Bog‘cha jamoasining bolaga tarbiyaviy ta’sir ko‘rsatish imkoniyati - Дошкольное и начальное образование - Рефераты

Bog‘cha jamoasining bolaga tarbiyaviy ta’sir ko‘rsatish imkoniyati

Загружено в:

20.09.2019

Скачано:

0

Размер:

134.5 KB

Bog‘cha jamoasining bolaga tarbiyaviy ta’sir ko‘rsatish imkoniyati Reja: 1. Mehnat faoliyatining tarbiyaviy ahamiyati 2. Tarbiya metodlari va vositalarining psixologik mazmuni

Bog‘cha jamoasining bolaga tarbiyaviy ta’sir ko‘rsatish imkoniyati Shaxsning shakllanishida ijtimoiy muhit ham muhim o‘rin egallaydi.Bolalar va kattalar muloqoti hamda hamkorligini tadqiq qilgan D.B.Elkonin, M.I.Lisina, shuningdek, V.A.Suxomlinskiy kabi mashhur psixologlar va pedagoglar faoliyati shuni ko‘rsatadiki, bolaning shaxs sifatida kamol topishi, axloqiy rivojlanishi, o‘quv faoliyatini ijodiy egallashda kattalar bilan bola o‘rtasidagi mahsuldor hamkorlik muhim o‘rin tutishi isbot qilingan. V.Y.Lyaudis va uning shogirdlari hamkorlikdagi mahsuldor faoliyat tarkibini sharhlashga alohida e’tibor beradilar. Uning maqsadi-o‘qishda o‘zlashtiriladigan predmetli faoliyatning hamda birgalikdagi harakat aktlarining, munosabatlari va muloqotning o‘z-o‘zini boshqarish mexanizmlarini qurish hisoblanadi. Hamkorlikdagi faoliyat predmeti o‘qish faoliyatining anglangan va umumlashgan usullari va birgalikdagi faoliyatning o‘zaro ta’siri va muloqot normalaridir. Yirik psixolog B.F.Lomov umumiy psixologiyada qabul qilingan faoliyatni tahlil qilish sxemasini ko‘rib chiqib, ushbu faoliyatni bajaruvchi individning boshqa individlar bilan hamkorligi o‘zaro ta’sirini alohida ta’kidlab o‘tadi. Muallif psixologiyada o‘zaro ta’sir faqat ijobiy hollardagina nazarda tutilishi, lekin uning sxemasi ochib berilmaganligini uqtiradi. Uning fikricha, individual faoliyatni tahlil qilgan tadqiqotchilar faoliyat subyektining boshqa odamlar bilan aloqasini mavhumlashtirganlar. Biroq bu mavhumlashtirish qanchalik muhim bo‘lishidan qat’iy nazar o‘rganilayotgan hodisalarni bir tomonlama ochish imkoniyati to‘g‘risidagi fikrlar B.F.Lomov tomonidan asoslab ko‘rsatilgan. Yuksak g‘oyaviy yo‘nalishga ega bo‘lgan, umumiy maqsad, harakatlarning bir-biriga mosligi va uyushqoqligi bilan bir butun, nihoyatda hamjihat, sog‘lom hamda muayyan maqsadni ko‘zlovchi jamoani uyushtirish orqali tarbiyalash - yoshlarga tarbiya berishning asosiy tamoyillaridan biridir. Bunday yoshlar jamoasi tarbiyachining tayanch yordamchisi, tarbiyaviy ta’sirning qudratli qurolidir. Jamoa va yoshlarning bir-biriga bog‘liqligi g‘oyat darajada cheksizdir. Chunki odam shaxs sifatida tug‘ilmaydi, u individ sifatida dunyoga keladi. Odamlar ya’ni ota-onalar, atrofdagi kishilar bilan bo‘lgan muloqotda, o‘zaro

munosabatlarda shaxsga aylanadi. Bu narsa yasli yoshidagi bolalar orasida o‘tkazilgan ilmiy tadqiqotlar asosida isbotlangan. Agar katta yoshdagi odamlar bola bilan munosabatda bo‘lmasalar, bola bilan “gaplashmasalar” va o‘ynamasalar, u aqliy va hissiy taraqqiyot jihatdan keskin suratda orqada qolib ketadi. Shaxs ong egasi bo‘lgan odamdir, ong esa faqat tabiiy hodisalar olaminigina aks ettirib qolmay, balki shaxs insoniyat tajribasi asosida to‘plangan narsalar bilan munosabatda bo‘ladigan ijtimoiy ong mahsulotlarini ham aks ettiradi. Bola o‘yinga adabiy qahramonga taqlid qilishiga intilishi, munozaralarda qatnashishi - bularning hammasi maktab bolasi shaxsini faolligining namoyon bo‘lishidir. Bola shaxsini tarkib topishi jamoada amalga oshadi. Bundan bola avvalo o‘zi haqida uchinchi shaxs tilidan gapiradi. Masalan: “Aqidani o‘ynagisi kelyapti”. Undan keyin bolani o‘z-o‘zini anglashining sodda shakli sifatida o‘z xarakter hislatlarini anglash yuzaga keladi. Lekin faqat yoshlar jamoasining boshqa a’zolari bilan bo‘ladigan munosabatdagina bolaning o‘z-o‘zini anglashi jamoada o‘z rolini anglash darajasigacha ko‘tariladi. Boshqalar uni “yaxshi” yoki “yomon” deb baho berishlarini tushungandan keyingina bola o‘z-o‘ziga baho berishni o‘rganadi. Mana shunday yo‘l bilan taqlid qilish yuzaga keladi. Avval qisqa muddatli, ba’zan tasodifiy jarayon sifatida, undan so‘ng esa jamoaning yetarli darajada faol ta’sir ko‘rsatishi tufayli shaxsning hislati sifatida o‘z-o‘zini tanqid qilish xislati yuzaga keladi. Shuning uchun tarbiyaning muvaffaqiyatli shartlaridan biri - shaxsni “jamoada va jamoa orqali tarkib toptirishdir”. O‘smir o‘z tengqurlari, jamoa hayoti va faoliyatida faol ishtirok etib, jamoa manfaatlarini ko‘zlab yashashiga hamda o‘z xatti-harakatlarini ana shu jamoaga bo‘ysundirishga o‘rganadi. Bola faqat jamoada va jamoa ta’siri ostida jamoa o‘zaro birdamlik munosabatlar tajribasini, ijtimoiy yo‘nalishni taraqqiy ettirish, shaxs va jamiyat o‘rtasidagi to‘g‘ri munosabatlar tajribasini egallaydi. Jamoadan tashqarida bunday sifatlarni umuman tarbiyalab bo‘lmaydi. Shuningdek, tengqurlar jamoasi shaxsning barcha ijobiy sifatlarini (kamtarlik, vijdoniylik, qat’iylik, o‘z-o‘zini tuta bilish va h.k.) tarkib toptirish va taraqqiy ettirishga ta’sir ko‘rsatadi. Jamoa

yalqovlik, xudbinlik, ichi qoralik, qo‘rqoqlik, o‘z-o‘zini tuta bilmaslik, ikki yuzlamachilikni fosh qilib tashlaydi. Muvaffaqiyatsizlikdan gangib qolmaslikka ko‘maklashadi, o‘zini yo‘qotib qo‘yish, tushkunlik va o‘ziga bo‘lgan ishonchni yo‘qotishga yo‘l qo‘ymaydi, ya’ni yoshlar o‘z tengqurlari jamoasini o‘zini ko‘zguda ko‘rgandek bo‘ladi. O‘zining yaxshi va yomon hislatlarini va jamoadoshlarning yaxshi va yomon sifatlarini bilib olish bilan birga ularga va har qanday hislatlarga ijobiy yoki salbiy munosabatni aks ettiradilar. Yoshlarning o‘ziga xos xususiyatlari turlicha bo‘lishi sababli jamoaning ham tashkil topishi va uning faoliyati unga bog‘liqdir. Chunki jamoaning yo‘nalishi faqat jamoada tarkib topadi. Shuning uchun jamoa o‘zaro munosabatlar va jamoa faoliyat tajribasi shunchaki qat’iylikni emas, balki jamoa qat’iyligini, shunchaki kamtarlikni emas, balki jamoa kamtarligini tarkib toptiradi. Jamoa tarbiyaviy ta’sirining asosiy tomoni shundaki, u tarbiya subyekti sifatida namoyon bo‘ladi. O‘quv ishlari - jipslashgan bolalar jamoasini tashkil qilishda asosiy yo‘ldir. Hamma uchun umumiy ish bo‘lgan o‘qish butun sinf bolalarini do‘stona jamoa qilib jipslashtiradi. Guruhda bolalar jamoasi tuzilgandan keyin, bu jamoa - bolalar axloqini tarbiyalashda eng muhim vositalardan bo‘lib qoladi. Kattalar, ota-onalar jamoani tarbiyalashda eng muhim vositalardan biridir. Kattalar, ota-onalar jamoasini tarbiyalaydi, uni izga soladi, mustahkamlaydi, shundan keyin bu jamoaning o‘zi katta tarbiyaviy kuchga aylanadi. Bog‘chaning ham vazifasi bolalarni jipslashtirish, jamoani tashkil qilishda muhim vositalardandir. Bu ishlar bolalarning fan, san’at, jismoniy tarbiya va sportga bo‘lgan, ayniqsa milliy kurash, ya’ni o‘zbek kurashini tashkil qilishga bo‘lgan qiziqishi va ehtiyojlarini qondirishga qaratilgandir.

Bolalarni jamoa uchun, jamoa orqali tarbiyalash shaxs shakllanishida muhim rol o‘ynaydi. Chunki yoshlar faqat jamoada va jamoa ta’siri ostida o‘zaro munosabatlar asosida haqiqiy komil inson bo‘lib shakllanadi. Jamoa o‘z a’zolariga ta’sir ko‘rsatadi, ulardan muayyan xulqatvorni talab qiladi. Jamoaning sog‘lom va obro‘li jamoatchilik fikri kuchi nihoyatda kattadir. Jamoaning ma’qullash yoki qoralashi, jamoaning sog‘lom tanqidi, o‘z a’zolari oldiga qo‘yadigan ta’sirli va jiddiy talablari shaxsni tarkib toptiruvchi, nazorat qiluvchi va tuzatuvchi muhim omildir. Hammaga ma’lumki, axloq qoidalari va normalarini buzuvchi bolaga ko‘pgina o‘qituvchining tarbiyaviy ta’siri o‘tmaydi. Yoki aksincha, aybdor bola uning xatti-harakatlariga xayrixohlik bildiribgina qolmasdan, balki bir ovozdan va chinakam qoralagan, yetarlicha zarba bergan ahil jamoaning siquviga qarshi tura olmaydi. Natijada jamoa talablarining taraqqiy etishi jipslashgan, axloqiy jihatdan o‘sgan jamoa bilan birga muayyan evolyutsiyani, dinamikani boshidan kechiradi. Sog‘lom ijtimoiy fikrga, o‘z a’zolariga nisbatan rivoj topgan tanqid va talabchanlikka ega bo‘lgan, inoq, g‘oyaviy yo‘nalishga ega bo‘lgan jamoa o‘z a’zolariga ta’sir ko‘rsatish kuchiga ega bo‘ladi hamda ularga to‘g‘ri yo‘nalishda ta’sir ko‘rsatadi. Ammo buning o‘zi kamlik qiladi. Ana shundan bunday jamoada ta’sir ko‘rsatishning to‘g‘ri shakllarini qo‘llay olishi, individual yondoshishi, nazorat usulini qo‘llash hislatlarini tarkib topshirishdan iborat vazifa bordir. Jamoada va jamoa uchun tarbiyalash, tarafdori bo‘lgan V.A.Suxomlinskiy ham bolalar jamoasida bolalar xatti-harakatini muhokama qilishdan qochish zarur, chunki bundan ayrim hollarda bola psixikasini shikastlanishi, xato va kamchiliklarga yo‘l qo‘yilishi mumkin deb hisoblaydi. Darhaqiqat, jamoa inoqlik bilan kerakli yo‘nalishda ish tutib, ta’sir ko‘rsatishning o‘zini oqlamagan shakllarini (burchakka turg‘izib qo‘yish, urish, qulog‘ini cho‘zish) qo‘llashga harakat qilgan ayrim hollarda ham bo‘ladi. Barcha hollarda o‘qituvchining jamoa ishiga aralashishi va uni kuzatish xuquqi saqlanib qoladi, shunday bo‘lsa ham, jamoa ta’sir ko‘rsatishning to‘g‘ri shakllarini tanlay olishiga erishish kerak. Jamoa orqali bolalar o‘zini ko‘zguda ko‘rgandek his qilishi muhimdir. Chunki ular haqiqiy jamoadagina o‘zini-o‘zi anglaydi, kamchilik va yutuqlari,

salbiy va ijobiy sifatlarini farqlaydi, jamoadagi ideal kishilardan o‘rnak oladi, ularga o‘xshashlikka harakat qiladi, o‘zini-o‘zi tarbiyalash imkoniga ega bo‘ladi. O‘z-o‘zini tarbiyalash esa insonning axloqiy sifatidir. Unda bolalar o‘zini-o‘zi qo‘lga oladi, salbiy sifatlaridan holi bo‘lishga, yaxshi sifatlarni o‘zida shakllantirishga harakat qiladi. Bu esa jamoaning shaxs shakllanishiga ijobiy ta’sir etishidir. Bolalarni shaxs sifatida shakllanishida bolalar o‘rtasida o‘tkaziladigan tarbiyaviy tadbirlar katta rol o‘ynaydi. Chunki bolalar o‘rtasida o‘tkaziladigan, ayniqsa bog‘chalarda uyushtirilgan tadbirlar - jipslashgan bolalar jamoasini tashkil etishda muhim vositalardan biridir. Bolalarni jamoa qilib jipslashtirish uchun dastavval umumiy maqsad bo‘lishi kerak, hammaning manfaatiga to‘g‘ri keladigan, butun guruh uchun umumiy ish bo‘lishi maqsadga muvofik. Keyin jamoa orasida ishlarni aniq taqsim qilish va uni bajarilishini muntazam ravishda tekshirish lozim. Bunda hamma bir kishi ekanligi sezilib turishi lozim. Bu maktab jamoatchilik topshirig‘ini yaxshi bajargan sinf, maktab sharafi (hozirgi kunda bunday tadbirlar mahallalarda ham o‘tkazilishi maqsadga muvofiq), bog‘cha uchun faxrlanish nimaligini tushunib olish imkonini beradi. Bog‘chalarda, mahallalarda, kechalar, ertaliklar, ekskursiyalar, bayramlarni birgalashib o‘tkazish bolalar jamoasini tuzishga va uni mustahkamlashga yordam beradi. O‘zbek xalqining eng yaxshi an’analari kattalarni hurmat-izzat qilish, mexmondo‘stlik, uvol va undan qo‘rqish, o‘zaro hamkorlik , hashar yo‘li bilan bitmagan ishlarni jamoa bo‘lib bitirish, kattalar bilan salomlashib o‘tish, qariyalarga yordam berish, yo‘l berish, qo‘lini ko‘ksiga qo‘yib so‘rashish, to‘y va marosimlarda yordamlashish kabi ko‘plab ishlarga xayrixohlik bildirishni va ularni yoshlar ongiga singdirish - bu kundalik hayotimiz jarayonida, yoshlar bilan o‘zaro munosabatlar, ro‘znoma va oynomalar sahifalarida, oynan jahon eshittirishlarida doimo olib borilishi maqsadga muvofiqdir.

Mehnat faoliyatining tarbiyaviy ahamiyati Mehnat - shaxs va jamiyatning moddiy va ma’naviy ehtiyojlarini qondirish uchun zarur bo‘lgan ijtimoiy mahsulotlarni yetishtirishga qaratilgan faoliyatdir. Mehnat - inson faoliyatining tarixan vujudga kelgan dastlabki turi bo‘lib, odam yashashining asosiy va birinchi shartidir. Mehnat tufayli odam xayvonot dunyosidan ajralib chiqib, ongli mavjudotga - odamga aylandi. Mehnat shaxsning rivojlanish shartidir. Odamning psixik jarayonlari faqat faoliyat jarayonida vujudga keladi. Shuning uchun faoliyatning turli ko‘rinishlarini o‘rganish keng psixologik ahamiyatga egadir. Mehnat jarayonida odam o‘z tabiatini o‘zgartirdi. Insonning ongli va maqsadga qaratilgan mehnat faoliyati har vaqt ma’lum motivlarning bo‘lishini taqozo qiladi va u odamni ma’lum faoliyatga yo‘naltiradi. Mehnat faoliyati o‘ziga xos xususiyatga egadir. Mehnat faoliyatining hamma turlari (aqliy, jismoniy, ijtimoiy foydali mehnat) bir-birlariga ta’sir qiladi, bir-birini to‘ldiradi, bu bilan odamning mehnat faoliyati to‘laqonli bo‘la boradi. Mehnat faoliyati inson ongini har tomonlama shakllantiradi. Har tomonlama rivojlanish shaxsni tarbiyalashning asosiy sharti shaxsning ongli aktivligidir. Psixologik tadqiqotlarning ko‘rsatishicha, odam biror maqsadni ko‘zlab mehnat qilsa, bu mehnatning samarasini oldindan tasavvur qilsa, o‘sha mehnat unumli bo‘ladi. Mehnatda bola shaxsining harakteri va irodasi tarbiyalanadi, kuzatuvchanligi, diqqati rivojlanadi, analiz va sintez qilishga o‘rganadi, umumlashtiradi va taqqoslaydi. Mehnat yoshlarni ziyrak bo‘lishga, farosatlilik, epchillik, ixchamlik kabi sifatlarini, hayolini o‘stiradi. Mehnat faoliyati bolaning axloqiy rivojlanishi va mukammallashishida katta ahamiyatga egadir. Mehnat bolalarni jismonan chiniqtiradi, estetik didlari, nerv sistemasining mustahkam bo‘lishini ta’minlaydi. Ta’lim - tarbiya jarayoni odamni ijtimoiy foydali mehnatning har xil turlari uchun zarur bo‘lgan bilimlar, malaka hamda ko‘nikmalar bilan qurollantiradi. Ma’lumki, inson o‘z tabiati jihatidan mehnat faoliyati bilan shug‘ullanmay yashay olmaydi. Bola shaxsi tarkib topishining yo‘llaridan biri – mehnat faoliyatidir.

Mehnat faoliyati faqat shaxsni tarbiyalaydi degan umumiy xulosa chiqarib bo‘lmaydi. To‘g‘ri, mehnat barcha sharoitlarda hamisha shaxsni tarkib toptiradi, ammo bu yerda gap umuman shaxsni tarkib topishi to‘g‘risida emas, balki shaxsni muayyan hislatlariga, sifatlariga, jamiyatga, jamoaga, dunyoqarash va e’tiqodlariga munosabatlarini to‘g‘ri yo‘naltirgan majmuaga - sistemaga ega bo‘lgan mustaqil jamiyat kishining shaxsini tarkib toptirish haqida boradi. Mehnat jarayoni shaxsni mehnatsevarlik, faollik, ozodalik kabi mehnatga bo‘lgan munosabatni ifodalash hislarini tarkib toptirishga, qiyinchiliklarni yenga olish fazilatlarini, kuch- g‘ayratini, aktivlik, qat’iylik kabi muayyan maqsadni ko‘zlash hislarini o‘stirishga; yalqovlik, loqaydlik, passivlikka barham berish kabi yosh avlodni har tomonlama yetuk, barkamol tarbiyalashga qaratilgandir. Inson shaxsini yetuk, barkamol tarbiyalash vositasi bo‘lgan mehnatni mohiyati uning maktab bolasi yoki yoshlar hayotida qanday o‘rin tutganligi emas, balki bolaning, yoshlarning - eng muhim ijtimoiy tushuncha munosabatini qandayligidan, qanday xarakterda ekanligidan, bolaning mehnat jarayonida kattalar va o‘rtoklari bilan qanday munosabatda bo‘lishlaridan iboratdir. Bolalarni mehnatga ijobiy munosabatda bo‘lish, jamiyatga hurmat, o‘z xatti- harakatlarini kerakli tarzda yo‘lga solish va tuzatish jarayonlarini tarkib toptirish, bularning hammasi har qanday mehnat jarayonida ham emas, balki maxsus uyushtirilgan, muayyan tarkiblarda amalga oshiradigan mehnat faoliyatidagina yuz beradi. Shuning uchun bolalarni mehnat tarbiyasini to‘g‘ri uyushtirish - to‘g‘ri tashkil qila olish shu qadar muhimdir. Mehnat tarbiyasining muvaffakiyati ko‘p jihatdan bola shaxsini tarkib toptirish muvaffaqiyatiga bog‘liqdir. Mehnat tarbiyasi tajribalari, pedagogik-psixologik izlanishlarga doir materiallar mehnatni haqiqatdan ham yoshlarni tarbiya olishiga aylantiradigan quyidagi shartlarni ifodalab berish imkonini yaratadi: 1.Bolalar mehnati ijtimoiy foydali bo‘lishi kerak. Bolalar o‘z mehnatining muayyan ijtimoiy qiymatga, ijtimoiy ahamiyatga ega ekanligi, kishilarga, jamiyatga, jamoalarga foyda keltirishini anglab yetmog‘i lozim. 2. Ijtimoiy qiymatga ega bo‘lgan foydali mahsulot mehnat natijasi bo‘lishi.

Bola o‘z mehnatini yaqqol va aniq ko‘rishi lozim. Shu munosabat bilan bolani o‘z mehnati natijalarining ijtimoiy vazifasi bilan mufassal tanishtirish, bolaga uning mehnatini kimga kerakligini ko‘rsatish juda muhim. 3.Bolalarning mehnati jamoa mehnati bo‘lmog‘i kerak. Jamoa mehnati - umumiy mehnat vazifalarini birgalikda bajaradigan, umumiy maqsad, umumiy vazifalar bilan birlashib qilinadigan mehnatdir. Mana shunday mehnatgina bolalarning, yoshlarning o‘z xatti-harakatlarini jamoa irodasiga bo‘ysundira olish sifatlarini tarbiyalaydi. Mehnat faoliyati jarayonida shaxsiy yutuqlargina mehnat manbai bo‘lsa, jamoatchilik sifatlarini tarkib toptirish uchun asos bo‘lmaydi. Jamoa bilan amalga oshiriladigan ish, yumush mehnatning umumiy natijalari, bolalarning (insonlarning) har birini ko‘rsatkichlariga bevosita bog‘liq bo‘ladi. 4.Mehnat jarayonida bolalar o‘z-o‘zini uyushtirish va mustaqil mehnat qilishning har xil shakllarini qo‘llashlari lozim. Gap faqat bolalarning tashkilotchilik malakalarini hosil qilishdagina emas, balki o‘z-o‘zini uyushtirishning mustaqillikka rahbarlik qilish va bo‘ysunish malakalarini, ijodiy tashabbusni, ma’suliyat hamda jamoat manfaatlarini, ijodiy tashabbusni, his qilish sifatlarini taraqqiy ettirishga yordam beradi. 5.Bolalarning mehnati ularning o‘zlari uchun qiziqarli bo‘lishi lozim. 6.Bolalarning mehnati ularning kuchiga yarasha bo‘lmog‘i lozim. Mehnat bolalarni haddan tashqari ko‘p kuch sarf qilishga, juda toliqib qolishga olib bormasligi lozim. Mehnat bolaning kuchiga, jismoniy rivojlanishiga, yoshiga mos bo‘lsa, unda bola muvaffaqiyatga erishadi, aksincha u mos bo‘lmasa, u bola psixikasiga qattiq ta’sir qiladi, bola o‘z kuchiga ishonchni yuqotadi, xatto kuchi yetadigan ishni bajarishdan ham bo‘yin tovlaydi. 7.Bolalarning mehnati ta’lim faoliyati bilan bog‘liq bo‘lishi yaxshi natija beradi, chunki ularning nazariy olgan bilimlari bilan mehnat faoliyatlarini uzviy ravishda shunday bog‘lash zarurki, ularning mehnati biologiya, kimyo, geometriyani bilishni, chizmalar chizish hamda ularni tushunib ola bilishni talab etsin.

8.Bolalarni mehnat bilan jazolashga va mehnati uchun jazolashga aslo yo‘l qo‘yib bo‘lmaydi. Chunki bola unga kuch sarf qiladi, mashaqqat chekadi. 9.Boladan ishni shunchaki bajarishini emas, balki, asbob-uskunalarga, materiallarga, mehnat qurollariga ehtiyotkorlik bilan munosabatda bo‘lishini talab etish zarur. Bu shartlarga amal qilish - bola uchun mehnat faoliyatining qiziqarli faoliyatga aylanishiga imkon yaratadi. Ularda zo‘r ma’naviy qoniqish hislarini uyg‘otadi, mehnat jarayonida bolalar to‘g‘ri ijtimoiy xatti-harakatlarning amaliy tajribasini egallaydilar. Inson shaxsining shakllanishi bolani mehnatga bo‘lgan ijobiy munosabati orqali paydo bo‘ladi. Demak, bolalar bajaradigan mehnat jiddiy mehnatga havas o‘tini yoqishi lozim, bunday mehnatsiz odam inson sha’niga yarashadigan hayot kechira olmaydi. Mehnat odamning tug‘ma extiyojidir. Bolalarni mehnatsevarlik ruhida tarbiyalash eng muhim vazifalardan biridir. Buning uchun: Bolalarni mehnatsevarlik ruhida tarbiyalash va uni jahon andozalari darajasiga yetkazish hozirgi zamon talabidir. Bolalarimizni mehnatevarlik ruhida tarbiyalash yangicha asoslarda, ya’ni 1- dan milliy qadriyatlarimiz zaminida va 2-dan, rivojlangan mamlakatlar tajribasidan o‘zini oqilona jahon andozalarini namunasida yo‘lga qo‘yish lozim. Chunki mehnatsevarlik - manaviy tushuncha bo‘lib, u subyekt - obyekt munosabatlarida shakllanadi va natijalari namoyon bo‘ladi. Lekin, obyekt subyekt munosabatlari - qobiliyat va imkoniyatlariga bog‘liq. Shundagina subyekt-obyekt munosabatlarini shaxsda malum, o‘zida mehnatsevarlik sifatini aks ettiruvchi tarkibiy qismlarini shakllanishiga imkon beradi. Javobgarlik, sabr-toqat, intizom, madaniy xulq, o‘zaro yordam sifatlarini, tashabbuskorlik, mustaqillik, topshiriqlarni sifatli bajarish, fahm-farosatlilik - mehnatsevarlik darajasi meyoridir. Rivojlangan mamlakatlarning mehnatsevarlik tarbiyasi bo‘yicha andozalarni o‘zbek milliy kadriyatlari bilan qarama-qarshi emas, aksincha umumiylikka ega.

Umumjahon andozalarida mehnatsevarlik tarbiyasi - shaxs rivojlanishi jamiyat maqsad va vazifalarining markazidadir; jamiyatni muvaffaqiyatli moddiy va manaviy rivojlanishi har bir shaxsning shakllanganlik darajasi bilan bog‘liq; jamiyat o‘zining har bir azosiga o‘zining layoqati, imkoniyati, qobiliyatlarini yuzaga chiqarishga shart-sharoit yaratib bersagina, u demokratik insonparvarlik jamiyatidir. Har bir fuqaro jamiyatidan olibgina kolmay, berishi ham kerak, yaratilgan imkoniyatlardan foydalanib bor layoqati va qobiliyatini ishga solishi, o‘ziga mos, qodir bo‘lgan kasb tanlashi, mehnat qilib jamiyatni moddiy, ma’naviy rivojiga hissa qo‘shishi lozim degan tezislarga asoslanadi. Mehnatsevarlik tarbiyasini amalga oshirishda bir tarafdan bolalarning imkoniyat, layoqat va qobiliyatlari hisobga olinsa; ikkinchi tomondan uning ehtiyoj-motivlari tizimidan kelib chiqish maqsadga muvofiq. Tarbiya metodlari va vositalarining psixologik mazmuni Tarbiya vositalari sifatida tashkil etilgan va tashkil etilmagan ta’sirlar tushinilib, ular yordamida bir guruh insonlar - tarbiyachilar boshqa guruh odamlariga – tarbiyalanuvchilarga ma’lum psixologik sifatlar va xulq- atvor hosil qilish maqsadida ta’sir o‘tkazadilar. Aniq qilib aytganda, shaxsga psixologik ta’sir vositasida tarbiyachi tomonidan tarbiyalanuvchining shaxsiyatini o‘zgartirish uchun qo‘llanilgan harakatlar tushuniladi. Ular qatoriga ta’limning barcha turlarida ishontirish, majburlash, ijtimoiy talablar, tashqi ta’sirlarni va inson harakatlari shaklini o‘zgartirish bilan bog‘liq bo‘lgan holatlar kiradi. Tarbiya vositalari sifatida o‘ziga xos o‘rinni kompleks, global va har taraflama o‘tkaziladigan ta’sirlar egallaydi. Ular qatoriga, masalan, psixoterapiyani, ijtimoiy-psixologik treningni va boshqa psixokorreksiya turlarini ko‘rsatish mumkin. Tarbiya vositasi bo‘lib, tarbiyachining shaxsiy namuna bo‘lishi, atrofdagi odamlarning ko‘rsatayotgan xulq-atvori, xatti-harakati, pedagogik, badiiy, ommaviy va boshqa adabiyotlarda keltirilgan va yuqori baholangan lavhalar ham hisoblanadi. Insonga ta’sir etib, uning psixologiyasi va xulq-atvorini o‘zgartirishi mumkin bo‘lgan har qanday narsa tarbiyaviy ta’sir ko‘rsata oladi.

Tarbiya vositalarini odamga ta’sir etish harakteriga ko‘ra ikki guruhga: bevosita va bilvosita ta’sirlarga ajratish mumkin. Bulardan birinchisi bir odamning boshqasiga bevosita ta’siri, ya’ni bir-biri bilan to‘g‘ridan-to‘g‘ri muloqot qilishi hisoblansa, ikkinchisi, qandaydir vositalar orqali o‘tkaziladigan ta’sir, ya’ni bunda tarbiyachi va tarbiyalanuvchi o‘zaro aloqa qilmaydi (masalan, kitob o‘qish va b.). Tarbiyachi va tarbiyalanuvchining anglashi nuqtai nazaridan kelib chiqilsa, tarbiya jarayonida uning vositalarini aniq va mavhum turlarga bo‘lish mumkin. Anglangan tarbiya vositasi qo‘llangan taqdirda tarbiyachi anglagan holda o‘z oldiga aniq, anglangan maqsad qo‘yadi, tarbiyalanuvchi u haqida biladi va uni qabul qiladi. Agar mavhum vositalar ta’siri qo‘llanilganda sinovdagi tarbiya ta’siri anglanmagan holda kechadi, tarbiyachi anglab nazorat olib bora olmaydi hamda oldindan o‘ylangan yanglish ta’sir kelib chiqadi. Tarbiya ta’siri qanday tarbiya obyektiga qaratilganligiga ko‘ra uning vositalari quyidagicha bo‘linadi: emotsional, kognitiv va xulqiy. Tajribada ko‘proq ular kompleks tarzda uchraydi. Har bir ko‘rsatilgan tarbiya vositalari o‘zining kuchli va ojiz tomonlariga ega. Masalan, bir odamning ikkinchi bir odamga tarbiyaviy ta’sirining o‘ziga xosligi va yutuqlari shundan iboratki bunda tarbiyaning quyidagi turlari ishlatiladi: uqtirish, taqlid qilish va majburlash, o‘z navbatida bu usullar asosida ta’limning effektiv mexanizmi yotadi. Bu usul qo‘llanilganda tarbiyachi so‘z vositalaridan foydalanmasligi ham mumkin, tarbiyalanuvchiga to‘g‘ri va kerakli xulq-atvorni namuna sifatida ko‘rsatishi va o‘rnak bo‘lishi lozim. Tarbiyachi doimo o‘zi istaganidek barcha narsani so‘z bilan ifodalab bera olmaydi. Shuning uchun ham to‘g‘ridan-to‘g‘ri tarbiya ta’siri tarbiya imkoniyatlarini kengaytiradi. Bundan tashqari, bu vosita bola rivojlanishining ilk bosqichida mumkin bo‘lgan yagona usuldir, holbuki bola hali unga qarata aytilgan so‘zlarni tushunmaydi. Bu holat bolalarning yoshidan qat’iy nazar katta ahamiyatga egadir. Pedagogikada bu usul shaxsiy namuna deb nomlanadi. Ushbu tarbiya vositasining kamchiligi shaxsiy va vaqt bo‘yicha qo‘llanilishining chegaralanganligidir.

Т arbiyalovchi tarbiyalanuvchiga faqat o‘zi ega bo‘lgan bilimlarni bera olishi mumkin. Bundan tashqari tarbiyachi har doim ham tarbiyalanuvchi bilan muloqotda bo‘la olmaydi. Т o‘g‘ridan-to‘g‘ri bo‘lmagan yoki bilvosita tarbiya vositasida kitob orqali, ommaviy axborot vositalari va kodlashgan tizim orqali bir odamdan boshqa odamga axborot uzatiladi. Bunday axborotlarni saqlash va bir necha marotaba qo‘llash mumkin. Bunday inson takror va takror material manbaiga murojat eta oladi. Ammo bunday tarbiya odatda insonga xos bo‘lgan jonli hayotiy kuchlardan mahrumdir. Bundan tashqari ushbu vosita ta’siri yosh bo‘yicha ham chegaralangan. Ushbu usul so‘zlab berilgan mavzuning axloqiy mazmunini anglatadigan bo‘lishi lozim. Bevosita tarbiyaviy ta’sirning yutuqlari shundan iboratki, u boshqariladigan, avval o‘ylab rejalashtirilgan va nazorat qilib turish mumkin bo‘lgan natijalar beradi. Bilvosita tarbiya jarayonida ko‘rilgan, kuzatilgan kamchiliklar bunda ham mavjuddir. Mavhum anglanmagan tarbiya vositasi anglangan tarbiya vositalaridan ko‘ra ko‘proq uchraydi, lekin uning yutuqlari va kamchiliklarini amaliy jihatdan baholash qiyin. Bunga sabab uni ongli ravishda nazorat etib bo‘lmasligidir. Kognitiv tarbiya ta’siri kishining bilim tizimlariga yo‘naltirilgan bo‘lib, uni o‘zgartirish, mukammallashtirishni maqsad qilib qo‘yadi. Hozirgi zamon olimlarining fikriga ko‘ra, insonning dunyo haqidagi bilimlari uni shaxs sifatida namoyon etib qolmay, balki uning xulq-atvoriga ham katta ta’sir ko‘rsatadi. Tarbiya ta’sirining bu sohadagi yutuqlari sezilarli darajada ortib, hozirgi davrda bu soha asosiy o‘rinni egallab bormoqda.

Emotsional tarbiya ta’siri tarbiyalanuvchida ma’lum affektiv holatni vujudga keltirishga va uni saqlab turishga mo‘ljallangan bo‘lib, ularning psixologik ta’sirlarni qabul qilishini yoki yengillashtiradi, yoki qiyinlashtiradi. Ijobiy emotsiyalar tarbiyalanuvchini tarbiya ta’siri subyektiga nisbatan ochiq nazorat hosil qiladi. Salbiy emotsiyalar esa aksincha, tarbiyalanuvchiga ko‘rsatilayotgan tarbiya ta’sirini kamaytiradi. Xulqiy-axloqiy tarbiya ta’siri bevosita odamning xulq-atvori, uning faoliyati va o‘zini boshqara olishiga yo‘naltirilgan. Uni turli ta’sirlar vositasida ma’lum bir yo‘nalishda yo‘naltirilsa, ular bilvosita shaxs holatiga, uning shakllanishiga ham ta’sir ko‘rsatadi. Bunday holatda tarbiyalanuvchi avval qandaydir ma’lum xatti- harakatni amalga oshiradi, so‘ngra esa shu yo‘lning foydali yoki zararliligini tushunadi. Berilgan ta’sir avval shaxsning ichki dunyosida o‘zgarishni vujudga keltirsa, bu o‘zgarish keyin uning xulq-atvorida namoyon bo‘ladi. Bilim, emotsiya va xulq-atvor o‘zaro bog‘liq ekan, ularning har biri orqali shaxsga ta’sir ko‘rsatish mumkin. Bu holat tarbiyachining imkoniyatlari cheklanganda biror bir tanlangan tarbiya ta’siriga urg‘u berishda hamda kerakli natijaga erishishda yordam beradi. Ammo mukammal tarbiyaviy ta’sirga ular birgalikda shaxsga har taraflama ta’sir ettirilgandagina erishiladi. So‘nggi paytlarda shaxsga psixoterapevtik va psixokorreksion ta’sir vositalari va uslublarini qo‘llash keng tarqalmoqda. Odatda, psixoterapiya pedagogik psixologiyaning bir bo‘limi emas, balki to‘la psixogen tabiatga ega bo‘lgan, insonning psixologik holatiga bog‘liq kasalliklarni davolash yoki ularni oldini olish vositasi deb tushunilgan. Hozirgi paytda dunyoning qator mamlakatlarida psixoterapiya ta’siri tibbiyot amaliyoti chegarasidan chiqib, psixokorreksion va psixoprofilaktik maqsadlar sohasida shaxsni tarbiyalashda, uni real ijtimoiy sharoitga moslashtirishda keng qo‘llanilmoqda. Bunday uslublar qatoriga ijtimiy psixologik treningni kiritish mumkin. U o‘zida ko‘pdan-ko‘p metodlarni jamlagan bo‘lib, ularning ko‘p qismi insondagi hayotiy muammolarni va ta’sirli voqealarni ziddiyatlarsiz, atrofdagi odamlar bilan qulay munosabatlar o‘rnatgan holda hal qilishga o‘rgatadi.

Shaxs odam ishtirok etadigan ijtimoiy munosabatlar sistemasining ta’siri ostida va unda o‘zi bajaradigan faoliyat ta’siri ostida tarkib topadi.Ijtimoiy muhitning, jamoaning shaxsga ta’siri to‘g‘risida gapirilar ekan, ijtimoiy psixologiya ishlab chiqayotgan referent guruh tushunchasiga asoslanish zarur. Bolaning muayyan koidalar va normalarni bilishi ma’naviy xulqatvorning zarur shartidir. Biroq axloq normalarini shu tariqa bilish o‘zo‘zidan axloqiy xulq- atvorni tegishli darajaga erishtirmaydi. Buning ustiga, bilimlarni ma’naviy xulq- atvorni amaliyotsiz o‘zlashtirib olish ma’naviy bilimlar bilan ma’naviy xulq-atvor o‘rtasidagi ajralishda ifodalanadigan "axloqiy rasmiyatchilik" deb ataluvchi holatning yuzaga kelishiga olib boradi. Shuning uchun maktabgacha tarbiya muassasasi tarbiyalanuvchisi, maktab bolasining hayoti va faoliyatini to‘g‘ri tashkil qilish, ijodiy axloqiy, ijtimoiy xulq-atvor tajribasi uning shaxsini tarkib toptirishda asosiy narsa bo‘lishi kerak. Bolada bu narsa tarbiyachi rahbarligida hosil bo‘ladi. Bu narsa bolalarda tabiiy, axloqiy va g‘oyaviysiyosiy bilimlar majmuasini (bu bilimlar muayyan darajada yetakchi rol o‘ynagan paytda) tarkib toptirish bilan yuz berishi kerak. Psixologlar (avvalo L.I.Bojovich va uning xodimlari) bola shaxsini tarkib toptirishda uning faoliyatini to‘g‘ri tashkil qilish, uning to‘g‘ri xulq-atvor tajribasini orttirishigina emas, balki uning xulqatvorining (ma’lum harakatga undovchi fikrlari, his-tuyg‘ulari, maqsadlari sistemasini) to‘g‘ri motivlarini tarbiyalash ham hal kiluvchi narsa ekanligini ko‘rsatib beradilar. Psixologlarning bergan ma’lumotlariga ko‘ra, birgina faoliyatning o‘zida (bu faoliyatning bola uchun nima sababdan yuz berishiga ham qarab) shaxsning har xil (va xatto bir biriga karama-karshi bo‘lgan) sifatlari tarkib topishi mumkin. Masalan, biz tarbiyalanuvchilarni boshqalarni ochiqdan-ochiq va dadil tanqid qilishga o‘rgatamiz. Ana shunday qilish bilan bolada jasurlik, sof dillik, tanqidiy ko‘z bilan qarash fazilatlari tarkib topadi deb hisoblaydilar. Ammo biz aytilganlarni hisobga olmasak, hamisha ham o‘zimiz ko‘zlagan maqsadga erishavermaymiz. Chunki xulq-atvorning ana shu to‘g‘ri shakli negizida maktab bolasi amal qiladigan motivlar yotadi. Bu xulq-atvor shaxsan bolaning o‘zi uchun

qanday ma’noga ega bo‘lishiga qarab, unda har xil sifatlar tarkib topishi mumkin. Agar bola o‘z o‘rtog‘ini qat’iy motivlar asosida tanqid qiladigan bo‘lsa, bu tanqid uning o‘rtog‘ida xarakterning prinsipiallik, qat’iylik, halollik singari sifatlarini tarkib toptirishga yordam beradi; bordi-yu, o‘z aybini o‘rtog‘ining bo‘yniga qo‘yish istagi bilan tanqid qiladigan bo‘lsa, bu xudbinlik, individualizmning tarkib topishiga yordam beradi. Agar shaxsiy g‘araz bilan tanqid qilinadigan bo‘lsa, unda shu asosda qasoskorlik, makkorlik, insofsizlik hislatlari tarkib topadi. Agar bunday tanqid qilishga, nihoyat, o‘qituvchidan qo‘rqish va unga yoqish istagi yoki mag‘rurlik istagi sabab bo‘lsa, unda laganbardorlik, ikki yuzlamachilik singari hislatlar tarkib topishi mumkin. Binobarin, to‘g‘ri xulq-atvor tajribasi bu xatti- harakat muayyan motivlar asosida amalga oshirilgan vaqtdagina ko‘zlangan maqsadga olib keladi. Shuning uchun xulq-atvorning to‘g‘ri motivlarini tajribada tarbiyalash va mustahkamlash muhim ahamiyat kasb etadi. Maktab bolalarida muayyan vaziyatlarda tarbiyaviy ta’sirlar vositasida yuzaga keladigan ijobiy motivlar ularning tajribasida mustahkamlanishi va barcha boshlang‘ich vaziyatlarga tarqalishi kerak. Psixologlar tarbiyaviy ish metodlarining psixologik asoslarini ishlab chiqayotganlarida, tarbiyaning har kanday metodiga abstrakt tarzda qarab va uni baholab bo‘lmaydi, degan fikrga asoslanalar. Bu metodlar qo‘llanilayotganda, birinchidan, tarbiyalanayotgan bolaning yosh va individual xususiyatlarini, ikkinchidan, shu bola a’zo bo‘lgan bolalar jamoasining xususiyatlarini, nihoyat, tarbiyaviy ta’sir ko‘rsatiladigan muayyan konkret sharoitlarni hisobga olish zarur. Shaxsning ijobiy yo‘nalishini tarkib toptirish uchun, maktab bolasining barcha vaziyat va holatlarida to‘g‘ri yo‘l tutishi uchun uning nima qilishni bilishi, o‘zi hurmat qiladigan kishilarning nima qilayotganlarini ko‘rishi va o‘zi ham to‘g‘ri xulq-atvorli bo‘lishni mashq qilish zarur. Bilimlar, axloqiy tasavvurlar va tushunchalarning muayyan sistemasini egallamasdan turib haqiqiy e’tiqodlarni tarkib toptirib bo‘lmaydi. O‘z-o‘zidan bu bilimlar axloqiy xulq-atvorni belgilamasdan turib, unga muhim ta’sir ko‘rsata olmaydi. Psixologik tadqiqotlarda shu narsa aniqlanganki, axloqiy tushunchalarni

o‘zlashtirish jarayoni juda murakkab jarayon bo‘lib, unga maxsus rahbarlik qilishni talab etadi. Bolalarning tasodifiy hollar, ko‘chadagilarning bema’ni ta’siri, kattalarning yaramas xatti-harakatlari ta’sirida tarkib topadigan axloqiy tushunchalari tarbiyachilar va jamoa tomonidan to‘g‘ri g‘oyaviy rahbarlik qilinmasa, xato, noto‘g‘ri, buzuq tushunchalarga aylanib qolishi mumkin. Ba’zan bola turmushdagi biror fakt yoki voqeani, adabiy asarlardagi mazmunni, kinokartinalarni o‘zi mustaqil tushuna olmay, noto‘g‘ri xulosalarga kelib koladi. Juda og‘ir sharoitlarda bolada xato fikrlargina emas, balki ma’naviy tamoyillar va ustanovkalar ruhiga ko‘ra bizga yot bo‘lgan xatolar ham yuzaga kelishi mumkin. Ko‘pchilik noto‘g‘ri xattiharakatlarning yuz berishiga ana shular sabab bo‘ladi. Axloqiy ongni tarkib toptirishning eng muhim yo‘li bolalarning o‘zlarida to‘g‘ri xulq-atvorni yuzaga keltirish bilan axloqiy tajribani boyitish va umumlashtirish yo‘lidir, albatta. Bolalardagi axloqiy bilimning turli-tuman shakllari, ularning ongi va his-tuyg‘ulariga jonli, yorqin, otashin so‘zning (jamoalarda uyushtiriladigan suhbatlar, ma’ruzalar, munozaralar) ta’siri bu ishni ancha to‘ldirishi mumkin. Buning uchun muayyan tamoyillar ishlab chiqilgan bo‘lib, axloqka doir suhbatlar o‘sha tamoyillar asosida tuzilishi kerak. Bu tamoyillar quyidagilar: 1. Axloqqa doir suhbatlar mazmuni jihatidan tegishli yoshdagilarga tushunarli bo‘lishi lozim. Mavhum va abstrakt tushunchalar, murakkab mulohazalar bilan toliqtirib qo‘yishga yo‘l qo‘yib bo‘lmaydi. 2. Odatda, suhbat o‘tkaziladigan jamoani, uning yo‘nalishini, bu jamoa a’zolarining o‘zaro munosabatlarini, o‘qituvchining boshqalarga munosabatini yaxshi bilish zarur. 3. Bunday suhbatlarni nihoyatda tez-tez o‘tkazib turmaslik darkor. Agar suhbatlar konkret sabablar bilan, mamlakat yoki jamoa hayotidagi biror voqeaga to‘g‘rilab o‘tkazilsa, juda yaxshi natija beradi. 4. Suhbatni yorqin, yaxshilab tanlab olingan konkret misollarni, hayotiy voqealar yoki adabiy asarlardagi faktlarni hamda kuzatishlarni tahlil qilishdan boshlab, umumlashtirish hamda xulosalar chiqarishga o‘tish tavsiya etiladi.

5. Emotsional tarzda keltirilgan, yorqin va ta’sirchan obrazga oqilona tayanish (nafis san’atdan, adabiyot asarlaridan foydalanish, kinofilmlar yoki teatr asarlariga jamoa bo‘lib borish yoxud ularni jamoa bo‘lib eslash) zarur. 6. Bolalarning ongiga singdiriladigan qoidalarning yaxshilab asoslab berilishi, isbotlangan bo‘lishi muhim ahamiyatga ega. Bu hamma narsani tushunib olishga va buning oqibatida dadil qabul qilishga, uning asoslanganligiga ishonch hosil qilishga, oqilona isbotlarga rozi bo‘lishga qodir bo‘lgan o‘smirlar va katta yoshdagi bolalar bilan suhbat o‘tkazish paytida juda muhimdir. Boshqa tomondan, bu yoshda so‘z ta’sirining samaradorligi pasayib ketishi mumkin, chunki bolada rivojlanib boradigan tanqidiy munosabatlar ko‘pincha uni kattalarning dalillariga ehtiyotkorlik bilan, ishonmasdan va noto‘g‘ri tushunib qabul etishga, ularning dalillarini rad qilishga, biror qoida bilan kelishmaslikka, kattalarning iltimoslari va talablariga qarshi chiqishga majbur etishi mumkin. Boshqa narsani ham nazarda tutish kerak: Bola ko‘pincha kattalarning o‘ziga aqlli kishi deb murojaat qilishlaridan, uning ko‘p narsani tushunishiga ishonishlaridan mag‘rurlanib yuradi. Unda bu ishonchni oqlash, ana shunday munosabatga munosib kishi bo‘lish istagi yuzaga keladi. 7. Bolalarda maksimal faollik uyg‘otish, jonli ravishda fikr almashish istagini uyg‘otish, ularning fikrini avj oldirish va o‘zlarini axloq masalalari ustida o‘ylab ko‘rishga majbur qilish zarur. Bolalarga tayyor haqiqatni zo‘rlab qabul qildirish yaramaydi, axloq normalari haqidagi xulosalarni ularning faol ishtirokida (ammo o‘qituvchining rahbarligida) chiqartirish kerak. Buning uchun suhbat jarayonida muhokamaga qo‘yilishi kerak bo‘lgan masalalarni oldindan tayyorlab qo‘yish tavsiya etiladi. Bolalarda chuqur va ta’sirchan emotsiyalarni uyg‘otishga intilish lozim. Bunda o‘qituvchi suhbatni befark va shavq-zavqsiz emas, balki emotsional tarzda jonli qilib o‘tkazganidagina erishish mumkin. O‘qituvchi o‘zining ehtirosli e’tiqodi o‘smirlarga yuqishini unutmasligi darkor. O‘smirlarning o‘zlari his etadigan tuyg‘ularni taxminan quyidagi shaklda anglab olishlariga erishish juda muhimdir:

"Nima uchun bu hodisa menda shunchalik g‘azab va nafrab uyg‘otadi?", "Nima uchun men bu xattiharakatlardan shunchalik hayratlandim?". Tarbiya uch narsaga ehtiyoj sezadi: iste’dodga, ilmga va mashqqa degan edi ulug‘ olim Arastu. Ana shu g‘oyalarga asoslangan holda tarbiyachilar quyidagilarga amal qilishlari lozimdir: - tarbiyada ulg‘ayayotgan inson shaxsini oliy ijtimoiy qadriyat deb tan olish, har bir bola, o‘smir va yosh yigitning betakror va o‘ziga xosligini hurmatlash, uning ijtimoiy xuquqiy va erkinligining e’tiborga tutilishi: - milliylikning o‘ziga xos an’ana vositalariga tayanish, jahon madaniyatining ilg‘or tajribalariga asoslanish; - bolalar faoliyatida tarbiyaviy jarayonning asosini tashkil kilish, qiziqarli, to‘laqonli bolalar yosh jihatlariga mos hayot iqlimini yaratish, mehnat, xayriya, ijtimoiy foydali, ijtimoiy ko‘ngilochar va shunga o‘xshash tadbirlar tashkil etish lozimki, natijada bolalar o‘zlari xohlagan ishga qo‘l ursinlar, muvaffaqiyat hissini tushunib o‘zlariga ishonchlari ortsin, axloqan barqaror bo‘lsin. Demak, pedagog jamiyat hayotida yetakchi o‘rin tutuvchi, murakkab shaxs strukturasiga ega bo‘lgan insonning kasbiy qiyofasidir. Ijtimoiy turmushning barcha sohalarida erishilgan yutuqlarning zaminida uning mehnatini natijalari yotadi. Pedagoglarning pedagogik, psixologik tayyorgarligi va bilimlar integratsiyasi, muomala madaniyati, psixologik vaziyatlarni e’tiborga olish kabilar kuchli bo‘lishi kerak. Yuksak saviyali, zo‘r mahoratli tarbiyachilargina xalk orzusidagi barkamol insonni tarbiyalaydi. Ilm insonni yuksaklik sari olib boradi. A. Avloniy aytganlaridek: "Ilm insonlarning madori, hayoti, porlok kelajagi, rahbari, najotiga aylangan". Ilm inson uchun g‘oyat oliy va muqaddas fazilatdir. Shuning uchun avvalam bor ilmli, tarbiyali bo‘lmoq har bir yosh insonning burchi. Shu maqsadda ko‘nglida eng oliy orzularni jamlab, pedagog ter to‘kib ishlaydi. Ularning mehnatini hurmat qilib, bergan bilimlarni egallamoq kerak.

Ibn Sino ta’kidlaganidek: "Kimga qanday pandu nasihat qilsang, unga avvalo o‘zing amal qil".Pedagogning pedagogik faoliyatining samaraga ega bo‘lmog‘i uchun ko‘p jihatdan shaxs xususiyatlarining shakllanganligi, shaxs yo‘nalishini aniqlanganligini va kasbiy mahoratning tarkib topganligi bilan harakterlanadi. Bugungi kunda ijtimoiy va iqtisodiy shart-sharoitning murakkab tus olishi yoki ta’lim tizimiga nisbatan yangi talablarning yuzaga kelishi pedagoglarning o‘z faoliyatlarini tubdan o‘zgartirishga hamda izchil, aql- zakovatni ishga solgan holda ish tutishni taqozo etmokda. Bu bir tomondan davr talabi ekanini, ikkinchi tomondan shart-sharoitga nisbatan tub burilish hosil qilish yoki shaxs faoliyatini yo‘naltirishda yangicha munosabatda ish tutish talab etiladi. Chunki mamlakat ravnaqini ta’minlashda kasbiy ta’lim tizimida ijobiy o‘zgarishlarning kiritilishi pedagogik xodimlarning psixologiyasida burilish yasashlik bilan belgilanadi. Pedagogning bolani ichki dunyosini tushunish boshqa odamlar bilan aloqa o‘rnatish, bolaga faol ta’sir o‘tkazish, hamma bilan til topishib ketish, vazminlik, odamlarni ishontirish qobiliyati, bosiqlik va o‘zini tuta bilish, talabchanlik, qat’iylik, g‘ayratlilik, chidamlilik, rahbarlik va tashkilotchilik, o‘zi va boshqalarning xulqini boshqarish, mustaqil va ijodiy fikrlashi muhimdir. Ko‘p xollarda bolalar shaxsini rivojlantirishda aniq bir mezon o‘lchovini belgilab olmaydilar. Shu sababli ham pedagog bolalarga kasbiy mahoratini tarkib topishida qiynaladilar. Har kanday holatda ham faoliyat yo‘nalishini aks ettiruvchi mezon bo‘lishi kerakdir. Bu mezon pedagog faoliyatini doimo o‘z-o‘zini nazorat qilish imkoniyatini to‘ldiradi va uning samaradorligini ta’minlaydi. Pedagog shaxsiy xususiyatlaridan tashqari chuqur ilmiy saviyaga, so‘zlash madaniyatiga, yuksak odob axloqli bo‘lishi kerak. Bundan tashqari, pedagog o‘zining tashqi ko‘rinishiga xam e’tibor berishi kerak, toza-ozoda, ixcham kiyinishi kerak. Bundan tashqari oliy ma’lumotli, chuqur bilim egasi o‘zining fanini puxta biladigan, yurt ravnaqi uchun jonini fido qilishga tayyor, o‘z shogirdlaridan bilimi, malakasini ayamaydigan,

bolalarga aziz, do‘st, sirdosh, maktab, kollejning fidokor xodimi bo‘lmog‘i lozimdir.Pedagog o‘zining aynan shu xususiyatlarining xam tarbiyaviy axamiyati katta ekanligini chuqur anglamog‘i darkor.

Foydalanilgan adabiyotlar: 1. Sayidahmedov N. Pedagogik mahorat va pedagogik texnologiya. – T.: OPI, 2003. 2. Sultonova G.A. Pedagogik mahorat. – T.: Nizomiy nomidagi TDPU, 2005. 3. Markova A.K. Psixologiya professionalizma. – M.: Znaniye, 1996. 4. Muslimov N.A. Bo‘lajak kasb ta’limi pedagoglarini kasbiy shakllantirish / Monografiya. – T.: Fan, 2004. 5. Muslimov N.A., va boshqalar. Kasb ta’limi pedagog-larining kasbiy kompetentligini shakllantirish texnologiyasi/ Monografiya. – T.: “Fan va texnologiya” nashri ѐ ti, 2013. 6. Muslimov N.A., Usmonboyeva M.H., Sayfurov D.M., To‘rayev A.B. Pedagogik kompetentlik va kreativlik asoslari – Toshkent, 2015. 7. M.M. Axmedjanov, B.Q.Xo‘jayev, Z.D. Hasanova. Pedagogik mahorat- 8. Buxoro Davlat universiteti, 2014

Похожие

Maktabgacha yoshdagi bolalar shaxsining shakllanishi

Bolaning maktabga psixologik tayyorgarligi

Duduqlanuvchi bolalar bilan olib boriladigan logopedik mashg‘ulotlarning didaktik asoslari

Duduqlanuvchi bolalar bilan olib boriladigan logopedik mashg‘ulotlarning didaktik asoslari

Harakatli o‘yinlarni tashkil etish va o‘tkazish metodikasi