Hamid Olimjon va o`zbek bolalar adabiyoti - Adabiyot - Referatlar

Hamid Olimjon va o`zbek bolalar adabiyoti

Yuklangan vaqt:

10.09.2022

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

69.5 KB

Ko'chirib olish

Hamid Olimjon va o`zbek bolalar adabiyoti Reja 1. H amid Olimjon bolalikning betakror kuychisi. 2. H amid Olimjon va xal q og`zaki ijodi. (“Oygul bilan Baxtiyor”,”Semurg” dostonlari). 3. ”Jangchi Tursun” balladasida vatanparvarlikni ulug`lanishi. 4. H amid Olimjon ijodiy merosi.

Shodlik y o` lga boshladi meni, Baxtiyorlik bo`ldi odatim. Shoir bo`lib shodlik va baxtni Kuylamoqlik zo`r saodatim. Hamid Olimjon bolalikning betakror kuychisi. O`zbek adabiyotida shodlik va baxt kuychisi deb nom olgan buyuk iste`dod sohibi shoir va olim, dramaturg va jamoat arbobi Hamid Olimjon o`zbek bolalar adabiyotining rivojida ham barakali hissa qo`shdi. U1909 yil 12 dekabrda Jizzax shahrida tavallud topdi. 4 yoshida otadan yetim qolgan Hamid bobosi Mulla Azim va onasi Komila aya qo`lida tarbiya ko`rdi.Jizzaxdagi Narimonov nomli maktabni tugatib, 1923-1926 yillar Samarqand pedagogika bilim yurtida, so`ng 1926-31 yillar Pedakademiyada o`qidi. 1929 yil shoirning “Ko`klam” nomli ilk she`riy to`plami bosilib chiqdi. Shundan so`ng “Olov sochlar” (1931), “O`lim yovga”(1932) kabi she`riy to`plamlari ketma-ket nashr etildi. Shoir bolalar uchun ham bir talay asarlar yaratdi.”Oygul bilan Baxtiyor” (1937), “Semurg`” (1939) ertak dostonlari, ”Bolalik”, ”Samolyot”, ”Ona va o`g`il”, “Jangchi Tursun” kabi asarlari bilan bolalar adabiyotida muhim hissa qo`shdi. Shoir bolalarga asarlarini manzur bo`lishi uchun original uslub izladi.O`sha davrdagi shablon uslubdan, ya`ni quruq didaktikadan voz kechib o`ziga xos uslub yaratdi.Asarlariga uzoq o`tmish haqidagi ertaklarga, goh o`zining yoshlik yillariga, goh real hayot faktlariga murojaat qilib ulardan mantiqiy xulosa chiqardi. 1928 yilda yozgan “Bolalik” she`rida jo`shqin yoshlikni, o`zining bolalik chog`larini xotirlaydi: Bola edik, Tanlar – olov, Qalb – qaynoq, Ko`zlar – o`tkir, Dillar – sof,

Erkin – erkin o`ynardik.... Har bir satrdan bolalikning samimiy ko`rinishi, musaffo onlari ko`z oldimizda gavdalanadi: Ko`krak kerib, Baliq kabi Sho`ng`ib yotardik... Q izlar o` tsa, Or q asidan Olma otardik. She`rning qudrati va katta muvoffaqiyati shundaki, shoirning yoshligi, uning ko`z oldida bolalikning umumlashgan tipik ifodasini topa olgan. She`r juda o`ynoqi, yosh kitobxonlar qalbini maftun etadi. Shu to`plamdan joy olgan “Lola” nomli she`ri maktabgacha ta`lim yoshidagi bolalarga bag`ishlangan. Bugungi kunda minglab Lolaga o`xshagan jajji qizaloqlarni Ona - Vatan quchog`ida o`nib o`sayotganliklarini Lola timsolida ifodalaydi: Lola bog`chaga chiqib, Kechga yaqin gul terdi. Etak-etak to`pladi, H ar kunidan mo`l terdi. Sochiga gul bo g` ladi, Chekkasiga taqdi gul. Yelkalaridan tashlab Gulga k o` mildi butkul. Bolalarni gul – lolalarga o`xshatamimz.Ularga ehtiyotkorlik va mehribonlik bilan muomalada bo`lamiz. She`rni “Lola” deb nomlanishi bejiz

emas. Bunda o`ziga xos ramziylik bor.Har bir bola o`ziga xos guldir. Shoir ifoda etayotgan ushbu g`oyani hayotiy epizod – lolaning gulzorda gul – lolalarga o`ralgani manzarasini chizadi. Dunyoda Ona Vatandan aziz va muqaddasroq tuyg`uni o`zi yo`q. Vatanning kuch – qudratini madh etgan shoir shu aziz vatanning farzandi ekanligidan faxrlanadi: Shodligim ko`kka sig`mas, Bitmas baxtim bor manim, Meni baxtiyor qilgan Shu yengilmas vatanim. Shoir har bir she`rida voqelikni aniq, sodda obrazlarda tasvirlaydi : Osmonlarni to`ldirib Samoliyot o` tib ketdi. Uning kuchli ovozi Olamni tutib ketdi. Ey vatanim qurgan qush T o` xta meni olib ket. T o` xta bir xat berayin, Q anotingga solib ket. She`rni o` qigan bola ko`z oldida osmonni larzaga keltiragan samolyotning aks sadosini his etadi. She`r bolalarbop, tez va osonlik bilan yod olinadi. H.Olimjon bolalar uchun yozgan asarlarida tasviriy vositalar, o`xshatishlar, sifatlash va istioralarni mohirlik bilan qo`llaydiki, asar mukammal bo`lishi bilan bir qatorda yosh kitobxonni so`z boyligini, nutqini boyitadi. Ertaklar olamidan sehrlangan shoir buvisidan minnatdor ekanligini xotirlaydi :

Bolalik kunlarimda Buvimning har qissasi Uyqusiz tunlarimda. Har bir qilgan hissasi, Ko`p ertak eshitgandim Fikrimni tortar edi S o` ylab berardi buvim. Havasim ortar edi. Hamid Olimjon va xalq og`zaki ijodi.Xalq og`zaki ijodining go`zal namunasi bo`lgan “Malikai Husnobod” ertagi asosida “Oygul bilan Baxtiyor” dostonini yaratdi. Doston orqali Vatanni sevish, uni qadrlash, uning kelajagi uchun kurashish lozimligi asardan bo`rtib ko`rinadi. Asarda shoir o`z maqsadini amalga oshirish uchun yaxshilik bilan yomonlikni, adolat bilan xudbinlikni qarama-qarshi qo`yadi. Xalq ertagidan farqli ravishda dostonda mehnatkashlarning ozodlik uchun qahramonlarcha olib borgan kurashlari o`z ifodasini topgan. Asarda xalq kurashi va qo`zg`oloni Darxon va uning qizi Oygul boshchiligida namayon bo`ladi. Oygul faqat go`zalligi bilan emas, jasur, aqlli, xalqparvar ayol timsoli sifatida ham o`quvchida unga nisbatan chuqur muhabbat uyg`onadi. Oygul podsholarning mol-dunyosidan ozodlikni afzal ko`radi. Ma`lumki, xalq og`zaki ijodida yengilmas, suvga chukmas, o`tda yonmas, o`q teshmas kabi iboralar ishlatiladi. Shoir bunday iboralarni Oygulni Jayxun baliq yutganda tirik qolish voqeasida qo`llaydi. Oygul jasorati va shijoati bilan xalq qahramoni To`marisni eslatadi. Shoir uning go`zal va yoqimli tasvirini mahorat bilan tasvirlaydi : Oygul turishi bilan Saroy charaqlab ketdi. Hammayoq bo`lib ravshan Uylar charaqlab ketdi Oy deganda yuzi bor Kun deganda ko`zi bor,

Go`zal, dono Oygulni Bu barno bahor gulni El sevar edi jondan. Dostonda keksa Darxon obrazi jabr - zulmga qarshi ozodlik uchun kurash olib borgan isyonchilarning boshlig`idir. U zulmga va nohaq qon to`kilishiga qarshi kurashuvchi isyonkor. Isyonkorlik sabablari shunday tasvirlanadi : Darxon so`z boshlab dedi: “Men va qizimdan boshqa O` lmagan q ul q olmadi Kirib shunchalik yoshga Ko`rmovdim shuncha qonni Shuncha zoru-fig`onni. El xonumonin butkul Sen o` t yo q ib etding kul. Senday q onx o` r zolimdan Q olmasin deb biror zot Bosh ko`tardik, zulmdan, Bo`lmoqchi edik ozod”. Isyon sabablarini xonning zolimligini fosh etib tashlaydi, xonga nisbatan kitobxonlarning nafratini oshiradi. Jambilning zolim xoni Darxonni o`ldirgach, Oygulga :”menga xotin bo`lursan “ deganda Oygul : Ta q dirim yor b o` lsa-yu Fursat q ulay kelsa-yu, Seni agar o` ldirsam, Tanangga xanjar ursam, Dunyoda eng baxtiyor, Odam bo`lardim, nomdor. deb g` azab bilan zolim shohga javob beradi.

”Jangchi Tursun” balladasida vatanparvarlikni ulu g` lanishi. 1942 yilda H.Olimjon “Jangchi Tursun” balladasini yaratdi. Vatanning xar bir tuprog`i muqaddas. Uni asrash, himoya qilish, kerak bo`lsa fido qilish g`oyasi balladada o`z ifodasini topgan. SHoir balladani yozishdan bir oy oldin “Onaning nomusi” ocherkini yozib, harbiy xizmatdan qochgan Ortiqning onasi Iqlimaxonning “qochib tirik qolgandan o`lganing yaxshi ” degan o`zbek ayolining vatanparvarligi hikoya qilingan edi. Bu voqea balladaning yaratilishi uchun turtki bo`ldi. “Jangchi Tursun” balladasi shoirning mahorat bilan yaratilgan asaridir. Balladada lirik qahramon shoirning o`zi, hikoyachi sifatida gavdalanadi. Shuningdek, Tursun va Ona obrazi mavjud. Voqea front va mamlakat ichkarisida sodir bo`ladi. Tursun oddiy jangchi. Biroq u Vatan oldidagi burchini unutadi, o`z hayotini saqlab qolishga, qochishga harakat qiladi. Shu payt onasidan xat keladi.SHu xat bilan asarning tuguni tugiladi, ona o`g`liga murojaat qiladi : Qayoqqa chekinasan Bormi keraksiz yeringh Ne uchun odam bo`lding, Kelmasang dushmanga tengh Ona o`g`liga insoniylik burchini eslatadi, or-nomusli, Vatanni himoya qilishga da`vat etadi : Xalqing uchun to`kkali Yo`qmi bir qoshiq qoningh Vatanning tuprog`idan Shirin ekanmi joningh

Ona so`zlari jangchiga buyruqdek tuyuladi, qo`rquvni unutadi. Ona mardlik va vatanparvarlik timsolidir: O`g` lim, bu o g` ir kunlar Bir kun o` tib ketadi. Lekin qo` r q o q ning sha`ni Ming yillarga o` tadi. Shuning uchun jangda mard B o` lganing yaxshi menga, Q ochib tirik q olgandan, O` lganing yaxshi menga. Hamid Olimjon ijodiy merosi. O`zbek xalq og`zaki ijodi durdonasi “Alpomish” dostonini birinchi marta 1938 yilda nashrga tayyorlagan. 1939 yildan 1944 yilgacha O`zbekiston Yozuvchilar uyushmasiga rahbarlik qildi. Ikkinchi jahon urushi yillarida shoir “Muqanna” nomli she`riy dramasini yaratdi. Shuningdek, “Jangchi Tursun” balladasi bilan bir qatorda “Roksananing ko`z yoshlari” balladasi ham mash`um urush yillarini aks ettiradi. Iste`dodli shoir 1944 yil 3 iyulda avtombil halokatiga uchrab vafot etdi. Xalq baxtini kuylagan shoir aytgan edi : Xalqqa ayting, men aslo o`lganim yo`q, Yov qo`lida taslim ham bo`lganim yo`q. Men elimning yuragida yashayman, Erk deganning tilagida yashayman. Ha, shoir haq.Xalq o`zining aziz va sevimli shoirini unutmaydi.U elning yuragida, tilagida abadiy yashaydi. ZAFAR DIYOR VA O`ZBEK BOLALAR ADABIYOTI.

Reja 1.Zafar Diyorning h ayoti va ijodiy faoliyati. 2. «Yuksak tog`, keng utloq va mard urtoq haqida qissa” dostonida davr muammosini ochib berilishi. 3. Zafar Diyorning o` zbek bolalar dramaturgiyasiga qu` shgan h issasi. Adabiyotlar : 1.Zafar Diyor.Asarlar. Toshkent,1954 2.Jumaboev M. O`zbek bolalar adabiyoti. Toshkent , 2002 H ozirgi zamon o` zbek bolalar adabiyotini Zafar Diyorsiz tasavvur q ilish q iyin. Uning she`r, qo`shiq, doston, hikoya va dramatik asarlari yosh kitobxonga katta estetik zavq-shavq bag`ishlab kelmoqda. Katta iste`dod egasi Zafar Diyor 1912 yilda Namangan viloyatining hozirgi Chust tumani, Samsoqtepa qishlog`ida kambag`al dehqon oilasida tug`ildi. 1916 yilda Zafarlar oilasi Toshkent sha h riga kuchib keladi. Zafarning otasi dalada, onasi esa bosmaxonada mehnat qiladilar. 1927 yilda Zafar to`liqsiz o`rta maktabni bitiradi va Samarqanddagi Narimonov nomli pedagogika texnikumiga o`qishga kiradi. Tuxnikumda ko`proq ilm-fan sirlaridan bahramand bo`lishga harakat qiladi. Uning dastlabki she`riy mashqlari bilim yurti devoriy ro`znomasi sahifasida ko`rina boshlaydi. Yigirmanchi yillar oxiri va o`ttizinchi yillar boshlarida uning yoshlar gazeta va jurnallarida ilk she`rlari chop etila boshlandi. Zafar Diyorning birinchi she`ri yosh shoirlarning “Qurilish kuylari” degan to`plamida bosilib chiqdi. Ko`p o`tmay, uning birinchi she`rlar to`plami ham “Qo`shiqlar” nomi bilan 1933 yilda nashr etildi.Yosh shoir 1933 yilda bilim yurtini muvoffaqiyatli bitirgach, o`qituvchi bo`lib ishlay boshladi. Bu hol uning maktab va bolalar hayoti haqida yozadigan asarlarining hayotiy, puxta bo`lishida ijobiy rol o`ynaydi. Uning bunday ruhdagi she`r, hikoya va ocherklari 1928 yildan boshlab matbuot sahifalarida tez-tez bosilib turdi.

1934 yilda Zaar Diyor Samarqanddan Toshkentga qaytadi va hozirgi “Tong yulduzi” gazetasiga adabiy xodim, keyinroq ro`znomaning mas`ul kotibi bo`lib ishlaydi. Shu bilan birga u hozirgi Toshkent davlat pedagogika universitetining til va adabiyot fakultetiga kirib, o`qishni davom ettiradi. O`zbek hamda qardosh xalqlar yozuvchilarining asarlarini qunt bilan o`rganadi.Zafar Diyor kichkintoylar uchun she`rlar yozar ekan, izlanish, o`qish,o`rganish zarurligini dildan his etadi. “Bolalar uchun asar yozishni men o`zim uchun juda qiyin va mas`ulyatli vazifa deb bilaman . Bu mas`uliyatli vazifani uddasidan chiqish uchun tinmay ijodiy izlanishdaman”. Zafar Diyor 1935 yilda dastlabki mashhur asarlaridan biri bo`lgan “Mashinist ” dostonini yaratdi. Dostondagi Ashur obrazi baxtiyor yoshlarning fazilatlarini umumlashtirishga bag`ishlangan. Maktabda o`qish Ashurni hunarli qilish bilan birga, uning ongi va tushunchasini ham o`stiradi.U Vatanga sadoqatli, har doim olg`a intiluvchi ilg`or yoshlardan biri bo`lib yetishadi.SHuning uchun doston qahramoni o`z umrini Vatan yo`liga tikishga tayyor turadi : Sevinaman, hali yoshman, k o` p yashayman Bu o` lkaning saodati – baxti uchun. Yana o`qib, yana kulib ko`p yashayman Shu ko`plarning biri bo`lib o`lkam uchun. Ha! Mamlakat unday va`da bergay senga : Butun umrim sening porloq hayotingga ! Asar yoshlarning ilm-fanga, kasb-hunarga, ona-Vatanga muhabbat, sadqat ruhi bilan sug`orilgan. Zafar Diyorning 30 yillar ijodi vatanparvarlik, va mehnatsevarlik tuyg`ularini aks ettiruvchi asarlarining ko`pligi bilan xarakterlidir. Bu xil asarlar yoshlar xarakterini shakllantirishda, ularni vatanparvarlik ruhida tarbiyalashda katta rol o`ynab kelmoqda.

Shoir ijodidagi muhim mavzulardan biri inson va tabiat munsabati mavzusidir. Shu jihatdan uning «Tantana” she`rlar to`plami (1938)dagi ko`plab she`rlari xarakterlidir. “Binafsha”, “Navbahor”, “Qushlar haqida qo`shiq”,”Kapalak” singari she`rlari ham shular jumlasiga kiradi. Rang-barang gullarni, turli-tuman qushlarni sevgan shoir bolalar ruhiyatini chuqur tahlil etib, ularni ham ona tabiatni sevishga va parvarish qilishga ruhlantiradi, yoshlarni mehnatdan zavqlanishga o`rgatadi. Shoir bolalarda qushlarda muhabbat hissini uyg`ota oladigan quvnoq vazn, uynoqi misralar yaratadi. Shoir u maqsadda so`zlarning xilma-xil takroridan, misralarni esa Mayakovskiychasiga tizib, tasvirning ohangdorlik jarangini,kuchini yanada oshiradi : Hoy q ushlar, q ushlar, q ushlar, Q anot q o q ib kelinglar, S a`va, mayna, bulbullar Sizga termular ko`zlar... Bizga ortiq yoqadi Quvnoq qo`shiq kuyingiz. (“Qushlar haqida qo`shiq”) Shoir bolalarning tabiat hodisalariga, hashorot-u jonivorlarga, ayniqsa,kapalakka qiziqishini, mehr-muhabbatini kichkintoylarga xos so`z va ohangda ifodalab, hayotga diqqat-e`tiborini oshiradi, kuchli zavq uyg`otadi, kapalak brazi orqali kitobxonda insoniy tuyg`ularni shakllantiriga harakat qiladi : Uch,ucha ber,ucha ber, Go`zal bog`cham-gulshanda. Sira ozor bermayman, Sevgim,fikrim ham sanda. Kapalakjon,kapalak;

Do`st bo`laylik ikkimiz, To`xta, so`zlayin andek !(“Kapalak”) Zafar Diyorning “Binafsha” she`rini yoddan bilmagan o`quvchi bo`lmasa kerak.SHe`r o`zining ravon o`qilishi, qofiyalarning jarangdorligi bilan o`quvchini o`ziga tortadi : Binafshaxon,binafsha, Kulishlaring chiroyli; Bog`imizda ochilib, Turishlaring chiroyli. SHoirning “Mamlakat”,”Kazbek”,”Tilsiz o`rtoq”, “Madriddan kelgan mehmon”kabi she`r va dostonlari shoir ijodining har taraflama yuksalishidan dalolat beruvchi lirik-epik asarlardir. Zafar Diyor bolalarning hatti-harakatlarini,orzu-intilishlarini yaxshi biladi. Shu jihatdan qaraydigan bo`lsak, uning «Kel, uchaylik shimolga ” she`ri g`oyat xarakterlidir. Bunda shoir «Quyosh tushmaydigan” qutbni borib ko`rishni orzu qilgan bolaning lirik obrazini gavdalantiradi. Yosh bolaning murg`ak xayoli shimoliy qutbni borib ko`rishni, undagi hodisalar bilan tanishishni xohlaydi. Shoir lirik qahramonning ulug` maqsadlarga erishish uchun Fan va texnika asoslarini amalda egallashi kerakligini chuqur anglaydi.Buni shoir modelcha yasash jarayonida kichik yoshdagi bolalarning ruhiyatiga mos, sodda holda tushuntiradi va ularda katta ishlarga- qahramonlikka havas uyg`otadi: Yosh bo`lsam ham mayliga Qanot bog`lab uchayin; Muz sahrosi Qutbning Sirin men ham ochayin. Hoy, suyukli modelcham, Tayyormisan safarga h

Fikrim senda hamisha, KYel, uchaylik Shimolga ! Shoir dovyurak uchuvchilarning tarixda birinchi bo`lib qutb yo`lini ochganligi bilan bolalarni tanishtirib, ularni chkalovlar kabi mard uchuvchi bo`lishga undaydi. Zafar Diyor zamondolarimizning yangi qo`riq va bo`z yerlarni o`zlashtirish, mo`l-ko`l hosil olish va qishloqlarni obodonlashtirish ishida olib borilayotgan kurashlari «Yuksak tog`, keng o`tloq va mard o`rtoq haqida qissa” dostonida ochib berilgan. Dostonda sahro-cho`llardagi shamolning vahimasi va uning ayanchli tasvirini chizib, kitobxon diqqatini asarga jalb qiladi. Doston ertak shaklida, bolalarbop usulda yozilgan.SHoir sahrolarning «Qashqir kabi uvullovchi”,”Boyqush kabi huvlovchi” dahshatli shamollari odam – tabiat dushmani ekanini obrazli misralarda yoritadi. Bundan keyin shoir hayotni go`zal, sahro-cho`llarni obod qilishda suvning qadrini juda yaxshi bilgan keng o`tloqni jonlantirib so`zlatadi va u yerlarda «gul hayot ” qurish g`oyasini olg`a suradi. Keng o`tloq yuksak toqqa murojaat qiladi : Ne bo`larmish bizning ham Ko`ksimizdan ketsa g`am. Bu g`am suvsiz ketmaydi, Suvsiz yara bitmaydi... Men suvingdan kuch olsam, Tentak yerdan o`ch olsam, Uzoq yillar xo`rlangan, Qaqrab toshga aylangan Ko`ksim bo`lardi obod, Boshlanardi gul hayot… Talabimga yetkur tog`, Ber suvingdan, jon o`rtoq !

Yuksak tog` ham chorasizlikdan o`z dardini-suvni keng o`tloqqa eltib berolmasligini o`kinch va alam bilan so`zlaydi.SHoir endi bolalar fikrini boshqa narsaga-dunyoda ongga, qudratga ega bo`lgan inson va uning ta`rifiga buradi. Zafar Diyor insonning kuch-qudratini sodda, mazmunli, shirali, bolalar qalbiga tez yetadigan iboralarda ifodalaydi: Bu mardlik va mahorat, Bu kuch – quvvat , jasorat Insonlarga yo`ldoshdir, Ularga xos qo`ldoshdir. Butun borliq-tabiat (Bu so`zlarim haqiqat) Bo`yso`najak insonga Gul tutajak ul jonga. Shoir insonning aql-zakovati, kuch-qudrati haqida fikrlar ekan mubolag`aga zo`r beradi, insonni hatto, tabiatni ham o`zga bo`ysundiruvchi kuch sifatida ta`rif etadi. Albatta, bu fikrlar turg`unlik davrining oqibatidir. Negaki «Sirdaryoning jilovlvnishi” bugungi kunda xalqimizga qimmatga tushmoqda. Bir so`z bilan aytganda tabiat insonlarning boshboshdoqlik hatti harakatlari uchun shafqatsiz o`ch olmoqda.Bundan bu asar mutlaqo keraksiz yoki zararli asar ekan, degan xulosaga kelmaslik zarur. Asar kitobxonlarni mehnatsevarlikka, yaratuvchilikka, tabiat bilan inson munosabatida muhabbat tuyg`ulari bo`lishi lozimligiga undaydi.Bu fikrini ifoda etishda shoir yangi uchul – tog` va o`tloqlarni jonlantirishdan foydalanadi : Hoy, mard o`rtoq, mard o`rtoq... Qara qancha keng o`tloq Suvsizlikdan dili dog`,

Uning ohin o`chirib, CHamanzorga aylantir, Mangulikka shodlantir. Dostonda shu tariqa xalqimizning azaliy orzusi – cho`l-biyobonlarni bog`- rog`larga aylantirish orzusi o`zining badiiy ifodasini topgan. Zafar Diyor bugungi o`zbek bolalar dramaturgiyasi taraqqiyotiga ham barakali hissa qo`shdi.U bolalar hayoti haqida «Baxtli yoshlik”, “Yosh vatanparvarlar”, “Omonat”,”Uch og`ayni ”kabi qator dramalar yozdi. Оzbek bolalar nasrini rivojlantirishga ham Zafar Diyor o`z hissasini qo`shgan yozuvchilardan. Uning “Jo`natish”, “CHo`pon qizi”, “Nojo`yaliklar” kabi hikoyalari shular jumlasidandir. O`zbek bolalar adabiyotini rivojlanishiga she`r va qo`shiq, doston va ertaklari bilan juda katta xissa qo`shgan Zafar Diyorning asarlarini bolalar xamon sevib o`qiydilar va yuksak qadrlaydilar.

Adabiyotlar 1. H amid Olimjon.Asarlar.T.1989. 2. Mirvaliev S. O`zbek adiblari. T.2000. 63-64-betlar. 3. Shermuxamedov S, Tursunov Sh, O`zbek bolalar adabiyoti.T. 1976. 4. Ahmadboeva M, Ibrohimova S. O`zbek adabiyoti. T. 1978. 257-279-bet. 5. www.onatili.uz

O'xshashlar

O`zbek bolalar adabiyoti

Oybek va o`zbek bolalar adabiyoti

Hamid Olimjon

Hamid Olimjon 2

Anvar Obidjon ijodi va o`zbek bolalar adabiyoti