Amerika va Yevropa davlatlari - История - Рефераты

Amerika va Yevropa davlatlari

Загружено в:

20.09.2019

Скачано:

0

Размер:

78 KB

Amerika va Yevropa davlatlari Reja: 1. Amerika Qo'shma Shtatlari 2. Liberalizm mafkurasining mohiyatini 3. Vetnam urushi AQSH ichki siyosatiga ham katta talafot yetkazdi. 4. Urush AQSHni iqtisodiy va harbiy jihatdan dunyoning eng qudratli davlatiga aylantirdi.

Amerika Qo'shma Shtatlari Bunga, birinchidan, urushning AQSH hudu-diga daxl qilmaganligi uchun erishildi. Urush harakatlarida to'rt yilda 300 ming kishi halok bo'ldi. Natijada AQSH urushdan eng kam zarar bilan chiqdi. Uning to'g'ridan-to'g'ri zarari 1,2 mlrd. dollarni tashkil etdi. Bu ikkinchi jahon urushida ko'rilgan barcha zararning atigi 0,4 foizini tashkil etdi. Ikkinchidan, fashistik davlatlar blokiga qarshi urushayotgan davlatlarga ko'plab miqdorda qurol-yarog' va boshqa sanoat hamda qishloq xo'jalik mahsulotlari sotish hisobiga erishildi. Chunonchi, 1941—1945-yillarda AQSH o'z ittifoqchilariga 46 mlrd. (shu jumladan Buyuk Britaniyaga 30 mlrd., SSSR ga esa 9 mlrd.) dollarlik harbiy mahsulotlar yetkazib berdi. Uchinchidan, chet davlatlar AQSH dan 41 mlrd. dollar miqdorida qarz bo'lib qoldi. Dunyo oltin zaxirasining 65 foizi AQSH xazinalarida to'plandi. Dollar xalqaro savdo va iqtisodiy aloqalarda hukmron valutaga aylandi. Harbiy buyurtmalar AQSH sanoatining gurkirab rivojlanishini ta'minladi. Sanoat -ning yillik o'rtacha o'sish sur'ati 15 foizni tashkil etdi. 1947-yilda dunyo sanoat ishlab chiqarishining 54 foizi AQSH hissasiga to'g'ri keldi. Xalqaro savdoda yetakchi o'rinni egalladi. Flotining quwati ham 5 baravar ortdi. AQSH dunyofiing birinchi dengiz davlatiga aylandi. "AQSH ichki siyosatini belgilashda liberalizm va konservatizm mafkuralarining roli katta ahamiyatga ega. Demokratlar partiyasi ichki siyo-satda liberalizm mafkurasiga, Respublikachilar partiyasi esa konservatizm mafkurasiga amal qiladilar. Liberalizm mafkurasining mohiyatini mavjud jamiyatni isloh etish tashkil etadi. Bu islohotlar quyidagi mazmunga ega bo'lishi ko'zda tutilgan: — mamlakat miqyosida yagona umumdavlat ijtimoiy ta'minot tizimini yaratish; monopoliyalar iqtisodiy faoliyati va narx-navoning shakllanishi ustidan jamoatchilik nazoratini o'rnatish; bevosita demokratiyani yanada kengaytirish;

davlat boshqaruvi va siyosiy partiyalar boshqaruvi tizimida turli millat, irq va jins vakillarining ishtiroki ular soniga nisbatan proporsi-onal bo'lishiga erishish; — soliq siyosati yordamida milliy daromadni qayta taqsimlash. Bunda milliy daromaddan tekin tibbiy xizmat, aholining kam ta'minlangan qatlamiga moddiy yordam ko'rsatishga, kam ta'minlangan oilalarga, bolalarga AQSH ning ichki siyosati nafaqa to'lash, maktablarda tekin nonushta va tushlik hamda tekin umumiy o'rta ta'lim berilishiga erishish. AQSH da bu maqsadlar ro'yobga chiqarildi ham. Biroq shuni ham ta'kidlash zarurki, liberalizm mafkurasi ijtimoiy ta'minot hajmi aholi tadbirkorlik faoliyati pasayishiga olib kelishini nazarda tutmaydi. Keyingi yillarda yangi liberalizm (neoliberalizm) oqimi ham paydo bo'ldi. Bu oqim tarafdorlari ijtimoiy xarajatlar kambag'allarni ovqatlantirish yoki ishsizlarga nafaqa to'lashga emas, ularni kasbiy qayta tayyorlashga sarflanishi kerak, deb hisoblaydi. Shu orqali ular kichik tadbirkorlikni rag'batlantiradilar. AQSH ichki siyosatini belgilashda konservatizm mafkurasi ham katta ta'sirga ega. Konservatizm xususiy tadbirkorlikka maksimal darajada erkin-lik berilishini yoqlaydi. Kambag'allar uchun soliq yo'li bilan xususiy tadbirkorlardan qo'shimcha mablag' olinishini qoralaydi. Konservatizm mafkurachilari va yo'lboshchilari: «davlat kambag'allar uchun miskinlar uyi emas, har bir kishi mehnat qilishi, o'zini o'zi ta'minlashi zarur», «Hech kim jamiyatdan xayr-ehson kutmasligi lozim», — deb hisoblaydilar. Ayni paytda konservatorlar ijtimoiy ta'minot unga chindan ham muhfojlargagina berilishining tarafdorlaridir. Urushdan keyingi dastlabki yillarda ichki siyosatda rekonversiya, ya'ni mamlakat hayotini harbiy izdan tinch izga solish muammosi birinchi o'ringa chiqdi. Nega shunday bo'ldi? Urush yillarida AQSH qurolli kuchlarida 12 mln. kishi xizmat qildi. 1947-yilga kelib ularning sonini 1—1,5 mln. kishiga tushirish haqida qaror qabul qilindi. Binobarin, 10,5—11 mln. harbiyni ish bilan, uy-joy bilan ta'minlash zarur edi. Davlat bu muammoni hal etishga qaratilgan qator muhim qonunlar qabul qildi.

Rekonversiyaning yana bir muammosi — bu urush yillarida davlat qurgan zavodlar taqdiri masalasi edi. Davlat ularni qurishga 17 mlrd. dollar sarflagan. Urushdan keyin davlat o'z mulkini yarim bahosiga bo'lsa ham korporatsiyalarga sotdi. Ichki siyosatda mayda va o'rta korxonalar ko'payishiga alohida e'tibor berildi. Urushdan keyingi dastlabki yillarda mamlakatda 9 mln. ta shaxsiy firmalar faoliyat ko'rsatdi. Prezident G.Trumen (1945—1952) 1948-yilda ijtimoiy himoya sohasida quyidagi tadbirlarni ilgari surdi: — ish o'rinlarining to'la bandligini ta'minlash; — adolatli mehnat munosabatlarini joriy etish; — davlat uy-joylari qurish va xaroba kulbalarni yo'q qilish. Bu yo'l «adolatli yo'l» deb nom oldi. G. Trumen davrida qonun asosida minimal ish haqi, sug'urta nafaqalari to'lovlari miqdori oshirildi. Pensiya bilan ta'minlanmagan 10 mln. fuqaroga pensiya tayinlandi. Kam ta'minlangan oilalar uchun 800 ming turar joy qurildi. Kreditga tovar sotish joriy etildi. Bu tadbirlar aholining xarid quwatini oshirdi. Bular, o'z navbatida, sanoatning iste'mol tovarlari ishlab chiqaruvchi tarmog'ining yanada gurkirab rivojlanishini ta'minladi. Mamlakatda dunyoda yo'q yangi tovar — televizor ishlab chiqarish yo'lga qo'yildi. Наг bir oilaga telefonga ega bo'lish imkoni yaratildi. Adolatli mehnat munosabatlarining joriy etilishi juda katta to'siqlarga uchradi. Kasaba uyushmalarining qudrati AQSH Kongressida ko'pchilik o'ringa ega bo'lgan Respublikachilarning g'ashini keltirardi. Bu holatga barham berish uchun ular «Taft — Xartli qonuni» deb atalgan qonun loyihasini tayyorladilar. Qonun tashkiliy va birdamlik stachkalarining o'tkazilishini taqiqladi. Alohida murakkab mehnat mojarolarini majburiy ravishda arbitrajda hal etish belgilab qo'yildi. Davlat xizmatchilarining ish tashlash o'tkazishlari taqiqlandi. To'g'ri, prezident Trumen bu qonunni tasdiqlamagan. Biroq AQSH Kongressi prezident vetosini bekor qila olgan va Taft-Xartli qonuni kuchga kirgan.

1952-yilgi prezident saylovlarida mashhur harbiy qo'mondon, general D. Eyzenxauer (Respublikachilar partiyasining nomzodi) g'alaba qozondi. Uning ichki siyosatida o'zgacha fikrlovchilarni ta'qib etish kompaniyasi boshlandi. Bu kompaniyani senator J. Makkarti boshqardi. Uning rahbarligida AQSH Senati «Amerikaga qarshi faoliyatni tekshirish ko-missiyasi» ni tuzdi. Komissiya AQSH ning ichki va tashqi siyosati haqida rasmiy nuqtayi nazardan o'zgacha fikr bildirganlarni qo'poruvchilikda aybladi. Komissiya AQSH Konstitutsiyasi ruhiga zid ravishda aybdor deb topilgan kishilarni qamoq jazosiga hukm etardi, jarima solar yoki ishdan haydash haqida qaror chiqarar edi. To'g'ri, AQSH Senati 1954-yilda Makkarti xatti-harakatini qoralagan. 50-yillarda negr xalqining o'z haq-huquqi uchun kurashi kuchaydi. Bu kurashning rahbari ruhoniy Martin Lyuter King edi. U kurashning kuch ishlatmaslik yo'lini tanlagan. 1956-yilda AQSH Oliy sudi avtobuslarda oq tanli va qora tanlilar uchun alohida joy ajratishni, maktablarda esa oq tanli va qora tanlilarni ajratib o'qitishni qonunga zid deb topdi. 1960-yilgi prezidentlik saylovida demokrat J. Kennedi (1961—1963) g'alaba qozondi. U qisqa muddatli prezidentligi davrida katta ishlarni amalga oshirishga ulgurdi. Chunonchi, J. Kennedi kosmosda AQSH ning yetakchi davlat bo'lishini ta'minlash maqsadida «Apollon» deb ataluvchi dasturni ilgari surdi. Dasturning maqsadi amerika raketasini Oyga qo'ndirishga erishish (bu maqsadga 1969-yilda erishilgan). Iqtisodiy taraqqiyotni rag'-batlantirish uchun ichki bozorni kengaytirishga sarflanadigan xarajatlarni ko'paytirish, minimal ish haqini oshirish, ishsizlik bo'yicha to'lanadigan nafaqani toiash muddatini uzaytirish, uy-joy qurilishi ko'lamini kengaytirish kabi tadbirlar rejalashtirildi. Bu tadbirlarni amalga oshirish katta mablag' sarflashni talab etardi. Hukumat bu xarajatlarni soliqlarni oshirish hisobiga qoplamoqchi edi. Bu hoi hukumatning yirik korporatsiyalar bilan munosabati buzilishiga olib keldi. Bu esa, o'z navbatida, demokratlar partiyasida boiinishni keltirib chiqardi. J. Kennedi islohoti atrofida kuchli siyosiy kurash bosh - landi. Oxir-oqibatda J. Kennedi 1963-yilning 22-noyabrida Dallas shahrida otib

oidirildi. Prezident kimlarning buyurtmasi bilan oidirilganligi haligacha nomaiumligicha qolmoqda. Undan so'ng pre zidentlik lavozimini vitse-prezident L. Jonson egalladi. U «buyuk jamiyat» qurish dasturini ilgari surdi va o'z oldiga kambag'allikni hamda irqiy adolatsizlikni tugatish vazifasini qo'ydi. «Kambag'allikka qarshi kurash» dasturini amalga oshirish maqsadida kam daromadli oilalarga yordam berish to'g'risida qonun qabul qilindi. Arzon turar joylar qurish dasturi amalga oshirildi. Qariyalar uchun tibbiy sug'urta joriy etildi. Kam daromadli oilalarga esa tibbiy xizmat uchun imtiyozlar belgilandi. 1964—1968-yillar davomida ijtimoiy sohalar uchun 10 mln. dollar sarflandi. To'g'ri, mamlakatda kambag'allikni tugatib boimadi. Biroq kambag'allar sonini 36,4 mln kishidan 25,4 mln kishiga kamaytirishga erishildi. Irqiy kamsitishni tugatishga qaratilgan qator muhim qonunlar qabul qilindi. Negr xalqining kurashi oqibatida irqiy kamsitish-ning barcha shakllari qonun bilan taqiqlandi. Vetnam urushi AQSH ichki siyosatiga ham katta talafot yetkazdi. 1968- yilga kelib 30 ming AQSH harbiylari halok bo'ldi. 180 ming harbiy esa yarador boidi. Ijtimoiy sohaga xarajatlar ajratish keskin kamaydi. Fuqarolar huquqlariga qarshi hujum boshlandi. Urushga qarshi xarajat kuchaydi. Irqiy kamsitishga qarshi kurash ommaviy tus oldi. Shunday sharoitda reaksiya terror yoiiga o'tdi. 1968- yilning aprel oyida Martin Lyuter King oidirildi. Iyun oyida esa J. Kennedining ukasi, AQSH prezidentligiga nomzod R. Kennedi oidirildi. Shu tariqa mamlakatda keskin siyosiy vaziyat vujudga keldi. Shunday sharoitda, 1968-yilgi prezidentlik saylovida respublikachi lar partiyasi nomzodi R. Nikson (1969—1974) g'alaba qozondi. R. Nikson hokimiyat tepasiga kelgan davrda AQSHni og'ir iqtisodiy va siyosiy inqiroz qamrab olgan edi. 1971-yilga kelib ishsizlar soni 5 mln. dan ortdi. Bu ishga yaroqli aholining 6 foizini tashkil etardi. Og'ir iqtisodiy inqirozdan chiqish uchun qator keskin choralar ko'rildi. Chunonchi, ish haqi va narxlar muzlatildi. Davlat xarajatlari kamaytirildi. Dollarni oltinga almashtirish vaqtincha to'xtatildi. Mamlakatga olib kelinadigan tovarlar uchun 10 foizlik boj to'lovlari

joriy etildi. R. Nikson prezidentligi davrida aholini ijtimoiy himoya qilish masalasiga ham ko'proq e'tibor berildi. Ijtimoiy to'lovlar 45 foizga oshirildi. Uni oluvchilar soni esa 30 mln. kishini tashkil etdi. Kambag'allarga ayrim oziq-ovqat mahsulotlarini talon orqali tekin berish joriy etildi. Agar 1969-yilda bunday imkoniyatdan 3 mln. fuqaro foydalangan bo'lsa, 1974-yilda ularning soni 13 mln. kishiga yetdi. 1974-yilda 1 soatga to'lanadigan minimal ish haqi 1,6 dollardan 2,2 dollarga oshirildi. 1972-yilgi prezidentlik saylovida yana R. Nikson g'alaba qozondi. Biroq uning prezidentligi uzoqqa cho'zilmadi. Bunga «Uotergeyt ishi» deb nom olgan janjal sabab bo'ldi. «Uotergeyt» mehmonxonasida demokratlar partiyasining qarorgohi joylashgan edi. 1972-yilning 17-iyunida shu qarorgohga eshituvchi apparat o'rnatgan shaxslar ushlangan. Tergov natijasida uni Respublikachilar partiyasi uyushtirganligi ma'lum bo'ladi. Hatto unda R. Niksonning shaxsan ishtiroki borligi ham aniqlanadi. Bu hodisa AQSH Konstitutsiyasining qo'pol suratda buzilishi edi. 1974-yilning 9-avgustida R. Nikson iste'foga chiqdi va shu yo'l bilan impichmentdan qutulib qoldi. 1976-yilgi saylovda g'alaba qilgan Prezident Karter davrida ichki siyosatda harbiy xarajatni keskin oshirish izidan borildi. Chunonchi, 1980-yilda harbiy xarajat 130 mlrd. dollarni tashkil etdi. Bundan tashqari, inflatsiyani kamaytirish maqsadida ish haqi muzlatildi, ijtimoiy to'lovlar kamaytirildi. Mamlakatda fermerlar harakati qayta tiklandi. Ular qishloq xo'jalik mahsulotlari nam davlat tomonidan ushlab turilishini talab eta boshladilar. Dunyo siyosatida AQSH birin-ketin muvaffaqiyatsizlikka uchray boshladi. Bu esa hokimiyat tepasiga AQSH qudratini bor ko'lami bilan namoyish etuvchi shaxsning kelishini zaruratga aylantirib qo'ydi. 1980-yilda o'tkazilgan prezidentlik saylovida g'olib chiqqan respublikachilar nomzodi R. Reygan ana shunday shaxs edi. Hukumatning iqtisodiy siyosati «reyganomika» deb nom oldi.

«Reyganomika» ning mazmuni nimalardan iborat edi? — yirik korxonalardan olinadigan soliqlar kamaytirildi; — ijtimoiy sohalarga budjetdan ajratiladigan xarajatlar kamaytirildi; — bankdan olingan kreditlar uchun to'lanadigan foizlar miqdori oshirildi; — harbiy xarajatlar keskin darajada oshirildi (u 1980-yildagi 130 mlrd. dollardan 1987-yilda 282 mlrd. dollarga yetdi). — davlatning iqtisodiyotga aralashuvi kamaytirildi. Ishsizlar soni ikki bararar oshdi. Ayni paytda inflatsiya to'xtatildi. 1983-yildan iqtisodiy ko'tarilish boshlandi. Buning natijasida ishsizlar soni 10 mln. kishidan 7 mln. ga tushdi. R. Reygan hukumati kasaba uyushmalariga nisbatan keskin siyosat qoiladi. Aeroportlar dispetcherlarining ish tashlashi qo'pol suratda bostirildi. Ularning kasaba uyushmasi tarqatib yuborildi. Ish tashlash ishtirokchilari ishdan bo'shatildi. 1988-yilgi prezidentlik saylovida yana bir respublikachi — J. Bush g'alaba qozondi. U R. Reygan siyosatini davom ettirdi. 1992 va 1996-yilgi prezidentlik saylovlarida demokrat B. Klin-ton g'alaba qozondi. Bunga uning jamiyatdagi illatlarni — kambag'allik chegarasidan past darajada yashashni (ular AQSH aholisining 12,5 foizini tashkil etardi); turar joyi yo'qlarni (12 mln. amerikalik uy-joyga ega emas edi), narkomaniya, jinoyatchilik va shu kabilarni — keskin kamaytirish haqidagi va'dalari va bu borada jiddiy o'zgarishlarni amalga oshirganligi tufayli erishdi. Soatiga to'lanadigan minimal ish haqi 5 dollardan kam bo'lmasligi belgilandi. U bergan va'dalarining barchasini ham bajara olmadi. 1994- yilda AQSH Kongressining har ikki palatasida ko'pchilik o'rinni egallab olgan respublikachilar B. Klinton taklif etgan qonun loyihalarini rad etish yo'lidan bordilar. 2000 va 2004-yillarda AQSH da o'tkazilgan prezidentlik saylovida res - publikachi kichik J. Bush g'alaba qozondi. J. Bush ta'limni insonparvar-lashtirish orqali irqiy kamsitish illatlariga to'la barham berishni o'z ichki siyosatining asosiy vazifasi deb e'lon qildi. Iqtisodni boshqa davlatlar hisobiga ko'tarish yo'lini tutdi.

Ikkinchi jahon urushidan so'ng AQSH tashqi siyosatda SSSR ni tiyib turish yo'lini tanladi. Xalqaro munosabatlarda sovuq urushning vujud-ga kelishida SSSR bilan barobar darajada aybdor davlatga aylandi. «Trumen doktrinasi» va «Marshall rejasi» SSSR bilan AQSH va ularning ittifoqchilari munosabatlari qanchalik keskinlashuviga sabab bo'lganligini awalgi mavzulardan bilib oldingiz. AQSH Germaniya masalasida SSSR bilan o'zaro manfaatli to'xtamga kela olmadi. Oxir-oqibatda Germaniya ikkiga bo'linib ketdi. AQSH NATO harbiy- siyosiy ittifoqini tashkil etishning tashabbuskori bo'ldi. O'sha davrdayoq AQSH hukmron doiralari o'z oldilariga SSSR ni qurollanish poygasiga tortib, uni iqtisodiy jihatdan holdan toydirish maqsadini qo'ygan edilar. AQSHda gigant harbiy-sanoat kompleksi vujudga keltirildi. AQSH ning xohishiga qarama-qarshi o'laroq, 1949-yilda Xitoyda kommunistlar hokimiyat tepasiga keldilar. Buning natijasida AQSH Uzoq Sharqdagi asosiy tayanchi Chan Kayshini yo'qotdi. 1950-yilda AQSH Koreya urushiga aralashdi. Bu urushda 142 ming nafar amerika askari halok bo'ldi. Bu butun ikkinchi jahon urushi davomida berilgan qurbonning yarmiga teng edi. Prezident D. Eyzenxauer sovuq urushni yanada kuchaytirgan doktrinasini e'lon qildi. Unda «yalpi qasos olish», SSSR ga birinchi bo'lib yadro zarbasi berish maqsadlari o'z ifodasini topgan edi. Ayni paytda D. Eyzenxauer Koreya urushini to'xtatdi va bu masalada SSSR bilan kelishuvga bordi. Biroq ikki davlat o'rtasida qurollanish poygasi yanada avj oldi. 1952-yilda AQSH vodorod bombasi yaratgan bo'lsa, SSSR 1953-yilning 20- avgustida bunday bombani sinovdan o'tkazdi. 1957-yilning avgust oyida 10 ming km. dan ortiq masofaga ucha oladigan qit'alararo ballistik raketani yaratdi. Shu yilning 4-oktabrida esa birinchi bo'lib Yerning sun'iy yo'ldoshi uchirildi. 3 oydan so'ng AQSH ham o'zining sun'iy Yer yo'ldoshini uchirdi. 1960-yilning 1-mayida SSSR hududiga AQSH josus samolyotining uchirilishi amerika-sovet munosabatlarini yanada keskin-lashtirib yubordi. Prezident D. Eyzenxauer dunyo

jamoatchiligi e'tiborini bu hodisa uchuvchining xatosi tufayli yuz berdi, deb chalg'itishga urindi. Biroq Prezidentning bu da'vosi faktlar asosida inkor etildi. Aslida bu hodisa xalqaro huquq me'yorlarining qo'pol suratda buzilishi edi. 1960-yilning 16-may kuni Parijda buyuk davlatlar rahbarlari oldindan rejalashtirilgan oliy darajadagi uchrashuvga to'plandilar. SSSR rahbariyati D. Eyzenxauerdan 1-may voqeasi munosabati bilan kechirim so'rashni talab etdi. Biroq AQSH prezidenti kechirim so'rashdan voz kechdi. Norozilik belgisi sifatida SSSR rahbari N. Xrushyov Parijdan jo'nab ketdi. Shu tariqa oliy darajadagi uchrashuv barbod bo'ldi. Prezident J. Kennedi SSSR bilan munosabatda kelishuv yo'lini izladi. SSSR rahbariyati bu intilishni AQSH ning ojizligi sifatida qabul qildi. Ayni paytda J. Kennedi Kubada F. Kastro hukumatini ag'darishga harakat qildi. U bu vazifani kubaliklarning qo'llari bilan amalga oshirishga intildi. Shuning uchun ham kubalik isyonchilarni qo'llab-quwatladi. Kubani himoya qilish maqsadida SSSR Kuba hududiga o'z yadroviy raketalarini joylashtirdi. Ana shu omilgina J. Kennedini F. Kastro hukumatini ag'darlsh niyatidan qaytishga majbur etdi. Prezident L. Jonson J. Ken-nedining qurollanish poygasini a*j oldirish siyosatini davom ettirdi. Hindixitoyda kommunistlar ta'sirining kuchayib ketishiga yo'l qo'ymaslik maqsadida L. Jonson 1965-yilning fevral oyida Shimoliy Vetnamni bombardimon qilishni boshlash haqida buyruq berdi. AQSH Vetnamga 550 ming askar tashladi. Urush cho'zilib ketdi. Biroq AQSH armiyasi Vetnam xalqining irodasini yenga olmadi. Ayni paytda Vetnamga SSSR va XXR zarur yordam ko'rsatdilar. Vetnam urushi AQSH ning xalqaro obro'siga katta putur yetkazdi. Prezident R. Nikson Vetnam urushining istiqbolsizligini anglab yetdi. Shuning uchun ham u urushni to'xtatishga qaror qildi. 1973-yilning 27-yanvarida Parijda Vetnamdagi urushni to'xtatish to'g'risida shartnoma imzolandi.

AQSH Vetnamdan o'z armiyasini olib chiqdi. AQSH bu urushda jami 58 ming soldat yo'qotdi. Biroq endi AQSH Vetnamdagi urushni Vetnam-liklarning qo'li bilan davom ettirish siyosatini yurita boshladi. R. Nikson davrida AQSH ning Kubaga nisbatan siyosatida ham o'zgarish yuz berdi. Chunonchi, AQSH hukumati Lotin Amerikasi davlatlarining Kuba bilan qanday munosabatda bo'lishi masalasiga aralashmasligini ma'lum qildi. Sovet-amerika munosabatlarida katta o'zgarishlar yuz berdi. Birinchi marta AQSH prezidenti R. Nikson bilan SSSR rahbari L. Brejnev o'rtasida bir necha bor oliy darajadagi uchrashuv o'tkazildi. Har ikki tomon tinch-totuv yashash tamoyillariga amal qilishga kelishdilar. Natijada strategik qurollarni cheklash haqida muhim shartnomalar imzolandi. 70-yillarning oxiridan boshlab amerika-sovet munosabatlari keskinlashdi. Bu xalqaro keskinlikning yumshashi davri tugashi bilan bog'liq edi. Chunonchi, AQSH Yaqin Sharq muammosini SSSR ning ishtirokisiz hal etishga intildi. J. Karter Misr va Isroil o'rtasida 1978-yilda Kemp-Devid separat shartnomasining imzolanishiga erishdi. Eronda 1978-yilning noyabrida islom inqilobining g'alaba qilishi AQSH ni qattiq tashvishga solib qo'ydi. Chunki bu inqilob uni Eron shohidek tayanchdan mahrum etdi. 1979-yilning dekabr oyida SSSR Afg'onistonga armiya kiritgach, amerika-sovet munosabatlari yanada keskinlashdi. SSSR ning chet davlatlar ichki ishlariga qo'pol aralashuvi siyosatiga qarshi AQSH 1980-yilgi Moskva yozgi Olimpiada o'yinlarini boykot qilish tashabbusi bilan chiqdi. G'arb davlatlarini SSSR ga g'alla sotmaslikka undadi. Prezident Reygan SSSR ga nisbatan juda keskin siyosat yuritdi. SSSR ning Sharqiy Yevropa davlatlari hududiga raketa joylashtirishiga javoban G'arbiy Yevropaning 5 davlati hududiga o'zining raketalarini joylashtirish bilan javob qaytardi. «Strategik mudofaa tashabbusi» deb nomlangan dasturni amalga oshirishga kirishishini e'lon qildi. Ayni paytda AQSH Amerika davlatlari ichki ishlariga qo'pol tarzda aralasha boshladi. Chunonchi, mustaqil siyosat yurita boshlagan Grenada-ga qarshi harbiy hujum uyushtirdi va uning qonuniy hukumatini ag'dardi. 1985-yilga kelib SSSR

rahbariyati tashqi siyosatda keskinlikni yumshatish tomon o'zgarish boshlagach, amerika-sovet munosabatlarida keskinlik bi-roz yumshadi. Chunonchi, bu ikki davlat o'rtasida yadro qurollarini ka-maytirish, o'rtacha olislikka uchadigan raketalarni yo'qotish to'g'risida tarixiy hujjatlar imzolandi. AQSH xalqaro miqyosda o'zga davlatlarni xalqaro me'yorlarga amal qilishga majbur etish siyosatini ham yuritgan. Bu jahon jamoatchiligi tomonidan ijobiy baholangan. Chunonchi, 1990-yilda AQSH va uning ittifoqchilari Iroqqa Quvaytni bosib olgani uchun qattiq zarba berdilar. Quvaytning suvereniteti tiklandi. 90- yillarning ikkinchi yarmida AQSH Bolqonda tinchlikni tiklash ishiga katta hissa qo'shdi. NATO qurolli kuchlari yordamida Yugoslaviya rahbariyati xalqaro huquq me'yorlarini tan olishga majbur etildi. Xalqaro terrorizm, narkomafiyaga qarshi kurashda, qashshoqlikda yashayotgan xalqlarga insonparvarlik yordami ko'rsatilishida AQSH faol ishtirok etib kelmoqda. XXI asr boshida AQSH rahbariyati xalqaro maydonda AQSH ning mutlaq yetakchi davlat bo'lib qolishini o'zining asosiy maqsadi, deb e'lon qildi. Prezident J. Bush ma'muriyati R. Reygan ilgari surgan strategik mudofaa tashabbusini amalga oshirishga kirishdi. AQSH 2001-yil 11-sentabrvoqealaridanso'ng Afg'onistondagi tolibonlar hukumatini ag'darib tashladi. Iroqda Saddam Husayn diktaturasiga barham berdi. Bu bilan Yaqin Sharq neftining katta qismini qoiga kiritdi. 1992-yilda AQSH va O'zbekiston o'rtasida diplomatik munosabatlar o'rnatildi. O'zbekiston jahonning yetakchi davlati bo'lgan AQSH bilan uzoq muddatli va keng ko'lamda munosabatlarni rivojlantirishni o'z tashqi siyosatining ustuvor strategik yo'nalishi deb hisoblaydi. 1995-yilda AQSH mudofaa vaziri U. Perri O'zbekistonga keldi. O'zbekiston mudofaa vaziri AQSHda bo'lib qaytdi. Bu tashriflar O'zbekistonning NATO bilan aloqalarini kengaytirishda muhim ahamiyatga ega bo'ldi. O'zbekiston qurolli kuchlarining maxsus vzvodi AQSH ga jo'natildi. U yerda NATO ning «Tinchlik yo'lidagi hamkorlik» dasturi doira-sida o'tkazilgan harbiy mashqlarda qatnashdi.

1996-yilning 23—28-iyun kunlari O'zbekiston prezidenti I. Karimov rasmiy tashrif bilan AQSH da bo'ldi. I. Karimov va B. Klinton siyosiy, iqtisodiy va xavfsizlik sohalarida hamkorlik masalalariga alohida e'tibor berdilar. AQSH perzidenti Markaziy Osiyo mintaqasida tinchlik va barqarorlikni ta'minlash borasida O'zbekiston yetakchi o'rinda turganligini e'tirof etdi. 2001-yilning 11 -sentabrida xalqaro terrorizm AQSH da mudhish jinoyat sodir etdi. Terrorchilar o'zlari egallab olgan samolyotda Nyu-York shahrida joylashgan «Xalqaro savdo markazi» binosini vayron qildilar. Natijada minglab kishilar halok bo'ldi. Milliardlab dollarlik moddiy zarar yetkazildi. Ikkinchi samolyotda AQSH mudofaa vazirligi binosiga hujum qilindi. AQSH prezidenti qarorgohi — 0*q uyga hujum qilishga yo'naltirilgan samolyot mo'ljalga yetib bora olmadi. Bu mudhish jinoyatni xalqaro terrorchi «Al-Qoida» tashkiloti uyushtirgan edi. Bu tashkilot qarorgohi Afg'onistonda joylashgan edi. AQSH rahbariyati bu jinoyatni xalqaro terrorizmning AQSHga nisbatan agressiyasi deb baholadi. AQSH hukumati Afg'onistonning tolibon hukumatidan «Al-Qoida» va boshqa terrorchi tashkilotlar faoliyatini taqiqlab qo'yishni hamda tashkilot rahnamosi Usoma ben Ladenni AQSH ga topshirishni talab qildi. Biroq tolibon hukumati bu talabni bajarmadi. Shundan so'ng AQSH terrorchilarga qarshi harbiy harakat boshlashga qaror qildi. Xalqaro hamjamiyat, uning teng huquqli bir a'zosi sifatida O'zbekiston Respublikasi ham AQSHning bu qarorini qoilab-quwatladi. Shu tariqa xalqaro terrorizmga qarshi xalqaro koalitsiya Afg'oniston hududida joylashib olgan xalqaro terrorchilarni tor-mor etdi. O'zbekiston ham munosib hissa qo'shdi. Bu haqda AQSH Senatining rahbarlaridan biri J. Liberman bunday degan edi: «Biz O'zbekis tonning yordamisiz terrorchilar ustidan g'alaba qozona olmagan bo'lar edik». O'zbekistonning xalqaro terrorizmga qarshi kurash ishiga qo'shgan hissasi uning xalqaro obro'sini oshirib yubordi. AQSH prezidenti J. Bushning I. Karimovni AQSH ga taklif etganligi buning e'tirofi bo'ldi. I. Karimov 2002- yilning 11-mart kuni rasmiy vizit bilan AQSH ga keldi.

Ikki prezident uchrashuvi chog'ida J. Bush I. Karimovga Amerika xalqini eng og'ir kunlarda qat'iyatlik bilan qo'llab-quwatlaganligi uchun yana bir bor chuqur minnatdorchilik bildirdi. Ayni paytda O'zbekiston ko'rsatgan yordamni AQSH hukumati va xalqi unutmasligini ta'kidladi. Safar davomida AQSH — O'zbekiston aloqalariga doir bir necha hujjatlar imzolandi. Ularning ichida Strategik hamkorlik to'g'risidagi shartnoma alohida ahamiyatga egadir. Shu tariqa, AQSH — O'zbekiston o'rtasida sheriklik munosabati vujudga keldi. AQSH jamoasi tashkilotlari xalqaro terrorizmga qarshi kurashga qo'shgan hissasi uchun I. Karimovni «Xalqaro miqyosdagi buyuk davlat arbobi» mukofoti bilan taqdirladilar. Safar 14-mart kuni nihoyasiga yetdi. Har ikki davlat o'rtasida iqtisodiy aloqalar va hamkorlik kengayib bordi: O'zbekistonda 300 dan ortiq Amerika — O'zbekiston qo'shma korxonalari ishlamoqda. Ular orasida Zarafshon vo-diysidagi (Navoiy viloyati) Muruntovda AQSH ning Nyumont- Mayning korporatsiyasi alohida o'rin tutadi. Bundan tashqari mamlakatimiz hududida AQSH ning 28 ta kompa-niya, firma va banklari faoliyat ko'rsatmoqda. Ikki davlat o'rtasidagi tovar ayirboshlash hajmi 2001-yilda 300 mln. AQSH dollaridan oshdi. Bu — AQSH O'zbekistonning jahon davlatlari bilan savdosida 5-o'rinda turadi, deganidir. Shunday qilib, XX asrning ikkinchi yarmi va XXI asrning boshlarida AQSH qurollanish poygasida g'alaba qildi. Iqtisodiy taraqqiyotda ulkan yutuqlarga erishdi. Tashqi siyosatda murakkab yo'lni bosib o'tib, «kom-munistik tuzum»ni barbod qildi. SSSRni parchalab yubordi va dunyodagi eng qudratli davlatga aylandi. Yer sharining turli mintaqalarida o'z ta'sirini kuchaytirish uchun harakat qilmoqda.

Foydalanilgan adabiyotlar : 1. Karimov I.A. O‘zbekiston kelajagi buyuk davlat, T., «O‘zbekiston» 1992 y. 2. O‘zbekiston Respublikasi konstitutsiyasi, T., «O‘zbekiston» 1992 y. 3. O‘zbekiston Respublikasining «Jismoniy tarbiya va sport to‘g‘risidagi qonuni», T., «O‘zbekiston», 1992 y. 4. Ismoilov R., Sholomitskiy Y., O‘zbekistonda fizkultura tarixi, o‘quv qo‘llanma, T., «O‘qituvchi», 1969 y. 5. O‘zbekiston tarixi va madaniyati, T., «O‘qituvchi», 1992 yil. 6. Jismoniy tarbiya tarixi, darslik (tarjima) T., «O‘qituvchi» 1968 y.

Похожие

Markaziy va janubi sharqiy Yevropa davlatlari

Yevropa va amerika mamlakatlari ikkinchi jahon urushi yillarida

Ellin davlatlari

Qadimgi Baqtriya Xorazm va Sug‘diyona davlatlari

Qadimgi Baqtriya Xorazm va Sug‘diyona davlatlari