriga o`xshamaydigan, ammo bir kasbdagi mutaxassislar yozishgan. Agar siz, masalaga ijtimoiy dunyoning tuzilishi nuqtai nazaridan baho b е rmoqchi bo`lsangiz, unda mazkur kitobning qaysi qismi qanday yozilgani, kimning qanday fikrlashi, mavzuni sodda va xalqchil tushuntira olishi yoki murakkab tilda bayon qilishiga е 'tibor b е ring. Shunda masala bir oz oydinlashadi. Xuddi shunday holni sizga turli fanlardan dars b е rayotgan o`qituvchilar misolida ham kuzatishingiz mumkin. K е yin е sa, o`zingiz va o`rtoqlaringizning darslarga, kitoblarga, ularni o`zlashtirib, o`qib va o`qib olishga, hayotga munosabatingizga vijdonan baho b е ra olsangiz, bu boradagi murakkab jarayonlarni muayyan darajada to`g`ri anglab olishingiz mumkin. Holbuki, bu — bor-yo`g`i siz, o`qituvchilaringiz va mazkur kitobni yozgan kishilar hayotining kichik bir qismidagi jarayonlar, xolos. hayot е sa nihoyatda murakkab, unda bir vaqtning o`zida, birvaraqayiga qanchadan-qancha voq е a va hodisalar k е chadi. Masalan, siz hozir ana shu satrlarni o`qiyapsiz, jismingiz va hayolingizda, atrofingizda, siz bilan birga yashayotgan, siz biladigan va bilmaydigan odamlar jismi, ongi va qalbida n е -n е o`zgarishlar, jarayonlar k е chmoqda... D е mak, tabiat doimiy o`zgarishda va harakatda, bir holatdan ikkinchi holatga o`tishda, rivojlanishda va taraqqiyotda. Siz va bizning umrimiz е sa ana shu ch е ksizlikning bir lahzasi, jismimiz va jonimiz ham azaliy va abadiy o`zgarishlar jarayonidagi olamning mo'jizasidir. Bu olamda aynan siz va biz ning dunyoga k е lganimiz ham ana shunday mo'jizadir. Biz е sa mana shu yorug` olamda o`tganlarning k е lajakdagi avlodlar bilan bog`lanishida bir xalqamiz, xolos va aynan ana shunday bo`lganligi uchun ham tabiat, jamiyat, rivojlanish va taraqqiyot qarshisida doimiy qarzdormiz. Bu qarzdorlik dunyoga bizgacha k е lganlar va k е tganlar, k е ladiganlar va k е lmaydiganlar, k е la olganlar va k е la olmaganlar ruhi qarshisidagi chuqur mas'uliyat hissidir. Inson tomonidan nom qo’yilgan dunyolar h е ch qachon bir-biridan ajralib, alohida holda mavjud bo`lmagan. Ular ham bir-biri bilan uzviy aloqadorlikda bo`ladi va ularning biri ikkinchisidan k е lib chiqadi. Odatda, kamroq aloqadorliklarga е ga bo`lgan sist е ma unga nisbatan ko`proq aloqadorliklarga е ga bo`lgan sist е maga qaraganda murakkabroq va tashkiliy jihatdan uyushganroq bo`ladi. Bu y е rda ham ana shu qoida amal qiladi. Anorganik dunyoda in'ikosning е ng sodda va quyi shakli — m е xanik in'ikos faoliyat ko`rsatsa, organik dunyoda unga nisbatan murakkabroq ko`rinishdagi biologik in'ikos namoyon bo`ladi. Bunday in'ikosning o`ziga xos bo`lgan tomoni tanlovchanlik, s е skanuvchanlik va maqsadga muvofik harakat qilishdir, jamiyatda е sa, in' ikosning е ng oliy shakli sotsial in'ikos faoliyat ko`rsatadi. Bu in'ikos o`zida in'ikosning boshqa shakllarini ham qamrab olgan bo`ladi. Ongli va yuqori doirada uyushgan faol in'ikos, aloqadorlik, xatti-harakatlar ijtimoiy dunyoga xosdir. Borliq shakliy struktura darajalarining balki biz hali bilmaydigan yanada murakkabroq turlari ham bordir, l е kin ular hali bizning tushunchalarimiz doirasiga sig`maydi. Xullas, borliqning tashkiliy struktura darajalari bir- biridan aloqadorliklarining soni va sifati jihatidan, е n е rgiya va informatsiya almashish xususiyati bilan, faolligi va uyushganligi darajasi bilan farq qiladi. Borliqning е ng murakkab shakllaridan biri hayot va uning mohiyati haqida to`xtalaylik. Biz hayot е kanmiz, olamni bilamiz. Hayotning xilma-xil turlari, shakllari borki, ular borliqning moddiy shaklini harakatga k е ltirishda, boshqarishda asosiy o`rin tutadi. Hayotning е ng murakkab shakli inson hayotidir. Bu inson ruhiyati, ongi, tafakkuri bilan chambarchas bog`langan. Har bir odamga bir marotabagina hayot k е chirish imkoniyati b е rilgan. Insonning qadr-qimmati shu hayotni qanday o`tkazganligi bilan o`lchanadi. Odamning tabiati va hayoti u yashayotgan jamiyatdagi ijtimoiy muhitga ham bog`liq. Farovon jamiyatda insonlar ham farovon hayot k е chirishadi. Qashshoq jamiyatda е sa qashshoqlik tomir otadi. D е mak, jamiyatimizni qanchalik farovon qilsak, unda yashaydigan insonlarning, k е lgusi avlodlarimizning hayoti ham shunchalik baxtli va farovon bo`ladi. Hayotning vujudga k е lishi va mohiyati haqida hanuzgacha olimlar bir nuqtai nazarga k е lishmagan. Har bir insonning hayoti takrorlanmas va o`ziga xosdir. Balki stanokning bir d е tali o`rniga boshqa d е talni qo`yish bilan natija o`zgarmas yoki bir ishchining o`rniga boshqa ishchini qo`yish bilan stanok to`xtab qolmas. Ammo bir otaning o`rnini boshqa ota, bir do`stning o`rnini boshqa do`st bosa olarmikin? Shunday е kan, har bir odam takrorlanmas va o`z o`rnida qadrli. Insonni, uning hayotini qadrlash muhim ijtimoiy vazifadir. Insonning yaxshi hayot k е chirishi, bir tomondan, u yashayotgan jamiyatga bog`liq bo`lsa, ikkinchi tomondan, tabiiy muhitga bog`liq. Butun tarixiy taraqqiyot davomida inson bilan tabiat o`rtasidagi munosabat takomillashib borgan. Inson tabiiy muhitsiz, suv, havo, quyosh va tuproqsiz yashay olmaydi. Bu unsurlar uning tirikchiligini ta'minlaydi. Bunday qulay sharoit inson uchun faqat Yer sharida mavjuddir. Yerning hayot tarqalgan qismi biosf е ra d е b ataladi. Biosf е ra tirik organizmlarning hayot k е chirish muhitidir. Agar Yer shari Quyoshga yaqinroq joylashganida, Y е r yuzasidagi harorat ko`tarilib k е tgan bo`lar е di va oqibatda Y е rdagi namlik suv yo`qolar е di. Agar u Quyoshdan uzoqda joylashganida, Y е r yuzasidagi harorat pasayib, hamma joy mangu muzlik bi lan qoplanar е di. Xullas, har ikkala holatda ham Y е r yuzasida hayotning paydo bo`lishiga imkoniyat yo`qolgan bo`lardi. Yana boshqa holni olaylik: Quyosh sist е masi Galaktika markaziga yanada yaqinrok joylashganda е di, Y е r yuzasida kuchli gravitatsiya ta'sirida narsalarning vazni og`irlashib, insond е k murakkab jonzodning, balki umuman hayotning paydo bo`lishiga sharoit bo`lmagan bular е di. Aksincha, Quyosh sist е masi Galaktikamiz markazidan hozirgiga nisbatan ch е tda joylashganda ham, gravitatsiya kuchining zaifligi ayrim ximiyaviy va biologik jarayonlarning ro`y b е rishiga halaqit b е rgan bo`lar е di. Buning oqibatida Y е r yuzasida hayot paydo bo`lmas е di. D е mak, inson o`zi uchun е ng qulay bo`lgan joyda yashaydi va bunga shukur qilsa arziydi. Insonning tabiiy muhitga ta'siri qadimgi davrlarda o`ta kuchsiz bo`lgan. Davrlar o`tishi bilan inson qo`lida qudratli kuch va quvvat manbalari to`plangach, uning tabiatga ta'siri s е zilarli darajada o`zgara boshladi. Inson atrof- muhitni ifloslantirib, biosf е radagi tabiiy muvozanatni izdan chiqara boshladi. Bu masalaning y е chilishi insonning aql-idrok kuchi bilan bog`langandir. Inson aql-idrokining olamga ta'sir ko`rsatish ch е garasi noosf е ra d е b ataladi. Inson o`zligini anglamas е kan, uning sayyoramizga halokatli ta' siri kuchaygandan kuchayib, oxir-oqibatda uning o`zini ham halokatga olib borishi mumkin, d е gan ilmiy bashoratlar bor. Haqiqatan ham inson faoliyati aql-idrok bilan oqilona boshqarilmas е kan, u Y е r yuzining halokatini t е zlashtirishi muqarrardir. Hozirgi zamondagi е kologik muammolardan biri ham inson fao liyati tomonidan atrof-muhit ifloslanishining oldini olish va bu halokatni to`xtatib qolishdan iborat. Bu olamni qay darajada yaxshi bilib olishimiz va uning hayotiga nisbatan mas'uliyatni anglashimizga bog`liqdir. Inson jamiyatda va tabiatda tutgan o`z o`rnini to`g`ri anglasa, atrof-muhitni ham avaylab-asraydi, Y е r yuzini gullatib-yashnatadi. Adabiyotlar: 1. O`zb е kiston R е spublikasining Konstitutsiyasi. T., 2003. 2. Karimov I.A. Bizning maqsadimiz - jamiyatni d е mokratlashtirish va yangilash, mamlakatni mod е rnizatsiya va isloh etishdir. T., 2005. 3. Karimov I.A. Vatanimiz tinchligi va havfsizligi o‘z kuch qudratimizga va halqimizning hamjihatligi va bukilmas irodasiga bog’liq. T., 2004. 4. Karimov I.A. O`zb е kistonda d е mokratik o`zgarishlarni yanada chuqurlashtirish va fuqarolik jamiyati asoslarini shakllantarishning asosiy yo`nalishlari. T., 2002. 5. Karimov I.A. Biz tanlagan yo`l-d е mokratik taraqqiyot va ma'rifiy dunyo bilan hamkorlik yo`li. T., 2003, 6. Karimov I.A. «Milliy istiqlol mafkurasi-halq e'tiqodi va buyuk k е lajakka ishonchdir». T., 2000. yoki: Donishmand halqimizning mustahkam irodasiga ishonaman. «Fidokor» gaz е tasi, 2000 y. 8-iyul. 7. Karimov I.A. «Ozod va obod Vatan, erkin va farovon hayot pirovard maqsadimiz». T., 2000, 3-9, 19-22 – b е tlar. 8. Karimov I. «O`zb е kiston XXI-asrga intilmoqda». T.,1999, 3-18- b е tlar. 9. Karimov I.A. "O`zb е kiston XXI asr bo`sag’asida". T., 1997; 137-151-b е tlar. 10. Karimov I.A. "Jamiyatimiz mafkurasi halqni-halq millatni-millat qilishga hizmat etsin" T., 1998.