Tabiatshunoslikni o'qitish metodlari - Botanika - Referatlar

Tabiatshunoslikni o'qitish metodlari

Yuklangan vaqt:

20.09.2019

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

68.5 KB

Ko'chirib olish

Tabiatshunoslikni o’qitish metodlari (Og’zaki metod) R e j a: 1. Ta‘lim jarayonida qo’llaniladigan o’qitish metodlarining turlari. 2. Og’zaki metod turlari va ularning xillari. 3. Og’zaki metod turlariga bo’lgan didaktik talablar. 4. Og’zaki metodlarning ta‘lim jarayonidagi ahamiyati.

Tayanch iboralar: “metod”, “metodik uslub”, “o’qitish metodi”, “og’zaki metod”, “ko’rgazmali metod”, “amaliy metod”, “hikoya”, “suhbat”, “muhokama qilish”, “tavsiflash”, “bayon qilish”, “aytib berish”. Ta‘lim-tarbiya jarayoni - bu o’qituvchining o’rgatuvchilik faoliyati bilan o’quvchilarning o’qish faoliyatining uyg’unlashishidir. O’qitish metodi esa - bu o’qituvchining bilimlar berish va ularni o’quvchilarning o’zlashtirib olish usulidir. Metodning bu ta‘rifi uning ikki bir- biriga bog’liq tomonlari: beruvchi, ta‘sir qiluvchi - o’qituvchi; qabul qiluvchi, o’zlashtiruvchi - o’quvchilarni ifodalaydi. Bu o’zaro ta‘sir qilishning xarakteri bilim manbaiga bog’liqdir. Bilim manbai o’quv materialining mazmuni bilan belgilanadi, u ta‘lim jarayonida yetakchi hisoblanadi. Tabiatshunoslikni o’qitish amaliyotida turli xil o’qitish metodlari qaror topgan. Biroq ushbu ancha muhim belgilarga qarab ularni quyidagicha guruhlashtirsh mumkin: a) o’quvchilar bilim oladigan manbalar; b) o’quvchilar faoliyatining xarakteri; v) o’qitish jarayonida o’quvchilar faoliyatining xarakteri. Bu uch belgi o’rgatish va o’rganishni bir butun jarayon sifatida tushunishdan kelib chiqadi. Bunda o’qituvchining (o’rgatuvchining) va o’quvchining (o’rganuvchining) faoliyatlari o’zaro bog’langan va taqazo qilingan, bilim manbalari esa o’qituvchining faoliyati bilan o’zaro chambarchas bog’lanishda bo’ladi. Darsda o’qituvchi turli ta‘lim metodlaridan foydalanadi. O’qitish uslublarini tanlashda bir qator omillar: yordamchi maktabning hozirgi bosqichdagi taraqqiyoti, o’quv fani, o’rganiladigan materialning mazmuni, o’quvchilarning o’quv materialini egallashga tayyorgarlik darajasi katta ahamiyatga ega.

Uslub tanlash va uni qo’llash xususiyati faqat darsdagi o’quv materialining maqsadiga emas, balki mazmuniga qarab ham aniqlanadi. O’qitish uslubi tushunchasi didaktik va uslubiyatning asosiy tushunchalaridan biri. Pedagogikada o’qitish deganda, o’qituvchi va o’quvchilarning birgalikdagi faoliyatlari, ish usullarini tushunish qabul qilingan. Bu faoliyat yordamida o’qituvchi bilim beradi, o’quvchilar esa bilim doiralarini kengaytiradilar, ularning bilish qobiliyatlarini rivojlantiruvchi, dunyoqarashini shakllantiruvchi malakalar vujudga keladi. O’qitish metodi deganda o’qituvchi va o’quvchilarning o’zaro bog’langan faoliyati tushuniladi, buning jarayonida o’quvchilar tomonidan bilim, o’quv va ko’nikmalar o’zlashtiriladi, ularning idrok qilish qobiliyatlari rivojlanadi, dunyoga qarash shakllanadi. O’qitish metodlari to’g’risidagi masala - tabiatshunoslikni o’qitish metodikasidagi eng muhim masalalardan biridir: u tabiatshunoslik tasavvurlari hamda tushunchalarini to’g’ri shakllantirish, yuqori ta‘lim va tarbiya natijalariga erishish uchun qanday o’qitish kerak degan savolga javob berishga imkon beradi. Tabiatshunoslikni o’qitish metodlari uchta asosiy guruhga bo’linadi. Og’zaki metodlar - o’qituvchining materialni og’zaki bayon qilishi, suhbat, kitob bilan ishlash; Ko’rgazmali metodlar - namoyish qilish (ko’rsatish), mustaqil kuzatishlar, ekskursiyalar; Amaliy metodlar - og’zaki va yozma mashqlar, gra fik (chizma) va laboratoriya ishlari. O’qitish metodlarini metodik uslublar bilan adashtirmaslik kerak. Metodik uslub - bu faqat metodning unsurlaridan biri, uning tarkibiy qismidir (ko’rgazmali qurollarni, kinofilmlarning fragmentlarini, diafilm, diapozitivlarni ko’rsatish, doskadagi chizmalardan, rasmlardan foydalanish, tajribalarni na moyish qilish, geografiya va maktab oldi maydonchasidagi amaliy ishlar vaqtida u yoki boshqa ishlarni - ko’rsatish va h.)

Metod va metodik uslublar o’zaro chambarchas bog’liqdir. Ularning didaktik birligi shundan iboratki, ular bir-biriga o’tishi mumkin. Masalan, o’quvchilar bajaradigan tajribalar o’qitish metodi hisoblanadi. Tajribani o’qituvchi tomonidan hikoya vaqtida namo yish qilinishi metodik uslubdir. Hikoya davomida o’qituvchi tomonidan diafilm namoyish qilinishi me todik uslub hisoblanib, o’quv filmlarini ko’rish, o’qitish metodi ham bo’lishi mumkin. Metod va uslub lar kompleks holda foydalaniladi, ular bir-birlarini to’ldiradi va o’rganilayotgan tabiat jismlari va hodisalarini bolalar tomonidan qabul qilib olinishini yaxshilashga, tabiatshunoslik kursida tushunchalarni to’g’ri shakllanishiga xizmat qiladi. Tabiatshunoslikni o’qitishning og’zaki metodlari Hikoya. O’quvchilarga bilim berishning yetakchi meto di, o’qituvchining jonli so’zi - hikoyadir. U o’qish kitoblarini o’qish, ob‘ekt, narsa va hodisalarni namo - yish qilish, o’qitishning texnika vositalaridan foydalanish, o’quvchilar oldiga savollar qo’yish, badiiy, adabiyot o’qish va boshqalar bilan uyg’unlashadi. Hikoya o’qituvchi shaxsiga bog’liq, shuning uchun o’quvchilarga ma‘naviy ta‘sir ko’rsatish uchun juda katta imkoniyatlarni o’zida saqlaydi. O’qituvchi hikoyasi tasviriy, hissiy va izchil bayondir. Hikoyada izchillikka qat‘iy rioya qilgan holda o’qituvchi har xil usul va uni mantiqiy ishlashning uslublari (tahlil, taqqoslash, umumlashtirish) ni qo’llanadi, o’quvchilarga to’g’ri tuzilgan bayonning namunasini beradi. O’qitish amaliyotida hikoyaning ushbu: aytib berish, ta‘riflash, xarakterlash, tushuntirish, muhokama qilish kabi turlari qo’llaniladi. Aytib berish - bayonning shunday turiki, unda aniq hodisalar, voqea, jarayon yoki harakatlar haqida ravon gapirib beriladi. Hikoya shohid (sayyoh, yosh tabiatshunos, sayohatchi, biror kashfiyotning ishtirokchisi va b.) nomidan olib boriladi. Ta‘riflash - muallif borliq jismlari va hodisalarining (foydali qazilmalar, o’simlik va hayvonot dunyosining, u yoki bu tabiiy zona iqlimining xu - susiyatlarini) izchil bayon qilishda qo’llaniladi.

Xarakterlash - ta‘riflashning bir xili (bir ko’rinishi) dir, u jism (narsa) yoki hodisaning belgi va xususiyatlarini sanab o’tishdan iborat tog’lar, daryolar, tabiiy zonalar xarakteristikasi). Tushuntirish - bayonning bir turi, unda yangi tushunchalar, atamalar ochib beriladi, sabab-oqibatlar bog’lanishi, tobe‘lik belgilanadi, ya‘ni u yoki bu hodisaning mantiqiy tabiati (masalan, nima uchun tundrada uzun tun va qisqa kun bo’ladi, nima uchun kun va tun, yil fasllari almashinib turadi) ochib beriladi. Tushuntirishdan barcha darslarda foydalaniladi, ko’pincha u muhokama qilish bilan uyg’unlashadi. Muhokama qilish - bayon qilish bo’lib, unda o’quvchilarni xulosa va xotimaga olib keluvchi qoida va isbotlarning izchil rivojlanishi beriladi. Hikoyaning bu turidan o’rganilayotgan hodisani (masalan, o’simlik va hayvonot dunyosining o’zgarishiga iqlimning ta‘siri, suv, metallning xususiyatlari) tahlil qilish zarur bo’lganda foydalaniladi. Hikoyaning har xil turlaridan, odatda tabiatshunoslik darslarida ularni uyg’unlashtirilgan holda foydalaniladi, bunda ular bir-biriga o’tadi. O’qituvchi dars materialini qanday turda bayon qilmasin, di daktik ma‘no o’quvchilarga ilmiy umumlashtirilgan bilimlarning faol berilishi o’shanday qolaveradi. Hikoyaning har qanday turi ushbu didaktik talablarga: tanlangan materialning ilmiyligi va yuqori g’oyaviyligiga; mantiqiy izchillik va isbotlanuvchanligiga; o’quvchilar uchun aniq, ravon va tushunarli bo’lishligiga; o’qituvchi nutqining tasviriy va hisobiy bo’lishligiga javob berishi kerak. 1.2 sinflarda hikoyaning davomiyligi 5-8, 3-4 sinflarda esa 10-12 minutdan oshmasin. Hikoya jarayonida o’zlashtirishning faollashishiga yordam beruvchi didaktik uslublardan foydalanish zarur. I. Dars mavzusini bildirish. Yangi mavzuni bayon qi lish oldidan o’quvchilarga yechimi yangi (bilimlar uchun zarur) bo’lgan masala taklif qilinadi va u shu darsda o’rganish ob‘ekti bo’lib qoladi, ya‘ni muammoli vaziyat; “qiyinlashish vaziyati” vujudga keltiriladi. Yangi materialni o’rganish yoki amaliy topshiriqlarni bajarish

bilan, yoki tajriba qo’yish bilan, yoki tabiatda o’tkazilgan kuzatishlarni tahlil qilish bilan bosh-lanadi. II. Bayon rejasini bildirish. Bu uslub faqat o’zlashtirish jarayonini faollashtiribgina qolmasdan, balki o’quvchilarni butun bayon tizimini ko’rishga o’rgatadi, bu bilan tafakkurning mantiqiy izchilligini rivojlanishga, o’rganilayotgan atrof hayot faktlari yoki hodisalari o’rtasidagi muayyan bog’lanishlarni aniqlashga yordam beradi; masalan, “Cho’l tabiati” mavzusini bayon qila turib, o’qituvchi doskaga ushbu rejani yozishi mumkin: 1) tabiiy zonalar xaritasida cho’llarning geografik o’rni; 2) cho’l iqlimining xususiyatlari; 3) yuzasi; 4) vohalari; 5) cho’lda yil fasllari. O’quvchilar e‘tiborini faollashtiruvchi savollarni bayon davomida qo’yib borish. O’quvchilarning idrok qilish faoliyatlarini faollashtiruvchi taqqoslash (masalan, dala, bog’, poliz, cho’l, dasht, o’rmon o’simlik va hayvonot dunyosini taqqoslash va hk.) III. Yangi materialni bayon qilish davomida ilgari o’rganilgan mavzularni yangi materiallar bilan o’zaro bog’lab tushuntirish, masalan, “Insonning tabiatga ta’siri” mavzusini “Tabiatni muhofaza qilish” mavzusi bilan o’zaro bog’lash yaxshi natija beradi. IV. Hikoyaga maqol, qiziqarli material yoki kitob, “Yosh tabiatshunos” jurnali va shu kabilarni o’qishni kiritish. O’qituvchining hikoyasi tegishli maqolani o’qigandan keyin yoki uning oldidan borishi mumkin. Qo’shimcha materialdan foydalanish o’qituvchi hikoyasini boyitadi va aniqlashtiradi. Hikoya davomida maqol, matal va topishmoqlardan foydalanish ham uni boyitadi va bayon qilayotgan materialni qabul qilib olinishini osonlashtiradi. V. Ko’rgazmalilik (surat, tablitsa, texnika vositalari) ni qo’llash. Hikoya davomida ko’rgazmalilikning har xil vositalaridan foydalanish o’quvchilarda aniq tasavvurlar hosil bo’lishiga, o’rganilayotgan materialga diqqat va qiziqishni quvvatlashga, uni ongli o’zlashtirilishiga yordam beradi. Sxemalar, tablitsalar,

tajribalar surati, doska va daftardagi (atama) va xulosalar o’quv materialini o’zlashtirilishini osonlashtiradi. Biroq ko’rsatilgan didaktik uslublardan foydalanish o’quvchilar aqliy faoliyatini maksimal faollashtirish uchun yetarli emas. Bu vazifani bajarishga muammoli bayon qilish yordam beradi, u o’quvchilarning mustaqil faoliyatiga asoslanadi va o’qituvchi tomonidan qo’yilgan masala va muammolarni hal qilishdan iborat bo’ladi. Suhbat. Suhbat metodi tabiatshunoslik darslarida hikoyaga qaraganda ko’proq qo’llaniladi. Bu metodning mohiyati shundaki, u o’qituvchiga o’quvchilarni yaxshiroq bilib olishga imkon beradi, ularni mustaqil fikrlashga o’rgatadi, jamoa ishiga (jonli va jonsiz ta biat jismlarini kuzatishga, darslik bilan ishlashga, o’quv telefilmlarini, kinofilmlarni ko’rishga va h.) jalb qiladi. Suhbat yangi materialni o’rganishda, kuzatishlar yoki amaliy ishga yakun chiqarishda, ekskursiyalar o’tkazishda, o’rganilgan materialni takrorlashda, shuningdek tajribalarni qo’yish va namoyish qilishda, tabiiy, tasviriy hamda ekran vositalari, darslik, sinfdan tashqari o’qish uchun adabiyot bilan ishlashda qo’llaniladi. Suhbatning bosh maqsadi shundaki, bunda o’qituvchi rahbarligida o’quvchilar ongida tabiat jismlari hamda hodisalari haqida to’g’ri tasavvur va tushunchalar shakllansin. Tabiat bilan tanishtirishning birinchi bosqichida suhbat o’qituvchining savollar berishi va ularga chaqirilgan o’quvchilarning javob berishi shakllana boradi. Keyin suhbat boyib va kengayib boradi. Masalan, o’tkazilgan amaliy ish asosida sinfga savol berib, o’qituvchi bir savolning o’ziga o’quvchilardan har xil javoblar oladi; Kim boshqacha o’ylaydi? Kim aniqroq aytadi? kabi savollar bilan murojaat qilib, ularni rag’batlantiradi. Natijada o’quvchilarda asta-sekin ijodiy faollikni rivojlanishi uchun zarur bo’lgan sifatlar shakllanib boradi. Bundan tashqari suhbat o’quvchilar ishidagi kamchiliklarni to’g’rilashga imkon beradi, yakka yondoshish qoidasini amalga oshirish uchun keng imkoniyatlar ochib beradi. Suhbatda savollar muhim ahamiyatga ega. Ular qisqa, aniq bo’lishi, javobni aytib turadigan xarakterda bo’lmasligi, bir so’z (“ha” yoki “yo’q”) bilan javob

berishni talab qilmasligi, ikkilantiruvchi ma‘noga ega bo’lmasligi kerak. Masalan, fermer xo’jaligida ipak qurti ustida kuzatishlar (3-sinf) o’tkazilgandan keyin bajarilgan ishlarga ushbu maqsadga yo’nalgan savollar yordamida yakun chiqarish ke rak: tut ipak qurti qanday rivojlanadi? Uning tashqi ko’rinishi qanday? Qurtning tanasi qanday shaklda? U qanday harakat qiladi? Nima bilan ovqatlanadi? Qurt qanday qilib pilla o’raydi? Pilla o’rash qancha vaqt davom etadi? Pilla ichida nima bo’ladi? Kapalak qanday hosil bo’ladi? Kapalak pilladan qan day chiqadi? U qancha vaqt yashaydi? Kapalak hayoti qanday tugallanadi? Bunday savollar o’quvchilarning mustaqil aqliy faoliyatini rivojlantiradi, chunki savollarga javoblar ishlab chiqarish kuzatishlari bilan quvvatlangan bo’ladi. Suhbat metodi hikoya metodi bilan chambarchas bog’liq. Mavzuni tushuntirgach, o’qituvchi albatta bilimlarni o’zlashtirish darajasini aniqlash uchun hikoya va namoyish qilinadigan qurol mazmuni bo’yicha suhbat o’tkazadi. Suhbatning o’quv jarayonida qanday o’rin egallashi va qanday didaktik maqsadni mo’ljallanganligiga qarab quyidagi: kirish suhbati, takrorlovchi suhbat, bayon qiluvchi suhbat va yakunlovchi suhbat turlari farq qilinadi. Kirish suhbatidan yangi bo’lim yoki yangi mavzuni o’rganish oldidan foydalaniladi. Uning maqsadi darsda o’rganiladigan masala bo’yicha tasavvurlarni aniqlash yoki tiklashdir. Chunonchi, 3-sinfda “Manzarali o’simliklar” mavzusini o’rganishga kirisha turib, kirish suhbati vaqtida bolalarga ushbu savollarni berish kerak: Manzarali o’simliklarga misol keltiring? Ular qanday o’sadi? Siz qanday manzarali o’simliklarni bilasiz? Siz qanday texnika o’simliklarini bilasiz? faqat shundan keyingina o’qituvchi yangi materialni tushuntirishga kirishadi. Takrorlovchi suhbat o’rganilgan materialni mustahkamlash va fahmlab olishga yordam beradi. U yangi materialni o’rganilgandan keyin shu darsning o’zida yoki mavzu yoki bo’lim o’rganilgandan keyin o’tkaziladi va 5 minutdan 20- 25 minutgacha vaqt olishi mumkin. Takrorlovchi suhbat vaqtida ham mavzuni o’rganishdagi o’sha ko’rgazmali qurol va tarqatma tabiat shunoslik materialidan foydalaniladi.

Bayon qiluvchi suhbat o’quvchilarning o’zlari tomonidan borliqning jism va hodisalarini kuzatishini nazarda tutadi. O’qituvchi tomonidan yo’naltirilgan o’quvchilar o’zlari uchun yangi ob‘ekt va hodisalar bilan tanishadilar. Tirik tabiat burchagida o’tkazilgan tabiat ob‘ektlari va tajribalarni kuzatishlar natijasida o’quvchilarda shaxsning har tomonlama rivojlanishi uchun katta ahamiyatga ega bo’lgan atrof olamga tadqiqiy yondoshish shakllanadi. Bayon qiluvchi suhbat tadqiqiy xarakterga egadir, chunki u o’quvchilarning tabiiy ob‘ektlarini kuzatishlariga asoslanadi. Misol qilib, 3-sinfdagi “Maktab oldi maydonchasida bahorgi ishlar” mavzusi bo’yicha tabiatshunoslik darsni ko’rib chiqamiz. Dars maktab oldi maydonchasidagi amaliy ishlar asosida o’tkaziladi va tadqiqot unsurlariga ega bo’ladi. Agar shahar tipidagi maktablarda maktab oldi maydonchasi bo’lmasa, unda tadqiqiy unsurlarga ega bo’lgan tajribani (masalan, “yagonalashning ildizmevalilar hosiliga ta‘siri”) tirik tabiat burchagi yoki tabiatshunoslik xonasida o’tkazish mumkin. Qilingan tajriba yoki ama liy ish natijasida ushbu savollar bo’yicha tadqiqotlarning borishini yoritish mumkin: 1. Ildizmevali o’simliklarni aytib bering? 2. Ildizmevali o’simliklar orasida nima uchun oraliq qoldiriladi? 3. Nima uchun ildizmevali o’simliklarni yagana qilish va yulib olish kerak? Masalan, o’qituvchi karam ko’chatlarini o’stirib, o’quvchilar bilan tajriba va nazorat vaqtida tadqiqiy elementlardan foydalangan holda ishlar olib boradi. O’tkazilgan tajribalardan keyin amaliy ishlarga asoslanib, suhbat yordamida quyidagilarni aniqlaydi: 1. Karam ko’chatini o’tqazish oldidan nima uchun ildiz uchi chilpib tashlanadi? 2. Qanday maqsadda karam ko’ chatlarini 70 sm oraliqda o’tqaziladi? Shunday qilib, bayon qiluvchi suhbat davomida kirish suhbatidan farq qilib, o’quvchilarning aqliy faoliyatiga tadqiqot unsurlari kiritiladi. Yakunlovchi suhbat. Yakunlovchi suhbat o’quvchilar o’rganilgan mavzu bo’yicha xulosa chiqara olishlari uchun o’tkaziladi. Masalan, “Granit” mavzusi o’rganilgandan keyin quyidagi savollar bo’yicha yakunlovchi suhbat o’tkaziladi: Biz qanday mavzu bilan tanishdik? Qanday yangiliklarni bildik? Granit qanday tuzilishga ega? Granit rangi nimaga bog’liq? Granit tarkibiga nimalar kiradi?

Granitdagi kvarts qanday aniqlanadi? Granitning yemirilishi natijasida nimalar hosil bo’ladi? Tasviriy qurollarni ko’rsatish asosidagi suhbat. Tabiatshunoslik darslarida ko’pincha suratlardan foydalaniladi. Masalan, “Dashtlar” mavzusini (4-sinf) o’rganishda o’qituvchi “Bahorda dasht” nomli suratni iladi va uning bo’yicha suhbat o’tkaziladi. O’quvchilar ushbu savollarga javob berishlari kerak: suratda ni - malar tasvirlangan? Suratda qanday o’simliklarni ko’ryapsiz? (qum giyohi, lola, gulsapsar, saksovul). Nima uchun dashtda o’simliklar kam? Nima uchun dashtda baland daraxtlar yo’q? Suratda tasvirlangan hayvonlarni sanab bering (burgut, ilon, kalxat, dasht qarg’asi, suvilon, qum quyoni). Bu hayvonlar nima bilan oziqlanadilar? Yordamchi savollar bo’yicha suratni tahlil qilib, o’quvchilar yangi ma‘lumot oladilar, chunki o’qituvchi o’quvchilarning javoblarini to’ldiradi, tushuntiradi va aniqlaydi. O’qilgan darslik maqolasi asosida suhbat. Suhbatning maqsadi - u yoki bu tabiat hodisasini bolalar tomonidan to’g’ri tushunilganligini aniqlash, tabiatshunoslik maqolasini o’qishdan olingan yangi bilimlarni mustahkamlash va sistemalashtirishdir. Shunday maqolalarni 1-sinfda o’qishda qisqa suh bat o’tkaziladi, unda bolalarning o’qilgan maqola mazmunini qanday tushunganliklarini aniqlashga yordam beruvchi 2-3 ta savol beriladi. Keyin maqola mantiqan tugallangan qismlar bo’yicha o’qiladi va o’qilganlarning mazmuni aniqlanadi. Shundan keyin o’quvchilarga o’qilgan qismda qancha jumla bo’lsa, o’shancha savol beriladi. Matn albatta o’qituvchi tomonidan sharhlab beriladi, uni hikoya, ko’rgazmali qurollarni, o’qitishning texnika vositalarini namoyish qilish bilan birga olib boriladi. Suhbat o’quvchi bilimlarini o’zlashtirish darajasini aniqlash bilan tugallanadi.

Foydalanilgan adabiyotlar: 1. Nuriddinova M.I.Tabiatshunoslikni o’qitish metodikasi.O’quv qo’llanma.T., 2005. 2. Bahramov A.,“Tabiatshunoslik.”Darsligi3-sinf.T:.“Cho’lpon” nashriyoti. 2014. 3. Bahramov A., “Tabiatshunoslik.” Darsligi 4-sinf. T:. “Sharq” nashriyoti 2014. 4. Grigoryans A.G. Tabiatshunoslikni o’qitish. T. 1992. 5. PakulovaV.M.,Kuznetsova M.I.Metodika prepodavaniya prirodovedeniya.M., 1990.

O'xshashlar

Tabiatshunoslikni o'qitish vositalari__2

Tabiatshunoslikni o’qitishning amaliy metodlari

Tabiatshunoslikni o’qitishning ko’rgazmali metodlari

Tabiatshunoslikni o'qitish metodikasi fanining qisqacha tarixi__2

Tabiatshunoslikni o'qitish metodikasining predmeti va vazifalari__2