logo

Sifat, uning UGMsi. Asliy va nisbiy sifatlar. Asliy sifat daraja shakllari. Sifatning ma’noviy guruhlari va yasalish qoliplari

Yuklangan vaqt:

24.01.2024

Ko'chirishlar soni:

0

Hajmi:

57.5 KB
Sifat, uning UGMsi. Asliy va nisbiy sifatlar. Asliy sifat daraja shakllari. Sifatning ma’noviy guruhlari va yasalish qoliplari Reja: 1.Sifat - turg’un belgilarni ifodalovchi turkum. 2.Asliy sifat daraja shakllari. 3.Sifatlarning ma’noviy guruhlari va ularning yasalishi. Sifat, sifat UGMsi, asliy sifat, nisbiy sifat, turgun belgi, ozgaruvchan belgi, oddiy daraja, qiyosiy daraja, orttirma daraja, leksik usul, takroriy (juft) usul, leksik-semantik usul, sifatlarning kuchaytirma shakli, ozaytirma shakl, xususiyat bildiruvchi sifat, holat bilduruvchi sifat, rang-tus sifatlari, maza-tam sifatlari, shakl (ko`lam) sifatlari, hid bildiruvchi sifat, miqdor sifatlari, orin sifati, payt sifati, sifat LMGlarida kochma manoning ifodalanishi, sifat darajalanishi, sifat yasovchi qo’shimchalar, qoshma sifatlar va ularning qolipi, sifatning gapdagi vazifasi, sifatlarda mano torayishi. Mustaqil so’z turkimlaridan bo’lmish sifat tilshunosligimizda nutq bosqichida mufassal o’rganilgan mavzulardan biri bo’lib hisoblanadi. G’. Abdurahmonov, A. Zufarov, O. Madrahimov, M. Sodiqova, U. Tursunov, M. Xoliyorov, A. G’ulomov kabi zakiy tilshunoslar tomonidan sifat, uning ma’no tomonlari, grammatik belgilari, yasalish xususiyatlari batafsil tadqiq qilingandir. Tilshunosligimizning keyingi taraqqiyotida sifat so’z turkumi I. Madrahimov, A. Nurmonov, SH. Shahobiddinovalarning tadqiqotlarida ma’lum darajada o’rganildi. Predmet, voqea-hodisalarga xos bo’lgan belgi-xususiyatlarni ifodalovchi, gapda sifatlovchi-aniqlovchi va kesim vazifasida keluvchi mustaqil so’z turkumi sifat hisoblanadi. Sifatlar barqaror yoki turg’un belgini ifodalash ma’no xususiyati bilan boshqa ma’noviy turkumlardan ajralib turadi. Turg’un belgi deganda belgining harakatsizligi, barqarorligi, holatning qanday bo’lsa, shunday aks ettirilishi tushuniladi. Turg’un belgi shu jihati bilan o’zgaruvchan (dinamik) belgidan farq qiladi. Chunki o’zgaruvchan belgi bir holatdan ikkinchi holatga o’tish bilan bog’liq. Buni quyidagi misollarni solishtirganda ko’rish mumkin: 1.Barg sariq. 1.Gul qizil. 2.Barg sarg’aydi. 2.Gul qizardi. Ushbu birinchi misollarda turg’un belgilarni, ikkinchi misollarda esa harakatdagi o’zgaruvchan belgilarni ko’rish mumkin. Sifatlar mana shunday turg’un belgilarni ifodalaydi. Qanday, qanaqa? qachongi? qayerdagi? kabi so’roqlarga javob bo’lib, predmet, voqea-hodisa va holatning belgi -xususiyatlarini ifodalash uchun xizmat qiladigan leksemalar guruhi sifatdir. Sifatlar o’zbek tilshunosligida ikkita katta ma’no turiga ajratiladi: asliy sifatlar; nisbiy sifarlar. Nisbiy sifatlar belgini qandaydir bir predmet, belgi, miqdor, o’rin va harakatga nisbatan ifodalaydi: moddiy yordam, siniq piyola, burchakdagi o’tirg’ich… Asliy sifatlarda esa belgining nisbatlanishi yo’q, qiyoslanish xususiyati mavjud, ya’ni asliy sifatlar – roq qo’shimchasini erkin qabul qila oladi, bu qo’shimcha bilan nisbiy sifatlar erkin birika olmaydi. Asliy sifatlarning barchasida daraja shakllari, ayrimlarida ozaytirma va kuchaytirma shakllar bor. Asliy sifatlarda belgining darajasini ifodalashga ko’ra uch daraja ajratiladi: 1)oddiy daraja; 2) qiyosiy daraja; 3) orttirma daraja. Oddiy daraja shaklida hech qanday qo’shimcha yoki yordamchi so’z bo’lmaydi. U belgining darajasini aniq ko’rsatmaydi. Qiyosiy daraja shakli – roq qo’shimchasiga ega va u belgining qiyoslanayotgan, solishtirilayotgan boshqa belgidan ko’proq yoki ozroq ekanligini ifodalaydi: Hasad qullikdan yomonroqdir. Uzum o’rikdan shirinroq. Lekin belgi anglatuvchi so’zga faqat – roq qo’shimchasini qo’shish bilan chog’ishtirish (qiyoslash) hosil bo’lavermaydi. Bu daraja ma’nosi matnda reallashadi. Qiyoslashda battar, beshbattar kabi birliklar ham qo’llanadi: … ko’rishamiz deb bundan ham battar qora kunga qolmasdan, (Hamza). Orttirma daraja shakli yordamchi so’zlar vositasida yasaladi va belgining me’yordan ortiqligini ifodalaydi. Bunday ma’noni beruvchi so’zlar sirasiga eng, juda, g’oyat, bag’oyat, o’ta, benihoya kabi so’zlar kiradi. Orttirma daraja ma’nolari 1) leksik usul bilan: Zap g’alati odamlaringiz bor-da (S.A.). 2) takroriy(juft) so’zlar vositasida: Kamol baquvvat tishlari bilan yong’oqlarni qars-qurs chaqib, oltin rangli barmoqday –barmoqday mayiz bilan yeya boshladi (Oybek.). 3) turlicha so’z birikmalari, idiomatik iboralar vositasida: Haddan tashqari qonli va dahshatli bo’g’ishmalar qaynadi (O.). Xo’sh, qozi domla, boyga- ku quling o’rgilsin Jamilaxonni olib beryapmiz… (H.Hakimzoda) 4) leksik-semantik usul: Shirin qovun-shakar qovun, sho’x qiz-shayton qiz, bo’sh odam-latta odam, sho’x bola-olov bola va boshqalar. Asliy sifatlarning kuchaytirma va ozaytirma lug’aviy shakllari mavjud. Sifatlarning kuchaytirma shakl ma’nolari orttirma daraja ma’nolaridan farq qiladi. Buning uchun quyidagi gaplarni solishtiramiz: Eng qizil olmalardan bitta oldi - Qip-qizil olmalardan beshta oldi . Birinchi gapdagi “eng qizil” birikmasida qandaydir “saralash” ma’nosi ifodalanmoqda, “qip-qizil olmalardan” birikmasida “saralash” belgisi yo’q, bunda barcha olmalarning rangi “qip-qizil” ekanligi, birining rangi ikkinchisining rangidan “ortiq” emasligi ifodalangan. Asliy sifatlarning kuchaytirma shakli sifatdan oldin to’q, jiqqa, tim, g’irt kabi so’zlarni keltirish orqali ham hosil qilinadi: jiqqa ho’l sochiq, tim qora soch va boshqalar. Asliy sifatlarning ozaytirma shakli o’zakdan anglashilgan rangning, belgining ozligini, kamligini bildiradi va - ish, - imtir (-mtir), -gina qo’shimchalari bilan hosil bo’ladi: ko’kish ro’mol, ko’kimtir suv, tuzukkina bola, kichkinagina hovli. Rangni bildiruvchi sifatdan oldin och, nim so’zlarini keltirish bilan ham ozaytirma shakl hosil bo’ladi: nimpushti ko’ylak, och qizil ro’mol kabi. Sifatlar semantik jihatdan quyidagi turlarga ajraladi: 1. Xususiyat bildiruvchi sifatlar. 2. Holat bildiruvchi sifatlar. 3.Rang-tus sifatlari. 4. Maza-ta’m sifatlari. 5. Shakl (ko’lam) sifatlari. 6. Hid bild`iruvchi sifatlar. 7. Miqdor sifatlari. 8. O’rin sifarlari. 9. Payt sifatlari. I. Xarakter-xususiyat bildiruvchi sifatlar. Bular inson xarakter-xususiyatini ifodalashda ko’p qo’llanadi. Masalan, yoqimtoy, badjahl, muloyim, dilkash, yaxshi, yomon, loqayd kabilar. Xarakter-xususiyat ijobiy hamda salbiy bo’lishi mumkin. Ijobiy ma’noli ko’rinishga zukko, harakatchan, xushbichim, mirishkor, odobli kabi so’zlar misol bo’lsa, salbiy ma’noli ko’rinishiga yoqimsiz, yaramas, xasis, ziqna, qo’pol, o’jar so’zlari kiradi. II. Holat bildiruvchi sifatlar. Predmet, hodisa, inson va hayvonga xos holat yoki vaziyat turli sifatlar orqali ifodalanadi. Holat bildiruvchi sifatlar ma’no jihatdan quyidagi MG larga bo’linadi: 1.Tabiiy holatni ifodalovchi sifatlar. a) ijobiy ma’noda: go’zal, mo’min, o’ktam. b) salbiy ma’noda: cho’loq, bukir, xunuk (bunda nuqsoniy belgilar hisobga olinadi). 2. Jismoniy yoki fizik holatlarni ifodalovchi sifatlar: bardam, baquvvat, tetik, yosh, zaif, nimjon, keksa. 3. Ruhiy holatni ifodalovchi sifatlar: xursand, xafa, hushyor, darg’azab, g’amgin, ma’yus, tajang. 4. Kishining iqtisodiy holatini ifodalovchi sifatlar: boy, badavlat, kambag’al, gado, yetim, bechora, mushfiq. 5. Predmetning harorat belgisini ifodalovchi sifatlar: iliq, salqin, sovuq, issiq. 6. Tozalik belgisini ifodalovchi sifatlar: toza, ozoda, kir, musaffo, isqirt. 7. Predmetning eskilik, yangilik holatlarini ifodalovchi sifatlar: yangi, eski, uvada, juldur va sh. k. 8. Predmetning pishgan va xomlik holatlarini ifodalovchi sifatlar: xom, g’o’r, dumbul, pishiq, puxta va sh. k. 9. Predmetning ho’l - quruqlik holatini ifodalovchi sifatlar: ho’l, nam, namxush, namtob, quruq, shalabbo. 10.Tinch va notinch holatlarni ifodalovchi sifatlar: tinch, jim, jimjit, sokin, osuda, osoyishta, bezovta, notinch. 11.Sirtqi qism belgisini ifodalovchi sifatlar: silliq, g’adur-budur, g’ijim, tekis, zich, qalin, yupqa, va sh.k. Ushbu MG lar yana ichki bo’linishlarga ega bo’lishi munkin. Masalan, tabiiy holat belgisi bilan farqlanadigan sifarlar ikki guruhni tashkil qilishi mimkin: kishining bosh qismi a’zolari bilan bog’liq belgi ifodalovchi: go’zal, pahmoq, cho’tir, kal, duduq, ko’r, g’ilay; gavdaga xos sifatlar: savlatli, bo’ychan, cho’loq, bukri va sh.k. III. Shakl-ko’rininsh anglatuvchi sifatlar. Bunday sifatlar predmetning turli ko’rinishlarini, shakl belgilarini ifodalash uchun qo’llanadi: dumaloq, yassi, yapaloq kabilar. Bunday sifatlar holat bildiruvchi sifatlar bilan ba’zan mos kelishi mimkin: semiz, ozg’in, pachoq kabi. Semiz hamshira qo’pol etiklarini do’qillatib ildam ketdi (Oybek). IV. Rang-tus ifodalovchi sifatlar. Bunday sifatlar predmet, inson, hayvon (a’zolari)ga tegishli rang belgisini bildiradi: qizil, zangori, ko’k, qora. Rangni ifodalovchi sifatlar o’rnida ba’zan predmet nomlaridan ham foydalaniladi: Million yilgi yaproq izini izlar Bugun oltin bargni jim bosib o’tib (O.Matjon.). Bir yonda lojuvard Bahri Muhit bor, Biir yonda za’faron Sahroi Kabir (A.Oripov.). Kun tog’ o’ rkachiga tirmashar asta, Novvot qoyalarda yaltiraydi qor (E.Vohidov.). V. Maza-ta’m sifatlari. Bu tur sifatlar maza-ta’mni ifodalashga xizmat etadi: shirin, achchiq, nor don, chuchuk, bemaza. Maza-ta’m ifodalovchi sifatlar tilda kam bo’lgani tufayli ot turkimidagi so’zlardan ham bunday sifatlar o’rnida foydalaniladi. Mas., shakar, asal, novvot, zahar, kakra kabi. IV. Hid bildiruvchi sifatlar ham tilda kam sonni tashkil qilganligi uchun ular o’rnida predmet nomlaridan foydalaniladi. Ya’ni hid tarqatuvchi predmet nomiga “hidli” so’zini qo’shish orqali qo’shma sifatlar hosil qilinadi: Masalan, rayhon hidli, limon hidli kabi. VII. Miqdor sifatlari. Predmetning miqdorini ifodalash uchun xizmat qiladi: ko’p, mo’l, oz, serob, kamchil kabi (Ko’p, mo’l, oz so’zlari dastlab ravish so’z turkumi doirasida o’rganilgan. Bularning o’zgarishi nazarda tutilgach, sifat so’z turkumi doirasida o’rganilishi fanda aniqlandi.) VIII. O’rin va paytga munosabat bildiruvchi sifatlar. Bu turkumga taalluqli sifatlar ko’pincha ot turkumidagi so’zlardan -gi, -ki, -dagi yasovchilari vositasida hosil qilinadi: tonggi, tungi, kuzgi, ko’chadagi, kechki, sirtqi va sh.k. Bunday sifatlar zamon va makon sifatlari deb ham yuritiladi. IX. O’lchov bildiruvchi sifatlar. Predmetlar uchun xos vazn, uzunlik, hajmni ifoda etadi: -vazn anglatuvchi belgi: og’ir, yengil. -masofa anglatuvchi belgi: uzoq, yaqin, olis. -hajm anglatuvchi belgi: katta, kichik, ulkan. Yuqoridagilardan ma’lum bo’ladiki, barcha sifatlar uchun birlashtiruvchi, umumiy grammatik ma’no predmet, narsa, hodisaning belgisini ifodalashdir. Ular o’rtasida darajalanish (graduonimik) munosabatlari ham ko’p uchraydi: -qizg’ish, qiziljo’q qizil, qip-qizil; -ko’ kish, ko’k, ko’m -ko’k; -sovuq, iliq, issiq, qaynoq; - kuchli, baquvvat, zabardast; -katta, azamat, ulkan, bahaybat, yirik Sifatlar yasalishida otdan sifat yasovchi (-li; -dor; -mand; -gi (-ki); -iy, -viy; - dagi; -simon; ba- ;bo-; be-; ser-; no-; -kash…) va fe’ldan sifat yasovchi (-ik,-iq, - uk, -uq; -kin, -qin, -gin, -g’in, -gun; -gir, -kir, -qir, -g’ir; -ag’on; -choq…) kabi qo’shimchalar, ayniqsa, ko’p qo’llanadi. Qo’shma sifatlar doirasida [ot+fe’l+ar], [sifat+fe’l+ar], [son+fe’l+ar] (kunbotar, osmono’par, tezyurar, beshotar) qolipli va [ot+ot] (bodomqovoq, sheryurak), [sifat+ot] (oqbadan, qorasoch) qolipli qo’shma sifatlar keng uchraydi. Tarkibida nim, yarim, g’ayri, umum, aro, rang, kam kabi so’zlar bo’lgan qo’shma sifatlar tarkibi qo’shilgan holda yoziladi: nimtatir, g’ayriilmiy, yarimochiq, umumjahon, xalqaro, kulrang, kamsuxan, kamquvvat. Sifat gapda, asosan, sifatlovchi-aniqlovchi, kesim bo’lib keladi. Ayrim o’rinlarda hol, to’ldiruvchi, ega vazifasini ham bajarishi mumkin: Yaxshilar ko’paysin dunyoda. Ko’ylak qimmatbaho matodan chiroyli tikildi. Osmon yiroq- yer qattiq. Yaxshidan ot qolar, yomondan-dod. Аdabiyotlar: 1. Менглиев Б . Морфологик воситаларнинг маъновий хусусиятлари ва синтактик имкониятлари . Диссертация автореферати . Тошкент -1995. 2. Неъматов Ҳ . Тажалли тасаввуф билиш назарияси ва тилшуносликда синтаксисни ўрганиш масалалари . «Ўзбек тили ва адабиёти», 1993 йил, 2- сон. 3. Неъматов Ҳ., Бозоров О. Тил ва нутқ. Тошкент, «Ўқитувчи», 1993 йил. 4. Қурбонова М. Шакл-вазифавий талқинда субстанциаллик омили. «Ўзбек тили ва адабиёти», 1998 йил, 5-сон. 5. Қурбонова М. Шакл-вазифавий тадқиқ усулларига доир. «Ўзбек тили ва адабиёти», 1998 йил, 5-сон. 6. Қурбонова М. Лисоний тизимда «Оралиқ учинчи» нинг мутлақлиги. «Ўзбек тили ва адабиёти», 1999 йил, 6-сон. 7. Қурбонова М. Ҳозирги замон ўзбек тили. Тошкент, 2002 йил.