logo
  1. Главная страница
  2. Презентации
  3. Геология
  4. Yer haqida umumiy tushunchalar

Yer haqida umumiy tushunchalar

Загружено в:

13.02.2024

Скачано:

0

Размер:

738.744140625 KB
Скачать
         REJA  1.Quyosh sistemasining tuzilishi.  2.Yer sharining tuzilishi va uning o’lchamlari.  3.Yerning ichki tuzilishi va kimyoviy tarkibi.   4.Yer qobig’ining issiqlik rejimi.  5. Xulosa.  Foydalanilgan adabiyotlar.MAVZU: YER HAQIDA UMUMIY TUSHUNCHALAR  Quyosh sistemasiga Quyosh va to’qqizta sayyora: Merkuriy, Venera, Yer, Mars, Yupiter, Saturn, Uran, Neptun, Pluton va va o’n minglab mayda sayyora, kometa va meteoritlar kiradi. Quyosh sistemasi murakkab va turli qiyofada bo’lib, ular xali yaxshi o’rganilmagan. Quyosh sistemasi Quyosh radiatsiyasi  Yerning shakli . Yer yuzasi meridian yoyining uzunligi ekvatorda qutb doi-rasiga nisbatan qiskarokdir. Meridian yoyining bir gradus uzunligi ekvatorda 110,9 km, Parijda 111,3 km, qutb doirasida 111,9 km. Yer qutblarida bir oz qisilgan bo’lib, qutb o’qlari uzunligi 12714km, ekvator bo’yicha diametr 12756 km, radiusi 6371,221 km teng. Demak, yerning siqiqligi 12 km ni tashkil etadi. Keyingi vaqtlarda olib boradigan aniq o’lchash ishlari yerning elliksoyid shakliga yaqin ekanligini ko’rsatadi. Agar ekvatorial va qutbiy o’qlarning uzunligidagi farqning kichik ekanligini xisobga olsak, bunday ellliksoyibni sferoip deb atash mumkin. Lekin yer yuzasi bizga ma'lum bo’lgan biror geometrik shakliga tug’ri kelmaydi.   Ximoloy tog’idagi Jomolungma  cho’qqisining balandligi okean yuzasida 8848 m, Tinch okeaning eng chukur joyi 11521 m ekanligini va yer yuzasi relyefi o’zgarishining qariyb  20 km dan oshiqligini xisobga olsak, u o’ziga xos geoid shakliga ega ekanligini ko’ramiz. Yer yuzasi 510 mln.km2,xajmi 1,083 * 1012 km3, massasi 5,974 * 1027 gr, o’rtacha   zichligi 5,52gG`sm3 ga tengdir. Yer ichki qismining tuzilishini va tarkibini tuzatish yuli bilan aniqlab bo’lmaydi, shuning uchun xam u bil vosita geofizik, seysmologik, graviymetrik va astronomik usullar yordamida aniqlanadi. Yer yuzasida tez-tez uchrab turadigan moddalarning o’rtacha zichligi 2,7 gG`sm3, bu esa yerning o’rtacha zichligidan kamroqdir. Quyosh buronlari Yer shari asosan bir necha kontsentrik qobiqlardan iborat bo’lib, uning zichligi sirtidan markaziga qarab oshib boradi. Bu qobiqlar yig’indisi geosfera deb ataladi. Geosfera o’z navbatida atmosfera, gidrosfera, biosfera va litosfera deb ataluvchi qobiqlardan iborat. Yerning markaziy qismi yadro deb ataladi. Yer sharining tuzilishi  Atmosfera . Yer sharini o’rab turgan xavo qatlami atmosfera deb ataladi, u o’z navbatida troposfera, stratosfera va ionosfera qatlamlaridan iborat. Atmosfera- ning qalinligi taxminan 1300 km ga teng. Troposfera atmosferaning quyi termodi-namik qobigi bo’lib, qalinligi qutbda 7–10 km, ekvatorda 16–18 km. Uning tarkibida azot 75,5 %, kislorod 23,2 %, argon, karbonat kislota gazi, suv bug’lari va boshqa gazlar 1,3 % ni tashkil etadi. Troposfera atmosfera massasining 90 % ni tashkil qiladi.  Traposfyera  xavosining xarorati stratosfera qatlami bilan chegara-langan qismida minus 40–50o S ga teng. Atmosfera qatlamlari  Stratosfyera  qatlamining qalinligi 80–85 km. Stratosferada azot, geliy va vodorod gazlarining miqdori oshsa, og’ir gazlar– kislorod, argon, karbonat kislotasi gazi va boshqalarning miqdori kamayadigaz temperatura 55–60 km balandlikda Q75oS ga yetsa, keyin asta-sekin pasayadi va atmosferaning yuqori chegarasi bo’lgan ionosfera chegarasida yana oshadi.  Ionosfyera  qatlami stratosfera ustida joylashgan bo’lib, atmosferaning eng qalin (80–1000km) qatlami xisoblanadi. Ionosferada gazlar juda kam siyraklashgan bo’lib, uning tarkibida yengil gazlardan vodorod va geliy uchraydi. Yer yuzasidan uzoqlashgan sari gazlarning xarorati pasayib boradi.  Gidrosfyera . Yerning suv qatlamiga dengiz, okean, daryo, ko’l suvlari, xamda Arktika va Antarktida materiklaridagi muzliklar kiradi. Gidrosfera suvlari bilan yer osti suvlari uzviy bog’liqdir.  Gidrosferaning geosferalardan farqi u yerning tutash qobiklarini tashkil eta olmasligidadir. U yer yuzasining 70,8% ini, ya'ni 361 mln. km2 maydonni (yerning quruqlik qismi 29,2% ni, ya'ni 149 mln. km2 maydonni tashkil etadi) egallaydi. Gidrosferaning o’rtacha qalinligi 3,75km ga, eng qalin joyi 11,521km ga (Filippin cho’kmasi) teng.  Gidrosfera qatlami o’zining tarkib to vaqtidan suvlarning aylanma xarakatlanishi bilan xarakterlanadi. Shuning uchun xam u yer yuzasining rivojlanishida kuchli geologik faktor xisoblanadi. Gidrosfera yerda xayotning paydo bo’lishiga asosiy omildir. Shu boisdan xayotni suvsiz tassavur qilib bo’lmaydi. Moddalar almashinuvi  Litosfyera . Yerning tashqi qattiq qismi litosfera (tosh qobik) deb ataladi Litosferaning qalinligi taxminan okean suvlari ostida 3-18km ga va togliklarda 50–84km  ga teng. Uning eng qalin qismi Tyan-shan tog’larida deb xisoblanadi.  Yerning qattik qismi geofizika, seysmologiya va graviyametriya usullari bilan 15–20 km chuqurlikkacha o’rganilgan. Burg’ quduqlari yordamida esa faqat 15km dan oshiqroq qismdagi qatlamlar tekshirilgan.  Litosfera qobig’i turli jins va minerallardan tashkil topib, fizik xossasi va tarkibi bilan farq qiluvchi ayrim ximiyaviy birikmalardan yoki sof ximiyaviy elementlardan iborat. Litosfera plitalari Elementlar        Foiz xisobida      A.P. Vinogradov ma'lumotlariga k o’ ra      Kislorod    46,8    Kremniy    27,3    Alyuminiy    8,7    Temir    5,1    Kaltsiy    3,6    Magniy    2,1    Natriy    2,6    Kaliy    2,6    Titan    0,6    Vodorod    0,15    Fosfor    0,08    Uglerod    0,1Litosferaning 16 km qalinligigacha bo’lgan qismi quyidagi elementlarning ko’pligi bilan xarakterlanadi (1- jadval).  Qolgan ximiyaviy elementlar birgalikda yer qobig’ining 0,5 %inigina tashkil etadi.  Litosfera tarkibidagi turli tog’ jinslarini tashkil etuvchi kislorod, kremniy, alyuminiy, temir va kaltsiy ko’p tarqalgan elementlar xisoblanadi.  Atmosfera, gidrosfera va litosfera qobiqlari o’zaro uzviy bog’lik bo’lganligi uchun yer yuzasining tarkibi va tuzilishida o’zgarishlar yuz berib turadi.  Litosferaning yuqori qismi asosan cho’kindi, magmatik va metamorfik tog’ jinslaridan tashkil topgan bo’lib, ximiyaviy va fizikaviy xossalariga qarab ularni granit– metamorfik va bazali qatlamlarga bo’lish mumkin.  Granit  qatlamning o’rtacha qalinligi 50–70 km bo’lib, yer qobig’ida bir xil joylashmagan. Baland tog’li rayonlarda granit qatlami 60–80km, past tog’li rayonlarda esa 50–60 km. Okean suvlari ostida granit qatlami deyarli uchramaydi yoki uning qalinligi 3–18 km dan oshmaydi.  Granit qatlami tarkibi bir xil jinsli bo’lib, zichligi 2,6– 2,7 gG`sm3 gacha o’zgaradi. Chuqurlik oshgan sari xarorat, bosim va zichlik tez ortadi, 2,3–3,3 km chuqurlikda tog’ jinslarining xarorati 1000S ga yetadi. Yer po’sti qatlamlari  Bazalt qatlamining qalinligi tekisliklarda 20–30 km, yosh tog’li rayonlarda 15–20 km, okean suvlari tubuda 5–6 km ni tashkil etadi. Uning zichligi 2,8–2,9 gG`sm3 bo’lib, kremniy oksidi kam bo’lgan (bazalt, gabbro va x.k.) jinslardan tarkib topgan.  Granit va bazalt qatlamlari tarkibida kremniy va alyuminiy elementlari ko’p tarqalganligi sababli, birgalikda sial qatlami deb xam ataladi.  Bazalt qatlamining ostki qismida Moxorovich bo’luvchi chizig’i (chegarasi) yotadi (ushbu chegara uni birinchi bo’lib aniqlagan yugoslaviyalik geofizik S. Maxorovich nomi bilan ataladi). Uning ostida Yerning mantiya deb ataluvchi qismi bo’lib, u quyidagi qobiqlarga bo’linadi:  1. Barisfera qatlamining qalinligi 900km bo’lib, u kislorod va kremniy elementlaridan tashqari magniyga boy jinslardan tashkil topgan. Zichligi yuqori qismida 3,2-3,4 gG`sm3, pastki qismida 4–4,6 gG`sm3 ni tashkil etadi. Yerning ichki tuzilishi  2. Oraliq qobik 900–2900 km chuqurlikda joylashgan bo’lib, yer yadrosining yuqori qismi bilan chegaralanadi. Uning tarkibida kislorod, temir, magniy, nikel elementlari bor deb taxmin qilinadi. Zichligi 5,3–6,6 gG`sm3.  3. Yer yadrosi (mag’zi) 2900km chuqurlikdan boshlanib, uning markaziga-cha (6371,221 km) boradi. U eng og’ir moddalar–nikel va temirdan iborat. Zichligi 7–11 gG`sm3. Yerning yadro qismida bosim 3–4 mln. atmosfera, xarorat esa 2000–50000S.  Ba'zi olimlar yerning yadro qismi 5100 km chuqurlikda (2200 km qalinlikda) suyuq massadan iborat deb qarashsa, ba'zilari yer markazigacha qattik jismdan iborat deb xisoblaydilar. Seysmologik tekshirishlar aniqlashicha yerning granit va bazalt qatlamlari qattiq jinslardan, mantiya va yadro qobiqlari esa o’zining fizik xossalariga binoan suyuq, xamirsimon, parafin ko’rinishidagi moddadan iborat.  Yer qobig’ining issiqlik rejimi.  Yerning issiqlik rejimi uning ichki va tashqi tuzilishiga bog’lik. Shuning uchun xam yer qobig’ini isitadigan issiqlik tashqi–quyoshdan keladigan va ichki – yer bag’ridan ajraladigan issiqlik turlariga ajratiladi. Yer bag’ridan chiqadigan issiqlk asosan radioaktiv elementlarning parchalanishidan xosil bo’ladi va tog’ jinslarini isitadi. Shunga ko’ra issiqlik yerning turli qatlamlarida turlicha bo’ladi. Yerning ichki tuzilishi  Yer qobig’ining yuqori qismi quyoshdan keladigan issiqlik xisobiga isiydi. Yer qobig’ining quyosh nurlariga perpindekulyar joylashgan 1 sm 2 maydoni quyoshdan bir minutda 1,94 kkal issiqlik oladi. Bir yilda esa yer shari quyoshdan 1021 kkal issiqlik oladi. Bu miqdor quyosh doimiyligi deb ataladi. Yer yuzasi g’adir-budur, baland-past, o’nqir-cho’nqir ko’rinishda tuzilganligi uchun uni quyosh nurlari bir tekisda isitmaydi. Yer yadrosi  Shuning uchun sutka, oy, fasl, yil asrlar buyicha temperaturaning uzgarishi xisobga olinadi. Yerning turli joylarida xarorat keskin o’zgaradi, masalan: Antarktidada–900 bulsa, Afrikada Q650S. Yer qobig’i- ning eng yuqori qismi ekvatorda 1–2 m, saxrolarda 25–35 m gacha quyosh nur-lari ta'sirida isiydi. Yer yuzasida yoz faslida tog’ jinslarining xarorati Q800S gacha isiydi va u yerning ichkarisiga qarab kamayib boradi. Qishda esa aksincha– xarorat oshib boradi. Yerda fasllar almashinuvi Xulosa qilib shuni aytish mumkin: Yer paydo bulishidan to hozirgacha og’ir moddolar yerning ostiga ya’ni yadrosi tomon harakat qiladi.bu yerning tortishishi natijasida gravitatsiya kuchi paydo buladi. Yerni ichki qatlami 3 ta qatlamdan iborat. Bular: 1.yardo; 2.Mantiya; 3.Yer po’sti. Bular yerning endogen jarayonlarini hosil qiladi. Yerning aylanishi natijasida havoning gorizontal harakati paydo buladi va bu shamol hosil bulishiga olib keladi. Shamol ekzogen jarayonini bir qismi hisoblanadi. Xulosa  FOYDALANILGAN  ADABIYOTLAR    1.   Islomov O.I. “Umumiy geologiya” «O’qituvchi» 1991 yil.    2. Shoraxmedov SH.SH. “Umumiy va tarixiy geologiya” «O’qituvchi» 1989 yil.  3. Qurbonov A.S. “Geologiya” «O’qituvchi» 1991 yil.  4. Mamatqulov M., Nigmatov A., Yusupov R. Geomorfologiya.-T.: 2006.  5. Mamatqulov M. O‘rta Osiyo geomorfologiyasi. ―T.: Universitet, 2008.  6. Soatov A., Yusupov R. Geomorfologiya asoslari. − T.: Universitet. 2003, − 80 b.

Похожие

Tog’ jinslari va minerallar haqida umumiy ma’lumot
Yer osti suvlari
Yer osti suvlari 2
Yer po'sti va uning tuzilishi
Yer elektr maydoni to'g'risida tushuncha