Urma zarbli musiqa cholg’u asboblari guruhi - Музыка - Рефераты

Urma zarbli musiqa cholg’u asboblari guruhi

Загружено в:

20.09.2019

Скачано:

0

Размер:

512 KB

Urma zarbli musiqa cholg’u asboblari guruhi Reja: 1. Doyraning tuzilishi 2. Nog’ora 3. Nog’oraning tuzilishi 4. Safoyil. 5. Q ayro q 6. Chang 7. Changning tuzilishi

Doira Xalq cholg’u asboblarinnng paydo bo’lish tarixi uzoq o’tmishga borib taqaladi. Musiqachilikda dastlab urma zarbli cholg’ular paydo bo’lgan. Bular Nog’ora, chindovul, childirma, dovul va doyralardir. Qadim zamonlardan to hozirgi davrimizgacha bizga yetib kelgan doyra cholg’u asbobi o’zgarmagan holda saqlanib kelmoqda. Musiqa sohasida, O’rta Osiyo va Sharq xalqlari qatori, o’zbek usullari, ya’ni ritmik yo’llari va ularning rivojlanish usullari alohida o’rin egallaydi. Usullar qoida bo’yicha urib chalinadigan musiqa asboblari ijrosida qo’llaniladi. Eng ko’p tarqalgan urma zarbli musiqa asboblaridan, O’zbekistonda, Tojikistonda va Uyg’ur xalqlari, shu bilan bir qatorda, Sharqda o’zining shirali ovoziga ega bo’lgan, musiqa cholg’u asbobi doyra hisoblanadi. Doyra iborasi ba’zan «Dapp», «Childirma», «Chirmanda» deb yuritiladi. Xorazmda dapp, childirma ijrochini esa “Dappchi”-childirmachi deb aytadilar, Buxoroda doyradast, Farg’onada chirmandachi, Samarqanda esa doyrachi deb yuritiladi. O’zbek xalqi qadimdan doyra asbobini juda ardoqlab kelgan. O’tmishda bu asbob sadolari ostida xalqni maydonlarga, to’y-tomoshalarga, musobaqa kurashlarga va har-xil sayillarga chaqirganlar. Jumladan: "Hosil bayrami", "Uzum sayli", "Qovun sayli" kabi mavsumiy bayramlar keng tarqalgan. Bayramlarda, madaniy marosimlarda ayniqsa karnay, surnay va nog’ora, doyra kabi urma zarbli musiqa cholg’ulari keng qo’llanilgan. Buyuk Shark mutafakkirlarining merosi, halq cholg’ularini o’rganish sohasida ham tarixiy qimmatga ega. Abu Nasr Muhammad Farobiyning mashhur asari "Musiqa haqida katta kitob" ("Kitob al-musiqa, al-kabir") ulkan ahamiyatga ega. O’rta asr olimi bu kitobdan ikki xil musiqa ijrochiligi: ohangni inson ovozi (qo’shiq san’ati) va cholg’ular vositalarida qayta tiklashga ajratadi. Darvish Ali o’z davri (XVII acp) da mavjud bo’lgan cholg’u ansambllari va ularning ijrochilari haqida ma’lumot bergan. Saroyda 60 cholg’uchidan iborat ansambl bo’lgan. «Nog’ora xona» deb atalgan 60 kishilik cholg’uchilar ansamblni nog’orachi boshqargan. Darvish Ali misol tariqasida shunday dalilni keltiradi:

«Sulton Husayin saroyida ansamblning rahbar-mehtar vazifasini nog’orachi Sayid Ahmadbin mehtariy Miroqiy bajargan. «Nog’ora xona» nog’ora va damli musiqa cholg’ularida kuy chalayotgan paytda ijrochilar joylashgan xona ko’zda tutiladi. Bizning jumhuriyatimizda doyra ritmik usullarini dunyoga mashhur qilishda o’z hissasini qo’shgan Usta Olim Komilovning boy merosi avlodlar uchun katta maktab vazifasini o’tamoqda. Mashhur doyrachilar G’ofur Azimov, G’ofur Inog’omov, Rahim Isaxo’jayev, Evner Barayev, Qahramon Dadayev, Ravshan Akbarbekov, Odil Kamolxo’jayev, Dadaxo’ja Sottixo’jayev, To’ychi Inog’omovlar ustaning ananalarini davom ettirdilar. Shuningdek, Toshkent Davlat konservatoriyasi dosenti A.XLiviyev ham "Doyra uchun etyudlar" to’plamini yaratgan edi. Sam.DU. musiqa fakulteti dosenti Ya.Haqqulov "Doyra uchun pyesalar" to’plami yaratganlar. A.Rasulov nomidagi Sam. DSBYu katta o’qituvchisi Asliddin Sirojev "Doyra uchun pyesalar» yaratdilar, A.Ashrafxo’jayev "Doyra sinfi bo’yicha xrestomatiya yozganlar". Doyraning tuzilishi Doyra ko’rinishidan oddiy aylanma shaklida bo’lib, diametri taxminan 400 mm bo’lgan, gardishi ilgari uzum zangidan qilingan, so’ngi vaqtlarda yog’ochni egib yoki kichik bo’laklarga bo’lib, ularni bir-biriga ulab yasaladi. Doyraning gardishiga buzoq yoki baliq, ba’zan toyning terisidan qoplangan. Gardish o’rtasiga qirqdan ortiq halqachalar taqiladi. Bu halqachalar doyrani chalganda ijroga qo’shimcha sado beradi. Bu halqachalarning nomi shing’iroq, shilshila deyiladi, shing’iroqlar mayda doiracha shaklida bo’lib, misdan va temir metallardan ishlab yasaladi. Doyrada 2 ta asosiy tovush bor. Biri past "bum" (Xorazmda "gup") ikkinchisi baland "bak" (xorazmda "toq") deb yuritiladi. Ketma-ket kelgan ikkita qisqa tovush "bakko" yoki «bakka» (tak-tak) yoki (bak-bak) "taka" deb yuritiladi. Ilgarilari Bum (gup) 1ta chorak notaga teng bo’lgan. Bak (tak) ham 1ta chorak nota hisoblangan. Bak-bak (tak-tak) 2 ta-choraktalik notaga teng. Bakka (taka) esa 2 ta

8 talik notaga teng. Agar taktlar o’rtasida pauza kelsa "Ist" so’zi qo’llanilgan. Masalan: bakka bum bak ist baka bak. 30 yillardan so’ng doyra usullari, ya’ni "Bum" chiziq ostiga "Bak" esa chiziq ustiga yozilib, ijro etiladigan bo’ldi. Bu doyra usullarini A.Eyxgorn, V.Leysok, N.Mironov, V.Uspenskiylar bir nota chiziq oralig’ida nota yo’lida yozganlar. Doyrani tovush balandligi noaniq, ya’ni uning terisi qanday tortilganiga qarab sado beradi, aniq bir nota, ya’ni tovush, ovoz bir xil chiqmaydi. Bum bilan bak oralig’i kvarta intervaliga yaqinroq. Ijro har xil usul bilan kelishi, barmoqlar harakatida tovushlar o’zgarishiga olib keladi. Doyra ijrosi, o’ng qo’l bilan chap qo’l harakatiga bog’liq, doyrani qaysi yeriga, gardish o’rtasiga yo chetiga yoki bo’lmasa gardishdan ozgina o’rtasiga yaqinroq urib cholish, o’ziga xos tovush chiqaradi. Ba’zan barmoqlarga metaldan yasalgan noxun taqilib chalinadi. Mana shunaqa ijro etilgan bum bilan bumni, bak bilan bakni farqi juda katta bo’ladi. XX asrning 50-60-yillariga kelib, doyra usullari A.I.Petrosyans tomonidan o’zgartirildi, Toshkent eksperemental labaratoriyasida tasdiqlanib, ko’pchilik musiqashunos olimlar tomonidan 4 qatorlik doyra usul yuli joriy etildi va hozirgacha qo’llanilib kelinmokda. Har bir qo’lning, ya’ni o’ng va chap qo’llarning ovozlari tovushlari alohida yoziladi. Quyida doyrachilikda don taratgan mashhur va mohir doyrachilar xotirasini yodga olamiz. Usta Olim Komilov, To’ychi Inog’omov, G’ofur Azimov, Bolta Sharipov, Dadaxo’ja Sottixo’jayev, Rashid Nurmehammedov, Rahmon Otaboyev, Samarqandlik Baxtiyor Jobirov va boshqalar. Endilikda sitqi dildan xizmat qilib kelayotgan doyrachilar: Rahim Isaxo’jayev, Qahramon Dadayev, Tal’at Sayfiddinov, Dilmurod, Elmurod, Xolmurod Islomovlar, Rahmatullo Samadov, Abbos Qosimov va boshqalar.

Nog’ora Nog’ora-urib chalinadigan o’zbek xalq musiqa asbobi hisoblanadi. Halq cholg’ularining paydo bo’lish tarixi esa eramizdan avvalgi II ming yillikda dunyoga kelgan, deb taxmin qilinadi. Musiqachilikda dastlab urma zarbli cholg’u asboblarn paydo bo’lgan. Chunki eng qadimgi mehnat qo’shiqlari, shuningdek, ovga chiqishlar ritmik tuzilishi bilan bevosita bog’liq bo’lgan. Nog’oraga o’xshash cholg’ular bilan shovqinli cholg’ular ham o’sha paytda paydo bo’lgan. XV-XVII asr yozma yodgorliklari, tasvrfiy san’atda va adabiy merosimizda ildizlari uzoq o’tmishga borib taqaluvchi musiqa cholg’ularining asosiy tiplarini barqarorligini tasdiqlovchi boy manba berilgan. Ikki guruhga bo’lingan cholg’u ansambli mavjudligi ko’rsatilgan. Birinchi doyra va nay jo’rligida, ansambl (xonaki tipdan) ikkinchi damli va urma zarbli cholg’ular (karnay, surnay, bo’laman, doyra, nog’ora) ansambli. Ansamblning ikkinchi tipi ko’proq harbiy orkestr sifatida foydalanilgan. Buni quyidagi satrlar tasvirlaydi: "Karnay va nog’oralar chalindi, saf tortgan sipohlar bir ovozda uch karra harbiy xitobni takrorlaydilar". (Boburnoma Toshkent., 1948 yil 100 bet) Nog’oraning tuzilishi O’zbekistonimizda ijro etiladigan nog’ora asosan sapoldan yasalgan bo’lib, ustiga echki yoki kiyik terisi qoplanadi. Nog’orani ko’pincha ikkitasi chalinadi, bayramlarda, sayillarda, to’y-hashamlarda chalinadigan nog’oralar bir oz kichikroq bo’ladi. Ikkalasi bir-biridan kvarta soziga farq qilishi kerak. Nog’ora o’zi aniq ma’lum bir sozga ega emas. Shunga ko’ra, tovushi ham aniq bir balandlikka ega emas. Nog’oralardan birini (kichigi) bak, ya’ni baland tovush, ikkinchisi bum, ya’ni past tovush beradi. Nog’ora olov yoki oftobda qizdirilib, tovushi balandlashtiriladi. Turli bayram, halq sayillarida katta nog’ora ishlatiladi. Buni qo’sh nog’ora deb ham yuritiladi. Nog’orani asosan ikkita ingichka uzun kaltakcha (cho’p) bilan urib

chalinadi. Nog’orada asosan ikkita tovush (bak va bum) bulganligi uchun, buning notalari bir chiziqda quyidagiga yoziladi. Chiziq tagidagi notalar bum, ustidagi notalar esa bak tovushini bildiradi. Nog’ora O’zbekistondan tashqari Tojikiston, Qirg’iziston va halqlarda ham qo’llaniladi. Surnay chalganda usulni nog’ora bilan saqlaydilar. Nog’ora usullaridan biri "Shodyona" usulidir. Safoyil. Safoyil- musiqa asbobi Xitoy, Uyg’ur xalš cholg’u asbob sifatida keng tarqalgan musiqa cholg’usidir. Safoyil cholg’usining ko’pincha raqsona, marshona kuylarda uchratish mumkin. Uyg’ur xalq raqslarida ham keng qo’llaniladigan musiqa cholg’usi hisoblanadn. O’zbekiston va Tojikistonda bu cholg’u asbobi keng qo’llanilib kelmoqda. Safoyil musiqa asbobi, tuzilishidan shiqildoqli urma zarbli cholg’u asbobi guruhiga kiradi. Safoyil ikki bo’lak kattiq yog’och kaltakchasidan iborat bo’lib, bu kaltakcha mayda temir halqachalar taqilgan katta temir xalqachaga o’rnashtiriladi. Safoyilni silkitib yelkaga urib shovqinli, turli xil murakkab tovush chiqarishadi. Ikkita kaltakchasini uzunligi 400 mm ni tashkil etadi. Safoyil cholg’uchisi yelkaga urib va havoda tebratib har xil kerakli usullarni chiqaradi. "Soqiynoma" va "Qashqarcha" kuylarida ham safoyil cholg’usi ishlatilib, ritm berib, kuchli hissani tovush bilan yetkazib beradi. Q ayro q Qayroq-O’rta Osiyo xalqlarining o’rtasida keng tarqalgan urma zarbli musiqa asbobi hisoblanadi. Ma’lumotlarga qaraganda qadimda saroy marosimlarida bo’ladigan bazmlarda qayroq ijrosi ko’p ishlatilgan. Asosan bu cholg’uni ayollar ijro etishgan. O’zbekistonda jumladan Xorazm va Buxoroda qayroq cholg’usini ko’p ishlatadilar. Raqslarda ijro etiladigan qayroq cholg’usi, yapaloq, tekis qilib silliqlangan to’rtta toshdan iborat bo’ladi. Ijrochi har bir qo’liga bir juftdan ushlab,

qayroqlarni silkitib yoki titratib har xil kerakli usullarni beradi. Qayroqda biror kuy, raqs yoki ashula usulini (ritmini) ijro etish paytida, ijrochi har xil milizm ya’ni milliy bezaklardan foydalanadi. Odatda qayroqni raqs tushuvchi o’zi chaladi. Raqqos yoki raqqosa qayroqni bir-biriga urilishidan chiqqan ritmik tovushni o’z raqsiga jo’r qiladi. Qayroq cholg’usida ijro etiladigan kuylardan: «Qayroq o’yini», «Norin-norin», «Xorazm lazgisi» va shunga o’xshash rašsona kuy qo’shiqlardir. Chang Chang cholg’usi juda ko’hna va qadimiy cholg’ulardan hisoblanadi. Abu Nasr Muhammad Forobiyning ta’kidlashicha o’sha davrdagi changning 15 ta tori bo’lgan, ikki oktavalik musiqa cholg’ulari guruhiga kirgan. Oralig’i teng yarim ton tovushlarga ega bo’lgan. Risolada ta’rif berishicha barcha cholg’ular ashula, raqs, yakkanavoz va ansambl ijrochiligiga jo’r bo’lishda foydalanilgan. Ayniqsa ud cholg’usida ijro etilayotgan kuyga, tanbur, rubob, chang uyg’un jo’r bo’lishi uchun, sozlash usullarini tushuntiradi. Sharqning ulug’ allomasi Al-Forobiy musiqa ilmining bir bo’limi sifatida cholg’ularni o’rganuvchi cholg’ushunoslik sohasiga asos soldi. Bu soha keyinchalik boshqa olimlarning asarlarida ham keng boyitildi va rivojlantirildi. Abu Ali ibn Sino (980-1037) ning "Davolash kitobi" deb nomlangan qomusining " Musiqa xaqida risola" bobida o’sha davrning musiqachiligiga oid ilmiy-falsafiy bilimlari bayon etilgan. Bu risolada cholg’ular ikki guruhga bo’linganlgini ta’riflaydi: mizrobli, noxunli (barbod, tanbur, rubob) va butun rezanator qopqog’i bo’ylab tortilgan ochiq torli cholg’ular (shohrux, chiltor, lira) chang va arfa asboblaridir. XVII asrda yashab ijod etgan mashhur musiqashunos olim Xofiz Darvish Ali chang cholg’usidagi mukammal ilm olgan cholg’uchi hisoblangan. U kishining ustozlari Toshkentlik Amir Fathiy bo’lgan. Abdurauf Fitratning ma’lumot berishicha XVII asrda Abdullaxon zamonidan Imomqulixon zamonigacha bo’lgan mashhur musiqashunoslar: Hofiz Darvish Ali changchi, Buxorilik dutorchi

Mahmud Ishoq o’g’li, Toshkentlik Amir Fathiy, Samarqandlik Mavlono Boqiy Zardo’z, Hojagiy Ja’far qonuniy, Hofiz Tonish, Hofiz Turdiy qonuniy, Mirza arabiy Qo’ng’irot, Qubuzchi Hofiz Poyanda, Qubuzchi Shayx Ahmad, Qubuzchi Mirmastiy, Balxlik ustod Abdullo Naychi, tanburchi Xo’ja Navro’z, Husayin Uddiy, g’ijjakchi ustod O’zbek va boshqalar. Darvish Ali (XVII) ning ma’lumotiga qaraganda chang cholg’uvchilar homiysi Zuhraga bag’ishlangan. Ta’riflangan changning yetti maqom ijrosi uchun yigirma olti tori va yetti pardasi bo’lgan. Risoladagi ta’rif bo’yicha cholg’u asboblarining yettitasi: tanbur, chang, qonun, ud, rubob, qubuz, g’ijjak, o’sha davrda juda keng tarqalgan cholg’ular edi. Darvish Alining ma’lumotlari musiqa amaliyotida dastlab ansamblda uyg’un jo’r ovoz hosil qiladigan torli-noxunli va torli-kamonchali cholg’ular qo’llanilganligi haqidagi fikrni tasdiqlaydi. Taniqli cholg’uchi Darvish Alidan ud va chang chalish mahoratini egallagan, uning shogirdi, mohir sozanda Mavlono Zaynullo Bedaniy Rumiy ko’pgina peshrav (Isfaxon, saqil, peshrav va boshqalar) ijodkori edi. A.Navoiy (1441-1501) o’ zining "Xamsa" sida yozilgan dostonlaridan biri "Sab’ai Sayyor" da Bahrom Go’r haqidagi qadimiy afsonani yangicha talqin etadi. Asar qahramoni-chang cholg’usini Dilorom deb atagan. Shoir uning cholg’usini musiqa timsoli sifatida gavdalantirgan. Chang eng keng tarqalgan cholg’u sifatida ko’plab adabiy manbalarda qayd etiladi. Chang cholg’ularini o’z asarlarida Firdavsi-Ozoda, Navoiy-Dilorom, Nizomiy esa Fitna deb ataganlar. Changning tuzilishi Hozirgi qo’llaniladigan chang cholg’usi O’rta Osiyo va boshqa xalqlar orasida keng uchraydi. Changdan o’zbek, tojik, uyg’ur va rus xalqlari ham keng foydalanadilar. Ruslar uni «Simbal» deb atashadi. U tut, yong’oq, o’rik va boshqa yog’ochlardan yasaladi. Changning quloqlari 76 ta bo’lib, u chang korpusining o’ng tomoniga o’rnatiladi, pardalari xromatik yarim tonlikdan iborat. Changda turli millat musiqa asarlarini, hamda G’arbiy Ovropa klassik kompozitorlarining yirik

va murakkab asarlarini ijro etish imkoniyati yaratildi. Uning diapozoni juda keng bo’lib, uch oktavaga yaqin. Changni chalish uchun ishlatiladigan cho’p, g’arovdan yoki qamishdan ishlangan bo’lib, yumshoq ovoz berish uchun uchiga rezinka o’rnatiladi. Chang ansambl va orkestrlarda eng asosiy boshlovchi rolni o’ynaydi. U yakkavozlikda ham mashhur bo’lib, yuqori texnikaviy asarlarni ijro etish uchun qulaydir. Chang sozining mohir ijrochilaridan marhum Faxriddin Sodiqov, Matyusuf Xarratov, Fozil Xarratov, Tilash Xo’jamberdiyev, San’at Ruzmatovlarning porloq xotiralari qalblarda abadiy saqlanadi. Hozirgi kunda xalqimizga xizmat qilib kelayotgan changchilar: Ahmad Odilov, Rustam Ne’matov, Fazilat Shukurova, Abdurahmon Xoltojiyev, Baxtiyor Aliyev, Temur Mahmudov, Abdusalom Mutalov, Tohir Sobirov, Ismoil Jobirov, Xurshida Muhammadqulova va boshqalar.

O ’ zbekiston Davlat konservatoriyasining professori , O ’ zbekistonda Xizmat ko ’ rsatgan san ’ at arbobi , chang sinfi bo ’ yicha ustoz , yetuk sozanda , “ Changchi qizlar ” dastasining badiiy rahbari Ahmad Odilov . Ustos va shogirdlik an’analari. Professor Ahmad Odilov o’z shogirdlari bilan.

Nurilla Soznavoz. SOZ - musiqa cholg‘ularini yasalishi ma’nolarini anglatadi. Fors va Tojik tillarida ustochilik ishlariga tegishli kasblarda “Soz” so‘zi ishlatiladi. Rasul Xodizoda Buxorolik mashhur tanburnavoz Qori Karomatulloh Tanburiy Buxoroiy to‘g‘irisida yozgan “Tanburi Dilkash” kitobida Qori Karomatulloh bir xalq ustosining huzuriga kelib, “Ba man yak tanbure nag‘z soz” ya’ni “Menga bir yaxshi tanbur yasab ber” deydi. Undan tashqari soz so‘zi ko‘pgina ustochilik sohalarida, yaratish, bastalash ma’nolarini ham anglatadi. Ohangsoz – musiqa bastalovchi bastakor. Soatsoz – soat tuzatuvchi usto. Asbobsoz – musiqa cholg‘ularini ixtirochilari. Sozlash- musiqa cholg‘ulari

torlarini muayyan bir ovozga, tovushga sozlanishi ma’nosini ham anglatadi. Masalan: tanbur “sol” va “re” tovushlariga, dutor “lya” va “mi”, qo‘shmay “re”, rubob “lya” va “mi”, chang “sol”, nay “lya” tovushlariga sozlanadi va hokazo. 1978 yilda Toshkent qishloq xo‘jalik institutiga xorijdan ikkita talaba tahsil olgani kelgan. Ular o‘zlari bilan soz cholg‘usini ham olib kelishgan. Ulardagi soz ta’mir talab bo‘ladi va natijada ular Toshkent davlat konservatoriyasining ustaxonasida faoliyat ko‘rsatayotgan buyuk xalq ustosi Usto Sirojiddinga murojaat qilishadi. Usto Sirojiddin bu cholg‘uni ta’mirlab, undan aynan nusxa oladi. Dutor sinfi bo‘yicha ustoz Boqijon Rahimjonov bu cholg‘uni ijrosini o‘rganib ko‘pgina shogirdlariga o‘rgatadi. Ba’zi maktablarda soz cholg‘uchilar dastasini ham tashkil etadi. Hozirgi kunda barcha Oliy, O‘rta musiqa dargohlaridagi “An’anaviy ijrochilik” bo‘limlarida bu cholg‘uning ijrosi o‘rganilmoqda. Rubob ijrochilik maktabini yaratgan ustozlar, buyuk sozandalar, bastakorlar, O‘zbekiston Xalq artisti Muhammadjon Mirzoyev va farzandlari maqom asarlarning yetuk bilimdoni O‘zbekistonda Xizmat ko‘rsatgan artist Shavkat Mirzayev.

Foydalanilgan adabiyotlar: 1. Abdullayev K. «Nodir topilma» O’zbekiston madaniyati, 23 oktyabr 1973 y. 2. Abdullayeva S. «Zamonaviy Ozarbayjon musiqa cholg’ulari» Boku 1960 y. 3. Abdullayev S. «Qonun» darslik, A. Qodiriy nashriyoti, T., 2004 y. 4. Avedova N.A. «Iskusstvo oformleniya uzbekskix muzkalnix instrumentov» Toshkent «San’at» nashriyoti., 1959 y. 5. Akbarov Il. «Musiqa lug’ati» Toshkent «San’at» nashriyoti., 1997 y. 6. Akbarov Ik. «Doira ohanglari» Toshkent, 1952 y. 7. Alimbayeva K. Axmedov M. «O’zbek xalq sozandalari» Toshkent. 1959 y. 8. Asqarov A. «O’zbekiston xalqlari tarixi» Toshkent. «Fan» 1992 y. 9. Bajenova «Pedagogik izlanish» Toshkent. «O’qituvchi» 1990 y.

Похожие

Puflab chalinadigan musiqa cholg’u asboblari

Torli – kamonchali musiqa cholg’u asboblari

XX asr boshlaridan hozirgi davrgacha o’zbek halq cholg’u asboblarining takomillashuvi (rekonstruksiya qilinishi va rivojlantirish) hamda ularning ijrochilikda tutgan o’rni

Torli-mizrobli musiqa asboblar guruhi

Xalq cholg’ularida ijrochilik. Ijrochilik holati (postanovka). Ijro dasturini shakllantirish